பச்சைப்புடவைக்காரி - பகையை வெல்லும் ஆறுபடை - 2 - திருச்செந்தூர் 5 - 277

                                                    பச்சைப்புடவைக்காரி

என் எண்ணங்கள்

பகையை வெல்லும் ஆறுபடை - 2

திருச்செந்தூர்  5

(277) 👍👍👍💥💥💥

திருச்செந்தூர் கோயிலில், விபூதிப் பிரசாதம் பிரசித்தம். இதிலென்ன ஆச்சரியம்.? 

எல்லா சிவாலயங்களிலும் முருகன் கோயில்களிலும் விபூதிதானே பிரசாதமாகத் தருவார்கள். அப்படியிருக்க, இங்கே, திருச்செந்தூர் ஸ்ரீசுப்ரமணிய சுவாமி கோயிலில் உள்ள விபூதிப் பிரசாதம், தனித்துவம் வாய்ந்ததாகுமா என்று கேள்வி வரலாம்.

ஆம்... தனித்துவமும் மகிமையும் மிக்கதுதான் இந்தக் கோயிலின் விபூதிப் பிரசாதம். சொல்லப்போனால்... இதை இலை விபூதிப் பிரசாதம் என்று சொல்வதே சரியாக இருக்கும்.

திருச்செந்தூர் திருத்தலத்தில்... ஆறுமுகப் பெருமானின் ஆறு முகங்களுக்கும் நடைபெறும் ஆறுமுக அர்ச்சனை ரொம்பவே சிறப்பானது. 

ஆறு பண்டிதர்கள் முருகனின் ஆறு முகங்களின் முன் நின்று திருநாமங்களைப் பாட, சிவாச்சார்யர்கள் 6 பேர், மலர் தூவி அர்ச்சனை செய்வதுதான் ஆறுமுகார்ச்சனை எனப்படுகிறது. அந்த அர்ச்சனையைக் கேட்பதும் முருகப் பெருமானைத் தரிசிப்பதும் சிலிர்க்கச் செய்துவிடும்.

அப்போது ஆறு திருமுகங்களுக்கும், ஆறு வகையான உணவு படைக்கப்படுகிறது. ஆறு தட்டுகளில் கற்பூரம் ஏற்றி தீபாராதனை காட்டப்படும். ஆறுமுகனுக்கு எல்லாமே ஆறு தான். 

முருகனின் ஆறுமுகங்களும் ஆறு விதமான செயல்களைச் செய்வதாக ஐதீகம். உலகுக்கு ஒளி தருவது ஒரு முகம், வேள்விகளைக் காப்பது இன்னொரு முகம், அடியார் குறை தீர்ப்பது மற்றொரு முகம், வேதாகமப் பொருளை விளக்குவது இன்னொரு முகம், பகைவனையும், தீயோனையும் அழிப்பது வேறொரு முகம். தேவியருக்கு மகிழ்ச்சி தருவது ஆறாவது முகம். 

இவரது ஆறுமுகங்களும் முறையே சஷ்டி கோலம் கொண்ட முருகன், பிரம்மன், விஷ்ணு, சிவன், கலைமகள், மகாலட்சுமி ஆகியோரைக் குறிக்கும் என்கின்றனர் ஆச்சார்யர்கள்.

ஆவணி, மாசி விழாக்களில் ஏழாம் நாள் மட்டுமே திருவுலா வருவார் சண்முகர். மற்றபடி, ஜெயந்தி நாதரே உலா வருகிறார். அசுரனை வதம் செய்ததால், திருத்தணி மற்றும் பழநி தலங்களில் உள்ளது போல் க்ஷத்திரிய வடிவில் முருகன் இங்கு காட்சி தருகிறார். எனவே, மேற்குறிப்பிட்ட தலங்களில் தோஷ பரிகாரமாக நடைபெறும் 'சேவல் விடும்' நேர்த்திக் கடன் வைபவம் இங்கும் நடைபெறுகிறது.

முருகப்பெருமான் தன் 12 கரங்களால் விசுவாமித்திரரின் காசநோய் நீங்குவதற்காக திருநீறு அளித்ததன் தாத்பர்யம் இது என விவரிக்கிறது ஸ்தல புராணம். 

சூரபதுமன் வதம் முடிந்த பின், முருகப்பெருமான் தன் பரிவாரங்களுக்கு, 12 கைகளினால் விபூதிப் பிரசாதம் வழங்கினார் என்கிறது ஸ்தல புராணம்!

இங்கே... ஜெயந்தி புரம் என்றும் திருச்செந்தூர் என்றும் சொல்லப்படும் புண்ணியத் தலத்தில், தினமும் காலையில் பக்தர்களுக்கு பன்னீர் இலையில் விபூதி வைத்து பிரசாதமாக வழங்கப்படுகிறது. 

நோய்வாய்ப்பட்டவர்கள், கல்யாணக் கவலையில் வாடுபவர்கள், கொஞ்சி விளையாடக் குழந்தை இல்லையே என்று கலங்குபவர்கள்... இந்த உலகின் எந்த மூலையில் இருந்தாலும், அவர்கள் செந்திலாண்டவரை மனதார வேண்டிக் கொண்டு, உறவினர் மற்றும் நண்பர்கள் மூலமாக இலைவிபூதிப் பிரசாதத்தைப் பெற்று, தினமும் இட்டுக் கொள்கின்றனர். அத்தனை சக்தியும் சாந்நித்தியமும் வாய்ந்தது இலை விபூதிப் பிரசாதம்!

தங்கமாக மாறிய விபூதி 

பன்னீர் இலையில் காணப்படும் 12 நரம்புகள் முருகனது பன்னிரு கரங்களை நினைவூட்டுவனவாக அமைந்துள்ளன. 350 ஆண்டுகளுக்கு முன் திருவாவடுதுறை ஆதீனத்தைச் சேர்ந்த ஸ்ரீலஸ்ரீ தேசிகமூர்த்தி தம்பிரானவர்கள் செந்தூர் மேலக் கோபுரத்தை நிர்மாணித்தார். 

பொருள் பற்றாக் குறை ஏற்படவே, கூலியாட்களுக்குக் கூலிக்குப் பதிலாக இலை விபூதியைக் கொடுத்து, தூண்டுகை விநாயகர் கோயிலைத் தாண்டிச் சென்றபின் திறந்து பார்க்கும்படிக் கூறினாராம். அதன்படி திறந்து பார்த்தபோது, தத்தம் வேலைக்குரிய கூலி வைக்கப்பட்டிருப்பதைப் பார்த்து மெய் சிலிர்த்தனர் என்கிறது கோயில் வரலாறு.

என்னென்ன நோய்கள் தீரும் தாரகாசுரனை வதம் செய்தவனே! வலிப்பு, காசம், குஷ்டம், சுரம், மேகவெட்டை, குடல்புண், புற்றுநோய், பிசாசு மற்றும் மனப்பயம் எனும் நோய்களனைத்தும் பன்னீர் இலையில் வைத்துத் தரப்படும் உன் திருநீற்றைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் பறந்தோடி மறைந்துவிடும்."ஆதி சங்கரர், திருச்செந்தூரில் பாடிய சுப்ரமண்ய புஜங்கத்தில் இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார். 

இத்தகைய சிறப்பு வாய்ந்த இலை விபூதி பிரசாதத்தை திருச்செந்தூர் செல்லும் பக்தர்கள் இனி மறக்காம கேட்டு வாங்கிட்டு வாங்க.

ரவி திருச்செந்தூர் ஜெயந்திநாதனின் அருள் உங்கள் எல்லோருக்கும் உண்டு அவன் அருளால் எந்த நோய் நொடி இன்றி பலகாலம் சிறப்புடன் வாழ்வீர்கள் நாளை அடுத்த படைவீட்டைப்பார்ப்போம் . 

அம்மா மிக்க நன்றி தாயே -- தங்களுடன் திருச்செந்தூர் போய் வந்ததைப்போன்ற ஒரு உணர்வு 

சிங்கார வளையல்கள் சிரித்துக்கொண்டே புன்னகைக்க காதுகளில் தாடங்கங்கள் முருக முருக என்றே முழக்கம் இட கால்களில் கொஞ்சம் சலங்கை தில்லை நாயகனின் நடனத்தில் லயித்திருக்க அன்னை விடைபெற்றாள் - விடை வந்து அழைத்துச் சென்றது 

கானலோலுபா  गान-लोलुपा  -  

அம்பாளுக்கு  கீதம், கானம்  ரொம்ப பிடிக்கும்.  சியாமளா தண்டகத்தில் ''ஜெய  சங்கீத ப்ரியே''  என்று வருமே.  ஒருவிஷயம்  தெரியுமா?  அம்பாளுக்கு அற்புத குரலாம் !  சௌந்தர்ய லஹரி சொல்கிறது  (verse 66).  எப்படிப்பட்டதாம் தெரியுமா?  சரஸ்வதி  தேவியின் வீணை கம்பிகள் எழுப்பும் நாதத்தின் இனிமையை விட  அதிகமான  இனிமையாம்.

கல்பனாரஹிதா, कल्पना-रहिता  -    

சத்ய ஸ்வரூபி, ஸ்ரீ லலிதாம்பிகை கற்பனைகள் நிரம்பியவள்  அதே நேரம் அவை இல்லாதவளாகவும் தோன்றுபவள். சத்யம் நிரம்பிய இடத்தில் கற்பனைக்கு இடம் ஏது? கல்பனா ரஹிதா வை  பிரித்து அர்த்தம் சொல்வதுண்டு  கல்ப- நர-ஹிதா -  

கல்பம் என்றால்  ப்ரளயகாலம்,  அப்போது நரர்களுக்கு உதவிசெய்ய தனது கர்ப்பத்தில்  ஜீவன்களை பாதுகாத்து வளர்த்து அளித்தவள்  என்று பொருள் படும்.   ஸமஸ்க்ரிதம்  ஒரு  அளவற்ற சிறந்த மொழி என்பதற்கு இந்த சிறிய உதாரணமே போதும். 

பிரித்து பதம் சொல்லும்போது தனித்வம், மஹத்வம்,  விளங்கும்..

காஷ்டா   काष्ठा -  எது  வளர்ச்சியின் எல்லையோ,   அது வரை மனித முயற்சி தொடரும்.   பிரம்மத்தை தாண்டி எதுவும் இல்லை.  அதை நாடுவது தான் ரிஷிகளின் முயற்சி.  பெரிதிலிருந்து சிறியதற்கு  தேடல்.  அண்டத்திலிருந்து அணுவுக்கு  நாட்டம்.  காஷ்டா என்பது ஒரு அளவு.  1.60 வினாடி ஒரு காஷ்டா என்பார்கள்.  

ஒரு முறை கண் சிமிட்டும் நேரத்தை குறிக்கும்.  யோகிகளின் சக்தி காஷ்டாவில் கணக்கிடப்படும்.  அவ்வளவு சீக்கிரம்.  அவர்கள் அடையும் பாதை எளிதல்ல,  முள்ளும் கல்லும்  நிறைந்து கத்திமுனையில் நடப்பது போல  என்கிறது கடோபநிஷத் (I.iii.14).

=======================