பச்சைப்புடவைக்காரி - பாஸ்கர ராயர்-2 ----- 216

                                                 பச்சைப்புடவைக்காரி 

என் எண்ணங்கள் 

பாஸ்கர ராயர்-2

                                    (216) 👍👍👍💥💥💥

அம்மா நவராத்திரி தங்கள் அருளால் இனிதே நடந்து முடிந்தது ... உங்கள் அருள் வெள்ளம் பல ஞானிகளையும் அறிந்து கொள்ள முடிந்தது ... 

அந்த வரிசையில் நாம் ஸ்ரீ லலிதா சஹஸ்ரநாமத்திற்கு உரை எழுதிய *பாஸ்கரராயரைப்* பற்றி தாங்கள் சொல்ல கேட்டுக்கொண்டு வருகிறோம் ... 

மேலே சொல்ல வேண்டும் தாயே .... 

நாங்கள் இன்னும் கேட்கக்கூடிய பாக்கியத்தைக் கொடு 

சொல்கிறேன் ரவி ... விஜய தசமி நேற்று. என் நல்வாழ்த்துக்கள் எல்லோருக்கும் ... 

தச முகனை என் அண்ணன் அழித்தான் ... 

திரிபுரத்தை ஈசன் அழித்தான் ... 

நான் மகிஷாசுரனை சம்ஹாரம் செய்தேன் .. 

மூவரும் நீக்கல் வேலையை அழகாக செய்தோம் ... 

இந்த  மூன்று சம்பவங்களும் எதை குறிக்கிறது தெரியுமா ? 

அளவுக்கு மீறிய அகம்பாவம் இராவணன் ... 

உங்களுக்கு தரப்பட்ட  இந்திரியங்கள் பத்து....

அதில் ஐந்து கர்மேந்திரியங்கள் ஐந்து  ஞானேந்திரியங்கள்-வாக்கு, கை , கால் ,குதம், குறி இந்த 5 கர்மேந்திரியங்கள்.-ஞானஇந்திரியங்கள்(5)- கண்,காது,நாக்கு,மூக்கு,தோல் ஆகிய 5 ஞானஇந்திரியங்கள் ... 

இவைகளை இறை நாமாக்களால் கட்டுப்படுத்த வேண்டும் ....

 

இவை எல்லாம் ஒருவனை மீறும் போது அவன் ஆசைக்கும் காமத்திற்கும் அடிமையாகி அசுர குணம் அடைகிறான் ... தன் மனைவி பிறர் மனைவி என்ற பாகுபாடுகள் தெரிவதில்லை ...

ராவணன் பெரிய தபஸ்வி... ஞான பண்டிதன் ... வேதம் அவனிடம் கை கட்டி காவல் செய்தது .... ஆனால் அவனுடைய  குண்டலினி மூலாதாரத்தில் இருந்து எழுந்திருக்கவே இல்லை ... 

காரணம் அகம்பாவம் ... 

ஈசனையே தன் கைக்குள் போட்டுக்கொண்டதாய் ஒரு எண்ணம் ...எதிரில் நிற்பவன் ராமன் வடிவில் வந்த பரமேஸ்வரனே என்று புரிந்து கொள்ளாமல் போர் செய்தான் ...அவனால் தன் ஒரு தலையைக்கூட காப்பாற்றி க் கொள்ள முடியவில்லை.

ராமனால் சிவ பக்தனை அழித்திருக்கவே முடியாது ... ராவணனின் மமகாரம் ராமனுக்கு உதவி செய்தது ... உள்ளே குடியிருந்த ஈசனும் சீதையை கவர்ந்த அன்றே ராவணன் நெஞ்சை விட்டு பிரிந்து போனான் ... 

திரிபுரம் .... தங்களால் எதையும் சாதிக்க முடியும் என்று மூன்று அரக்கர்களும் நினைத்தார்கள் ... முடிவு ஒரே ஒரு மந்தஸ்மிதம் மூலம் ஈசன் போரிடாமல் அவர்களை அழித்தான் ... 

மகிஷாசுரன் ... இவன் செய்யாத அட்டகாசமா? இவனிடம் எல்லா கெட்ட குணங்களும் மொத்தமாக குத்திகை எடுத்து கொண்டது ... என் கையினால் கொல்லப்பட்டான் ... 

படைத்த எனக்கு காக்கவும் தெரியும் நீக்கவும் தெரியும் ... இந்த அசுரர்கள் எல்லோரும் மெத்த படித்தவர்கள் ... ராக்ஷஸ... இதை திருப்பிப் போட்டு படி ஸக்ஷரா ...இது என் திருநாமம் ... 

என் அருளை துஷ்பிரயோகம் செய்பவர்கள் என் அருள் நீங்கி ராக்ஷசர்களாகி விடுகிறார்கள் ... 

ரவி , பாஸ்கரராயர் என் நாமங்களின் உயர்வை நன்கு உணர்ந்தவர் ... 

ஹயக்ரீவர் அருள் பெற்றவர் ... மேலே பார்ப்போம் .... 

பாஸ்கரராஜபுரத்தில் வெகுகாலம் வசித்து, அம்பாளின் உபாசனையில் திளைத்து, தமது இறுதிக்காலத்தை மத்யார்ஜுனம் என்ற திருவிடைமருதூரில் கழித்த பாஸ்கரராயர், அங்கு தமது 95-வது வயதில் தேவி சரணங்களை சென்றடைந்தார். 

அவர் காலத்திற்குப் பிறகு, அவரது துணைவியார் பாஸ்கரராஜபுரத்தில் பாஸ்கரேச்வர் ஆலயத்தை நிர்மாணித்திருக்கிறார். இந்த ஆலயம் கும்பகோணம் - மயிலாடுதுறை வழியில் உள்ள திருவாலங்காடு அருகே அமைந்துள்ளது. 

ஸ்ரீவித்யை உபாசகர்களில் தலைசிறந்தவரான பாஸ்கரராயர் என் வரப்பிரசாதத்தைப் பூர்ணமாகப் பெற்றிருக்கிறார். 

சநாதன வைதீக மார்க்கத்தில் அசையாத பற்றுக் கொண்டிருந்தவர். குப்தவதீ என்னும் தமது சப்தசதீ வியாக்கியானத்தில் ஆதிசங்கர பகவானை வெகுவாகத் தோத்திரம் செய்துள்ளார். 

பாஸ்கரராயர் நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட நூல்கள் பல எழுதியுள்ளார் , அவற்றில் பெரும்பகுதி தற்போது கிடைக்கவில்லை.  

வேதாந்தம், மீமாம்ஸை, வியாகரணம், நியாயம், சந்தஸ், காவியம், சுருதி, ஸ்மிருதி, புராணம், தோத்திரங்கள், மந்திர சாஸ்திரம் முதலிய துறைகளில் இவர் இயற்றியுள்ள நூல்களை ஆராய்ந்தோர், இம்மகானுக்குத் தெரியாத வித்தையோ, சாஸ்திரமோ இல்லை என்று தீர்மானமாகச் சொல்கிறார்கள். 

மந்திர சாஸ்திர ரகசிய நுணுக்கங்கள் பற்றி அவர் அறியாதது ஒன்றுமேயில்லை. 

மந்திர சாஸ்திரத்திலேயே பதினேழு நுண்ணிய ஆராய்ச்சி நூல்களை இவர் இயற்றியுள்ளார். 

இவற்றில் ஒன்றுதான் சௌபாக்ய பாஸ்கரம் என்ற லலிதா சகஸர நாமம் விளக்க உரை நூல் 

இவர் லலிதா சகஸ்ரநாமத்திற்கு விளக்க உரை எழுதியதற்கு ஒரு சிறப்பு காரணம் உண்டு. நாளை பார்ப்போம் அதை !!

விஶ்ருங்கலா  विश्रुण्खला   -  

எந்த  பந்தமும், கட்டும்  இல்லாதவள் நீ .மனிதர்களுக்கு மட்டுமே அது உரித்தானது. நம்மை நாமே குண்டுக்கட்டாக எதாலாவது பிணைத்துக் கொள்கிறோம்.  

ப்ரம்மம் சுதந்திரமானது.   தன்னலம் கொண்ட செயல்கள் நம்மை பிணைக்கிறது.  நல்லதோ  கெட்டதோ  செயல்கள் தான் என்ற மமதை, கர்வம், அகம்பாவத்தோடு,  தனக்கு என்ற சுயநலம் கலந்து இருந்தால் விடுதலை கிடையாது.  அம்பாள் இதெல்லாம் கடந்தவள் .

 விவிக்தஸ்தா,  विविक्तस्था

அம்பாள் ஆத்ம ஞானிகள் உள்ளத்தில் இடம் பெறுபவள் . ஞானி என்பவன் ஆத்மாவிற்கும்  ஜீவனுக்கும் உண்டான  பேதத்தை உணர்ந்தவன்.  

தனிமையில் உணர்வது.  கூட்டத்தில் அவளை தேடவேண்டாம்.எண்ணங்கள் வேறுபடும் கூட்டத்தில் அவளுக்கு இடமில்லை. மனம் ஒரு மித்த கூட்டங்கள் வேறு.  

நாம சங்கீர்த்தனம், பஜனை போன்ற ஒருமித்த மன சங்கமத்தில் அவளை உணரமுடியும். பிரவசனம், அதில் ஆழ்ந்து ஈடுபடுவோர் சங்கமமும்  அவளை உணர்விக்கும் .அங்கு எல்லாம்  ஆனந்தம் நிலவுஜ்ம். 

பரிசுத்தத்தில்  பார்வதி தெரிகிறாள். மனம் ஒன்று  தான் அவளை அடைய உதவும் சாதனம்.  மனத்தை கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவர உதவும் மூன்று வழிகள்.  பிராணாயாமம்,  அந்தக்கரணம். உள்ளுணர்வு.  

சமாதி நிலை எனும் தனைமறந்த த்யானம்.  பதஞ்சலி ரிஷி, தனது யோக சூத்திரத்தில் (I.4)  மௌனமான, அமைதியான மனம் சுத்தமாகிறது. 

இப்படிப்பட்ட மனதிலிருந்து தான் சகலமும் உருவாகிறது.அங்கே எந்த ஒட்டுதலும் கிடையாது.  உலக சிந்தனை அறவே விலகிவிடுகிறது.  

தன்னுள்  ஆழமாக உள் நோக்கி பயணிக்கும் மனம் ப்ரம்மம் அதில் உறைவதை உணர்கிறது. ஒவ்வொருவனும் தானே மட்டும் தான் இதை அடையமுடியும். 

மற்றவன் அனுபவம்  வழி தான் காட்டும். போய் பெறவேண்டியது நாம் தான். வழி காட்டியவள் அல்ல. 

ரவி ... லலிதா சஹஸ்ரநாமம் சொல்லுங்கள் என்று நான் சொல்வது என் பெருமைகளை கேட்க அல்ல ... அதில் எல்லாவித ஹௌஷதங்களும் உள்ளது ... சொல்வதால் மனம் கட்டப்படுகிறது ... 

கெட்ட எண்ணங்கள் வருவதில்லை ... பாராட்டும் குணம் அதிக மாகிறது ... எல்லாவற்றையும் விட  இனி பிறவி இல்லாத முக்தி பெரும் பாக்கியத்தை கொடுக்கிறது .என்றும் என்னிடமே இருக்கும் சுகதைக்கொடுக்கிறது ... இதற்கும் மேல் என்ன வேண்டும் ? 

அவள் புன்னகை பொன் நகையாய் மின்னியது ...