பச்சைப்புடவைக்காரி - நா பேரு "ஞானப்ரஸன்னா..!! (156)
பச்சைப்புடவைக்காரி
என் எண்ணங்கள்
நா பேரு "ஞானப்ரஸன்னா..!!
(156)
ரவி எவ்வளவோ மஹான்கள் பிறருக்கு தெரியாமல் வாழ்ந்து மறைந்திருக்கிறார்கள் .. அவர்களின் நோக்கம் தங்கள் புகழை வளர்த்து கொள்வதற்காக இல்லை --- என் பாதாரவிந்தங்களை இன்னொமொரு பிறவி எடுக்காமல் வந்து அடைய வேண்டும் என்ற ஒரே நோக்கம் தான் .. இன்று அப்படி ஒரு மஹானைப்பற்றி சொல்லப்போகிறேன்
பிரம்மஸ்ரீ தாடப்பள்ளி ராகவ நாராயண சாஸ்திரி என்கிற சந்தோளு சாஸ்திரிகளை - சக்தி உபாசகரை யாருக்காவது தெரியுமா?
நூற்றில் ஒருத்தருக்கு தெரிந்தால் அதிசயம்.
கேள்வி 2 : சென்னைக்கு அருகே நெமிலி எனும் ஊரில் (வேலூரில் இருந்து 55 கி. காஞ்சியிலிருந்து 25 கிமீ, அரக்கோணத்திலிருந்து 16 கிமீ.) ஒரு அழகிய சிறு பாலா சுண்டுவிரல் உயரத்தில் தங்கத்தில்இருக்கிறாளே, அங்கே சாக்லேட் நெய்வேத்யம் பண்ணி பிரசாதமாக தருவார்களே அது தெரியுமா? அவள் இருப்பது பெரிய ராஜகோபுர ஆலயம் அல்ல. ஒரு வீட்டில்.
தரிசிக்காதவர்களே கொரோனா விடுதலை கிடைத்ததும் நெமிலிக்கு ஓடுங்கள்.
இப்போது கேள்வி 1க்கும் 2க்கும் சம்பந்தமான விஷயம். அது தான் தாடேப்பள்ளி ப்ரஹம்ம ஸ்ரீ ராகவா நாராயண சாஸ்திரிகளுக்கு பாலாம்பிகை திரிபுரசுந்தரி அனுக்ரஹம் செய்த லீலை:!!
சாஸ்திரிகள் ஒரு தெலுங்கர். நவராத்ரி ஸமயம் . பூஜா கார்யங்கள் விடுவிடுவென்று தயாராகிறது. வீட்டில் சாஸ்திரிகளோ பாலாவின் விக்ரஹத்தை, அவள் திவ்ய சுந்தர முகத்தை பார்த்துக்கொண்டு நிர்விகல்ப ஸமாதி நிலையிலிருந்தார்!!
ஆயிரம் சிஷ்யர்கள் இருந்தாலும் ஸ்ரீ சக்ர பூஜை சாஸ்திரிகள் கையால் செய்தால் தான் அவருக்கு திருப்தி. ஆவரண பூஜை பண்ணும் நேரம் நெருங்கியது.
சாஸ்திரிகளோ இன்னும் அசையவே இல்லை. எப்படி எழுப்பமுடியும்? அவர் இந்த உலகத்திலேயேல் இல்லை. நவராத்ரி, பூஜை எல்லாம் மறந்துவிட்டதோ?
சிஷ்யர்களுக்கு கவலை, தயக்கம்.வாசலில் ஏதோ சத்தம். சென்று பார்த்தால் ஒரு ஒன்பது வயசு பெண் பச்சை பட்டு பாவாடையோடு. அலங்காரத்தோடு நிற்கிறாள்.
''எவரம்மா நுவு?! (*யாரம்மா நீ)
நா பேரு "ஞானப்ரஸன்னா..!! (என் பெரு ஞானப்ரஸன்னா )
அந்தாருக்கு "பாலா" னி செப்பத்தானே தெலிசிந்தி!! --(பாலா என்று சொன்னால் தான் எல்லோருக்கும் தெரியும்)
மாயம்மா பேருக் கூட "லலிதா..!! அந்தருக்கி காமாக்ஷீ!! அட்லானே தெலுசு..!!
(எங்கம்மா லலிதா எல்லோருக்கும் காமாக்ஷி என்றால் தான் தெரியும்)
''என்ன வேணும் உனக்கு?'' ஒண்ணும் எனக்கு வேண்டாம். அம்மா தாத்தாவுக்கு ப்ரஸாதம் தந்தா. கொடுக்க வந்தேன்'''' சரி கொடு!! நான் கொடுத்துடறேன்'' சிஷ்யர் கை நீட்ட கொடுக்க மறுத்தாள் . ''இது தாத்தா கையிலதான் தரணும்!''
பெண் வீட்டுக்குள் விடுவிடுவென்று நுழைந்தது . சாஸ்திரிகளோ கண் மூடி தேவி த்யானத்தில் இருந்தார்!! ''தாத்தா..தாத்தா'' தூங்கறியா !! என்று அங்குமிங்கு பார்த்தவள்
'' ஓஹோ!! தாத்தா நீ இன்னும் நவராத்ரி பூஜை பண்ணலயோ!! சரி வா இன்னைக்கு நாம பண்ணுவோம்!! சாஸ்திரிகளின் கையை பிடித்து பூஜா மண்டம் வரை இழுத்து வந்தாள் . சாஸ்திரிகளுக்கு த்யானம் கலைந்து சிறுமியின் பின்னாலே சென்று பூஜாமண்டபத்தில் அமர்ந்தார்.
''தாத்தா..!! நீ பூஜை பண்ணு. நான் உனக்கு பரிஜாரகம் பண்றேன்''பூஜா புஷ்பங்களிலிருந்து "விசேஷார்க்யாம்ருதம்" சரி செய்வது வரை அத்தனை வேலையையும் அச்சிறுமி ஒருவளே செய்வதை பார்த்து சிஷ்யர்கள் தூர நின்று ஆச்சர்யமாக பார்த்தார்கள். ப்ரதமாவரணம் துவங்கி நவமாவரணம் வரை முடிந்தது. அடுத்து கன்யா, ஸுவாஸிநீ பூஜை.
''நீங்க தேடறது எங்க அம்மா. லலிதா மாமி என் அம்மா தான்!! நான் ஆத்துல பூஜை பண்ணிட்டு வரேன் நீ போய் தாத்தாக்கு ஒத்தாசை பண்ணுனு என்னை அனுப்பினா!!
பூஜை தொடர்ந்தது. அந்த சிறுமி பாலாவுக்கே விசேஷமாக கன்யா பூஜை நடந்தது!! சாஸ்திரிகளுக்கு பரமானந்தம்.
'' சரி தாத்தா..!! எல்லாம் நன்னா பண்ணிட்டேள் . நேக்கு தூக்கம் வர்றது. உங்க மடியில படுத்துக்கட்டுமா?
'' வாடீ என் தங்கமே''. அணைத்து மடியில் தூங்க வைத்து சாஸ்திரிகள் தானும் தூங்கிபோனார்!!
இன்னும் ஸுவாஸிநீ பூஜை ஆகலையே!! சிஷ்யர் ஒருவர் சொன்னபோது தான் சாஸ்திரிகளுக்கு ப்ரக்ஞை வந்தது. எங்கே மடியில் படுத்திருந்த சிறுமி? நல்லவேளை அன்று சுவாசினி பூஜைக்கு அழைத்திருந்த மாமியும் பெண்ணும் வந்தாயிற்று!!
''க்ஷமிக்கனும் மாமா..!! ஆத்து பூஜையில கொஞ்சம் நாழியாயிடுத்து..!! முடிஞ்ச கையோடு இதோ நானும் குழந்தையும் வந்துட்டோம். !! பூஜையை ஆரம்பிங்கோ ''
''ஏம்மா நீ தான் உன் கொழந்தையை அனுப்பினியே. அடடா எவ்வளவு விவரம் தெரிந்த குழந்தை. மடமடவென்று அவளே நேக்கு அத்தனை ஒத்தாசையும் பண்ணா கன்யா பூஜையும் வாங்கிண்டு என் மடிலதானே தூங்கினா. எங்கே அவோ?!
''நீங்க என்ன சொல்றேள் மாமா? நானும் என் பெண்ணும் இப்போ தானே வர்றோம்!! அவ இத்தனை நாழி என்னோட தான் இருந்தா?
சாஸ்திரிகளுக்கு பொறி தட்டியது... அப்போ இங்கே வந்து என்னோடு பூஜை பண்ணினது, கன்யா பூஜை வாங்கிண்டு என் மடிலே தூங்கினது...! அம்பா..!! என் தங்கமே..!! பாலா த்ரிபுரஸுந்தரீ!! அழகுபொம்மையே!!!
கண்களில் ப்ரவாஹத்தோடு பாலாம்பிகையின் விக்ரஹத்தை கட்டி அணைத்துக்கொண்டார் சாஸ்திரிகள்!!
ஸ்ரீ சாஸ்திரிகள் 1896 முதல் 1990 வரை ஜீவித்தவர். அவர் தஹன அக்னி யில் பாலா வெளிப்பட்டாள் என்று பிரசித்தம்.
அம்மா உன் கருணையை என்னவென்று சொல்வது .... சொல்ல வார்த்தையே கிடைப்பதில்லை - வார்த்தைகளை தேடுவதில் நான் தினம் தினம் தோற்றுக்கொண்டிருக்கிறேன் தாயே !!
சிரித்தாள் பாலா - நேனு நின்னு கூட இஷ்டபடுடுன்னானு - புரியவில்லையா உடனே தெலுங்கு நேர்குகோண்டி .... பை .... - அந்த தங்கரதம் போவதையே பார்த்து பிரமித்து போய்க்கொண்டிருந்தேன் .
Comments
உன் காரூண்யம் எனும் தேனை உறிஞ்சி பருக வேண்டும் ..
உன் கருணை எனும் கடம்ப வனமதில் மயிலாக வேண்டும் ... தோகை விரித்தே உன் முன் நடம் புரிய வேண்டும்...
காஞ்சி மண்ணில் நான் பிறக்க வேண்டும் . உன் மடத்தின் படிகளாய் நான் வாழ வேண்டும் ..
துடிக்கும் மின்னலாய் நான் இருக்க வேண்டும் ... நீ வேதம் சொல்லும் போது விடி விளக்காய் நான் மாற வேண்டும் ... 👣👣👣
மாசில்லா குருவே , மாலை மயக்கமே , வீசும் தென்றலே வீணையின் நாதமே !!
எங்கள் கலி தீர்க்க வந்தாயோ , துக்கங்கள் தீர்க்கவே துங்க பத்திராவாக ஆனாயோ? ...
கேட்டது கொடுப்பவனே எங்கள் கேள்வியின் நாயகனே உன் பாதம் பணிந்தோம் ...
குறை நீக்கம் கொண்ட வாழ்வு கொடு 🥇🥇🥇💐💐💐
கண்கள் வடிக்கும் கண்ணீரும் கங்கை அவள் பொங்கி வரும் நதிபோல். உன் மேனி தனில் தெளிக்கின்றோம் ...
புனிதனே உப்பு கலந்த எங்கள் கண்ணீரும் உன் உடலில் பட்டவுடன் தேனாக போவதன் அர்த்தம் என்ன ?
கஷ்ட்டங்கள் கலைந்து மகிழ்ச்சி வெள்ளம் தனில் நாங்கள் மூழ்குவதின் ரகசியம் என்ன ?
சொல்ல வாராயோ ? சொல்லாமல் போவாயோ ?
சொல் சாயி 👣👣👣
*ஸ்ரீ லலிதா ஸஹஸ்ரநாமம் - 84*
🌸🌸🌸🌸
ஸத்ய: ப்ரஸாதினீ, விஶ்வஸாக்ஷிணீ, ஸாக்ஷிவர்ஜிதா |
ஷடங்கதேவதாயுக்தா, ஷாட்குண்ய பரிபூரிதா ‖ 84 ‖
🌸🌸🌸🌸
सद्यः प्रसादिनी, विश्वसाक्षिणी, साक्षिवर्जिता |
षडङ्गदेवता युक्ता, षाड्गुण्य परिपूरिता ‖ 84 ‖
🌸🌸🌸🌸
sadyah prasaadini, visvasaakshini, saakshivarjitaa |
shadangadevataa yuktaa, shaadgunya paripuritaa ‖ 84 ‖
🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸
ஓம் ஸத்ய: ப்ரஸாதின்யை நம;
ஓம் விஶ்வஸாக்ஷிண்யை நம;
ஓம் ஸாக்ஷிவர்ஜிதாயை நம;
ஓம் ஷடங்கதேவதாயுக்தாயை நம;
ஓம் ஷாட்குண்ய பரிபூரிதாயை நம;
🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸
*383.ஸாத்ய:ப்ரஸாதிநீ* - எளிதில் உடனேயே அருள்பவள்.
🌸🌸🌸🌸
*384.விச்வஸாக்ஷிணீ* - அனைத்திருக்கும் சாட்சியாக இருப்பவள்.
🌸🌸🌸🌸
*385.ஸாக்ஷிவர்ஜிதா* - சாட்சியற்றவள், சாக்ஷி யற்ற ப்ரம்ம சத்யம் அவள்.
🌸🌸🌸🌸
*386.ஷடங்க தேவதா யுக்தா* - ஆறு அங்க தேவதைகளுடன் இருப்பவள்.
🌸🌸🌸🌸
*387.ஷாட்குண்ய பரிபூரிதா* - ஆறு குணங்களால் (செல்வம், கடமை, புகழ், ஞானம், காருண்யம், தியாகம்) நிறைவு பெற்றவள்.
🌸🌸🌸🌸
நெடுநாட்கள் ஒருவன் தீவிர நாத்திகனாக இருந்தான். யார் என்ன சொல்லியும், பரம்பொருள் என்ற சக்தி உண்டென்பதை ஏற்க மறுத்தான்.
எப்போதும் கடவுள் பற்றிக் கிண்டல் செய்வதே அவன் வழக்கமாயிற்று.
பூமி, மலை, கடல் போன்ற ப்ரஹ்மாண்ட வஸ்துக்கள் 'பெரு வெடிப்புக் கோட்பாடு' (Big Bang Theory) என்னும் அண்டத்தின் வெடிப்பினால், இயற்கையாக ஏற்பட்டன என்றே திடமாக நம்பினான். இவற்றை உருவாக்கிடும் எவரும் யாரும் எங்குமில்லை என்பது அவன் நம்பிக்கை.
அளவில்லாத வெள்ளம் ஒன்றில் அவன் சிறிது சிறிதாக முழுகுவது போலவும்,அவனைக் காப்பாற்றிட யாருமற்று, பெரு வெள்ளத்தில் முழுவதும் மூழ்குவது போன்று பயம் ஏற்பட்டு,
'உங்களில் மிக மிக வலிமையாளர் யாராவது என்னை எப்படியாவது உடனே காப்பாற்றுங்கள்' என்று பிதற்ற ஆரம்பித்தான். தூக்கம் விழித்த உடன் எல்லாம் கனவென்று புரிந்தது. அவனுக்குள் சிறிய மாற்றத்தை உணர்ந்தான்.
ஆனாலும் உடலில் ஊறிப்போன நாத்தீகம் இறைவன் பற்றிய பல கேள்விகளைக் கிளப்பத் துவங்கியது.
வேடிக்கையாக பெருமாளிடம் பேசுவதும் கேள்விகள் கேட்பதும் அவனுடைய புதிய வழக்கமானது.
'ஒய் பெருமாளே நீர் சர்வ வல்லவன், உன்னை விட சமர்த்தன் யாருமில்லை என்கிறார்கள். என்னுடைய சின்ன சந்தேகம் ஒன்றைத் தீர்த்து வையும்.
நூற்றுக்கணக்கான வருடங்கள் வாழ்ந்திடும் ஆல மரத்தின் காய்களைச் சிறிது சிறிதாக படைத்திருக்கிறீர்கள்.
ஒரு நாள் இந்த முன்னாள் முழு நாத்தீகன், வழிப் பயணம் செல்லும் போதில், நடுப் பகலில் வெய்யில் தாங்காமல் ஒரு ஆல மரத்தின் கீழ் நிழலுக்காக படுத்து உறங்கினான். இவ்வளவு பெரிய ஆலமரத்தை எவன் படைத்தானோ அவனுக்கு நன்றி என்று சொல்லி ஆழ்ந்து தூங்க ஆரம்பித்தான். உறங்கி விழித்தவன் உடல் ஆடை எல்லாவற்றிலும் ஆலம் காய்கள் வீழ்ந்திருந்தன
அவனுக்குக் கண்ணீர் பெருகியது 'பெருமாளே உம்மை இப்போது நன்றாகக் புரிந்து கொண்டேன். ஒரு சமயம் ஆல மரத்தின் காய்கள் பூசணிக் காயின் அளவில் படைத்து இருந்தீர்கள் என்றால், இத்தனை நேரம் என்னுடைய தலை பொடிப் பொடியாயிருக்குமே. ஒரு விஷயம் தெளிவாகிறது. ஆல மரமானாலும், பூசணிக் கொடியானாலும் தாங்குவது பூமி அல்லவோ?
கண்டிப்பாக உம்மை விட சமர்த்தரோ சக்தி மானோ எவரும் இல்லை. அடியேனின் மூடத் தனத்தை மன்னித்து அருளுங்கள்' என்று இறைஞ்சி நின்றான். .
அதற்குப் பின் அவன் நாத்தீகம் பேசுவதில்லை.
”
ஸ்வாமி……நீங்க சொல்றது ரொம்ப நல்ல கார்யம். ஆனா, ஒருவேளை மடத்ல இதை ஏத்துக்கலேன்னா?…” வேதமூர்த்தி கேட்ட க்ஷணமே நொறுங்கிப் போனார் பட். …”பகவானே! ஒருவேளை பர்மிஷன் வாங்காம பண்ணிண்டு வந்தது தப்போ?…” உண்மையில் யாருமே இல்லாத போது பெரியவாளிடம் பாதுகைகளை குடுத்து ஆசீர்வாதம் வாங்கலாம் என்ற எண்ணத்தோடுதான் வந்தார். என்னவோ, ஒரு விசேஷமோ, லீவு நாளோ இல்லாதபோதும் அன்று மடத்தில் சொல்லிமுடியாத கூட்டம்!
எட்டி பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். பெரியவாளோ அசைவற்று அசலமான ப்ரம்மமாக அமர்ந்திருந்தார். உடல்நிலை அவ்வளவு சரியாக இல்லாத நேரம். பார்வையும் குறைந்திருந்தது. யாராவது எதிரில் வந்து இன்னார் என்று சொல்லிக்கொண்டு நின்றால், கண்களை சுருக்கிக்கொண்டு பார்ப்பார். காதும் சரியாக கேட்கவில்லை. சந்த்ராதான் தன்னுடைய வெண்கலக் குரலில் பெரியவாளிடம் யார் வந்திருக்கிறார்கள் என்பதை சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.
இதானா விஷயம்! குடுங்கோ…மாமா அந்த பாதுகைகளை!” என்று பாதுகைகளையும், எட்டு பவுன் நகைகளையும் வாங்கிக்கொண்டு தன் தலைமீது வைத்துக்கொண்டு பெரியவாளிடம் போய்விட்டார். கல்யாணம், வேலை, வ்யாதி என்று பெரியவா காதில் போட்டுக்கொண்டே, வந்தவர்களுக்கு ப்ரசாதத்தை குடுத்துக்கொண்டே சரியான க்ஷணத்தை எதிர்பார்த்தார் சந்த்ரா.
உடனே சந்த்ரா எல்லாருக்குமாக ஒரு செய்தியை சொல்ல ஆரம்பித்தார்… கொஞ்சம் எல்லாரும் அமைதியா இருங்கோ….பெரியவா கார்யமா, அவாளோட அனுக்ரகத்தோட ஒரு சேதி சொல்லப்போறேன்..
இது எல்லாத்தையும் பெரியவாளோட சந்நிதியில சமர்ப்பிக்கறேன்…” என்று சொல்லிவிட்டு பாதுகைகளை பெரியவா முன்னிலையில் வைத்தார்.
அதை குனிந்து பார்த்துவிட்டு குழந்தையைப் போல் சந்தோஷப்பட்டுக்கொண்டார். பிறகு, இடது காலைத்தூக்கி வலது தொடையின் மேல் போட்டுக்கொண்டும், மறுபடி வலது காலைத்தூக்கி இடது தொடையில் போட்டுக்கொண்டும் நடராஜரை போல் எல்லாருக்கும் காக்ஷி குடுத்தார்.
இரண்டாவது செட் பாதுகைகளை தன் பாதங்களில் அணிந்து கொண்டு பின்பு கழற்றி விட்டார். நான்கு முறை போட்டுக்கொண்ட பாதுகைகள்தான் இப்போது ஓரிக்கையில் ப்ரதிஷ்டையாகி இருக்கிறது. ராமலிங்க பட் பெரியவாளின் இந்த அபரிமிதமான ப்ரேமையில் திக்கு முக்காடித்தான் போனார். இப்போது இந்த பாதுகையை ப்ரதோஷம் மாமாவிடம் முதலில் ஒப்படைக்கவேண்டும்.
இரண்டாவது செட் பாதுகைகளை தன் பாதங்களில் அணிந்து கொண்டு பின்பு கழற்றி விட்டார். நான்கு முறை போட்டுக்கொண்ட பாதுகைகள்தான் இப்போது ஓரிக்கையில் ப்ரதிஷ்டையாகி இருக்கிறது. ராமலிங்க பட் பெரியவாளின் இந்த அபரிமிதமான ப்ரேமையில் திக்கு முக்காடித்தான் போனார். இப்போது இந்த பாதுகையை ப்ரதோஷம் மாமாவிடம் முதலில் ஒப்படைக்கவேண்டும்.
श्री गुरुभ्यो नमः जय जय शंकर हर हर शंकर🙏🏻
தமிழ் கலந்த தெலுங்கு
அருமை
அம்பாளின் அருள்
புல்லரிக்கிறது🙏🏻🙏🏻🌷🌷🌷🌷🌷🌷
ஒருநாள் ஆதிசங்கரர் பிட்சைக்குப் போகும் போது ஒரு ஏழைப்பெண்மணியின் வீட்டின் முன் நின்று பிட்சை கேட்டார்.
வறுமை தாண்டவமாடிக்கொண்டிருந்தது அந்த வீட்டில். அப்படியிருந்தும், அடுத்த நாள் துவாதசி பாரணைக்காக வைத்திருந்த ஒரு வாடிய நெல்லிக்காய் மட்டுமே உணவுப் பொருளாக இருந்தது! பிட்சை கேட்கும் பிள்ளைக்கு இதைத் தவிர கொடுக்க ஏதுமில்லையே என்று பெரிதும் மனம் வருந்தினாள் வீட்டுக்காரப் பெண்மணி
மகாலட்சுமியிடம் அப்பெண்ணுக்கு சகல ஐஸ்வர்யங்களையும் அருளுமாறு உள்ளம் உருகப் பிரார்த்தித்தார். அதைக் கேட்ட திருமகள், ‘‘இப்பெண்மணி, அவளது முந்தைய ஜென்மத்தில் குசேலரின் மனைவியாக வாழ்ந்தவள். கஷ்டங்கள் அனைத்தும் கண்ணன் அருளால் நீங்கி குபேர வாழ்க்கையை மேற்கொண்டபோது, தன் பழைய ஏழ்மைச் சம்பவங்களை மறந்து செல்வச் செருக்கால் ஒருவருக்கும் உதவி செய்யாமல் இருந்தாள். அந்தப் பாவமே இன்று அவளை தாத்ரியமாக வாட்டுகிறது’’ என்றாள்.
திருப்பரங்குன்றம் -சுப்பிரமணிசுவாமி கோயில்
ஆரம்பத்தில் கோயிலுக்கு பின்புறத்திலுள்ள தென்பரங்குன்றம் குடவறைக் கோயிலே பிரதானமாக இருந்தது…
இக்கோயில் சேதமடைந்ததால், கோயிலை மறுபக்கத்திற்கு மாற்றி முருகப்பெருமானை வடக்கு திசை நோக்கி திருப்பி அமைத்திருக்கின்றனர். எனவே “திருப்பிய பரங்குன்றம்” என்றழைக்கப்பட்ட இவ்வூர் மருவி “திருப்பரங்குன்றம்” ஆனதாக கூறுவர்.
சத்தியகிரீஸ்வரர் (சிவன்), பவளக்கனிவாய்ப் பெருமாள், கற்பகவிநாயகர், சுப்பிரமணியர், துர்க்கையம்மன் எனும் பஞ்ச தெய்வங்களும் மூலஸ்தானத்தை ஒட்டி ஒரே குடவரையில் இருப்பது வேறு எந்த முருகன் திருக்கோவில்களிலும் காண இயலாத காட்சி ஆகும்.
ஆறுபடை வீடுகளில் இங்கு மட்டுமே முருகனுக்கு அபிஷேகம் கிடையாது. புனுகு மட்டுமே சாற்றப்படுகிறது. புரட்டாசி மாதம் கடைசி வெள்ளிக்கிழமையன்று முருகனிடம் உள்ள வேல், மலையிலுள்ள காசிவிஸ்வநாதர் கோயிலுக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டு அபிஷேகம் செய்யப்படும்.
அறுபடை வீடுகளில் வேலுக்கு அபிஷேகம் நடக்கும் கோயில் இது மட்டுமே ஆகும். திருப்பரங்குன்றம் செல்லும் பக்தர்கள் முதலில் அங்குள்ள மீனாட்சி சுந்தரேஸ்வரர் ஆலயத்திற்குச் சென்று வழிபடுதல் நல்லது.
வாழ்வின் சகல நன்மைகளையும் பெற்றிடுவோம்.
ஹ்ருதயம் த்விஷாமசனி ரிவ போ !
ஸாம்ப ஸதாசிவ சம்போ சங்கர
சரணம் மே தவ சரணயுகம் !!
ஹே ஸாம்ப! ஸதாசிவ! உமது வில்லின் 'டங்'என்ற ஒலிபகைவர்களின் ஹ்ருதயத்தைபிளக்கிறது. அது வஜ்ராயுதம் போன்றது. நும் திருவடிகளே சரணம்.
ரந்த:சூன்ய ரூபிணீ கலு போ !
ஸாம்ப ஸதாசிவ சம்போ சங்கர
சரணம் மே தவ சரணயுகம் !!
ஹே ஸாம்ப! ஸதாசிவ! சம்போ சங்கர! உமது மாயை 'டா'என்ற எழுத்தின் வடிவிலானது. அதுவெளியும், உள்ளும் வெற்றிடம் கொண்டது. உமது திருவடிகளே எனக்கு சரணம்.
அநகம் த்வத் அங்க்ரியுகலம் போ !
ஸாம்ப ஸதாசிவ சம்போ சங்கர
சரணம் மே தவ சரணயுகம் !!
ஹே ஸாம்ப! ஸதாசிவ! சம்போ சங்கர! பாபமற்ற உமது திருவடிகள், தாமரைகளின் அழகையும் உடைத்தெறிகிறது. அவ்வரிய நும் திருவடிகளே எனக்கு சரணம்.
கரோடீ ஸமுல்லஸத்கர போ !
ஸாம்ப ஸதாசிவ சம்போ சங்கர
சரணம் மே தவ சரணயுகம் !!
ஹே ஸாம்ப! ஸதாசிவ! சம்போ சங்கர! உம்கையில் உடுக்கை, ஜபமாலை, சூலம், ஈட்டி, மண்டையோடு முதலிய விளங்குகின்றனவே. உமது திருவடிகள் எனக்கு சரணம்.
தே சரகதிர்ந்ருணாமிஹ போ !
ஸாம்ப ஸதாசிவ சம்போ சங்கர
சரணம் மே தவ சரணயுகம் !!
'ணா'என்ற ஒலியெழுப்பும் உமது பாண வீச்சு மனிதர்களுக்கு சுபத்தைக் கொடுப்பது, ஹே ஸாம்ப! ஸதாசிவ! சம்போ சங்கர! உமது திருவடி எனக்கு சரணம்.
கர்மத்தால் பெற்றேனோ ஜனகனைப் போலே - 29
ஒரு குறிப்பிட்ட தினத்தில் பிரம்ம ஞானிகளின் சபையினைக் கூட்டி, வாதம் நடத்தி, எவர் வாதத்தில் வெல்கின்றனரோ அவருக்கு ஆயிரம் பொற்காசுகளும், ஆயிரம் பசுக்களும் தருவதாக
அறிவித்தார்.பல ஞானிகள் கூடினர்.யாக்ஞவல்கியரும் வருகிறார்
இச்சபையில் யார் தன்னை பிரம்மஞானி என்கிறாரோ அவரே ஆயிரம் பொற்காசுகளும்,பசுக்கலையும் ஓட்டிச் செல்லலாம்.
அதில், யாக்ஞவல்கியரே பிரம்ம ஞானி ஆகிறார். ஜனகர் சீடராகச் சேர்ந்து கர்மஞானம் கற்று மிகப்பெரிய ஞானியாக விளங்கினார்
பின்னர், ஓடிய சீடர்கள் அது மாயை என உணர்ந்து, வெட்கித் தலை குனிந்தனர்.
யாக்ஞவல்கியர், ஜனகரைப் பார்த்து,"ஜனகரே! அனைவரும் ஓடிய போதும் நீங்கள் ஏன் ஓடவில்லை?" என்றார்
"ஆத்மா அழிவற்றது.இடையில் வருபவை அழியக்கூடியவை.ஆத்மஞானம் அடைய வேண்டுமானால், எனது இப்போதய நிஷ்டையிலிருந்து நான் வெளியே வருவதாக இல்லை" என்றார் ஜனகர்
ஜனகர், ஒரு ராஜ்ஜியத்தின் மன்னனாய் இருந்த போதும் கர்மஞானத்தைக் கடைபிடித்து வந்தார்
அந்த ஜனகரைப் போல கர்மஞானத்தை நான் கடைபிடிக்கவில்லையே..நான் ஏன் இந்த ஊரிலிருக்க வேண்டும் என்றாள் திருக்கோளூர்ப் பெண்
அழகாய் வீற்றிருக்கும்
பாலா திரிபுரையை வணங்கிய தாடப்பள்ளி சாஸ்த்திரிகள் பற்றிய அறிந்திராத பதிவு...அழகு...பக்திரசம்...
🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
She is in the form “sa” (स), the first bīja of the third kūṭa known as śakti kūṭa and the twelfth bīja of the entire Pañcadaśī mantra.
*222. Samarasā समरसा*💐💐💐💐 Samarasa means equal feelings . She is "rasa" which means essence and the quality of any external objects , does not modify Her quality . 👣👣👣
Sakala – all; āgama – traditional doctrine or percepts; saṁstuta – praised.
She is praised in all traditional doctrines. Traditional doctrine means every authentic Scriptures such as Upaniṣad-s, Vedānta, etc.
Brahman, being omnipresent, omnipotent and omniscient is the cause of creation, sustenance and dissolution of the universe.
All Her acts happen in regular succession, one after another in an orderly manner. In other words, Brahman was existing before creation, during sustenance and will continue to exist after dissolution, only to create again.
Only by understanding these Scriptures, one can attain knowledge that is necessary in realizing Her, as they alone explain Her essential qualities. In other words, it is important to have Her Grace than knowing Her Grandeur.
அபிராமி அந்தாதி 11👌👌👌👌💐💐💐💐💐💐💐
11. இல்வாழ்க்கையில் இன்பம் பெற
ஆனந்தமாய் என் அறிவாய், நிறைந்த அமுதமுமாய்,
வான் அந்தமான வடிவுடையாள், மறை நான்கினுக்கும்
தான் அந்தமான சரணார விந்தம் தவளநிறக்
கானம் தம் ஆடரங்கம் எம்பிரான் முடிக்கண்ணியதே.
நான்கு வேதங்களுக்கும் எல்லையாய் நிற்பது, வெண்ணிறச் சாம்பல் படர்ந்த மயானத்தைத் தாம் ஆடல் நிகழ்த்தும் இடமாகக் கொண்ட சிவபெருமானின் திருமுடியில் அணியப்பட்ட மாலையாயும் திகழ்கிறது.
ஆனந்தம் , மகிழ்ச்சி என்பது இரண்டு வகையானது..ஒன்று அழியக்கூடிய ஆனந்தம் ..இன்னொன்று அழியாத ஆனந்தம் . அழியாத ஆனந்தம் கொடுப்பவள் அம்பாள்.
அம்பாளே ஆனந்த ரூபிணீ... பாரதியார் எத்தனை கோடி இன்பம் வைத்தாய் என்று இறைவனை புகழ்கிறார். எவ்வளவோ வகையான ஆனந்தம் இருக்கின்றது. எல்லாவற்றிலும் மிக உயர்வானது பரமானந்தம்..பரமனை அடையும் ஆனந்தம் ..அதை இங்கே கேட்டு பெறுகிறார் அபிராமியிடம் பட்டர்
பாத்திரம் தான் நம் தேகம் அதில் சக்கரைப்பொங்கலாக அம்பாள் இருக்கிறாள். நாம் அஞ்ஞானம் எனும் மூடிப்போட்டு சர்க்கரைப்பொங்கலை மூடி வைத்திருக்கிறோம் ...அதனால் அம்பாளின் சுவையோ வாசனையே நாம் தெரிந்து கொள்வதில்லை
நிறைந்த அமுதமுமாய்,👍👍👍👍👌👌👌👌 அமுதமாய் இருப்பவள் அம்பாள்...நிறைந்த கருணை உடையவள். ஆனந்தம் வேண்டும் அறிவு வேண்டும் அமுதம் வேண்டும் ..மூன்றுமே அவளிடத்தில் இருக்கின்றன ..சுருக்கமாக அம்பாளே தனக்கு வேண்டும் என்று கேட்கிறார்..அந்த நிலைதான் பரமானந்தம்.
மனஸில் உள்ள குறையை வாய்விட்டுச் சொல்லாவிட்டால், அது உள்ளுக்குள்ளே உறுத்திக் கொண்டேயிருக்கிறது. அதனால்தான் இப்படிப் பிரார்த்தனைப் பண்ணுகிறேன்.
உனக்குத் தெரியாததைத் தெரியப்படுத்துவதற்காக அல்ல. எனக்கு உள்ளே கருணைக்கிழங்கு மாதிரி அரிப்பதைக் கொஞ்சம், சமனப்படுத்திக் கொள்ளவே பிரார்த்தனை பண்ணுகிறேன் என்று நீலகண்ட தீக்ஷிதர் ஆனந்த ஸாகர ஸ்தவம் என்கிற ஸ்தோத்திரத்தில் சொல்கிறார்.
லோக க்ஷேமத்தைச் செய்வதற்கான திரவிய பலமும் தானே கிடைக்கிறது. எல்லோரிடத்திலும் சமமான அன்பு உண்டாகிறது. மனஸில் இந்த அன்பு ஊறாமலே வாய்ப்பேச்சில் இன்று சகோதர சகோதரிகளே என்று பிரசங்கம் பண்ணி சமத்துவத்தைப் பற்றி நிறையப் பேசுகிறோம். அம்பாளிடம் பக்தி பண்ணாத வரையில் இது அநுபவத்தில் வராத வாய்ச் சவடால்தான். புரளிதான்.
சாக்ஷாத் ஜகன்மாதாவைத் தெரிந்துகொண்டாலே, உண்மையாக அவள் ஒருத்திதான் இத்தனை பேருக்கும் அம்மா. லோகத்தில் உள்ள பசு, பட்சி உட்பட நாம் இத்தனை பேரும் அவள் குழந்தைகள்தான். அதனால் நாம் எல்லோரும் வாஸ்தவமாகவே சகோதர சகோதரிகள் என்ற உண்மையான அன்பு உணர்ச்சி உண்டாகிறது.
அவளைத் தெரிந்துகொண்டால் அதன்பின் நமக்குள் வெறுப்பு, துவேஷம் வரவே வராது. தப்புக் கண்டுபிடிக்க வராது. தப்பு நடக்கிறபோதுகூட அதைப் பரிவோடு திருத்துகிற மனப்பான்மை வருமே தவிர, தப்பைத் பிரகடனம் பண்ணிச் சண்டையில் இயங்கத் தோன்றாது. அம்பாளை உபதேசிப்பதால் லோகம் முழுக்க ஒரே குடும்பம் என்ற அன்பு உணர்ச்சி உண்டாகிறது. சத்துரு, சிநேகிதன் என்கிற வித்தியாசமே காமாக்ஷியின் கடாக்ஷம் பெற்றவர்களுக்கு இராது என்கிறார் மூகர்.
ஒரு சக்திதான் இத்தனை ஆகியிருக்கிறது. ரூபங்களில்தான் பேதம், உள்ளே இருக்கிறது ஒன்றுதான் என்கிற பரம அத்வைத ஞானம் சித்திக்கிறது. இதைத்தான் மூகர் சொல்கிறார் – சிவ சிவ பச்யந்து ஸமம் என்கிற சுலோகத்தில், காமாக்ஷியின் கருணா கடா வீக்ஷண்யம் பெற்றவவனுக்குக் காடும் வீடும் சமமாகத் தெரிகின்றன. சத்துருவும் மித்ரரும் சமமாகத் தெரிகின்றனர் என்கிறார்.
அம்பாளைத் தாயாராகவும் நம்மைக் குழந்தையாகவும் வைத்துக்கொண்டு உபாஸிக்க ஆரம்பித்தாலும் அவளே காலக்கிரமத்தில் இந்த இரண்டும்கூட ஒன்றேதான் என்கிற பரம ஞானத்தை அநுக்கிரஹம் செய்கிறாள். இதை ஆச்சாரியாள் ஒரு ச்லேஷை (சிலேடை) மூலம் ஸெளந்தரிய லஹரியில் சொல்கிறார்.
அம்பாளைத் தாயாராகவும் நம்மைக் குழந்தையாகவும் வைத்துக்கொண்டு உபாஸிக்க ஆரம்பித்தாலும் அவளே காலக்கிரமத்தில் இந்த இரண்டும்கூட ஒன்றேதான் என்கிற பரம ஞானத்தை அநுக்கிரஹம் செய்கிறாள். இதை ஆச்சாரியாள் ஒரு ச்லேஷை (சிலேடை) மூலம் ஸெளந்தரிய லஹரியில் சொல்கிறார்.
முதலில் இவன் பிரார்த்திக்கிறபோது பவானி என்றால் அம்பாள். பரமசிவனுக்கு முக்கியமான எட்டுப் பெயர்களில் ஒன்று பவன் என்பது. பவனின் பத்தினி பவானி. மறுபடி, பவானித்துவம் என்ற இந்த இரண்டு வார்த்தைகளை இவன் சொன்ன மாத்திரத்தில், அம்பாள் பவானித்துவம் என்ற நிலையை அநுக்கிரஹம் செய்வாள் என்னும் போது, பவானி என்றால் ஆகிவிடுகிறேன் என்று அர்த்தம்.
தீர்க்க சுமங்கலி பவ என்கிறோமே, இங்கே பவ என்றால் ஆவாய் என்று அர்த்தம். பவானி என்றால் ஆகிறேன். பவானித்வம் என்றால் நீயாவே நான் ஆகிவிடுகிறேன்.
எல்லாம் பிரம்மம் என்ற அத்வைத ஞானம் உண்டாகி இப்படிச் சொல்கிறான் பக்தன். தாஸனாக இருக்கப் பிராத்தித்தவனைத் தானாகவே ஆக்கிக்கொண்டு விடுகிறாள் அம்பிகை.
பவானி, உன் தாஸனாக என்னைத் துளி கடாக்ஷியம்மா என்று பிரார்த்திக்க ஆரம்பித்த பக்தன் மூன்றாவது வார்த்தையைச் சொல்லக்கூட அவகாசம் தராமல், பவானி உன் (பவானித்வம்) என்று அவன் சொல்லும்போதே அம்பாள் இடைமறித்து, ஆமாமப்பா பவானித்வம்தான். அதாவது நானும் நீயும் ஒன்றேதானப்பா என்கிற பரம ஞானத்தை வழங்கி விடுகிறாள். பவானித்வம் என்றால் பவானியின் தன்மை என்றும் அர்த்தம். பக்தனே பவானித்வம் பெற்று பராசக்தியோடு தன்மயமாகி விடுகிறான்.
அம்பாள் ஆகாய வடிவுடையவள்...எதற்குள்ளும் அவளை கட்டுப்படுத்திவிட முடியாது. நீர் , நிலம் , வாயு , அக்னி அனைத்துமே ஆகாயத்திற்குள் இருப்பவை ஆனால் ஆகாயம் இவைகளுக்கு கட்டுப்பட்டவை அல்ல. அம்பாளும் இப்படித்தான் .. எல்லாம் அவளுக்குள் ஆனால் அவள் யாருக்கும் எதற்கும் கட்டுப்பட்டவள் அல்ல .
வான் அந்தமான வடிவுடையாள்...
தான் அந்தமான சரணார விந்தம் தவளநிறக்
கானம் தம் ஆடரங்கம் எம்பிரான் முடிக்கண்ணியதே.👍👍👍👍👌👌👌👌👌
வேதங்கள் முடியும் இடத்தில் அம்பாளின் திருவடித் தாமரைகள் காணப்படுகிறதாம்...
தவளை நிறம் என்றால் வெண்மை நிறம் என்று அர்த்தம் . ஈசன் அம்பாளின் திருவடிகளை தன் தலையில் அமர்த்தி உடலெங்கும் வெண்மை பூசி ஆனந்த நடனம் ஆடுகிறான். உயர்ந்த பொருள் ஒருவருக்கு கிடைத்து விட்டால் தலையில் வைத்துக்கொண்டு ஆடுவார் மாதிரி ஈசன் அம்பிகையின் திருவடிகளை தன் தலையில் வைத்துக்கொண்டு ஆனந்தமாய் ஆடுகிறான்.
Summary
1. பேரானந்தம் வேண்டும்
2. உன்னைப் புரிந்துகொள்ளும் அறிவு வேண்டும்
3. நிறைந்த அமுதமாய் நீ வர வேண்டும்
4. வானம் போல் விரிந்தவள் எல்லாம் தனக்குள் அடக்கியவள்
5.வேதங்கள் முடியும் இடமான அம்பாளின் பாதார விந்தகளை வெண்மை நிறம் கொண்ட ஈசன் தன் திருமுடிகளில் மாலையாக அணிந்து கொண்டு ஆனந்த நடனம் திருவெண்காட்டில் ஆடிக்கொண்டிருக்கிறான். .
அப்படிப்பட்ட அம்பாளின் அருள் பேரானந்தமாக நமக்கும் கிடைக்கட்டும்
எங்கள் இறைவா இறைவா இறைவா!
(எத்தனை)
சித்தினை அசித்துடன் இணைத்தாய் – அங்கு
சேரும் ஐம்பூதத்து வியனுலகம் அமைத்தாய்
அத்தனை உலகமும் வர்ணக் களஞ்சியமாகப்
பல பல நல்லழகுகள் சமைத்தாய்
(எத்தனை)
முக்தியென்ற்றொரு நிலை சமைத்தாய் – அங்கு
முழுதினையும் உணரும் உணர்வமைத்தாய்
பக்தியென்றொரு நிலை வகுத்தாய் – எங்கள்
பரமா பரமா பரமா
1. प्रातः स्मरामि ललितावदनारविन्दं
विम्बाधरं पृथुलमौक्तिकशोभिनासम् ।
आकर्णदीर्घनयनं मणिकुण्डलाढ्यं
मन्दस्मितं मृगमदोज्ज्वलभालदेशम् ॥१॥
Praatah Smaraami Lalitaa-Vadana-Aravindam
Vimba-Adharam Prthula-Mauktika-Shobhi-Naasam |
Aakarnna-Diirgha-Nayanam Manni-Kunnddala-[A]addhyam
Manda-Smitam Mrgamado[a-U]jjvala-Bhaala-Desham ||1||
அம்மா லலிதே, உன் தாமரை மலர் போன்ற அழகிய வதனத்தை காலை எழுந்ததும் தரிசித்து வணங்குகிறேன் தாயே. அன்றலர்ந்த தாமரைக்கு இன்னொரு பெயர் தேவி லலிதா திரிபுர சுந்தரியா? சிவந்த அதரங்கள் மாதுளையா? நாசியால் முத்துக்கு அழகா? முத்து மூக்குத்தியால் நாசிக்கு அழகா?
காது வரை கண் என்று கேட்டிருக்கிறேன் இப்போது பார்க்கிறேன் தாயே. விஸா.. ஸா.. ஸா.. லாக்ஷி முகத்தில் தான் என்ன பாசமிக்க, அன்பில் தோய்த்த தாயின் புன்சிரிப்பு.. நெற்றியில் கமகமவென்று மானின் கஸ்தூரி ஜவ்வாது வாசனை...
रक्ताङ्गुलीयलसदङ्गुलिपल्लवाढ्याम् ।
माणिक्यहेमवलयाङ्गदशोभमानां
पुण्ड्रेक्षुचापकुसुमेषुसृणिदधानाम् ॥२॥
2. Praatar-Bhajaami Lalitaa-Bhuja-Kalpavalliim
Rakta-Angguliiya-Lasad-Angguli-Pallava-[A]addhyaam |
Maannikya-Hema-Valaya-Anggada-Shobhamaanaam
Punnddrekssu-Caapa-Kusume[a-I]ssu-Srnni-Dadhaanaam ||2||
பிஞ்சு வெண்டைக்காய் என்பதா, அழகிய பளபளக்கும் முளைவிட்ட சிவந்த விரல்களில் சிவந்த மோதிரங்கள் அணிந்தவளே. கரங்களில் தான் எத்தனை அழகிய கங்கணங்கள் , வளையல்கள், கண்ணைப்பறிக்கும் நவரத்ன மணிகள் பதித்த வாகு வளையங்கள்.. அழகுக்கு இனிமை சேர்க்கவென்றே அம்மா, நீ கரும்பு வில்லை கையிலேந்தி இருக்கிறாயா? அதற்கு ஏற்ப மலர்க்கணைகள், அம்புகள், அங்குசம் வேறு. தேவி அம்பா லலிதா திரிபுரசுந்தரி உன்னை காலையில் பஜிக்க என்ன புண்யம் செயதிருக்கவேண்டும்.
भक्तेष्टदाननिरतं भवसिन्धुपोतम् ।
पद्मासनादिसुरनायकपूजनीयं
पद्माङ्कुशध्वजसुदर्शनलाञ्छनाढ्यम् ॥३॥
Praatar-Namaami Lalitaa-Caranna-Aravindam
Bhakte[a-I]sstta-Daana-Niratam Bhava-Sindhu-Potam |
Padmaasana-[A]adi-Sura-Naayaka-Puujaniiyam
Padma-Angkusha-Dhvaja-Sudarshana-Laan.chana-[A]addhyam ||3||
பொழுது விடிந்தது. அருணன் சிவந்து கிழக்கே தலை தூக்குகிறான். உன் தாமரைத் திருவடி போற்றுகிறேன் அம்பா தேவி லலிதா திரிபுரசுந்தரி. ஆச்சர்யமாக இந்த திருவடிகள் துளியும் ஒய்வு ஒழிவு இல்லாமல் எத்தனை கோடி பக்தர்களுக்கு அவர்கள் வேண்டியதை வாரி வழங்குகிறது.
சம்சார சாகரத்தை கடக்கும் படகாக அல்லவோ செயல்படுகிறது. நான் மட்டுமா உன்னை விடிகாலையில் தேடி வந்து வணங்குபவன்? அதோ எனக்கு முன்னே தாமரை மலர் மேல் அமரும் ப்ரம்மதேவனே தேவர்கள் சுரர்கள் புடை சூழ உன் னருள் வேண்டி நிற்கிறார்கள். தாமரை, அங்குசம், கொடி , சுதர்சன சக்ரம் தாங்கி நிற்கும் அம்பா தேவி லலிதா திரிபுர சுந்தரி உன்னை விடிகாலையில் வணங்குகிறேன்.
त्रय्यन्तवेद्यविभवां करुणानवद्याम् ।
विश्वस्य सृष्टिविलयस्थितिहेतुभूतां
विद्येश्वरीं निगमवाङ्मनसातिदूराम् ॥४॥
Praatah Stuve Para-Shivaam Lalitaam Bhavaaniim
Trayyanta-Vedya-Vibhavaam Karunnaa-[A]navadyaam |
Vishvasya Srsstti-Vilaya-Sthiti-Hetu-Bhuutaam
Vidyeshvariim Nigama-Vaang-Manasa-Ati-Duuraam ||4||
எப்போதுமே விடிகாலை புத்துணர்ச்சியோடு செயல்பட உதவும் நேரம். இந்த சுகமான நேரத்தில் தேவி லலிதா பவனி உன்னை எண்ணி என் மனம் பொங்கி வழிகிறது. எண்ணம் மனம் இதற்கெல்லாம் எட்டாதவளே. வேதாந்த ஞானம் இருந்தால் தான் கொஞ்சமாவது உன் கம்பீரம், இரக்கம், புனிதம் எல்லாம் புரிபடும் என்று தோன்றுகிறது.
சிருஷ்டி, ஸ்திதி, லயம் , எனும் முத்தொழில்களையும் புரியும் தாயே, தெய்வமே , பிரபஞ்ச காரணி, வேதங்களும் அறியமுடியாதவளே, வார்த்தைக்கு அப்பாற்பட்டவளே, மனதில் எல்லையற்று அறியப்படுபவளே, அம்பா, தேவி லலிதா திரிபுரசுந்தரி தாயே உன்னை விடிகாலையில் வணங்குகிறேன்.
कामेश्वरीति कमलेति महेश्वरीति ।
श्रीशाम्भवीति जगतां जननी परेति
वाग्देवतेति वचसा त्रिपुरेश्वरीति ॥५॥
Praatar-Vadaami Lalite Tava Punnya-Naama
Kaameshvari-Iti Kamale[a-I]ti Maheshvarii-[I]ti |
Shrii-Shaambhavii-[I]ti Jagataam Jananii Pare[a-I]ti
Vaagdevate[a-I]ti Vacasaa Tripureshvarii-[I]ti ||5||
உள்ளும் புறமும் அமைதி நிறைந்த சூழ்நிலையில் விடிகாலையில் அம்பே, தேவி லலிதா திரிபுரசுந்தரி உனது நாமங்களை நாவினிக்க உச்சரிக்கிறேன். காமேஸ்வரி, கமலா, மஹேஸ்வரி, ஸ்ரீ சாம்பவி, ஜகத் ஜனனி, பரா, வாழுதேவி, திரிபுரேஸ்வரி ........ எவ்வளவோ இன்னும்......
सौभाग्यदं सुललितं पठति प्रभाते ।
तस्मै ददाति ललिता झटिति प्रसन्ना
विद्यां श्रियं विमलसौख्यमनन्तकीर्तिम् ॥६॥
Yah Shloka-Pan.cakam-Idam Lalitaa-[A]mbikaayaah
Saubhaagya-Dam Sulalitam Patthati Prabhaate |
Tasmai Dadaati Lalitaa Jhattiti Prasannaa
Vidyaam Shriyam Vimala-Saukhyam-Ananta-Kiirtim ||6||
நண்பர்களே, அம்பாளின் புகழ் பாடும் இந்த ஐந்து ஸ்லோகங்களை விடாது விடிகாலை மனம் ஒருமித்து சொல்லுங்கள். நல்ல காலம் பிறக்கும், வீட்டிலே அடைபட்டிருக்க வேண்டாம். முன் போல் செயல்படுவோம், ஆனால் இனிமேல் கொஞ்சம் சுத்தம் சுகாதாரத்தோடு, தொடாமல் மேலே படாமல் கரம் கூப்பி வணங்கி வாழ்த்தியவாறு. வெளியே அதிகம் சுற்றாமல், வீட்டு உணவோடு...., .
அம்பாள் இப்படி வணங்கும் பக்தனுக்கு செல்வத்துட் சிறந்த செல்வமான வித்யை, ஞானம்,பொருள் வளம், பரிபூர்ண சந்தோஷம், நிலையான புகழ் பெருமை எல்லாம் தர காத்திருக்கிறாள். நாம் தான் நெருங்க வில்லை.
கை எடுத்து கும்பிட்டது கார் மேகமென வரும் கண்ணீரை தடுக்காமல் ...
கண்ணீரை துடைத்தான் ராமன் ...
துடைத்த இடத்தில் மீண்டும் பாய்ந்து வந்தாள் கங்கை ...
அணில் அங்கு சொன்னது ..
அதுவே அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் ஆனது .
ராமா கண்ணீரை தரையில் சிந்த மனமில்லை ...
உன் கை பட்ட கண்ணீரும் கங்கை அன்றோ ...
உப்புக்கடலில் சேர்க்க மாட்டேன் ...
துளசி மாடமதில் சேர்க்கின்றேன்...
துளசிக்கும் நீ தொட்ட கங்கை கொஞ்சம் கிடைக்கட்டும் ...இன்னும் புண்ணியம் அதற்கும் சேரட்டும் . 💦💦💦🐿️🐿️🐿️
அவன் ஒரு கடைந்தெடுத்த நாத்திகன். மேடையினின்று பிரசங்கிக்கிறான்.
"அவன் பிரசங்கம் செய்தால் பிணம் கூடத் துடிக்கும்" என்று..
அவன் கட்சிக்காரர்கள் அவனைப் பெருமையோடு புகழ்வார்கள்.
"கடவுள் இல்லை,
மதம் இல்லை,
வேதமோ
புராணமோ
எதுவுமேயில்லை.
"தங்கள் வயிற்றுப் பிழைப்புக்காக உண்டாக்கிக் கொண்ட கட்டுக்கதைகள்"....
என்று வாய்ஜாலத் திறமையுடன் சாதுரியமாகப் பிரசங்கித்துக் கொண்டிருக்கிறான்.
அவனுடைய பேச்சுத் திறமையைக் கண்டு ஜனங்கள் திரள் திரளாகக் கூடிவிட்டார்கள்.
கடைசியாக ...,
"கடவுளுமில்லை...., கத்திரிக்காயுமில்லை...., எல்லாம் பித்தலாட்டம்" ...
எனச் சொல்லி முடித்துவிட்டு....,
"யாராவது கேள்வி கேட்க வேண்டுமானால் மேடைக்கு வரலாம்" ......
என்றும் அழைத்தான்.
" பெரிய குடிகாரன் ஒருவன் மேடைமீது ஏறினான்"......!!
தன் கோட்டுப் பாக்கெட்டிலிருந்து ஒரு ஆரஞ்சுப் பழத்தை எடுத்து.....,
"தோலை மெதுவாக உரித்தான்"......!!
"கேட்க வேண்டிய கேள்வியை கேட்காமல் பழத்தை உரிக்கிறாயே" .......,
எனக் கோபங் கொண்டான் நாத்திகன்.
"பழத்தை உரித்தவன் சுளை சுளையாகத் தின்று கொண்டே"......,
பொறு....! பொறு....!
" தின்று முடித்து விட்டுக் கேள்வியைக் கேட்கிறேன்" ........,
என்று சொல்லியவாறு ரசித்துத் ஆரஞ்சு பழத்தை தின்று கொண்டிருந்தான்.
தின்று முடித்த பின்பு நாத்திகனை நோக்கி.....,
"பழம் இனிப்பாய் இருக்கிறதா"......?
.எனக் கேட்டான்.
"பைத்தியக்காரனே"......!
"நான் தின்று பார்க்காமல் பழம் இனிப்பா.....,
இல்லை புளிப்பா என்று எவ்வாறு சொல்லமுடியும்"......,
என்றான் நாத்திகன் ஆங்காரத்துடன்......!!
"கடவுள் யார்...?
அவர் எப்படிபட்டவர்.....?
அவரின் ஆற்றல் என்ன...?
என்பதை....,
" நீ பக்தி மார்க்கத்தில் ஈடுபட்டு பார்த்தால் தானே உனக்குத் தெரியும்"......!!
" இப்ப நான் சாப்பிட்ட ஆரஞ்சு பழத்தின் சுவையை பற்றியே உன்னால் தெரிந்து கொள்ள முடியாத போது"......
பல ஆயிரம் வருடங்களாக நம் மூதாதையர் வணங்கி வழிபட்டு....,
நமக்கு வழிகாட்டி பாரம்பரியமாக கொண்டாடிவரும் .....,
"கடவுளை இல்லை என்று எவ்வாறு சொல்லுவாய்"......?
"அனுபவித்து, ருசித்துப் பார்க்காமல் ஏன் உளறுகிறாய்"........,
என்றான் அந்த மெகாக்குடிகாரன்.....!!
கூடி இருந்த ஜனங்கள் கைத்தட்டி ஆரவாரம் செய்தார்கள்.
ஒரு பெரிய கூட்டமே நாம் சொன்னதை வாயைப் பொத்தி கேட்டுக் கொண்டிருக்க.....,
"இந்த குடிகாரப்பயல் நம்மையே மடக்கிவிட்டானே"....
என நாத்திகன் மூக்கறுபட்டு தலைகுனிந்து போனவன் போனவன் தான்.......!!
சிவமே ருசி....!!
சுவையே சிவம்....!!
மணமே சிவம்.....!!
உண்மையே சிவம்.....!!
அன்பே சிவம்......!!
" அனுபவி சிவத்தை அனுதினம்
" அளவில்லா ஆனந்தம் அதுவே
"ஓம் நமசிவாய நமஹ".படித்ததில் பிடித்தது
*பதிவு 758*🥇🥇🥇
*US 750*
*ஸ்ரீ காவிய கண்டகணபதி முனிவர்*.
💐💐💐🌷🌷🌷
*30 வது ஸ்தபகம்*👌👌👌
*த்ரிம்ஸ ஸ்தபக*👌👌👌
*மானஸ பூஜா ( ப்ரமாணி காவ்ருத்தம்)*👌👌👌
இந்த ஸ்தபகத்தில் தியானம் , ஆவாஹனம் போன்ற 16 வகையான அத்யாத்ம பூஜை ( மானசீக பூஜை) விளக்கப்படுகிறது . ஆன்மிக பூஜை தான் அத்யாத்ம பூஜை .
மனோம்புஜே மஹேஸ்வரீ ப்ரபூஜ நேஷூ ஸப்த்யதாம்🥇🥇🥇
அம்மா உனை இந்த பாடல்களால் பூஜை செய்பவர்கள் சாதிக்க முடியாதது ஒன்றுமே இல்லை 🥇🥇🥇
*பதிவு 184*🥇🥇🥇️️️
*(started from 25th Feb Tuesday)*
🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇
2. பாதாரவிந்த சதகம்
ஸ்ரீ காமாக்ஷியின் பாதங்களின் பெருமைகளைப்போற்றும் சதகம் இது ...
தன் கருணையால் அம்பாள் ஜகத்தை ரக்ஷித்துக்கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை அவளின் பாதகமலங்கள் தவக்கோலம் பூண்டு *ஜகத் ரக்ஷணமென்னும்* தபஸ்ஸை எப்பொழுதும் அனுஷ்ட்டிக்கின்றன என்று கூறப்பட்டுள்ளது. 🍇🍇🍇
60
ப்ரதாநாத் தீனானாம் அமரதரு தௌர் பாக்ய ஜனநீம்
ஜகஜ்ஜன்ம் க்ஷேம க்ஷய விதிஷூ காமாக்ஷி பதயோ
தூரீணாமீஷ்டே கஸ்தவ பணிது மஹோ புருஷிகாம்
அம்மா உன் திருவடி தாமரைகளை பூரணமாக விவரித்துள்ளவர்கள் யாருமே இல்லை ... என்னால் மட்டும் எப்படி அம்மா விவரிக்க முடியும் ... என் தோல்வியை மனப்பூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்கிறேன் . 💦💦💦