ஸ்ரீ மத் நாராயணீயம் - தசகம் 3 - ஸ்லோகம் - 1 to 10-பக்தர்களின் பெருமை

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 1 - பக்தனுடைய லக்ஷணம் 

பட²ன் தோ நாமாநி ப்ரமத³ப⁴ர ஸிந்தௌ⁴ நிபதிதா:

ஸ்மரன்தோ ரூபம் தே வரத³ 

கத²யன் தோ கு³ணகதா:² ।

சரன் தோ யே ப⁴க்தாஸ்த்வயி க²லு ரமன்தே பரமமூன் 

அஹம் த⁴ன்யான்மன்யே ஸமதி⁴க³த ஸர்வாபி⁴லஷிதான்  ॥ 3-1॥

पठन्तो नामानि प्रमदभरसिन्धौ निपतिता:
स्मरन्तो रूपं ते वरद कथयन्तो गुणकथा: ।
चरन्तो ये भक्तास्त्वयि खलु रमन्ते परममू-
नहं धन्यान् मन्ये समधिगतसर्वाभिलषितान् ॥१॥

வரதா ! உம்முடைய நாமங்களைப் பாடிக்கொண்டும் ஆனந்த ஸாகரத்தில் மூழ்கி தியானம் செய்து கொண்டும் குணங்களையும் கதைகளையும் ஒருவருக்கு ஒருவர் சொல்லிக்கொண்டும் சஞ்சரிக்கும் எந்த பக்தர்கள் உம்மிடம் ரமிக்கின்றார்களோ அந்த பக்தர்களை நான்  ஸர்வாபீஷ்ட்டங்களையும் அடைந்த பாக்கியசாலிகளாகக் கருதுகின்றேன் 

Oh Lord Krishna ! Bhakthi is the most superior path to merge with Thee and leads us to the state of pure divinity without delay. This can be done without much effort and it instantly leads to pure Knowledge. I pray to Thee May I soon experience that state of melting of the heart and Steeped in devotion to Thy lotus feet.

=================================================================

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 2- பக்தியை அருள்வாய் 

க³த³க்லிஷ்டம் கஷ்டம் தவ சரணஸேவா

ரஸப⁴ரேऽ

ப்யநாஸக்தம் சித்தம் ப⁴வதி ப³த விஷ்ணோ குரு த³யாம் ।

ப⁴வத்பாதா³ம்போ⁴ஜ ஸ்மரணரஸிகோ நாமநிவஹாத் 

அஹம் கா³யம் கா³யம் குஹசந விவத்ஸ்யாமி விஜநே ॥ 3-2॥

गदक्लिष्टं कष्टं तव चरणसेवारसभरेऽ-
प्यनासक्तं चित्तं भवति बत विष्णो कुरु दयाम् ।
भवत्पादाम्भोजस्मरणरसिको नामनिवहा-
नहं गायं गायं कुहचन विवत्स्यामि विजने ॥२॥

ஆதி வியாதிகளால் {க³த³க்லிஷ்டம்} துன்புற்ற என் மனது உமது திருவடிகளை சேவிப்பதால் உண்டாகும் ஆனந்தத்தில் கூட ஆசை இல்லாமல் இருக்கிறது ... விஷ்ணுவே ! இது பெரிய கஷ்டம் . என்னிடம் அருள் புரியும் , நான் உம்முடைய பாத கமலங்களைத் தியானம் செய்வதில் ஆசை மிகுந்தவனாக உம்முடைய திவ்ய நாமங்களைத் திருப்பித் திருப்பிப் பாடிக்கொண்டு எங்காவது  உலகியல் ஆசை கொண்ட அல்லது தாழ்ந்த எண்ணம் கொண்ட அல்லது இறை தியானம் செய்யாத மக்கள் (ஜன சஞ்சாரம்) இல்லாத இடத்தில் வசிக்க விரும்புகிறேன் !

==========================================================================

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 3

க்ரு’பா தே ஜாதா சேத்கிமிவ ந ஹி லப்⁴யம் தநுப்⁴ரு’தாம்

மதீ³யக்லேஶௌக⁴ப்ரஶமநத³ஶா நாம கியதீ ।

ந கே கே லோகேऽஸ்மிந்நநிஶமயி ஶோகாபி⁴ரஹிதா

ப⁴வத்³ப⁴க்தா முக்தா: ஸுக²க³திமஸக்தா வித³த⁴தே ॥ 3-3॥

O Guruvayoorappa! If Thy grace is achieved what is there that cannot be achieved? There are Innumerable devotees ofThine have been liberated from their sorrows and worldly ties by Thy mercy. Can I notbe one such fortunate devotee of Thine?

உம்முடைய கிருபை இருந்தால் உடல் படைத்தவர்களுக்கு என்னதான் அடைய முடியாது ? 

என்னுடைய துன்பக் குவியலைக் களைவது என்பது எம்மாத்திரம் ? 

இவ்வுலகில் எத்தனை பேர் எப்பொழுதும் துன்பம் இல்லாமல் உமது பக்தர்கள் முக்தர்களாகப் பற்றற்றவர்களாக இன்பமாக வாழவில்லை ? 

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 4

முநிப்ரௌடா⁴ ரூடா⁴ ஜக³தி க²லு கூ³டா⁴த்மக³தயோ ப⁴வத்பாதா³ம்போ⁴ஜஸ்மரணவிருஜோ நாரத³முகா:² । சரந்தீஶ ஸ்வைரம் ஸததபரிநிர்பா⁴தபரசித்ஸதா³நந்தா³த்³வைதப்ரஸரபரிமக்³நா: கிமபரம் ॥ 3-4॥ 

मुनिप्रौढा रूढा जगति खलु गूढात्मगतयो

भवत्पादाम्भोजस्मरणविरुजो नारदमुखा: ।

चरन्तीश स्वैरं सततपरिनिर्भातपरचि -

त्सदानन्दाद्वैतप्रसरपरिमग्ना: किमपरम् ॥४॥

உலக பிரசித்தாமான முனிசிரேஷ்டர்களான நாரதர் முதலியவர்கள் உம்முடைய பாத கமலத் தியானத்தால் பிரகாசிக்கும் சச்சிதானந்த ரூபமான அத்வைதப் ப்ரவாஹத்தில் மூழ்கிக் கவலைகள் இல்லாமல் இஷ்டப்படி சஞ்சரிக்கிறார்கள் . அதற்கு மேல் என்ன வேண்டும் ?

O Guruvayoorappa! Great sages like Naarada (who)are well known in the world, have attained Supreme Bliss by meditating on Thy lotus feet and now free to wander will without being noticed. They are free of all sorrows because of their constant contemplation on Thy lotus feet. Indeed, They have attained the eternal knowledge and are always immersed in Thy in the complete state of conscious Bliss beyond all limits of time and space. Is there anything more for them to attain?

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 5

ப⁴வத்³ப⁴க்தி: ஸ்பீ²தா ப⁴வது மம ஸைவ ப்ரஶமயேத³ஶேஷக்லேஶௌக⁴ம் ந க²லு ஹ்ரு’தி³ ஸந்தே³ஹகணிகா ।

ந சேத்³வ்யாஸஸ்யோக்திஸ்தவ ச வசநம் நைக³மவசோ

ப⁴வேந்மித்²யா ரத்²யாபுருஷவசநப்ராயமகி²லம் ॥ 3-5॥

भवद्भक्ति: स्फीता भवतु मम सैव प्रशमये-
दशेषक्लेशौघं न खलु हृदि सन्देहकणिका ।
न चेद्व्यासस्योक्तिस्तव च वचनं नैगमवचो
भवेन्मिथ्या रथ्यापुरुषवचनप्रायमखिलम् ॥५॥

எனக்கு உம்மிடத்தில் பக்தி பரிபூரணாமாக இருக்க வேண்டும் . அதுவே எல்லாத் துன்பக் குவியல்களையும் அழித்து விடும் என்பதில் சிறிதும் சந்தேகம் இல்லை .. அப்படி இல்லாவிட்டால் , வியாசருடைய வாக்கியமும் உம்முடைய உபதேசமும் வேத வாக்கியமும் எல்லாம் வழிப்போக்கனுடைய வார்த்தை ப் போல பொய்யாகி விடும்

O Guruvayoorappa! Please help me to become more and more devoted to Thee. May my devotion to Thee grow intense, so that all my sufferings may automatically subside and as that is the only remedy for all my woes. I do not have the slightest doubt in my heart that devotion to Thee . For otherwise, all of Vyasa's teachings, Thy divine sayings and even the Vedas will become meaningless the casual mutterings of street wanderer.

=================================================================

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 6

ப⁴வத்³ப⁴க்திஸ்தாவத்ப்ரமுக²மது⁴ரா த்வத்³கு³ணரஸாத்

கிமப்யாரூடா⁴ சேத³கி²லபரிதாபப்ரஶமநீ ।

புநஶ்சாந்தே ஸ்வாந்தே விமலபரிபோ³தோ⁴த³யமிலந்மஹாநந்தா³த்³வைதம் தி³ஶதி கிமத: ப்ரார்த்²யமபரம் ॥ 3-6॥

भवद्भक्तिस्तावत् प्रमुखमधुरा त्वत् गुणरसात्

किमप्यारूढा चेदखिलपरितापप्रशमनी ।

पुनश्चान्ते स्वान्ते विमलपरिबोधोदयमिल-

न्महानन्दाद्वैतं दिशति किमत: प्रार्थ्यमपरम् ॥६॥

O Lord! Chanting Thy names and singing Thy praises is a sweet right from the beginning because of Thy glorious attributes. When such devotion becomes intense, it removes all sorrows of the devotee. Then ultimately it leads the mind to the path of supreme knowledge and bliss. What more is there for one to seek?

உம்மிடம் பக்தி ஆரம்பத்திலேயே உம்முடைய குண ரஸானுபவத்தால் இனிமையாது , சிறிது விருத்தி அடைந்து விட்டாலோ எல்லாத் தாபங்களையும் அறவே போக்கி விடுகிறது  மேலும் முடிவில் உள்ளத்தில் நிர்மலமான ஞானத்தை உதிக்கச் செய்து பிரம்மானந்த அத்வைத அனுபவத்தைக் கொடுக்கிறது .  அதற்கு மேல் வேண்டுவது என்ன ?

=========================================================================

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 7 

விதூ⁴ய க்லேஶாந்மே குரு சரணயுக்³மம் த்⁴ரு’தரஸம்

ப⁴வத்க்ஷேத்ரப்ராப்தௌ கரமபி ச தே பூஜநவிதௌ⁴ ।

ப⁴வந்மூர்த்யாலோகே நயநமத² தே பாத³துளஸீபரிக்⁴ராணே க்⁴ராணம் ஶ்ரவணமபி தே சாருசரிதே ॥ 3-7॥

विधूय क्लेशान्मे कुरु चरणयुग्मं धृतरसं
भवत्क्षेत्रप्राप्तौ करमपि च ते पूजनविधौ ।
भवन्मूर्त्यालोके नयनमथ ते पादतुलसी-
परिघ्राणे घ्राणं श्रवणमपि ते चारुचरिते ॥७॥

O Lord of Guruvayoor, Due to my intense physical sufferings, I do not even feel inclined to serve you as my mind is pulled away by the intensity of physical pain. Kindly remove my afflictions so that my feet may be able to walk up to your temple, my hands may be able to worship you, my eyes may be able to have vision of you, my nose may be able to smell the fragrance of the Tulasi leaves offered at your feet and my ears may hear your glories sungand May Thy divine form embodying the Supreme Bliss envelop my mind and heart so completely that I am forced to forget all my physical maladies and experience only the thrill of shedding tears of joy in this state.

எனது கால்கள் உம்முடைய க்ஷேத்திரங்களுக்குச் செல்வதிலும்  

கைகள் உமக்கு பூஜை செய்வதிலும், கண்கள் உமது மூர்த்தியை தரிசிப்பதிலும் மூக்கு உமது பாதத்தில் அர்ச்சித துளசியை முகர்வதிலும் 

காதுகள் உமது கதைகளைக் கேட்பத்திலும் இன்புறுவதற்கு என்னுடைய துன்பங்களைப் போக்கி அருள் புரியும்

In Sivananda Lahari sloka 7 

மனஸ்தே பாதா³ப்³ஜே நிவஸது வச: ஸ்தோத்ரப²ணிதௌ

கரௌ சாப்⁴யர்சாயாம் ச்ருதிரபி கதா²கர்ணனவிதௌ⁴ ।

தவ த்⁴யானே பு³த்³தி⁴ர்நயனயுக³லம் மூர்திவிப⁴வே

பரக்³ரந்தா²ன் கைர்வா பரமசிவ ஜானே பரமத: ॥ 7 ॥

In Abhirami Anthathi sloka 10 

10. மோட்ச சாதனம் பெற

நின்றும், இருந்தும், கிடந்தும், நடந்தும் நினைப்பது உன்னை;

என்றும் வணங்குவது உன்மலர்த்தாள்; எழுதாமறையின்

ஒன்றும் அரும் பொருளே! அருளே! உமையே இமயத்து

அன்றும் பிறந்தவளே! அழியா முத்தி ஆனந்தமே!

முகுந்த மாலை சுலோகம் 16

ஜிஹ்வே கீர்தய கேஶவம் முரரிபும் சேதோ ப⁴ஜ ஶ்ரீத⁴ரம்பாணித்³வந்த்³வ ஸமர்சயாச்யுதகதா:² ஶ்ரோத்ரத்³வய த்வம் ஶ்ருʼணு ।க்ருʼஷ்ணம் லோகய லோசனத்³வய ஹரேர்க³ச்சா²ங்க்⁴ரியுக்³மாலயம்ஜிக்⁴ர க்⁴ராண முகுந்த³பாத³துலஸீம் மூர்த⁴ன் நமாதோ⁴க்ஷஜம் ॥

அப்படீன்னு, இந்த உடம்பு விசித்தரமான அவயவங்களோட பகவான் படைத்து இருக்கார். ஒவ்வொண்ணுக்கு ஒரு கார்யம் கொடுத்து இருக்கார். ஞானேந்த்ரியங்கள், கர்மேந்த்ரியங்கள் எல்லாம் இருக்கு. எல்லாத்தையும் அவனோட காரியங்கள்ளே தான் அர்ப்பணம் பண்ணனும், அப்படின்னு இந்த ஸ்லோகத்துல சொல்றார்.

‘जिह्वे कीर्तय केशवं’ – ஹே நாவே! நீ கேசவனைப் பாடு. 

‘मुररिपुं चेतो भज’ – மனமே! முரனை அழித்த, முரனுக்கு சத்ருவான அந்த விஷ்ணு பகவான ஸ்மரணம் பண்ணு. 

‘पाणिद्वन्द्व श्रीधरं अर्चय’ – இரண்டு கைகளே! அந்த லக்ஷ்மிகாந்தனான நாராயணனுக்கு அர்ச்சனை பண்ணுங்கோ. 

‘अच्युतकथा: श्रोत्रद्वय त्वं श्रृणु’ – காதுகளே! அச்யுதனுடைய கதைகளை நீங்கள் இடைவிடாது கேளுங்கள். 

‘कृष्णं लोकय लोचनद्वय’ – இரண்டு கண்களே! இந்த கிருஷ்ணனுடைய அழகைப் பாருங்கள், பருகுங்கள். 

‘हरेगर्चछाङिघ्रयुग्मालयं’ – கால்களே! ஹரியினுடைய ஆலயத்துக்கு நீங்க போங்கோ, அங்க போய் ப்ரதக்ஷிணம் பண்ணுங்கோ. 

‘जिघ्र घ्राण मुकुन्दपादतुलसीं’ – ஹே மூக்கே! முகுந்தனுடைய பாதத்துல பூஜை பண்ணின அந்த துளசிய எடுத்து நீ அதை முகர்ந்து பார். 

‘मूर्धन् नमाधोक्षजम्’ – தலையே! நீ அதோக்ஷஜனை வணங்கு. 

அப்படீன்னு, இந்த உடம்ப வெச்சுண்டு நம்ம பண்ணவேண்டியது, பகவானோட கார்யம்தான்னு இந்த ஸ்லோகத்துல சொல்றார்

================================================================

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 8

ப்ரபூ⁴தாதி⁴வ்யாதி⁴ப்ரஸப⁴சலிதே மாமகஹ்ரு’தி³

த்வதீ³யம் தத்³ரூபம் பரமஸுக²சித்³ரூபமுதி³யாத் ।

உத³ஞ்சத்³ரோமாஞ்சோ க³லிதப³ஹுஹர்ஷாஶ்ருநிவஹோ

யதா² விஸ்மர்யாஸம் து³ருபஶமபீடா³பரிப⁴வான்  ॥ 3-8॥

प्रभूताधिव्याधिप्रसभचलिते मामकहृदि
त्वदीयं तद्रूपं परमसुखचिद्रूपमुदियात् ।
उदञ्चद्रोमाञ्चो गलितबहुहर्षाश्रुनिवहो
यथा विस्मर्यासं दुरुपशमपीडापरिभवान् ॥८॥

O Lord! In my mind, which is now very agitated due to mental and physical afflictions, May Thy divine form embodying the Supreme Bliss envelop my mind and heart so completely that I am forced to forget all my physical maladies and experience only the thrill of shedding tears of joy in this state.

அளவற்ற கவலைகளாலும் நோய்களாலும் மிகவும் சலிக்கின்ற என் உள்ளத்தில் உம்முடைய பரம ரஸமான அந்த ஞான ஸ்வரூபம் உதிக்கும் படியும் ஆனந்தத்தால் மயிர்கூச்சும் கண்ணீர்ப் பெருக்கும் உண்டாகும் படி செய்து எப்படி தீராத பீடைகளின் துன்பத்தை மறப்பேனோ அப்படி அருள் புரியும்!

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 9 

மருத்³கே³ஹாதீ⁴ஶ த்வயி க²லு பராஞ்சோऽபி ஸுகி²நோ

ப⁴வத்ஸ்நேஹீ ஸோऽஹம் ஸுப³ஹு பரிதப்யே ச கிமித³ம் ।

அகீர்திஸ்தே மா பூ⁴த்³வரத³ க³த³பா⁴ரம் ப்ரஶமயன் 

ப⁴வத்³ப⁴க்தோத்தம்ஸம் ஜ²டிதி குரு மாம் கம்ஸத³மந ॥ 3-9॥

O Guruvayoorappa! Many who are not even your devotees are seen leading a happy life. But I, your devotee am undergoing various sufferings. Why is this so? Oh Varada ! Is not Thy reputation of mercy to Thy devotees at stake here ? Oh Lord ! Kindly eradicate my afflictions. It is not a great thing for you to eradicate my ailments. O Lord, may my devotion to you become perfect and make me one of your foremost devotees! That alone can remove all my sufferings.

குருவாயூரப்பா! உம்மிடம் பக்தி இல்லாதவர்கள் கூட சுகமாக வாழ்கிறார்களே ! உம்மிடம் பக்தி செய்யும் நான் மிகவும் தவிக்கிறேன் இது ஏன் ? வரதா ! பக்தனை காப்பாற்றவில்லை என்ற அபகீர்த்தி உமக்கு வரவேண்டாம் . கம்சனை ஒழித்தவரே ! என் வியாதிகளைப் போக்கி விரைவில் என்னை பக்தர்களில் சிறந்தவன் ஆகும் படிச் செய்து அருளும்!

தசகம் 3 - ஸ்லோகம் 10

கிமுக்தைர்பூ⁴யோபி⁴ஸ்

தவ ஹி கருணா யாவது³தி³யாத³ஹம் தாவத்³தே³வ ப்ரஹிதவிவிதா⁴ர்தப்ரலபித: । 

புர: க்லு’ப்தே பாதே³ வரத³ தவ நேஷ்யாமி தி³வஸாந் 

யதா²ஶக்தி வ்யக்தம் நதிநுதிநிஷேவா விரசயன்  ॥ 3-10॥ 

இதி த்ரு’தீயத³ஶகம் ஸமாப்தம் ।

किमुक्तैर्भूयोभिस्तव हि करुणा यावदुदिया-
दहं तावद्देव प्रहितविविधार्तप्रलपितः ।
पुरः क्लृप्ते पादे वरद तव नेष्यामि दिवसा-
न्यथाशक्ति व्यक्तं नतिनुतिनिषेवा विरचयन् ॥१०॥

O Guruvayoorappa! What else is there for me to pray for ?  I will be giving up lamentations of all kinds and spend my time doing Therefore, O Lord of Guruvayoor, I am not going to leave you. Until I get your grace, I shall serve you, worship you, sing before you, serve and seek your grace to the best of my ability. Kindly eradicate my disease and enable me to be the best of your devotees.   

தேவா ! மேலும் மேலும் சொல்வதால் ஆவதென்ன ? 

வரதா ! பலவாறுப் புலம்புவதை விட்டு என் முன் விளங்கும் உமது திருவடிகளில் என்னால் கூடியவரை நன்றாக நமஸ்காரம் ஸ்தோத்திரம் பூஜை ஆகியவற்றைச் செய்து கொண்டு நாட்களை கழிக்கிறேன்

பட்டத்தரியின் புலம்பல் ( தசகம் 1 to 3 - சாரம்) 

ஏ குருவாயூரப்பா ! 

உன் அழகில் ஒப்பாரும் இல்லை மிக்காரும் இல்லை என்றே அதி கர்வம் கொண்டாயோ ?

தாமரைகள் நெய்த மேனி என்பதால் என்னில் பற்றாமல் நின்றாயோ ?

கருணை, கடலின் ஆழம் என்பதால் உப்பாக கரித்தாயோ ?

உதவிக்கு ஓடி வருபவன் என்பதால் பிணிகள் பல தந்தாயோ ?

லஷ்மி வாழும் மார்பில் ஈரம் கசியாதாது ஏனோ ? 

ஈனப்பிறவிகளை யும் ரக்ஷிப்பவன் நீ என்றால் மாசற்ற என்மீது தூசி வீசி சிரிப்பதென்ன ? 

எனை விட பாவம் செய்தோர் தேடியும் கிடைக்க வில்லையோ ? 

உனையே சரணடைந்தேன்... உன்னில் நான் இன்னும் இழக்கா உறுதியினால் 

சிரித்தான் குருவாயூரப்பன் 

பட்டத்தரி ... 

பால் பொங்கும் முன் அடுப்பை அனைத்தல் நியாமோ?   

சூரியன் வருவதற்கு முன் நிலவை காய்தல் தர்மமோ ? 

கர்ம வினைகள் கடுகளவு இருந்தாலும் கலங்காமல் நான் வருவேன் 

உப்பு தின்பவன் நீர் குடித்தே ஆக வேண்டும் ... பிணி கொடுத்தவன் பிணி தீர்பான் 

எனை சரணடைந்தோர் வீழ்வதில்லை ... வீழ்ந்தோர் என் பக்தன் இல்லை....

========================================================================

ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் முதல் ஸ்கந்தம் 3 தசங்களுடன் பூர்த்தி அடைகிறது