ஸ்ரீ லலிதா சஹஸ்ரநாமம் 39.-காமேசஜ்ஞாதஸௌபாக்ய மார்தவோரு த்வயாந்விதா-பதிவு 46
39 कामेशज्ञातसौभाग्यमार्दवोरुद्
இடையழகை தொடர்ந்து வாக் தேவிகள் அவள் தொடையழகை வர்ணிக்கிறார்கள்.
அவள் தொடையழகு அவளது பிராண நாதன் காமேஸ்வரன் ஒருவனுக்கல்லவோ தெரியும் என்கிறார்கள்
நாம் பாதத்தை வணங்கி அருள் பெறுபவர்கள்..
*காமேஷ* = ஈஸ்வரன் - மஹாதேவன்
*ஞாத* = அறிந்த - உணர்ந்த
*சௌபாக்ய* = மங்கலமான - அழகான
*மார்தவ* = மென்மை - கனிவான
*ஊரு* - தொடைப்பகுதி
*த்வய* = இரண்டு - ஜோடி
*அன்விதா* = அழகாய் அமைந்திருத்தல்
*39 காமேஷ ஞாத சௌபாக்ய மார்தவொரு த்வயான்விதா; =*
அவள் மணாளன் காமேஷ்வரன் மட்டுமே உணரக்கூடிய மிருதுவான மெல்லிய தொடைகளை உடையவள் 👏👏
Comments
Namaste
That's the beauty of good people who never keep in mind what they do/have done for others. However, it is virtues of the person to recollect the kindness by any means what he/she owes.
I'm privileged to be among some people having you as mine/our well wisher/advisor/mentor at every point of need. Sir thanks for everything you did for me/us.
Warm regards
🙏🏿
வியாச காசி என்று கங்கைக்கு மறுகரையில் ஓர் இடம் வாரணாசியில் உள்ளது ..
அங்கே வியாசர் நூல்கள் பல எழுதி வந்தார்
ஒரு முறை அவருக்கு பெருத்த சந்தேகம் வந்தது ...
காசி அன்னபூரணி உண்மையில் பசி போக்குபவளா ?
இதை நாம் பரி சோதிப்போம் என்று கூறி தன் சிஷ்யர்கள் பலருடன் இக்கரைக்கு வந்தார் ...
11 நாட்கள் அவருக்கு ஒரு பருக்கை அன்னம் கூட யாருமே போடவில்லை
பசியோ பசி ...
12 வது நாள் அவர் கோபம் உச்சிக்கு ஏறி ஓர் வீட்டின் கதவை தட்டினார் ...
கதவு திறந்தது பழுத்த சுமங்கலி அவரை வரவேற்றார் ...
வியாசரோ காசிக்கே சாபம் கொடுக்கும் நிலையில் இருந்தார் ..
அந்த பெண்மணி உள்ளே அழைத்து எல்லோருக்கும் இலை போட்டு சாப்பிட சொன்னாள்
பதார்த்தங்கள் ஒன்றுமே பரிமாறாமல் ...
வியாசருக்கு ரத்த கொதிப்பே வந்து விட்டது ...
அந்த பெண்மணி உடனே கோபம் வேண்டாம் இலையை பார்த்து சாப்பிடுங்கள் என்றாள் ...
வித விதமான உணவு பதார்த்தங்கள்
பாயசம் ஜிலேபி லட்டு ஒரு பக்கம் கங்கை போல் ஓடியது
வியாசர் வியந்து போய் யாரம்மா நீ என்றார் ...
என் பெயர் நீ அறிவாய் ... *அன்ன* *பூரணி* என்றாள் ..
கை கால்கள் உதறிப்போய் வெலவெலத்து *அம்மா* என்று சாஷ்டாங்கமாக நமஸ்காரம் செய்தார் ..
*அம்மா* நீ எல்லோர் பசியையும் போக்குபவள் என்பது சத்தியமான உண்மை ..
ஏனம்மா எங்களை 11 நாட்கள் பட்டினி போட்டாய் ? என்றார்
சிரித்த அன்னை சொன்னாள் ...
நீ சந்தேகம் கொண்டாய் நான் எல்லோர் பசியையும் போக்குபவளா என்று ..
அதனால் உனக்கு இந்த தண்டனை தந்தேன்
சரி இப்பொழுது வந்து ஏன் பசி போக்கினாய் ? என்று கேட்டார் வியாசர்
இந்த நிகழ்ச்சி உன் மூலம் உலகம் அறியட்டும் நான் அன்னபூரணி என்று
வாயடைத்துப்
போனார் வியாச பகவான் ...
One person was praying to God like this
Oh God *if* you are there and *can* help me please solve my problem
இது பிராத்தனையில் சேராது .. வேண்டுதல் முழுதும் சந்தேகங்கள் நிறைந்தது ....
We must pray as follows
Oh God You are there . I know all my problems will vanish by Your Grace for sure ...
இது *நம்பிக்கை* ...
இறைவன் கண்டிப்பாக செவி சாய்ப்பான் 🙏🙏🙏
முகலாயர் காலத்தில் திருவண்ணாமலை வந்த முகலாய அரசன் ஒருவன்
கோவிலை சிதைக்க எண்ணினான்.
அப்பொழுது கோவில் அருகில் ஐந்து சிவபக்தர்கள் ஒரு காளை மாட்டினை வழிபட்டு அதனை பல்லக்கில் சுமந்து சென்று வழிபட்டனர்.
அதை பார்த்த அரசன் நாங்கள் வெட்டி சாப்பிடும் காளைகளை நீங்கள் தலையில் வைத்து வணங்குவது ஏன் என கேட்டான்?
அதற்கு அவர்கள் இறைவன் சிவபெருமானின் வாகனம்.
அவரை சுமப்பவரை நாங்கள் சுமப்பது பெரும்பாக்கியம் என்றனர்.
அதற்கு அரசன் உங்கள் அண்ணாமலையார் உண்மையிலேயே சக்தி உடையவராக இருந்தால் நான் இந்த மாட்டை இரண்டாக வெட்டுகிறேன் வந்து சேர்த்து வைத்து உயிர் கொடுக்கச் சொல் என்று கூறி வெட்டிவிட்டான்.
ஐவரும் பதறி அண்ணாமலையாரிடம் முறையிட
அண்ணாமலையார் அசரீரியாய் வடக்கே என் ஆத்ம பக்தன் ஒருவன் நமசிவாய என ஜபித்துக்கொண்டிருக்கிறான் அவனை தேடி இங்கு அழைத்து வாருங்கள் என்றார்.
உடனே அங்கு சென்ற ஐவரும் அந்த இடத்தில் 15 வயது பாலகனை கண்டனர்.
ஐவரும் இச்சிறு பாலகனா பக்தன் என ஏளனம் செய்த போது அருகே காட்டிலிருந்து புலி ஒன்று ஐவரையும் தாக்க முற்பட்டது.
அச்சிறுபாலகன் தான் புலியை நமசிவாய மந்திரம் கூறி வென்று அவர்களை காப்பாற்றினான்.
ஐவரும் நடந்ததை பாலகனிடம் கூறி அச்சிறுபாலகனை அழைத்து சென்றனர்.
அண்ணாமலையார் கோவில் வந்தடைந்த அவர்கள் அரசனை கண்டு தான் அந்த மாட்டின் இரண்டு துண்டுகளையும் இணைத்து உயிர் கொடுப்பதாக கூறினான்.
அண்ணாமலையார் முலஸ்தானம் சென்று நமசிவாய மந்திரம் கூறி அந்த மாட்டினை இணைத்து உயிர்பெறச் செய்தான் அந்த பாலகன்..
அதை நம்ப மறுத்த முகலாய அரசன் நீ ஏதோ சித்து வேலை செய்கிறாய் எனக் கூறி நம்ப மறுத்தான்.
சரி மற்றொரு வாய்ப்பு இதில் நீ வென்றால் இந்த கோவிலை நான் ஒன்றும் செய்ய மாட்டேன்.
நான் வென்றால் இடித்து விடுவேன் என கூறினான்.
அச்சிவபாலகன் அண்ணாமலையான் மேல் வைத்த நம்பிக்கையில் போட்டிக்கு சம்மதித்தான்.
அரசன் தற்போது ஒரு தட்டு நிறைய மாமிசத்தை அண்ணாமலையாருக்கு படையுங்கள் அவருக்கு சக்தி இருந்தால் பூவாக மாற்றட்டும் எனக் கூறினான்.
அவன் ஆணைப்படி வீரர்கள் மாமிசத்தை படைக்க முற்பட்டனர்.
அண்ணாமலையார் அருகே மாமிசத்தை வைத்ததும் மாமிசம் பூக்களாக மாறியது.
அதில் பல ரக பூக்களும் தட்டு முழுவதும் நிரம்பி வழிந்தது.
இதனை கண்ட ஐவரும் பாலகனும் ஓம் நமசிவாய அண்ணாமலைக்கு அரோகரா எனப் போற்றி பேரானந்தம் அடைந்தனர்.
இதனையும் நம்பாத அரசன் கடைசியாக ஒரு போட்டி.
நம் பெரிய நந்தியை பார்த்து இந்த உயிரில்லாத இந்த நந்திக்கு உயிர் கொடுத்து காலை மாற்றி மடித்து வைத்து உட்கார்ந்து விட்டால் உங்கள் அண்ணாமலையாரை வணங்கி இக்கோயிலை சிதைக்கும் முயற்சியையும் கொள்ளை அடித்த நகைகளையும் அண்ணாமலையாரிடமே ஒப்படைத்து விட்டு செல்கிறேன் என்றான்.
உடனே நமசிவாய மந்திரம் கூறிய அப்பாலகனும் ஐவரும் அண்ணாமலையாரிடம் நம் பெரியநந்திக்கு உயிரூட்டுமாறு வேண்டினர்.
அண்ணாமலையார் உடனே பெரிய நந்திக்கு உயிர் கொடுத்து கால் மாற்றி மடக்கி வைக்க உத்தரவிட்டார்.
அன்று முதல் அண்ணாமலையார் கோவிலின் பெரிய நந்தி மட்டும் வலது காலை மடித்து இடது காலை முன் வைத்து அண்ணாமலையாரை வணங்கி வருகிறார்.
அரசனும் அண்ணாமலையானை வணங்கி அனைத்தையும் ஒப்படைத்துவிட்டு சென்றுவிட்டான்.
சிவன் கோவில்களில் அனைத்து நந்திகளும் இடக்காலை மடக்கி வலக்காலை முன்வைத்து அமர்ந்திருக்கும்.
அண்ணாமலையார் கோவிலில் மட்டும் பெரிய நந்தி வலக்காலை மடக்கி இடக்காலை முன்வைத்து அமர்ந்து இருக்கும்.
அன்று அங்கு வந்த பாலகன் *வீரேகிய முனிவர்* என அழைக்கப்படுகிறார்.
அவர் வாழ்ந்த ஊர் சீநந்தல் எனும் கிராமம்.
இக்கிராமம் வடக்கே இருப்பதாலேயே நந்தியும் வடக்கு பக்கம் முகம் லேசாக திரும்பி காணப்படுகிறது.
அவர் நினைவாக இங்கு இவருக்கு கோவில் எழுப்பப்பட்டு மடமும் செயல்பட்டு வருகிறது.🙏🙏🙏
[02/03, 18:44] Jayaraman Ravilumar: சிவானந்த லஹரில அடுத்த ஸ்லோகம்…66வது ஸ்லோகம்.
क्रीडार्थं सृजसि प्रपञ्चमखिलं क्रीडामृगास्ते जनाः
यत्कर्माचरितं मया च भवतः प्रीत्यै भवत्येव तत् ।
शम्भो स्वस्य कुतूहलस्य करणं मच्चेष्टितं निश्चितं
तस्मान्मामकरक्षणं पशुपते कर्तव्यमेव त्वया ॥ ६६॥
க்ரீடா³ர்த²ம்ʼ ஸ்ருʼஜஸி ப்ரபஞ்சமகி²லம்ʼ
க்ரீடா³ம்ருʼகா³ஸ்தே ஜனா꞉
யத்கர்மாசரிதம்ʼ மயா ச ப⁴வத꞉ ப்ரீத்யை ப⁴வத்யேவ தத் |
ஶம்போ⁴ ஸ்வஸ்ய குதூஹலஸ்ய கரணம்ʼ
மச்சேஷ்டிதம்ʼ நிஶ்சிதம்ʼ
தஸ்மான்மாமகரக்ஷணம்ʼ பஶுபதே கர்தவ்யமேவ த்வயா || 66 ||
ஹே ஸம்போ! ஹே பசுபதே! உன்னுடைய விளையாட்டுக்காக, லீலையாக, நீ எல்லா உலகங்களையும் – ‘ *ஸ்ருஜசி’- ஸ்ருஷ்டி* பண்ற,
தேவலோகம் ஒருவிதமா இருக்கு,
அசுர லோகம் ஒருவிதமா இருக்கு..
*மிஸ்ர லோகம் –* நம்ம லோகம் கலந்தாங்கட்டியா ஒண்ணு இருக்கு..
ஏன் இப்டியிருக்கு? எதுக்கு இப்படி நம்ம பொறந்து வந்துருக்கோம்?
அப்டிங்கறதுக்கு, ப்ரஹ்மசூத்திரத்துல, ஒரு காரணமும் கிடையாது;
பகவான் விளையாட்டுக்காக ஸ்ருஷ்டி பண்றார் அப்படின்னு சொல்றார்…
அத அசார்யாள் சொல்றார்…’ *ப்ரபஞ்சமகிலம் க்ரீடார்த்தம் ஸ்ருஜஸி’* . .
ஒரு .விளையாட்ட்டா நீ ஸ்ருஷ்டி பண்ணியிருக்க.🙏
ஸமாத்மா ஸம்மிதஸ்ஸம: |
அமோக: புண்டரீகாக்ஷோ
வ்ருஷகர்மா வ்ருஷாக்ருதி: ||12🙏🙏🙏
[02/03, 18:41] Jayaraman Ravilumar: *106. வஸுமநஸே நமஹ (Vasumanase namaha)*
“என்ன இது?” என்று கேட்டார் நாரதர்.
“என் பக்தர்கள் தான் எனது செல்வம், என் பக்தர்களைத் தங்கத்தை விட மதிப்பு வாய்ந்தவர்களாக நான் கருதுகிறேன்.
அதனால் தான் பக்தர்களுள் முதன்மையானவனான உனது படத்தையும் உன் காலடி மண்ணையும்
இந்தத் தங்கப் பேழைக்குள் வைத்துப் பராமரிக்கிறேன்!” என்றான் கண்ணன்.
கண்ணன் அடியார்கள் மேல் வைத்திருக்கும் அன்பை எண்ணி நாரதர் உருகினார்.
வடமொழியில் *வஸு* என்றால் செல்வம் என்று பொருள்.
தன் பக்தர்களைத் தங்கத்தை விட உயர்ந்த செல்வமாக
மதிப்பதால் திருமால் ‘ *வஸுமனா* :’ என்றழைக்கப்படுகிறார்.
அதுவே விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமத்தின் 106-வது திருநாமம்.
“வஸுமனஸே நமஹ” என்று தினமும் சொல்லி வரும் அடியார்களைப் பொன்போலக் கருதி எம்பெருமான் காத்தருள்வான்.
பதிவு 100 started on 6th nov
[02/03, 18:32] Jayaraman Ravilumar: *பாடல் 31 ... பாழ்வாழ்வு*
(ஜெகமாயையில் இட்டனையே .. நீ வாழ்க)
பாழ்வாழ்வு எனும் இப் படுமாயையிலே
வீழ்வாய் என என்னை விதித்தனையே
தாழ்வானவை செய்தன தாம் உளவோ?
வாழ்வாய் இனி நீ மயில் வாகனனே.
பயனற்ற இவ்வுலக
வாழ்க்கை என்ற துன்பமே சொரூபமாய் உள்ள பிரபஞ்ச மாயையில்
வீழக்கடவாய் என்று என்னை அனுப்பிவிட்டாயே.
நான் இப்படி
உழல்வதற்கு முன் பிறவிகளில் என்ன தீவினைகள் செய்தேனோ?
போகட்டும் நீ சுகமாக இருப்பாயாக.👏🙏
மேல் போட்ட வீடியோவை தயவு செய்து நேரத்தை ஒதுக்கி பார்க்கவும் ..
ஒரு பக்கம் ஆனந்தம் கண்ணீராக ஓடும்
இன்னொரு பக்கம் காமாக்ஷியின் தரிசனம் கிடைக்கும் ...
இவ்வளவு அருமையான சொற்பொழிவை நான் கேட்டதே இல்லை
இனியும் கேட்பேனா என்பது சந்தேகமே ...
மெய்சிலிர்க்க வைக்கும்
பெரியவாவின் கருணை
காமாக்ஷியின் பெருமை
ஏகாம்பர நாதரின் மேன்மை
அத்திவரதரின் மென்மை
குமரகோட்டம் .. வளமை
கிருபானந்த வாரியார் வலிமை
பட்டனத்தார் , ஆழ்வார்கள் , நாயன்மார்கள் ஆளுமை
அனைத்தும் அடங்கிய சொற்பொழிவு ..
எழுதும் போதே எல்லா எழுத்துக்களும் ஈரமாகி விட்டது ...
*பெரியவா சரணம்* 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
*ஸ்ரீ லலிதாம்பிகையின்* *1000 நாமங்கள்* 🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
*பதிவு 502* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*219வது திருநாமம்*
இதேபோன்று, அம்மன் சந்நிதிக்குப் பின்புறம் விழுதுகள் இல்லாத அபூர்வ கல்லால மரமும் புற்றுடன் கூடிய மூன்றடி கல்நாகமும் இருக்கின்றன.
இந்தக் கல்லால மரம் தான் தலமரமாக வணங்கப்படுகிறது.
அந்தப் புற்றில் நாகம் ஒன்று வாழ்வதாகவும் தினமும் இரவு நேரத்தில், அந்த நாகம் கோயிலுக்குள் வந்து அம்மனை வழிபடுவதாகவும் நம்பிக்கை.
சுமார் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, இந்த ஆலயம் இருந்த இடம் ஒரு குளம்.
அந்தக் குளக்கரையில் புராதன ஆலமரம். அதன் அடியில் ஸ்வயம்புவாக அம்மன் வெளிப்பட்டாள் என்கிறார்கள்
*பதிவு 97*
*18th Nov 24*
*ஆர்யா சதகம் - ஸ்லோகம்*👌👌👌
💐💐💐
*84*
तव देवि तरुणिमश्रीचतुरिमपाको न चक्षमे मातः ॥ ८४॥
84. Dagdha madanasya Shambho,
pradheeyassem Brahma charya Vaidhagdhgeem,
Thava devi tharunima sree chathurimapako na chakshathe matha.
தக்தமதனஸ்ய ஶம்போஃ ப்ரதீயஸீம் ப்ரஹ்மசர்யவைதக்தீம் |
தவ தேவி தருணிமஶ்ரீசதுரிமபாகோ ன சக்ஷமே மாதஃ ||84||
அவனது புஷ்ப பாணங்களுக்கு இறையாகாதவர் எவருமில்லை.
அப்படிப்பட்டவனது சக்தி பரமேஸ்வரனிடம் எடுபட வில்லை.
அவன் தனது வித்தையைக் காட்டியதும் நொடியில் அவனைத் தனது நெற்றிக் கண்ணால் சாம்பலாக எரித்தவன், பரம வைராக்கியம், பிரம்மச்சர்யம் பூண்டவன் என்று உலகமெலாம் புகழ் பெற்ற பரமேஸ்வரனே
அம்பாள் காமாட்சியின் முன் சரணடைந்து விட்டான் எனும்போது
அம்பா, சாம்பவி, உன் பெருமை எப்பேர்பட்டது?
என்று மூகர் அம்பாளின் வனப்பை, யௌவனத்தை வர்ணிக்கிறார். 👏👏🙏🙏🙏
*குகனவன்* செய்த புண்ணியம் தமயானான் ...
*சுக்ரீவன்* செய்த புண்ணியம் உன் தோழனானான் ...
*ஜடாயு* செய்த புண்ணியம் உன் கையால் காரியம் செய் கண்டான்
*சம்பாதி* செய்த புண்ணியம் தன் இரு இறககளாய் உனைக்கண்டான்
*ஜாம்பவான்* செய்த புண்ணியம் அவன் மகள் அடுத்த அவதாரம் தனில் உன் துணை ஆனாள்
*விபீஷணன்* செய்த புண்ணியம் லங்கைக்கு விளக்கேற்றி வைத்தான்
*கும்பகர்ணன்* செய்த புண்ணியம் கர்ணன் போல் தன் நாமம் வாழக்கண்டான்
நீ செய்த புண்ணியம் பெறக்கண்டாய் *சங்கர சுவனனாய்*
சர்வமும் உன் நாமம் ஒன்றே என்றே உணர வைத்தான்
அன்றும் இன்றும் என்றுமே 🙏🙏🙏
ஹூஸூர் என்ற ஊரில் ஒரு அம்பாள் கோவிலில் நம் பெரியவா முகாம்.
ஒருநாள் கோவில் வாசலில் ஒரு மாட்டு வண்டி வந்து நின்றது. அதை ஒட்டிக்கொண்டு வந்தவள் ஒரு லம்பாடிப் பெண். அவளுடைய உடையும், அலங்காரமும் வினோதமாக இருந்ததால், எல்லாரும் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
வண்டியிலிருந்து இறங்கியவள், பின் பக்கம் சென்று, எதையோ எடுப்பது போலிருந்தது. அவளுடைய குழந்தையாக இருக்கும் என்று பார்த்தால், உள்ளே படுக்க வைத்திருந்த தன் புருஷனை அப்படியே அலாக்காக ஒரு குழந்தையைத் தூக்குவது போல் தூக்கிக் கொண்டு அங்குமிங்கும் பார்வையை சுழல விட்டாள்.
பிறகு யாரையும் உதவிக்கு எதிர்பார்க்காமல், தானே அவனைத் தூக்கிக் கொண்டு உள்ளே வந்தாள்!
அவளுடைய புருஷனுக்கு பல நாட்களாக கடுமையான வாந்தி, பேதி, காய்ச்சல். அவர்களுடைய ஊர் டாக்டரோ, அவன் பிழைப்பது கஷ்டம் என்று சொல்லிவிட்டார்.
பெரியவா அங்கு தங்கியிருப்பதை யார் மூலமாகவோ கேள்விப்பட்டு அவனைத் தூக்கி வண்டியில் போட்டுக்கொண்டு வந்துவிட்டாள்.
அவளுக்கு பெரியவா யாரென்றே தெரியாது! ஆனால் அந்த ஊருக்கு வந்திருக்கும் "தேவுடு" [தெய்வம்] என்று கேள்விப்பட்டு, புருஷனை தூக்கி வண்டியில் போட்டுக் கொண்டு வந்துவிட்டாள்!
"தேவுடு....தேவுடு...."
குத்துமதிப்பாக யார் அந்த 'தேவுடு'.... என்று தெரியாமல் கையில் புருஷனோடு நின்றவளை, அங்கிருப்பவர்கள் பெரியவாளிடம் அழைத்துச் சென்றனர்.
புருஷனைப் பெரியவா முன் தரையில் கிடத்திவிட்டு, இரண்டு கைகளையும் கூப்பிக் கொண்டு "காரே-பூரே" என்று அவளுடைய பாஷையில் அழுது, கதறி ப்ரார்த்தித்தாள்.
ஒருவருக்கும் சுத்தமாக ஒன்றும் புரியவில்லை.
எந்த பாஷையானால் என்ன? பகவானுக்கு வெண்ணையாக உருகும் உள்ளத்தின் அழுகுரல் தெரியாதா என்ன?
பெரியவா ஒரு ஆரஞ்சுப் பழத்தை கையிலெடுத்துக் கொண்டு சில நிமிஷங்கள் கண்ணை மூடிக் கொண்டிருந்து விட்டு, அந்த லம்பாடிப் பெண்ணின் கைகளில் அதைப் போட்டார். கண்களில் கண்ணீரோடு பழத்தைப் பெற்றுக் கொண்டு, விழுந்து ஸாஷ்டாங்கமாக ஒரு நமஸ்காரத்தையும் பண்ணிவிட்டு, அதே ஜோரில்.... மறுபடியும் புருஷனைத் தூக்கிக் கொண்டு வண்டியில் படுக்க வைத்துக் கொண்டு, சென்று விட்டாள்.
பெரியவா, பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்த பாரிஷதர்களிடம் சொன்னார்....
"இந்த லம்பாடிக்கி எவ்ளோவ் பதிபக்தி பாரு! ஒரு ஆம்பிளையை, தான்.... ஒர்த்தியாவே தூக்கிண்டு வந்திருக்காளே! பகவான் இவளுக்கு அவ்ளோவ் ஸக்தியைக் குடுத்திருக்கான் !... ஸத்யவான் ஸாவித்ரி கதையை புராணத்ல படிக்கறோம்... இவளும் ஸாவித்ரிதான்! ஆனா...நா.....!!!"
மேலே எதுவும் சொல்லாமல் குஸும்பு வழிய, மெல்லிய புன்முறுவல் பூத்தார்.
அவர் சொல்லவே வேண்டாம்...!
பக்கத்திலிருந்த பாரிஷதர் யுக்திபூர்வமாக பதில் கூறினார்....
"பெரியவா..... ஸத்யமா.... எமன் இல்ல! அந்த எமனுக்கு எமன் காலகாலனாக்கும்!"
மறுநாள் அந்த லம்பாடிப் பெண்ணும், அவள் புருஷனும் ஜோடியாக நடந்து வந்து பெரியவாளை தர்ஶனம் செய்தார்கள்!
நேற்றுவரை கிழிந்த நாராகக் கிடந்தவன், பிழைப்பானா? என்று கேள்விக்குறியானவன், இன்றோ ஜம்மென்று நடந்து வருகிறான் என்றால்.....
"தேவுடு! தேவுடு!.."
லம்பாடிப் பெண், வாயார தேவுடு நாம உச்சாடனத்தோடு, கண்களில் நன்றிக் கண்ணீரோடு விழுந்து விழுந்து நமஸ்கரித்தாள்.
*"உருகாத வெண்ணையும், ஒரடையும் நான் நூற்றேன்*
*ஒருக்காலும் என் கணவர் என்னை விட்டுப் பிரியாதிருக்க வேண்டும்."*
ஸத்யவானின் தர்மபத்னியான ஸாவித்ரி தேவி, காட்டில் இருந்த போது, காரடையான் நோன்பு நூற்றாள்.
கணவன் மேல் உள்ள ஆழ்ந்த அன்பால், தன் கணவனையே ஒரே தூக்காகத் தூக்கிக் கொண்டு வந்து, உயிர்ப்பிச்சை கேட்ட அந்த லம்பாடிப் பெண்ணை, பெரியவாளும் தன் திருவாக்கால் ஒரே தூக்காகத் தூக்கி, அந்த ஸாவித்ரி தேவிக்கு ஸமமாக அனுக்ரஹித்தது என்ன ஒரு கருணை!
நம்முடைய காலாந்தக மூர்த்தி, ஸாதாரண ஆரஞ்சுப் பழத்தையா அவள் புருஷனுக்கும், அவளுடைய ஸௌமாங்கல்யத்துக்கும் குடுத்தார்?
"தீர்க்க ஸுமங்கலியா இரு!" என்ற ஆஸிர்வாதத்தை அனுக்ரஹித்த அம்ருதம் அல்லவா அது!
ஹர ஹர சங்கர !
ஜெய ஜெய சங்கர!
மகாபெரியவா சரணம் 🙏
---------------------------------------------------------------
*யானை யுடைய படைகாண்டல் முன்இனிதே*
*ஊனைத்தின் றூனைப் பெருக்காமை முன்இனிதே*
*கான்யாற் றடைகரை யூர்இனி தாங்கினிதே*
*மான முடையார் மதிப்பு.*
விளக்கம்:
அரசன் யானைப் படை கொண்டல் இனிது
உடலையுண்டு உடல் வளர்க்காமை இனிது
ஆற்றங்கரை அருகே அமைந்த ஊர் இனிது.
மாண்புடையோர் அளிக்கும் மதிப்பு இனிது.
எல்லா சுற்றங்களின் அன்பையும் தீர்க சுமங்கலித்துவமும் அளிப்பவள்
[02/03, 07:29] +91 96209 96097: *சமயஜஞ்யாய நமஹ*🙏
நமக்கு தக்க சமயத்தில் உகந்ததை அருள்பவர்
A person begins with dissatisfaction. Not content with the world he seeks satisfaction of desires by prayers to God; his mind is purified; he longs to know God more than to satisfy his carnal desires. Then God's Grace begins to manifest. God takes the form of a Guru and appears to the devotee; teaches him the Truth; purifies the mind by his teachings and contact; the mind gains strength, is able to turn inward; with meditation it is purified yet further, and eventually remains still without the least ripple. That stillness is the Self. The Guru is both exterior and interior. From the exterior he gives a push to the mind to turn inward; from the interior he pulls the mind towards the Self and helps the mind to achieve quietness. That is Grace. Hence there is no difference between God, Guru and Self.
~ Sri Ramana Maharshi (Talk 198)
🙏🙏🙏
*மூதுரை*
*ஔவையார் பாடல்கள்*
*பாடல் 30 :*
சாந்தனையும் தீயனவே செய்திடினும் தாம் அவரை
ஆந்தனையும் காப்பர் அறிவுடையோர்–மாந்தர்
குறைக்கும் தனையும் குளிர் நிழலைத் தந்து
மறைக்குமாம் கண்டீர் மரம்.
*பொருள்:*
தன்னை வெட்டுபவனுக்கும் நிழலைத் தந்து காக்கும்
மரத்தைப் போல, அறிவுடையார் அவர்தம் உயிருக்கே தீங்கு
செய்பவனையும் இயன்ற வரைக் காக்கவே செய்வர்.
*மூதுரை இன்றுடன் முடிகிறது*
*இனிய காலை வணக்கம். வாழ்க வளமுடன்*
Machalipattanam
Many Devotees of Lord Vittala such as Mahipathi Bhakta Narasihmham had clear instructions from Lord Vittala that in Chilakalapudi Vittala would arrive on 13 November 1929 .The Devotees constructed a temple in Chilakalapudi Machalipattanam and were eagerly waiting for the arrival of the Lord. The news spread fast and many atheists crowded along with Devotees. As the crowd swelled the government immediately locked the temple door and sealed it . On 13th November 1929 at 10 30am a huge loud sound came from the temple, the authorities ran to the temple door and tried to open it.The door was bolted from inside they could not open. After some time the door got opened and high intensity light came through the door ,finally a beautiful swayambu Lord Vittala murthy was seen .people jumped in joy and celebrated the arrival of the Lord . Even this swayambu Vittala has scars or bruises on the face .what a ploy of Lord Krishna 🙏🙏🙏
--------------------------------------------------------
🌹🌺உங்களால் எது முடியாது. உங்களுக்கு எது தெரியவில்லை என்று யாரேனும்
சொன்னாலும், அதை விரைவில் கற்றுக் கொண்டு முடித்துக் காட்ட வெறித்தனமாய்
முயற்சி செய்யுங்கள்.
🌺என் வாழ்க்கை சோகம் நிறைந்தது
என்று நினைக்காதீர்கள். எல்லாம்
நிறைவாய் இருக்கும் வாழ்க்கை இங்கு யாருக்குமே அமைவதில்லை என்பதே
உண்மை.
🌺உங்களுக்கு எதுவும் தெரியாது.
எதிரில் நிற்பவருக்கு எல்லாமே தெரியும் என்று ஒரு போதும் நினைக்காதீர்கள்.
இந்த எண்ணம் இருந்தால் நீங்கள்
சொல்ல வந்ததை சரியாக தடுமாற்றம்
இன்றி சொல்லி முடிக்க முடியாது.
🌺கேள்வி கேட்பதற்கும் உங்களை முன் நிறுத்துவதற்கும் மொழி புலமை அவசியம் என்று நினைக்காதீர்கள். உலகில் சரியாக சிந்திக்க வைத்த கேள்விகளை கேட்ட
நிறையப் பேர் மொழிப்புலமை இல்லாமல் தங்களுக்கு தெரிந்த வார்த்தைகளைக்
கொண்டு தங்கள் கேள்விகளை சரியாக புரியவைத்தவர்கள்.
🌺அழும் போது தனியாக அழுங்கள்.
நீங்கள் அழைத்தாலும் சேர்ந்து அழ
இங்கு யாரும் வரப்போவதில்லை
என்பதை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்.
கண்ணீரில் துக்கத்தை கரைத்து தூர
எறிந்து விட்டு முன் செல்லுங்கள்.
🌺நம் அன்பு எந்த இடத்தில்
நிராகரிப்பட்டாலும் இழப்பு
நமக்கில்லை, நிராகரித்தவருக்கே
என்பதை புரிந்துக் கொள்வோம்! நம் அன்பை என்றென்றும் உண்மையான ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் மீது செலுத்துவோம், அன்பின் மகத்துவம் அறிவோம்
🌺🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வளமுடன்💐
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
குருவுக்கும் தந்தைதன்மை உண்டு
அப்பா குரு என்றால் குருவும் அப்பாதான்!
'தர்மசாஸ்த்ர'த்தில் ஐந்து பேரை அப்பாவாகச் சொல்லியிருக்கிறது. யாரார் என்றால்
ஜநீதா சோபநீதா ச யச்ச வித்யாம் ப்ரயச்சதி 1
அந்நதாதா பயத்ராதா பஞ்சைதே பிதர:ஸ்ம்ருதா:11
'ஜநீதா'-பிறப்பைக் கொடுக்கும். எல்லோருக்கும் தெரிந்த, அப்பா, 'உபநிதா' -
அந்த அப்பா ஜன்மாவைக் கொடுக்கிறாரென்றால், இந்த அப்பா ஜன்மாவை அழிக்கிறார்!'ஜன்மாவைக் கொடுக்கிறவரைத்தானே அப்படிச் சொல்லலாம்? இவரை எப்படிச் சொல்லலாம்?' என்றால், ஒரு ஜீவனை பூத ப்ரபஞ்சத்தில் நேர் அப்பா ஜன்மிக்கச் செய்கிற மாதிரி இவர் ஆத்ம ப்ரபஞ்சத்தில் ஜன்மிக்கச் செய்கிறாரே!அவர் physical லிவீயீமீ-ஐக் கொடுக்கிற மாதிரி இவர் spiritual life -ஐக் கொடுக்கிறாரே!அப்போ 'அப்பா' சொல்லலாந்தானே?
அவன் பறந்து போகும்படியாகப் பூர்ண ரூபம் தருகிறவரே குரு.
இங்க்லீஷில் மாணவனை pupil என்கிறதில் கூட அவர்களுக்குத் தெரியாமலே இந்த த்விஜன்ம தத்வார்த்தம் இருக்கிறது. Pupa என்றால் ஒரு பூச்சி பூச்சியாகிறதற்கு முந்தி இருக்கிற கூட்டுப் புழு ஸ்டேஜ். (சிரித்து) த்விஜன்மாவுக்குப் பதில் சதுர்ஜன்மாவாக பூச்சிக்கு இருக்கிறது!முட்டை அப்புறம் முழு ரூப ப்ராணி என்று 'இரு பிறப்பு' மட்டுமில்லாமல் முட்டை, அப்புறம், புழு, அதற்கப்புறம் அந்தப் புழு தன்னைச் சுற்றித் தன்னிடமிருந்தே நூலைக் கக்கிக் கூடு கட்டிக் கொண்டு அதற்குள்ளே செயலற்றுக் கிடக்கிற ஸ்டேஜ் - அதற்குத்தான் pupa என்று பெயர் - அப்புறம் கூட்டைப் பிளந்து கொண்டு பறந்து வருகிற முழுப்பூச்சி என்று 'நாலு பிறப்பு'! Pupa -வும் முட்டை மாதிரிதான் இருக்கும். Pupil என்கிற வார்த்தை அதிலிருந்தே வந்திருக்கிறது. குளவி புழுவைக் கொட்டிக் கொட்டித் தன் மாதிரியே குளவி ஆக்குகிற காரியம்தான் குரு செய்வது என்றும் சொல்வதுண்டு. அப்படிச் சொல்கிறபோது புழுவிலிருந்து பூச்சி பிறப்பதாக இரண்டாம், நாலாம் ஸ்டேஜ்களை முடிச்சுப் போட்டுச் சொல்கிறோம்.
இந்த நம்முடைய வைதிக ஸம்ப்ரதாய அபிப்ராயங்களே மேல் நாட்டிலும் ஆதி காலத்தில் இருந்து, பிற்பாடு அவர்கள் வேறே வழியிலே போனபோதும் அதோடு ஒரு மாதிரி கலந்து போயிருப்பதால்தான் pupa - pupil என்று வந்திருக்கிறது. ஆனால் பிற்காலத்தில் அவர்களுக்கு அந்தத் தாத்பர்யம் மறந்து போய்விட்டது - அவர்களுடைய அநுஷ்டானத்தில் நம்முடைய குரு - சிஷ்ய பத்தி மாதிரித் தொடர்ந்து வராததால்!இப்போது நாமும் எல்லாம் மறந்துவிட்டுத் தான் மேல் நாட்டு நாகரிகமே வாழ்க்கை என்று அவர்களைப் பின்பற்றிக்கொண்டு போய்க் கொண்டிருக்கிறோம்!...
அப்பா - அம்மா தருவது உடம்பை முக்யமாக வைத்த முதல் ஜன்மா. உபநயனத்தில் குரு உபதேசத்தால் ஏற்படுவது உயிரை முக்யமாக வைத்த இரண்டாம் ஜன்மா. அந்த ஜன்மாவில் முன்னேறி முன்னேறி முன்னேறி முடிவாகத்தான் பூத ப்ரபஞ்ச ஜன்மாவை அழித்தே போட்டு ஆத்மாவாக, பரமாத்மாவாக ஆகிறது.
உபநயனம் பண்ணி வேத வித்யை உபதேசிக்கிற குரு அந்த முடிவு ஸ்தானம் வரை அழைத்துப் போகிறவரில்லை. கர்மாவாலே சித்த சுத்தியும், பக்தியாலே சித்த ஐகாக்ர்யமும் (ஒருமைப்பாடும்) ஏற்படுத்துகிற அளவுக்கே அவர் வழிகாட்டுவது. அவை அழுத்தமாக ஏற்பட்டு, த்ருடமாக நின்று நிலைப்பதற்கு வாழ்க்கையிலே நன்றாக அடிபட்டு, கர்மா எல்லாம் கழிந்து அந்த ஜீவன் தேவ KS -பித்ருக்களும் ஜீவ ப்ரபஞ்சத்துக்கும் பட்டிருக்கிற கடனெல்லாமும் தீர்ந்தாகியிருக்கவேண்டும். இதற்கு அவரவர் ஸம்ஸ்காரத்தைப் பொறுத்து கொஞ்ச காலமோ, நிறையக் காலமோ தேவையாயிருக்கும். அபூர்வமான ஏதோ சில பேருக்கு வேண்டுமானால் ப்ரஹ்மசர்ய ஆச்ரமத்திலிருந்தே, அல்லது அதுவுங்கூட இல்லாமலே, அல்லது பூர்த்தியாகாமலே பரமாத்மாவாக ஆகிவிடுகிற ப்ரஹ்ம ஞானம் ஸித்திக்க முடியும். மற்றவர்கள் உபநயனமானவுடன் குருகுலத்தில் ஆரம்பக்கிற ப்ரஹ்மசர்யாச்ரமம் பூர்த்தியானபின் அநேக வருஷம் க்ருஹஸ்தாச்ரமத்திலிருந்து, அடிபட்டே, கர்மா
கடனெல்லாம் தீர்ந்து சித்த சுத்தி, ஐகாக்ர்யங்களை நன்றாக ஸம்பாதித்துக் கொண்டு ப்ரஹ்மமாக ஆகிற வித்யாப்யாஸத்திற்குப் போகமுடியும். அப்படி சித்தம் சுத்தியாகி, சிதறாமல் ஒன்றையே சிந்திக்கிற ஐகாக்ர்யம் ஸித்திக்கிற ஸமயத்தில் அந்தச் சித்தம் பரமாத்மாவையே ஒரே குறியாகப் பற்றிக் கொள்ளும்படி செய்ய இன்னொரு குரு வருவார், ஸந்நியாஸம் தந்து உபதேசம் பண்ணுவார். அந்த உபதேச மஹிமையாலே - அந்த குருவினுடைய அநுக்ரஹ சக்தியும் உபதேச வாக்கியத்தில் பாய்ந்திருக்கிற மஹிமையாலே - சிஷ்யன் அவர் சொன்ன பாரமார்த்திக வாழ்க்கையில் முன்னேறி முன்னேறி முடிவாகத்தான் ஜன்மா இல்லாமல் பண்ணிக்கொள்வது. அந்த இடத்தில் சிஷ்யன் பரப்ரஹ்மமாகவே ஜன்மித்து விடுகிறான்.
-------------------------------------------------- ------
🌹🌺What you can't do. Someone who says you don't know what
Even so, he is obsessed with learning and finishing it quickly
Try it.
🌺 My life is full of sadness
Don't think that. Everything
A fulfilling life is not here for anyone
true
🌺You don't know anything.
Never assume that the person standing in front of you knows everything.
If you have this thought
Exactly what I was trying to say
Can't finish without.
🌺Don't think that language skills are necessary for asking questions and putting yourself forward. He asked questions that made the world think properly
Many people use words they know without language skills
who made their questions clear with
🌺 Cry alone when you cry.
Cry together even if you call
No one will come here
Accept that.
Dissolve sorrow in tears
Throw it away and move on.
Where is our love?
Loss even if rejected
Not to us, but to the rejected
Let's understand that! Let us direct our love to the real Sri Krishna forever and know the greatness of love
🌺🌹valga Vayakam 🌹valga Vayakam 🌹valga Valamudan 🌷🌹🌺 --------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
பிரார்த்தனை இல்லாத பக்தி ...
மகா பெரியவாளின் அதிஷ்டானம் ....
அந்த பக்தர் ஒரு ஓரமாக நின்று கொண்டு அதிஷ்டான பூஜைக்கு பக்தர்கள் கொண்டுவரும் பழங்களையும், பூக்களையும் ,பாதாம், திராட்சை ,முந்திரி, கல்கண்டு போன்றவைகளை பக்தியோடு கொண்டு வந்து சமர்ப்பிப்பது கண்டு மெய்மறந்து நின்று கொண்டிருந்தார்.
எட்டு வருடங்களாக சென்னையில் நடக்கும் பல சொற்பொழிவுகளுக்கு சென்று மகா பெரியவாளை பற்றி கேட்டுத் தெரிந்து கொண்ட பிறகு எப்படியாவது காஞ்சிபுரம் சென்று அவருடைய அதிஷ்டானத்தில் தரிசனம் செய்ய வேண்டும் என்பது பல மாதங்களாக மனதில் திட்டமிட்டு இன்று அதை நிறைவேற்றியிருக்கிறார்.
தன்னால் இப்படிப்பட்ட பொருட்களை எல்லாம் சமர்ப்பிக்க கூடிய வசதி கனவில் கூட நினைத்துப் பார்க்க முடியாதது ...
அடிக்கடி காஞ்சிபுரம் வந்து போவது என்றால் கூட அது அவருடைய சக்திக்கு மிஞ்சியது ...
மனதால் வரித்துக்கொண்ட குருநாதருக்கு தன்னால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லையே என்ற ஆதங்கம் மனதில் விம்மியது.
என்னுடைய நிலைக்கு பூஜை, புனஸ்காரம், சாஸ்திரம் ,சம்பிரதாயம், மந்திரம், பஜனை இதெல்லாம் ஒன்றுமே தெரியாது ...
ஆனால்
உங்களுடைய அனுஷ நட்சத்திரத்தன்று ஒரு ஐந்து பேருக்கு அன்னதானம் செய்ய வேண்டும் என்று எண்ணுகிறேன் ...இதுதான் என்னுடைய குருதட்சிணை இதற்கும் நீங்கள்தான் வழிவகுக்க வேண்டும் ...
எப்படிப்பட்ட சுயநலமில்லாத வேண்டுதல் ...
மஹாபெரியவாளின் அருட் பார்வை இவர் மேல் பட்டது
கடந்த இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் ஒரு அனுஷத்தில் ஐந்து பேருக்கு அன்னதானம் என்று ஆரம்பித்தவர் இன்று 250 பேர்களுக்கு குறையாமல் ஒவ்வொரு அனுஷம் அன்றுஅன்னதானம் செய்து வருகிறார்.
போனவருடம் கொட்டும் மழையில் கூட மிகத் தைரியமாக உணவை சமைத்து அன்னதானம் செய்தார்.
அந்த ஒரு மணி நேரம் மட்டும் மழை ஓய்வெடுத்துக்கொண்டு இவரை அன்னதானம் செய்யவழிவிட்டது கண்டு மக்கள் ஆச்சரியப்பட்டுப் போனார்கள்.
எதைக் கேட்டாலும் மகா பெரியவாள் தன்னுடைய காரியத்தை நடத்தி கொள்வார் ...நான் யோசித்து செயலாற்றுவதற்கு இதில் ஒன்றுமே இல்லை ....என்று சரணாகதி தத்துவத்திற்கு இலக்கணம் சொல்கிறார்.
அன்னதான சின்னைய்யா என்றால் கோடம்பாக்கம் ஐந்து விளக்குப் பகுதியில் தெரியாதவர்கள் யாருமே இருக்க முடியாது.
பெயர்தான் சின்னையா
ஆனால் எண்ணங்களும் செயல்களும் இவர் ஒரு பெரிய ஐயா தான்.
இவருடைய தொழில் செருப்பு தைக்கும் தொழில்.
கடை என்று ஒன்றும் கிடையாது பிளாட்பாரம் தான் உட்காரும் இடம்.
பக்கத்திலேயே பெரியவாளை ஒரு வீட்டின் கேட்டில் வைத்திருக்கிறார். காலை மாலை இரண்டு வேளைகளிலும் விளக்கு ஏற்றுகிறார். நின்று தன்னை மறந்து பிரார்த்தனை செய்கிறார்.
நம்முடைய பெரியவா திருப்பணியே தினப்பணி சார்பிலும் இரண்டுமுறை நீர்மோர் ,,அன்னதானம் செய்ததும் இவர் மூலமாகத்தான். (வீடியோ)
இவருடையநீண்ட நாள் கனவு மகா பெரியவாள் பிறந்த இடமான விழுப்புரத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என்பதுதான் ...
நம்முடைய அமைப்பு இவருக்கும் இவருடையநண்பரான இளநீர் விற்கும் பெரியவா பக்தருக்கும் சென்னையிலிருந்து சவுகரியமாக விழுப்புரம் சென்று வர ஆகும் மொத்த செலவை முழுமையாக ஏற்றுக்கொண்டுள்ளது.
மகா பெரியவாள் இடத்தில் உங்களுடைய பிரார்த்தனை என்ன என்று கேட்ட பொழுது ..
அவர் என்னை வழிநடத்தும் பொழுது எனக்கென்று எந்த பிரார்த்தனை இருக்க முடியும் ...என்று நம்மை திருப்பிக் கேட்கிறார் ..
மஹாபெரியவாளின் மேலே பாரத்தைப் போட்டுவிட்டு அன்றாட வாழ்க்கையை நகர்த்திக் கொண்டிருக்கும் சின்னையா போன்றவர்களை காணும் பொழுது இவருடைய செருப்புத் தைக்கும் ஊசியைப் போல் இவருடைய பக்தி கலந்த வார்த்தைகளும் நம் மனதை தைக்கின்றன .
பக்திக்கு எடைபோட்டு பார்க்கும் இயந்திரம் கிடைத்தால் சொல்லுங்கள் என்னுடைய பக்திக்கு எடை போட்டு பார்க்க வேண்டும்.
பெரியவா திருப்பணியில்
சங்கர் திருவேதி
94453 19632
2.by virtue of true knowledge onewho sees everything with equal vision,a cow elephant and a dog eater in sameness and equanimity is with sithra puthhi
3.if one is able to tolerate the urges of his desires and anger is the happiest person in this world
4.one whose happiness is within,rejoices within and who is always aiming inwardly is the perfect yogi
5.who are free from material desires and are engaged within them and busy working for the welfare of all living beings and are free from all sins and anger,self declined and perfection are surely assured of mukthi
"Gita Shloka (Chapter 2 and Shloka 3)
Sanskrit Version:
क्लैब्यं मा स्म गमः पार्थ नैतत्त्वय्युपपद्यते।
क्षुद्रं हृदयदौर्बल्यं त्यक्त्वोत्तिष्ठ परन्तप।।2.3।।
English Version:
klaibyam maa sma gamah: paarTha:
na etat tvayi upapadyate |
kshudram hrdaya daurbalyam
tyaktvaa utthishta parantapa ||
Shloka Meaning
O Arjuna! Do not yield to impotence. It does not befit a warrior like you.
The wretched feeling in your heart should be cast way.
Arise, the scorcher of enemies!
Impotence and weakness are characteristics of a enuch. It is the meaness quality in man.
Krishna ridicules Arjuna for this weakness and exhorts him to rise above this.
Courage and fearlessness are the first virtues in man. All other good qualities are acquired through
them. In the 16th chapter, the Lord mentions fearlessness (abhayam as the first of the
twenty six virtues which constitue the daivamsapada).
Bhayam means fear. And Abhayam means lack of fear.
Jai Shri Krishna 🌺
*…………………………………*
https://srimahavishnuinfo.org
*"பிறப்பும்,இறப்பும்..’’*
*.....................................*
பிறப்பும்,இறப்பும் இந்த இரண்டு நிகழ்வுகள் இடையே மனிதன் எத்தனை மாறுபட்ட காலங்களைச் சந்திக்கிறான் . அதிலிருந்து பல அனுபவங்களைக் கற்றுக் கொள்கிறான் .
காலங்கள் ஓட, ஓட மனிதனின் வயதும் ஏறுகிறது.பால்யம் , இளமை , முதுமை என்று மூன்று விதமாக மனிதனின் வாழக்கை வகுக்கப்படுகிறது..
ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கை தான் அந்த மனிதனின் தன்மையை எடுத்துக் காட்டுகிறது .
மனிதன் இறந்த பின்பு, அவனுடைய நல்ல குணங்கள், அவன் செய்த நல்ல செயல்கள் என்றும் நம்மோடு நிலைத்து நிற்கின்றன . இவை தான் ஒரு மனிதனின் வாழக்கையை வரலாறாக மாற்றுகிறது .
ஜென் ஞானி ஒருவரின் மனைவி இறந்து விட்டார். துக்கம் விசாரிக்க ஊரே திரண்டு வந்திருந்தது.
எல்லோர் முகத்திலும் வருத்தம்,கண்ணீர்.......
ஆனால் ஞானியோ கைகளால் தாளம் போட்டபடி பாடிக் கொண்டு இருந்தார், சர்வசாதாரணமாக..
துக்கம் விசாரிக்க வந்தவர்களுக்கு அதிர்ச்சி.ஒருவன் துணிந்து கேட்டான்,
''குருவே,நீங்களே இப்படிச் செய்யலாமா?என்ன இருந்தாலும் இவ்வளவு காலம் உங்களுடன் வாழ்ந்த உங்கள் மனைவி இறந்திருக்கும் போது, நீங்கள் கவலையின்றி பாடிக் கொண்டு இருக்கிறீர்களே?'
ஞானி சொன்னார்,
'பிறப்பில் சிரிக்கவோ, இறப்பில் அழுவதற்கோ
என்ன இருக்கிறது..?பிறப்பும் இறப்பும் நம் கையில் இல்லை.
என் மனைவிக்கு முன்பு உடலோ,உயிரோ இல்லை. பிறகு உயிரும் உடலும் வந்தன. இப்போது இரண்டும் போய் விட்டன.
இடையில் வந்தவை இடையில் போயின. இதில் வருத்தம் அடைவதற்கு என்ன இருக்கிறது?''.. என்றார்..
*ஆம்,தோழர்களே.,*
*பிறப்பு ஒன்று இருந்தால் அதனுடன் இறப்பு ஒன்றும் இருக்கிறது . பிறப்பும், இறப்பும் வாழ்க்கையின் இரண்டு பக்கங்கள்.*
*பிறப்பு எப்படி இன்றியமையாததோ, அது போல் தான் இறப்பும்.*
*பிறப்பு மகிழ்ச்சியைக் கொடுக்கிறது..இறப்பு துக்கத்தைக் கொடுக்கிறது..*
*மனிதன் எத்தனை காலங்கள் வாழ்ந்தான் என்பது முக்கியம் இல்லை .*
*அவன் எப்படி வாழ்ந்தான் என்பது தான் முக்கியம்..✍🏼🌹*
╔•═•-⊰❉⊱•🦅•⊰❉⊱• •═•╗
★ *Mahavishnuinfo* ★
╚•═•-⊰❉⊱•═•═•⊰❉⊱• •═•╝
*❖ 130 ஷாதோதரீ* = மெல்லிடையாள்🪷
எடை இல்லா இடை கொண்டவளே ...
இடை உண்டோ என்ற கேள்விக்கு
இதுவரை விடை காணா தவிக்கின்றோம் ...
சடை கொண்டவன் அடி முடி தேடுகிறான் இடை எங்கும் இல்லை ...
நடை சார்த்தி சயனம் கொள்பவன்
நடு நிசியிலும் தேடுகிறான் உன் இடை காணவில்லை
படை கொண்டு மடை வெற்றி காணும் குமரனும் உன் இடை தேடி தோற்கின்றான்
நம்பிக்கை தரும் தும்பிக்கை கொண்டவன் துழவி துழவி தேடுகிறான்
தோல்வி தனை தழுவுகின்றான்
அயனும் முப்பது முக்கோடி தேவர்களும் முனைந்து தேடியும் முக்காடு போட்டே செல்கின்றனர் முடிவு தெரிந்த பின்னே
முக்கண்ணியே *அம்மா* என்றே அழைக்கும் போது
எனை தூக்கிக் கொள்கிறாய் ..
இடையில் அமர வைத்தே ஈடில்லா இன்பம் தருகிறாய்
எனக்கு மட்டும் ஏனம்மா இத்தனை சலுகை ?
இல்லா இடை இருப்பது நான் மட்டும் அறியவோ ? 💐💐💐
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
அருணாசலசிவ அருணாசலசிவ
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
87 –
மௌனியாய்க் கல்போல் மலராது இருந்தால்
மௌனம் இது ஆமோ அருணசலா (அ)
மௌனம் என்பது என்னவென்றே கொஞ்சம் சொல் *அருணாசலா* ...
வேண்டுவதெல்லாம் செவிகளில் நுழைய விடாமல் இருப்பது மௌனமோ *அருணாசலா*
வேண்டாம் இனி ஓர் பிறவி என்று பித்தன் போல் பிதற்றினாலும்
சப்தம் போடாமல் இமை மூடி இருப்பது மௌனமோ *அருணாசலா*
கத்தி கத்தி தொண்டை வற்ற
உன் கங்கை நீர் குடித்தும்
தாகம் தனியாமல் தவிக்கும் தவிப்பை ரசித்து அமர்ந்திருப்பது மௌனமோ *அருணாசலா*?
செவிகள் மந்தமோ உன் செந் நாக்கும் உறங்குமோ
பவளமேனி பள்ளி கொள்ளுமோ
உன் கொவ்வை செவ்வாய் குமிழ் சிரிப்பை மறக்குமோ ?
பொன்னார் மேனி காணோர் இருட்டாய் மாறுமோ ?
உன் கண்கள் மூடி என் கண்கள் குளமாகுமோ *அருணாசலா ?*
கல்லால் எறிந்தும் கைவில்லால்
அடித்தும்
கனிமதுரச்
சொல்லால் துதித்தும்
நற் பச்சிலை
தூவியும்
தொண்டரினம்
எல்லாம் பிழைத்தனரே *அருணாசலா*
அன்பற்ற
நான் இனி ஏது செய்வேன்!
கொல்லா விரதியர் நேர்நின்ற
முக்கட்குருமணியே! *அருணாசலா*
கல்லாய் சமைத்து இருப்பது மௌனம் அல்ல *அருணாசலா* அது உனக்கு அழகும் அல்ல *அருணாசலா* ...💐💐💐💐💐💐💐💐💐
*மார்ச்3* . *மாசி19* .
*மாசிபுனர்பூசம்*
குலசேகராழ்வார் அரசகுலத்தில் பிறந்தவர்.குழந்தை பருவத்தில் கல்வி, அரசர்களுக்கு உரிய வீர விளையாட்டுகள் எல்லாவற்றிலும் சிறப்பாக திகழ்ந்து சோழ பாண்டிய மன்னர்களை வென்று தமிழகத்தின்சக்கரவர்த்தியாக விளங்கினார்.
இருப்பினும் அரசாள்வதிலும் அரசபோகத்திலும் அவர் மனம் செல்லவில்லை.
"நின்னையே தான் வேண்டி நீள் செல்வம் வேண்டாதான் "எம்பெருமானையும் ,
அவர்அடியவர்களையுமே செல்வமாக நினைத்தார்.அவர் அரண்மனையில் எப்போதும்ப்ரவசனமும் ,பாகவதீயாராதனையுமாக எப்போதும்
அடியவர்கள்கூட்டம்.இதை பொறுக்காதவர்கள் செய்த சதியிலும், பாகவதர்கள் ஒருகாலும்அப்படி செய்யமாட்டார்கள் என குடப்பாம்பில் கையிட்டு சத்தியம்செய்தார்.இதையே இவருடைய தனியனில்
" ஆரம் கெடப் பரனன்பர் கொள்ளாரென்று அவர்களுக்கே வாரங் கொடு குடப்பாம்பில் கையிட்டவன்."என்று மணக்கால் நம்பி அருளிய தனியனில் சேவிக்கிறோம்.
இராமானுச நூற்றந்தாதியில் திருவரங்கத்தமுதனாரும்."பெரியவர் பாதங்களே துதிக்கும் பரமன் "என்று இவரின் பாகவத நிஷ்டையை சாதிக்கிறார்.
குலசேகராழ்வார் சாதித்த பெருமாள் திருமொழிப்ரபந்தத்தின் பாசுரங்களிலும் எம்பெருமானை தனியாகஅனுபவிப்பதை விட அடியாரோடு அனுப்பவிப்பதையே சாதிக்கிறார்.
"அணியரங்கன் திருமுற்றத்து அடியார் தங்கள் இன்பமிகு பெருங்குழுவும் கண்டு யானும் இசைந்துடனே என்று கொலோ
இருக்கும் நாளே. என்றும்.
"தேட்டருந்திறல் பதிகத்தில்அடியார்களை காண்பதே கண்பெற்றபயன் ,அடியார்களோடு சேர்ந்து ஆடுவது கங்கையில் நீராடுவதை விட உயர்ந்தது ,அவர்கள் பாததூளியைசென்னியில் அணிவேன் ,என் மனம்தொண்டர்களையேவாழ்த்தும் ,தொண்டர்களை நினைத்து என் மெய்சிலிர்க்கிறது ,அவர்களையே என் மனம் பக்திசெய்யும் ,தொண்டர்களிடமே என் மனம் மயங்கியதுஅவர்களுக்கே நான் அடிமையாக இருப்பேன்.என்று இந்த பதிகத்தில் சாதித்து இதை சொல்பவர்கள் தொண்டர்தொண்டர்களாவரே என சாதிக்கிறார்.பக்தி இல்லாதவரிடம் தான் கூடமாட்டேன்என்கிறார்.
படியாய் கிடந்து உன் பவளவாய் காண்பேனே என்று பெருமாளை சேவிக்கும்பக்தர்களுக்கு தான் படியாக கிடக்க வேண்டுகிறார்.இன்றும் குலசேகரப்படி என்று அழைக்கிறோம்.
இராமாவதாரத்தில் அதிக ஈடுபாடு கொண்டவர்.இராமாயண காவியத்தை "அங்கணெடு மதிள் பதிகத்தில்சாதிக்கிறார்.
ஸ்வாமி தேசிகன் "ப்ரபந்த சாரத்தில் "
"பொன்புரையும் வேற்குலசேகரனே ....
"அன்புடனே நம்பெருமாள் செம்பொற்கோயில் அனைத்துலகின் பல பெருவாழ்வு அடியார் தங்கள் இன்பமிகு
பெருங்குழுவும்காண."என விசேஷமாய் அவருடைய பாகவத பக்தியைகொண்டாடுகிறார்.
"பகவத் பக்தியின் எல்லை நிலம் பாகவத பக்தி ."இதை குலசேகராழ்வாரின் வாழ்க்கையிலிருந்தும் அவர் சாதித்த ப்ரபந்தத்தில் இருந்தும் அறிந்து கொள்ளலாம்.
குலசேகராழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.
திருவரங்கத்தமுதனார் திருவடிகளே சரணம்.
ஸ்வாமி தேசிகன் திருவடிகளே சரணம்.
( *ராதாகண்ணன்* )
Square root of 1 = 1.
thisra cha may means 1+3 = 4.
Square root of 4 = 2.
Panchas cha may means 5+4 = 9.
Square root of 9 = 3.
Sapta cha may means 7 + 9 = 16.
Square root of 16 = 4.
Nava cha may means 9 + 16 = 25.
Square root of 25 = 5.
Ekadasa cha may means 11 + 25 = 36.
Square root of 36 = 6.
Tryodasa cha may means 13 + 36 = 49.
Square root of 49 = 7.
This goes on till Nava ving satis cha may where ytou derive 361 + 39 = 400 and square root of 400 = 20.
The algorithm described in this 11th anuvaka of chamakam has odd numbers in them with hidden even numbers between them.
This description is about multiple combinations of atoms to form various molecules.
Siva is described to be in anu-poorva sthiti (pre-atomic state), which means electrons, protons and neutrons.
They combine to form atoms and these atoms when combine is different numbers will form molecules.
Vishnu (mean, the one who is spread all over) is such molecules which create elements and substances in this creation.
Acharya used these concepts to Vaishesika Sutras, which describe Laws of Motion & Concept of Atom.
References :
Sri Rudram Chamakam
Concept of Time Division in Ancient India
Atomic & Molecular knowledge in Bhagavata Purana
*எனும் தாரக* *மந்திரத்தை ஓதுவது ஏன் தெரியுமா*🙏🌹
ராம நாமத்தின் மகிமை!
ஸ்ரீமத் ராமாயணத்தை ஆதியில் நான்முகனான பிரம்மாதான் இயற்றினார்.
ஆதியில் ஸ்ரீமத் ராமாயணம்
நூறு கோடி ஸ்லோகங்களை கொண்டிருந்தது.
இந்த நூறு கோடி ஸ்லோகங்களை
யார் பொறுமையாக கேட்பார்கள் என்கிற
ஐயமும் அவரிடம் இருந்தது.
சரி!இந்த நூறு கோடி ஸ்லோகங்களையும்
சொல்வோம்,கேடபவர்கள் கேட்கட்டும் என்று ஸ்ரீமத் ராமாயண உபந்நியாசத்தை தொடங்கினார்.
சத்ய லோகத்தில்தான்
முதலில் ஸ்ரீமத் ராமாயண உபந்நியாசத்தை பிரம்மா
தொடங்கினார்.
சத்யலோகவாசிகளோடு வைகுண்ட வாசிகளும், கயிலாய கணங்களும்
சேர்ந்து ராமாயண அமுதத்தை பருகினர்.
அப்போதுதான் திடீரென்று எல்லோருக்கும் ஒர் ஆசை தோன்றியது.
இந்த நூறு கோடி ஸ்லோகங்களையும் நம் லோகத்திலேயே படித்து ஆனந்தமடையலாமே என்று நினைத்தனர்.
பிரம்மா ஆனந்தமடைந்தார்.
அப்போது ஸ்ரீமத்ராமாயண அமுதின் சுவை குறையாது பிரித்துக் கொடுக்கிறேன் என சிவபெருமான் முன் வந்தார்.
எல்லோரும் மகிழ்ந்தார்கள்.
நூறு கோடிகளை முப்பத்து மூன்று கோடிகளாக
மூவருக்கும் கொடுத்தார்.
மீதியுள்ள ஒரு கோடியை முப்பத்து மூன்று லட்சங்களாக வகுத்தளித்தார்.
மிஞ்சிய ஒரு லட்சத்தையும் மூன்றாகப் பிரித்தார்.
ஆயிரம் ஸ்லோகங்கள் நின்றது.
அதை முன்னூறாக பாகம் செய்ய நூறு தங்கியது.
அதையும் பிரித்துக் கொடுங்கள் என்று கோரிக்கை வைக்க முப்பதாக மூவருக்கும் கொடுக்க பத்து ஸ்லோகங்கள் மிஞ்சியது.
அதையும் ஏன் விடவேண்டும் என்று மூன்று லோக வாசிகளும் பிடிவாதம் செய்ய மூம்மூன்றாக கொடுக்க ஒரேயொரு ஸ்லோகம் பாக்கியிருந்தது.
அந்த ஸ்லோகத்தில் முப்பத்திரெண்டு எழுத்துக்கள் இருந்தன.
சரி, அவர்கள் கேட்கும் முன்பு தானே கொடுத்து விடுவோம். நம் வேலை அதுதானே என்று பத்து பத்தாக மூவருக்கும் கொடுக்க இரண்டு எழுத்துக்கள் மட்டும் மலர்ந்த பூக்களாக மணம் கமழ்ந்தன.
இதை என்ன செய்வது? யாருக்கென கொடுக்க முடியும்? மூவரும் விட்டுக் கொடுக்க மறுக்கிறார்களே?என்று யோசித்தார்.
தேவர்கள் ஒன்று சேர்ந்து அந்த இரண்டு எழுத்துக்களுமே பங்கு பிரித்தவருக்கு போய் சேரட்டும் என்று முழு மனதாக கொடுத்தார்கள்.
ஈசனும் ஆனந்தமாக, இதயப் பூர்வமாக, பிரேமையோடு
அந்த இரண்டு எழுத்துக்களை எடுத்துக் கொண்டார்.
அந்த இரண்டு எழுத்துக்களும் எவை தெரியுமா?
அதுதான்*ராம* எனும் நாம தாரக மந்திரம்.
ஆஹா!ஒட்டுமொத்த ராமாயணத்தின் இதய ஸ்தானமான *ராம* நாம மந்திரம் கிடைத்து விட்டதே என தானே வைத்துக் கொள்ளாது அந்த கருணாமூர்த்தி காசித் தலத்தில் வந்தமர்ந்தார்.
கங்கா நதி தீரத்தில் அமர்ந்து ராம நாமத்தை பூஜித்தபடி கிடந்தார்.
காசியில் வந்து மரிப்போரின் செவியில் தாமே சென்று"ராம" எனும் அந்த தாரக மந்திரத்தை ஓதி பிறவாமை எனும் முக்தி பதத்தை அடையச் செய்தார்.
நமது தென்னாட்டிலும் கூட தட்சிண காசி, விருத்த காசி எனும் க்ஷேத்திரம்
(புண்ணிய ஸ்தலங்கள்)
உண்டு.
அதை விருத்தாசலம் என்று அழைப்பார்கள்.
இத்தலத்தில் மரிப்பவர்களின் ஆவி பிரியும்போது விருத்தாம்பிகை அவர்களை தம் மடியில் கிடத்தி புடவைத் தலைப்பினால் விசிறி மரணவலி இல்லாமல் செய்ய, விருத்தகிரீஸ்வரர் அவர்களின் காதில்"ராம"எனும் மந்திரத்தை ஓதி மோட்சத்தை கிடைக்கச் செய்கிறார்.
ஒவ்வொரு யுகத்திலும் இறைவனை அடைய ஒவ்வொரு மார்க்கங்கள் இருந்தன.
யாகத்தினால் ஒரு யுகத்திலும், கடுமையான தவத்தினால் வேறொரு யுகத்திலும்,
இயம, நியம, ஆசனம் மற்றும் அர்ச்சனையால் ஒரு யுகத்திலும் இறைவனை அடையலாம் என்று வகுத்து வைத்திருந்தார்கள்.
ஆனால், கலியுகத்தில் மட்டும் எந்தவொரு கடுமையான சாதனைகளும் செய்ய முடியாத சூழல் இருக்கும் என்பதையும் அன்றே அறிந்து
வைத்திருந்தனர்.
அதனாலேயே மிக எளிய மார்க்கமான யாவரும் பின்பற்றும்படியான ஒரு மார்க்கத்தை பாகவதம் முதலான புராணங்களும், நாரதர், ஆஞ்சநேயசுவாமி, வியாசர் என்று மகரிஷிகள் உபதேசித்தனர்.
அந்த அற்புதமான மார்க்கமே நாம சங்கீர்த்தனம்.
நாம ஸ்மரணம் எனும் நாமத்தை மட்டும் ஜபித்தலாகும்.
அதற்காக கலியுகத்தில் ஆசாரமாகவும் ஒழுக்கமாகவும் இருக்கக் முடியாது என்று சொல்லவில்லை.
அப்படிப்பட்ட ஒழுக்கமான நியதிகளையும் இந்த நாம ஜபம் தானாகக் கொடுக்கும் என்பதே ரிஷிகளின் வாக்கு.
எனவே இந்த கலியுகத்தில்
*ராம" நாம மந்திரத்தினை ஜெபித்து கொண்டேயிரு்ப்போம்
ஸ்ரீமன் நாராயணனின் வைகுண்ட மோட்சத்தை அடைவோம்!
பழனிக் கடவுள் துணை -04.03.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
இரண்டாவது- வெண்பா அந்தாதி -வெண்பா-77
மூலம்:
நகுவார்க்(கு) இலக்காகி, நைவுறும்என் றன்பால்
வெகுமாற்றம் சொற்றனவும் வீணோ – வகுளத்
தொடையான் களிமலிசீர்த் தொல்பழனி யப்பா!
இடையாவா(று) ஆள்வாய் இனி (77).
பதப்பிரிவு:
நகுவார்க்கு இலக்காகி, நைவுறும் என்றன் பால்
வெகு மாற்றம் சொற்றனவும் வீணோ? – வகுளத்
தொடையான் களி மலி சீர்த் தொல் பழனியப்பா!
இடையாவாறு ஆள்வாய் இனி!! (77).
பதவுரை மற்றும் பொருள் விளக்கம்:
வகுளத்தொடையான் -மன்மதன்; வகுளம்- மகிழம்பூ மாலை மன்மதனுக்கு உரியது; இடை- துன்பம்;
சிரிப்பார்க்கு இடமாகி, வருந்தும் என்பால் நீ வெகு மாற்றம் கூறியனவும் வீணோ? வகுளத்தொடையான், மன்மதன் தன்னை, மிகவும் மிஞ்சிய இயற்கையான பேரழகன் என்று உன்பால் அளவற்ற மகிழ்ச்சி கொள்ளும் பழனாபுரி வேளே! அழகின் சிகரமே! இனித் துன்பம் வாராதவாறு என்னைக் காப்பாய் ஐயா!
மாசித் திருவிழாவில் சிவப்பு, வெள்ளை, பச்சை* சாத்தியில், கலி** ஒலியை மிஞ்சும் அடியார் கோஷ ஒலி! எனக்கு கலி தந்து, நானென்ற கலி நீக்கி, என் கலியெல்லாம் களைய என் முகம் பார் ஷண்முகா!
*04.03.2023- என் பெருமான் பழநியாண்டவன் அருளால் திருச்செந்தூர்த் தலத்தில் இருந்து,மாசித் திருவிழாவில் கலந்து கொண்ட பொழுது எழுதியது.
** கலி- கடல், மனஎழுச்சி, வலிமை, செருக்கு, துன்பம்.
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!சரணம்!
பழனிக் கடவுள் துணை -04.03.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
இரண்டாவது- வெண்பா அந்தாதி -வெண்பா-77
மூலம்:
நகுவார்க்(கு) இலக்காகி, நைவுறும்என் றன்பால்
வெகுமாற்றம் சொற்றனவும் வீணோ – வகுளத்
தொடையான் களிமலிசீர்த் தொல்பழனி யப்பா!
இடையாவா(று) ஆள்வாய் இனி (77).
பதப்பிரிவு:
நகுவார்க்கு இலக்காகி, நைவுறும் என்றன் பால்
வெகு மாற்றம் சொற்றனவும் வீணோ? – வகுளத்
தொடையான் களி மலி சீர்த் தொல் பழனியப்பா!
இடையாவாறு ஆள்வாய் இனி!! (77).
பதவுரை மற்றும் பொருள் விளக்கம்:
வகுளத்தொடையான் -மன்மதன்; வகுளம்- மகிழம்பூ மாலை மன்மதனுக்கு உரியது; இடை- துன்பம்;
சிரிப்பார்க்கு இடமாகி, வருந்தும் என்பால் நீ வெகு மாற்றம் கூறியனவும் வீணோ? வகுளத்தொடையான், மன்மதன் தன்னை, மிகவும் மிஞ்சிய இயற்கையான பேரழகன் என்று உன்பால் அளவற்ற மகிழ்ச்சி கொள்ளும் பழனாபுரி வேளே! அழகின் சிகரமே! இனித் துன்பம் வாராதவாறு என்னைக் காப்பாய் ஐயா!
மாசித் திருவிழாவில் சிவப்பு, வெள்ளை, பச்சை* சாத்தியில், கலி** ஒலியை மிஞ்சும் அடியார் கோஷ ஒலி! எனக்கு கலி தந்து, நானென்ற கலி நீக்கி, என் கலியெல்லாம் களைய என் முகம் பார் ஷண்முகா!
*04.03.2023- என் பெருமான் பழநியாண்டவன் அருளால் திருச்செந்தூர்த் தலத்தில் இருந்து,மாசித் திருவிழாவில் கலந்து கொண்ட பொழுது எழுதியது.
** கலி- கடல், மனஎழுச்சி, வலிமை, செருக்கு, துன்பம்.
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!சரணம்!
முருகா சரணம்!
நேற்றும் இன்றும் எம் பெருமான் பழனி ஆண்டவன் பெரும் கருணையால், திருச்செந்தூர் மாசித் திருவிழாவில் கலந்து கொண்டு எல்லாம் வல்ல சண்முகவேளின் கருணை மிகும் தரிசனம் காணப் பெற்றேன்.
சில புகைப்படங்கள் இதோ.
முருகா சரணம்!
பழனிக் கடவுள் துணை -03.03.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
இரண்டாவது- வெண்பா அந்தாதி -வெண்பா-76
மூலம்:
நின்ற நிலைஎன்றும் நீங்கா நெடும்பழனிக்
குன்றமுளான், வேற்கைக் குகவேடன் – கன்றனையான்
என்றென்னைக் கைக்கொண் டிடினே; இகபரங்கள்
நன்றென்ப(து) எய்தி நகும் (76).
பதப்பிரிவு:
நின்ற நிலை என்றும் நீங்கா நெடும் பழனிக்
குன்றம் உளான், வேல் கைக் குக வேடன் – கன்றனையான்
என்றென்னைக் கைக் கொண்டிடினே; இகபரங்கள்
நன்று என்பது எய்தி நகும்!! (76).
பதவுரை மற்றும் பொருள் விளக்கம்:
கன்றனையான் -தன் மகன் என்றவாறு;
தன் அடியார்களின் மனதிலும், எல்லாம் வல்ல நீண்ட புகழுடைய பழனி மலை மீதிலும் நின்ற நிலை என்றும் நீங்காமல் நின்று அருள் பாலிக்கும் பழனாபுரிப் பெருமாள், கையில் வேலேந்திய வேந்தன், குகன் வள்ளியை வேட்ட வேடன், அவனையே நம்பி நிற்கும் என்னை, தன் மகன் என்றவாறு, என்னை அவன் கையில் கொண்டு அருள்வானெனில், அனைத்து இக, பர, நலங்கள் எல்லாம் நன்று என்று எனக்கு எய்தி நகும்! பழனிப் பெருமாளே! கருணை கூராயோ? கடைக்கண் பாராயோ?
செந்தூர்க் கந்தா! என்று உன் சந்நிதி வந்த எனக்கு இந்தா என்று அருள்!
*03.03.2023- என் பெருமான் பழநியாண்டவன் அருளால் திருச்செந்தூர்த் தலத்தில் இருந்து எழுதியது.
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!சரணம்!
“ஸ்ரத்தை” என்கிற சப்தத்திற்கு நிஷ்க்ருஷ்டமான (தெளிவான) அர்த்தத்தை சங்கரபகவத்பாதாள் விவேகசூடாமணியில் கூறியிருக்கிறார்.
சாஸ்த்ரஸ்ய குருவாக்யஸ்ய ஸத்யபுத்த்யா வதாரண I
ஸா ச்ரத்தா கதிதா ஸத்பிர்யயா வஸ்தூபலப்யதே II
அதாவது சாஸ்திரத்திலும் ஆசார்யாளுடைய வாக்கியத்திலும் மிகவும் பிராமாண்ய புத்தி (உண்மை என்கிற எண்ணம்) இருந்தால் அதற்குத்தான் “ஸ்ரத்தை” என்று பெயர். “சாஸ்திரத்தில் இப்படி இருக்கிறது. அது அப்படித்தான் நடக்கும்” என்ற தீர்மானம் இருக்க வேண்டும். அநேகம் ஜனங்கள், “சாஸ்திரத்தில் கூறியபடி எல்லாவற்றையும் செய்தோம். ஆனால், அதில் சொல்லப்பட்ட காரியம் மட்டும் ஒன்றும் ஆகவில்லை” என்று குறை கூறுவார்கள். இதற்குக் காரணம் அவர்களிடம் ஸ்ரத்தை இருக்கவில்லை என்பதேயாகும். “சாஸ்திரத்தில் என்னவோ இருக்கின்றது. செய்தால் என்ன ஆகுமோ தெரியாது. செய்துதான் பார்ப்போம்” என்ற எண்ணம்தான் அநேகம் ஜனங்களுக்கு இருக்கிறது. “சாஸ்திரத்தில் இப்படி நடக்கும் என்று கூறப்பட்டிருக்கிறது. ஆசார்யாளுடைய வாயிலிருந்து வந்த வார்த்தையும் அப்படியே இருக்கிறது. ஆதலால் உண்மையில் இப்படித்தான் நடக்கும்” என்ற தீர்மானம் இருக்க வேண்டும். இதற்காகத்தான் “ஸத்யபுத்த்யாவதாரணா” என்ற பதத்தை சங்கரபகவத்பாதாள் போட்டிருக்கிறார். இம்மாதிரி உறுதியான நம்பிக்கையுடன் காரியம் செய்தவர்களுக்கெல்லாம் உத்க்ருஷ்டமான (உயர்வான) பலன் கிடைத்து விட்டது. இதில் சந்தேகமேயில்லை.
மிராசுதாரை மிரள வைத்த மகா பெரியவா!
பல வருஷங்களுக்கு முன், ஒரு சித்ரா பௌர்ணமி தினம். திருவிடைமருதூர் ஸ்ரீமகாலிங்க ஸ்வாமி கோயிலில் மஹாந்யாஸ ருத்ர ஜபத்துடன் ஓர் அபிஷேகம் விமரிசையாக நடைபெற்றது. 11 வேத பண்டிதர்களை வைத்து அதை நடத்தியவர், திருவாரூரைச் சேர்ந்த மிராசுதார் நாராயணஸ்வாமி ஐயர் என்பவர். காலை எட்டு மணிக்கு ஆரம்பித்த ருத்ராபிஷேகம், மதியம் ஒரு மணி அளவில் பூர்த்தி அடைந்தது.
‘
தேப்பெருமாநல்லூர் அக்ரஹா ரத்தில் நுழைந்தார் மிராசுதார். எதிர்ப்பட்ட ஒருவரிடம் கன பாடிகள் பெயரைச் சொல்லி, அவர் க்ருஹம் எங்கே என விசாரித் தார். உடனே அவர், வெளியே பலர் கூட்டமாக நின்றிருந்த ஒரு வீட்டைச் சுட்டிக் காட்டி, ‘‘துக்கம் விஜாரிக்க வந்திருக்கேளா? அதான் வேங்கடேச கனபாடிகள் வீடு. இன்னிக்கு விடியக் காலம் தான் கனபாடிகள் திடீர்னு காலமா யிட்டார். ‘அநாயாஸேன’ மர
பதினைந்து நிமிடங்கள் கழித்து கண்களைத் திறந்தார் ஆசார்யாள். அவர் முகத்தில் அப்படி ஒரு தெளிவு! கண் மூடி தியானித்த பதினைந்து நிமிடங்களுக்குள், பல விஷயங்களைப் புரிந்து கொண்டு விட்ட ஒரு ஞானப் பார்வை. அனைவரும் அமைதியாக இருந்தனர். ஸ்வாமிகள் தொடர்ந்தார். ‘‘சரி… ருத்ர ஜபத்துக்கு எத்தனை வேத பிராமணாள் வந்திருந்தா?’’
‘‘
உடனே ஸ்வாமிகள், ‘‘வைதீகாள் எல்லாம் யார் யாரு? எந்த ஊருன்னெல் லாம் தெரியுமோ? நீதானே எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணினே?’’ என்று விடாப்பிடியாக விசாரித்தார்.
இதையெல்லாம் கவனித்துக் கொண்டிருந்த பக்தர்களுக்கு, ‘பெரியவா ஏன் இப்படித் துருவித் துருவி விசாரணை செய்கிறார்!’ என வியப்பாக இருந்தது. இருந்தாலும், ஸ்வாமிகள் காரணமில்லாமல் இப்படி விசாரிக்க மாட்டார் என்பதையும் புரிந்து கொண்டார்கள். மிராசுதார், தன் இடுப்பில் செருகியிருந்த ஒரு பேப்பரைக் கையில் எடுத்தார்.
‘‘
உடனே மிராசுதார் மகிழ்ச்சி பொங்க, ‘‘இருக்கு பெரியவா… இருக்கு. அவரும் ஜபத் துக்கு வந்திருந்தார்!’’ என ஆச்சரியத்தோடு பதிலளித்தார்.
ஸ்வாமிகள், ‘‘பேஷ்… பேஷ்! வேங்கடேச கனபாடிகளையும் ஜபத்துக்குச் சொல்லிருந்தயா? ரொம்ப நல்ல காரியம். மகா வேத வித்து! இப்ப கனபாடிகளுக்கு ரொம்ப வயசாயிடுத்து. குரல் எழும்பறதுக்கே ரொம்பவும் சிரமப்படும். ஜபத்தை புடிச்சு (மூச்சடக்கி) சொல்றதுக்கு கஷ்டப்படுவார்’’ என்று கூறியதுதான் தாமதம்… மிராசுதார் படபடவென்று, உயர்ந்த குரலில், ‘‘ஆமாம் பெரியவா! நீங்க சொல்றது ரொம்ப சரிதான். அவர் சரியாவே ருத்ரம் ஜபிக்கலே! சில நேரம் வாயே திறக்காம கண்ண மூடிண்டு ஒக்காந்துருக்கார். அடிக்கடி கொட்டாவி விடறார். அதனால ஜப ‘ஸங்க்யை’யும் (எண்ணிக்கை) கொறயறது! நேத்திக்கு அவர் ரொம்ப சிரமம் கொடுத்துட்டார். ஏண்டா அவரை வரவழைச்சோம்னு ஆயிடுத்து பெரியவா’’ என்று சொல்லி முடித்ததுதான் தாமதம்… பொங்கி விட்டார் ஸ்வாமிகள்.
‘‘
கை- கால்கள் நடுங்க சாஷ்டாங்க மாகப் பெரியவா கால்களில் விழுந்தார் நாராயணஸ்வாமி ஐயர். ஸ்வாமிகள் ஒன்றுமே சொல்லவில்லை. மிராசுதார் தானாகவே எழுந்தார். வாயைப் பொத்திக் கொண்டு நடுக்கத்துடன், ‘‘தப்புதான் பெரியவா! இப்போ நீங்க சொன்ன இதே வார்த்தைகளை நேத்திக்கு அந்த கனபாடிகளைப் பாத்து, ஸ்வாமி சந்நிதியிலே சொன்னது வாஸ்தவம்தான். என்னை மன்னிச்சுடணும் பெரியவா’’ என்று கெஞ்சினார். பெரியவா விடவில்லை.
‘
‘நேற்று திருவிடைமருதூர் கோயிலில் நடந்த விஷயங்கள் பெரியவாளுக்கு எப்படித் தெரிந்தது?’ என அங்கே குழுமியிருந்த பக்தர்கள் ஆச்சரியப்பட்டனர். மிராசுதார் பெரியவா கால்களில் விழுந்து எழுந்து, ‘‘தப்புத்தான் பெரியவா! ஏதோ அஞ்ஞானத்தினாலே அப்படி நடந்துண்டுட்டேன். இனிமே அப்படி நடந்துக்கவே மாட்டேன்! என்னை நீங்க மன்னிச் சுடுங்கோ…’’ என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள், பெரியவா, ‘‘இரு… இரு! இதோட முடிஞ்சுட்டாத்தான் பரவாயில்லையே… ஜப பிராமணாளுக்கெல்லாம் அங்க மகாதானத் தெரு ராமசந்த்ரையர் கிரஹத்துலதானே சாப்பாட்டுக்கு ஏற்பாடு பண்ணியிருந்தே?’’ என்று கேள்வி போட்டார்.
உடனே ஆசார்யாள், ‘‘சாப்பா டெல்லாம் பரமானந்தமா நன்னாத் தான் போட்டே. பந்தியிலே, நெய் ஒழுக ஒழுக நெறய மிந்திரி பருப்பு, திராட்சை எல்லாம் போட்டு சக்கரைப் பொங்கல் பண்ணச் சொல்லி, ஒங் கையாலே நீயே பரிமாறினே… சரியா?’’ என்று கேட்டார். வெலவெலத்துப் போய் விட்டார் மிராசுதார் நாராயண ஸ்வாமி ஐயர்!
மிராசுதார் வாயைப் பொத்தியபடியே, ‘‘ஆமாம் பெரியவா! பந்தியிலே சக்கரைப் பொங்கலை மட்டும் என் கையால நானே பரிமாறினேன்!’’ என்று குழைந்தார்.
ஸ்வாமிகள் விடவில்லை. ‘‘சரி… அப்டி சக்கரைப் பொங்கலை நீ போடறச்சே, பந்தி தர்மத்தோடு பரிமாறினதா ஒம் மனசாட்சி சொல்றதா?’’ என்று கேட்டார் கடுமையாக.
‘‘மிராசுதார்வாள்! ஒண்ணு தெரிஞ்சுக்கணும். கனபாடிகளுக்கு இப்போ எண்பத்தோரு வயசாறது. தன்னோட பதினாறாவது வயசிலேருந்து எத்தனயோ சிவ க்ஷேத்ரங்கள்ளே ஸ்ரீருத்ர ஜபம் பண்ணியிருக்கார். ஸ்ரீருத்ரம் எப்பவுமே அவரோட நாடி நரம்புகள்ளேயும், ஸ்வாசத்திலேயும் ஓடிண்டே இருக்கு. அப்பேர்ப்பட்ட மகான் அவர். அவர்ட்ட நீ நடந்துண்ட விதம் மகா பாபமான கார்யம்… மஹா பாபமான கார்யம்!’’ _ மேலே பேச முடியவில்லை பெரியவாளால். கண் மூடி மௌனமாகி விட்டார். சற்றுப் பொறுத்து ஆசார்யாள் தொடர்ந்தார்:
‘‘
‘‘
பெரியவா நிறுத்தினார். அப்போது மதியம் மூணு மணி. ‘‘நேக்கு இன்னிக்கு பி¬க்ஷ வேண்டாம்!’’ என்று சொல்லி விட்டார் ஸ்வாமிகள். அங்கிருந்த ஒருவருமே நகரவில்லை. சாப்பிடவும் போகவில்லை. அமைதி நிலவியது. அனைவரது கண்களிலும் நீர். மிராசுதார் நாராயணஸ்வாமி ஐயர் பிரமித்து நின்றிருந்தார். அவருக்குப் பேச நா எழவில்லை. பக்தர்களுக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை. ‘நேற்றைய தினம் திருவிடைமருதூர் க்ஷேத்திரத்தில் நடந்த அத்தனை விஷயங்களையும் உடன் இருந்து நேரில் பார்த்த மாதிரி பெரியவா சொல்றாளே, இது எப்படி?’ என்று அனைவரும் வியந்தனர்.
பெரியவா காலில் அப்படியே விழுந்தார் மிராசுதார். கேவிக் கேவி அழ ஆரம்பித்து விட்டார். அவர் நா தழுதழுத்தது: ‘‘பெரியவா! நா பண்ணது மகா பாவம்! அகம்பாவத்திலே அப்டி பண்ணிப்டேன். என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ. இனி, என் ஜன்மாவிலே இப்டி நடந்துக்கவே மாட்டேன். ‘மன்னிச்சுட்டேன்’னு சொல்லணும் பெரியவா!’’ என்று கன்னத்தில் அறைந்து கொண்டார் மிராசுதார்.
பெரியவா காலில் அப்படியே விழுந்தார் மிராசுதார். கேவிக் கேவி அழ ஆரம்பித்து விட்டார். அவர் நா தழுதழுத்தது: ‘‘பெரியவா! நா பண்ணது மகா பாவம்! அகம்பாவத்திலே அப்டி பண்ணிப்டேன். என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ. இனி, என் ஜன்மாவிலே இப்டி நடந்துக்கவே மாட்டேன். ‘மன்னிச்சுட்டேன்’னு சொல்லணும் பெரியவா!’’ என்று கன்னத்தில் அறைந்து கொண்டார் மிராசுதார்.
ஆசார்யாள் வாய் திறக்கவில்லை. விடவில்லை மிராசுதார். ‘‘பிரார்த்திக்கி றேன் பெரியவா. நீங்க இந்த மகாலிங்க ஸ்வாமி ருத்ராபிஷேகப் பிரசாதத்தை ஸ்வீகரிச்சுக்கணும்… என்னை மன்னிச்சுடுங்கோ!’’ என்று பிரசாதத் தட்டை நோக்கிக் கைகளைக் காண்பித்தார்.
உடனே ஆசார்யாள், ‘‘இருக்கட்டும்… இருக்கட்டும். நேக்கு அந்த மகாலிங்க ஸ்வாமியே ப்ரசாத அநுக்ரஹம் பண்ணுவார்’’ என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள், ‘‘நகருங்கோ… நகருங்கோ’’ என்று ஒரு குரல் கூட்டத்துக்கு வெளியே கேட் டது. எல்லோரும் விலகி வழிவிட்டனர். தலையில் கட்டுக் குடுமி. பளிச்சென்று பஞ்ச கச்ச வேஷ்டி. இடுப்பில் பச்சைப் பட்டு வஸ்திரம். கழுத்தில் பெரிய ருத்ராட்ச மாலை. பட்டுத் துணியில் பத்திரப்படுத்தப்பட்ட பிரசாதத்தை ஒரு பித்தளைத் தட்டில் வைத்துக் கைகளில் பக்தியோடு ஏந்தியபடி சுமார் அறுபத்தைந்து வயது மதிக்கத் தக்க பெரியவர் ஒருவர், பெரியவாளுக்கருகே வந்து சேர்ந்தார். பிரசாதத் தட்டை ஆசார்யாளுக்கு முன்பு பவ்யமாகச் சமர்ப்பித்து விட்டு, ‘‘எம் பேரு மகாலிங்கம். திருவிடமருதூர் மகாலிங்க ஸ்வாமி ஆலய அர்ச்சகர். நேத்திக்கு ஸ்வாமிக்கு ருத்ராபிஷேகம் நடந்தது. ஒரு மிராசுதார் நடத்தினார். இந்தூர்லே எங்க அக்காவ (சகோதரி) கொடுத்துருக்கு. ஆசார்யாளுக்கும் அந்த பிரசாதத்தைக் கொடுத்துட்டு, அவளையும் பாத்துட்டுப் போகலாம்னு வந்தேன். நமஸ்காரம் பண்ணிக்கிறேன். பெரியவா அநுக்ரஹிக்கணும்’’ என்று நமஸ்கரிக்கப் போனவரைத் தடுத்தார் ஸ்வாமிகள்.
‘
கருணை - சாந்தம்
*மதீ* = அறிவு
*❖ 131 ஶாந்திமதீ =*
அன்பையே தனது இயல்பாக கொண்டவள்🙏🙏🙏
அமுதம் பிறந்த அன்று தான் விடமும் பிறந்தது ...
அமுதத்தை நிலவில் வைத்தாய் விடத்தை சிலர் மனதில் வைத்தாய் ஏனம்மா இப்படி செய்தாய் ?
குடித்த விடம் கண்டம் நிற்க உன் தாமரை கரங்கள் தடவி கொடுத்த நிகழ்வு மறந்தனையோ
வஞ்சம் கொண்ட மனங்கள் பல நெஞ்சமெல்லாம் சிவமயம் செய்ததை நீ மறந்தனையோ
கக்கும் வார்த்தைகள் உஷ்ணமானால் வரும் நச்சுக் காற்று உலகம் தனை இருள் ஆக்காதோ ...
வாய் கோயில் வாசல் என்றாய்
உள்ளே இருக்கும் நா நந்தி அன்றோ ...
நீ இருக்கும் உள்ளம் தனை பார்த்து அமர்ந்திருக்கும் என் நா வில்
விடம் ஏறுவது தவறு அன்றோ ...
விடம் முறித்தே வினை தீராயோ ...
அன்பை ஈன்றவளே கருணை சுமந்தவளே
என் நாவில் மதியின் அமுதம் கொஞ்சம் சிந்துவாயோ 🪷🪷🪷
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
அருணாசலசிவ அருணாசலசிவ
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
88 –
யவன் என் வாயில் மன்ணினை அட்டி
என் பிழைப்பு ஒழித்தது அருணசலா (அ)💐💐💐
*அருணாசலா*
நீ எங்கே உள்ளாய் என்று வினவின்
வானைப் பார்க்கிறோம் ...
மண்ணும் நீயே என்று மறந்தே போகிறோம்
மண்ணைத் தின்றவன் சிரிக்கிறான் ...
மண்ணில் தொடங்கும் வாழ்க்கை
மண்ணில் முடியும் என்றே அந்த மாயவன் சிரிக்கிறான்
மண் அளிக்கும் செல்வம் கேட்கிறோம்
மண்ணில் வீடு கட்டியே என்னில் பிரியா இல்லம் என்கிறோம்
விண்ணில் இடம் வேண்டும் என்றே வேண்டுவோர் எவர் உண்டு இங்கே
விண்ணைத் தொடும் சேவை வானில் மாளிகை ஒன்று கட்டாதோ
வேண்டும் கரங்கள் வினை தீர்க்க
சேர்த்த பணம் செலவானால்
வானில் கட்டும் இல்லம் வாசம் செய்யும் என்றும்
மண்ணில் இருந்து மறைந்தாலும்
மாந்தோர் போற்றும் எழில் கொண்டே
மா தவம் செய்தோர் புண்ணியம் போல்
எல்லோர் மனதிலும் என்றும் வாழ்வோர் அன்றோ *அருணாசலா*
பிட்டுக்கு மண் சுமந்தாய் ...
சுமந்த மண் முழுதும் என் வாயில் இட்டே
இப்பிறவி எனும் பிழைப்பை அறுத்தாயே *அருணாசலா*
என் சொல்வேன் உன் கருணை யின் அளவை
மண் தின்றே பொன்னார் மேனியனின் பொன்னழகை
கண் கொள்ளா காட்சியாய் காண வைத்தாயே *அருணாசலா* 🙏🙏🙏
உன் பஞ்சு மனம் அதை கொஞ்சும் குணம்
எஞ்சும் வாழ்க்கை தனில் வஞ்சம் இன்றி
பஞ்சம் போக்கி உனை தஞ்சம் அடைய வேண்டும்
கஞ்சம் கொள்ளா மனம் வேண்டும்
கஞ்சமதில் (🪷) செய்த உன் கண்கள் கெஞ்சும் எனை கொஞ்சி பார்க்க வேண்டும் ..
மஞ்சம் தந்தேன் உனக்கே என் உள்ளமதை ..
அங்கே பூஞ்சம் வாரா உன் வருகை வேண்டும் ...
உன் பூங்கழல்கள் என்றும் என் சென்னி பதிய வேண்டும் .
அங்கே பூக்கும் மலர்கள்
கொஞ்சும் கிளிகள்
ஆடும் மயில்கள்
ஓடும் மான்கள்
நீந்தும் மீன்கள்
உன் நினைவு ஒன்றே என்னிடம் தரவேண்டும் ...
தருவாயோ *ராமா* தடை ஏதும் இல்லாமல் 💐💐💐
க-காரம் ஸித்தி ப்ரதம் என்பதால் குரு மோட்ச பர்யந்தம் பலவிதமான ஸித்திகளை அளிப்பவரென்றாகிறது. ஸித்தி என்றால் மாயா மந்த்ர சித்து இல்லை, ஸரியாகச் சொன்னால் அது மட்டுந்தான் என்றில்லை, ஏனென்றால் இந்த அணிமாதி ஸித்திகளையும் (சித்துக்களையும்) ஒரு குரு கற்றுக் கொடுத்தாலும் கொடுக்கலாம். ஆனால் 'ஸித்தி' என்றால் பொது அர்த்தம் எந்த ஒரு லட்சியத்தையும் அடைந்துவிட்ட நிலை என்பதே. குரு, ஸர்வ ஸித்தி ப்ரதர் - அதாவது எல்லாவித வாழ்க்கை லட்சியங்களையும சிஷ்யன் அடையுமாறு செய்பவர் என்றே ககாரம் காட்டுகிறது. ர என்பது, ர-காரம் என்காமல் ரேபம் என்கவேண்டியது, பாப ஹாரகம் என்றதால் சிஷ்யனுடைய பாபத்தை குரு போக்கி அவனை சுத்தனாக்குபவர் என்று தெரிவிக்கப்படுகிறது.
ப்ரஹ்ம வித்யைக்கே வழியோ, சிஷ்யனின் பக்குவத்தைப் பொறுத்துப் பிற்காலத்தில் அதில் சேர்ப்பதற்கு ஸஹாயம் செய்கிற மற்ற வித்யைகளுக்கு வழியோ - எதுவானாலும் ஆதியிலிருந்து நம்முடைய ஸநாதன தர்ம ஸம்பிரதாயத்தில் வந்துள்ள எந்த ஒரு குருவும் தமக்குத் தெரிந்ததை, தாம் அறிந்ததை, அநுபவித்ததைக் கொஞ்சங்கூட மிச்சம், மீதியில்லாமல் சிஷ்யனுக்குக் கொடுத்துவிடுவார். உபநிஷத்துக்களில் நாம் பார்க்கும் குருமார்களிடமெல்லாம் இந்தப் பரம ஒளதார்ய (வல்லல்தன்மை) லக்ஷணத்தைப் பார்க்கிறோம். சிஷ்யன் என்று ஒருத்தன் வந்துவிட்டால், அத்தனையையும் வாரி வழங்கியே ஆகவேண்டும் என்று எத்தனை கடமையுணர்ச்சியுடன் இருந்திருக்கிறார்கள் என்று ஆச்சர்யாமாயிருக்கும். அப்படிப்பட்ட ஒரு குருவாகவே இருந்த ஆசார்யாளோ 'அப்படிப் பண்ணத்தானே அவன் ஏற்பட்டிருக்கிறான்?' என்று அந்த ஆச்சர்யத்தையும் ஸஹஜமாகவே, நடைமுறையாகவே எடுத்துக்கொண்டு சொல்லியிருக்கிறார். முண்டகோபநிஷத் பாஷ்யத்தில் பார்த்தால் தெரியும்.
'உள்ளவாறு' உபதேசிப்பது என்றால் என்ன? 'தத்வத்தை எதுவும் குறைக்காமல் பூர்ணமாக உபதேசிப்பது என்று அர்த்தம். இதை 'யதாவத்' என்ற சின்ன வார்த்தையால் ஆசார்யாள் தெரிவிக்கிறார். 'முறைப்படி', 'நேர்மையாக', 'விதிவழி' என்று இத்தனை அர்த்தமும் அதற்கு உண்டு. குறைக்கவும் கூடாது, ஸொந்தச் சரக்கு, ஸொந்த அபிப்ராயம் சேர்க்கவும் கூடாது. ஸம்ப்ரதாய பூர்வமாக ப்ரஹ்ம வித்யா சாஸ்த்ரம் எப்படி வந்திருக்கிறதோ அப்படியே பூர்ண ரூபத்தில் ரக்ஷித்துக் கொடுக்க வேண்டும்.
(இன்று புதுப்பெரியவாள் ஆராதனை)
In 2010, Dave Brailsford faced a tough job. No British cyclist had ever won the Tour de France, but as the new General Manager and Performance Director for Team Sky (Great Britain’s professional cycling team), Brailsford was asked to change that. Brailsford adapted a 'Simple philosophy' that he referred to as the 'Aggregation of marginal gains.' He explained it as “the 1 percent margin for improvement in everything you do.” His belief was that if you improved every area related to cycling by just 1 percent, then those small gains would add up to remarkable improvement.
Key take-aways from Brailsford’s approach: Give equitable importance to all decisions - big, small...when we want to make a change - be it exercise regime, losing weight, innovation, entrepreneurship, sight-seeing. Try to improve by just 1 percent even if it is not perceptible; remember it is purposeful - in the medium to long term.
Have a Saturday Satisfied with new positive approaches.
[04/03, 17:52] Jayaraman Ravilumar: சிவானந்த லஹரில அடுத்த ஸ்லோகம்…66வது ஸ்லோகம்.
क्रीडार्थं सृजसि प्रपञ्चमखिलं क्रीडामृगास्ते जनाः
यत्कर्माचरितं मया च भवतः प्रीत्यै भवत्येव तत् ।
शम्भो स्वस्य कुतूहलस्य करणं मच्चेष्टितं निश्चितं
तस्मान्मामकरक्षणं पशुपते कर्तव्यमेव त्वया ॥ ६६॥
க்ரீடா³ர்த²ம்ʼ ஸ்ருʼஜஸி ப்ரபஞ்சமகி²லம்ʼ
க்ரீடா³ம்ருʼகா³ஸ்தே ஜனா꞉
யத்கர்மாசரிதம்ʼ மயா ச ப⁴வத꞉ ப்ரீத்யை ப⁴வத்யேவ தத் |
ஶம்போ⁴ ஸ்வஸ்ய குதூஹலஸ்ய கரணம்ʼ
மச்சேஷ்டிதம்ʼ நிஶ்சிதம்ʼ
தஸ்மான்மாமகரக்ஷணம்ʼ பஶுபதே கர்தவ்யமேவ த்வயா || 66 ||
நான் பண்றேன்னு நெனைச்சுண்டு என்ன பண்றாளோ, அத பக்தன் வந்து, எல்லாம் நீ பண்ண வெக்கற, உன் த்ருப்திக்காக நான் பண்ணிண்டு இருக்கேன்..
நான் என்ன பண்ண முடியும்?..
சூரியன வரவழைக்க முடியுமா?
மழைய வரவழைக்க முடியுமா?
எல்லாம் நீ பண்ணினதால நான் எழுந்துக்கறேன், நான் குளிக்கறேன், நான் சாப்பிடறேன்…
நான் தாண்யத்த விளைவிக்க முடியுமா?
மரத்துல நீ நெனைக்கலைன்னா பழம் பழுக்குமா?
அப்படி எல்லாமே நீ கொடுக்கறதனால, நான் இந்த உலகத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன்..
அதனால நான் பண்ணறது எல்லாமே உன் ப்ரீதிக்காகவே அமையறது..
ஸமாத்மா ஸம்மிதஸ்ஸம: |
அமோக: புண்டரீகாக்ஷோ
வ்ருஷகர்மா வ்ருஷாக்ருதி: ||12🙏🙏🙏
*107. ஸத்யாய நமஹ (Sathyaaya namaha)*
ஜடாதாரியோ தீய எண்ணத்துடன் ஒரு துர்தேவதையைக் குறித்து யாகம் செய்து நாட்டுக்குத் தீங்கு விளைவிக்கத் திட்டமிட்டார்.
அந்த யாகத்துக்கு அனைத்து ரிஷிகளையும் வரவேற்கும்படி ஜடாதாரியிடம் மன்னன் கூறினான்.
அவரும் நாராயண ரிஷி உட்பட அனைத்து ரிஷிகளையும் நேரில் சென்று வரவேற்றார்.
பதிவு 102 started on 6th nov
*பாடல் 31 ... பாழ்வாழ்வு*
(ஜெகமாயையில் இட்டனையே .. நீ வாழ்க)
பாழ்வாழ்வு எனும் இப் படுமாயையிலே
வீழ்வாய் என என்னை விதித்தனையே
தாழ்வானவை செய்தன தாம் உளவோ?
வாழ்வாய் இனி நீ மயில் வாகனனே.
இழந்தபோது
மற்றைக் கண் தாராது போனால் வாழ்ந்து போவீரே ..
... என்கிறார்.
கூர்ந்து கவனித்தால் ஒரு உட்பொருளும் இங்கு
தோன்றுகிறது.
முற்பிறவியில் செய்த வினைதான் என்னை
இப்போது இப்படிப்பட்ட இன்னல்களை செய்ய வைக்கிறது என்ற
உண்மையை உணர வைக்கிறது.
ஆனால் அப்போதே என்னை
தடுத்திருக்கலாம் அல்லவா?
நான் தீவினைகளைச் செய்யும்போது
தடுக்காமல் இப்போது தண்டனை வாங்குவது நியாயமாகுமா?
அநுபூதி பெற்ற பின்பும் இது மாதிரி பாடுவது நம்மைப்
போன்றவர்களுக்குத்தான் என்பது விளங்கும்.
தாழ்வானவை செய்தன தாம் உளவோ?
என்பதை முருகன்
பேரிலும் ஏற்றிச் சொல்லலாம்.
நீ அடியவர்களுக்குத்
தாழ்வானவைகளை செய்ய மாட்டாயே.
என் விஷயத்தில்
மட்டும் நீ ஏன் இப்படி செய்து விட்டாய்? என்றும் சொல்லலாம்
*1. ஆர்யா சதகம்*🦜 ( அம்பாளின் திருநாமத்தை குறிக்கும் பெயர் ஆர்யா ... ஆதிசங்கரரின் தாயார் பெயர் ஆர்யாம்பாள் )
ஸ்ரீ காமாக்ஷியின் பெருமைகளை சொல்லும் சதகம் .
இதில் இருந்து ஒரு ஸ்லோகம் சொன்னால் கூட மேதா விலாஸமும், வாக்கு வண்மையும் ஏற்படும் என்பதில் கடுகளவும் சந்தேகம் இல்லை
*2. பாதாரவிந்தம்* 👣
திருவடிகளின் பெருமைகளை போற்றும் சதகம் . அவளின் பாதகமலங்கள் தவக்கோலம் பூண்டு ஜகத் ரக்ஷணமென்னும் தபஸ்ஸை எப்போதும் அனுஷ்டிக்கின்றன என்று கூறப்பட்டுள்ளது 🥇
*3. ஸ்துதி சதகம்*
காமாக்ஷியின் மஹோன்னத பெருமைகளைப் போற்றி பாடுகிறது இந்த சதகம் .
இதில் இருந்து ஒரு ஸ்லோகம் தினம் சொன்னாலும் அவன் / அவள் தேவர்களால் சேவிக்கப்படுவதுடன்,
சந்திர கலையும் , உன்னத தேஜஸ்ஸூம் , காமகோடி ஸ்ரீ காமாக்ஷியாகவே ( பவானீத்வம்) ஆகி விடுகிறான் / ஆகி விடுகிறாள் 🦚
*4. கடாக்ஷ சதகம்* 🦅
கருணை நிறைந்த பார்வை ...
ஸம்ஸாரம் எனும் சமுத்திரத்தில் தத்தளித்துக் கொண்டிருக்கும் நம்மை
அம்பிகையின் கடாக்ஷம் பத்திரமாக அக்கறையுடன் அக்கரை சேர்க்கும் கப்பல் என்று இதில் சொல்லப்படுகின்றது 🚄🚅
*5 மந்தஸ்மித சதகம்*
அம்பாளின் புன்சிரிப்பின் பெருமைகளைப் போற்றும் சதகம் 😊😊😊
*பதிவு 99*
*18th Nov 24*
*ஆர்யா சதகம் - ஸ்லோகம்*👌👌👌
💐💐💐
*87*
[05/03, 17:37] Jayaraman Ravilumar: प्रणतजनतापवर्गा कृतबहुसर्गा ससिंहसंसर्गा ।
कामाक्षि मुदितभर्गा हतरिपुवर्गा त्वमेव सा दुर्गा ॥ ८७॥
87. Pranatha janathapa varga krutha bahu sarga sasimha samasarga,
Kamakshi mudhitha bharga hatha ripu vargaa thwameva saa Durga.
ப்ரணதஜனதாபவர்கா க்றுதபஹுஸர்கா ஸஸிம்ஹஸம்ஸர்கா |
காமாக்ஷி முதிதபர்கா ஹதரிபுவர்கா த்வமேவ ஸா துர்கா ||87||
பக்த ஜனங்களுக்கு மோக்ஷம் தருபவள், ஸிம்ஹ வாகன சகிதமாக இருப்பவள், பரமேஸ்வரனை மகிழச்செய்பவள்,தீயவர்களை, எதிரிகளை ஸம்ஹாரம் செய்பவள், அம்பாளே உன்னை நமஸ்கரிக்கிறேன். 🥇🥇🥇
*ஸ்ரீ லலிதாம்பிகையின்* *1000 நாமங்கள்* 🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
*பதிவு 505* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*220 வது திருநாமம்*
அவளே அளவற்ற செல்வ ஸ்வரூபம். பிரம்மானந்தம்.
அதை தான் விபூதி என்பது.
சகல ஸர்வ ஸ்வதந்த்ர சக்தி அம்பாள். ''
அர்ஜுனா, எனக்கு எல்லையே இல்லையடா.
எல்லா உயிர்களின் இதயத்திலும் நான் அமர்ந்திருக்கிறேனடா.
நானே எல்லாவற்றிற்கும் எவ்வுயிர்க்கும் முதல், நடு, முடிவு எல்லாமே'' என்று கிருஷ்ணன் சொன்னானே அதே தான் இங்கே அம்பாள் காட்சி அளிப்பது.
த்ரிமூர்த்திகளை முதலில் சொல்லியிருக்கிறது: குருர் – ப்ரஹ்மா, குருர் – விஷ்ணு, குருர் தேவோ மஹேச்வர:
ப்ரஹ்ம – விஷ்ணு – ருத்ரர் என்று சொல்வார்கள். ப்ரஹ்ம – விஷ்ணு – சிவன் என்பதில்லை. சிவபக்தர்கள் சிவன் மும்மூர்த்திகளில் ஸம்ஹார மூர்த்தியாக இருப்பவன் அல்ல என்பார்கள். சிவனுடைய அநேக ரூபங்களில் ஒன்றுதான் ருத்ரன் என்பார்கள். சிவன்தான் பரமாத்மா. ஸரியாகச் சொல்ல வேண்டுமானால், ஆண்பாலில் சிவன் என்று சொல்லாமல் அஃறிணையாக சிவம் என்றே சொல்வார்கள். அந்த சிவம்தான் ஸகல க்ருத்யங்களுக்கும் காரணமான முழுமுதற் கடவுள். ஸகல க்ருதயமும் அடங்கிப்போன சாந்தமும் அதுதான். அதிலிருந்தே லோக வ்யவஹாரார்த்தம் ஸ்ருஷ்டி – ஸ்திதி – ஸம்ஹார க்ருத்யங்களைச் செய்யும் ப்ரஹ்ம – விஷ்ணு – ருத்ரர் தோன்றுவது. சைவத்தில் – சாக்தத்திலும்தான் – இந்த மூன்றோடு இன்னும் இரண்டு க்ருத்யங்கள். பஞ்ச க்ருத்யம் என்பதாக. திரோதானம் அல்லது திரோபவம் என்பது ஒன்று. அதுதான் மாயை. லோகத்தை எதிலிருந்து எப்படி உண்டாக்கினான்? அதுதான் புரியவே மாட்டேனென்கிறது. ஏதோ ஒரு மாயா சக்தியினால் இப்படி எல்லாவற்றையும் செப்பிடு வித்தை காட்டுகிறான். அதுதான் திரோதானம். மும்மூர்த்திகளின் கார்யங்களுக்கும் அடிப்படையானது அதுதான். பஞ்ச க்ருதயத்தில் பாக்கியிருப்பது ‘அநுக்ரஹம்’. எப்படியோ ஜீவனுக்கு கர்மா என்ற ஒன்று ஏற்பட்டபின் அதை அநுபவித்தால்தானே தீர்க்கமுடியும்? அதற்கு (1) சரீரம், (2) அதன் புறக்கரணம் மட்டுமின்றி அகக்கரணம் (மனஸ், புத்தி முதலியவை), (3) இவற்றை வைத்துக்கொண்டு வினையை அறுவடை செய்கிற களமாக உள்ள இந்த ஜகத் என்பது, (4) அறுவடையை அநுபவிப்பது என்பவை தேவையாயிருக்கின்றன. (
நடராஜாவின் நாட்டியத்திற்குப் பஞ்சக்ருத்ய பரமானந்தத் தாண்டவம் என்று பெயர். ஒரு கையில் அவர் பிடித்துக் கொண்டிருக்கிற டமருகத்தின் சப்தத்தினால்தான் ஸ்ருஷ்டி உண்டாகிறது. அபயஹஸ்தத்தினால் ‘ஸ்திதி’ என்ற பரிபாலனம் செய்கிறார். இன்னொரு கையிலிருக்கும் அக்னியால் ஸம்ஹாரம் பண்ணுகிறார். முஸலகனின் மேலே ஊன்றியிருக்கிற அவருடைய வலது பாதத்தால் திரோதான க்ருத்யத்தை நடத்துகிறார். முடிவாக, குஞ்சித பாதம் என்ற இடது திருவடியைத் தூக்கிக் காட்டி, “இதைப் பிடித்துக் கொண்டால் அதுதான் மோக்ஷாநுக்ரஹம்” எனறு தெரிவிக்கிறார்.
நடராஜா சிவம் என்ற பரமாத்மாவாக, ஸகல கார்ய காரண மூலமாக இருப்பவர். அவரிடமிருந்து ஒவ்வொரு கார்யத்திற்கு ஒவ்வொரு மூர்த்தி வருகிறார். இப்படி வரும்போது ஸ்ருஷ்டி – ஸ்திதி – ஸம்ஹாரத்துக்கு ப்ரஹ்ம – விஷ்ணு ருத்ரர்கள் இருப்பதுபோல திரோபவ, அநுக்ரஹ கர்த்தாக்களாகவும் இரண்டு மூர்த்திகள் இருக்கவேண்டுமல்லவா? திரோபவ கர்த்தாவுக்குத்தான் ‘ஈச்வரன்’ என்று பெயர். நடைமுறையிலும், இதர சாஸ்திரங்களிலும் ‘ஈச்வரன்’ என்பதற்கு என்ன அர்த்தம் கொடுத்தாலும், சைவ சாஸ்திரப்படி ‘ஈச்வரன்’ என்றால் திரோபவம் என்கிற மாயையைச் செய்யும் மூர்த்தி என்றே அர்த்தம். வெறுமே ‘ஈச்வரன்’ என்று சொல்லாமல் ‘மஹேச்வரன்’ என்பார்கள். ‘அநுக்ரஹ’ கர்த்தாவுக்கு ஸதாசிவன் என்று பேர்.
சுருங்கச்சொன்னால், சைவ சாஸ்திரப்படி, சிவம் என்ற பரமாத்ம வஸ்து ப்ரஹ்ம – விஷ்ணு – ருத்ர – மஹேச்வர – ஸதாசிவர்களைக் கொண்டு ஸ்ருஷ்டி – ஸ்திதி – ஸம்ஹார – திரோதான – அநுக்ரஹங்கள் என்ற பஞ்ச க்ருத்யங்களைச் செய்கிறது. சாக்தத்தில் சிவத்துக்குப் பதில் சக்தியைப் “பஞ்சக்ருத்ய பராயணா” என்று சொல்லியிருக்கிறது.
(இன்று நடராஜர் அபிஷேகம்-வருஷத்தில் 6)
பதிவு 103 started on 6th nov
*பாடல் 32*...
[05/03, 20:43] Jayaraman Ravilumar: *பாடல் 32 ... கலையே பதறி*
(கலை ஞானம் வேண்டாம்)
கலையே பதறிக், கதறித் தலையூடு
அலையே படுமாறு, அதுவாய் விடவோ?
கொலையே புரி வேடர் குலப் பிடிதோய்
மலையே, மலை கூறிடு வாகையனே.
[05/03, 20:44] Jayaraman Ravilumar: கொலை செய்யும் தொழிலையே தமது குல ஒழுக்கமாகக்
கொண்ட வேடர்
குலத்தில் தோன்றிய பெண்யானை போன்ற வள்ளி பிராட்டியைத்
தழுவுகின்ற மலை போன்ற தோள்களை உடையவனே.
கிரவுஞ்ச
கிரியை இரு கூறு ஆக்கியவனே,
சமய வாதிகளுடன் வாதிட்டு, பிணங்கி,
சாஸ்திரங்களை கலக்கத்துடன் கத்தி அடியேன் ஆகலாமோ?
[05/03, 20:39] Jayaraman Ravilumar: சிவானந்த லஹரில அடுத்த ஸ்லோகம்…66வது ஸ்லோகம்.
क्रीडार्थं सृजसि प्रपञ्चमखिलं क्रीडामृगास्ते जनाः
यत्कर्माचरितं मया च भवतः प्रीत्यै भवत्येव तत् ।
शम्भो स्वस्य कुतूहलस्य करणं मच्चेष्टितं निश्चितं
तस्मान्मामकरक्षणं पशुपते कर्तव्यमेव त्वया ॥ ६६॥
க்ரீடா³ர்த²ம்ʼ ஸ்ருʼஜஸி ப்ரபஞ்சமகி²லம்ʼ
க்ரீடா³ம்ருʼகா³ஸ்தே ஜனா꞉
யத்கர்மாசரிதம்ʼ மயா ச ப⁴வத꞉ ப்ரீத்யை ப⁴வத்யேவ தத் |
ஶம்போ⁴ ஸ்வஸ்ய குதூஹலஸ்ய கரணம்ʼ
மச்சேஷ்டிதம்ʼ நிஶ்சிதம்ʼ
தஸ்மான்மாமகரக்ஷணம்ʼ பஶுபதே கர்தவ்யமேவ த்வயா || 66 ||
[05/03, 20:41] Jayaraman Ravilumar: *மச்சேஷ்டிதம்* ’ – முதல்ல சொன்னார்
“நான் பண்ற காரியங்கள்ன்னு”.. இப்ப நீ ஆட்டுவித்து, நான் பண்ற எல்லா காரியங்களுமே
– ‘ஸ்வஸ்யகுதூகலஸ்ய’ ‘ஸ்வஸ்ய’ங்கற்த்துக்கு உன்னுடையதுன்னு ஒரு அர்த்தம் வச்சிக்கலாம்,
உன்னைச்சேர்ந்த அதாவது பக்தனுடைய குதூகலத்துக்காக, அதாவது ஒரு circus நடத்தறான்னா, ,அவன் ticket வித்து கொஞ்சம் பேர உட்கார வெச்சு, அந்த மிருகங்கள ஆட்டி வைக்கிறான்..
அந்த மாதிரி பகவான், தன்னைச் சேர்ந்தவர்களான பக்தர்கள் பார்த்து சந்தோஷ படட்டும் அப்படிங்கற்துக்காக மத்த எல்லாரையும் ஆட்டி வைக்கிறார்..
அப்படின்னும் எடுத்துக்கலாம்.
ஸமாத்மா ஸம்மிதஸ்ஸம: |
அமோக: புண்டரீகாக்ஷோ
வ்ருஷகர்மா வ்ருஷாக்ருதி: ||12🙏🙏🙏
*107. ஸத்யாய நமஹ (Sathyaaya namaha)*
[05/03, 20:38] Jayaraman Ravilumar: மேலும், இந்த யாகத்தால் நாட்டுக்குத் தீங்கு ஏற்படாமல் காக்குமாறு மலையப்பனை வேண்டினார்.
நாராயண ரிஷியால் தனது திட்டத்துக்கு ஆபத்து ஏற்படலாம் என உணர்ந்த ஜடாதாரி அவரைப் பற்றி அவதூறாக மன்னனிடம் பலவாறு கூறினார்.
“தொண்டைமான் பெரிய மன்னனா? அவன் செய்யும் யாகத்துக்கு நான் வர வேண்டுமா?
மன்னன் என் காலில் வந்து விழுந்து
வரவேற்றால் தான் வருவேன்!”
என்றெல்லாம் கர்வத்துடன் நாராயண ரிஷி பேசுவதாகக் கூறிய ஜடாதாரி,
“மன்னா! அவருக்கு நீங்கள் தான் சரியான தண்டனை அளித்துத் தாங்கள் யாரென்று காட்டவேண்டும்!” என்றார்.🦚🦚
*
*மாமு நான் என்றைக்கு வாசிக்கத் தொடங்குவது?* என்றான் பிஸ்மில்லாகான்.
''என்றைக்கா? *இன்றைக்கே"* என்கிறார் மாமா.
''இதோ பார் பிஸ்மில்லாகான். இங்கே வாசி. இது தான் சிறந்த இடம் வாசிக்க. *ஒரு விஷயம். முக்கியமாக கவனி. இந்த கோவிலில் நீ ஏதாவது அதிசயமாக அபூர்வமாகக் கண்டால், அதை எவரிடமும் சொல்லாதே.''* என்கிறார் மாமா அலி பக்ஸ்.
பிஸ்மில்லா நாலு மணிமுதல் ஆறுமணிநேரம், ஒவ்வொருநாளும் அந்த அறையில் தொடர்ந்து வாசிக்கப் பழகினான். அந்த நான்கு சுவர்களுக்குள் வெளி உலகத்தில் அவன் அறியாத அபூர்வ சங்கீத சங்கதிகள், அவனுடைய ஷெனாய் வாத்தியத்தில் பேசின. மேலும் மேலும், அதில் சஞ்சரிக்க அவனுக்கு ஆர்வம் மேலிட்டது. நாதக்கடலில் மூழ்கிப் போனான்.
*
*
அதிர்ச்சி அடங்கவில்லை பிஸ்மில்லாகானுக்கு. மாமா எச்சரித்தது நினைவுக்கு வந்தது. மாமாவும் குருவுமான அல்லாபக்ஸ் காலில் விழுந்தான். நடந்ததைச் சொன்னான்.
கன்னத்தில் அறைந்தார் மாமா.
''யாரிடமும் சொல்லாதே என்று சொன்னேனே, ஏன் என்னிடம் சொன்னாய்?''
*உஸ்தாத் பிஸ்மில்லா கான் என்ற உலகப்புகழ் பெற்ற பிரபல ஷெனாய் வித்துவான், ஸ்ரீகிருஷ்ணனை நேரில் பார்த்தவர். ஜாதி எங்கிருந்து வந்தது, பூரண பக்தியில், நாத உபாசனையில்❓ அவருக்கு கிருஷ்ணன் மேல் வாத்சல்யம் இருந்தது. அதனாலேயே கண்ணன் காட்சி தந்தான்.*
சில வருஷங்களுக்குப் பின், ஜாம்ஷெட்பூரிலிருந்து வாரணாசிக்கு ஒரு ரயில் பயணம். "ஜிக் புக்" கரி என்ஜின். மூன்றாம் வகுப்பில் பிஸ்மில்லா கான் பயணம். நடுவில் *எங்கோ ஒரு சிற்றூரில் இரவில் ரயில் நின்றபோது, ஒரு மாடு மேய்க்கும் பையன் அந்தப் பெட்டியில் ஏறினான். கருப்பு ஒல்லிப் பையன். கையில் புல்லாங்குழல். ரயில் பெட்டியில் வாசிக்க ஆரம்பித்தான். பிஸ்மில்லா கானுக்கு அவன் வாசித்த ராகம், என்னவென்று தெரியவில்லை. ஆனால் அதன் த்வனி நெஞ்சைத் தொட்டது. அகலவில்லை. ஆஹா அவன் தான் விரும்பிய கிருஷ்ணன் தான்.* இல்லாவிட்டால் இவ்வளவூர் அபூர்வ ''பிடிகள்'' வாசிக்கமுடியாது. ஷெனாய் மாஸ்டர் என்பதால் வாசிப்பதற்கு, அது எவ்வளவு கடினம் என்று அவருக்கு தெரியும். கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீர் பெருகியது. வேணுகானம் அவ்வளவு அமிர்தத்தைப் பொழிந்தது. நிறுத்தினான். அவரைப் பார்த்தான் அந்தப் பையன். தன்னிடமிருந்த ரூபாய்களை அள்ளி அவனிடம் தந்தார். '
'இன்னும் வாசி'' என்று கெஞ்சினார் ''
''சரி'' என்று தலையாட்டி மீண்டும் தொடர்ந்தான் அந்த பையன். சங்கீத ஆனந்தத்தில் கண்களைத் தன்னையறிமால் மூடி சுகமாக ரசித்தார். *வைகுண்டத்தில் மதுராவில், பிருந்தாவனத்தில் கண்ணனோடு உலாவிக்கொண்டுருந்த பிஸ்மில்லாகான். கண்ணைத் திறந்த போது, அந்தப் பையனை ரயில் பெட்டியில் காணவில்லை.*
உண்மையில் என்ன நடந்தது தெரியுமா❓ கும்பமேளா உற்சவம் நேரம் அது. மறுநாள் பிஸ்மில்லா கானின் நிகழ்ச்சி. அதற்கு வாசிக்கத்தான் போய்க் கொண்டிருந்தார்.
*அவர் நிகழ்ச்சியில் அன்று வாசித்தது அந்த '' கிருஷ்ணப் பையன்'' வாசித்த அதே ராகம்.* நீண்ட ஆலாபனையுடன் கண்ணை மூடி, அவனைத் தியானித்து, காற்றில் அவர் கீதம் எங்கும் வியாபித்தது.
*"மீண்டும் வாசியுங்கள்'' என்று, அவர் அந்த கிருஷ்ணப் பையனிடம் கெஞ்சியதைப் போலவே, எல்லா ரசிகர்களும் கெஞ்சினார்கள்.*
''என்ன ராகம் அது நீங்கள் புதிதாக வாசித்தது?'' என்று எல்லோரும் கேட்டபோது *பிஸ்மில்லா கான் அது தான் ''கண்ணையா ராகம்''* என்கிறார்.
*மறுநாள் செய்தித்தாள்கள் அவரது நிகழ்ச்சி பற்றி, அவர் கண்டுபிடித்த அபூர்வ ''கண்ணையா ராகம்'', அதன் காந்தக் கவர்ச்சி பற்றி எல்லாம் பக்கம் பக்கமாக எழுதின. புல்லாங்குழல் மேதை ஹரிப்ரசாத் சவுராசியா அந்த ராகம் பற்றி பிஸ்மில்லாகானிடம் கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ள விரும்பினார்.*
*ரயில் சம்பவத்தை, அவரிடம் சொன்னார் பிஸ்மில்லாகான். புல்லாங்குழல் மேதை ஹரிப்ரசாத் கண்களிலும் கங்கை ஆறு.*
*🌹கண்ணன் தாமரை இதழ்களிலிருந்து புறப்பட்ட சங்கீதம், "கண்ணையா ராகம்" இனிக்காதா என்ன?எம்மதமும் சம்மதமே‼️*
*அடேயப்பா❗கண்ணனின் சாகசம்தான் என்னே❗என்னே‼️*
Shared post
உன் நாமம் உரைத்தேன்
உள்ளம் பால் நிறம் கொண்டது ...
பால் நிறம் தனில் தேன் வந்து கலந்தது .
எண்ணும் எண்ணங்கள் இனிப்பு சுவை கொண்டன ..
பால் நிறம் பாற்கடலாகியே பாரெங்கும் ஓடியது ..
ஓடிய நீரதில் உன் முகம் சிரிக்கக் கண்டேன் ...
சிந்திய முத்துக்கள் சீர்வரிசை செய்யக்கண்டேன் ..
சிந்தூர வகுடு போல் கண்கள் சிவக்கக் கண்டேன் ..
உன் பவள இதழ்கள் என் முகம் மீது பதிந்ததால்
கருமை அகன்று கண்கள் சிவந்து போனதோ .
.
உன் பல வண்ணங்கள் அறிந்திடவே பாட்டாம்பூச்சியாய் பறக்கின்றேன் ...
என் பாவை வாடிப்போகும் முன்னே
உன் பார்வை என் மீதே விழுந்திடாதோ ராமா 👀👀
நிறங்களால் சாயம் பூசப்பட்டவை
(புலன்களை ரஞ்சிக்க செய்பவை)
❖ *133 நிரஞ்சனா =*
புலன்களின் பேதங்களுக்கு அப்பாற்பட்டு விளங்குபவள் -
வர்ண / உருவ / மனோ பேதங்களுக்கு புலப்படாதவள்🙌🙌
என்னிறம் நீ கொண்டாய் என்றே என்னிடம் ஒருவர் கேட்டார் ..
பொன்னிறம் கொண்டவள்
புதுக்குவளை முகம் கொண்டவள் ..
பொன்னார் மேனியனின்
மகர ஜோதி அவள் என்றேன் ...
வேறு நிறம் உனக்கு உண்டோ என்றார்
வெண்ணிறம் கொண்டவள்
மனமெங்கும் வெண்மை நிறம் கொண்டவள் ..
பாலினும் சொல் இனியவள் ...
பால் வெந்நீறு பாய்ந்தோடும் மேனி உடையவள் என்றேன்
வேறு நிறம் இன்னும் உண்டோ என்றார் அவர் ..
கருமை வெட்கி தலை குனியும்
இருள் சூழ்ந்த கூந்தல் இடை தனை மறைந்திடும் ..
கருமேனியவள் காளி நீலி என்போர் அவளை ...
அடடா இன்னும் நிறம் உண்டோ என்றார்
ஏன் இல்லை என் இனியவளுக்கு ..
சங்கு போல் அவள் கண்டம்
அவள் தினம் உடைப்பதோ எமகண்டம்
எழில் பொங்கும் பசுமை உருவம் ..
கட்டுவதோ விரும்பும் பச்சைப் புடவை
முகம் தெளிக்கும் மஞ்சள்
ஆடல் அரசனுடன் கொள்ளும் ஊடலுக்கு ஊதா நிறம் வந்திடுமே ...
வானத்தின் நீளம் அவள் கொண்ட நீலம் ..
கடலின் ஆழம் அவள் கருணை சொல்லும் ஒரு ஓரம் ...
சிவப்பாய் சிந்தூரம் ..
உதிக்கும் செங்கதிர்கள் தினம் பாடும் பாசுரம் ...
நிறம் ஆயிரம் உடையாள்
மாறா புன்னகை அவள் வசம் கொண்டாள் ...
அவள் நாமம் சிந்தும் வர்ணங்கள் ஆயிரம் ஆயிரம் என்றேன்
கேள்வி கேட்டவர் வாயடைத்துப்
போனார்
கேள்வி வேறு பிறக்காததால் 🙌🙌🙌
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
அருணாசலசிவ அருணாசலசிவ
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
90 –
ரமணன் என்று உரைத்தேன் ரோசம் கொளாது
எனை ரமித்திடச் செயவா அருணசலா (அ)
என் மனதில் என்றும் ரமிப்பவன் என்பதால் உன்னை பலமுறை வசை பாடினேன் ...
எனை பொறுத்துக்
கொள்வாயோ *அருணாசலா*
இசையில் வசை தொடுத்தேன்
வசையில் உனை பழித்தேன்
பழியில் அடிப்பட்டு குழியில் விழுந்தேன் .
குற்றம் இது ஒன்று போதுமே *அருணாசலா*
இது புதியதோ உனக்கு *அருணாசலா* ...
உனை திட்டியவர் கண்டனர் பரமபதம்
உனை அடித்தவர் பெற்றனர் பாசுபதம்
உனை இல்லை என்றவர் இல்லாமல் போயினர் ...
உனை காண மேலும் கீழும் சென்றனர் பலரும்
உள்ளமெல்லாம் நிறைந்தாய்
வலிய வந்தே என் சென்னி பதித்தாய் உன் பாதங்களை ...
உரிமை அதிகம் என்பதால் உன் பெருமை சொல்ல மறந்தேன் ...
பெருமை உள்ள உன் நாமம் என்னை சிறுமை கொள்ளுமோ ...
அருமை அல்ல இது *அருணாசலா*
கருமை கண்ணை சூழும் முன்
பெண்மை பாதி உடம்புடன்
அன்மையில் கொஞ்சம் வருவாய் *அருணாசலா* ..
வறுமை நெஞ்சில் வரவேண்டாம் ..
உன் கருணை வற்றி போக வேண்டாம் ..
பொறுமை கொண்டு எனை காப்பாய் ..
எருமை எதிர் வரும் முன்னே
உன் காளை தனில் வந்தே உன்னில் சேர்ப்பாய் எனை என் *அருணாசலா*
Because you revel in my heart , I said all these... Without getting angry , make me happy *Arunachala*🥇🥇🥇
*ஸ்ரீ லலிதாம்பிகையின்* *1000 நாமங்கள்* 🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
*பதிவு 506* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*221 வது திருநாமம்*
எல்லையில்லா பெரும் காம்பீர்யம், சக்தி, அதிகாரம் கொண்டவள் ஸ்ரீ லலிதாம்பிகை. .
பக்தியோடு அணுகிய பக்தனுக்கு சகலமும் அருள்பவள். வழங்குபவள்.🥇🥇
*பதிவு 100*
*18th Nov 24*
*ஆர்யா சதகம் - ஸ்லோகம்*👌👌👌
💐💐💐
*88*
देवि कलितान्त्रषण्डा धृतनरमुण्डा त्वमेव चामुण्डा ॥ ८८॥
88. Sravana chaladh vethanda samaroddhanda duthaa
sira shikhandaa,
Devi kali thanthra shandaa drutha nara mundaa thwameva Chamunda.
ஶ்ரவணசலத்வேதண்டா ஸமரோத்தண்டா துதாஸுரஶிகண்டா |
தேவி கலிதான்த்ரஷண்டா த்றுதனரமுண்டா த்வமேவ சாமுண்டா ||88||
அம்பா, நீ யானைகள் போல் ஆடிடும் காதுகளை உடையவள் என்று சொல்லும்படியாக உன் காதில் அணிந்த ஆபரணங்கள் காற்றில் ஆடுகிறது.
யுத்தத்தில் எவரும் நெருங்க முடியாத ஆக்கிரோஷத்தை உடையவள்,
எதிரிகளின் குடல்களை பிடுங்கி வாயில் மெல்பவள்.
அவர்களின் சிரங்களை துண்டித்து மாலையாக அணிந்தவள்,
உன்னைத்தான் அம்மா, பக்தர்கள் *சாமுண்டா* என்கிறார்கள். 🥇🥇🥇
-------------------------------------------------- ------
🌹🌺'Tulasi! Amrita Janmasi! Sadatvam Kesavapriye!”🌹
.
🌺 Mother mother! Basil! Aren't you the abode of nectar! Isn't that Kesavan very dear to you? How happy he is to drink from you! Are you proud of him?
🌺 Are you proud of him? You have to say that!
Gonna take this site. You will feel sick when you take it. I adore you. For whom? Not for me.. for Kesavan.
.
🌺 As soon as she said this, Tulsi was so happy! 'For Kesavan's sake..? Here I offer myself..' she happily came and sat with Tulsi in her hand.!
🌺 If you pluck that three-tiered, beautiful Krishna Tulsi (Black Tulsi) with the Kumusa on top and offer it to God, He will be very happy.
🌺Pluck the tulsi by using the thumb and the forefinger so that only the flesh is exposed without the nail.
🌺 God will not accept it if it is scratched or scratched. So take Tulsi very carefully and offer it in his Thiruvadi.
🌺 Take a flower or tulsi and put it right on the heart, this my heart becomes amrithamya. I submit this heart to you. I must dedicate myself to you.
🌺 Lord who has loot in his chest; He is full of heart!
.
🌺 You have come and put a lot of chest,' says Alvar.
'Is there room for anything else to enter this chest anymore? You are overflowing!
🌺 In this state where the heart is completely overflowing, one should take Tulsi Pushpam and worship at the shrine of Kesavan.
🌺🌹valga Vayakam 🌹valga Vayakam 🌹valga Valamudan
🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
நந்தீஸ்வரரின் கதையைப் படித்தோருக்கு பூமி யில் வாழும் காலம் வரை செல்வச்செழிப்பும், வாழ்வுக்கு பிறகு மறுபிறப்பில்லை என்பதும் ஐதீகம்.
அடிலகன் என்ற சிவபக்தன், பூலோக வாழ்வை முடித்து கயிலாயம் சென்றான். அப்போது அந்தப்புரத்தில் பார்வதிதேவி சிவனை தியா னித்துக் கொண்டிருந்தாள். வெளியே நந்தி தேவர் காவல் காத்துக் கொண்டிருந்தார்.
சிவபார்வதியை தரிசனம் பெற வேண்டுமென விரும்பிய பக்தன், நந்திதேவரையும் மீறி அம்பிகையின் இருப்பிடம் சென்றான்.அவளை கண்ட மகிழ்ச்சியில் சத்தம் போட்டு வணங்கி னான்.
பக்தனின் குரல் கேட்ட அம்பிகை, தியானம் கலைந்து எழுந்தாள். நந்தியின் காவலையும் மீறி, தன் இருப்பிடத்திற்கு பக்தன் வந்ததைக் கண்டவள், "ஏ நந்தீசா! யாரை கேட்டு இவனை உள்ளே அனுமதித்தாய்?'' என்று சத்தமிட்டாள்.
அவளிடம் வந்த நந்தி,"தாயே! தங்கள் பக்தன் என்பதால் தான் அனுமதித்தேன். நீங்கள் பூஜை முடித்த பிறகுதான் அவனை அனுப்பியி ருக்க வேண்டும். தவறாக நடந்து விட்டேன், மன்னியுங்கள்,'' என்றார்.
அங்கு வந்த சிவன், பணியில் தவறிய நந்தி யை பூலோகத்தில் மானிடராகப் பிறக்கும்படி செய்து விட்டார்.
இவ்வேளையில் சிலாதர் என்ற முனிவரின் ஆஸ்ரமத்திற்கு சப்தரிஷிகள் வந்தனர்.
அவர்களுக்கு சிலாதரின் மனைவி அன்னம் பரிமாறச் சென்ற போது "குழந்தையில்லாத வீட்டில் துறவிகள் உண்ணக்கூடாது' என்ற விதிப்படி, தங்களால் உண்ண இயலாது எனச் சொல்லி சென்று விட்டனர்.
இதனால் வருந்திய முனிவரும், அவரது மனை வியும் சிவனை உருக்கமாக வேண்டினர். இந்த வேளையில்தான் சிவன், நந்திக்கு சாபம் கொடுத்திருந்தார்.நந்தீசரை ஒரு பெட்டியில் வைத்து பூலோகத்தில், சிலாதர் தங்கியிருந்த ஆஸ்ரமத்தின் அருகே வைத்தார்.
சிலாதர் கண்களில் அந்த பெட்டி பட்டது. அதற் குள் காளையின் முகம், மனித உடலுடன் ஒரு குழந்தை இருந்ததைக் கண்டார்.
தனக்கு குழந்தை கிடைத்ததை எண்ணி மகிழ்ந்தவர், ""இறைவா! பிள்ளையில்லாத எனக்கு ஒரு நற்குழந்தையை தந்திருக்கக் கூடாதா? காளை முகம் கொண்ட குழந்தையை ஊரார் எப்படி ஏற்பார்கள்?'' என மன்றாடினார்.
அந்த நேரத்தில்,"சிலாதா! வந்திருப்பவன் யா ரோ அல்ல. என் காவலன் நந்தீசன்.அவனுக்கு அழகான முகம் தருகிறேன். ஆனால், அவனது ஆயுள் பூலோகத்தில் 12 ஆண்டுகள் மட்டுமே. அவன் ஒரு சாபத்தால் உன்னிடம் வந்துள்ளா ன். அவனை வளர்க்க வேண்டியது உன் பொறு ப்பு,'' என அசரீரி ஒலித்தது.
12 ஆண்டு தன்னோடு வாழ வந்தவன் என்றா லும், தங்களை கயிலாயம் அழைத்துப் போகிற பிள்ளை என்பதால், சிலாதர் மகிழ்ந்தார். தன் மனைவியிடம் குழந்தையை ஒப்படைத்தார். அந்தக் குழந்தை சிவலோகப் பிள்ளை என்ப தால், அவனைப் பார்த்தவுடனே பலருக்கு நோய் நீங்கியது.
சிலர் அவனைக் கடவுளாகவே பாவித்து வணங்கி, தங்களுக்கு முக்திநிலை வேண்டும் என்றனர். பிரதோஷ வேளையில் (மாலை 4.30 - 6.00) சிவதியானத்தில் ஈடுபடுவான். அப்போ து பக்தர்கள் பலரும் அவனுடன் இணைந்து சிவ தியானம் செய்வர். அவன் கண்மூடி தியா னிக்கும் போது, நெற்றியின் நடுவில் சிவதரிச னம் காட்டினான்.
இதனால், தங்களுக்கு பிறப்பற்ற நிலை கிடை த்ததாக மக்கள் எண்ணினர். பல அற்புதங்கள் நிகழ்த்திய நந்தீசர், 12 வயதில் தன் பெற்றோ ருடன் கயிலாயம் சேர்ந்து, இழந்த பதவியை மீண்டும் பெற்றார்.
தன் தவறுக்கு வருந்தி முழங்காலிட்டு இன்றும் சிவபார்வதி முன்னால் பணிவுடன் அமர்ந்து ள்ளார்.
பிரதோஷ நாளன்று, நந்தீஸ்வரரின் கதையை ப் படித்தோருக்கு பூமியில் வாழும் காலம் வரை செல்வச்செழிப்பும், வாழ்வுக்கு பிறகு மறுபிற ப்பில்லை என்பதும் ஐதீகம்.
ஓம் நமசிவாய... ஓம் நமசிவாய...
நந்தீஸ்வரா போற்றி போற்றி...🙏
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
--------------------------------------------------------
🌹🌺‘துளஸி! அமிர்த ஜன்மாஸி! சதாத்வம் கேசவப்ரியே!”🌹
.
🌺அம்மா தாயே! துளசி! நீ அமிர்தத்தின் உறைவிடம் அல்லவா! உன்னிடத்தில் அல்லவா அந்த கேசவனுக்கு ரொம்பப் ப்ரியம். உன்னைச் சாற்றிக் கொண்டு அவன் எத்தனை ஆனந்தப்படுகிறான்! உன்னால் அவனுக்குப் பெருமையா?
🌺அவனால் உனக்குப் பெருமையா? அதை நீதான் சொல்ல வேண்டும்!
இந்த தளத்தை எடுக்கப் போகிறேன். அவ்வாறு எடுக்கும் போது உனக்கு நோகும். உன்னை ஹிம்ஸை பண்ணுகிறேன். யாருக்காக…? எனக்காக அல்ல.. கேசவனுக்காக.
.
🌺இதைச் சொன்னவுடனே துளஸிக்கு அவ்வளவு சந்தோஷமாம்! ‘கேசவனின் பொருட்டா..? இதோ என்னை அர்ப்பணம் பண்ணுகிறேன்..’ என்று ஆனந்தமாய் துளசி கையில் வந்து உட்காருகிறாளாம்.!
🌺மூன்று தளங்கள் உடையதாய், அழகான அந்த கிருஷ்ண துளசியை (கருந்துளசி) மேலேயுள்ள குமுசத்தோடு பறித்து பகவானுக்கு அர்ச்சனை பண்ணினால் அவன் மிகுந்த சந்தோஷப்படுவான்.
🌺கட்டை விரலையும், பவித்ர விரலையும் உபயோகித்து நகம் படாமல் சதை மட்டும் படும்படியாகத் துளசியைப் பறிக்க வேண்டும்.
🌺நகம் பட்டாலோ உருவியெடுத்தாலோ பகவான் அதை ஏற்கமாட்டான். எனவே ரொம்ப ஜாக்கிரதையாக எடுத்து துளசியை அவன் திருவடியிலே அர்ப்பணம் பண்ண வேண்டும்.
🌺புஷ்பத்தையோ, துளசியையோ எடுத்து ஹ்ருதயத்துக்கு நேரே வைத்து, இந்த என் ஹ்ருதயம் அமிர்தமயமானது. இந்த ஹ்ருதயத்தை உனக்குச் சமர்ப்பிக்கிறேன். என்னையே உனக்கு சமர்ப்பிக்கிறேன் என்று அர்ப்பணிக்க வேண்டும்.
🌺நெஞ்சமெல்லாம் கொள்ளை கொண்ட பெருமான்; நெஞ்சில் நிறைந்தவன் அவன்!
.
🌺நெஞ்சு நிறைய வந்து புகுந்தாய்’ என்கிறார் ஆழ்வார்.
‘இனிமேல் இந்த நெஞ்சுக்குள்ளே நுழைய வேறு எதற்கும் இடம் இருக்கிறதா? நீயே நிரம்பி வழிகிறாயே!
🌺ஹ்ருதயம் பூர்த்தியாக நிரம்பி வழியும்படியான இந்த நிலையில் துளசி புஷ்பத்தை எடுத்து கேசவனுடைய திருவடியிலே அர்ச்சனை பண்ண வேண்டும்.
🌺🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வளமுடன்
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
நிழல் கண்டு நிஜம் அதுவே என்றே நினைத்தேன்
மறையும் கதிர் கண்டு உதிக்கும் ரவி என்று விழைந்தேன்
பகலில் ஊர் சுத்தும் திங்கள் கண்டு குவளை பூக்கள் தனை பறிக்கக் சென்றேன் ..
வானில் தெரிந்த வில் கண்டு சிவ தனுசுவோ என்றே வியந்து நின்றேன்
நீரில் தோன்றும் குமிழிகள் நிரந்தர வாசம் காணுமோ *ராமா* ?
நிஜம் நீ யே என்றே உணர்ந்தேன்
வானவில் கோதண்டமாய் ஆனதே *ராமா* ...
இரவிலும் ரவி உதிக்க
காலையிலும் குவளை பூக்கள் என் இல்லம் நாடி வந்ததே *ராமா*
நீரில் தோன்றிய குமிழ்கள்
நிரந்தரமாய் வீடு கட்டி தந்ததே *ராமா* .
முக்தி எனும் வீட்டில் என் முன்னே முத்து முத்தாய் நீ சிரித்து அணைத்தாயே *ராமா* ..
எதை மறப்பேன்? எப்படி மறப்பேன்? *ராமா* 💐💐💐
❖ *134 நிர்லேபா =* களங்கமற்றவள்🥇
நிலவுக்கு உள்ள களங்கம் உன் முகமும் காணுமோ என்றே கவலை கொண்டேன்
கனவில் வந்தே சொன்னாய்
கஸ்தூரி மான் தந்த மை
கன்னம் அதில் கன்னம் வைத்ததே அது திருஷ்டி கழிக்க என்றாய் ..
களங்கம் உனக்கேதம்மா ??
சொல்வதும் பாவம் அன்றோ ??
குறை இல்லாதவளே குறை கொண்டோர் குற்றம் தீர்ப்பவளே
மறை தேடும் உன் பாதங்கள்
நீயோ வேதம் எனும் கூண்டில் கிளியாய் நின்றே சிரிக்கிறாயே ...
இதை அறியா மறைகள்
முறை ஏதும் இன்றி உனை இன்னும் தேடுகின்றதே ...
வரை இன்றி அருளும் நீயே வேதம் அன்றோ
உனை வெளியில் தேடுவோர் விதி வழி செல்வோர் அன்றோ
மதி இருந்தும் அதை மிதிப்போர் அன்றோ
கதி என்று சரண் புகுந்தால்
நிதி அனைத்தும் தருபவள் நீ அன்றோ ...
பசுவை தேடும் கன்றைப்போல
உன் பால் சேர உன் பால் இருக்க
பெண்பால் உன் பாதம் பற்ற
தமிழ் பால் கவி படைத்தேன் .
சம்பந்தர் அருந்தும் பால் என் அதரங்கள் மீது ஓடுவதன் அதிசயம் என்ன அம்மா ..
ஆறு ஆதாரங்கள் ஆயிரம் கமலங்கள் மீது பவனி வரும் ஆச்சரியம் என்னம்மா ? 💐💐💐
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
அருணாசலசிவ அருணாசலசிவ
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
91 –
ராப்பகல் இல்லா வெறு வெளி வீட்டில்
ரமித்திடுவோம் வா அருணசலா (அ)
அதில் சுவர் இல்லை செங்கல் இல்லை
சிமிண்டும் இல்லை இரும்பு கம்பிகளும் இல்லை ...
மாடி இல்லை .. தோட்டம் இல்லை வேலி இல்லை வெளி நடமாட்டம் இல்லை .
*அருணாசலா* இதுவும் ஓர் வீடா என்றே நினைத்தேன்
வெட்ட வெளியில் பொட்டைக்காட்டில் கட்ட
மட்டை கொண்டு யார் வந்தார் *அருணாசலா* ...
தென்றல் தேடி வந்து பரிசம் தந்தே *அருணாசலா* ...
ஆகாயம் *அருணாசலா* என்றே சங்கீதம் வாசிக்க
நீர் உன் சுவை தந்ததே *அருணாசலா* ..
உன் மண் வாசனை மனம் தனில் தேன் அதை எங்கும் தெளித்ததே *அருணாசலா*
வீடு கேட்டாய் .. அழியா வீடும் மீண்டும் பிறவா வீடு ...
அனைத்தும் மறைந்தாலும் இந்த வீடு நிலைத்து நிற்கும்
இதுவே யாவரும் வேண்டும் வீடு ..
வேண்டத் தக்கது தந்தேன் நீ வேண்டாமலே என்றாய் ...
அறியா வீடு அறிந்து கொண்டேன் *அருணாசலா*
அருமை வீடு அதன் பெருமை புரிந்து கொண்டேன் *அருணாசலா* ..
எவர்க்கும் கிடைக்கா வீடு கிடைக்கப்பெற்றேன் *அருணாசலா* ...
முக்தி எனும் பெயர் கொடுத்தேன் .
முத்தாக உன் நாமம் எங்கும் தெளித்தேன் அதில் *அருணாசலா* ...
இதுவன்றோ இன்பம்
இதுவன்றோ சொர்க்கம் ...
சர்க்கரை என்று சொன்னால் இனிக்குமோ *அருணாசலா* ..
சுவைத்துப் பார்த்தால் மட்டுமே புரியும் உன் சுவை *அருணாசலா*🙏🙏🙏
*பதிவு 101*
*18th Nov 24*
*ஆர்யா சதகம் - ஸ்லோகம்*👌👌👌
💐💐💐
*89*
[07/03, 09:15] Jayaraman Ravilumar: उर्वीधरेन्द्रकन्ये दर्वीभरितेन भक्तपूरेण ।
गुर्वीमकिंचनार्ति खर्वीकुरुषे त्वमेव कामाक्षि ॥ ८९॥
89. Urvee dharendra kanye dharvee bharithena bhaktha poorena,
Gurvee akinchanarthim kharvee kurushe , thwameva Kamakshi.
உர்வீதரேன்த்ரகன்யே தர்வீபரிதேன பக்தபூரேண |
குர்வீமகிம்சனார்தி கர்வீகுருஷே த்வமேவ காமாக்ஷி ||89||🥇
அம்மா, பரதேவதே, நீ பர்வத ராஜன் ஹிமவான் பெண் பார்வதி.
உன் இடது கையில் அள்ள அள்ள குறையாத அன்னம் நிறைந்த பாத்திரம். வலது கையில் ஒரு கரண்டி.
கண்ணில் கண்ட அடியார்க்கெல்லாம் வயிறு நிறைய உணவளித்து காத்து ரக்ஷிக்கும் தாயே.
ஆதி சங்கரர் நித்யானந்த கரி, வர அபய கரி என்றல்லவோ பொருத்தமாக பாடுகிறார்.
நீதான் அம்மா பிரபஞ்சத்தில் பசிப்பிணி நீக்கும் டாக்டர்.
உன்னை நமஸ்கரிக்கிறேன்.🥇🥇🥇
பழனிக் கடவுள் துணை -07.03.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
இரண்டாவது- வெண்பா அந்தாதி -வெண்பா-80
மூலம்:
இயலும், இசையும் எழில்நா டகமும்,
வியனுறச்சொல் வாழ்க்கையினும் மேலோ – வயலூர்க்
குமரா! நின் அன்பர்க்குக் கோதில்விண்ணூர் காக்கும்
அமரேசன் வாழ்வாம் அது! (80).
பதப்பிரிவு:
இயலும், இசையும், எழில் நாடகமும்,
வியன் உறச் சொல் வாழ்க்கையினும் மேலோ? – வயலூர்க்
குமரா! நின் அன்பர்க்குக் கோது இல் விண்ணூர் காக்கும்
அமரேசன் வாழ்வாம் அது! (80).
பதவுரை மற்றும் பொருள் விளக்கம்:
பழன வயல்கள் சூழ் வயலூர்க் குமர! இயலும், இசையும், எழில் நாடகமும், உன் பெருமை உறப் போற்றி, உன்னைத் துதித்தேத்தும் சொல் ததும்பி வழியும் இந்த அற்புத, உன் அருள் நிறைந்த வாழ்க்கையினும் மேலாகுமோ? சாதாரண வாழ்வா இது? எப்பேர்ப்பட்ட அனுக்ரகமான வாழ்வு? உன்னையே சதா நினைந்து உருகும் நின் அன்பர்க்கு, எந்தக் குறையும், குற்றமும் இல்லாது விண்ணுலகம் காக்கும் அமரர்கள் தலைவனான இந்திரன் வாழ்வாம் அது!
கோது* இலாத குறத்தி தன் தலை கோதி அணைத்து அருள் பெருமாளே! இக்கோதாட்டு வாழ்வில், என் கோதெல்லாம் அகற்றி, என்னை என்றும் கோதுபடவிடாது, உன் அருளால் எனக்குக் கோது அளித்து உகந்து, உன் திருமுன் என்னைக் கோதையன்** ஆக்கும் அனுகூலமே புரி! பழனிப் பெருமாளே!
கோது-குற்றம்; பயனின்மை; நெறிதவறுகை; உள்ளக்களிப்பு;
**கோதையன்- வார்தைஅற்றவன்; a man of empty words.
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!சரணம்!
"Gita Shloka (Chapter 2 and Shloka 7)
Sanskrit Version:
कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः
पृच्छामि त्वां धर्मसंमूढचेताः।
यच्छ्रेयः स्यान्निश्िचतं ब्रूहि तन्मे
शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम्।।2.7।।
English Version:
kaarpaNyadoshopahatasvaBhavah:
pruchhami tvaam DharmasammUdachetaah: |
yachChreyah: syaat nishchitam brUhi tanme
shishyasteham shaaDhi tvaam prapannam ||
Shloka Meaning
(O Krishna !) My mind is distracted by that taint of pity and I am ignorant of what my duty is,
and so, I ask you to teach me what is good for me. I am your disciple. I take refuge in you.
Kaarpanyadoshah - Kripanah means a greedy man, a beggar. It also means a man who is ignorant of the
knowledge of Atma. In this context, it means that Arjuna at this stage is ignorant of the knowledge
of Atma.
Additional Details:
In the first discourse, Arjuna speaks. Krishna listens and remains silent. Arjuna speaks of Dharma
and adharma as if he knew the laws of righteousness and action. Still Krishna remains silent!
The Lord thought that he should not speak till Arjuna asked him to know the truth.
Jai Shri Krishna 🌺
--------------------------------------------------------
🌹🌺*தினமும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனிடம் பேசுங்கள்.ஸ்ரீ கிருஷ்ணனிடம் பேசும் வார்த்தைகள் மிகவும் வலிமையானவை.*_
🌺ஸ்ரீ கிருஷ்ணனிடம் நீங்கள் கேட்கும்* *ஒவ்வொன்றையும் அவர் கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறார்.*_
உங்கள் பிரார்த்தனைகள் கண்டிப்பாக ஒரு நாள் நிறைவேற்றப்படும்.*
🌺நம்பிக்கையோடு இருங்கள்.*_
_*நம்பிக்கை இருந்தால் வானமும் வசப்படும்.*_
🌺இந்த பிரபஞ்சத்தையே ஆளும் மிகப்பெரிய சக்தி உங்களது தேவைகளையும் கண்டிப்பாக நிறைவேற்றும்.*_
🌺ஸ்ரீ கிருஷ்ணனால் நிறைவேற்ற முடியாத அளவிற்கு பெரிய பிரார்த்தனைகள் எதுவும் இல்லை.*
🌺உங்களுக்கு தேவையானதை கண்டிப்பாக வழங்கிக் கொண்டே இருப்பார்.*_அதை யாராலும் தடுக்க இயலாது.*
🌺இதுவரை ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் கொடுத்ததற்கு இனி கொடுக்க போவதற்கு என அனைத்திற்கும் நன்றி சொல்ல மறக்காதீர்கள்.*
🌺உங்களை கைப்பிடித்து வழிநடத்திக் கொண்டிருக்கும் சக்தியான ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை முழுமையாக நம்புங்கள்.*என்றும் அவர் உங்களை கைவிட மாட்டார் . நமக்கு வேண்டியது அனைத்தையும் வாரி வழங்குவார்
🌺நமக்கு வேண்டிய அனைத்தையும் பெற்று நாம் அனைவரும் மகிழ்ச்சியோடு வாழ ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அருளாசிகள் மற்றும் இனிய வாழ்த்துக்கள்*_
🌺🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வளமுடன்
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
-------------------------------------------------- ------
🌹🌺*Talk to Sri Krishna everyday. Words spoken to Sri Krishna are very powerful.*_
🌺 Whatever you ask of Sri Krishna* *He is taking care of everything.*_
Your prayers will definitely be fulfilled one day.*
🌺Be confident.*_
_*If you have faith, the sky will be covered.*_
🌺The greatest power that rules this universe will surely fulfill your needs too.*_
🌺There is no prayer too big that Sri Krishna cannot fulfill.*
🌺He will definitely keep providing what you need.*_No one can stop it.*
🌺 Don't forget to thank Sri Krishna for everything he has given so far and what he is going to give.*
🌺 Have complete faith in Shri Krishna who is holding your hand and guiding you. He will never abandon you. Wari will provide everything we need
🌺 May all of us get everything we want and live happily with Shri Krishna's blessings and best wishes*_
🌺🌹valga Vayakam 🌹valga Vayakam 🌹valga Valamudan🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
◦ நிசா என்றால் இரவு;ஜாக்ரதி என்றால் விழித்துக்கொண்டிருக்கிறது.பூதங்கள் என்றால் பிராணிகள். பூதப்ரேதங்கள் அல்ல.சுலோகத்தின் கருத்து மொத்தமாக”எல்லா பூதங்களுக்கும் எப்பொழுது இருட்டோ அப்பொழுது அடக்கம் உள்ளவன் விழித்துக்கொண்டு இருக்கிறான்”என்பது.ஸம்யமி என்ற பத த்தில் ‘ஸம்’என்பதற்கு நன்றாக என்றும் ‘யம’ என்பதற்கு அடக்கிக்கொண்டு இருக்கிறவன் என்றும் அர்த்தம்.யமன் என்ற சொல்லிலும் ‘யமி’என்பதற்கு அடக்கிக்கொண்டு இருப்பவன் என்றுதான் அர்த்தம்.எல்லோரையும் அடக்கி வைத்துக்கொண்டு இருப்பவன் எமன்.ஆகையால் ஸம்யமி என்ற சொல்லுக்கு ‘நன்றாக அடக்கியவன்’ என்று அர்த்தம்.ஆசையையும் கோபத்தையும் நன்றாக அடக்கினவன் என்று பொருள் விரியும். கோபத்தைஅடக்குதல் மிகவும் கஷ்டம்.கோபத்தை அடக்கிவிடவேண்டுமென்று பேசிவிடலாம்.ஆனால் சமயத்தில் சிரம்மாகவே இருக்கும். கோபத்தை அடக்குதல் அரிது என்ற காட்ட ஒரு கதை சொல்வதுண்டு.ஒருவருக்கு சகல் நல்ல குணங்களும் இருந்த ன. ஆயினும் கோபம் அதிகமாக இருந்தது.
◦
*உலகில் கோடிக்கணக்கான மக்கள் இருக்கிறார்கள். நாம் பழக்கம் வைத்துக் கொண்டிருப்பவர்கள் ஆயிரக்கணக்கு*
ஆனால் எதோ ஒரு *குறிப்பிட்ட* நபர் நமக்கு *துணைவராக* அல்லது *துணைவியாக*
*அமைவது* ஏன் ?
நம் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நிகழ்விலும்
ஒரு கர்மாவை நாம் ஏற்படுத்துகிறோம்.
அதாவது அந்தக் கர்மாக்களின் மூலம் ஒன்று நாம் ஏதாவது பெற்றுக் கொள்கிறோம், அல்லது அடுத்தவருக்கு ஏதேனும் ஒரு உபகாரம் செய்கிறோம்.
சில சமயங்களில் ஏமாற்றப்படுகிறோம். பல சமயங்களில் ஏமாற்றுகிறோம்.
பலரிடமிருந்து அளவுக்கு அதிகமாக
நன்மைகளைப்பெற்றுக் கொள்கிறோம்.
இந்த கொடுக்கல் வாங்கலே *"ருண பந்தம்"*
எனப்படுகிறது.
*சிலருடைய* உறவுகள் *ஆனந்தத்தைக்* கொடுக்கிறது.
சிலருடைய வருகை மட்டற்ற *மகிழ்ச்சியை* ஏற்படுத்துகிறது.
சிலர் கூடவே இருந்து *தொல்லைப் படுத்துகிறார்கள்.*
சிலரின் வருகை *துக்கத்தை* ஏற்படுத்துகிறது.
பல சமயங்களில் இது *ஏன்* நிகழ்கிறது என்று தெரியாமலேயே தன் போக்கில் நம் வாழ்வில் *பல நிகழ்ச்சிகள்* நடக்கின்றன.
*இதற்கெல்லாம்* என்ன *காரணம் ?*
*ஏன் இப்படிப்பட்ட நிகழ்ச்சிகள் ?*
*நாமே* நம் தாயை, *தந்தையை,*
*சகோதர* சகோதரிகளை, *நண்பர்களை,* *மனைவியை,* *கணவனை,* *பிள்ளைகளை,* *தேர்ந்தெடுப்பதில்லை.*
நண்பர்களைத் தேர்ந்தெடுக்கலாம் என்று யாரேனும் கூறலாம். ஆனாலும் அதுவும்
*தானே* நிகழ வேண்டும். நம்மால் உருவாக்க முடியாது.
*முயற்சி மட்டுமே நம்முடையது. முடிவு ?*
ஒரு சிலர் நம் வாழ்க்கையிலிருந்து திடீரென்று காணாமல் போய் விடுவர்.
*அது இறப்பால் மட்டும் அல்ல பல காரணங்களினால் நிகழும் அதே நபர் மீண்டும் நம் வாழ்வில் வேறு கோணத்தில்
வேறு பார்வையில் தோன்றுவர்*
எதோ ஒன்று நம்மை அடுத்தவர் பால் ஈர்க்கிறது, அல்லது அடுத்தவரை காரணம் இல்லாமல் வெறுக்க வைக்கிறது.
அது என்ன ?
*சமன்* செய்யாமல் மிச்சம் வைத்திருக்கும்
*கர்ம* கதிகளின்
*எச்சங்களே* அவ்வாறு ஒரு ஈர்ப்பை அல்லது வெறுப்பை ஏற்படுத்துகிறதா ?
இதற்கெல்லாம் தெரிந்த ஒரே காரணம் நம்முடைய *"கர்ம வினை"* தான் .
இது நாள் வரை எத்தனையோ பிறவிகளை நாம் கொண்டிருக்கிறோம்.
அத்தனைப் பிறப்பிலும் பலப் பல பாவ புண்ணியங்களை சேர்த்திருக்கிறோம்.
அந்தக் கூட்டின் பெயரே *"சஞ்சித கர்மா"* எனப்படுகிறது. அதன் ஒரு பகுதியை இந்தப் பிறவியில் அனுபவிக்க கொடுக்கப்படுகிறது. அதுவே *'பிராரப்தக் கர்மா'* எனப்படுகிறது.
இந்த பிராரப்தக் கர்மா நிறைவடையாமல்
நம்முடைய இந்தப் பிறவி முடிவடையாது.
நாம் இவ்வுலக வாழ்க்கையிலிருந்து விடுதலைப் பெற முடியாது.
இந்த வாழ்க்கை நடைமுறையில் நாம்
ஒவ்வொருவரிடமும் ஏதேனும் ஒன்றை கற்கிறோம் அல்லது கற்றுக்கொடுக்கிறோம்.
இதில் நாம் அனைவரும் அதிகமாக கற்பது அல்லது கற்பிப்பது நம் துணையுடன் மட்டுமே.
இது தவிர *'ஆகாம்ய கர்மா'* என்று ஒன்றுள்ளது. அது கொடுக்கப்பட்டுள்ள இந்தப் பிறவியில் நாம் செய்யும் நல்ல - கெட்ட செயல்களால் ஏற்படுவது.
யாராலும் யாருக்கும் எந்த கர்மாவையும் ஏற்படுத்தவோ உருவாக்கவோ முடியாது.
அவரவர்கள் செய்வினையின்
பயனாலேயே அவரவர்கள் அனுபவம் மற்றும்
வாழ்க்கை அமையும் .
துக்கமும், சந்தோஷமும், சண்டையும், சமாதானமும், ஏற்றமும், இறக்கமும், வெறுப்பும், ஆதரவும், அவரவர்கள் கர்ம கதியே.
இதைத் தான் _"தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா"_
என நம் மதம் போதிக்கிறது.
நம்முடைய நல்ல கெட்ட காலங்களுக்கு
நாம் மட்டுமே பொறுப்பு.
அப்படி என்றால்
*ஆகாமி கர்மா* நம்முடைய கையிலேயே இருக்கிறது.
இந்தப் பிறவியில் யார் எப்படி இருந்தாலும், நீ எப்படி இருக்கப் போகிறாய் என்பது உன் கையிலேயே உள்ளது.
நீ செய்யும் நற்செயல்களையும், வினைச் செயல்களையும் நீ மட்டுமே எதோ ஒரு பிறவியில் அனுபவிக்கப் போகிறாய் என்பதை உணர்ந்தால்,
நீ என்ன செய்யப் போகிறாய் ?
எப்படி நடந்து கொள்ளப் போகிறாய் ?
எது போன்ற வாழ்க்கைத் தடத்தை
ஏற்படுத்திக்கொள்ளப் போகிறாய் என்பது
உனக்குப் புலப்படும்.
இதை போதிப்பது தான் *"ஆன்மீகம்"*
பாவ புண்ணியங்களுக்கு கூட்டல் கழித்தல் கிடையாது. இரண்டையும் நாம் அனுபவித்தே ஆகவேண்டும்.
பணம் மட்டுமே எல்லாப் பிரச்சனைகளையும்
தீர்த்துவிடும் என்று ஒரு சித்தாந்தம் உள்ளது.
ஆனால், பணமே இல்லாத ஒரு சாதாரண மனிதன் கூட தன்னுடைய வாழ்க்கையில் பல சமயங்களில் சந்தோஷமாக இருக்கிறான்.
அதேபோல பெரும் பணக்காரர்களையும் *'துக்கங்கள்*' விடுவதில்லை.
சர்க்கரை ஆலை அதிபரானாலும் Diabetic-
ஆக இருந்தால் இனிப்புப் பண்டங்களை
உண்ண முடியாது.
பல கார்களுக்குச் சொந்தக்காரராக இருந்தாலும் தனதுகால்களையே நடை பயிற்சிக்கு நம்ப வேண்டியதாக உள்ளது.
'வினை விதைத்த வழியில் விதி நடக்கும்'
'விதி வகுத்த வழியில் நாம் நடக்க வேண்டும்'
நமக்கு விதிக்கப்பட்டது நம் கடமையைச்
செய்வது மட்டுமே. _பலனை ஆண்டவனிடம் விட்டுவிடுவோம்._
நடப்பதை ஏற்கும் பக்குவத்தை மட்டுமே நாம் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.
அதை மாற்ற முயலும் போது, மேலும் மேலும் _துன்பத்தையும் சோகத்தையுமே_ பலனாகப் பெறுகிறோம்.
*எதற்கும் நிதானமும் பொறுமையும் தேவை*
*நமக்கு நடக்கும் நடக்கப்போகும்* *நல்லதை யாராலும் கெடுக்க*
*முடியாது. அதேபோல் தீமையையும்*
*கொடுக்க முடியாது*
--------------------------------------------------------
🌹🌺சோழ நாட்டில் திருமண்டங்குடி என்ற ஊரில், திருமாலுடைய வைஜயந்தி மாலையின் அம்சமாக, மார்கழி மாதம் கேட்டை நட்சத்திரத்தில் பிறந்த தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வாரைச் சரணடைகிறேன்.
🌺தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் சோழ நாட்டில் காவிரிக் கரையில் திருமண்டலங்குடி என்ற திவ்ய தேசத்தில் வைணவ அந்தணர் குலத்தில் மார்கழி மாதம் கேட்டை நட்சத்திரத்தில் தோன்றினார்.
🌺அவர் திருமால் அணிந்திருக்கும் வைஜயந்தி என்னும் மாலையின் அம்சம் என்று போற்றப்படுகிறார். அவருடைய இயற்பெயர் விப்ர நாராயணர். சிறு வயதிலேயே திருமாலிடம் மிகுந்த ஈடுபாடும் பக்தியும் உடையவராக இருந்தார்.
🌺திருவரங்கத்தில் வாழ்ந்துவந்த அவர் திருமாலின் சேவைக்காக ஓர் அழகிய நந்தவனம் அமைத்து அதைப் பராமரித்து வந்தார். அதில் பல்வேறு மலர்ச் செடிகளை வளர்த்து வந்தார்.
🌺அவற்றிலிருந்து பூக்களைப் பறித்து மாலை தொடுத்து ரங்கநாதனுக்கு அணிவிக்கும் திருத்தொண்டை மேற்கொண்டு வாழ்ந்து வந்தார். இல்லற வாழ்வை நாடாமல் வாழ்ந்து வந்த அவரை அனைவரும் போற்றினர்.
🌺திருவரங்கத்திற்கு வடக்கில் திருக்கரம்பனூர் என்ற இடத்தில் கணிகையர் குலத்தைச் சார்ந்த தேவதேவி என்ற பெண் வாழ்ந்து வந்தாள்.
🌺ஒருநாள் அவள் தனது மூத்த சகோதரியுடன் சோழ மன்னன் அரண்மனையில் ஆடல் பாடல்களை நிகழ்த்தி ஏராளமான பரிசுகளைப் பெற்றுத் தனது இருப்பிடம் நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தாள். வரும் வழியில் அவள் விப்ர நாராயணரின் நந்தவனத்தை அடைந்தாள்.
🌺நந்தவனத்தின் அழகில் மயங்கிய அவள் அதைச் சுற்றிப் பார்க்க விரும்பி அதனுள் நுழைந்தாள். அங்கு விப்ர நாராயணர் இறை சிந்தனையில் தன்னிலை மறந்து செடிகளுக்கு நீர் பாய்ச்சிக் கொண்டிருந்தார். அவளைக் கண்ணெடுத்தும் பார்க்கவில்லை.
🌺அழகியான தன்னைப் பார்க்காமல் அலட்சியம் செய்துவிட்ட விப்ர நாராயணர் மீது தேவதேவி மிகுந்த கோபம் கொண்டாள். தனது சகோதரியிடம், 'அழகான பெண்களைக் கண்ணெடுத்தும் பார்க்காமல் இருக்கும் அவர் யார்?' என்று கேட்டாள்.
🌺அதற்கு அவள், 'அவர் திருவரங்கனின் தொண்டில் தன்னை முழுமையாக அர்ப்பணித்துக்கொண்டவர். அவரைப் போன்றவர்கள் எம்பெருமானின் சேவையைத் தவிர வேறு எதையும் பொருட்படுத்துவது கிடையாது.
🌺ஆனால், அவரை நீ உன் வசப்படுத்தினால் நான் ஆறு மாதங்கள் உனது அடிமையாக இருப்பேன்' என்று கூறினாள். அதற்கு தேவதேவி, 'அக்கா! அவரை நான் அடிமைப் படுத்துவேன், இல்லாவிடில் நான் உனக்கு அடிமையாக இருப்பேன்' என்று சபதம் செய்தாள்.
🌺பின்னர் அவள் தனது விலை உயர்ந்த புடவை மற்றும் நகைகளைக் களைந்து சகோதரியிடம் கொடுத்துவிட்டு, மிகவும் எளிமையான கோலம் பூண்டாள். விப்ர நாராயணரை நெருங்கி ஒரு பக்தை போன்று, 'ஐயா! தங்களுக்கு உதவியாக மலர் பறித்து வரும் வேலையைச் செய்யத் தாங்கள் அனுமதி தந்தருள வேண்டும்' என்று வேண்டினாள்.
🌺அதற்கு அவர் சம்மதித்தார். எப்போதும் போன்று விப்ர நாராயணர் தனது தொண்டைத் தொடர்ந்து செய்து வந்தார்.
🌺🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வையகம் 🌹வாழ்க வளமுடன்
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
-------------------------------------------------- ------
🌹🌺 In Chola country, in a town called Brivantangudi, as part of Thirumal's Vyjayanthi mala, I surrender to Dondaradippodi Alvar, who was born in the star of Ketai in the month of Margazhi.
🌺Thondaradipodi appeared in the month of Margazhi in the Ketai Nakshatra in the Vaishnava Anthanar clan in the divine land called Vividalangudi on the banks of the Kaveri in the Azhwar Chola country.
🌺He is worshiped as an aspect of the garland Vyjayanthi worn by Thirumal. His original name was Vibra Narayan. At an early age he was very devoted and devoted to Tirumal.
🌺 Living in Tiruvaranga, he built and maintained a beautiful Nandavana for the service of Thirumal. He used to grow various flower plants in it.
🌺He used to live by picking flowers from them and garlanding them and wearing them to Ranganathan. He was admired by all who lived without resorting to domestic life.
🌺 A woman named Devadevi belonging to the Kanikaiyar clan lived in a place called Thirukarambanoor to the north of Thiruvarangam.
🌺One day she along with her elder sister performed dance songs in the Chola king's palace and was returning to her abode after receiving many gifts. On the way she reached the Nandavan of Vibra Narayana.
🌺Bewitched by the beauty of Nandavana, she wanted to look around it and entered it. There Vibra Narayan was watering the plants, forgetting himself in divine thought. He did not look at her.
🌺 Devadevi was very angry with Vibra Narayan who neglected to see her beauty. He asked his sister, 'Who is he who does not look at beautiful women?' she asked.
🌺 To that she said, 'He is completely devoted to the charity of Thiruvarangan. People like him do not care about anything other than serving the Lord.
🌺 But if you take him under your control, I will be your slave for six months.' Devadevi said, 'Sister! She vowed that I will enslave him, otherwise I will be your slave.
🌺Then she took off her expensive saree and jewelery and gave it to her sister and put on a very simple kolam. Approaching Vibra Narayan like a devotee, 'Sir! She requested them to allow her to do the work of picking flowers to help them.
He agreed to that. As always, Vibra Narayan continued his charity work.
🌺🌹valga Vayakam 🌹valga Vayakam 🌹valga Valamudan
🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
அப்படியானால் இக்காலச் சீர்திருத்தக்காரர்கள், ‘பெண் விடுதலைக்காரர்கள்’ சொல்வது போல் ஹிந்து மதத்தில் பெண்களை இழிவு படுத்தி இருட்டில் அடைத்துத்தான் வைத்திருக்கிறதா? மந்திரங்களை ரக்ஷிக்க வேண்டிய சரீரங்களை அதற்குரிய யோக்கியதை பெறும்படியாகப் பண்ணுவதற்காகவே ஏற்பட்ட ஸம்ஸ்காரங்கள் பல இருக்கின்றன. இவற்றை இந்த மந்திர ரக்ஷணை என்ற காரியமில்லாத மற்ற சரீரிகளுக்கு எதற்கு வைக்கவேண்டும்? உடைந்து போகிற க்ளாஸ் ஸாமான்களைப் பார்ஸலில் அனுப்ப வேண்டுமானால் அதற்கு சில விசேஷ பாதுகாப்புப் பண்ணுகிறார்கள். கூட்ஸில் மண்ணெண்ணைய், பெட்ரோல் முதலியவற்றை அனுப்பும்போது அதற்குத் தனி ஜாக்கிரதைகள் பண்ணுகிறார்கள். மற்ற ஸாமான்களுக்கு இப்படிப் பண்ணவில்லை என்பதால் அவற்றை மட்டம் தட்டுகிறார்கள் என்று ஆகுமா? இந்நாளில் ரேடியேஷனை [கதிரியகத்தை] உத்தேசித்து, ஸ்பேஸுக்கு [வானவெளிக்கு] ப் போகிறவனை முன்னும் பின்னும் ஐஸொலேட் செய்து [பிரித்து வைத்து]
அவரவரும் ரைட், ரைட் (உரிமை, உரிமை) என்று பறக்காமல், நல்ல தியாக புத்தியோடு, அடக்கத்தோடு லோக க்ஷேமத்துக்கான காரியங்களெல்லாம் வகையாக வகுத்துத் தரப்பட வேண்டும் என்பதையே கவனித்தால், சாஸ்திரங்கள் சில ஜாதியாருக்கோ, ஸ்திரீகளுக்கோ பக்ஷபாதம் பண்ணவேயில்லை என்பது புரியும். ஸ்திரீகளுக்குத் தாமாக யக்ஞம் பண்ண அதிகாரமில்லை என்பதை மட்டும் பார்த்து ஆக்ஷேபணை பண்ணுகிறவர்கள், பத்தினி இல்லாத புருஷனுக்கு யக்ஞம் செய்கிற அதிகாரமில்லை என்கிற விஷயத்தையும் கவனித்தால், ஹிந்து சாஸ்திரம் பெண்களை மட்டம் தட்டுகிறது என்று சொல்ல மாட்டார்கள். பத்தினி உள்ளவன்தான் யக்ஞம் செய்யவேண்டும்; அப்படிப்பட்ட யக்ஞ கர்மாநுஷ்டானத்தை இவன் லோக க்ஷேமத்துக்காகவும் தன் சித்த சுத்திக்காகவும் ஆரம்பிக்க வேண்டும் என்றேதான் பிரம்மசரிய ஆசிரமம் முடிந்து ஸமாவர்த்தனம் ஆனபின் விவாஹம் என்கிற ஸம்ஸ்காரத்தை வைத்திருக்கிறது.
விவாஹத்துக்கு “ஸஹ தர்ம சாரிணீ ஸம்ப்ரயோகம்” என்று பேர். அதாவது “தன்னோடுகூட தர்மத்தை நடத்திக் காட்டுகிறவளோடு பெறுகிற உத்தமமான சேர்க்கை” என்று அர்த்தம். அதாவது, இந்திரிய ஸுகம் இதில் முக்கிய லக்ஷ்யமல்ல. லோகத்தில் தர்மங்களை அநுஷ்டிப்பதுதான் லக்ஷ்யம். அதைத் தனியாக அநுஷ்டிக்கச் சொல்லவில்லை. அதற்குத் துணையாக ஒரு ஸ்திரீயைச் சேர்த்துக் கொள்ளும்படி சாஸ்திரம் சொல்கிறது. ‘தர்ம பத்தினி’, ‘ஸஹ தர்ம சாரிணி’ என்பதாகப் பொண்டாட்டியை தர்மத்தோடு ஸம்பந்தப் படுத்தித்தான் சொல்லியிருக்கிறதே தவிர, காமத்தோடு அல்ல. இதிலிருந்து சாஸ்திரங்களில் ஸ்திரீகளுக்குக் கொடுத்துள்ள உயர்ந்த மதிப்பைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.
பிரம்மசாரி, தான் மட்டில் தன் ஆசிரம தர்மத்தைப் பண்ணுகிறான்; ஸந்நியாஸியும் அப்படியே. இல்லறம் நடத்துகிற கிருஹஸ்தாச்ரமி மட்டும் தனியாக இல்லாமல் பத்தினியுடன் சேர்ந்தே தன் தர்மத்தை, கர்மங்களைப் பண்ண வேண்டும் என்று சாஸ்திரம் வைத்திருக்கிறது. புருஷன்-மனைவி இருவருக்கும் இது பொது சொத்து. பத்தினி இருக்கிற கிருஹஸ்தனுக்கு மட்டுமே யாக யக்ஞாதிகளை சாஸ்திரத்தில் வைத்திருக்கிறதே தவிர, பிரம்மசாரிக்கும் ஸந்நியாஸிக்கும் இவை இல்லை. இந்திரிய ஸெளக்யத்துக்காக மட்டுமே பத்தினி என்றால், பத்தினி இல்லாவிட்டால் ஒருவன் யக்ஞம் பண்ணக்கூடாது என்று வைத்திருக்குமா? அவள் பக்கத்தில் நின்றால்தான் இவன் யக்ஞம் பண்ணலாம். கர்த்தாவாக அவளே நேரே யக்ஞம் பண்ண ‘ரைட்’ இல்லை என்பதை மட்டும் கவனிக்கும் பெண் விடுதலைக்காரர்கள், அவள் இல்லாவிட்டால் இவனுக்கும் ‘ரைட்’ போய் விடுகிறது என்பதையும் கவனிக்க வேண்டும். வேதத்திலேயே இப்படி விதித்திருக்கிறது: “பத்நீவதஸ்ய அக்னி ஹோத்ரம் பவதி”. ஒரு பெரியவர்* தன் பத்தினி செத்துப் போன போது, “என் யக்ஞ கர்மாநுஷ்டானங்களையெல்லாம் கொண்டுபோய் விட்டாளே” என்று அழுதாராம்!
தர்மத்துக்கும், கர்மத்துக்கும் கைகொடுப்பவளாக அப்படிப்பட்ட ஒரு உயர்ந்த ஸ்தானம் நம்முடைய சாஸ்திரங்களில் ஸ்திரீகளுக்குக் கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறது. க்ருஹம்’ என்றால் வீடு. குருவின் வீட்டிலிருந்து திரும்பி வந்து சொந்த வீட்டில் தர்மங்களை நடத்துபவன் ‘க்ருஹஸ்தன்’. ‘க்ருஹ-ஸ்தன்’ என்றால் நேர் அர்த்தம் ‘வீட்டில் இருப்பவன்’. அதையே ‘வீட்டிற்கு உடைமைக்காரன்’ என்ற அர்த்தத்தில் எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறோம். அவனை அகமுடையான், அகத்துக்காரன், வீட்டுக்காரன் என்றெல்லாம் வீட்டுக்கு முக்யஸ்தனாக வைத்தே பத்தினியானவள் குறிப்பிடுகிறாள். பத்தினியைத் தவிர மற்றவர்கள் அவனை இப்படிச் சொல்வதில்லை. அந்த பத்தினியை ‘க்ருஹிணி’ என்றே சொல்கிறார்கள். ‘க்ருஹஸ்தை’ என்று சொல்வதில்லை. ‘க்ருஹிணி’ என்பதால் வீட்டிலே அவளுக்குத்தான் முக்யத்வம் அதிகம் என்று தெரிகிறது. ‘க்ருஹஸ்தை’ என்றால் வீட்டிலே இருப்பவள் என்று மட்டுமே ஆகும். ஆனால் ‘க்ருஹணி’ என்கிறபோதோ வீடே இவளுடையதுதான், இவள்தான் வீட்டை நிர்வாகம் பண்ணுகிறவள் என்ற உயர்ந்த அர்த்தம் ஏற்படுகிறது. தமிழிலும் புருஷனை ‘இல்லறத்தான்’- ‘இல்- அறத்தான்’- என்பதாக கிருஹத்தில் பண்ண வேண்டிய தர்ம காரியங்களைச் செய்ய வேண்டியவன் என்றே குறிப்பிட்டு விட்டு, பத்தினியைத்தான் ‘இல்லாள்’ என்பதாக வீட்டுக்கே உடைமைக்காரி என்ற மாதிரி சொல்லியிருக்கிறது. ‘இல்லான்’ என்று புருஷனை சொல்வதில்லை. அப்படிச் சொன்னால் ஒன்றும் இல்லாதவன் என்றே ஆகும். இல்லத்தரசி, மனைவி, மனையாள் என்று பத்தினியை சொல்வதுபோல், புருஷனை இல்லத்தரசன், மனைவன், மனையான் என்று சொல்வதில்லை. தெலுங்கிலும் பத்தினியையேதான் ‘இல்லு’ என்கிறார்கள்.
(இன்று உலக மகளிர் தினம்)
சபரி போல் காத்திருந்தேன் உனை காண வேண்டி
கோடி நாமங்கள் சொன்னால் *ராமன்* வருவான் என்றே சொன்னார் பலர் ...
கோடிகள் குவிந்தாலும் அவன் நாமம் மறவாமல் சொல் வருவான் என்றனர் சிலர்
தெருக்கோடியில் நின்று ஜெபித்துடு *தனுஷ்கோடி ராமன்* தவறாமல் வருவான் என்றனர் சிலர்
கோடி கோடி சொல்லினும்
பாடிப்பாடி திரிந்துனும்
நாடி நாடி நரம்புகள் நலிந்து சோர்ந்து போயினும்
வாடி வாடி வதங்கினும்
வருவாய் நீ என்ற நம்பிக்கை
வளர்ந்து மலர்ந்து வானமதை தொட்டதே
வாழ்க நீ என்றே வாயும் மெய்யும் சொன்னதே ...
தூசி காற்று அடிக்க என் தூசி கொண்ட உள்ளம் பாசி பிடித்த எண்ணம் பறந்து வெளி சென்றதே ...
உள்ளே நீ என்று வந்து அமர்ந்தாய் ... ??
புலன் விசாரணை செய்தும் என் புலன் அறியவில்லை
என் உள்ளிருப்பவன் நீ என்று *ராமா* 💐💐💐
The one who gave birth to me
The Second who carried me through
The Third one I gave birth to
The fourth who came in my life as my daughter
One gave all the love she had
One named after Love
The third got all the love I had
The fourth taught me the meaning of love and care
One Strived in the life given for her
One Strived in the life chosen for her
The other for the life She chases
The fourth embraced the life gifted to her
One made sure i didn't have tears
One ensured I face Tears with resilience
The other turned my tears sweet
The fourth ensured my eyes never get wet
One hears my voice to know If Iam well
One starves till i became well
The third turns as a doctor till i become well
The other never leave the place till I get well
One had her eyes moist as she saw me go
One had wet her eyes with pride when she saw me go up
The other made my eyes moist as I let her go .
One wipes out my years when she saw me receiving her
My past and future when shall meet ?
Will be a picture ever so complete
Four women , four different roles
If only I could be a little like them
The one who gave birth to me
The Second who carried me through
The Third one I gave birth to
The fourth who came in my life as my daughter
*Four women , Four different roles* 🥇🥇🥇
----------------------------------------------
சத்ரபதி சிவாஜி, வீர சிவாஜி என்றெல்லாம் பேரும் புகழும் பெற்ற "சிவாஜி" மகாராஷ்டிரத்தை ஆண்டு கொண்டிருந்த காலம் அது.
நதியில் இறங்கி சிவாஜி தன் கை, கால்களைத் தூய்மை செய்து கொண்டிருந்த போது…
ஆற்று நீரில் பல ஓலைச் சுவடிகள் மிதந்து வந்ததைப் பார்த்தார்.
ஓர் ஓலைச்சுவடியை எடுத்துப் பார்த்த போது, அதில் மஹாராஷ்டிர மொழியில் எழுதப்பட்டிருந்த அற்புதமான கவிதைகள் இருந்தன.
மனம் வியந்த சிவாஜி, ஓலைச் சுவடிகளை எல்லாம் எடுத்துக் கொண்டு ஆற்று நீர் வந்த திசையை நோக்கிக் குதிரையைச் செலுத்தினார்.
சிவாஜி கண்ட காட்சி, அவரை மேலும் ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. காரணம்? அங்கே மர நிழலில் ஒரு பாறையின் மீது இருந்தபடி ஒப்பற்ற ஒரு தவ சீலர் இனிய குரலில் இராம நாமத்தைப் பாடிக் கொண்டிருந்தார்.
அவரைச் சுற்றி காட்டில் இருந்த கொடிய விலங்குகள் எல்லாம் அமர்ந்திருந்தன.
அந்தக் கொடிய விலங்குகளிடம் பயப்பட வேண்டிய பசுக்களும், மான்களும் அவற்றின் அருகிலேயே எந்த விதமான பயமும் இல்லாமல் எல்லாம் ஒரே கூட்டமாக அமர்ந்து கொண்டும் ஒன்றிரண்டு சுற்றியபடியும் இருந்தன.
மறுநாளும்…
சிவாஜி அந்த ஞானியைத் தரிசிக்கப் போன போது ஞானி வழக்கப்படி இராம நாமத்தைப் பாடிக் கொண்டிருந்தார்.
அவரைச் சுற்றிக் கூடியிருந்த காட்டு விலங்குகள் எல்லாம் கண்களிலிருந்து நீர் வழிய அமைதியாகக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தன.
அதுவரை சிவாஜி அப்படிப்பட்ட இசையைக் கேட்டதே இல்லை. அவர் தாம் ஒரு மன்னர் என்பதையே மறந்தார்.
அங்கிருந்த ஒரு மரத்தின் நிழலில் அப்படியே அமர்ந்து தன்னிலை மறந்தார்.
அது மட்டுமன்று. ஒப்பற்ற அந்த சீலரையே தம் மானசீக குருவாகவும் ஏற்கத் தொடங்கி விட்டார் சிவாஜி.
ஒரு நாள்.
அந்த மஹா ஞானி தனிமையில் இருந்தார். சிவாஜிக்கு மகிழ்ச்சி தாளவில்லை.
அவர் உடனே ஞானியை நெருங்கி அவரது திருவடிகளில் விழுந்து வணங்கினார். “குருநாதா! அடியேனுக்கு ஞான உபதேசம் செய்யுங்கள்!” என வேண்டினார்.
தகுதி உள்ளவர்கள் வந்து உபதேசம் செய்யும்படி கேட்டால் அதை மறுக்கக் கூடாது. உபதேசம் செய்ய வேண்டும்.
அதனால் சமர்த்த இராமதாசர் சிவாஜிக்கு இராம மந்திர உபதேசம் செய்து அவரைத் தம் சீடராக ஏற்றுக் கொண்டார்.
குருநாதரை வணங்கிய சிவாஜி அவரிடம் இராம மந்திரத்தை இனிய இசையுடன் பாடக் கற்றுக் கொண்டார்.
ஒரு நாள்.
சிவாஜி சிறிதளவு படையுடன் சமர்த்த இராமதாசர் தங்கியிருந்த மாவுலி என்ற நகரத்திற்குப் போய்க் கொண்டிருந்தார்.
இரவு நேரம் நெருங்கியது. பயணம் செய்து கொண்டிருந்த சிவாஜி காட்டிலேயே ஓரிடத்தில் முகாம் போட்டுத் தங்கிவிட்டுக் காலையில் பயணத்தைத் தொடரலாம் எனத் திட்டமிட்டார்.
அதன்படியே காட்டில் ஆங்காங்கு கூடாரமிட்டுப் படைவீரர்கள் தங்கினார்கள்.
சிவாஜி மட்டும் தனிமையை விரும்பிச் சற்றுத் தள்ளியே கூடாரத்தை அமைத்து அதில் தங்கியிருந்தார்.
ஔரங்கசீப்பின் பெரும் படை சிவாஜியையும் சிவாஜியின் படையையும் சுற்றி வளைத்து முற்றுகையிட்டது.
அது எதுவும் தெரியாத சிவாஜி மன்னரோ தன்னை மறந்த நிலையில் பக்திப் பரவசத்தோடு இராம மந்திரத்தைப் பாடிக் கொண்டிருந்தார்.
எந்த நேரமும் சிவாஜியும் அவரது படையும் கைது செய்யப்படலாம் என்ற அந்தச் சூழ்நிலையில்…
அந்த இரவு நேரத்தில்…
காட்டிலிருந்த குரங்குக் கூட்டங்கள் சிவாஜி மன்னரின் படைகளுக்கு உதவியாக முகலாயப் பெருஞ்சேனையின் மீது பாய்ந்தன.
முகலாயப் படை திகைத்தது. “இவ்வளவு பெரிய வானரக் கூட்டம் எங்கிருந்து வந்தது?” என்ற அதிர்ச்சியில் முகலாயப் படை சிதறிப் போய் சின்னாபின்னமாகி ஓடியது.
சிவாஜிக்கு விவரம் தெரிந்தது. ‘ஆஞ்சனேயரே வந்து தம்மைக் காப்பாற்றியிருக்கிறார் என உணர்ந்தார்.
மஹா ஞானியான சமர்த்த இராமதாசரின் மகிமையை விளக்கும் மற்றொரு நிகழ்ச்சியும் நடந்தது. ஆனால் இது நடந்தது காட்டில் அன்று!
வீர சிவாஜி மன்னரின் அரண்மையில் நடந்தது. ஒரு சமயம்…
வீர சிவாஜியைப் பார்ப்பதற்காக சமர்த்த இராமதாசர் அரண்மனைக்கு வந்தார். அந்த நேரத்தில்…
சமர்த்த இராமதாசரின் தலைமைச் சீடரான உத்தமர் என்பவர் அரண்மனை நந்தவனத்தில் இருந்த பழங்களைப் பறிப்பதற்காக சமர்த்த இராமதாசரிடம் அனுமதி கேட்டார். அதற்கு.. “நானே பறித்துத் தருகிறேன்” என்று சொல்லி கீழே கிடந்த கல்லை எடுத்துக் கனிகளின் மீது வீசினார் சமர்த்த இராமதாசர்.
அந்தக் கல் தவறுதலாக ஒரு பறவை மீது பட்டு பறவை துடிதுடித்துக் கீழே விழுந்து இறந்தது.
அதைப் பார்த்து அங்கிருந்தவர்கள், “இவர் பெரிய ஞானிதாம். ஆனால் கல்லை எடுத்து அடித்துப் பறவையைப் பரலோகம் அனுப்பிவிட்டாரே!” என்று பரவலாகப் பேசினார்கள்.
அதைக்கேட்ட சமர்த்த இராமதாசர் இராம மந்திரத்தின் மகிமையை விளக்கும் ஒரு பாடலை ‘ஜன்ஜூட்’ எனும் இராகத்தில் பாடினார்.
பாடலைப் பாடிய படியே கீழே இறந்து கிடந்த பறவையை எடுத்து ஆகாயத்தில் வீசினார்.
அந்தப் பறவை உயிர் பெற்று அப்படியே பறந்து ஓடியது.
ஹிந்துஸ்தானி இராகமான ‘ஜன்ஜூட்’ என்ற இராகத்தைப் பாடினால் எப்படிப்பட்ட நோயும் நீங்கும் என்பது இன்றும் நிலவி வரும் நம்பிக்கை.
கர்னாடக சங்கீதத்தில் அதே சாயலுடைய ‘செஞ்சுருட்டி’ என்ற இராகம், பக்தி பாவத்துடன் பாடப்படுமானால் மனோ ரோகங்களைப் போக்க வல்லதாக இருக்கிறது.
சமர்த்த இராமதாசர் இறந்துபோன பறவையை உயிருடன் எழுப்பிய தகவல் ஊரெங்கும் பரவியது.
அப்போது மாவுலி நகரத்தை ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த முகலாய மன்னனுக்கும் தகவல் தெரிந்தது.
அவன் மனைவிக்கு சித்தப் பிரமை உண்டாகியிருந்தது. அந்த முகலாய மன்னன் மாவுலி நகர ஹிந்துக்கள் அனைவரையும் இஸ்லாம் மதத்தைச் சாரும்படி கொடுமைப்படுத்திக் கொண்டிருந்தான்.
அப்படிப்பட்ட அந்த மன்னன்தான் சமர்த்த இராமதாசரைப் பணிந்து “என் மனைவியின் சித்தப் பிரமையைத் தீர்த்து வையுங்கள்!” என வேண்டினான்.
சமர்த்த இராமதாசரும் பார்த்தார். ‘இந்த மன்னனை நல்வழிப்படுத்த இஃது ஒரு நல்ல வாய்ப்பு’ என்று எண்ணிய அவர்…
மன்னனின் மனைவி முன்னால் மூன்று மணிநேரம் ‘மால் கவுஞ்ச்’ என்ற இராகத்தில் இராம பஜனை செய்தார்.
மூன்றாவது மணியில் மன்னனின் மனைவி சித்தப் பிரமை நீங்கித் தெளிந்து எழுந்தாள்.
அவளையும் தன்னுடன் சேர்ந்து பாடச் செய்தார் சமர்த்த இராமதாசர்.
முகலாய மன்னன் வெட்கித் தலைகுனிந்தான். ஹிந்துக்களுக்குத் தான் இழைத்த அநீதிக்கு ஏதாவது பரிகாரம் செய்ய எண்ணி சமர்த்த இராமதாசரிடம் முறையிட்டான்.
இராமதாசர், “மக்கள் ஒருவரை ஒருவர்சந்தித்துக் கொள்ளும்போது ‘ ராம்ராம்!” என்று சொல்லிக் கொள்ள வேண்டும்” எனக் கேட்டார்.
அன்று முதல் மஹாராஷ்டிர மாநிலம், மாவுலி நகரம் முதலான வட தேசங்களில் மக்கள் ஒருவருக்கொருவர் ‘ராம்! ராம்!’ எனச் சொல்லிக் கொண்டார்கள்.
மஹாஞானியான சமர்த்த ராமதாசரின் நல்லிசையால் அவர் பெற்ற இராம பக்தியால் நம்தேசத்தில் ஒரு ஹிந்து சாம்ராஜ்ஜியமே நிறுவப்பட்டது.
ஜெய் ஸ்ரீராம்..ஜெய் ஸ்ரீராம்..ஜெய் ஸ்ரீராம்..
ஸ்ரீராமஜயம்!!!
ஸ்ரீ ராம ஜெய ராம ஜெய ஜெய ராமா
பழனிக் கடவுள் துணை -08.03.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
இரண்டாவது- வெண்பா அந்தாதி -வெண்பா-81
மூலம்:
அதுலபர மானந்தம் அன்பர் அடைவான்
சதுமுகனைக் குட்டியசேய் தன்னை – மதுமலர்த்தண்
சோலைப் பழனிவெற்பிற் றோத்திரம்செய் வார்கள்மற்றோர்
வேலைக் கிசையார்மெய் மெய் (81).
பதப்பிரிவு:
அதுல பரம ஆனந்தம் அன்பர் அடைவான்
சது முகனைக் குட்டிய சேய் தன்னை – மது மலர்த் தண்
சோலைப் பழனி வெற்பில் தோத்திரம் செய்வார்கள் மற்றோர்
வேலைக்கு இசையார் மெய்! மெய்!! (81).
பதவுரை மற்றும் பொருள் விளக்கம்:
அதுல -மேலான;
பழநியாண்டவரைத் துதித்தவர்கள் அவனைத் துதிப்பதால் அடையும் பேரானந்தத்தை வேறு எதிலும், எந்த வேலையிலும் அடைய மாட்டார் என்று உறுதிப்படுத்தும் வெண்பா.
நான்கு முகங்களை உடைய பிரம்மனைக் குட்டிய என்றும் இளம்பூரணனான பழனிப் பெருமானை, தேன் துளிர்க்கும் மலர்கள் ததும்பும் குளிர்ந்த சோலைகள் நிரம்பி வழியும், பழனி மா மலையில் தோத்திரம் செய்பவர்கள், மேலான, சொல்ல ஒண்ணாத பரம ஆனந்தம் அடைவார்கள்; அவனைத் துதித்தேத்தும் வேலையைத் தவிர, வேறு எந்த உலகியல்பான தொழிலும், ஈடுபட விரும்பார் என்பதே மெய்யான மெய்! யாராலும் அசைக்க ஒண்ணாத உண்மை என்று உணர்க! பழனிப் பெருமான் திருவடி பணிக!
வேலையிற்றுயின்றோன்* மருமகனின் வேலைப் பழனியில் துதி; வேளையில் காக்கும் பழனிவேளை, அச்செவ்வேளின் அயில்வேலை, அவ்வீரன் காலை, பணிவதைத் தவிர வேறென்ன தலையாய வேலை?
* வேலையிற்றுயின்றோன்- விஷ்ணு;
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!சரணம்!
ஸமாத்மா ஸம்மிதஸ்ஸம: |
அமோக: புண்டரீகாக்ஷோ
வ்ருஷகர்மா வ்ருஷாக்ருதி: ||12🙏🙏🙏
*107. ஸத்யாய நமஹ (Sathyaaya namaha)*
[08/03, 17:05] Jayaraman Ravilumar: அவரைச் சிறையிலடைத்தான் தொண்டைமான்.சிரித்துக் கொண்டே,
“திருவேங்கடமுடையானின் அடியார்களுக்குச் சிறைச்சாலை
கூட தங்க மாளிகை போல மின்னும். மூங்கில் கழிகள் கூட அவர்களுக்குக் கரும்பு போல் இனிக்கும்!” என்றார் நாராயண ரிஷி.
“அப்படியா? அப்படியானால் உங்கள் அகிலாண்டங்கோடி பிரம்மாண்ட நாயகனிடம் சொல்லி இந்தச் சிறையைத் தங்கமாக மாற்றச் சொல்லுங்கள்.
மூங்கில் கழிகளைத் தருகிறேன், நீங்கள் அதைக் கரும்பாய்க் கருதிச் சாப்பிடுங்கள்.
இவை இரண்டும் நாளை காலைக்குள் நடக்காவிட்டால், உங்கள் தெய்வத்தை இனி
அகிலாண்டங்கோடி பிரம்மாண்ட நாயகன் என்று அழைக்கக் கூடாது!” என்றான்.
[08/03, 16:55] Jayaraman Ravilumar: சிவானந்த லஹரில அடுத்த ஸ்லோகம்…66வது ஸ்லோகம்.
क्रीडार्थं सृजसि प्रपञ्चमखिलं क्रीडामृगास्ते जनाः
यत्कर्माचरितं मया च भवतः प्रीत्यै भवत्येव तत् ।
शम्भो स्वस्य कुतूहलस्य करणं मच्चेष्टितं निश्चितं
तस्मान्मामकरक्षणं पशुपते कर्तव्यमेव त्वया ॥ ६६॥
க்ரீடா³ர்த²ம்ʼ ஸ்ருʼஜஸி ப்ரபஞ்சமகி²லம்ʼ
க்ரீடா³ம்ருʼகா³ஸ்தே ஜனா꞉
யத்கர்மாசரிதம்ʼ மயா ச ப⁴வத꞉ ப்ரீத்யை ப⁴வத்யேவ தத் |
ஶம்போ⁴ ஸ்வஸ்ய குதூஹலஸ்ய கரணம்ʼ
மச்சேஷ்டிதம்ʼ நிஶ்சிதம்ʼ
தஸ்மான்மாமகரக்ஷணம்ʼ பஶுபதே கர்தவ்யமேவ த்வயா || 66 ||
[08/03, 16:57] Jayaraman Ravilumar: பக்திமான்கள் என்னன்னா, இந்த ஞானம் ஒரு ஷணம் வருகிறது,
அடுத்த ஷணம் திரும்ப நான்னு நெனைசுண்டு தன் திருப்திக்காக் எதோ பண்ணி அதனால அவஸ்தப்பட்டு அப்படியெல்லாம் பண்ணினா கூட, அப்புற்ம் சரி பகவானே என்னமோ உன்னுடைய ஸ்ருஷ்டி தானே…
இதுவும் உன்னுடைய திருப்தி போல இருக்கு..என்ன இன்னிக்கு இப்படி ஆட வெச்சியே..
இதையும் உனக்கு அர்ப்பணம் பண்றேன்..நாளைலேர்ந்து என்ன ? –
“மேன்மை தொழிலில் பணியி னையே.” அப்படின்னு சொல்லி..
இதவிட அழகான காரியங்கள், உனக்கு பிடிச்ச மாதிரியான காரியங்கள பண்ண வை, அப்படின்னு சொல்லிக்கலாம்
பதிவு 105 started on 6th nov
*பாடல் 32 ... கலையே பதறி*
(கலை ஞானம் வேண்டாம்)
கலையே பதறிக், கதறித் தலையூடு
அலையே படுமாறு, அதுவாய் விடவோ?
கொலையே புரி வேடர் குலப் பிடிதோய்
மலையே, மலை கூறிடு வாகையனே.
[08/03, 16:53] Jayaraman Ravilumar: கலைகளை தந்திரக் கலை, மந்திரக் கலை, உபதேசக் கலை என
மூன்று வகையாகப் பிரிக்கலாம்:
. தந்திரக் கலை என்பது இறைவானாலேயே அருளிச் செய்யப்பட்ட
ஆகமங்களைக் கொண்டது.
. மந்திரக் கலை என்பதில் வழிபாட்டு தேவதையை கை முத்திரை
மூலமாக ஆவாகனம் செய்து, மூல மந்திரத்தை இடைவிடாமல் ஜெபிப்பது.
. உபதேசக் கலை என்பதில் குரு முகமாய் உபதேசம் பெற்று, சமாதி
சட்கம் எனக் கூறப்படும் நெறி முறையில் வாழ்வது. அவை சமம், தமம்,
உபரதி, திதீட்சா, சமாதானம், சிரத்தை.
ஆனால் இவற்றுடன் நின்று அநுபூதி அடையாமல் காலத்தைப்
போக்குவதில் பயனில்லை.
வேடர் குலத்தை இங்கு கூறியதில் ஒரு உட் போருளும் உள்ளது.
முன் கூறப்பட்ட கலைகளை அநுசரித்தவர்களுக்குத்தான் அநுபூதி
கிட்டும் என்று பதறவும் கதறவும் வேண்டாம்.
ஆன்ம பரி பக்குவமே
முக்கியமான அம்சம். கொலை செய்வதையே தம் தொழிலாகக்
கொண்ட
வேடர் குல வள்ளிக்கு அவளின் தீவிரமான ஆன்மீக பரிபக்குவத்தின்
காரணமாக முக்தி கிடைத்தது.
மற்றுமொரு உதாரணம் வேடன் கண்ணப்பன்.
முடிவாக தீவிர பக்தியே தேவை.
கலைகளெல்லாம் அப்புறம்தான்.
வேற் குமரர்க்கு அன்பில்லாதவர் ஞானம் மிகவும் நன்றே என்பார்
அலங்காரத்தில் (66. நீர் குமிழிக்கு).
*ஸ்ரீ லலிதாம்பிகையின்* *1000 நாமங்கள்* 🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️
*பதிவு 508* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*223 வது திருநாமம்*
[08/03, 16:50] Jayaraman Ravilumar: *223 . महाबुद्धिः - மஹாபுத்திர் -*
அதிக புத்தி கூர்மையானவள். அவளறியாத விஷயமே இல்லை. சர்வ சகல ஞானி.
*பதிவு 102*
*18th Nov 24*
*ஆர்யா சதகம் - ஸ்லோகம்*👌👌👌
💐💐💐
*90*
[08/03, 16:45] Jayaraman Ravilumar: ताडितरिपुपरिपीडनभयहरण निपुणहलमुसला ।
क्रोडपतिभीषणमुखी क्रीडसि जगति त्वमेव कामाक्षि ॥ ९०॥
90. Thaditha ripu paripeedana bhayaharane nipuna hala musalaa,
Kroda pathi bheeshana mukhi kreedasi jagathi thwameva Kamakshi.
தாடிதரிபுபரிபீடனபயஹரண னிபுணஹலமுஸலா |
க்ரோடபதிபீஷணமுகீ க்ரீடஸி ஜகதி த்வமேவ காமாக்ஷி ||90||
[08/03, 16:47] Jayaraman Ravilumar: இந்த ஸ்லோகத்தில் ஸ்ரீ காமாக்ஷி தேவி வாராஹியாக வருகிறாள்.
வாராஹி யார் தெரியுமா?
ஸ்ரீ லலிதாம்பிகையின் சதுரங்க, நாலு வித, ஸைன்யத்தில் தலைவி, எஜமானி.
எதிரிகளை வதம் செய்வதிலும், பக்தர்களை தாய் போல் காப்பதிலும் வல்லவள்.
வாராஹியின் சில பெயர்கள்:
பஞ்சமி, சமயேஸ்வரி, சமய ஸங்கேதா , போத்ரிணீ , வார்த்தாளி , மஹா சேனாப்யாக்ஞா, சக்ரேஸ்வரி, அரிக்னீ. தன்னிடம் யுத்தம் செய்து தோற்ற எதிரிகளின் படைகளை உடையவள்.
அவர்களின் பயன்களை போக்குபவள்.
கலப்பை, உலக்கை போன்ற ஆயுதங்களை தயங்கியவள்.
அப்படிப்பட்ட காமாக்ஷி உன்னை நமஸ்கரிக்கிறேன். 🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷🐷
*❖ 135 நிர்மலா* = தூய்மையானவள்
பொய்மை கொண்ட மனமதில் புகல் அறியா வன்மை கொண்டவள்
வேள்வித் தீயினில் வீரம் கொப்பளிக்க எழுந்தவள்
வேட்கை கொண்டோர் மனமதில் பாசம் அங்குசம் கொண்டு ஆள்பவள்
ஆண்மையும் அவளே அழகிய சுந்தரியும் அவளே ...
ஏழ்மை தனை நீக்கி வறுமை தனை போக்கி
கருமை சூழ்ந்த கண்களில்
மதுரம் அளவின்றி ஊற்றி மகிழ்பவள்
மாணிக்க தொட்டிலிலே
மரகத பதுமை அங்கே
சிந்துவதெல்லாம் முத்துக்கள் ...
பவளங்கள்
பார்த்திருக்க
கோமேதங்கள் கொலுவிருக்க
வையிரமாய் என் வரமாய் ஜொலித்திடுவாள்
வற்றாத இந்த தங்க
பேழிகை ...
தூய்மை எனும் ஆடை தனில்
வெண்மை உள்ளம் கொண்டு
மேன்மை எழில் கொண்டு
வேங்கை நீ சிரித்திடுவாய் ...
அதில் வேண்டும் வரம் யாவும்
போதும் போதும் எனும் அளவில் பொங்கி வழிகின்றதே அம்மா 🙌🙌🙌
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
அருணாசலசிவ அருணாசலசிவ
அருணாசலசிவ அருணாசலா !
92 –
லட்சியம் வைத்து அருள் அஸ்திரம் விட்டு எனை
பட்சித்தாய் பிராணனோடு அருணசலா (அ)
Making me your target , using your missile called " *Grace* " You devoured me alive *_Arunachala_*
கண்டனையோ என்னை
உண்டனையோ உன்னில்
தண்டனையோ உன் பிரிதல் இன்று ..
வந்தனையோ நான் செய்யும் பூஜைகள் உனக்கு
எத்தனையோ என் பிறவிகள் நீ அறிந்தாய் ..
எந்தனையோ உன் பிள்ளை என்றே ஏந்தினாய் ...
உந்தனையோ நான் மறவேன் *அருணாசலா ?*
வந்தனயோ *அருணாசலா*
வாரா விடில் வாழ்வேன் இன்னும் நான் என்றே நினைத்தாயோ *அருணாசலா ?*
பஞ்சனையில் நீ படுத்துறங்க
மஞ்சனையில் உன் மான்கள் குதித்தோட
உன் வஞ்சனையில் நான் வாடுவது சரியோ *அருணாசலா*?
கஞ்சனை மன்னித்து கந்தனை போல் கட்டிப் பிடிப்பாய் *அருணாசலா* ...
நஞ்சனை உண்டவனே ...
நஞ்சு எனும் என் குணங்கள் உண்டே
உன் கண்டமதில் வைப்பாயோ *அருணாசலா*💐💐💐
So Svarupa Damodara Gosvami has described this intricate philosophy of Radha and Krishna in one verse, very nice verse. Radha krsna-pranaya-vikrtir hladini-saktir asmad ekatmanav api bhuvi pura deha-bhedam gatau tau [Cc. Adi 1.5]. So Radha and Krishna is the one Supreme, but in order to enjoy, They have divided into two. Again Lord Chaitanya joined the two into one. Caitanyakhyam prakatam adhuna. That one means Krishna in the ecstasy of Radha. Sometimes Krishna is in ecstasy of Radha. Sometimes Radha is in ecstasy of Krishna. A very happy women's day to all the beautiful energies 🎉🎉
ஆமாம் அதற்கு ஏன் பெண் உருவம் கொடுக்க வேண்டும் ... ?
உலக வியாபாரம் எப்படி நடக்கும் ...
ஒரு பெண் தானே தாயாக உயிர்களை சிஷ்ட்டிக்க முடியும் ..
புருஷிகா இல்லை என்றால் பிரம்மம் சிவமாகவே இருக்கும் ...
இந்த உலகத்தை யார் கவனிப்பார்கள் ?
நாம் சிவனின் சிந்தனைக்கு அதாவது அவனின் மறுபக்கத்திற்கு செலுத்தும் மரியாதை அம்பாளை புகழ்வது ..
சில ஸ்லோகங்கள் அம்பாளை உயர்த்தி சிவனை தாழ்த்தி சொல்லும் ...
சிவனை வாழ்தினால் என்ன அவன் எண்ணத்தை , சிந்தனையை வாழ்த்தினால் என்ன .. இரண்டும் ஒன்று தானே .. 🙌🙌🙌
மதுரையில் Kinetic Energy அதிகமாக வெளியில் தெரியும் ...
இங்கே மீனாட்சி தான் எல்லாமே ...
பரப்பிரம்மம் எப்பொழுதும் 100% ஆகவே இருக்கும்
மீண்டும் formula வை பார்ப்போம்
100% = பரப்பிரம்மம்
PE = பரமேஸ்வரன்
KE = அம்பாள்
0 + PE = 100% ( சிதம்பரம்)
KE + 0 = 100% ( மதுரை)
மற்ற கோயில்களில் ratio வேறு படும்
PE 60 % , KE 40% or PE 30% , KE 70% இப்படி
திருவண்ணாமலையிலும் , திருசெக்கோட்டிலும் PE = 50% & KE =50% ... சமமாக இருக்கும்
இதைத்தான் *அர்த்தநாரீஸ்வரர்* எனப்போற்றுகிறோம்
இதுவே சிவசக்தி தத்துவம் ... அதுதான் *ஆஹோ புருஷிகா* ( அகம் புருஷிகா)
காரண பர சித்ரூபா காஞ்சீபுர
ஸிம்னி காமபீடகதா
காசன விஹரதி கருணா காச்மீர
ஸ்தப கோமலாங்கலதா.
‘காரண பர சித்ரூபா’ வான தேவி ‘கார்ய காரண நிர்முக்தா’வாகவும் ஆகிறாள். சத் சித் ஆனந்தம் எல்லா உயிர்களிலும் ஒன்றியும், எல்லாவற்றிலும் விடுபட்டும், மேலான அதீதமான பரப்ரம்மமாகவும் விளங்குகின்றாள்.
பூமிதேவியின் நாபிஸ்தானமான காஞ்சீ எனும் நகரத்தில் காமபீடத்தில் குங்குமப்பூ கொத்துப் போல் கருணையை வாரி வழங்கிக் கொண்டு அநேக திருவிளையாடல்களை புரிந்து கொண்டிருக்கிறாள்.
குவித்து வைத்த குங்குமமோ, கொட்டி வைத்த குங்குமப்பூ குவியலோ என்பதாக மூகர் நம் மனக்கண் முன்பு தேவியை நிறுத்துகிறார்
ஸமுதாய சார கோதண்டம்
ஆத்ருத காஞ்சி கேலனம்
ஆதிமமாருண்ய பேதமாகலயே.
கலக்ராஹீ பெளரந்தாபுரவனீ பல்லவ ருசாம்
த்ருத ப்ராதம்யானாம் அருணமஹஸா
மாதிமகுரு:
ஸமிந்தே பந்தூக ஸ்தபக ஸஹ யுத்வா திசிதிசி
ப்ரஸர்ப்பன் காமாக்ஷ்யா: சரண கிரணானா
மருணிமா.
தேவியின் பாதங்களின் செம்மை நிறத்தை உதய சூரியனின் சிவந்த ஒளியாகத் திகழ்கிறது. அந்த சிவந்த ஒளி, சிவப்பு வண்ணத்துக்கே முதன்மையாக, குருவாக விளங்குகிறது என்று மூககவி தேவியின் பாதங்களின் சிவப்பு நிறத்தை போற்றுகிறார். காமாக்ஷியின் பாத கிரணங்களின் செம்மை, திக்கு திசைகளெல்லாம் வியாபித்து பிரகாசிக்கிறது.
ப்ராதி பஸரித்
ப்ரவாஹ ப்ரோத்தண்டீ கரண ஜலதாய
ப்ரணமதாம்
ப்ரதீபாய ப்ரெளடே பவதமஸி காமாக்ஷி சரண
ப்ரஸாதெளன்முக்யாய ஸ்ப்ருஹயதி ஜனோயம்
ஜனனிதே.
காலிந்தீ ஜல காந்தய: ஸ்மிதருசி
ஸ்வர்வாஹினீபாதஸி
ப்ரெளடத் வாந்தருச: ஸ்புடாதர மஹோ
லெளஹித்ய ஸந்த்யோதயே
மாணிக்யோபல குண்டலாம் சு
சிகினி வ்யாமிச்ர தூமச்ரிய:
கல்யாணைகபுவ:கடாக்ஷஸுஷமா:
காமாக்ஷி ராஜந்திதே.
‘ஸர்வமங்களா’ எனும்படி ப்ரம்ம ஸ்வரூபிணியான தேவி மங்களமே வடிவானவள். தேவியின் கடைக்கண் பார்வையில் கங்கையில் யமுனை போல் கருநிறம் நீரின் காந்தி போலவும் மிகச் சிவந்த ஒளி வீசும் உதடுகள் என்னும் ஸந்தியா கால சூரியனைப் போலவும் தோற்றமளிக்கிறது
ஜாஹ்னவீ
ஹிமகிரிதடப்ராக்பாராயா க்ஷராய பராத்மனே
விஹரண ஜுஷே காஞ்சீதேசே மஹேஸ்வர
லோசன
த்ரிதய ஸரஸ க்ரீடா ஸெளதாங்கணாய
நமோ நம:
இதை ‘‘முனிமானஸ ஹம்ஸிகா’’ என்று லலிதா ஸஹஸ்ரநாமமும் கூறுகிறது. கங்கோத்ரி என்ற இடம் இமயத்தின் உயரமாக சிகரமாக உள்ளது. கங்கையின் ப்ரவாஹம் அங்கு உள்ளது போல தங்கு தடையற்ற வாக்குப் பிரவாகம் தேவியின் பக்தர்களுக்குக் கிடைக்கிறது.
தேவி லலிதாவாக, காமாக்ஷியாக காம விலாஸத்தின் மேன்மாடமாக காஞ்சி என்ற நகரத்தில் காமேஸ்வரனுடன் இன்புற்றிருக்கும் அந்த தேவியை மீண்டும் மீண்டும் நமஸ்கரிக்கிறேன்.
ப்ராப்னோதியம் ஸுக்ருதினம் தவ பக்ஷ பாதாத்
காமாக்ஷி வீக்ஷண விலாஸகலா புரந்த்ரீ
ஸத்யஸ்தமேவ கிலமுக்தி வதூர் வ்ருணீதே
தஸ்யாந்திதாந்த மனயோரிதமைகமத்யம்.
கையில் மாலையுடன் ஸ்வயம்வர மண்டபத்தில் வரும் பெண்ணுடன் வாணிப்பெண் எனும் தோழி ஒவ்வோர் வரனையும் பற்றிக் கூறுவாள்.
பிடித்தமானவனையே கணவனாக மாலையிட்டு வரிப்பாள் அரசகுமாரி.
தேவியின் கருணாகடாக்ஷம் எந்த வரன் மேல் விழுகிறதோ அப்போழுதே முக்தி என்ற பெண்ணும் அவனுக்கு மாலையிட்டு விடுகிறாள். இப்படிப்பட்ட ஓர் ஒற்றுமையை கவி வியந்து பாராட்டுகிறார்.
ச்ருங்கார பீஜவிபவஸ்ய புன: ப்ரரோஹே
ப்ரேமாம் பஸார்த்ரம் அசிராத் ப்ரகரணே சங்கே
கேதாரமம்ப தவகேவல த்ருஷ்டி பாதம்
வாய்ந்தது.
த்வத்மாந்த ஸ்மித கந்தலஸ்ய நியதம்
காமாக்ஷி!சங்காமேஹே
பிம்ப: கச்சந நூதன ப்ரச்லிதோ நைசாசரஸ்ரீ கர:
கிஞ்ச க்ஷீரபயேயாநிதி: ப்ரதி நிதி ஸ்வர்வாஹினீ
வீசிகா
பிப்வோகோ(அ)பி விடம்ப ஏவ குஹனா
மல்லீ மதல்வீ ருச:
நாம் பர:
காமாக்ஷித்வரயா விபத்ப்ரசமநே காருண்ய
தாரா: கிரன்
ஆகச்சந்த மனுக்ரஹம் ப்ரகடயந் ஆனந்த
பீஜாநி தே
நாஸீரே ம்ருதுமஹால ஏவதநுதே நாதே
ஸுதா சீதள’: