ஸ்ரீ லலிதா சஹஸ்ரநாமம் - நாமங்கள் 50 , 51 52 , 53 & 54 பதிவு 53
50.அநவத்யாங்கீ :
குற்றமில்லாத அங்ககளைக்கொண்டவள் . நிகரில்லாத உன்னத தேகத்துடன் திகழ்பவள்
51.ஸர்வாபரண பூஷிதா :
பல வகையான அணிகலன்களைக் கொண்டவள் . அனைத்து ஆபரண அலங்கார பூஷணங்களும் தரித்திருப்பவள்
52.சிவகாமேச்வராங்கஸ்தா :
காமேஸ்வரி - ஆசைகளைபபூர்த்தி செய்பவள் - காமேஸ்வரியாக அம்பாள் எங்கே வீற்றிருக்கிறாள் ? சிவகாமேசுவரனாக உள்ள தனது பர்த்தாவின் திருத்தொடையில் . சிவனின் அர்த்தாங்கினியானவள் - அவனின் பாதியை கொண்டவள். சிவனின் அம்சமாக விளங்குபவளாகிய அன்னை அர்த்தாங்க்கினி அதாவது அங்கத்தின் பாதியைக் கோண்டவள் எனவே "சிவகாமேஷ்வர அங்கஸ்தா" - 'அவனின் அங்கமானவள்' என்று உணரலாம். அங்கம் என்பதை மடி (lap) என்று பொருள் கொண்டால், சிவகாமேஸ்வரனின் மடியில் அமர்ந்து அருளுபவள் என்றும் விளங்கிக்கொள்ளலாம்
53.சிவா –
இந்த நாமம் அம்பாளையும் குறிக்கும் .சிவத்துடன் ஐக்கியமானவள், அதனின்று வேறுபாடற்றவள்
Comments
-------------------------------------------------------------
🌹🌺ஜனக மகாராஜா
ஸ்ரீ ராமபிரானின் மாமனார் ஆவார். சீதாபிராட்டியாரின் அருமை தந்தையார். ஜனகரின் மகள் என்ற காரணத்திற்காக சீதா பிராட்டியாருக்கு ஜானகி என்ற சிறப்பு பெயரும் உண்டு.
🌺ஜனக மகாராஜா வெறும் அரசராக மட்டும் இருக்கவில்லை. சிறந்த கல்விமானாகவும் விளங்கினார். ஞானத்திலே உயர்ந்தவர். தவத்திலே சிறந்தவர். வாழ்நாள் முழுவதும் புண்ணிய கைங்கரியங்களை அன்றி மற்றதை சிந்தையாலும் நினைக்காதவர். வாழ்நாள் முழுவதும் நிறைவாழ்வு வாழ்க பெருமை பெற்ற ஜனகர் மனிதர்கள் எல்லோரையும் போல் ஒரு நாள் மரணம் அடைந்தார்.
🌺ஜனகர் புண்ணிய வாழ்வு வாழ்ந்த பெருமான் ஆனதால் அவர் சாமானிய மனிதர்களைப் போல பூத உடலை நீத்தாலும் தெய்வீக உடலை பெற்றார். மகான்களும் மகரிஷிகளும் புண்ணிய செல்வத்தை சேர்த்த பெருந்தகையாளர்களும் வாழும் மோட்சலோகத்திலிருந்து ஜனகரை அழைத்துச் செல்ல பொன் விமானம் ஒன்று மண்ணுலகுக்கு வந்தது.
🌺பொன் விமானத்தில் ஏறி ஜனகர் மோட்ச லோகத்துக்கு புறப்பட்டார். வானுலகத்தை நோக்கி விமானத்தில் விரைந்து கொண்டிருந்த ஜனகர் நெடுந்தொலைவை கடந்த பிறகு ஓரிடத்தில் பெருங்கூச்சல், அழுவதை கண்டு சாரதியை நோக்கி விமானத்தை சற்று நிறுத்தச் சொன்னார். ஓசை வந்த இடத்தை உற்று நோக்கினார்.
🌺அது நரகலோகம் பாவங்கள் செய்த காரணத்தால் பாவிகள் ஆகிவிட்ட ஜீவன்கள் நரக லோகத்தில் எம வேதனைகளை சகிக்க முடியாமல் பரிதாபமாக அலறிக் கொண்டிருந்தன. அந்த காட்சி ஜனகரின் உள்ளத்தை பாகாய் உருக்கியது.
🌺எமதூதர்கள் பாவிகளுக்கு தரும் கொடிய தண்டனைகளையும் அந்த வேதனை தாளமாட்டாது நரகவாசிகள் ஓலமிடும் காட்சியையும் கண்டு ஜனகர் கண்கலங்கினார்.
🌺ஜனகர் சாரதியை நோக்கி அன்பரே ரதத்தை நரக லோகத்தை நோக்கி செலுத்தும். நான் நரக லோகத்திலேயே தங்கி பரிதாபத்துக்குரிய பாப ஜென்மங்கள் கடைத்தற உழைக்கப் போகிறேன் என்றார்.
🌺சாரதி திகைத்து விட்டான். மேலான மோட்சலோகத்தின் இன்ப வாழ்வினை உதறித் தள்ளிவிட்டு நரக லோகத்துக்குச் செல்ல விரும்பும் ஒருவரை இதற்கு முன் சாரதி சந்தித்தது இல்லை. இப்படியும் அதிசயம் நடக்குமா? என சாரதி வியப்படைந்தார் . என்றாலும் ரதத்தை ஜனகர் விரும்பியது போல செலுத்த அவனுக்கு அதிகாரம் இல்லை.
🌺ஜனகர் சொன்ன தகவலை தன்னுடைய எஜமானன் எமதர்மராஜனுக்கு அறிவித்தான். எமதர்மராஜன் ஓடோடி வந்தார். ஜனகரின் காலில் விழுந்து வணங்கினார்.
🌺தர்ம பிரபு! தர்மத்தின் உறைவிடமான தங்களுக்கு பாவிகளின் நரகம் எவ்விதம் தகும்? புண்ணிய உலகம் உங்கள் வருகைக்காக எதிர்பார்த்துக் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது என்று எமதர்மன் இயம்பினார்.
🌺கால தேவரே என்று கலக்கத்துடன் அழைத்தார் ஜனகர். நரகலோக மக்களின் இந்த அவல வாழ்க்கையை பார்த்தபின் புண்ணிய உலகில் என்னால் எவ்விதம் நிம்மதியாக பொழுது போக்க முடியும் என்றார்.
🌺எமதர்மன் கவலையோடு சொன்னார் பெருமைக்குரிய பெருமானே நரகலோகத்தில் நீங்கள் காலடி வைத்தால் வாழ்நாள் முழுவதும் சேர்த்த புண்ணியத்தின் அரைப்பாகம் உங்களை விட்டுப் போய்விடுமே!
🌺அதைப் பற்றி நான் கவலைப்படவில்லை நான் வழங்கும் புண்ணியம் என்ன ஆகும்? என்று ஜனகர் வினாவினார்.
🌺அது பாவிகளைச் சென்றடையும் என்றான் கால தேவன்.அதன் விளைவு என்ன என்று கேட்டார் ஜனகர்.
🌺பாவிகளுக்கு நான் வழங்கும் தண்டனைகளின் கடுமை பெருமளவு குறையும் என்றான் எமன்.
🌺அப்படியானால் என் புண்ணியம் முழுவதையும் பாவிகளுக்காக தருகிறேன். அவர்களுக்கு முழு தண்டனையிலிருந்து விலக்கு அளியுங்கள். நானும் நரக லோகத்திலேயே தங்கி பகவானின் கருணை கடாட்சத்தை பற்றி அவர்களுக்கு உபதேசித்து அவர்களின் பாவங்களுக்கு விமோசனம் தேடுகிறேன், என்றார் ஜனகர்.
🌺மண்ணுலகத்தை விட்டு மறைந்து விண்ணுலக எய்த நிலையிலும் தரும நெறிவழி சேவை செய்யத் துடித்து தனக்காக காத்திருக்கும் புண்ணிய உலக சுகங்களையும் தியாகம் செய்யத் துடிக்கும் ஜனகரின் பெருமையை எண்ணி கால தேவன் வியந்தார். ஒரு ஏக்க பெருமூச்சுடன் சாரதிக்கு கண்ணை காட்டினார்.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க*
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
*நாளும் ஒரு திருமுறை நம் வாயால் பாடுவோம்*
தலம் : திருவாரூர்
இரண்டாம் திருமுறை
சங்குலாவு திங்கள்சூடி தன்னையுன்னு வார்மனத்
தங்குலாவி நின்றவெங்க ளாதிதேவன் மன்னுமூர்
தெங்குலாவு சோலைநீடு தேனுலாவு செண்பகம்
அங்குலாவி யண்டநாறு மந்தணாரூ ரென்பதே.
- *திருஞானசம்பந்தர் சுவாமிகள்*
பொழிப்புரை:
சங்கு போன்ற வெண்மையான பிறைமதியைத் தலையில் சூடி, தன்னை நினைப்பவர் மனத்தில் நிறைந்துநிற்கும் எங்கள் ஆதிதேவன் மன்னிய ஊர், தென்னஞ்சோலைகளையும், வானுலகம் வரை மணம் வீசும் உயர்ந்த செண்பக மரங்களையும் உடைய திருவாரூர்.
குறிப்புரை:
சங்கு உலாவு திங்கள் - சங்கினைப்போலும் வெண்டிங்கள். சூடி - சூடிய சிவபிரான். எங்கள் ஆதிதேவன் என்று உரைக்கும் உரிமை ஆசிரியர்க்கு உண்டு.
*🙏🏻🙏🏻🙏🏻*
*சிவன் கழலே சிந்தையாம்*
*கடையேன்*
*குமரேசன் இராஜசிம்மன்*
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
Sanskrit Version:
ब्रह्मार्पणं ब्रह्महविर्ब्रह्माग्नौ ब्रह्मणा हुतम्।
ब्रह्मैव तेन गन्तव्यं ब्रह्मकर्मसमाधिना।।4.24।।
English Version:
brahmaarpaNam brahmahavih:
brahmaagnau brahmaNaa hutam |
brahmaiva tena gantavyam
brahmakarmasamaaDhinaa ||
Shloka Meaning
The different types of yajna are elaborated from verses 4.24 to 4.30
The oblation is Brahman, the offerings are Brahman, the sacrifice is Brahman,
and by absorption to action which is Brahman, Brahman alone shall be reached by him
(by the sacrifice).
There is a Chandogya upanishad verse that goes as follows
Sarvam khalvidam brahma.
This shloka encapsulates the spirit of this upanishad verse.
Keeping this truth in mind one should work; yajna is Brahman in every part and in all its details.
If all this - the whole universe with all the beings in it and all the actions taking place in it is
Brahman, the One Reality without a second, why and wherefore the manifoldness?
Name and form (nama and rupa) have super imposed the diversity on the supreme secondless Brahman.
What is super imposed cannot change of the original substance. The snake that is super imposed
on the rope out of delusion of the eye cannot change the nature of rope. The rope is still the
rope even if a snake is super imposed on it by the illusion of the eye. When the illusion passes
away by focusing the light on the object, the rope is seen and known as the rope.
So, all the time what existed was the rope only and nothing else. Even so, the world of name and form
has been super imposed by the delusion of thte mind and the senses on the supreme Brahman.
When the delusion is cleared and the mind is purified, all this shall be seen and known as Brahman.
The sage knows the truth. Everything that we see, feel, and think, and every action of ours is
Brahman and nothing exists other than the Brahman.
It is this fundamental truth that is affirmed in this verse by the illustration of yajna. The oblation
is yajna. The material used is Brahman. The fire is Brahman. The sacrifice is Brahman. The act of
sacrifice is Brahman. Thus contemplating, man realizes Brahman every where and in all things.
Yajna is taken as an illustration because at the end of Dvaparayuga, sacrifies were performed
elaborately by all people and they were familiar with the rites and rituals. The principle is applicable
to everything and every action that man does. He is blessed who acts in the understanding and
experience of the truth that all is Brahman.
By absorption. Here, the technique of transforming all work into Brahman is indicated. By concentration
and medidation, by constant absorption in Brahman, every kind of work that is done melts into Brahman. Work then loses its separate limited quality, its binding power. It acquires a divine and spiritual quality.
The distinction between karma and jnana is thus eliminated, and Brahman alone is realized in all
that one things and does. The seeker should understand the importance of this verse which shows
the direct path to Brahmajnaana. Any man in any work of life doing any kind of work can practice
this method and reach its goal.
There is a tradition among people to recite this shloka while taking food. The food is Brahman,
the feeder is Brahman, the act of eating is Brahman. It is again an affirmation that everything
and every act is That, appearing to be manifold by the super imposition of name and form..
Jai Shri Krishna 🌺
பொதுவாகவே ஹிந்து மதத்தில் பரோபகாரம் கிடையாது. அதிலும் அந்த மதத்தில் உள்ள அத்வைதத்தில் லோகமே மாயை; ஆத்மாவைத் தவிரப் பிறத்தியானென்றே இல்லை’என்று சொல்லித் துளிக்கூடப் பரோபகார ப்ரக்ஞைக்கு இடமேயில்லாமல் அடைத்து விட்டிருக்கிறது” என்று ஒரு criticism இருந்தாலும், அத்வைத ஆசார்யாளே அத்வைத ஸித்தியை அடைந்து விட்டவனும் லோக ஹிதத்துக்காகத்தான் உலகத்தில் உலாவிக் கொண்டிருக்கிறான் என்கிறார்.
‘டாப் லெவ’லில் இருப்பவனுக்கே பரோபகாரத்தைச் சொன்ன அத்வைத ஆசார்யாள் ஸாதாரண மநுஷ்யனுக்கும் அந்த லெவலுக்கு ஏறுகிற வழியில் இதை அங்கமாகச் சொல்லித்தானிருக்கிறார். “பணம் ஸம்பாதிக்கிறாயா? ஸம்பாதித்துவிட்டுப்போ. ஆனால் அதை தார்மிகமாக ப்ரயோஜனப்படுத்தினாயானால் அதுவே உன் சித்தத்தைப் பரிசுத்தி பண்ண உதவும்” —
யல்லபஸே நிஜ கர்மோபாத்தம்
வித்தம் தேந விநோதய சித்தம்
என்று ‘பஜகோவிந்த’த்தில் சொல்கிறார். அதிலேயே ஆத்ம ஸம்பந்தமாக, பகவத் ஸம்பந்தமாக, “கீதையைச் சொல்லு, ஸஹஸ்ரநாமம் சொல்லு, விடாமல் லக்ஷ்மிபதியான மஹாவிஷ்ணுவை த்யானம் பண்ணு, ஸத்ஸங்கத்திலேயே மனஸை ஈடுபடுத்து” என்றெல்லாம் சொல்லிவிட்டு, முடிவாக “ஏழை எளியவர்களுக்குத் தான தர்மம் பண்ணு” என்று பரோபகாரத்தோடு முடிக்கிறார்:
கேயம் கீதா நாம ஸஹஸ்ரம்
த்யேயம் ஸ்ரீபதிரூபம் அஜஸ்ரம் |
நேயம் ஸஜ்ஜன ஸங்கே சித்தம்
தேயம் தீநஜநாய ச வித்தம் ||
ஆனதால் வேத தர்மம் (லோகம், ஜீவன் எல்லாம் மாயை என்கிற அத்வைதமும்கூட) ஜீவாத்ம கைங்கர்யங்களை ஈஸ்வர ஸம்பந்தத்துடனே சேர்த்துச் சேர்த்து எல்லாரும் பண்ணியாக வேண்டுமென்று கொடுத்திருப்பதைப் புரிந்து கொண்டு அப்படியே செய்ய வேண்டும். நம் பூர்விகர்கள் போனவழி அதுதான். அதிலேயே நாமும் போய் அத்வைத த்ருஷ்டியில் எல்லா உயிர்களையும் ஈஸ்வர ஸ்வரூபமாகப் பார்த்துத் தொண்டு செய்து ஈஸ்வர ப்ரஸாதத்தை அடைய வேண்டும்.
ஸர்வேஜநா: ஸுகிநோ பவந்து |
லோகா: ஸமஸ்தா: ஸுகிநோ பவந்து |
நான்கு கால்கள் கொண்டவை நன்றியுடன் இருக்க
இரண்டு கால் உள்ள நாங்கள் நன்றி சொல்ல ஏன் மறந்தோம் .... ??
எண்ணியதை எண்ணியபடி தர நீ இருக்க
வேண்டாத எண்ணங்கள் நெஞ்சில் குடி புகும் ஆச்சரியம் என்ன ?
நிலவு தூங்கிய பின்னும் உன் நினைவு தூங்கா வரம் வேண்டி நின்றேன் 🙏
கொஞ்சம் நீ விலகி நின்றாலும் என் இதயம் தாங்கா வரம் ஒன்று கேட்டு நின்றேன்
என் உள்ளம் என்ற ஊஞ்சலை நீ உலவுகின்ற மேடை என சமைத்தேன்
என் பார்வை நீந்தும் இடம் நீ கருணை பொழியும் ஓடை என்றே எழுதி வைத்தேன் ...
நன்றி மறப்பின்... நான் வாழா நிலை கேட்டேன் ...
இவை தருவதில் உனக்கேதும் தடை உளதோ ??💐💐💐
கல்யாணம் ஆகவேண்டிய பெண் ஒருத்தி இருந்தாள். அவளுடைய பெற்றோர் பந்துக்களுக்குள்ளேயே முறைப் பையனைப் பார்த்து அவனுக்கு அவளைக் கல்யாணம் பண்ணிக் கொடுக்கத் தீர்மானித்திருந்தார்கள். ஆனால் அந்தப் பெண், “புருஷர்களில் எல்லாம் உயர்ந்தவன் எவனோ, அவனைத்தான் நான் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்வேன்” என்று பிடிவாதம் பண்ணினாள். அவர்களும், “உன் இஷ்டப்படியே போ!” என்று விட்டு விட்டார்கள்.
அந்தப் பெண், ‘புருஷர்களுக்குள்ளேயே உயர்ந்தவன் ராஜாதான். கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டால் அவனைத்தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கொள்வேன்’ என்று தீர்மானம் பண்ணிக் கொண்டு, அவ்வூர் ராஜா பின்னாலேயே போய்க் கொண்டிருந்தாள்.
இதை அந்தப் பெண் பார்த்தாள். ‘அடடா! ராஜாதான் புருஷர்களுக்குள் உயர்ந்தவன் என்று எண்ணி இத்தனை நாளும் ஏமாந்து போய்விட்டேனே! ராஜாவைக் காட்டிலும் உயர்ந்தவர் சாமியார் போல இருக்கிறதே! கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டால் இந்தச் சாமியாரைத் தான் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ள வேண்டும்’ என்று தீர்மானம் பண்ணிக் கொண்டு அந்தச் சாமியார் பின்னாலேயே சுற்ற ஆரம்பித்து விட்டாள்.
சாமியாரோடு போகும்போது, ஒருநாள் அவர் தெருக்கோடியில் இருந்த பிள்ளையாருக்கு முன் நின்று குட்டிக்கொண்டு தோப்புக்கரணம் போடுவதை அவள் பார்த்தாள். “சாமியாரைவிடப் பெரியவர், உயர்ந்தவர் இந்தப் பிள்ளையார்தான். அதனால் பிள்ளையாரைத்தான் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ள வேண்டும்” என்று தீர்மானம் பண்ணிக் கொண்டாள். சாமியாரோடு போகாமல், அந்தப் பிள்ளையாருக்குப் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து விட்டாள்.
அவளைத் தவிர அந்தப் பிள்ளையாரிடம் யாரும் அடிக்கடி வருகிற இடமாக அது இல்லை. அது கோயில்கூட இல்லை; வெறும் மரத்தடிதான். அதனால், தெருவோடு போகிற நாய் ஒன்று அந்தப் பிள்ளையார் மேலே காலைத் தூக்கிக் கொண்டு ‘ஒன்றுக்கு’ப் போயிற்று. அதைப் பார்த்தவுடன், ‘அடடா, இந்தப் பிள்ளையாரையும் விட உசந்தது இந்த நாய்தான்!’ என்று, அந்த நாயைத் துரத்திக் கொண்டு, அவள் போக ஆரம்பித்துவிட்டாள்.
தெருவில் ஒடுகிற அந்த நாயை, ஒரு பையன் கல்லால் அடித்தான். அது ‘வள், வள்’ என்று குரைத்துக்கொண்டு ஓடிவிட்டது.
“ஏண்டா அந்த நாயை அடித்தாய்?” என்று அந்தப் பையனை ஒருவன் பிடித்துக் கொண்டு அதட்டினான்.
‘நாயைக் காட்டிலும் நாயை அடித்தவன் பெரியவன் என்று எண்ணினேன்; அடித்தவனையே திருப்பி அடிக்கிற இவன்தான் உயர்ந்தவன்’ என்று தீர்மானம் பண்ணிவிட்டாளாம் அந்தப் பெண்.
இப்படிக் கடைசியில் அவள் கண்டுபிடித்த அந்த ஆஸாமிதான் அவளுடைய அப்பா அம்மா முதலில் அவளுக்குத் தீர்மானம் பண்ணியிருந்த பிள்ளை! ‘வெகு தூரத்தில் யாரோ இருக்கிறான், இருக்கிறான்’ என்று எண்ணிக் கொண்டே சுற்றினாள். கடைசியில், அவன் அவளுக்கு அருகிலேயே இருந்தவனாகப் போய்விட்டான். இப்படி லௌகிகமாக ஒரு கதை சொல்வதுண்டு.
“எங்கோ தூரத்தில் இருக்கிறான் ஸ்வாமி என்று ஊரெல்லாம் சுற்றுகிறாயே! தெரியாதவரையில் அவன் தூரத்தில் இருப்பவன்தான். ஊரெல்லாம் சுற்றினாலும் அவனைப் பார்க்க முடியாது. அவன் உன்கிட்டேயே இருப்பவன்தான். “தத்தூரே தத்வந்திகே” – ‘தூரத்திற்கெல்லாம் தூரம், சமீபத்திற்கெல்லாம் சமீபம்’ என்று ச்ருதி சொல்கிறது.
மும்மூர்த்திகளில் ஒருவராகவும், காக்கும் கடவுளாகவும் வணங்கப்படுபவர் மகா விஷ்ணு. இவரது மனைவியான, செல்வத்தை அளித்தரும் திருமகளின் வடிவமாக வணங்கப்படுகிறது துளசி. அமிர்தம் பெறுவதற்காக, தேவர்களும் அசுரர்களும் பாற்கடலைக் கடைந்தபோது, பலவிதமான பொருட்களும், தேவ கன்னிகைகளும், தேவர்களும் வெளிப்பட்டனர். அவற்றின் முக்கிய இடம் துளசிக்கு உண்டு. தூய்மையின் மறு உருவமாக விளங்குகிறது துளசி.
பல இடங்களில் விஷ்ணு பக்தர்களால் விஷ்ணுப்ரியா என்ற நாமத்துடன் துளசி பூஜைகள் நடைபெற்று வருவதே, துளசியின் பெருமையைச் சொல்லும். மரணத்தைக் கூட தள்ளிப்போட வைக்கும் சக்தி துளசிக்கு உண்டு என்கிறது புராணங்கள். நல்ல தேவதைகள் வாசம் செய்யும் துளசியை, உயிரிழந்தவரை அடக்கம் செய்யும்போது சிதையில் சேர்ப்பதால், அவரது பாவங்கள் அகலும் என்பதும் நம்பிக்கையாக இருக்கிறது.
பூலோக வாழ்விற்குத் தேவையான செல்வங்களைப் பெற வீடுகளில் துளசியை வைத்து தூப, தீபங்கள் காட்டி வழிபாடு செய்வது நம் மரபு. துளசியை வளர்ப்பதன் மூலம் தெய்வ அருள் மட்டுமல்ல, வீட்டில் உள்ளவர்களின் ஆரோக்கியமும் பாதுகாக்கப்படுகிறது. மருத்துவ மூலிகையாக செயல்படும் துளசியின் சாறு, பல நோய்கள் குணமாக உதவுகிறது. காற்றிலுள்ள மாசுக்களை அகற்றி தூய காற்றை சுவாசிக்க வைக்கிறது. ஆலயங்களில் துளசி தீர்த்தம் தருவதின் பலன் எண்ணற்றது.
பெருமாள் தலங்களில் இடம் பிடித்திருக்கும் துளசி, மூல முதற்கடவுளாக விளங்கும் விநாயகப்பெருமானுக்கும் அர்ச்சனைக்குரியதாகிறது. துளசி அர்ச்சனை செய்பவர்களுக்கு, நுண்ணறிவு பலன் கிட்டும்.
இத்தனை சிறப்பு வாய்ந்த துளசியின் மகிமையைப் போற்றி தினம் வணங்குவோம். வாழ்வில் ஏற்றங்கள் பெறுவோம்.
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
( 09 OCTOBER 2023 )
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍂🍂🍃🍂
To start a day is - just like painting.
Draw the lines with prayers;
Erase the errors with forgiveness;
Dip the brush with patience;
And colour it with love.
🙏 *Good Morning*🙏
🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂
🦜இனிய ஈசன் நமக்கு இந்த மானிடப் பிறவி கொடுத்த நோக்கம் என்ன? என்பதைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்வோம்.
ஐந்தறிவு பெற்ற ஜீவராசிகள் பல இறைவனை வணங்கி, சிவபூசை செய்து சிவபெருமானின் அருளைப்பெற்று உய்ந்திருக்கின்றது. ஆனால் ஆறறிவு படைத்த மனிதர்கள் பலர் திருக்கோயில் செல்வதுமில்லை, இறைவனையும் வணங்க மறந்து விடுகின்றனர்.
மூத்தோர் சொல் முன்னே கசக்கும், பின்னர் இனிக்கும்.
" ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று "
"வணங்கத் தலை வைத்து வார்கழல்வாய் வாழ்த்தவைத்து
இணங்தத்தன் சீரடியார் கூட்டமும்வைத் தெம்பெருமான்"
" தலையே நீ வணங்காய்"
"வாழ்த்த வாயும் நினைக்க மடநெஞ்சும் தாழ்த்த சென்னியும் தந்த தலைவனை"
இப்படி பல சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்.
இதோ இன்னும் சில உதாரணங்கள்.
பறவைகள், விலங்குகள் சிவபூசை செய்து முக்தி அடைந்திருக்கின்றன. நமது தமிழ்நாட்டில் பல தலங்கள் இருக்கின்றன.
திருவண்ணாமலையைப் பிரதட்சணம் செய்த குதிரை நற்பதவி பெற்றது.
திருந்து தேவன்குடியில் வழிபட்ட குதிரை பிறவி நீங்கியது. வண்டு வழிப்பட்டு சிவப்பேறு எய்தியது.
திருவானைக்கா ஜம்புகேசுவரர் திருக்கோயிலில் உள்ள இறைவனை வழிபட்டு சிலந்தியும், யானையும் நற்பேறு பெற்றன.
திருக்கழுக்குன்றம் திருமலையில் உள்ள சுவாமியை வழிபட்டு சண்ட, பிரசண்ட, சம்பாதி, சடாயு, கம்பு, குந்தன், மாகுத்தன் முதலிய கழுகுகள் பூசித்து முத்தி அடைந்தன.
திருமாகறல் தலத்தில் உடும்பு சிவலிங்கத்தை தழுவி முக்தி பெற்றது.
காஞ்சி, தூசியை அடுத்துள்ள குரங்கணில்முட்டம் வாலீஸ்வரர் கோயிலில் உள்ள இறைவனை குரங்கு, அணில், காகம் வழிபட்டு சிவமுத்திப் பெற்றன.
திரு ஈங்கோய்மலை மரகதாசலேசுவரர் சுவாமியை வழிபட்டு ஈயும், திருவெறும்பூர் எறும்பீசுவரர் சுவாமியை வணங்கி எறும்பும் நற்கதி அடைந்தது.
வண்டு வடிவில் திருவண்டார் கோயிலும், திருவாமத்தூர் கோயிலில் பிருங்கி முனிவர் வண்டாய் வணங்கி திருவருளைப் பெற்றார்.
திருக்காளத்தி, திருவானைக்கா, பெண்ணாகடம் கோயிலில் உள்ள இறைவனை யானை வழிப்பட்டு திருவருளைப் பெற்றது.
திருவாவடுதுறை, திருவாமத்தூர், பெண்ணாகடம், பந்தணைநல்லூர் மற்றும் பல இடங்களில் பசு இறைவனை வழிபட்டு இறைவனின் அருளைப் பெற்றது.
திரு மயிலை, மயிலாடுதுறையில் உள்ள இறைவனை மயில் வழிபட்டு பிறவி நீங்கியது.
திருமணஞ்சேரியில் ஆமையும், திருக்கழுக்குன்றத்தில் பன்றியும் வழிபட்டு முக்தி அடைந்தது.
கறையான், அன்னம், ஆந்தை, கரடி, முயல், ஓணான், கிளி போன்றவைகளும் வழிபட்டு முக்தி அடைந்துள்ளன.
விலங்குகள், பூச்சிகள், பறவைகள் எல்லாம் இறைவனை வழிப்பட்டு முக்தி அடைந்துள்ளன.
ஆகையால்
"மானிடர்களே, சிவனைப் பூசித்து நற்பேறு அடையுங்கள்"
" பூக் கைக் கொண்டு அரன் பொன் அடி போற்றிலார்
நாக்கைக்கொண்டு அரன் நாமம் நவில்கிலார்
ஆக்கைக்கே அரை தேடி அலமந்து
காக்கைக்கே இரை ஆகிக் கழிவரே."
அப்பர் சுவாமிகள் ( திருநாவுக்கரசர் ) வாக்காகும்.
இனிய ஈசன் அருளுடன்பதிவு செய்ய நல் வாய்ப்பு அளித்தமைக்கு சிவ வாழ்த்துக்களைக் கூறி 🙇
🌷சிவாய நம🙏🙏 சிவமே ஜெயம் சிவமே தவம். சிவனே சரணாகதி 🌺
🌺அகிலம் காக்கும் அண்ணாமலையார் மலர் பாதம் பணிந்து இன்றைய விடியலை மனமுவந்து நமக்கு அளித்த இனிய ஈசனுக்கு நன்றியுடன் கோடானு கோடி ஆத்ம நமஸ்காரங்கள் 🙏🙏🙏🌺
🌺உலகின் முதல்வன் எம் பெருமான் நம் தந்தை சிவனாரின் இனிய ஆசியுடன் அன்பான சிவ காலை வணக்கங்கள் 🌺
🙇அப்பனே அருணாச்சலா உன்பொற் கழல் பின்பற்றி ஷிவானி கௌரி🦜
கடவுளின் புகழைப் பாடி, அதை ஒரு தொழிலாகக் கொண்டிருந்த ஒரு பாகவதர்.
அன்று பாகவதத்தின் கதையை
ஒரு வீட்டில் பிரவசனம் செய்து கொண்டிருந்தார்.
அப்போது அந்த வீட்டிற்குள் திருட வந்த ஒரு திருடன் நுழைந்து, மூலையில் மறைந்து, (வேறு வழியில்லாமல்) பிரவசனத்தைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
"ஸ்ரீமத் பாகவதம்", பகவான்
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் கதைகள் மற்றும் மாய லீலைகள் நிறைந்த ஒரு புனித நூலாகும்.
திருடன் இக் கதைகளைக் கேட்கும் கட்டாயத்தில் இருந்தான்.
பாகவதர் அச்சமயம் பால கிருஷ்ணர் அணிந்திருந்த ஆபரணங்களை பிரமாதமாக வர்ணித்துக் கொண்டிருந்தார்.
கிருஷ்ணரை பசுக்களுடன் அனுப்புவதற்கு முன், தாயார் யசோதை அவருக்கு அணிவித்து மகிழ்ந்த நகைகளை பாகவதர் விவரித்தார்.
இக் கதைகளைக் கேட்டு பரவசம் அடைந்த திருடன், எப்படியாவது அப் பாலகனின் நகைகள் எல்லாவற்றையும் கொள்ளை அடிக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
தினமும் சிறு சிறு பொருட்களைத் திருடுவதை விட, இது மேல் என்று எண்ணினான்.
இப்பாலகன் இருக்கும் இடத்தை திருடன் அறிய விரும்பினான். நிகழ்ச்சி முடிந்த பின் அவன் பாகவதரைப் பின் தொடர்ந்து சென்று அவரை வழி மறித்தான்.
தட்சிணையாகக் கிடைத்த தனது சிறு செல்வமும் தொலைந்து விடுமோ என பாகவதர் பயந்து, தன்னிடம் ஒன்றும் இல்லை என்று திருடனிடம் கூறினார்.
திருடன், பாகவதரின் பொருளில் தனக்கு எதுவும் வேண்டாம் என்றும், அவர் வர்ணித்த மாடு மேய்க்கும் பாலகனின் ஆபரணங்கள் பற்றிய விவரம் தனக்கு வேண்டும் என்றான்.
தன்னை அவ்விடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லும்படி திருடன் அவரைக் கேட்டான்.
அவன் மேகங்களின் நிறத்தைப் போல் நீல வர்ணமாகவும், கையில் புல்லாங்குழலுடனும், பட்டாடைகளுடனும் இருப்பான்.
நான் வர்ணித்த நகைகளை அந்த நீல வர்ண பாலகன் அணிந்திருப்பான்” என்று கூறி சமாளித்தார்.
பாகவதர் கூறியதை நம்பிய திருடன் பிருந்தாவனத்திற்கு உடனடியாகக் கிளம்பினான்.
அந்த அழகான இடத்தை அவன் கண்டு பிடித்து, ஒரு மரத்தின் மீது ஏறி, ஸ்ரீகிருஷ்ணன் வரும் வழியை எதிர்பார்த்து, நம்பிக்கையுடன் காத்திருந்தான்.
சூரியோதயம் ஆனது.
காற்றுடன் புல்லாங்குழலின் இனிமையான ஓசை மிதந்து வந்தது.
அந்த இசை நெருங்கி, ஓசை சற்று வலிதானதும், திருடன் பால கிருஷ்ணனைக் கண்டான்.
மரத்திலிருந்து இறங்கிய அவன், ஸ்ரீகிருஷ்ணனை நெருங்கினான்.
பால கிருஷ்ணரின் மனோகரமான ரூபத்தைக் கண்டதும், அவன் தன்னை மறந்து அவரை கை கூப்பி வணங்கினான்.
அவனையும் அறியாமல் ஆனந்தக் கண்ணீர் அவன் கண்களிலிருந்து வழிந்தது.
இக் கண்ணீர் அவன் உள்ளத்திலிருந்து வந்ததால், தன்மையாக இருந்தது.
இந்த அழகான சிறுவனை எந்தத் தாயார் அனுப்பி இருப்பார்கள் என எண்ணி அவன் வியந்தான்.
கண்களை அகற்றாமல் ஸ்ரீகிருஷ்ணனை பார்த்தான்..! அவனுள் ஒரு மாற்றம் ஏற்பட தொடங்கியது!!
அவன் கிருஷ்ணனை நெருங்கி “நில்” என்று கூச்சலிட்டபடி கிருஷ்ணரின் கையைப் பிடித்தான்.
அக்கணமே, பஞ்சு மூட்டை நெருப்பில் எரிவது போல், அவனது பழைய கர்மாக்கள் அழிந்தன.
அவன் கிருஷ்ணரை நெருங்கி மிக அமைதியாக “யார் நீ” என்று கேட்டான்.
கிருஷ்ணர் அவனைப் பார்த்து, ஏதுமறியாதது போல் ‘உன் பார்வை என்னை பயமூட்டுகிறது.
தயவு செய்து என் கைகளை விட்டு விடு’ என்றார்.
திருடன் அவமானத்துடன் “என்னுடைய கெட்ட எண்ணம் என் முகத்தில் பிரதிபலிக்கிறது; எனவே நீ பயந்து கொள்கிறாய். நான் உன்னை ஒன்றும் செய்ய மாட்டேன். ஆனால் உன்னை பார்த்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும் போல் தோன்றுகிறது. நான் உன்னை விட்டு விட வேண்டும் என்று மட்டும் தயவு செய்து கூறாதே” என்றான்.
குறும்புக்கார கிருஷ்ணன் திருடனிடம், அவன் வந்த காரணத்தை நினைவு படுத்தி, சிரித்தபடி, “நீ விரும்பியது போல் இதோ, இந்த ஆபரணங்களை எடுத்துக் கொள்” என்றார்.
குழப்பமடைந்த திருடன் “அனைத்து ஆபரணங்களையும் நீ கொடுத்து விட்டால், உன் தாயார் உன்னை கோபித்துக் கொள்ள மாட்டாரா?” என்று கேட்டான்.
அதற்கு கிருஷ்ணர் புன்சிரிப்புடன், “நீ அதைப் பற்றி கவலைப் படாதே. என்னிடம் அதிக அளவில் ஆபரணங்கள் இருக்கின்றன.
நான் உன்னை விடப் பெரிய திருடன்; ஆனால் நம் இருவரிலும் ஒரு சிறு வித்தியாசம் இருக்கிறது. நான் எவ்வளவு திருடினாலும், எவரும் என்னைப் பற்றி புகார் கூற மாட்டார்கள்.
என்னை அன்புடன் ‘சித்த சோரா’ என்று அழைப்பார்கள்.
உனக்கே தெரியாமல், உன்னிடம் பழைய ஆபரணம் ஒன்று இருக்கிறது; உனது சித்தம் (உள்ளம்). அதை நான் இப்போது திருடி எடுத்துச் செல்லப் போகிறேன்” என்று கூறிய உடனே, மாயகிருஷ்ணன் திருடன் கண் பார்வையிலிருந்து மறைந்து விட்டார்.
திருடன் வியக்கும் வகையில், ஆபரணங்கள் நிறைந்த ஒரு பை அவன் தோளில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது.
அதை பாகவதரின் வீட்டுக்கு எடுத்து வந்து, அவன் நடந்த அனைத்தையும் அவருக்கு விவரித்தான்.
பாகவதர் இப்போது மிகவும் பயந்து, திருடனை வீட்டிற்குள் அழைத்துச் சென்று, பையைத் திறந்து பார்த்தார்.
அவர் திகைக்கும் வகையில், பாகவதத்தில் அவர் விவரித்தபடி, கிருஷ்ணர் அணிந்திருந்த அத்தனை ஆபரணங்களும் அப்பையில் இருந்தன.
ஆனந்தக் கண்ணீர் வடித்தபடி பாகவதர் திருடனிடம், கிருஷ்ணரை அவன் கண்ட இடத்திற்கு, தன்னை அழைத்துச் செல்லுமாறு கூறினார்.
திருடன் ஒப்புக் கொண்டு, தான் முந்தைய தினம் கிருஷ்ணரை கண்ட இடத்திற்கு அவரை அழைத்துச் சென்றான்.
திடீரென திருடன் ஆச்சரியத்துடன் "அதோ, அங்கே அவன் வருகிறான்" என்று கூறினான்.
ஆனால் பாகவதர் கண்களுக்கு எதுவும் தெரியவில்லை.
ஏமாற்றம் அடைந்த அவர், “மாய கண்ணா ஒரு திருடனுக்கு நீங்கள் தரிசனம் அளித்தீர்கள்; ஆனால் எனக்கு ஏன் காட்சி தரவில்லை?”என்று கண்ணீருடன் கேட்டார்.
பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் மிகுந்த பரிவுடன் இவ்வாறு பதிலுரைத்தார்.
நீங்கள் ஸ்ரீமத் பாகவதத்தை, மற்ற கதைகளைப் போல படிக்கிறீர்கள்.
திருடனோ நீங்கள் என்னைப் பற்றி கூறியதை நம்பி, என்னைத் தேடி உண்மையாக வந்தான்.
என்னிடம் பூரண நம்பிக்கை வைத்து சரணாகதி அடைபவர்களுக்கே நான் தரிசனம் அளிக்கிறேன்.
நீதி:
ஆன்மீக நூல்களை, நம்பிக்கை இல்லாமல் ஒப்புக்கு படிப்பதால் ஒரு பயனும் கிடையாது. தீவிர நம்பிக்கை இருந்தால், மலைகள் கூட அசையும்.
9th OCTOBER
*Remembrance of God is the Secret of Devotion*
To forget one’s own existence, and to be aware of the existence of God everywhere, at all times, is the essence of devotion. With devotion as the ruling passion, everything else fades into the background. It goes without saying that in the case of such a person God is such paramount awareness that sensory pleasures have no attraction.
Devotees of God have come from all classes of people and all kinds of circumstances. If the Lord rewarded them all with perfect contentment, why should we, too, not hope to be similarly rewarded? We accept the notion that the world is progressive; but to think of progress as consisting of children, money, public esteem, and other physical matters is not correct. Real progress relates to devotion. This progress may not be palpable. Success without God has no value, and may be classed a failure. On the other hand, an apparent failure may eventually turn out to one’s advantage; so never feel daunted by a failure; patiently bear with it as God’s will.
To think or say that ‘the Lord exists’ amounts to believing that the creation has emanated from Him, that He protects and supports it; we are part of the multitudes created by Him, so we, too, receive His protection and are sustained by Him. He who throws himself on God’s mercy is truly independent. One who yearns for Him becomes His. Intense love for Him is devotion. True _upasana_ consists in loving God with even greater intensity than loving one’s own self. This is the crowning achievement of life. He can be truly said to have faith who seeks no other support even if calamities come in battalions.
Before one can grasp the concept of an attribute-less Divinity, one must go through the medium of idol-worship. This can be likened to a man’s village which is hidden beyond a knoll, and therefore cannot be seen until one climbs to the summit. A bugbear is not living but, made in the likeness of a man, it keeps the birds away in the absence of a guard, and preserves the ripening harvest from their depredations. Similarly, Worshipping and loving an idol of God leads easily to a realization of His subtle, attribute-less entity.
* * * * *
*நெஞ்சைத் தொடும் பதிவு*
அவர் சிறந்த சக்தி உபாசகர் ... அபிராமி பட்டர் மீது அதீத பக்தி அன்பு பாசம் ... அபிராமி மீது அளவு கடந்த நம்பிக்கை ...
ஒருநாள் அபிராமி அந்தாதி சொல்லிக்
கொண்டிருந்தார்... மாலை நேரம் .. பறவைகள் வீடு திரும்பிக் கொண்டிருக்கும் வேளை... சனி பிரதோஷம் ... கோவிலில் நாதஸ்வரம் கம்பீரமாய் ஒலித்து க் கொண்டிருந்தது ...
சிவநேசனுக்கு திடீர் என்று ஒரு சந்தேகம் உதித்தது ... நிலவும் வானில் உதித்துக்
கொண்டிருந்தது ....
அபிராமி நீ உன் தாடங்கத்தை நிலவாய் மாற்றினாய் ...
என்ன வாயிற்று அந்த தாடங்கம் ...?
மீண்டும் காதில் அணிந்து கொண்டாயா ...?
இல்லை ஒரு காதில் மட்டும் தான் தாடங்கம் இருக்கிறதா ?
அம்மா ஒன்று மட்டுமே உள்ளது என்றால் இந்த பாவிக்கு அருள் செய்வாயா ...
சும்மா இருக்கும் காதுக்கு தாடங்கம் வாங்கி போட ...
அம்பாள் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள் ...
சிவ நேசன் அவ்வளவு வசதி படைத்தவர் அல்ல .. அன்றாடம் காய்ச்சி தான் ...
இருந்தாலும் பெரிய ஆசை உள்ளே புகுந்து விட்டது ...
எப்படியும் காதனியை போட்டு விடுவது என்பதில் மிகவும் உறுதியாக இருந்தார் ...
எவ்வளவு சிரமபட்டும் போதிய பணம் சேரவில்லை ...
கடைக்காரர்கள் ஜோடியாகத்தான் வாங்கவேண்டும் என்று வேறு சொல்லி விட்டனர் ...
ஒருவழியா தன்னிடம் இருக்கும் பசுமாட்டை விற்று விட்டு ஒரு ஜோடி காதணிகளுக்கு ஏற்பாடு செய்து விட்டார் ...
இருந்த பசுவும் அவரை விட்டு போய் விட்டது ...
வரும் வெள்ளிக்கிழமை அம்பாளுக்கு சாத்த வேண்டும் என்று திருக்கடவூர் போக தீர்மானித்தார் ...
வியாழக்கிழமை ... ஒரு பொட்டலத்தில் பத்திரமாய் காதணிகளை மஞ்சள் குக்குமத்துடன் சேர்த்து கட்டி வைத்தார் ...
இரவு தூக்கம் வரவில்லை ... பசு மாடு கத்தும் சப்தம்...
மீண்டும் எழுந்து காதணிகளை சரிபார்த்து விட்டு தூங்க முயற்சித்தார் ...
காலை 5 மணி பஸ் பிடிக்க வேண்டும் ...
காலை எழுந்தவுடம் மீண்டும் கட்டிய பொட்டலத்தை பிரித்துப் பார்த்தார் ..
பயங்கரமான அதிர்ச்சி ...
தோடுகளில் ஒன்று தான் இருந்தது ...
கடவுளே எங்கே போயிற்று இன்னொன்று ...?
தேடாத இடம் பாக்கி இல்லை ...
கண்களில் கங்கை அவர் வீட்டை நனைத்தது ...
அம்மா என்ன தவறு செய்தேன்? ...
ஒரு தோட்டை தொலைத்து விட்டேனே ....
சரி இன்னொன்றையாவது உனக்கு தந்து விடுகிறேன் ....
அழுது கொண்டே பஸ் ஏறினார் ....
திருக்கடவூர் ... அபிராமி கற்பூர ஒளியில் அபரிதமாக அதி சுந்தரியாய் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள் ....
அழுது அழுது வீங்கிய கண்களுடன்
தான் கொண்டு ஒற்றை தோட்டை எடுத்து அர்ச்சகரிடம் தந்தார் ...
வெட்கம் நாக்கை பிடுங்கியது...
அர்ச்சகரும் இது என்ன ஒரே ஒரு தோட்டை தருகிறீர்கள் ? என்று வேறு கேட்டு விட்டார் ..
அம்பாளை உற்று நோக்கி அம்மா இதுவும் உன் விளையாட்டு அன்றி வேறு என்ன என்று சொல்லிக்
கொண்டார் ..
உள்ளே சென்ற அர்ச்சகர் அரக்க பறக்க ஓடி வந்தார் ...
இது என்ன ஆச்சரியம் ...
அபிஷேகம் பண்ணும் போது கூட அம்பாளின் காதில் தோடு இல்லையே ...
இப்போ எப்படி வந்தது ... ??
ஒரு காதில் தோடு இன்னொன்றில் சிவ நேசனின் தோட்டுக் காக அம்பாளின் காது காத்துக் கொண்டிருந்தது ...
அதே தோடு ... எதை காணவில்லை என்று துடித்தாரோ அதே தோடு அவருக்கு முன் திருக்கடையூர் சேர்ந்து விட்டது ...
சிவநேசனின் மயக்கம் கலைய பல நாட்கள் ஆனது ...
பெரிய பணக்காரர் வீட்டு கிரஹபிரவேசத்தில் சிவநேசன் தம்பதிகளுக்கு இரண்டு கறவை பசுக்களும் ரொக்கமாய் நிறைய பணமும் தானமாய் கிடைத்தது ....
அவர் மனதில் பட்டரின் 52 வது பாடல் பளீரென்று ஒலித்தது
வையம், துரகம், மதகரி, மாமகுடம், சிவிகை
பெய்யும் கனகம், பெருவிலை ஆரம்,
பிறைமுடித்த
ஐயன் திருமனையாள் அடித்தாமரைக்கு,
அன்பு முன்பு
செய்யும் தவம் உடையார்க்கு
உளவாகிய சின்னங்களே.🙏🙏🙏
*BHAGAVAD GITA AS IT IS*
*Title : Contents of the Gita Summarized*
*Chapter 2 sloka 18*
👉 *BG Sloka 2.18*
अन्तवन्त इमे देहा नित्यस्योक्ताः शरीरिणः ।
अनाशिनोऽप्रमेयस्य तस्माद्युध्यस्व भारत ॥ १८ ॥
antavanta ime dehā
nityasyoktāḥ śarīriṇaḥ
anāśino ’prameyasya
tasmād yudhyasva bhārata
👉 *Synonyms*
anta-vantaḥ — perishable; ime — all these; dehāḥ — material bodies; nityasya — eternal in existence; uktāḥ — are said; śarīriṇaḥ — of the embodied soul; anāśinaḥ — never to be destroyed; aprameyasya — immeasurable; tasmāt — therefore; yudhyasva — fight; bhārata — O descendant of Bharata.
👉 *Translation*
The material body of the indestructible, immeasurable and eternal living entity is sure to come to an end; therefore, fight, O descendant of Bharata.
👉 *Purport*
The material body is perishable by nature. It may perish immediately, or it may do so after a hundred *years. It is a question of time only. There is no chance of maintaining it indefinitely. But the spirit soul is so minute that it cannot even be seen by an enemy, to say nothing of being killed. As mentioned in the previous verse, it is so small that no one can have any idea how to measure its dimension. So from both viewpoints there is no cause of lamentation, because the living entity as he is cannot be killed nor can the material body be saved for any length of time or permanently protected. The minute particle of the whole spirit acquires this material body according to his work, and therefore observance of religious principles should be utilized. In the Vedānta-sūtras the living entity is qualified as light because he is part and parcel of the supreme light. As sunlight maintains the entire universe, so the light of the soul maintains this material body. As soon as the spirit soul is out of this material body, the body begins to decompose; therefore it is the spirit soul which maintains this body. The body itself is unimportant. Arjuna was advised to fight and not sacrifice the cause of religion for material, bodily considerations.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌻🌺🌷
சில கோவில்களுக்குப் போகும்போது நாம் கொஞ்சம் விஷயங்களைத் தெரிந்து கொண்டு போனால் நல்லது.
1. குணசீலம் கோவிலில் நாம் வெளியில் இருந்து வாங்கிக்கொண்டு வரும் பூமாலைகளையோ, புஷ்பங்களையோ சார்த்துவதில்லை. அதேபோல் தான் குங்குமம் பிரசாதம். அங்கிருக்கும் நந்தவனத்தில் மலர்கின்ற பூக்கள் மட்டும் தான் ஸ்வாமிக்கு சமர்ப்பிக்கப்படும். நாம் புஷ்பம் சார்த்த விரும்பினால் திருக்கோவில் அலுவலகத்தில் பணம் செலுத்திவிட்டால் ஒருநாள் நம்முடைய கட்டளையின் பேரில் மாலை சார்த்தப்படும். குங்குமமும் அங்கேயே வாங்கித்தான் கொடுக்கவேண்டும். வெளியில் இருந்து கொண்டு வரும் குங்குமம், மஞ்சள் போன்றவற்றை நம்மிடமே கொடுத்து விடுகிறார்கள்.
2. அதேபோல் நங்கநல்லூர் ஆஞ்சநேயர் கோவிலில், நூலால் தொடுத்துத் தரப்படும் புஷ்பங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாது. நாரினால் தொடுத்திருக்க வேண்டும். பொடிக்கற்கண்டும் வாங்கிக்கொள்ள மாட்டார்கள். அங்கேயே கவுண்டரில் கற்கண்டு (பெரிய கற்கண்டு) விற்கும். அதை வாங்கித்தரலாம். ஆஞ்சநேயர் கோவில் மாத்திரமல்ல, அங்கே இருக்கும் லக்ஷ்மிநரசிம்மர் கோவிலிலும் ப்ளாஸ்டிக் கூடை, கவர்களில் கொண்டு வந்தால் ஏற்றுக்கொள்ளவே மாட்டார்கள். நூலால் கட்டப்பட்ட பூக்களும் அலோ பண்ணமாட்டார்கள்.
3. திருச்சானூர் பத்மாவதி கோவில் வாசலில் அல்லிமலர்கள் நடுவே ஒரு ரோஜாவை செருகி தாயாருக்கு விசேஷம் . வாங்கிக்கொண்டு போங்க என ஒரு நூறு பேர் பின்னாடியே வருவார்கள். நிச்சயமாக அந்த பூக்களை சார்த்த மாட்டார்கள். நம்மிடமிருந்து வாங்கி அங்கே ஒரு கூடையில் போட்டு விடுவார்கள்,. மணம் மிகுந்த மலர்களான மல்லிகை, முல்லை, ரோஜா, செண்பகம், சம்பங்கி, தாமரை போன்றவைதான் சார்த்தப்படும்.
பல மாலைகளில் தற்போது சவுக்கம்புல் அல்லது மந்தார இலையை வைத்து கட்டிவிடுகிறார்கள்,. ஆரம்பகாலங்களில் கதம்பம் கட்டும்பொழுது தவனம் வைத்து கட்டுவார்கள். இப்போது அதற்கு பதில் கன்னாபின்னாவென்று இலைகளை வைத்துக்கட்டித்தருகிறார்கள். நிச்சயமாக புராதனமான எந்த பெருமாள் கோவிலிலும் அந்த மாலையை பெருமாளுக்குச் சார்த்தமாட்டார்கள். ஒன்று தூக்கிப்போட்டுவிடுவார்கள். இல்லை நம்மிடமே திருப்பித்தந்துவிடுவார்கள். நமக்குத்தான் மனசு கஷ்டமாகிவிடும். ஆகவே கூடுமானவரை மாலை வாங்கும்போது இதை கவனத்தில் வைத்துக்கொள்ளுங்கள்.
4. காளஹஸ்தி கோவிலில் வாசலிலேயே நவக்கிரக பரிகாரத் தட்டு என்று ஒன்றை நம் தலையில் கட்டிவிடுவார்கள். கபர்தார். ஏனென்றால் கோவில் உள்ளே நுழைந்தபின் தான், வாசலில் வாங்கும் பொருட்கள் ஏற்கமாட்டோம்னு போர்ட் இருக்கும். அங்கே கவுண்டரில் பணம் கட்டித்தான் வாங்கவேண்டும். அதேபோல் பரிகாரம் செய்வதற்கான டிக்கட்டும் அங்கேதான் விற்கப்படும். விஷயம் தெரியாமல் வெளி ஏஜெண்டுகளிடம் பணம் கொடுத்தோமேயானால், பரிகார பூஜை நடக்கும் இடத்திற்குச் சற்றுத்தள்ளி, ஒரு ஸ்க்ரீன் இருக்கும். அங்கே உட்கார வைத்து, அங்கு நடப்பதைப் பார்த்து பண்ணுங்கள் என்று சொல்லிவிடுவார்கள். என்னதான் பரிகார பூஜைக்கு பணம் கட்டினாலும், கடைசியில் தக்ஷிணை கேட்டு வருவார்கள். ஆகவே எப்போதும் உங்கள் பர்சில் பத்து இருபது ஐம்பது நூறு சில்லறை இருக்கட்டும்.
5. பெருமாளுக்குப் பொதுவாக செம்பருத்தி, நந்தியாவர்த்தம் மலர்களைச் சாற்றுவது வழக்கமில்லை. நம் வீடுகளில் பொதுவாக இந்த மலர்கள் அதிகம் பூக்கலாம். அகத்தில் விளைந்ததாயிற்றே என ஆசையோடு கொண்டுபோனாலும் அனுமதி கிடையாது. ஆகவே அம்பாள், சிவன் கோவில்களுக்கு இந்த மலர்களைக் கொண்டு போகலாம். பெருமாளுக்கு துளசிதளம் இருந்தால் அதை ஆய்ந்து எடுத்துக்கொண்டு செல்லுங்கள். அதி விசேஷம். அதேபோல் பெருமாள் கோவிலில் பெரும்பாலும் ஆரத்தி , நெய்விளக்கில் தான் ஏற்றுவார்கள். ஆகவே சிவன் கோவில்களுக்குச் செல்கையில் நல்லெண்ணையும், பெருமாளுக்கு நெய்யும் எடுத்துச் செல்லுதல் நல்லது.
7. ரொம்ப அதிகம் புழக்கமில்லாத கோவில்களுக்குச் செல்கையில் தட்டுத்தட்டாக பாதாம் முந்திரி அவசியமில்லை. தளிகைக்குத் தேவையான அரிசியோ, விளக்கேற்ற எண்ணெயோ எடுத்துச் செல்லுங்கள். அதேபோல் கோவில் வரை சென்று வாசலில் விற்கும் வாடிப்போன பூக்களையோ, வதங்கிப் போன பழங்களையோ வாங்குவதற்கு பதில், ப்ளான் பண்ணிச் சென்றீர்கள் என்றால், நல்ல அருமையான மாலைகள், நல்ல பழங்கள் வாங்கிச் செல்லுங்கள், நிச்சயம் காரில் தான் செல்லப்போகிறீர்கள் என்றால் டிக்கியில் அதற்கு ஒரு இடம் ஒதுக்குவது கஷ்டமில்லை. அர்ச்சனை செய்ய உதிரிப்பூக்களும் வாங்கிக்கொண்டு போகலாம். அதே போல் க்ரூப்பாக செல்லும்போது, அதிக பொருளாதாரமில்லாத புராதன கோவில்களில் கைங்கர்யம் செய்பவர்களுக்கு நிச்சயமாக தட்டில் காணிக்கை போடுங்கள். கூட்டம் நிரம்பி வழியும் கோவில்களில் நாம் தராவிட்டாலும் அவர்களுக்கு எப்படியும் வருமானம் வந்துவிடும். ஒருவேளை உங்களிடம் கோவில் போன் நம்பர் இருந்தால், பெருமாளுக்கு வஸ்திரங்கள் தேவையென்றால் அதை வாங்கித்தரலாம்.
8. கோவில்களுக்கு செல்லும்போது அங்கு கொடுக்கப்படும் விபூதி குங்குமத்திற்கு உங்கள் பையில் சிறு கவர்களையோ, பேப்பரோ எடுத்துச் செல்லுங்கள். வீட்டில் கொண்டு வந்து நாம் இட்டுக்கொண்டது போக மிச்சத்தை நீரில் கரைத்து செடிகளில் சேர்க்கலாம்.
9. கோவில்களில் தீர்த்தம் வாங்கிக்கொள்ளும்போது, பலர் தாங்கள் தண்ணீரைக் குடித்துவிட்டு அந்த டிஸ்போசபிள் பாட்டிலை நீட்டுவார்கள். நிச்சயமாக பல கோவில்களில் அதில் தீர்த்தம் தரமாட்டார்கள். என்னதான் இருந்தாலும் அது எச்சில்தான். ஆகவே முடிந்தவர்கள் சிறு வெள்ளிக்கிண்ணமோ, டம்ளரோ கையில் வைத்துக்கொள்ளுங்கள். இல்லையெனில் பித்தளை டம்ளரோ, கப்போ வைத்துக்கொண்டு அதில் வாங்கிக்கொள்ளுங்கள். பின்னர் உங்கள் வசதிப்படி பாட்டிலில் ஊற்றிக்கொள்ளலாம்.
முடிந்தவரை ப்ளாஸ்டிக் கவர்களைத் தவிருங்கள். மர கப்புகள், மரத்தட்டுகள் விற்கின்றன. ஆரம்பகாலங்களில் எல்லார் வீட்டிலும் நிச்சயமாக ஒரு எவர்சில்வர் பூக்கூடை இருக்கும். சிலர் பித்தளையில் வைத்திருப்பார்கள். அதில் தான் பூஜை சாமான்களை எடுத்துச் செல்வோம். இப்போது தூக்கிச் செல்ல அலுப்புப்பட்டு கவரில் வாங்குகிறோம். நம்மால் இயன்றது ஒரு சின்ன பித்தளைத்தட்டோ, மரத்தட்டோ, பிரம்புத்தட்டோ எடுத்துச் சென்று அதில் வைத்துக் கொடுக்கலாம்.
10. அதேபோல் பல கோவில்களில் சன்னிதிக்குள் ஊதுபத்தி ஏற்றமாட்டார்கள். ஆகவே கேட்டுக்கொண்டு வாங்கிக்கொடுங்கள். வாசலில் இருக்கும் கடையினர் எதையும் நமக்கு சொல்லமாட்டார்கள். அவர்களுக்கு வியாபாரம் ஆகவேண்டுமே…..
11. முக்கியமான ஒரு விஷயம். தற்காலத்தில் தீபம் ஏற்ற என்று பல எண்ணெய் விற்கின்றார்கள். வாசனைக்காக பல கெமிக்கல்கள் கலக்கப்படுகின்றன. அது எரியும்போது கெடுதல் தான். அது மட்டுமல்லாமல் சில தெய்வங்களுக்கு மட்டும் சில எண்ணெய்தான் ஏற்றவேண்டும். எல்லா எண்ணெய்களையும் கலந்து ஏற்றக்கூடாது. வாட்சப் வைத்தியர்கள் போல பலர் இன்ஸ்டண்ட் இன்பர்மேஷன் செண்டர்களாக இண்டர்நெட்டில் வலம் வந்து இஷ்டத்துக்கு இந்த எண்ணெயில் ஏற்றினால் அந்த நன்மை என்று கதை அளக்கிறார்கள். அதையெல்லாம் நம்பவேண்டும். ஆதிகாலத்தில் இருந்தே பெரும்பாலும் நெய்யும் நல்லெண்ணெயும் தான் நாம் விளக்கு ஏற்ற பயன்படுகிறோம். கன்னாபின்னாவென்று கண்ட எண்ணெயில் ஏற்றிவிட்டு, கஷ்டம் வந்தால் கடவுள் மேல் பழிபோட்டு விடுகின்றோம்.
12. நீங்கள் பிரசாதம் விநியோகம் செய்யபோகின்றீர்களா? பெரும்பாலான கோவில்களில் அவர்களே தொன்னை தருவதுண்டு. அப்படி இல்லையெனில் நீங்கள் கொஞ்சம் இலையோ தொன்னைகளோ வாங்கிச் சென்று அதில் விநியோகம் செய்யுங்கள். பல கோவில்களில் ப்ளாஸ்டிக் டிஸ்போசபிள் டம்ளரில் தருகின்ற வழக்கம் உண்டு. கூடுமானவரை தவிருங்கள்.
13. துளசிமாலைகள் பெருமாளுக்கு மட்டுமே சாற்றப்படும். ஆகவே அதைக் கவனத்தில் கொள்ளுங்கள். தாயாருக்கு தாமரை, மல்லிகை, முல்லை, சம்பங்கி, தவனம் போன்றவை அதி விஷேஷம். ஏகாதசி அன்று நெல்லிக்காய் மாலை பெருமாளுக்கு சாற்றுவது செல்வவளம் தரும். அதை நாரில் தான் கோர்க்கவேண்டும். சணலிலோ, கயிற்றிலோ கோர்க்கவேண்டாம்.
14. பலர் பழம் வாங்கிச்செல்வோம். பொதுவாக ஆப்பிள், மாதுளை, ஆரஞ்ச் போன்ற பழங்களில் ஒரு ஸ்டிக்கர் ஒட்டியிருப்பார்கள். அதை நகம்படாமல் எடுத்துவிட்டு அப்பழங்களை அலம்பி சமர்ப்பியுங்கள். அதேபோல் திராட்சை முதலானவற்றையும் அலம்பி எடுத்துச் செல்லுங்கள்.
15. ரொம்ப முக்கியமான வழக்கம். பலர் பிரசாதம் வாங்கியவுடன், அப்படியே அதை வாயில் வைத்து கடித்து உண்பார்கள். அதே கையோடு தீர்த்தம், சடாரியும் வாங்குவார்கள். அய்யா, அம்மா, கெஞ்சி கேட்டுக்கொள்கிறேன். அது எச்சில்தான். ஆகவே பிரசாதம் வாங்கியவுடன், அதை இடதுகையில் மாற்றிக்கொண்டு வலது கையால் வாயில் எடுத்து போட்டு சாப்பிடுங்கள். கூடுமானவரை உங்கள் கை வாயில் படவேண்டாம். பிரசாதம் சாப்பிட்டதும் கைகளை அலம்பிக்கொள்ளுங்கள். தண்ணீர் இல்லையெனில் துணி கொண்டாவது கையை சுத்தமாக துடைத்துக்கொள்ளுங்கள்.
Things, people, position – none of these has the power to give happiness. But how we react to them will affect our state of well-being. So, if it is our reactions that make us happy or unhappy, here is a final question: Is happiness a choice? That is, can you learn to control your reactions? The tendency is glibly to say, of course, I can. But if it were that easy, everyone would be happy all the time. You would be happy all the time. Are you?
Here is what yogic teachings have to say about it. Theoretically, you can control your reactions, but habit patterns from this life or past lives might limit your ability to do so. In order to be happy all the time, we have to change these mental and emotional habits. Patanjali goes even further and says we need to learn to neutralise the chitta, primordial feelings of likes and dislikes that reside in the heart area. When we can do this, we will achieve a state of union and a state of bliss.
So, what prevents us from neutralising the whirlpools of chitta? Habit is one answer. Another is that we do not really want to; we still like the excitement of the emotional ups and downs of life’s roller coaster. The first step is truly to want bliss rather than excitement or, stated another way, to want God more than the material world. Only once this desire is strong enough do we then come to the study of yog, scientific methods leading to union with the Infinite. And what are those methods?
Feelings, it turns out, are based upon the flow of prana, energy, in the astral and physical spine. An upward, expansive flow results in feelings of happiness and well-being, while downward, negative flows result in discontents and unhappiness.
So Paramhansa Yogananda taught us methods that help us to control this prana, techniques of pranayam including Kriya Yoga. Day by day, meditation by meditation, we learn to bring this energy under our conscious control. When prana is in a still state, the waves of chittasubside, and we are finally able to see our true self, our blissful soul nature, which seeks nothing outside itself.
So, here are possible answers to all of those questions:
What is happiness? Bliss.
Where can we find it? In our soul nature.
What makes us happy? To unite with our soul nature, which is already happy.
Is this a choice? Yes, but in order to make it, we have to overcome the restless resistance of the ego.
Ananda Sangha Delhi is hosting ‘Spiritual Fair: Tools for a Happier Life’, on September 24, 10am-6.30pm, N-100, Panchsheel Park. For details, c
Do you want to excel in life? Or are you content with mediocrity? If you have the drive to achieve perfection, the Bhagwad Gita has the formula for success. Not everyone has a high IQ or is hugely talented. But every single person can be highly motivated. The focus must shift from external conquests to internal victory. Then, you discover the power of the mind. Conquer the mind, and you will conquer the world.
Excellence requires a serene mind. When the mind is calm, the intellect is sharp and actions brilliant. When the mind is agitated, you cannot access your own knowledge, thinking gets deviated and actions flawed.
We all suffer from mental agitation. What disturbs the mind? Thoughts of self. A singer sings the wrong note when thoughts of self come in the way. A job aspirant flounders at the interview when he’s obsessed with getting the job. A chef makes mistakes when he wants to impress his guests.
Excellence is not the exclusive privilege of a select few. Everyone is privy to it — from the most talented to the least endowed. All it takes is a vision beyond your personal desires, and a commitment to a higher goal. Desire is the greatest obstruction that stands between you and success. Break free from desire and you sail into the realm of perfection.
The law of life is that you get what you deserve, not what you desire. So set aside desire and focus on deserving. Work to gain merit. Hone your skills. Strive to be better at your job. Shift from grabbing to serving, from profiteering to offering. The forces of nature will bow down to you.
Do you feel deprived or blessed? Are you working to get a few things you do not have? Then you are unenthusiastic. You merely go through the motions of your job. This leads to failure and frustration.
Or are you aware of the abundance you have been gifted with? Then you become grateful. You want to give, contribute, and add value to people. You become creative, inspired, and successful. Abundance is a state of mind unconnected with material assets. You may have nothing and feel blessed. The richest man may feel deprived.
Identify your passion, talent, gift. Fix a higher ideal in that field. Work in a spirit of service and sacrifice for the larger goal. Selfish action leads to mediocrity. All successful people worked for a nobler cause. Don Bradman did not play cricket for selfish ends. Ustad Bismillah Khan was dedicated to music. Einstein only thought of physics.
When your attention shifts from the world to the Beyond, you perform selfless action. You work neither for a selfish end nor an unselfish goal. You know your talent is a God-given gift. You offer it as thanksgiving to God. Then, perfection flows from you effortlessly. Athlete Eric Lidell, nicknamed the Flying Scotsman, was unbeatable and set Olympic records. He would say: “God made me to run, and I will run for God.” With this motto he won Olympic Golds.
However talented you may be, you cannot achieve success by yourself. You need to build strong teams. Feel one with your team members. View them as partners, not opponents. Collaborators, not competitors.
When you gain success, do not get carried away with it. Remember, it is transient and temporary. It will go some day. Enjoy the fruit of your labour, but do not depend on it. Build inner reserves that will stand by you in times of calamity. When things go, as they must, you will not be shattered or heartbroken. As Oliver Wendell Holmes said, “For him in vain the envious seasons roll, who bears eternal summer in his soul.” ■
*BHAGAVAD GITA AS IT IS*
*Title : Contents of the Gita Summarized*
*Chapter 2 Sloka 19*
👉 *BG Sloka 2.19*
य एनं वेत्ति हन्तारं यश्चैनं मन्यते हतम् ।
उभौ तौ न विजानीतो नायं हन्ति न हन्यते ॥ १९ ॥
ya enaṁ vetti hantāraṁ
yaś cainaṁ manyate hatam
ubhau tau na vijānīto
nāyaṁ hanti na hanyate
👉 *Synonyms*
yaḥ — anyone who; enam — this; vetti — knows; hantāram — the killer; yaḥ — anyone who; ca — also; enam — this; manyate — thinks; hatam — killed; ubhau — both; tau — they; na — never; vijānītaḥ — are in knowledge; na — never; ayam — this; hanti — kills; na — nor; hanyate — is killed.
👉 *Translation*
Neither he who thinks the living entity the slayer nor he who thinks it slain is in knowledge, for the self slays not nor is slain.
👉 *Purport*
When an embodied living entity is hurt by fatal weapons, it is to be known that the living entity within the body is not killed. The spirit soul is so small that it is impossible to kill him by any material weapon, as will be evident from subsequent verses. Nor is the living entity killable, because of his spiritual constitution. What is killed, or is supposed to be killed, is the body only. This, however, does not at all encourage killing of the body. The Vedic injunction is mā hiṁsyāt sarvā bhūtāni: never commit violence to anyone. Nor does understanding that the living entity is not killed encourage animal slaughter. Killing the body of anyone without authority is abominable and is punishable by the law of the state as well as by the law of the Lord. Arjuna, however, is being engaged in killing for the principle of religion, and not whimsically.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
*நாளும் ஒரு திருமுறை நம் வாயால் பாடுவோம்*
தலம் : திருஅம்பர்மாகாளம்
இரண்டாம் திருமுறை
நெதிய மென்னுள போகமற் றென்னுள நிலமிசை நலமாய
கதிய மென்னுள வானவ ரென்னுளர் கருதிய பொருள்கூடில்
மதியந் தோய்பொழி லரிசிலின் வடகரை வருபுனன் மாகாளம்
புதிய பூவொடு சாந்தமும் புகையுங்கொண் டேத்துதல் புரிந்தோர்க்கே.
- *திருஞானசம்பந்தர் சுவாமிகள்*
பொழிப்புரை:
திங்கள் தோயும் பொழில்களால் சூழப்பெற்றதும், அரிசிலாற்றின் வடகரையில் விளங்குவதுமாகிய திருமாகாளத்து இறைவரைப் பூக்கள் சந்தனம் நறுமணப் புகைகளைக் கொண்டு ஏத்தி வழிபடும் சிவபுண்ணியம் உடையோருக்கு அச்சிவபூசையால் எய்தும் திருவருளினும் வேறுநிதியம், சுகபோகம் அடையத்தக்க வேறுகதிகள் உலகில் உண்டோ ?
குறிப்புரை:
நெதியம் - நிதியம். மதியம் - தோய்புனல். கதியம் - வழி. மாகாளத்துப் பரசிவனைப் புதுப்பூக்கள் சந்தனம் தூபம் ( முதலியவை ) கொண்டு ஏத்தி வழிபடும் சிவபுண்ணியத்தை உடையவர்க்கு அச்சிவபூஜையால் எய்தும் திருவருளினும் நிதியம் சுகபோகம் வேறு என்ன இருக்கின்றன ?
*🙏🏻🙏🏻🙏🏻*
*சிவன் கழலே சிந்தையாம்*
*கடையேன்*
*குமரேசன் இராஜசிம்மன்*
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
*பற்றி விளக்கும் எளிய கதை* 🌹🌺
-------------------------------------------------------------
🌹🌺நாமக்கல் மலையும் அதன் மீது உள்ள கோட்டையும் மகாவிஷ்ணுவின் கோட்டையாக உள்ளது.
🌺மலையின் கீழ்ப்புறம் ரங்கநாதராகவும் மலை மேல் கோட்டையின் உள்ளே வரதராகவும் மலையின் மேலே நரசிம்மராகவும் மூன்று அவதாரங்களில் எழுந்தருளியுள்ளார்.இப்படி மூன்று அவதாரம் பெற்றிருப்பினும்,நரசிம்மரே இங்கு பிரதானம்.
🌺முதலில் கோவிலுக்கு முன்னே #அனுமார் கிழக்குத் திசை நோக்கியவராக 18 அடி உயரத்தில் காட்சி தருகிறார்.அடுத்து நரசிம்மர் நாமகிரித் தாயாருடன் உள்ள சந்நிதி.
🌺நரசிம்மர் மிகவும் கம்பீரமாக பெரிய சிம்மாசனம் ஒன்றின் மீது அமர்ந்து உள்ளார். நரசிம்மர் ஸ்ரீதேவி,பூதேவி சமேதராக உள்ளார்.
🌺திரிவிக்கிரமர்,வராகர்,வாமனர்,
அனந்தநாராயணர் ஆகியோர் நரசிம்மரின் இரு பக்கங்களில் இடம் பெற்றுள்ளனர்.
🌺நாமகிரித் தாயார் கிழக்கு நோக்கி எழுந்தருளியுள்ளார்.நரசிம்மருக்கு நேரே உள்ள சுவரில் ஒரு சாளரத்தின் வழியே அனுமாரைக் காணலாம்.ஆனால் அனுமன் கண்கள் நரசிம்மரது பாதங்களைப் பார்த்து இருப்பது போல் அமைந்துள்ளது.
🌺கோட்டையின் மேற்கு புறம் அரங்கநாதரைத் தரிசிக்கலாம்.அரங்கநாதர் கார்கோடகன் மேல் தெற்கே தலையும் வடக்கே காலும் நீட்டிச் சயனித்திருப்பதைக் காணலாம்.காலடியில் சங்கரநாராயணரைக் காணலாம்.சற்றுப் பின்னால் அரங்கநாயகி தாயாரைக் காணலாம்.
🌺கீழே இறங்கி வந்தால் கமலாலயம்.அது அனுமனுக்குத் தாகம் தீர்த்தது.அடுத்து மலையேறினால் வரதராஜரைத் தரிசிக்கலாம்.
🌺இரண்யனை வதம் செய்த நரசிம்மர் யாரும் நெருங்க இயலாதபடி உக்கிரம் பொங்கக் காட்சி தந்ததைக் கண்டு பிரகலாதன் வேண்டுதலுக்கு இணங்க சாந்தமூர்த்தியாகி சாளக்கிராம வடிவில் கண்டகி நதிக்கரையில் அமர,திருமகள் தனது நாயகனைப் பிரிந்ததால் இந்தக் கமலாலயத்தில் தவம் புரிய,சஞ்சீவி மலையைச் சுமந்து வந்த அனுமன் கண்டகி நதிக்கரையில் இருந்த சாளக்கிராம நரசிம்மரையும் எடுத்துக் கொண்டு வர,இந்தக் கமலாலயத்தைக் கண்டதும் தனது தாகம் தீர்த்துக் கொள்ள நினைத்து நரசிம்மரை கையிலிருந்து கீழே வைக்க,தாகம் தீர்ந்ததும் நரசிம்மரைத் தூக்கினால் நரசிம்மர் வரவில்லை.எவ்வளவு முயன்றும் அனுமனால் முடியவில்லை.
🌺இங்கே தான் நரசிம்மரை நினைத்து லட்சுமியும் தவம் புரியவே,அவளுக்கு நரசிம்மர் அருள் புரியவே இங்கே தங்கி விட்டதாகக் கூறுவர்.
🌺அற்புதச் சிற்ப வேலைப்பாடுகளைக் கொண்ட நாமக்கல் நரசிம்மர் கேட்ட வரம் தரும் விஷ்ணுவாகக் கருதப்படுகிறார்.
🌺நரசிம்மரை கூப்பிய கரங்களுடன் சேவித்தவாறு #ஆஞ்சநேயர் பக்தர்களுக்கு அருள் பாலித்தவண்ணம் எழுந்து அருள்கின்றார்.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க*
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
(இது ஆத்மார்ந்த மூத்தோரின் அனுபவ அறிவுரை)
-------------------------------
-------------------------------
*உன்னை வாழ்த்த மனம் இல்லாதவர்கள் இருப்பார்கள்.*
*அவர்களைப் பற்றி கவலைப்படாதே.*
*நீ எதை செய்தாலும் அதில் ஒரு குறையை கண்டுபிடிக்கக்கூடிய மனிதர்களும் இருந்து கொண்டுதான் இருப்பார்கள்.*
*அதையும் பெரிது பண்ணாதே !*
*உன் லட்சியம் எதுவோ அதை நோக்கி பயணம் போ.....*
*ஒன்றை மட்டும் தெரிந்து கொள் !*
*ஒவ்வொரு மனிதனும்*
*தனித்தனி ஜென்மங்கள்,*
*தனித்தனி பிறவிகள்,*
*தனித்தனி ஆத்மாக்கள்.*
*அவர்களுக்கென்று தனித்தனி ஆசாபாசங்கள் இருக்கும்.*
*குணங்களும் இருக்கும்.*
*அதன் வழியில் தான் அவர்களின் பயணமும் இருக்கும்.*
*அவர்களை ஒழுங்கு படுத்துகிறேன் என்று வேதனைகளை சுமந்து கொள்ளாதே.*
*அவர்கள் போகும் வரை போகட்டும் !*
*போய் ஒரு அனுபவத்தை பெற்றபின் திரும்பி வருவார்கள் !*
*அதுவரை நீ பொறுமையாக இருக்க வேண்டும்.*
*அவர்கள் போன பாதை நல்லதா ?* *கெட்டதா ?*
*என்பதை அவர்களாக உணர்ந்தால்தான் அவர்களுக்கு ஒரு உண்மை தெரியும்.*
*அந்த உண்மையை நீ முன்கூட்டியே சொன்னால் உன்னை அவர்களுக்கு பிடிக்காது !*
*இதுதான் வாழ்க்கையின் தத்துவ உண்மை !*
*அவர்களது பூர்வ புண்ணியத்தின் அடிப்படையில்தான் அவர்களின் குணங்களும் செயல்களும் இருக்கும்.*
*அது----*
*உடன் பிறந்தவர்களாக இருந்தாலும்,*
*நண்பர்களாக இருந்தாலும்,*
*கணவன், மனைவியாக இருந்தாலும்,*
*பெற்ற குழந்தைகளாக இருந்தாலும்,*
*பேரன் பேத்திகளாக இருந்தாலும்,*
*எந்த உறவுகளாக இருந்தாலும்,*
*அவர்களது பிறவிக் குணம் ஒரு போதும் மாறாது !*
*எதைச் செய்ய வந்தார்களோ அதை செய்வதுதானே அவர்களின் விதி.*
*இதை நீ மாற்றி அமைக்க முடியுமா ?*
*ஒதுங்கி நின்று வேடிக்கை பார் !*
*பந்த பாசத்தில் உள்ளே விழுந்து அறிவுரை சொல்லுகிறேன் என்று கெட்ட பெயரை சம்பாதித்துக் கொண்டிருக்காதே !*
*அவர்களுக்கு அனுபவம் தான் குரு !*
*அந்த அனுபவம் ஏற்பட்ட பிறகு தன்னை மாற்றிக் கொள்வதற்கு அவர்களுக்கு விதி இருந்தால்,* *தன்னை திருத்திக் கொள்வார்கள்.*
*அதுவரை நீ பொறுமையாக இரு !*
*செயற்கையாக ஒரு குணத்தை உருவாக்கி உன்னிடம் அன்பை காட்டினாலும்,*
*தான் யார் ?*
*தன் குணம் என்ன?*
*என்பதை ஒரு நாள் வெளிப்படுத்தி விடுவார்கள்.*
*எதையும் ஏற்றுக்கொள்ளும் பக்குவத்தோடு இருந்து கொள்ள பழகிக் கொள் !*
*நாம் வந்து போகும் உலகத்தில் பிறந்திருக்கிறோம்.*
*அவரவர்களுக்கு என்ன வேஷம் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறதோ அதைத்தான் செய்து கொண்டிருக்கிறோம்.*
*அதைத் தவிர நாம் வேறு எதையும் செய்து காட்ட முடியாது !*
*எல்லையில்லாத அன்பை வைத்திருந்தேன் என்னை ஏமாற்றி விட்டார்கள் என்று புலம்பிக் கொண்டு இருக்காதே.*
*கடலுக்கும் ஒரு எல்லை வைத்திருக்கிறான் கடவுள்.*
*அதையும் மீறி சிலவேளைகளில் கடல் தாண்டி விடுகிறது.*
*அது போல் இயற்கையின் சுபாவங்களைப் போல் மனித இயற்கை சுபாவங்கள் சில நேரங்களில் தங்களை வெளிப்படுத்தி விடும் !*
*நீ உன்னை எப்படி வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கிறாயோ அப்படி வைத்துக் கொண்டு வாழப்பழகிக் கொள்.*
*அதில் நன்மை வந்தாலும்,*
*தீமை வந்தாலும்,*
*உனக்கும் ஒரு அனுபவம் கிடைக்கும்.*
*அதை வைத்து உன்னையும் திருத்திக் கொள்ளலாம் !*
*இன்பமானாலும் துன்பமானாலும் அதை நீயே சந்திக்க கற்றுக்கொள்.*
*அதை பகிர்ந்து கொள்வதற்கு ஒரு துணையைத் தேடாதே !*
*உன் இன்ப துன்பத்தில் பங்கு பெறுவதற்கு இந்த பிரபஞ்சத்தில் ஒருவர் பிறந்திருந்தால், நிச்சயம் அவர் உன்னை கைவிடாமல் உன்னோடு சேர்ந்தே பயணிப்பார்.*
*அது உன் பிறவி பிராப்தத்தை பொறுத்து இருக்கிறது.*
*அப்படி அது நடந்து விட்டால், எந்த சூழ்நிலையிலும் உன்னோடு இணைந்தே இருப்பார் !*
*நீ பெண்ணாக இருந்தாலும்,* *ஆணாக இருந்தாலும்,* ;
*வரும் துன்பத்தை எதிர் கொள்ளக்கூடிய ஆற்றலை உருவாக்கிக் கொள்.*
*மனிதன் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையை விட இறைவன் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையை அதிகரித்துக் கொள் !*
*உன் கண்ணீரும், உன் கவலையும் உன்னை பலவீனமாக காட்டிவிடும் !*
*அழுவதாலும் சோர்ந்து போவதாலும் ஒன்றும் நடக்கப் போவதில்லை.*
*எப்படி இருந்தாலும், நீதான் அந்த சுமையை சுமந்து ஆகவேண்டும்.*
*அழுது சுமப்பதை காட்டிலும்,*
*ஏற்று சுமப்பது உனக்கு சிரமம் இல்லாமல் இருக்கும்.*
*தைரியமும்,* *தன்னம்பிக்கையும்தான்*
*ஒரு மனிதனை உலகத்தில் வாழ வைக்கும் என்ற உண்மையை உணர்ந்துகொள்.*
*இந்த பக்குவத்தை அடைந்து விட்டால் எத்துன்பமும் உன்னை நெருங்காது என்பதை உணர்ந்துகொள்.*
*இப்பதிவை பத்திரப்படுத்தி, உங்களுக்கு நேரம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் பொறுமையாக மீண்டும் மீண்டும் படிக்கவும்.*
*ஒவ்வொரு வரிகளும் வைர வரிகள்.*
-------------------------------
*முதல் திருமுறை*
திருஞானசம்பந்தர் சுவாமிகள் இயற்றிய தேவாரம்
*அனைத்து விதமான துன்பங்கள் விலகி இன்பங்கள் பெறுக உதவும் திருப்பதிகம்*
*01.036 - திருஐயாறு திருப்பதிகம் - தக்கராகம்*
*இறைவர் திருப்பெயர் : பஞ்சநதீஸ்வரர், ஐயாற்றீசர், செம்பொற்சோதீஸ்வரர், பிரணதார்த்திஹரன்*
*இறைவியார் திருப்பெயர் : அறம்வளர்த்த நாயகி, தர்மசம்வர்த்தினி*
https://chat.whatsapp.com/FJF8WMePYnz0wYhk23iZXY
*பாடல் 3:*
கொக்கின் இறகினொடு வன்னி
புக்க சடையார்க்கு இடம் ஆகும்
திக்கின் இசை தேவர் வணங்கும்
அக்கின் அரையாரது ஐயாறே
*பொருள்:*
கொக்கிறகு என்னும் மலரோடு வன்னிப் பச்சிலைகளும் பொருந்திய சடைமுடியை உடையவர்க்கு உரியஇடம், எண் திசைகளிலும் வாழும் தேவர்களால் வணங்கப் பெறுபவரும், சங்கு மணிகள் கட்டிய இடையினை உடையவருமான அப்பெருமானின் திருவையாறாகும்
பாடல் கேட்பொலி 👇🏻
A simple story explaining about 🌹🌺
-------------------------------------------------- -----------
🌹🌺 Namakkal hill and the fort on it is the fort of Lord Vishnu.
🌺He has appeared in three avatars: Ranganatha at the bottom of the mountain, Varadara inside the fort on the top of the mountain and Narasimha at the top of the mountain.
🌺 First, in front of the temple, #Anumar is shown facing east at a height of 18 feet. Next is the Sannidhi with Narasimha Namagirit Thayar.
Narasimha is very majestically seated on a huge throne. Narasimha is Sridevi, Bhudevi Samethar.
🌺 Trivikrama, Varagar, Vamana,
Ananthanarayana is placed on both sides of Narasimha.
🌺Namakrit's mother is rising towards the east.Anumara can be seen through a window in the wall opposite to Narasimha, but Hanuman's eyes seem to be looking at Narasimha's feet.
🌺 On the west side of the fort you can visit Aranganathar. You can see Aranganathar reclining on top of Karkotakan with his head extended to the south and his legs to the north. Shankaranarayan can be seen at the foot.
🌺 If you come down Kamalalayam. It quenched the thirst of Hanuman. Then you can visit Varadaraja if you climb the hill.
🌺Seeing that Narasimha, who had killed Iranya, showed such fierceness that no one could come near him, Praglada requested him to take the form of a saint and sit on the banks of the river Kandaki. When he saw Yat, his Hanuman wanted to put Narasimha down from his hand to quench his thirst, and when he lifted Narasimha after quenching his thirst, Narasimha did not come. No matter how hard Hanuman tried, he could not.
🌺 It is said that Lakshmi also stayed here to do penance thinking of Narasimha and Narasimha to bless her.
🌺 Namakkal with wonderful carvings is considered to be Vishnu who gives the boon asked by Narasimha.
🌺 Serving Narasimha with folded hands, #Aanjaneyar rises up and blesses the devotees with grace.
🌺🌹 Vayakam Valga 🌹 Vayakam Valga 🌹 valatthudan Valga
🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
சடி லச்சிவன் கண்மணியை
துடிக் கூத்தாடும் வேலனை
கடி கணப திதம்பியை
விடி யல்தரும் வள்ளலை
குடி காக்கும்ப ழனியனைப்
பிடித் துத்தொழு தவனைப்
படிப் போர்க்கென்று மேசெயமே!
11th OCTOBER
*Desire cannot Endure where God is*
If we come across a very cruel person, we often dub him as “a butcher in his past life.” This, however, is not correct; a man is not reborn according to his professional activity but according to his propensity, or passions. We have, therefore, to be careful in regard to motives. It is not the act but the motivating cause that justifies it or condemns it. We reinforce sensory pleasures with our desire, and get stuck in the mire of these. Desire will decay and will finally die only by living in the company of saintly persons. Association influences likes and dislikes. The resultant desire motivates all actions. Desire affects young and old alike. Even if a man feels fed up with desire, it clings tenaciously to him, even through death and goes on into the next birth. It is, like God, eternal.
Desire occurs in three phases: the wish to have, if possible; the will to possess; and the yearning to have at any cost, the phase in which the yearning occupies the entire mind, and makes the mind uneasy without it. Now, what do we do when we want to remove a tree? We lop off the outer branches first and work towards the trunk and roots. Similarly, when we want to destroy desire, we begin by plugging minor likes and dislikes, and working backward to loftier desires. In the beginning, pray to God for what you want. If He does not grant the prayer, acquiesce, as not being eventually good for you. Progressively, the very desires will die, and your mind will become agreeable to accept what He provides altogether giving up all desire.
It is puerile to think that God can be attained merely for the asking. Should we not at least make the effort to suppress unjustifiable desires? Even ‘justifiable’ desires should be indulged only so far as are permitted by moral and religious limitations. The desires of the wealthy generally become ‘necessities’, because they are accustomed to commanding them with their wealth; so, generally, they never get rid of desires.
Time hooks people with false hopes, and lures them on till death. So, one who gets free from the clutches of desires liberates himself from both pleasures and pain. To live in one’s own home with the unconcern of a guest will enable to mitigate desires.
* * * * *
மந்திரங்களின் முதல் எழுத்து ரூபமாக தியானிக்க சகுனங்களின் மூலம் மன ஆற்றலை அருள்பவள்
[11/10, 07:25] +91 96209 96097: *கண்டபரஸவே நமஹ*🙏🙏
உடைந்த கோடாரியை உடையவர் (கோபத்தை தணிப்பவர்)
Sanskrit Version:
श्रोत्रादीनीन्द्रियाण्यन्ये संयमाग्निषु जुह्वति।
शब्दादीन्विषयानन्य इन्द्रियाग्निषु जुह्वति।।4.26।।
English Version:
ShortraadInIndriyaanyanye
samyamaagnishu juhvati |
shabdaadInvishayaananya
indriyaagnishu juhvati ||
Shloka Meaning
Others sacrfice the senses like the organ of hearing etc., in the fire of sense restraing,
and some others sacrifice the sense objects like sound etc., in the fire of senses.
This verse talks about two other types of yajna
a. Restraining the senses.
b. Rejecting the sense objects.
The Brahmapurana emphasises the importance of restraint of senses. Bhagawan Krishna emphasises the
importance of this critical activity in one's spiritual journey multiple times in the Gita.
Control of the senses is the first of all spiritual disciplines. The man of sense control,
though he does not talk anything, communicates vedantic truth to the entire world without
uttering even a single world. Sense control is mentioned here as a sacrifice.
Liberation can be attained only by mind control, and this depends on sense restraint.
By performing several kinds of penance, by following several vows, rules and regulations of
conduct, the seeker should get the senses under control. This is what is meant by sacrificing the
senses in the fire of restraint. The plural form 'forms' ia employed because of the different senses
that need to be restrained and controlled.
The other term used in this shloka is 'yajna' and is closely related to the first. The senses
wander about freely in the objective world experiencing pleasure and pain through pleasant
and unpleasant objects. One has to reject the sense objects by deeply examining them and
understanding how painful and worthless they are. When one realizes the worthlessness and shadowy
nature of these sense objects, the senses do not run after them.
They remain steadfast in their own seats. It is the rushing out of the senses towards material
objects that disturbs the mind and throws it into a state of commotion. When the senses are kept in
their place, the mind is calm and when the mind is calm, the bliss of Atma is experienced.
This is the real import of sacrificing the sense objects in the fire of the senses.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
दैवमेवापरे यज्ञं योगिनः पर्युपासते।
ब्रह्माग्नावपरे यज्ञं यज्ञेनैवोपजुह्वति।।4.25।।
English Version:
daivamevaapare yajnam
yoginah: paryupaasate |
brahmaagnaavpare yajnam
yajnenaivopajuhvati ||
Shloka Meaning
The different forms of yajna are described in this shloka.
Some yogis perform sacrifice petaining to the Gods only, others by union of the self (jiva) with
Brahman, offer the Jiva as sacrifice in the fire of Brahman.
The Lord explains the different types and forms of yajna
a. Some yogis perform sacrifice to the Gods. They worship different Gods, medidate on th em, pray
to them and in many ways please the Gods. They can be termed as Karmayogis or Bhaktiyogis
b. Others perform sacrifices to the Brahman by offering his separate individuality (jiva) as
oblation in the fire of Brahman. Fire consumes every thing and converts all into its own element.
Similarly the whole of the objective world melts into Brahman."
Jai Shri Krishna 🌺
நீ கேட்டதெல்லாம் தந்தேன் ... நினைவில் உள்ளதா ?
சுவைத்து சுவைத்து சுகம் கண்டாய்
மறதி வந்தே மதி மயக்கியதோ ?
கோதுமை அல்வா கேட்டாய் கூடவே திரட்டிப்பாலும் தந்தேன் ..
தயிர் வடை கேட்டாய் ...
கூடவே சக்கரைப்பொங்கல் சுட சுட தந்தேன் ...
எண்ணெய் கேட்டாய் நெய் தந்தேன் ....
எமன் தேடி வரும் வேளை
யாரும் அருகே இல்லா மாலை
நீ மட்டும் என்னுடன் இருப்பாய் அன்றோ ?
இப்பவே மதுரமாய் மீனாக்ஷி காமாக்ஷி விசாலாட்சி என்றே சொல்லக் கூடாதா ?
யாரும் இல்லா வேளையில்
கண்கள் சொருகும் காளையில்
வறண்டு நீ போகும் நேரமதில்
கொலுசு சப்தம் கேட்க ,
ஒட்டியாணம் மினுமினுக்க
தாடங்கங்கள் ஊஞ்சல் ஆட ,
மூக்குத்தி சூரிய கதிர்களாய் ஒளி விட
மதுரை குண்டு மல்லி மணமணக்க ,
அஞ்சனம் கண்களில் அப்பி இருக்க ,
காரூண்யம் கண் சிமிட்ட
சுந்தரி என் அந்தரி ஓடி வந்தே அரவணைக்க
*அம்மா* என்றே நீ அழைக்க வேண்டாமோ ?
சொல்லிவிடுவாய் இப்பவே அவள் தித்திக்கும் நாமங்களை ....
என்றும் திகட்டாத தித்திப்பு இது அல்லவோ ... 🙏🙏🙏
“வறுக்கை நுறுங்கண்ணி சிதறிச் செந்தேன் பொங்கி
மறுக்கரையின் குளக்கரையில் மதகிலோடப்
பெருக்கெடுத்து
வண்டோலம் செய்யும் காழிப்
பிள்ளையார் சம்பந்தப் பெருமாள் கேளீர்
அருட்குலாவு மயிலைதனில் அனலால் வெந்த
அங்கத்தைப் பூம்பாவை ஆக்கினோம் என்று
இருக்குமது தகவன்று
நிலவால் வெந்த
இவளையும் ஓர் பெண்ணாக்கல் இயல்வு தானே”
என்ற பாடலைத் திருமங்கையாழ்வார் பாடினார்.
Gayatri
Chandramouli
Yes very true without Sakthi all of us are Jadam , useless .
The above story just posted will prove how much HER Saujyam ( சாயுஜ்யம்) needed to reach a reasonable high in our lives .
But our EGO prevents us from giving credit to HER ...
Glad you are following so closely and enjoying the slokas . God bless 😊🙏
நவராத்திரியில் பராசக்தியான துர்கா பரமேசுவரியையும், மகாலக்ஷ்மியையும், ஸரஸ்வதி தேவியையும் பூஜிக்கிறோம். மூன்று மூர்த்திகளாகச் சொன்னாலும், முப்பத்து முக்கோடி மூர்த்திகளாகச் சொன்னாலும், அத்தனையாகவும் இருப்பது ஒரே பராசக்திதான். இந்த உண்மையைத்தான் லலிதா ஸஹஸ்ரநாமம் பரதேவதையை வர்ணிக்கும்போது அவளே சிருஷ்டி செய்பவள் (ஸ்ருஷ்டிகர்த்ரீ – ப்ரஹ்ம ரூபா) அவளே பரிபாலனம் செய்பவள் (கோப்த்ரீ – கோவிந்த ரூபிணீ), அவளே சம்ஹாரம் செய்பவள் (ஸம்ஹாரிணீ – ருத்ரரூபா) என்று சொல்கிறது. லலிதையாக, துர்க்கையாக இருக்கிற பராசக்திதான் மஹாலக்ஷ்மியாகவும், ஸரஸ்வதியாகவும் இருக்கிறது. லக்ஷ்மி அஷ்டோத்தரத்தில் ‘பிரம்ம விஷ்ணு சிவாத்மிகாயை நம:’ என்று வருகிறது. ஸரஸ்வதி அஷ்டோத்தரத்திலும் இப்படியே ‘பிரம்ம விஷ்ணு சிவாத்மிகாயை நம:’ என்று வருகிறது. படைப்பு, அழிப்பு, காப்பு எல்லாம் செய்வது ஒரே சக்திதான் என்று இந்த நாமங்கள் நமக்கு நன்றாக உணர்த்துகின்றன. ஒரே பராசக்திதான் வெவ்வேறு வேஷங்களைப் போட்டுக்கொண்டு வெவ்வேறு காரியங்களைச் செய்கிறது. துர்க்கையாக இருக்கிறபோது, வீரம், சக்தி எல்லாம் தருகிறது. மஹாலக்ஷ்மியாகி சம்பத்துக்களைத் தருகிறது. ஸரஸ்வதியாகி ஞானம் தருகிறது.
பர்வதராஜ புத்திரியாக வந்த அம்பாளும், க்ஷீரசாகரத்திலிருந்து பிறந்த மஹாலக்ஷ்மியும், இரண்டு மஹரிஷிகளுக்குப் பெண்களாகவும் அவதரித்திருக்கிறார்கள்.
மஹாலக்ஷ்மியை மகளாகப் பெற்று, சீராட்டி வளர்க்க வேண்டும் என்று பிருகு மஹரிஷி தபஸ் செய்தார். அதற்கிணங்கவே லக்ஷ்மிதேவி அவருக்குப் புத்திரியாக உத்பவித்தாள். பிருகுவுக்குப் புத்திரியானதால் அவளுக்கு பார்கவி என்று பெயர் ஏற்பட்டது.
‘
லோக மாதாக்களாக இருக்கப்பட்ட தெய்வங்களைக் குழந்தையாக வரச் சொன்னதில் நிரம்ப விசேஷம் இருக்கிறது. ‘குழந்தையும் தெய்வமும் கொண்டாடும் இடத்திலே’ என்கிறோம். தெய்வமே குழந்தையாக வந்தால், ரொம்பக் கொண்டாட்டமாகும். குழந்தைக்கு நம்மைப் போல் காமமும் குரோதமும் துக்கமும் வேரூன்றி இருப்பதில்லை. இந்த க்ஷணத்தில் ரொம்பவும் ஆசைப்பட்ட ஒரு வஸ்துவை அடுத்த க்ஷணத்தில் தூக்கிப் போட்டுவிட்டுப் போகிறது. கோபமும் இப்படியே சுவடு தெரியாமல் நிமிஷத்தில் மறைந்து போகிறது. அழுகையும் இவ்வாறேதான். நாம்தான் உணர்ச்சிகளை ஆழ உள்ளுக்கு வாங்கிக்கொண்டு மனத்தைக் கெடுத்துக் கொள்கிறோம். உணர்ச்சிகள் வேரூன்றாமல் குழந்தைகள் போல் நாமும் ஆனந்தமாக இருக்க வேண்டும். இதனால்தான் உபநிஷதமும் ‘குழந்தையாய் இரு’ என்கிறது.
குழந்தையாக வந்த காத்யாயனியைத் தமிழ் நாட்டுக் கிராம ஜனங்கள்கூட நீண்ட காலமாக வழிபட்டு வந்திருக்கிறார்கள் என்பது என் ஊகம். ‘காத்தாயி’ என்று சொல்கிற கிராம தேவதை காத்யாயனிதான் என்று நினைக்கிறேன்.
‘
இவ்வாறே கிராம ஜனங்களும்கூட ஸரஸ்வதியை நீண்ட காலமாக வழிபட்டிருக்கிறார்கள். ‘பேச்சாயி, பேச்சாயி’ என்று சொல்கிற கிராம தேவதை பேச்சுக்கு ஆயியான வாக்தேவி ஸரஸ்வதியைத்தான் குறிப்பிடுகிறது.
அம்பாளையும், மஹாலக்ஷ்மியையும், ஸரஸ்வதிதேவியையும் பூஜித்து எல்லாச் சக்தியும், சம்பத்தும், நல்ல புத்தியும் பெறுவோமாக!
🙏👇🙏👇🙏👇🙏👇🙏👇🙏👇🙏
ஒரு தேவி உபாஸகர். அவாத்துல ப்ரஹ்மாண்டமா கொலு வைச்சுருந்தா!! எத்தனையோ மனுஷா அந்த கொலுவை பாக்கறதுக்காக நிறைய இடங்கள்ல்லேர்ந்தும் வந்துருந்தா!! எல்லோர்க்கும் கொலுவை நன்னா காண்பிச்சார் அந்த உபாசகர்!
ஒரு நடுவயது இருக்கற ஒரு ஸ்த்ரியும் கொஞ்சம் லக்ஷணக் குறைவு இருக்கறவளா, எடுப்பான பல் இருக்கறவளா ஒரு பெண் அவாத்து கொலுவைப் பார்க்க வந்திருந்தா!! அவளைப் பார்த்து "ஒன்ன பாத்தா சுமங்கலி மாதிரியும் தெரியல்லே!! நீ அந்தப் பக்கம் போய் அப்படி ஒக்காரு!!" அப்டீன்னார்!!
கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு பார்த்தா அந்த பொம்மணாட்டியைக் காணும்!!
அன்னிக்கு ராத்திரியே அவரோட பேத்திக்கு "இசிவு" வந்துடுத்து!! ஆஸ்பத்திரிக்கு எடுத்துத்துண்டு ஓடினா எல்லோருமா!!
"துர்கே!! காப்பாத்து!!"ன்னு அம்பாளை வேண்டிண்டார் அந்த உபாசகர்!!
"என்னை ஏன் கூப்டறே!! நான் காளி தான்!! என் பல்லு எடுப்பாத் தான் இருக்கும்!! மஹிஷாஸுரமர்த்தினி ஆத்துக்கு வந்தா இப்படித் தான் விரட்டுவியா!!" ன்னா அம்பாள்!!
அந்த உபாசகர்க்குத் தன் தப்பு புரிஞ்சது!! கதறி அழுது "இனிமே இது போல பாதகத்தைப் பண்ண மாட்டேன் தாயே!! மன்னிச்சுடு!!" ன்னு கதறினார்!!
அம்பாள் அருளால அவர் பேத்தி பூரண குணமடைஞ்சுட்டா!!
அவருடைய பேத்திக்கு வரப்போற ஆபத்தைத் தடுக்கத் தான் அம்பாள் அந்த ரூபத்துல அவாத்துக்கு வந்துருக்கா!! ஆனா உபாசகராயிருந்தாலும் அதை அவர் புரிஞ்சுக்காத அலக்ஷ்யபடுத்தினார்!!
அம்பாள் அழகா லலிதாம்பாளா, புவனேச்வரியா த்ரிபுரஸுந்தரியா மாத்ரம் இல்லே!! தூமாவதி போன்ற மஹாவித்யா ரூபங்களிலேயும் அவள் தான் இருக்கா!! கோரமான வடிவங்களும் பராசக்தி தான்னு புரிஞ்சுக்கனும்!!
ஸ்த்ரிகள் பதிவ்ரதையானாலும் அல்லது வேச்யையானலும் அம்பாளுடைய அம்சம் தான்!! ஸுமங்கலியானாலும் விதவையானலும் பராசக்தியுடைய ஸ்வரூபம் தான்!! கன்யையானாலும் வ்ருத்தையானாலும் ஜகதம்பாள் வடிவம் தான்!!
அதுனாலத் தான் தேவி உபாஸகாள் ஸ்த்ரீகளைப் பார்த்தாலே தேவீ ஸ்வரூபமா நினைக்கனும்ங்கறது!! ஆத்ம சைதன்ய வடிவானவள் பராசக்தி தானே!!
நவராத்ரி மாத்ரம் அல்ல ஆத்துக்கு எந்த ஸ்த்ரீ எப்போ வந்தாலும் அவாளுக்கு யதாசக்தி தாம்பூலம் கொடுத்து அனுப்பினா தான் அம்பாளுக்கு ப்ரீதி!! அம்பாள் எந்த வடிவத்துல எப்போ வருவாங்கறது தெரியாது!!
🛕🕉️ஓம் காளி, ஜெய் காளி🔥🙏🌹
*ஒன்றாய்* இருந்த பிரம்மம் சற்றே அசைந்து *இரண்டானதே* ...
பிரம்மம் கொண்ட அழகிய சிந்தனைகள்
அபிராமியாய்
உவமையற்ற சௌந்தர்யமாய்
தாய்மைக்கு முத்தாரமாய்
வெளி வந்ததே வியக்கும் வண்ணம்
இரண்டான பிரம்மம் தன் *மூன்றாம்* கண்ணால் காமம் தனை சாம்பல் ஆக்கியதே
*நான்கான* வேதங்கள் *ஐந்தான* மதுரத்தில் *ஆறான* முகம் கண்டு கோஷங்கள் எழுப்பியதே ... 🙏
இன்னிசை ஸ்வரங்கள் *ஏழும்* யாருக்கும் *எட்டாத* தம்பதிகளை
*ஒன்பது* கோணங்களில் ஒருங்கிணைத்து மகிழ்ந்ததே👍
பற்றற்றவன் ஒப்பற்றவளை
தன் மெய்தனில் பொயின்றி சேர்த்தே
நீராஞ்சனம் செய்த இரவுகள்
நீண்டு வளர்ந்தே *நவராத்திரி* ஆனதே
விருத்தாசலம்- திருச்சி நெடுஞ்சாலையில் மேற்கே 17 கி.மீ தொலைவில் வெள்ளாற்றின் வடகரையில் இத்தலம் அமைந்துள்ளது.
ஈசன் இத்தலத்தில் அப்பரின் தோள்களில் சூலம், இடபம் ஆகிய குறி களைப் பொறித்தார் என பெரியபுராணம் குறிப்பிட்டுள்ளது.
ஈசன் உத்தரவின்படி இக்கோவிலின் நந்தி வெள்ளத்தில் இருந்து அனைவரையும் காக்க ஊரை நோக்கி (சிவனுக்கு எதிராக) திரும்பி இருக்கிறது.
அப்பர் பாடல் பெற்ற தேவார தலம்.
தொடர்ந்து வெள்ளை யானையை இந்திரன் அனுப்பி வைத்தான். அது இத்தலம் வந்து தன் பசிக்குத் தேவையான கரும்பும், வாழையும் உண்டு, அங்குள்ள இறைவனை கண்டு மகிழ்ந்து தன்னிலை மறந்தது. இறைவனுக்கு தானே மண்டபமாக நின்றி நிழல் தந்தது. பூக்களைப் பறிக்கச் சென்ற ஒருவரும் திரும்பாததால், இந்திரனே பூலோகம் வந்தான். அவனும் இத்தல இறைவனால் ஈர்க்கப்பட்டு, வழிபாடு செய்து பின் தேவலோகம் திரும்பினான்.
ஒரு சமயம் பிரளயம் ஏற்பட்டது. வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து உயிர் களையும் உடைமைகளையும் அழித்து வந்தது. ஆனால், வெள்ளாற்றிற்கும், தென்பெண்ணை ஆற்றிற்கும் இடைப்பட்ட நடுநாட்டில் மட்டும் எவ்வித சேதமும் ஏற்படவில்லை. இதற்கு, அங்குள்ள இறைவனே காரணம் என்பதை தேவர்களும், முனிவர்களும் உணர்ந்தனர். அத்தல இறைவனிடம் மக்களைக் காத்தருள வேண்டி நின்றனர். அதற்குச் செவிசாய்த்த இறைவன், பிரளயத்தை தடுக்குமாறு நந்திதேவருக்கு ஆணையிட்டார். நந்திதேவர் ஊழி வெள்ளத்தைத் தன் வாயால் உறிஞ்சி, உலகைக் காத்தருளினார். எனவே இத்தல இறைவன் ‘பிரளயகாலேஸ்வரர்’ என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
*சிவயநம*
நமது கோவில்களின் தலவரலாறு பற்றி தாங்கள் அவ்வப்பொழுது அறிந்து கொள்ள ஏதுவாக நமது குழுவில்
இணைந்திருக்க வேண்டுகிறேன்.
������
https://youtu.be/QpDpPwzlBU0
புதிய உறுப்பினர்கள் நம் *ஈசனை தேடி* வாட்ஸப் சேனலில் இணைய விரும்பினால்
������
https://whatsapp.com/channel/0029Va5JcGd3AzNPlIrEg63j
கட்டுமலைக்கோவில்
சுவாமியின் கருவறை ஒட்டி 30 மீட்டர் உயரத்தில் சவுந்தரேஸ்வரர் வாழும் மலைக்கோவில், ஏறவும், இறங்கவும் படிக்கட்டுகள் கொண்டு அமைந்துள்ளது. இதனை ‘கட்டுமலைக் கோவில்’ என்று அழைக்கின்றனர்.
இவ்வாலயம், சவுந்திரவல்லி என்ற அடியாரால் எழுப்பப்பட்ட ஆலயம் என்றும், அவரின் விருப்பத்திற்காகக் காட்சி தரும் விதமாக உயரத்தில் இருந்து இறைவன் அருளினார் என்றும் கூறப்படுகின்றது.
அழகிய காதலி
சண்டிகேஸ்வரர் சன்னிதியின் எதிரே வடக்குப் பிரகாரத்தில் எளிய நுழைவு வாசல் மூலம் அழகிய காதலி அம்மன் ஆலயத்தை அடையலாம். பலிபீடம், கொடிமரம், நந்திமண்டபம் இதனைக் கடந்ததும் துவாரபாலகிகள் இருவர் காட்சி தர, கருவறையின் உள்ளே எழிலான கோலத்தில் அன்னை காட்சி தருகிறாள். ஆமோதனம்பாள், கடந்தை நாயகி என்ற வேறு பெயர்களும் அன்னைக்கு உள்ளன.
ஆலயத்தின் தலமரம் செண்பக மரமாகும். தலத் தீர்த்தம் தெற்கே ஓடும் வெள்ளாறு ஆகும்.
கலிக்கம்பர்
அறுபத்துமூவரில் ஒருவரான கலிக்கம்பர் அவதரித்த தலம் இது. வணிகர் குலத்தில் தோன்றிய இவர், தன் இல்லம் நாடி வருபவர் சிவனடியார் களுக்கு பாதபூஜை, அன்னம் பாலிப்பு செய்து வழிபடுவது வழக்கம். ஒரு சமயம் அவ்வாறு வந்த சிவனடியார்களில், தன் வீட்டில் பணி புரிந்தவரும் இருந்ததால், அவரின் பாதத்திற்கு நீர்வார்க்கத் தயங்கினார், கலிக்கம்பர் மனைவி. சிவனடியார் என்பதையே சிந்தையில் கொண்ட கலிக்கம்பர், இதனால் கோபம் கொண்டு மனைவியின் கையைத் துண்டித்தார். கலிகம்பரின் தீவிர பக்தியை மெச்சிய ஈசன், அவரது மனைவிக்கு இழந்த கையை மீண்டும் வழங்கி இருவருக்கும் கயிலைப்பேறு தந்தருளினார். இவர் வாழ்ந்த இடத்தில் தனிக்கோவில் ஒன்று ஆலயத்தின் அருகே கிழக்கு ராஜ வீதியில் அமைந்துள்ளது.
சந்தானக்குரவர்கள்
சந்தானக் குரவர்கள் நால்வரில் இருவர் சிதம்பரத்திலும், மற்ற இருவர் பெண்ணடாகத்திலும் தோன்றியவர்களாவர். மெய்கண்ட நாயனார், மறைஞான சம்பந்தர் இருவரும் இத்தலத்தில் அவதரித்த அருளாளர்கள். மெய்கண்டாருக்கான திருவாவடுதுறை ஆதின ஆலயம், அச்சுத களப்பாளர் மேடு என்ற அவதார இடத்திலும், மறைஞானசம்பந்தர் மடம் பெண்ணாடகத்தில் உள்ள காமராஜர் தெருவிலும் அமைந்துள்ளன.
அப்பரின் தோளில் இலச்சினை
தனக்கு விருப்பமான ஒன்றை, தங்கள் உடலில் பச்சைக் குத்திக் கொள்ளும் வழக்கம் இன்றும் பரவலாகக் காணப்படுகிறது. இதற்கெல்லாம் முன்மாதிரியாகத் திகழ்ந்தவர் திருநாவுக்கரசர். சமண மதத்தில் இருந்து சைவத்திற்கு மாறிய இவர், ‘சமணருடன் வாழ்ந்த இவ்வுடலோடு நான் எப்படி உயிர் வாழ்வேன். இவ்வுடலை நான் ஏற்கும் பொருட்டு என் தோள்களில் உமது இலச்சினையை பொறித்தருள வேண்டும்’ என்று இத்தல இறைவனிடம் வேண்டி நின்றார். அதற்கு இசைந்த இறைவன், இவரின் தோள்களில் சூலம், இடபம் ஆகிய குறி களைப் பொறித்தார் என பெரியபுராணம் குறிப்பிட்டுள்ளது.
1-ம் நாள். நைவேத்தியம். வெண்பொங்கல். சுண்டல் வெள்ளை கொண்டகடலை...
2-ம் நாள் நைவேத்தியம். புளியோதரை.
சுண்டல். பயத்தம் பருப்பு...
3-ம் நாள் நைவேத்தியம். சக்கரைப் பொங்கல்.சுண்டல். மொச்சை கடலை...
4-ம் நாள் நைவேத்தியம். கதம்பம் சாதம் சுண்டல். பச்சைப் பட்டாணி...
5-ம் நாள் நைவேத்தியம். தயிர் சாதம் சுண்டல் வேர்க்கடலை...
6-ம் நாள் நைவேத்தியம். தேங்காய் சாதம்.
சுண்டல் கடலைப்பருப்பு...
7-ம் நாள் நைவேத்தியம். எலுமிச்சை சாதம். சுண்டல் வெள்ளை பட்டாணி...
8-ம் நாள் நைவேத்தியம். பாயஸம்
சுண்டல் காராமணி...
9-ம் நாள் நைவேத்தியம் அக்கார அடிசல் சுண்டல் சாதா கொண்ட கடலை...
செவ்வாய் மற்றும் வெள்ளி யன்று புட்டு அல்லது சிவப்பு காராமணி இனிப்பு சுண்டல் செய்யலாம்.
🌷🌷
ஒன்றாக இருந்த வேதத்தை நான்காக தொகுத்து வழங்கியவர்
[16/10, 07:29] +91 96209 96097: அங்குஶாதி³ப்ரஹரணா *வரதா³தி³னிஷேவிதா* ||🙏🙏
வரத முத்திரையுடன் அம்பிகையை தியானித்து வழிபட நினைப்பதை நடத்தி அருள்பவள்
Who in this world is not aware of my existence ? .
My glory is trumpeted across the world , for I am known to have stemmed forth from Siva 's consciouaness , the only Complete God in the history of supreme being .
And even more momentos is the fact that I have emanated from the Supreme level of Consciousness of a being as prodigious as Adi Shankara ; verily , this is what makes me the *Kohinoor* of all scriptures .
Indeed , when such a vast reservoir of knowledge , beauty , wisdom is encapsulated within me , there can be nothing more significant than reading and comprehending me .
*For , once you have read and grasped me - SL itself , sorrows and setbacks will disappear from your life , never to be found again .*
However , history bears testimony to the fact that " human life has been nothing save sorrows and failures since time immemorial "
This reality has remained unchanged despite the presence of a great scripture like me !
However , this does not imply a lack of effort on the part of all of you to read and comprehend me , for I am ranked amongst the most read scriptures of the world .
Unfortunately , although I have been read / chanted extensively , my true essence has not been grasped ( as yet)
However , i'm aware of my significance and I very well know that having grasped my essence , the human being can scale the pinnacle of joy and success .
*Don't label me complicated and difficult to fathom .*
I have myself come forward to shed light on all the mysteries enswathed in me .
And I am not only sanguine but also certain that my endeavour will forever disperse the clouds of misery and failures hovering menacingly over human life , thus ushering a golden era in which every home will have an *Ambal* - in various forms .
Bolstered by this hope , I have appeared before You today , Wishing each one of you , your family and your next generation a very *happy Navaratri* 🙏
*Soundarya Lahari*
( Beauty waves ) 💐💐💐
குறை ஒன்றும் இல்லை என்றே குறை படுகிறாயோ ?
வரை இன்றி தருவாள் அந்த வாக்கிய லஹரி
என்றே பறை சாற்றி சொன்னேன் பல முறை ...
நிறை என்றும் காணாமல்
கரை தேடும் கப்பல் போல்
குறை தேடும் உன் குணம் கண்டு வருந்துகிறேன் ...
உள்ளமெல்லாம் உத்ரவின்றி காடு வளர்த்தாய் ...
வேண்டாத செடிகளுக்கு நீர் வார்த்தாய் ...
எண்ணங்கள் எல்லாம் அசுத்தம்
அதிலே உரம் போட்டு வளர்த்தாய் *நான்* எனும் அகம்பாவம்
அம்பாள் அழைத்தும் செவி கேளா செவி கொண்டாய் ...
பழைய இருப்பிடம் என்றே பாவை அவளை அழைப்பாயோ ?
மாங்கனி கன்னத்தில் தேனூர
சிறு மை விழி கிண்ணத்தில் மீனாட
பெருமை நிறைந்த பாதங்களில் கொலுசுகள் கோவில் மணி எழுப்ப
மேகலை சுற்றிக்கொண்டு பாமாலை பாட
ஒட்டியாணம் கெட்டியாய் இல்லாத இடையை இறுக்கி பிடிக்க
தாடங்கங்கள் அங்கும் இங்கும் அசைந்து காவல் புரிய
நாசி மூக்குத்தி ஞான ஒளி வீச
சிந்தூர வண்ண மேனியாள்
சிங்கார ரசத்துடன் சிரித்து கொண்டே வருவாளே !
சிந்தனை செய் மனமே ...
சிவகாமி உன்னுள் இருக்கும் வேளை தனில்
உண்டோ குறைகள் இனியும்? ..
மறைகள் வந்து அடி பணியும் ..மாசற்ற வளம் பெருகும் அன்றோ 👍
*ஆரணம் நான்கிற்கும்*
*அப்பால் அவன்*
*பட்டினத்தார் விளக்குகிறார்*
*வேதங்கள்* நான்கிற்கும்
*அப்பாற்பட்டவன்* அவன்.
*நானே கடவுள்* என்றும்
*அடி முடி நானே காண்பேன்*
என்றும்
செருக்கோடு அலைந்து திரிந்த
*திருமாலுக்கும்*
*நான்முகனுக்கும்*
*அரியவன் அவன்.*
*எல்லா பொருள்களுக்கும்*
உள்ளே நின்று *இயக்கும்* நடுவே
உள்ள *பரிபூரண பொருள்*
அவன்.
*என் தந்தை* அவன்;
*சீர்காழி* யில் தோன்றியவன் அவன்.
*எல்லா உலகங்களுக்கும்*
வினை முதலான *காரணன்*
அவன்.
அப்படிப்பட்ட அந்த இறைவன்
*அந்தக் கரணங்களான*
மனம் புத்தி சித்தம் அகங்காரம்
என்பனவற்றுக்கு *அப்பால்*,
அனைத்தையும் கடந்து நிற்கின்ற
முழு முதல் பொருள் ஆவான்.
இப்படியாக
*அனைத்தின் உள்ளும்*
*அனைத்தையும் கடந்தும்*
*நிற்பவன் பெருமான்*
என்று விளக்குகிறார்.
பாடலைக் காணலாமே.
*ஆரணம் நான்கிற்கும் அப்பால்*
*அவன்*; அறிய துணிந்த /
நாரணன் நான்முகனுக்கு
அரியான்; நடுவாய் நிறைந்த /
பூரணன்; எந்தை; புகலி பிரான்;
பொழில் அத்தனைக்கும் /
காரணன்; அந்தக் கரணம் கடந்த
கருப்பொருளே.
- *திருக்கழுமல மும்மணி*
*கோவை 43*
*பட்டினத்தார்*
*கடவுளை தொழுவோம்*.
*பேரானந்தத்தில் திளைப்போம்*.
இனிய வணக்கம்.
சிவாயநம.
17th OCTOBER
*Single-Minded Love Gives Rise to Devotion*
True devotion can only exist for God. One who has it will be distinguished by a divine attitude to the whole creation, just as a person who regularly goes to a gymnasium can be distinguished by well-formed muscles. If we are interested in scholarship, we should associate with the learned; so, too, if we are interested in devotion and pure, permanent bliss, we must associate with God Who is the object of pure devotion and the repository of sheer bliss.
To see the whole creation as a manifestation of God is the culmination of devotion. This calls for single-minded love for God; indeed, single-minded love is termed devotion. And what is single-mindedness but the conviction that God is the sole support? God has Himself said in the Bhagavad-Gita, that devotion is the only means to attain Him. Just as _nama-smarana_ is impossible if God is forgotten, devotion or single-minded love is impossible if pride of individuality is retained.
Suppose a young man gets married today. He was a celibate yesterday, and becomes a householder today. Despite the change in social status, his other individual functions, such as eating, breathing, etc., continue unaffected. Similarly, even if we change our allegiance over to God, our other activities of life continue unaffected.
Every occurrence in life should be narrated to Him as to a confidant. In order to maintain the feeling that God is present always and everywhere, inform Him of every movement you make, every action you undertake. Such love will enable you to realize Him, and gradually annihilate desire of certain fruit for an action. The ‘body-am-I’ conviction grew upon us by our sense of identity with the body; in a similar way, the ‘I-am-He’ conviction will come as we think, be aware more and more of Him. For this, it is necessary to think of Him as similar to us in general form and attributes, that is, _saguna_. Just as we have to walk along the road in order to reach our home, we have to go through _saguna upasana_ in order to realize the true, attribute-less God. _Saguna upasana_ is, in other words, to attribute all doership to Him; this is true devotion. Say to God, ‘I shall be happy to accept whatever it pleases you to give’ and when about to do anything, ask yourself, ’Will God approve of this?’
* * * * *
-------------------------------------------------------------
🌹🌺நீங்கள் கடவுளைப் பார்த்துள்ளீர்களா? உங்களால் கடவுளைக் காண்பிக்க முடியுமா? என மக்கள் சில நேரங்களில் கேட்பதுண்டு. அதற்கான பதில், ஆம், நான் கடவுளைப் பார்த்திருக்கிறேன் என்பதே. நான் மட்டுமல்ல நீங்களும் கடவுளைக் காணலாம், அனைவரும் கடவுளைக் காணலாம்.
🌺ஆனால் அதற்கான தகுதியை முதலில் நீங்கள் பெற்றிருக்க வேண்டும். உதாரணத்திற்கு காரில் பழுது ஏற்பட்டு கார் ஓடாமல் நிற்பதை அனைவருமே காண்கின்றனர். கார் மெக்கானிக்கும் காண்கின்றார்.
🌺ஆனால் மெக்கானிக்கின் பார்வை மற்றவர்களின் பார்வையிலிருந்து வேறுபட்டுள்ளது. காரில் ஏற்பட்டுள்ள பழுதைக் காணும் தகுதியை அவர் பெற்றுள்ளார். அதனால், அவர் பழுதைச் சரி செய்ததும் கார் இயங்குகின்றது.
🌺ஒரு காரைக் காண்பதற்கே தகுதி தேவைப்படும்பொழுது, கடவுளைக் காண்பதற்குத் தகுதி ஏதும் தேவையில்லை என்று நாம் நினைக்கின்றோம்! என்னே மூடத்தனம்!
🌺மக்கள் எந்த அளவிற்கு முட்டாள்களாக அயோக்கியர்களாக இருக்கின்றனர் என்றால் தங்களது கற்பனையான தகுதிகளைக் கொண்டு கடவுளைக் காண அவர்கள் முயல்கின்றனர்.
🌺கீதையில் கிருஷ்ணர், நாஹம் ப்ரகாஷ: ஸர்வஸ்ய யோகமாயா ஸமாவ்ருதா:, நான் அனைவருக்கும் என்னை வெளிப்படுத்துவதில்லை, யோக மாயையின் மூலமாக என்னை அவர்களிடமிருந்து மறைத்துக் கொள்கிறேன்,” என்று கூறுகிறார்.
🌺ஆகவே, கடவுளை உங்களால் எவ்வாறு காண இயலும்? நிலைமை இவ்வாறு இருக்கையில், நீங்கள் கடவுளைக் கண்டிருக்கிறீர்களா? உங்களால் கடவுளைக் காண்பிக்க முடியுமா? என்பன போன்ற கேள்விகள் அவ்வப்போது கேட்கப்படுகின்றன.
🌺ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
ஹரே ராம, ஹரே ராம,
ராம ராம, ஹரே ஹரே🌹
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க*
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
*நவராத்திரியின் ஒன்பது நாட்களில்* *அம்பிகை தேவியை*, *ஸ்ரீ மஹாலக்ஷ்மியை*, *துர்க்கையை*, *சரஸ்வதியை வரித்து* *துதி ஸ்லோகங்கள்* *சொல்லி பாடவேண்டும்*. *அப்படி *ஒவ்வொரு நாட்களும்* *பாடவேண்டிய* *பாடல்களின் தொகுப்பு* *அடியேன் *பதிவிடுகிறேன்*
*இங்கே* :
*முதல் நாள்*
*தேவியைப் பற்றிய பாடல்களை தோடி ராகத்தில் பாடுவது சிறப்பானது*.
*பாடல்*: *கற்பகவல்லி நின்*
ராகம்: *ராகமாலிகா*
ராகம்: *ஆனந்த பைரவி*
கற்பகவல்லி நின் பொற்பதங்கள் பிடித்தேன்
நற்கதி அருள்வாயம்மா தேவி (கற்பகவல்லி)
பற்பலரும் போற்றும் பதி மயிலாபுரியில்
சிற்பம் நிறைந்த உயர் சிங்காரக் கோயில் கொண்ட (கற்பகவல்லி)
ராகம்: *ஆனந்த பைரவி*
நீயிந்த வேளைதனில் சேயன் எனை மறந்தால்
நானிந்த நானிலத்தில் நாடுதல் யாரிடமோ?
ஏனிந்த மௌனம் அம்மா ஏழை எனக்கருள?
ஆனந்த பைரவியே ஆதரித்தாளும் அம்மா (கற்பகவல்லி)
ராகம்: கல்யாணி
எல்லோர்க்கும் இன்பங்கள் எழிலாய் இறைஞ்சி என்றும்
நல்லாட்சி செய்திடும் நாயகியே நித்ய
கல்யாணியே கபாலி காதல் புரியும் அந்த
உல்லாசியே உமா உனை நம்பினேனம்மா (கற்பகவல்லி)
ராகம்: *பாகேஸ்ரீ*
நாகேஸ்வரி நீயே நம்பிடும் எனைக்காப்பாய்
வாகீஸ்வரி மாயே வாராய் இது தருணம்
பாகேஸ்ரீ தாயே பார்வதியே இந்த
லோகேஸ்வரி நீயே உலகினில் துணையம்மா (கற்பகவல்லி)
ராகம்: *ரஞ்சனி*
அஞ்சன மையிடும் அம்பிகே எம்பிரான்
கொஞ்சிக்குலாவிடும் வஞ்சியே நின்னிடம்
தஞ்சமென அடைந்தேன் தாயே உன் சேய் நான்
ரஞ்சனியே ரக்ஷிப்பாய் கெஞ்சுகிறேனம்மா (கற்பகவல்லி)
கல்யாணி ராகத்தில் தேவியைப் பற்றிய பாடல்களைப் பாடலாம்.
பாடல்: உன்னையல்லால் வேறே தெய்வம் இல்லையம்மா
வரிகள்: அம்புஜம் கிருஷ்ணா
ராகம்: கல்யாணி
தாளம்: ஆதி
உன்னையல்லால் வேறே தெய்வம் இல்லையம்மா
உலகெல்லாம் ஈன்ற அன்னை (உன்னையல்லால்)
என்னையோர் வேடமிட்டுலக நாடக அரங்கில் ஆடவிட்டாயம்மா
இனியாட முடியாது என்னால் திருவுள்ளம் இரங்கி
ஆடினது போதுமென்று ஓய்வளிக்க (உன்னையல்லால்)
நீயே மீனாக்ஷி காமாக்ஷி நீலாயதாக்ஷிஎன பலபெயருடன்
எங்கும் நிறைந்தவள் என் மனக்கோயிலினில்
எழுந்தருளிய தாயே திருமயிலை வளரும் (உன்னையல்லால்
*தேவியின் பாடல்களை காம்போதி ராகத்தில் பாடுவது சிறப்பானது*.
பாடல்: நானொரு விளையாட்டு பொம்மையா
வரிகள்: பாபனாசம் சிவன்
ராகம்: நவரச கானடா
தாளம்: ஆதி
நானொரு விளையாட்டு பொம்மையா
ஜகன் நாயகியே உமையே உந்தனுக்கு
நானிலத்தில் பல பிறவியெடுத்து
திண்டாடியது போதாதா (தேவி) - உந்தனுக்கு (நானொரு)
அருளமுதைப் பருக அம்மா அம்மா என்று
அலறுவதைக் கேட்பதானந்தமா
ஒரு புகலின்றி உன் திருவடி அடைந்தேனே
திருவுளம் இரங்காதா (தேவி) - உந்தனுக்கு (நானொரு)
*நான்காம் நாள்*:
அம்பிகையின் பாடல்களை பைரவி ராகத்தில் பாட வேண்டும்.
பாடல்: *நீ இரங்காயெனில் புகலேது*
வரிகள்: *பாபனாசம் சிவன்*
ராகம்: *அடானா*
தாளம்: ஆதி
நீ இரங்காயெனில் புகலேது அம்பா
நிகில ஜகன்னாதன் மார்பில் உறைதிரு (நீ இரங்காயெனில்)
தாயிரங்காவிடில் சேயுயிர் வாழுமோ
சகல உலகிற்கும் நீ தாயல்லவோ அம்பா (நீ இரங்காயெனில்)
பாற்கடலில் உதித்த திருமணியே
சௌ பாக்யலக்ஷ்மி என்னை கடைக்கணியே
நாற்கவியும் பொழியும் புலவோர்க்கும் - மெய்
ஞானியர்க்கும் உயர் வானவர்க்கும் அம்பா (நீ இரங்காயெனில்
தேவியின் பாடல்களை பந்துவராளி ராகத்தில் பாட வேண்டும்.
பாடல்: *அம்பா மனம்* *கனிந்துனது கடைக்கண் பார்*
வரிகள்: பாபனாசம் சிவன்
ராகம்: பந்துவராளி
தாளம்: ஆதி
அம்பா மனம் கனிந்துனது கடைக்கண் பார்
திருவடி இணை துணையென் (அம்பா)
வெம்பவ நோயற அன்பர் தமக்கருள்
கதம்ப வனக்குயிலே ஷங்கரி ஜகதம்பா (மனம்)
பைந்தமிழ் மலர்ப்பாமாலை சூடி உன் பாதமலர்ப் பணிந்து பாடவும் வேண்டும்
சிந்தையும் என் நாவும் என்னேரமும் நின் திருப்பெயர் புகழ் மறவாமையும் வேண்டும்
பந்த உலகில் மதிமயங்கி அறுபகைவர் வசமாய் அழியாமல் அருள்பெற வேண்டும்
இந்த வரம் தருவாய் ஜகதீஸ்வரி எந்தன் அன்னையே அகிலாண்ட நாயகி என் (அம்பா)
ஆறாம் நாள்:
தேவியைப் பற்றிய பாடல்களை நீலாம்பரி ராகத்தில் பாடுவது சிறப்பு.
பாடல்: *தேவி நீயே துணை*
வரிகள்: பாபனாசம் சிவன்
ராகம்: கீரவாணி
தாளம்: ஆதி
தேவி நீயே துணை
தென்மதுரை வாழ் மீனலோசனி (தேவி)
தேவாதி தேவன் சுந்தரேசன்
சித்தம் கவர் புவன சுந்தரி அம்பா (தேவி)
மலையத்வஜன் மாதவமே - காஞ்சன
மாலை புதல்வி மஹாராக்னி
அலைமகள் கலைமகள் பணி கீர்வாணி
அமுதனைய இனிய முத்தமிழ் வளர்த்த (தேவி)
*ஏழாம் நாள்*:
தேவியைப் போற்றிப் பாடும் பாடல்களை *பிலஹரி* ராகத்தில் பாடுவது சிறப்பு.
பாடல்: *ஜகத் ஜனனி சுகபாணி கல்யாணி*
வரிகள்: கானம் கிருஷ்ண ஐயர்
ராகம்: ரதிபதிப்ரியா
தாளம்: ஆதி
*ஜகத் ஜனனி சுகபாணி கல்யாணி (ஜகத்)*
சுக ஸ்வரூபிணி மதுர வாணி
சொக்கனாதர் மனம் மகிழும் மீனாக்ஷி (ஜகத்)
பாண்டிய குமாரி பவானி அம்பா சிவ
பஞ்சமி பரமேஷ்வரி
வேண்டும் வரம் தர இன்னும் மனமில்லையோ
வேத வேதாந்த நாத ஸ்வரூபிணி (ஜகத்)
*எட்டாம் நாள்*:
தேவியின் பாடல்களை *புன்னாகவராளி* ராகத்தில் பாடுதல் நலம்.
பாடல்: ஸ்ரீசக்ர ராஜ
ராகம்: ராகமாலிகா
ராகம்: *செஞ்சுருட்டி*
ஸ்ரீசக்ர ராஜ சிம்மாசனேஸ்வரி
ஸ்ரீலலிதாம்பிகையே புவனேஸ்வரி
ஆகம வேத கலாமய ரூபிணி
அகில சராசர ஜனனி நாராயணி
நாக கங்கண நடராஜ மனோஹரி
ஞான வித்யேஷ்வரி ராஜராஜேஸ்வரி (ஸ்ரீசக்ர)
ராகம்: புன்னாகவராளி
பலவிதமாய் உன்னைப் பாடவும் ஆடவும்
பாடிக் கொண்டாடும் அன்பர் பத மலர் சூடவும்
உலகம் முழுதும் என் அகமுறக் காணவும்
ஒரு நிலை தருவாய் காஞ்சி காமேஷ்வரி (ஸ்ரீசக்ர)
ராகம்: *நாதனாமக்ரியை*
உழன்று திரிந்த என்னை உத்தமனாக்கி வைத்தாய்
உயரிய பெரியோர்கள் ஒன்றிடக் கூட்டி வைத்தாய்
நிழலெனத் தொடர்ந்த முன்னாள் கொடுமையை நீங்கச் செய்தாய்
நித்ய கல்யாணி பவானி பத்மேஷ்வரி (ஸ்ரீசக்ர)
ராகம்: *சிந்து பைரவி*
துன்பக் குடத்திலிட்டு தூயவனாக்கி வைத்தாய்
தொடர்ந்த முன் மாயை நீக்கி பிறந்த பயனைத் தந்தாய்
அன்பைப் புகட்டி உந்தன் ஆடலைக் காணச் செய்தாய்
அடைக்கலம் நீயே அம்மா அகிலாண்டேஸ்வரி (ஸ்ரீசக்ர)
*ஓன்பதாம் நாள்*: *சரஸ்வதி பூஜை*
தேவியின் திருப்பாடல்களை *வசந்தா* ராகத்தில் பாடுவது உகந்தது.
பாடல்: *மாணிக்க வீணையேந்தும்*
ராகம்: *மோகனம்*
மாணிக்க வீணையேந்தும் மாதேவி கலைவாணி
தேந்தமிழ் சொல்லெடுத்துப் பாடவந்தோமம்மா
பாடவந்தோமம்மா பாட வந்தோம்
அருள்வாய் நீ இசை தர வா நீ - இங்கு
வருவாய் நீ லயம் தரும் வேணி அம்மா (மாணிக்க)
நாமணக்கப் பாடி நின்றால் ஞானம் வளர்ப்பாய்
பூமணக்க பூஜை செய்தால் பூவை நீ மகிழ்வாய் (மாணிக்க)
வெள்ளை தாமரையில் வீற்றிருப்பாய் - எங்கள்
உள்ளக் கோவிலிலே உறைந்து நிற்பாய்
கள்ளமில்லாமல் தொழும் அன்பருக்கே - என்றும்
அள்ளி அருளைத் தரும் அன்னையும் நீயே
வாணி சரஸ்வதி மாதவி பார்கவி
வாகதீஸ்வரி மாலினி
காணும் பொருள்களில் தோன்றும் கலைமணி
வேண்டும் வரம் தரும் வேணி நீ
நான்முகன் நாயகி மோஹன ரூபிணி
நான்மறை போற்றும் தேவி நீ
வானவர்க்கமுதே தேனருள் சிந்தும்
கான மனோஹரி கல்யாணி (அருள்வாய்) (மாணிக்க)
தசமி அன்று:
பாடல்: *கருணை தெய்வமே கற்பகமே*
வரிகள்: மதுரை ஸ்ரீநிவாசன்
ராகம்: *சிந்து பைரவி*
தாளம்: ஆதி
கருணை தெய்வமே கற்பகமே
காணவேண்டும் உந்தன் பொற்பதமே என் (கருணை)
உறுதுணையாக என் உள்ளத்தில் அமர்ந்தாய்
உன்னையன்றி வேறு யாரோ எம் தாய் (கருணை)
ஆனந்த வாழ்வு அளித்திட வேண்டும்
அன்னையே எம்மேல் இரங்கிட வேண்டும்
நாளும் உன்னைத் தொழுதிடல் வேண்டும்
நலமுடன் வாழ அருளல் வேண்டும் (கருணை).
ஹரே ராம ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண
கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
ஸர்வம் ஸ்ரீ
கிருஷ்ணார்ப்பணம் ��
அம்பிகை திருவடிகளில்
சரணம்
வாக்குக்கு தலைவர்
[17/10, 07:22] +91 96209 96097: *முத்³கௌ³த³னாஸக்தசித்தா* ஸாகின்யம்பா³ஸ்வரூபிணீ 🙏🙏
பயறு தானியத்தில் செய்த நைவேத்யம் படைத்து தியானிக்க ஆத்ம ஞானத்தை அருள்பவள்
-------------------------------------------------- -----------
🌹🌺Have you seen God? Can you show God? As people sometimes ask. The answer is, yes, I have seen God. Not only me but you can see God, everyone can see God.
🌺 But first you have to qualify for it. For example, everyone sees a breakdown in a car and the car stops running. He is also a car mechanic.
🌺But the view of the mechanic is different from the view of others. He is qualified to see the fault in the car. So, even after he fixes the fault, the car runs.
🌺When it takes qualification to see a car, we think that no qualification is needed to see God! What stupidity!
🌺 People are so stupid and wretched that they try to see God with their imaginary merits.
🌺Krishna in the Gita says, Naham prakasha: sarvasya yogamaya samavruta:, I do not reveal myself to all, I hide myself from them through yogic delusion.
🌺So how can you find God? When the situation is like this, have you seen God? Can you show God? Questions like are asked from time to time.
🌺 Hare Krishna Hare Krishna
Krishna Krishna Hare Hare
Hare Rama, Hare Rama,
Rama Rama, Hare Hare🌹
🌺🌹 Long live Vayakam 🌹 Long live Vayakam 🌹 Live prosperously
🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
சோமாஸ்கந்த மூலமந்திரத்தை தியானிக்க குடும்ப ஒற்றுமையை அருள்பவள்
[18/10, 07:33] +91 96209 96097: *அயோநிஜாய நமஹ*🙏🙏
கற்ப வாசம் இல்லமால் தோன்றியவர் (சாராஸ்வதர்)
1. ஜலம் ஒரு புஷ்பம்
நம் வீடுகளில் எல்லா சுப கார்யங்கள் நடக்கும்போதும், ஆலயங்களிலும், கேட்கும் ஒரு அருமையான சின்ன சில நிமிஷ ஸமஸ்க்ரித மந்திரம் இது. செவிக்கினிமையான ''மந்த்ர புஷ்பம்''. வைதிகர்கள் லௌகீகர்கள் (நம்மில் அனைவருக்கு இது மனப்பாடம்) சேர்ந்து சொல்லும் பரோபகார சிந்தனை கொண்ட மந்திரம். அதன் அர்த்தத்தை புரிந்து கொண்டால் அதன் அருமை புரியும். விரும்பி மனப்பாடம் செய்ய தோன்றும். வேதத்தில் தைத்ரீய அரண்யகம் என்ற பகுதியில் வருகிறது. நீரின்றி அமையாது உலகம். எனவே எங்கும் நீர் வளம் பெறுக வேண்டும் மந்திரம். நீர் ஒன்றே சுபிக்ஷத்தின் அறிகுறி.
அந்த கால ராஜா மழை பொழிகிறதா என்று கூட தெரியாதவன். மந்திரியை தான் கேட்பான். ''மந்திரி நமது நாட்டினில் எங்கும், மாதம் மும்மாரி மழை பொழிகிறதா?'' நமக்கு மழை பொழிவது மட்டும் அல்ல என்று எப்படி, எப்போது எவ்வளவு நாள் பெய்யும் என்று கூட முன்பே காற்றழுத்த மண்டலம் பற்றி சொல்லி விடுகிறார்கள்.
यो॑पां पुष्पं॒ वेद॑ पुष्प॑वान् प्र॒जावा॓न् पशु॒मान् भ॑वति ।
च॒न्द्रमा॒ वा अ॒पां पुष्पम्॓ । पुष्प॑वान् प्र॒जावा॓न् पशु॒मान् भ॑वति ।
य ए॒वं वेद॑ । योஉपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यतन॑वान् भवति ।
யோ பாம் புஷ்பம் வேத’ புஷ்ப’வான் ப்ரஜாவா”ன் பஶுமான் ப’வதி |
சம்த்ரமா வா அபாம் புஷ்பம்” | புஷ்ப’வான் ப்ரஜாவா”ன் பஶுமான் ப’வதி |
ய ஏவம் வேத’ | யோஉபாமாயத’னம் வேத’ | ஆயதன’வான் பவதி |
நீர் என்பதே ஒரு புஷ்பம். ஜலபுஷ்பம். இதைப் புரிந்து கொண்டவனிடம் புஷ்பங்கள் சேர்கிறது, பூக்களாகிய குழந்தைகள் சேர்கிறது. சுபிக்ஷத்தின் சின்னமாகிய ஆநிரை, ஆடு என்று செல்வம் சேர்கிறது. சந்திரன் எனும் நிலவு, நீரின் குளுமையில் பூவாகிறது. பனி நீர் சுரக்க வைப்பது. இதை அறிந்தவன் மேற்கண்டவாறு நன்மை பெறுகிறான். நீரின் ஆதாரம் புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
यो॓ग्नेरा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॒वा अ॒ग्नेरा॒यत॑नम् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
य ए॒वं वेद॑ । यो॑உपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
அக்னிர்வா அபாமாயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி | யோ”க்னேராயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி | ஆபோவா அக்னேராயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி | ய ஏவம் வேத’ | யோ’உபாமாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
நிறைய பேருக்கு நெருப்பிலிருந்து தான் நீர் தோன்றுவது தெரியாது. H2O என்பதே ஹைட்ரஜன் வாயு வுடன், ஆக்சிஜன் எனும் உஷ்ணத்தின் சேர்க்கை தான் நீர். கொதிக்கும் சூரியன் ஒளியில் கடல் நீர் ஆவியாகி மேகமாகி குளிர்ந்து மழையாகி நீராகிறது. இதை அறிந்தவன் நீரை புரிந்தவன். நீரின் ஆதாரம் புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
वा॒युर्वा अ॒पामा॒यत॑नम् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
यो वा॒योरा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॒ वै वा॒योरा॒यत॑नम् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
य ए॒वं वेद॑ । यो॑உपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
வாயு எனும் காற்றும் நீருக்கான ஆதாரம். காற்று தான் நீராவியாக மேலே மிதந்து சென்று மழை பொழியும் மேகமாகி நீரை அளிக்கிறது. இதை அறிந்தவன் மேற்கண்டவாறு நன்மை பெறுகிறான். நீரின் ஆதாரம் புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
यो॑உमुष्य॒तप॑त आ॒यत॑नं वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॑ वा अ॒मुष्य॒तप॑त आ॒यत॑नम् ।आ॒यत॑नवान् भवति ।
य एवं वेद॑ । यो॑உपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
அஸௌ வை தப’ன்னபாமாயத’னம் ஆயத’னவான் பவதி |
யோ’உமுஷ்யதப’த ஆயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
ஆபோ’ வா அமுஷ்யதப’த ஆயத’னம் |ஆயத’னவான் பவதி |
ய ஏவம் வேத’ | யோ’உபாமாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
சுட்டெரிக்கும் சூரியனே நீரின் ஆதாரம். நீரே சுட்டெரிக்கும் சூரியனின் ஆதாரம். இதுவே உண்மை. இதை அறிபவன் தன்னைத் தானே அறிகிறான். நீரின் ஆதாரம் புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
च॒न्द्रमा॒ वा अ॒पामा॒यत॑नम् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
यः च॒न्द्रम॑स आ॒यत॑नं वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॒ वै च॒न्द्रम॑स आ॒यत॑न॒म् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
य एवं वेद॑ । यो॑உपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
சந்த்ரமா வா அபாமாயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி
| ய சந்த்ர ம்த்ரம’ஸ ஆயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
ஆபோ வை சந்த்ரம’ஸ ஆயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி |
ய ஏவம் வேத’ | யோ’உபாமாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
சந்திரன் தான் நீருக்கு ஆதாரம். நீர் தான் சந்திரன் உருவாக காரணம். இதுவே உண்மை. இதை அறிபவன் தன்னைத் தானே அறிந்தவன் ஆகிறான். நீரின் ஆதாரம் புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
यो नक्ष्त्र॑त्राणामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॒ वै नक्ष॑त्राणामा॒यत॑न॒म् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
य ए॒वं वेद॑ । यो॑உपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
நக்ஷ்த்ர’த்ராணி வா அபாமாயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி |
யோ நக்ஷ்த்ர’த்ராணாமாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
ஆபோவை னக்ஷ’த்ராணாமாயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி |
ய ஏவம் வேத’ | யோ’உபாமாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
நக்ஷத்ரம் எனும் விண்மீன்களே நீரின் ஆதாரம். இதுவே உண்மை. இதை அறிபவன் தன்னைத் தானே அறிகிறான். நீரின் ஆதாரம் இவ்வாறு புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
प॒र्जन्यो॒ वा अ॒पामा॒यत॑नम् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
यः प॒र्जन्य॑स्या॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॒ वै पर्जन्यस्या॒यत॑न॒म् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
य ए॒वं वेद॑ । यो॑உपामा॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
ய பர்ஜன்ய’ஸ்யாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
ஆபோ வை பர்ஜன்யஸ்யாயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி |
ய ஏவம் வேத’ | யோ’உபாமாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
மோகங்களே நீரின் ஆதாரம். நீரே முகில்களின் ஆதாரம். இது எல்லோரும் அறிந்த உண்மை. நீர் உஷ்ணத் தால் ஆவியாகி மேகமாகி மீண்டும் மழையாக மாறி நீராகிறது. இரண்டுமே ஒன்றுக்கு ஒன்று ஆதாரம். இதை அறிபவன் தன்னைத் தானே அறிகிறான். நீரின் ஆதாரம் இவ்வாறு புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி.
स॒ंव॒त्स॒रो वा अ॒पामा॒यत॑न॒म् । आ॒यत॑नवान् भवति ।
यः सं॑वत्स॒रस्या॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
आपो॒ वै सं॑वत्स॒रस्या॒यत॑नं॒ वेद॑ । आ॒यत॑नवान् भवति ।
य एवं वेद॑ । यो॓உप्सु नावं॒ प्रति॑ष्ठितां॒ वेद॑ । प्रत्ये॒व ति॑ष्ठति ।
ஸம்வத்ஸரோ வா அபாமாயத’னம் | ஆயத’னவான் பவதி
| யஃ ஸம்’வத்ஸரஸ்யாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
ஆபோ வை ஸம்’வத்ஸரஸ்யாயத’னம் வேத’ | ஆயத’னவான் பவதி |
ய ஏவம் வேத’ | யோ”உப்ஸு னாவம் ப்ரதி’ஷ்டிதாம் வேத’ | ப்ரத்யேவ தி’ஷ்டதி |
மாரிகாலமே நீரின் ஆதாரம்.வாழ்வின் ஜீவாதாரம் அது தான். ஆகவே தான் நீரே மாரிகாலத்தின் ஆதாரம். மாரிகாலத்தின் விளைவே நீர் மழையாக, ஆறாக, கடலாக பெருகுவது. இதுவே உண்மை. இதை அறிபவன் தன்னைத் தானே அறிகிறான். நீரின் ஆதாரம் இவ்வாறு புரிந்தவன் நீரின் சுவையோடு இனிமையோடு வளத்தோடு கலந்த தன்னையே அறிந்த புண்யசாலி
கோவில்களில் மட்டும் அல்ல, வீடுகளிலும் பகவானை அர்ச்சித்து, நைவேத்தியம் எல்லாம் சமர்ப்பித்து கடைசியில் கற்பூர ஹாரதி காட்டும்போது அனைவரும் கன்னத்தில் விரல்களால் போட்டுக்கொண்டு தலைக்கு மேல் கரம் தூக்கி கற்பூர ஜோதியில் தெரியும் விக்ரஹத்தின் திவ்ய ரூபத்தை மனநிறைவோடு வணங்குகிறோம். அற்புதமான தரிசனம் கிடைத்தது என்கிறோம். கற்பூர ஹாரதி காட்டும்போது சொல்லும் மந்திரம் இது. அதன் அர்த்தம் தெரிந்துகொள்ளலாம்:
रा॒जा॒धि॒रा॒जाय॑ प्रस॒ह्य साहिने॓ ।
नमो॑ व॒यं वै॓श्रव॒णाय॑ कुर्महे ।
स मे॒ कामा॒न् काम॒ कामा॑य॒ मह्यम्॓ ।
का॒मे॒श्व॒रो वै॓श्रव॒णो द॑दातु ।
कु॒बे॒राय॑ वैश्रव॒णाय॑ । म॒हा॒राजाय॒ नमः॑
*ஓம் ராஜாதிராஜாய’ ப்ரஸஹ்ய ஸாஹினே” |*
*நமோ’ வயம் வை”ஶ்ரவணாய’ குர்மஹே |*
*ஸ மே காமான் காம காமா’ய மஹ்யம்” |*
*காமேஶ்வரோ வை”ஶ்ரவணோ த’தாது |*
*குபேராய’ வைஶ்ரவணாய’ |* *மஹாராஜாய நமஃ’ |*
*''ஹே ராஜாதி ராஜனே, என் பிரபு, உன்னை போற்றுகிறேன். ஜெயத்தை அளிப்பவன். விருப்பங்களை நிறைவேற்றி தருபவனே, செல்வம் வாரி வழங்குபவனே, குபேரனே, உன்னை போற்றுகிறேன். ராஜாவுக்கெல்லாம் ராஜாவான மஹாராஜனே, வணங்குகிறேன். அருள்வாயாக.*
तद्ब्रह्म । ओं॓ तद्वायुः । ओं॓ तदात्मा ।
ओं॓ तद्सत्यम् । ओं॓ तत्सर्वम्॓ । ओं॓ तत्-पुरोर्नमः ॥
अन्तश्चरति भूतेषु गुहायां विश्वमूर्तिषु
त्वं यज्ञस्त्वं वषट्कारस्त्व-मिन्द्रस्त्वग्ं
रुद्रस्त्वं विष्णुस्त्वं ब्रह्मत्वं॑ प्रजापतिः ।
त्वं तदाप आपो ज्योतीरसोஉमृतं ब्रह्म भूर्भुवस्सुवरोम् ।
ईशानस्सर्व विद्यानामीश्वर स्सर्वभूतानां
ब्रह्माधिपतिर्-ब्रह्मणोஉधिपतिर्-ब्रह्मा शिवो मे अस्तु सदा शिवोम् ।
तद्विष्नोः परमं पदग्ं सदा पश्यन्ति
सूरयः दिवीवचक्षु राततं तद्वि प्रासो
विपस्यवो जागृहान् सत्समिन्धते
तद्विष्नोर्य-त्परमं पदम् ।
ऋतग्ं स॒त्यं प॑रं ब्र॒ह्म॒ पु॒रुषं॑ कृष्ण॒पिङ्ग॑लम् ।
ऊ॒र्ध्वरे॑तं वि॑रूपा॑क्षं॒ वि॒श्वरू॑पाय॒ वै नमो॒ नमः॑ ॥
ॐ ना॒रा॒य॒णाय॑ वि॒द्महे॑ वासुदे॒वाय॑ धीमहि ।
तन्नो॑ विष्णुः प्रचो॒दया॓त् ॥
ॐ शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑ ।
ஓம்” தத்ப்ரஹ்ம | ஓம்” தத்வாயுஃ | ஓம்” ததாத்மா |
ஓம்” தத்ஸத்யம் | ஓம்” தத்ஸர்வம்” | ஓம்” தத்-புரோர்னமஃ ||
அம்தஶ்சரதி பூதேஷு குஹாயாம் விஶ்வமூர்திஷு
த்வம் யஜ்ஞஸ்த்வம் வஷட்காரஸ்த்வ-மிம்த்ரஸ்த்வக்ம்
ருத்ரஸ்த்வம் விஷ்ணுஸ்த்வம் ப்ரஹ்மத்வம்’ ப்ரஜாபதிஃ |
த்வம் ததாப ஆபோ ஜ்யோதீரஸோ அம்ருதம் ப்ரஹ்ம பூர்புவஸ்ஸுவரோம் |
ஓம் ஶாந்திஃ ஶாந்திஃ ஶாந்திஃ’ |
இது மந்த்ர புஷ்ப ஸ்தோத்ரத்தின் கடைசி பகுதி. இதையும் சேர்த்து தான் சொல்வது வழக்கம். . இதற்கு என்ன அர்த்தம்?
ஓம். இது தான் ப்ரம்மா. ஓம். இது தான் வாயு என்கிற காற்று. உயிர் மூச்சு. ஓம். இது தான் என்னுள்ளே இருக்கும் ஆத்மா. ஓம். இது தான் நிரந்தரமான பேர் உண்மை. ஓம். இது தான் எல்லாமே. ஓம் என்நமஸ்காரங்களுக்குரிய புருஷனே, எங்கும் எந்த உயிரிலும் உள் நின்று இயங்கும் விஸ்வமூர்த்தியே . நீயே நான் செய்யும் யாகத்தீ. நீயே வேதம் சொல்லும் தியாகங்களின் உருவகம். நீயே இந்திரன். நீ தான் வாயு எனும் காற்று. நீ தான் சம்ஹாரம் செய்யும் ருத்ரன். நீயே காக்கும் மஹா விஷ்ணு. நீயே படைக்கும் ப்ரம்ம தேவன். சகல உயிர்களுக்கும் தலைவன் நீயே. ஓம். நீர் என்பதே ஒளி. வடிகட்டிய அம்ருத சக்தி. ஏழுலகிலும் பிரம்மத்தின் தத்வம். *எங்கும் அமைதி உள்ளும் புறமும் அமைதி. அமைதி. அமைதி.*
பெயர் அழகு ஊர் அழகு
கோவில் அழகு!!!!!
கோபுரங்கள் அழகு!!!!
பொற்றாமரை குளமும் அழகோ அழகு!!!!!!
சுற்றி வரும் தேரும் அழகோ அழகு!!!!!
கண்ணை மீனாக்கி
மீனை கொடியாக்கியதும்
அழகோ அழகு!!!!!!
கொடிதன்னை சுந்தரன் மீதே படர விட்டு
அவனை கொம்பாக்கியதும் அழகோ அழகு!!!!!
விழியால் மொழி பேசும் உன் அழகு ஒப்பில்லா தேரழகு
தாயாய் தமிழாய் தன்னிகரில்லா கருணை பொழியும்
உன் அழகு உவமை இல்லா பேரழகு!!!!
*காஞ்சி ஒட்டியானமே*
காஞ்சியிலே கண் ஆட்சி
அழகோ அழகு!!!!!
கடம்பங்களின் நல்லாட்சி அழகு அழகோ அழகு!!!!!
காமங்களின் முடிவாட்சி
அழகோ அழகு!!!!
ஏகாம்பரனின் சிந்தனைக்கு ஓர் சுந்தரியாய் வந்த அழகு வர்ணிக்க முடியா பேரழகு
அத்திவரதரை தன்னுள் அடக்கிய அழகோ அழகு
ஒட்டியானம் ஒட்டி உறவாடும் அழகோ அழகு பேரழகு!!!!!
கையில் கரும்பினையும்
இதழில் அதன் சாரினையும் சிந்தவிடும் அழகோ அழகு
கண் இரண்டு தடாகத்தில் கலைமகள் திருமகள்
சௌந்தர்ய லஹரிகளாய் வருவதும் அழகோ அழகு...
தித்திக்கும் கற்கண்டின் பேர் கொண்ட காமாட்சியின் அழகோ அழகு பேரழகு!!!!!!🙏
*நீராட்சி செய்கின்ற கங்கையே*
கங்கையின் நீர் ஆட்சி அழகோ அழகு பேரழகு
கற்பகத்தின் பேராட்சி அழகோ அழகு பேரழகு
வேதங்களின்
கோலாட்சி அழகோ அழகு பேரழகு
பரமானந்தம் அதன் பேரோ விசாலாக்ஷி
அழகோ அழகு பேரழகு
வாசிவாசி என்றே வாசித்த நாமங்களின் அழகோ அழகு பேரழகு
விசாலமான மனமும் கருணையும்
அள்ளித் தரும் கொடையோ
அழகு பேரழகு!!!!"
உன்னையே நீ தந்தபின்
நான் உதிக்கும் வார்த்தைகள் எல்லாம்
வேதங்கள் தொடுக்கும் மாலை
அதன்
அழகோ பேரழகு!!
ஆறென்றும் நதியென்றும் ஓடை என்றாலும்
அது நீர் போகும் பாதை தனையே குறிக்கும் அன்றோ ...
மீனாக்ஷி , காமாக்ஷி விசாலாக்ஷி என்பதெல்லாம்
உவமையற்ற அழகு ஒன்றையே குறிப்பதன்றோ 🙏🙏🙏
ஐந்தெழத்தில் ஆட்சி செய்பவள் நீ அன்றோ ...
அமிர்த கடலில் ரத்ன கம்பளம் விரித்த தீவில்
கடம்ப மரங்கள் கருணை பொழிய
கற்பக விருட்சங்கள் காற்றில் அசைந்தாட
சிந்தாமணிகள் பெருங்கோட்டை அமைக்க
அங்கே கொட்டி கிடக்கும் நவரத்தினங்கள் நாலாபுறமும் கட்டில் அமைக்க
அதிலே உன் புன்னகை மஞ்சம் விரிக்க
அங்கே சதாசிவம் மயங்கி கிடக்க
மாதொரு பெண்ணே உன் அழகை வர்ணிக்க வார்த்தைகள் ஏதும் காணாமல் போனதே !
மத்தில் அகப்பட்ட தயிரைப்போல்
அங்கும் இங்கும் எங்கும் அலையும் வாழ்க்கை வேண்டாம் என்றே சொல்லியும் நீ தருவது அழகல்ல !
நீயே தஞ்சம் என்றே சரண் அடைந்தபின் இன்னும் சோதிப்பது உன் குணம் அல்ல !💐💐💐
-------------------------------------------------------------
🌹🌺ஐப்பசி மாதத்தில் இரவும் பகலும் சமமாக இருக்கும். எனவே இம்மாதம் துலா மாதம் என்பர்! மேலும் சூரியன் துலா ராசியில் பிரவேசிப்பதாலும் இப்பெயர் வந்தது!
🌺எல்லா நதிகளிலும் மக்கள் ஸ்நானம் செய்து தங்கள் பாவங்களை போக்கிக் கொள்கிறார்கள். எல்லா நதிகளும், எம்பெருமானிடம் எல்லோரும் அவர்களுடைய பாவங்களை போக்கிக்கொள்ள, எங்களுக்கு ஏது நிவர்த்தி என வேண்ட, அதற்கு எம்பெருமான் அரங்கன், *துலா மாதத்தில் காவிரி ஸ்நானம் செய்ய உங்களுக்கு பாபவிமோசனம் கிட்டும் என்றருளினார்!
🌺அதன்படி கங்கை உட்பட எல்லா நதிகளும் காவிரியில் துலா ஸ்நானம் செய்து தங்கள் பாவங்களை போக்கிக் கொள்வதாக ஐதீகம்!
🌺காவிரி, எம்பெருமானிடம் நீங்கள் அருளிய வரத்தினால், எம்பெருமானே.... எல்லா புண்ணிய நதிகளும் என்னிடம் ஸ்நானம் செய்து பாவங்களை நிவர்த்தி செய்கின்றன. எனக்கு எப்படி விமோசனம் என்று ப்ரார்த்திக்க, பெருமாளோ, நீ என் திருவடிபாரத்தில்தான் இருக்கிறாய்,
🌺ஆகையால் உனக்கு என்றென்றும் பாபவிமோசனமே! என்று அருள்பாலித்தார் அதனால் கங்கையை விட காவிரி ஏற்றம் பெற்றது!
🌺மேலும் ஆதி, இடை, கடை என்னும் மூன்று அரங்கங்களையும் தன்னகத்தே கொண்டு, எம்பெருமான் திருவடியை வருடி ஓடுவதால் காவிரி முதன்மையானது!
🌺ஶ்ரீரங்கத்தில், மற்ற மாதங்களில் வடதிருக்காவிரியில் (கொள்ளிடம்) இருந்து நன்னீர் கொணர்ந்து அரங்கனுக்கு திருமஞ்சனம் கண்டருள, இந்த துலா மாதத்தில் மட்டும் தென்திருக்காவிரியில் இருந்து தீர்த்தம் தங்க குடத்தில் கொணர்வர்!
🌺மேலும், இங்கு வருடம் முழுதும் பெருமாளுக்கு வெள்ளியாலான திருவாராதன சாமான்கள் சமர்ப்பிக்க, இந்த துலா மாதத்தில் மட்டும் அனைத்தும் தங்கமயமானதாக சமர்ப்பிப்பர்!
🌺இந்த மாதத்தில் மட்டும் பலநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் நேபாள மன்னர் சமர்ப்பித்த சாளக்கிராம மாலையுடன் மூலவரும், உற்சவரும் சேவை சாதிப்பர்!!
🌺"கங்கையில் புனிதமாய காவிரி நடுவுபாட்டு
பொங்குநீர் பரந்து பாயும் பூம்பொழில் அரங்கம் தன்னுள்
எங்கல்மால் இறைவன் ஈசன் கிடந்ததோர் கிடக்கைகண்டும்
எங்ஙனம் மறந்து வாழ்கேன் ஏழையேன் ஏழையேனே!"
-தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வார் (திருமாலை)
🌺ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
ஹரே ராம, ஹரே ராம,
ராம ராம, ஹரே ஹரே🌹
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க*
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
மாலை பொழுதில் மாலை அணிந்து
வானம் எனும் மேடை தனில் நடம் புரிந்தே
கானம் படுகிறாய் குயில் போல்
*அம்மா* என் சிந்தை எங்கும் ஆனந்தம் ...
நீ வளம் பொழிந்தே இருண்ட என் மனம் எனும் காட்டை தேன் காடாக மாற்றினாயே !!
மாதொரு பெண்ணே !!
உனை எண்ணில் என்னில் பெருகும் பரமானந்த வெள்ளம் கங்கைக்கும் உண்டோ அதன் வீர்யம் ?
மந்திரமும் நீயே தந்திரமும் நீயே வேதமும் நீயே அதன் சாரமும் நீயே ...
நீயல்லால் ஓர் தெய்வம் உண்டோ என் நெஞ்சம் நீ வாழ் எல்லை அன்றோ
*நாளும் ஒரு திருமுறை நம் வாயால் பாடுவோம்*
தலம் : சீகாழி
இரண்டாம் திருமுறை
விருதிலங்குஞ் சரிதைத் தொழிலார் விரிசடையினார்
எருதிலங்கப் பொலிந்தேறும் எந்தைக் கிடமாவது
பெரிதிலங்கும் மறைகிளைஞர் ஓதப் பிழைகேட்டலாற்
கருதுகிள்ளைக் குலந்தெரிந்து தீர்க்குங்கடற் காழியே.
- *திருஞானசம்பந்தர் சுவாமிகள்*
பொழிப்புரை:
வெற்றியமைந்த புராண வரலாறுகளை உடையவர். விரிந்த சடையினர். எருது விளங்க அதன்மேல் பொலிவோடு அமரும் எந்தை. அவருக்குரிய இடம், பெருமை பொருந்திய வேதங்களைப் பயில்வோர் ஓதக்கேட்டு அதிலுள்ள பிழைகளைப் பலகாலும் கேட்டுப் பழகிய வாசனையால் கிளிக் குலங்கள் தெரிந்து தீர்க்கும் காழிப்பதியாகும்.
குறிப்புரை:
சரிதை - ஒழுக்கம். சீகாழியில் வேதியர்கள் வேதத்தை ஓதுங்கால் கேட்டுணர்ந்து, முன்புற்ற கேள்வி வன்மையால், கிளியினங்கள் அதன்கண் பிழைகளைத் திருத்தும் அற்புதம் உணர்த்தப்பட்டது.
*🙏🏻🙏🏻🙏🏻*
*சிவன் கழலே சிந்தையாம்*
*கடையேன்*
*குமரேசன் இராஜசிம்மன்*
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
தன்னை பற்றி பாடுவோரூடைய பாவங்களை போக்குபவர்
[21/10, 07:30] +91 96209 96097: ஆஜ்ஞாசக்ராப்³ஜனிலயா ஶுக்லவர்ணா *ஷடா³னனா* ||����
ஆறு முகத்தை உடையவளாக தியானிக்க மனோ திடம் அருள்பவள்
மதுரை மீனாட்சி அழகில் மயங்கிய சுந்தரேஸ்வரர்
காஞ்சி காமாட்சி அன்னையின் அத்திவரதர்
விசாலமான விசாலாட்சி கண்களின் அழகில் மயங்கிய காசி விஸ்வநாதர்
அழகை பற்றி வர்ணிக்க வார்த்தைகள் இல்லை.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻
கவிதையின் கருத்துகளோ பேரழகு.
கனிவாக பகிர்ந்ததுவோ அழகோ அழகு.
செல்வத்தின் மீது பற்றில்லாமல், அம்பாள் அருளே, பெரும் செல்வம் என, இறை சிந்தனையில் வாழ்ந்திருந்தார், தீட்சிதர். ஆனால், அவர் மனைவியோ, 'அம்பாள் அருள் இவருக்கு பரிபூரணமாக இருக்கையில், இவர் போய் நின்றாலே போதுமே அரசர்கள் அள்ளிக் கொடுப்பரே... அதை வாங்கி வந்து, எனக்கு நகை, நட்டுகள் செய்து போடக் கூடாதா...' என, நினைத்தாள்.
ஒருநாள், தன் எண்ணத்தை தீட்சிதரிடம் கூறினாள். ஆனால், அவர் அம்பிகையின் நினைவில் ஆழ்ந்திருந்ததால், அதை செவி மடுக்கவில்லை. அதனால், அவரது சீடர் ஒருவர், 'குருநாதா... தாங்கள் அனைத்தையும் துறந்தவர்; அதனால், தங்களுக்கு வேண்டுமானால் எதுவும் தேவையிருக்காது. ஆனால், தங்கள் மனைவி அப்படியில்லையே... அவரது ஆசையை நிறைவேற்றி வைக்கக் கூடாதா... ஒருமுறை தஞ்சாவூர் அரசரை, தாங்கள் போய் பார்த்தாலே போதுமே... குரு பத்தினி வேண்டுவதெல்லாம், குறைவில்லாமல் கிடைத்து விடுமே...' எனக் கூறினார்.
அதற்கும் பதில் சொல்லவில்லை, தீட்சிதர். அன்றிரவு, நவாவரணப் பூஜை முடித்து, வழக்கம் போல, பாடத் துவங்கினார், தீட்சிதர்.
இந்நிலையில், அவரது மனைவி கனவில், சர்வ அலங்கார பூஷிதையாக தோன்றிய லட்சுமி தேவி, தன் திருமேனியில் இருந்து, ஒவ்வொரு ஆபரணமாக கழற்றி, தீட்சிதரின் மனைவிக்கு அணிவித்தவள், 'போதுமா... இன்னும் வேண்டுமா...' எனக் கேட்டாள்.
மெய் சிலிர்த்து, விழித்தெழுந்தாள், தீட்சிதரின் மனைவி. நகை மேல் அவளுக்கு இருந்த நாட்டமும் கலைந்தது.
அம்பிகையை துதித்து, தீட்சிதர் பாடிய கீர்த்தனைகள், இன்றும், கர்நாடக சங்கீத மேடைகளில் பாடப்படுகின்றன.
இறையருள் பெற்றவர்களின் உள்ளம், வேறெதிலும் பற்றாது என்பதை விளக்கும் வரலாறு இது!
*திவ்ய தேசங்கள் ...*
*திவ்விய பாமாலை* *தரிசனங்கள்* -
[22/10, 14:48] Jayaraman Ravikumar: *மூக பஞ்ச சதி*
*பதிவு 274*
*18th Nov 24*
*பாதாரவிந்த சதகம்* 👌👌👌👣👣👣
*ஸ்லோகம் 67*
नखांशुप्राचुर्यप्रसृमरमरालालिधवलः
स्फुरन्मञ्जीरोद्यन्मरकतमहश्शैवलयुतः ।
भवत्याः कामाक्षि स्फुटचरणपाटल्यकपटः
नदः शोणाभिख्यो नगपतितनूजे विजयते ॥
*காமாக்ஷி சரணம் எனும் சோணா நதி*
[22/10, 15:02] Jayaraman Ravikumar: அம்மா உன் சலங்கையில் மாணிக்கம் மட்டுமா மரகதமும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது ... சோணா நதியில் அவை பாசியோ ?
உன் பத்து விரல்களிலும் உள்ள நக காந்தி 10 ஹம்ச பறவைகள் வானில் பறந்து செல்வது போல் உள்ளது
பட்டர் சொல்லும் போது அம்மா உன் பத்ம பாதங்கள் இரண்டையும் சூடும் பணி எனக்கே தந்தாய் என்று புகழ்கிறார் ... அவள் கருணை சோணா நதி போல் ஓட பாத சலங்கைகளில் பதிக்கப்பட்ட மரகத கற்கள் ஓடும் நதியின் இருபுறமும் பாசி போல் படித்திருக்க ஹம்ச பறவைகள் வரிசையாக பறப்பது போல உன் நக காந்திகள் வெண்மை நிறம் வீச ... என் சொல்வேன் உன் கருணையையும் சௌந்தர்யத்தையும் 🦋🦋🦋😊😊😊🪷🪷🪷
*பதிவு 695* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*393 வது திருநாமம்*
[22/10, 14:47] Jayaraman Ravikumar: *393 प्रभावती -ப்ரபாவதீ --*
ஸ்ரீ லலிதாம்பிகை அதீத சக்தி அம்சமானவள்.
ஞான ஒளி வீசுபவள்.
அஷ்ட மா சித்தி எனும் எட்டு தேவிகள் அவளை சூழ்ந்துள்ளார்கள்.
அஷ்ட சித்திகள் எவை தெரியுமோ? அணிமா, லஹிமா, மஹிமா, ஈசித்வா, வசித்வா, பிராகாம்யா, பிராப்தி, சர்வகாமா. அவர்களை பிரபை என்று சொல்வது.
எனவே அம்பாள் அவர்கள் சூழ்ந்த *பிரபாவதி* என்கிறது இந்த நாமம். '👍
அம்மா
உன் படிகம் போன்ற திருநிறத்தையும்,
பவளம் போன்ற செவ்வாய் இதழ்களையும்
மணம் கமழ்கின்ற கமலம் போன்ற திருக்கரங்களையும்,
இடை இல்லா மின்னல் கொடி எனும் இடையயையும்
எந்நேரமும் நினைத்தால்
கல்லும் கவிஞனாகி கவிதைகள் பாடும் அன்றோ நான் பாடுவதில் ஏதும் வியப்பு உண்டோ ?,,
*அம்மா*
குளிர்ந்த முத்துமாலைகளை அணிந்து
எங்களை கவி பாட வைக்கும் மயில்போன்ற கலைமகளே,
மணம் வீசுகின்ற, பசுமை கொண்ட இலைகள் கொண்ட வெண் அரவிந்தம் மலரில் மகிழ்ந்து
மென்மையான உள்ளம் கொண்டவளே,
சிறப்பாகச் சொல்லப்படும் கலைகளை நீ இன்றி இன்னொருவர தர இயலுமா?
*அம்மா*
அறுபத்து நான்கு கலைகளுக்கும் அரசியன்றோ நீ
கொவ்வைக்கனிகூட நாணும்படி சிவந்த இதழ்கள் கொண்டவள் அன்றோ நீ ,
வெண்ணிறத் திருவண்ணம் கொண்டவள் அன்றோ நீ,
தாமரையில் அமர்ந்த பிரமரின் தனி நாயகியன்றோ நீ
பிரமனுக்கு
தனி க்கோயில் இல்லை என்றே
தவமே!
நீ அவன் நாவில் அமர்ந்தே இல்லறம் புரிகின்றாயோ ... ?
*அம்மா*
மகன் இவன் நாவிலும் இடம் உண்டு
அங்கே தினம் சொல்லும் உன் நாமங்கள் உண்டு ...
வந்து அமர விலை இல்லை ...
மலை போன்ற மனம் உண்டு ...
மறந்தும் உன் நாமம் மறவா குணம் உண்டு ....
என்றும் நீ வந்திட என் தவம் உண்டு ...
கண்கள் ஏங்கும் குளம் உண்டு ...
கருவிழிகளில் கசியும் உன் பா உண்டு ...
கலைமகளே வந்திட இன்னும் ஏன் ஆருடம் பார்க்கிறாய் ...
ஆரா அமுதே
*அம்மா* என்றே அழைக்க எனக்கு நீ மட்டும் தானே உண்டு 🪷🪷🪷
அம்மா
உன் படிகம் போன்ற திருநிறத்தையும்,
பவளம் போன்ற செவ்வாய் இதழ்களையும்
மணம் கமழ்கின்ற கமலம் போன்ற திருக்கரங்களையும்,
இடை இல்லா மின்னல் கொடி எனும் இடையயையும்
எந்நேரமும் நினைத்தால்
கல்லும் கவிஞனாகி கவிதைகள் பாடும் அன்றோ நான் பாடுவதில் ஏதும் வியப்பு உண்டோ ?,,
*அம்மா*
குளிர்ந்த முத்துமாலைகளை அணிந்து
எங்களை கவி பாட வைக்கும் மயில்போன்ற கலைமகளே,
மணம் வீசுகின்ற, பசுமை கொண்ட இலைகள் கொண்ட வெண் அரவிந்தம் மலரில் மகிழ்ந்து
மென்மையான உள்ளம் கொண்டவளே,
சிறப்பாகச் சொல்லப்படும் கலைகளை நீ இன்றி இன்னொருவர தர இயலுமா?
*அம்மா*
அறுபத்து நான்கு கலைகளுக்கும் அரசியன்றோ நீ
கொவ்வைக்கனிகூட நாணும்படி சிவந்த இதழ்கள் கொண்டவள் அன்றோ நீ ,
வெண்ணிறத் திருவண்ணம் கொண்டவள் அன்றோ நீ,
தாமரையில் அமர்ந்த பிரமரின் தனி நாயகியன்றோ நீ
பிரமனுக்கு
தனி க்கோயில் இல்லை என்றே
தவமே!
நீ அவன் நாவில் அமர்ந்தே இல்லறம் புரிகின்றாயோ ... ?
*அம்மா*
மகன் இவன் நாவிலும் இடம் உண்டு
அங்கே தினம் சொல்லும் உன் நாமங்கள் உண்டு ...
வந்து அமர விலை இல்லை ...
மலை போன்ற மனம் உண்டு ...
மறந்தும் உன் நாமம் மறவா குணம் உண்டு ....
என்றும் நீ வந்திட என் தவம் உண்டு ...
கண்கள் ஏங்கும் குளம் உண்டு ...
கருவிழிகளில் கசியும் உன் பா உண்டு ...
கலைமகளே வந்திட இன்னும் ஏன் ஆருடம் பார்க்கிறாய் ...
ஆரா அமுதே
*அம்மா* என்றே அழைக்க எனக்கு நீ மட்டும் தானே உண்டு 🪷🪷🪷
பழனிக் கடவுள் துணை - 22.10.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
ஐந்தாவது-பதித்துப் பற்றந்தாதி-வேறு-கலித் தாழிசை-58
உன் திருவடி என் தலையில் சூட்டிய உண்மை!
மூலம்:
பவமறக் கெடுக்கவல்ல பாதபங்க யங்கள், என்
தவபலன் கொடுக்குமுன் தலைக்கண் வைத்த சத்தியம்
சிவன்அ னாரும் அறிகிலார்கொல்? செப்பு! உன் அப்பன்ஆணை ஓர்
குவடமைந்த பழனியிற் குலாவுசெங் குமாரனே (58).
பதப்பிரிவு:
பவம் அறக் கெடுக்க வல்ல பாத பங்கயங்கள், என்
தவ பலன் கொடுக்கு முன் தலைக்கண் வைத்த சத்தியம்
சிவன் அன்னாரும் அறிகிலார் கொல்? செப்பு! உன் அப்பன் ஆணை ஓர்
குவடு அமைந்த பழனியில் குலாவு செங்குமாரனே!! (58).
பொருள் விளக்கம்:
பிறப்பு அறக், என் எல்லா வினைகளையும் கெடுக்க வல்லதான உன் பாத தாமரைகள், என்னுடைய தவத்தின் பலனைக் கொடுத்து, எனக்கு அருளும் முன், உன் திருவடி என் தலையில் சூட்டிய உண்மை, எல்லாம் வல்ல உன் தந்தை, சிவன் போன்றோருமே அறிகிலார் அல்லவே? உண்மையை விளம்பு எம் பெருமானே! உன் அப்பன் ஈசனின் ஆணையால், ஓர் குன்று அமைந்த பழனாபுரியில் மகிழ்வோடுக் குலாவி வரும் செங்குமரவேளே!!
சிவ சக்தியின் செழித்த செல்வமே!
தவ முனிவர் துதிக்கும் தூயவ!
பவ மறுக்கும் பழனிப் புங்கவ!
அவ லனையுன் அன்பிலே அருளே!
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
முதல் வார்த்தையில் பாராட்டிவிட்டு இரண்டாவது வார்த்தையில் சபிப்பதைப் போல் பாடியிருப்பதைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா? இந்தப் பாடலைப் பாருங்கள். உண்மையில் அந்த சாபமும் வாழ்த்து தான் என்பது கொஞ்சம் நெருங்கிப் பொருளைப் பார்த்தால் புரிகிறது.
தங்குவர் கற்பகத் தாருவின் நீழலில் தாயர் இன்றி
மங்குவர் மண்ணில் வழுவாய் பிறவியை மால் வரையும்
பொங்கு உவர் ஆழியும் ஈரேழ் புவனமும் பூத்த உந்திக்
கொங்கிவர் பூங்குழலாள் திருமேனி குறித்தவரே
தாயர் இன்றி மங்குவர் மண்ணில் வழுவாய் பிறவியை – குற்றம் நிறைந்த பிறவிகள் இன்றியும் பிறவிகள் இல்லாததால் பெற்றெடுக்கும் தாயர் இன்றியும் மண்ணில் மங்கிப் போவாரக்ள் (மீண்டும் பிறக்க மாட்டார்கள்)
மால் வரையும் –மால் என்றால் மாயவன் என்றாலும் இங்கே மேகம் காற்று உயரம் மிகுந்த என்று பொருளுடன் மலைக்க வைக்கும் பெரிய மலைகளையும் என்று கொள்ளவேண்டும் பிரம்மாண்டங்களின்
பொங்கு உவர் ஆழியும் – அலைகளால் பொங்கும் உவர்ப்புச் சுவை கூடிய கடல்களையும்
ஈரேழ் புவனமும் – பதினான்கு உலகங்களையும்
பூத்த உந்திக் – தன் திருவயிற்றினில் பெற்ற உலக அன்னையாம்
கொங்கிவர் பூங்குழலாள் திருமேனி குறித்தவரே – தேன் சொரியும் பூக்களை அணிந்த கூந்தலையுடைய அபிராமி அன்னையின் திருமேனியைத் தொழுதவர்களே.***
அந்தாதித் தொடை: சென்ற பாடல் தங்குவரே என்று நிறைய இந்தப் பாடல் தங்குவர் என்று தொடங்கியது. இந்தப் பாடல் குறித்தவரே என்று நிறைய அடுத்தப் பாடல் குறித்தேன் என்று தொடங்கும். இப்படி ஒரு பாடலில் இறுதியில் வரும் சொல் அடுத்தப் பாடலில் தொடக்கத்தில் வருமாறு அமைத்துப் பாடுவது அந்தாதித் தொடை.
எதுகை: தங்குவர் – மங்குவர் – பொங்குவர் – கொங்கிவர்
மோனை: தங்குவர் – தாருவின் – தாயர், மங்குவர் – மண்ணில் – மால்வரையும், பொங்குவர் – புவனமும் – பூத்த, கொங்கிவர் – குழலாள் – குறித்தவரே.
சென்ற பாடலிலே அனைத்து தேவர்களும் பிரமனும் மாலும் துதிக்கும் அன்னையை அடி பற்றியவர் பாவையர் ஆடிப்பாடி மகிழ்விக்கும் தங்க பாரிஜாத கட்டில் உள்ள தமனியக்காவில் .. அதாவது பொன் அமைந்த காட்டில் தங்குவரோ ..அதை விரும்புவரோ என்றார். இந்த பாட்டில் அண்டத்தையே படைத்த அன்னையின் திருமேனி மனதில் கொண்டவர் கற்பகத்தருவின் நிழலில் தங்குவார் என்கிறார். என்ன நினைத்து வேண்டினாலும் கேட்டது கொடுப்பது கற்பக மரம் என்பர். இந்த மரத்தின் அற்புதம் பற்றியும் அறியாமையால் அந்த கற்பகதருவின் அருமையாய் உணராதவர்கள் பற்றிய சுவையான கதை உண்டு. ஒருவர் காட்டில் வழி தெரியாமல் அலைந்து திரிந்து மிகுந்த தண்ணீரர் வேட்கையுடன் ஒரு மரத்தின் அடியில் நின்றார் . இப்போது தண்ணீர் கிடைத்தால் தாகம் தீரும் என்று எண்ணினார் . உடனே தண்ணீர் .. பின் நல்ல உணவு.. படுத்துராங்க நல்ல கட்டில் என கேட்க கேட்க வந்து கொண்டே இருந்தது அவர் மனதில் நினைத்தகதெல்லாம் கிட்டியது .. இப்போது காட்டில் புலி வந்து அடித்து விட்டால் என்ன ஆவது என்ற பயம் வந்த அந்த நொடியிலேயே புலி வந்து அடித்து கொன்றது. எனவே நல்ல நம்பிக்கையுடன் நீண்ட நிறைவான இன்பமாளிக்கும் கோரிக்கைகளை வைத்து கற்பகாதறு ஆகிய அன்னையின் அருளால் பெற்று இன்புறலாம் என்பது ஒரு செய்தி.
பிறவி கணக்கு என்பது ஒவ்வொரு ஆன்மாவின் தலையில் எழுதப்பட்டது. வங்கி கணக்கு போன்றது செய்யும் நல்வினைகள் இருப்பு அதிகமமாக இருந்தால் நன்று கடனோ செலவோ அதிகமானால் இருப்பு குறையும் .. பிறவிக் கணக்கு நீளும் இப்படி பலவேறு பிறவிகள் .. மாணிக்கவாசகர் கூறியது போல் புலலாகி பூடாகி ....ஒரு நிலையில் பிறவி கணக்கை முடிக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால்
இப்பாடலை தொடர்ந்து பாராயனம் செய்தால் ‘வலிமை மிக்க விதியையும் வெல்லலாம்’.
மால் வரையும் - பெரிய மலை
பொங்குவார் ஆழி - நுரை ததும்பும் அலைகள் உடைய கடல்
ஈரேழ் புவனம் - 2 x 7 = 14 உலகங்கள்
பெரிய மலை, அலை கடல், 14 லோகங்கள் ஆகியவற்றை பெற்ற தாய் அபிராமி.
பூத்த உந்திக் கொங்குவார் பூங்குழலாள் - அழகிய மலர்களை தன் தலையில் சூடியுள்ளாள். அதனால்அபிராமி அன்னை, பூங்குழலாள் என்று அழைக்கப்படுகிறாள். பூக்களை சூடியதால், வண்டுகள் அம்பாளின் தலையில் மேய்கின்றன. அம்பாளின் கூந்தலே வாசம் உள்ளதால் அந்த கூந்தலை வண்டுகள், மலர் என்று நினைத்துக்கொள்கின்றன போலும்.
மட்டுவார்க்குழலி (சுகந்தி குந்தலாம்பாள்) என்று திருச்சிராப்பள்ளியில் அம்பாளுக்கு பெயர்.
திருப்பாம்புரம் என்ற ஸ்தலத்தில், அம்பாளுக்கு வண்டார்க்குழலி என்று பெயர்.
மா மலைகள், அலைக்கடல்கள், 14 உலகங்கள் போன்றவற்றை படைத்தவளும், வாசம் மிகு மலர்களை கூந்தலில் சூடியவளுமான அன்னையின் திருமேனியை நினைப்போர், அடையும் இடம், கற்பக வ்ருக்ஷத்தின் நிழல். அவர்கள் பூமியில் மீண்டும் பிறவா வரம் பெறுவார்.
*(தாயார் இன்றி மங்குவார், மண்ணில் வழுவாப் பிறவியை) தேக மாதா அவர்களுக்கு இனி கிடையாது, மீண்டும் தாயின் வயிற்றில் பிறக்க மாட்டார்.
வங்கிக்கனக்கு.. ஜீவன் கணக்கு
இந்த ஒரு நாளுக்காக ஏங்கி நின்ற நாட்கள் பல ...
படிக்க வேண்டாம் புத்தகம் தொட வேண்டாம் ...
ஏண்டா தறுதலை படிக்கலே இன்னிக்கு ... அப்பா திட்ட மாட்டா ...
டேய் சோம்பேறி எல்லா புத்தகங்களையும் ஸ்வாமிக்கிட்டே வைச்சுட்டாயா ...
நாளைக்கு ஒன்று விடாமல் படிக்க வேண்டும் ...
10km தொலைவில் உள்ள என் பள்ளிக்கூடம் அதிர்ந்தது ...
கணக்கு , சரித்திரம் பூகோளம் , விஞ்சானம், எல்லாதிலும் நீ பெயில் மார்க் தானே வாங்குவே ...
இந்த வருடமாவது பாஸ் பண்ண வேண்டும் ன்னு வேண்டிக்கோ ...
அப்பா எந்த subject ஐயும் விடவில்லை ...
அப்பாவுக்கு denominator எவ்வளவோ அவ்வளவு numerator இலும் வரவேண்டும் ...
முடியக்கூடிய காரியமா இது ??
சரஸ்வதியை வேண்டிக்
கொண்டேன்...
அப்பாவின் பூஜை வேண்டாம் உன் பூஜை தினமும் இருக்க கூடாதா ?
ஜாலியாக வெளியே சென்று விளையாடுவோம் ...
நேரம் ஆக ஆக வயிற்றில் புளி ...
விஜயதசமி நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது ...
படிக்க வேண்டுமே....
ஐயோ கொஞ்சம் புஸ்தகம் வைத்திருக்கலாம் ...
சரஸ்வதி போட்டோவில் இருந்து சிரித்துக்
கொண்டிருந்தாள்...
அம்மாவின் சேமியா பாயசம் , போளி , வடை மூக்கை துளைத்தது ...
அப்பாவின் வீடே அதிரும் ஸ்லோகங்கள் சத்திய லோகத்தையே கலக்கியது ...
மேலே இருந்து ஏதோ ஒன்று தொப்பு என்று விழுந்தது ...
பிரம்மாவாகத்தான் இருக்கும் என்று ஓடி போய் பார்த்தால் அப்பாவின் சத்தத்தில் இரண்டு ஜோடி பல்லிகளுக்கு அன்று முக்தி கிடைத்தது ..
பல்லிகளைப் பார்த்து நொந்து கொண்டேன் ...
நீங்கள் இனி பள்ளி போக அவசியம் இல்லை ...
நான் போக வேண்டுமே ....
அடுத்த சரஸ்வதி பூஜை எப்போ வரும் ....
நினைவுகள் ஏங்கி நின்றன🦋🦋🦋
*நம: துப்யம்* = *நமஸ்துப்யம்* –
உனக்கு நமஸ்காரங்கள்.
*வரதே* – வரம் தருபவளே!
*காமரூபிணி* – வேண்டியவற்றைத் தருபவளே!
*வித்யா ஆரம்பம்* = *வித்யாரம்பம்* –
கல்வித் தொடக்கத்தை
*கரிஷ்யாமி* – செய்கிறேன்
*சித்தி* : *பவது மே சதா –*
அனைத்தும் அடியேனுக்குச் சித்தி ஆகட்டும்!🦢🦢🦢🪷🪷
காலத்தால் அழியாத அறிவுச் செல்வத்தை தரும் வரமான கல்வியைத் தொடங்கும் போது அது நன்கு சித்தியாக அன்னை சரஸ்வதியை வேண்டிக்கொள்ள வேண்டும்.
அதற்கான எளிய மந்திரம்.
============
சரஸ்வதி நமஸ்துப்யம் ஸ்லோகம்
சரஸ்வதி நமஸ்துப்யம் வரதே காமரூபிணி
வித்யாரம்பம் கரிஷ்யாமி சித்திர்பவது மே சதா
����������������
*காணி* நிலம் வேண்டிய என் பாரதியின் நாவிலே நின்று விளையாடி
*நாணி* நிற்கும் கோபியர்கள் அனைவரையும் ஈர்த்திட நள்ளிரவில்
*வேணி* நாதம் எழுப்பிய பாலன் கண்ணன் இசைக்கு இணையாக
*பாணி* இரண்டால் அழகாய் நல் வீணை மீட்டி நாதமெழுப்பி
*பேணி* காக்க மற்றிரு கரங்களால் கல்வியும் தவமும் அளிக்கும்
*வாணி* அவளை துதிக்க நல் அறிவோடு
மெய்ஞானம் எனும் அரிய *தோணி* தந்து
*ஏணி* எனும் கருணை தனில் நம்மை ஏற்றி
பிறவிக்கடல் கடக்கச் செய்வாளே 🪷🪷🪷
*திவ்ய தேசங்கள் ...*
*திவ்விய பாமாலை* *தரிசனங்கள்* -
*திருக்கச்சி வரதன்*
[22/10, 18:53] Jayaraman Ravikumar: ராமாநுஜரின் குருவாகக் கருதப்படும் திருக்கச்சி நம்பிகள்
சென்னையை அடுத்த பூந்தமல்லியில், வணிகர் குலத்தைச் சேர்ந்த வீரராகவர் என்பவருக்கு நான்காவது மகனாகப் பிறந்தவர்.
வீரராகவரின் மூன்று மகன்களும் தம் குலத்தொழிலான வணிகத்தைச் செய்து பொருள் ஈட்டிக்கொண்டிருக்க, திருக்கச்சி நம்பிகளோ
வரதனுக்கு ஆலவட்டக் கைங்கர்யம் செய்து அருள் ஈட்டிக்
கொண்டிருந்தார்.
ஒருநாள் ....🤔
Sanskrit Version:
श्रेयान्द्रव्यमयाद्यज्ञाज्ज्ञानयज्ञः परन्तप।
सर्वं कर्माखिलं पार्थ ज्ञाने परिसमाप्यते।।4.33।।
English Version:
shreyaandravyamaayat
jnaanayajnah: parantapa |
sarvam karma kbilam paartha
jaane jnaane parisamaapyate ||
Shloka Meaning
O scorcher of foes! Knowledge sacrifice is superior to sacrifice performed with objects.
All actions, O Arjuna, in their entirety, culiminate in knowledge.
Jnana yajna implies enquiry ito the truh, the pursuit of reality. Discrimination between
Atma and Anatma, the seer and the seen, hearing of Truth, thinking and medidating on the supreme
Truth, restraining the senses, controlling the mind, the destruction of the latent tetndencies,
all these are comprehended by the term Jnana Yajna.
Jai Shri Krishna 🌺
இந்த நவராத்திரி நன்னாளில் ஒன்பது நாட்களும் முப்பெரும் தேவியரின் அழகை அருளை தங்களது முத்துமணி மாலை கவிதைகள் வாயிலாக அழகாக கோர்த்து மின்னலிடையில் மயங்கி அன்னையின் அருட்பார்வையில் கண்ணீர் மல்கி அவளின் கொவ்வை வாய் சிவந்த இதழில் சிந்திய முத்துக்கள் ஆயகலைகள் அறுபத்துநான்கினையும் கற்று தேர்ந்து செவ்வண்ண பாதங்களில் ஒன்பது நாட்களும் தங்களது கவிதைகளை அர்ப்பணித்து யாம் பெற்ற இன்பம் எல்லோரும் அலைமகள் மலைமகள் கலைமகள் அருள் பெற உதவிய உங்களுக்கு எனது மனமார்ந்த நன்றிகளை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻
அம்மன் கோயில்களிலே தொழும் அடியார்கள் நிலை எப்படி இருக்கும்? அவளின் மெய்யடியார்களின் கண்களிலே எப்போதும் கண்ணீர் ததும்பி நிற்கும். அவர்களது உடல் விதிர்விதிர்த்து ஒரு வித நடுக்கம் காணப்படும். அவர்களது மேனி சிலிர்த்து, அவர்களது மனதிலும், நினைவிலும், மேனியிலும் ஒருவித ஆனந்த மயக்கம் காணப்படும்.அந்த ஆனந்த மயக்கத்திலே, அவர்கள் சுய அறிவுடன் செயல்படுவார்கள் என்று சொல்ல முடியாது. பித்தர்கள் போன்றே தென்படுவார்கள். பித்தர்கள் போன்றே செயல் படுவார்கள்.அதையே இந்த பாடலில் விவரிக்கிறார் பட்டர்
அரும்பித் ததும்பிய ஆனந்தம் ஆகி அறிவு இழந்து
கரும்பின் களித்து மொழி தடுமாறி முன் சொன்ன எல்லாம்
தரும்பித்தர் ஆவர் என்றால் அபிராமி சமயம் நன்றே
விரும்பித் தொழும் அடியார் – அபிராமி அன்னையை விரும்பித் தொழும் அடியவர்கள்
விழி நீர் மல்கி – கண்களில் கண்ணீர் மல்கி
மெய் புளகம் அரும்பி – மெய் சிலிர்த்து
ததும்பிய ஆனந்தம் ஆகி – மகிழ்ச்சி பெருகித் ததும்பி
அறிவு இழந்து – அறிவு மயக்கம் உற்று
கரும்பின் களித்து – இனிய கரும்பினை உண்டது போல் களித்து
மொழி தடுமாறி – சொற்கள் தடுமாறி
முன் சொன்ன எல்லாம் தரும் பித்தர் ஆவர் என்றால் – இப்படி இங்கே முன்னர் சொல்லப்பட்டவை எல்லாம் பெறும் பித்தரைப் போல் ஆகிவிடுவார்கள் என்றால்
அபிராமி சமயம் நன்றே – அபிராமியை வணங்கும் இந்தச் சமயத்துறை மிக நன்றே.அபிராமி அன்னையை வணங்கும் அடியார்களுக்கு ஏற்படும் மெய்யுணர்வுகளைப் பற்றி இங்கே சொல்கிறார் பட்டர்.
கண்ணீர் மல்கி, மெய் சிலிர்த்து, மகிழ்ச்சி பெருகி, அறிவிழந்தவர் போல் சொற்குழறி பித்தரைப் போல் அன்னையின் மேல் அன்பு பெருகி வணங்குவது அடியார்களின் பக்திக்கு அடையாளங்கள்.
அபிராமி அம்மையை விரும்பித் தொழும் அடியவர்கள்:
அவர்களின்கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர் பெருகும் மெய் சிலிர்க்கும்
அவர்களிடத்தே:ஆனந்தம் மட்டுமே ததும்பும்
அவர்கள்;தன்னையே மறந்து, தேனில் மனம் களிப்புறும் வண்டுப்போல் மகிழ்வுற்றிருப்பார்கள்
.மொழி தடுமாறி, அன்னையை எவ்வாறு வர்ணிப்பது என்று தவிப்பார்கள். ஆனந்தத்தில் வார்த்தைகள் வருவது கடினம் அல்லவா?
இவ்வாறு பக்தியால் பித்தர்களை போல் அலைவார்கள். இப்படிப்பட்ட பேரானந்த நிலை தமக்கு கிடைக்க வேண்டும் என்றால், அபிராமியிடம் தஞ்சம் அடைய வேண்டும்.
*சுரும்பின் களித்து - சுரும்பு (தேன்). சில இடங்களில் கரும்பின் களித்து என்று வருகிறது. கரும்பும் இனிமை, தேனும் இனிமை. எப்படி வேண்டுமானாலும் வைத்துக்கொள்ளலாம். முன்பு கூறியது போல், அம்பாளுக்கு சுரும்பார் குழலி என்று ஒரு பெயர். அப்படியானால் தேன் போல இனிய கூந்தலை உடையவள் என்று பொருள்.
தேன் உண்ட வண்டு போல, எப்போதும் அவர்கள் 'அபிராமி' என்னும் இன்ப மயக்கத்திலே இருப்பதால், தான் இன்னது செய்கிறோம் என்ற உணர்வே அவர்களுக்கு இராது. அவர்களிடம் நாம் ஏதாவது கேட்டாலும், அவர்களுக்கு, தம்மிடம் ஒரு கேள்வி கேட்கப்படுகிறது என்ற உணர்வே இருக்காது. அப்படியே அவர்கள் பதில் சொன்னாலும், அவர்கள் சரியான பதிலாகச் சொல்லுவார்கள் என்று எதிர்பார்க்க முடியாது. அவர்கள் அந்த அன்னையின் உணர்விலேயே தோய்ந்து கிடப்பதால், தாம் என்ன சொல்லுகிறோம், என்ன செய்கிறோம் என்ற உணர்வே அற்றுத்தான் அவர்கள் இருப்பார்கள்.
ஆனால், அப்படிப்பட்டவர்கள் என்ன சொன்னாலும், பித்தர்கள் போல் உளறினாலும்கூட, அவை சரியானவையாகவே அமையும். அவர்கள் சொன்ன எல்லாம் நிறைவேறும். அவர்களின் வாக்கு பலிக்கும். அவர்கள், தாமாக ஏதும் சொல்வது இல்லை. அபிராமியிலே தோய்ந்து அந்த வாக்கு வருவதால், அது அபிராமியின் வாக்கே ஆகிவிடுகிறது. அதனால்தான் வாக்பலிதம் ஏற்படுகிறது.இந்த நிலையில் உள்ளவர்களை நாம் இன்றும் காண்கிறோம். .
அன்னையை முழுமனதோடு எண்ணி வழிபடும் பக்தர்கள் ஆலயம் சென்று அவளைக் காணும்போது இது போன்ற செயல்களைச் செய்வது இயற்கையானதுதான்... அதற்குரிய காரணம் அன்னை மேல் கொண்டுள்ள அதீத அன்பே... சொல்லொண்ணா ஆனந்தம் அதிகமாகி அவளையே நேரில் கண்டது போன்ற உணர்வு மேலோங்கும்போது விழி தானே நீரைச் சொரிகின்றது... மெய்யோ மயிர்சிலிர்த்து ஆடுகின்றது... சுய அறிவு அற்றுப்போகின்றது... தேனுண்ட வண்டைப் போல் மனம் ஆனந்த நடனமாடுகின்றது... இவற்றையெல்லாம் காண்போர் இவனென்ன பைத்தியக்காரனைப் போல் செயல்படுகின்றானே என இகழ்ந்துரைக்கின்றனர். அபிராமிப் பட்டரை அப்படித்தான் பித்தனென்றனர்.. ஆனால் பட்டரோ இப்பித்த நிலையை அபிராமி சமயம் எனக்குத் தருமானால் அது நல்ல சமயமே... என்றுரைக்கின்றார்...
ஆழ்ந்த இறையனுபவம் இதைப் போன்ற செயல்களைத் தருவதாகத்தான் இருக்கின்றது.. ஆனால் அது தன்னை மறந்த ஆனந்த நிலை என்பது அனுபவிக்காதோருக்குப் புரியாது...
இந்த பாடலைப் பாடும்போதே அந்தப் பரவச நிலை ஏற்படுகின்றது... கண்கள் மூடி அபிராமியை மட்டுமே மனத்தில் எண்ணி அவள் திருவுருவை மனத்தில் நிறுத்தி ஒரு நொடி இருந்தால் போதும் .. நம் கண்கள் பனிக்கும்... இதயம் இனிக்கும்
இப்படி, தனது அடியாரின் வாக்கிலும், மனத்திலும், உடலிலும் மாற்றம் ஏற்படுத்தக்கூடிய, அந்த அன்பர்கள் எது சொன்னாலும் அவை யாவையும் மெய்யாக்கி நடத்திக் காட்டக்கூடிய இந்த அபிராமியின் சமயம் நல்ல சமயம்தானே என்று கூறுகிறார் பட்டர்
வரும் பகை வந்த பகை தனை புகை ஆக்கினோம் ...
அதோ அதோ மகிஷன் ...
முகம் இழந்து மூச்சு மறந்து முடிவு தேடினான் ...
இதோ இதோ பாண்டாசூரன் ...
அண்டங்கள் ஆண்டவன்...
ஆண்டவன் தானே என்றவன்
காண்டாமிருகமாய் காணாமல் போய் விட்டான் ...
அதோ மது கைடபர்கள்...
ராவணன், கம்சன்
இரண்யன் அருகே அவன் தம்பி இரணியாட்சன் ...
எல்லாம் வானவர்கள் தரம் புரண்டு தானவர்கள் ஆனாரே
அழித்த படை போதவில்லை ...
புதுப்புது கயவர்கள் சற்றே கற்றவர்கள்
என் மனத்தின் மதிலைத் தாண்டி குதித்த வண்ணம் உள்ளனரே ... !!
என்னருகே நீ இருந்தால்
இயற்கை எல்லாம் சுழலுவதேன் அம்மா?
உன்னருகே நான் இருந்தால்
உலகமெல்லாம் ஆடுவதேன் ஏன் அம்மா ?
உன் கை அணைந்த வேளையிலே
என் கண்ணிரண்டும் மயங்குவதேன் அம்மா ?
மின்சாரம் பாய்ந்தது போல்
மேனி எல்லாம் பரவசம் ஆவது ஏன் அம்மா
வஞ்சி இடை கெஞ்சும் அழகென்ன
உன் பிஞ்சு மொழி கொஞ்சும் அழகென்ன?
கெஞ்சுவதும் கொஞ்சுவதும் வஞ்சி உன்
சீதனமோ ?
மகிஷனை வென்றோம் என்ற களிப்பில் உன் இல்லம் திரும்பாதே ...
*இனியவளே*
என்றும் என் கூட இருந்தே பகைவர்கள் சங்கறுக்க வேண்டும் உன் சங்கு எடுத்து ஊதியே 🙏🙏🙏
பகலவனாய் பரமன், அன்னை பதம் தொட ஒன்பது இரவுகள் முதிர்ந்து முத்தாய் உதிர்ந்ததே
சுமந்த ஒன்பது நாட்கள் தன் சுமை தனை இறக்க பற்றில்லாதவனை பற்றிக் கொண்டே பஞ்சாக்ஷ்ரம் செப்பியதே !!
ஒன்பதும் ஒன்றும் ஒன்று சேர்ந்தே பாதி பாதி ஆனதே ...
அதை காதி வித்தை என்றே கரம் குவித்தோர் பேர் இட்டனரே !
சேஷ சேஷி பாவம் அதை மனதில் வையாதது பெரும் பாவம் ...
நெஞ்சில் வைத்து வணங்குவோர் வையத்தை வென்றோர் ஆவாரே!
முடியவில்லை அவள் விரும்பும் ராத்திரிகள் ...
எல்லாமே அவள் அந்தாதிகள்🙏
அவள் காரூண்யம் , கடாக்ஷம் கடைக்கண் ஆட்சி என்றும் காணாது கரை கொண்ட நதிதனை....🦋🦋🦋
ஸரஸ்வதி பூஜையானது சரத்காலத்தில் வருகிறது. ‘சரத்’ காலத்தில் நிகழ்வதால்தான் இந்த நவராத்திரிக்கே ‘சாரத’ நவராத்திரி என்ற பெயர் ஏற்பட்டிருக்கிறது. சாரதா என்ற பெயர் ஸரஸ்வதி தேவிக்கும் ஏற்பட்டிருக்கிறது. (சாரதா என்ற பேருக்கு மந்திர சாஸ்திரத்தில் தத்வார்த்தமாக வேறு பொருள்களும் சொல்லியிருக்கிறது.)
காச்மீரத்தில் பண்டிதர்கள் அதிகம். ‘பண்டிட்’ என்றே ஒரு ஜாதியாகச் சொல்வார்கள். மோதிலால் நேரு, ஜவஹர்லால் நேரு எல்லாம்கூட இப்படிப்பட்ட பண்டிட்கள்தாம். அங்கே இப்படி வித்வத் கோஷ்டி நிறைய இருந்ததற்குக் காரணம், வாக்தேவியான (வாக்குத்தேவதையான) ஸரஸ்வதி ஆராதனை காஸ்மீர மண்டலத்தில் மிக அதிகமாக இருந்ததுதான். அங்கே ‘சாரதா பீடம்’ என்றே ஒன்று இருந்தது. பாரத தேசத்தின் மகா பண்டிதர்களும் அந்த சாரதா பீடத்தில் ஏறினாலே தங்கள் வித்வத்துக்குப் பட்டாபிஷேகம் செய்ததுபோல் என்று கருதினார்கள்.
நம் தமிழ்நாட்டில், தொண்டை மண்டலத்தில் இருக்கிற காஞ்சிப் பகுதிக்கும் காச்மீர மண்டலம் என்று ஒரு பெயர் இருந்திருக்கிறது. வடக்கே கிருஷ்ணன் அவதரித்த மதுரை இருந்தால், தெற்கே மீனாக்ஷி அவதரித்த மதுரை இருக்கிறது. அங்கே ஒரு பாடலிபுத்திரம் இருப்பது போலவே, இங்கேயும் நடுநாட்டிலே ஒரு பாடலிபுத்திரம் உண்டு; அதுதான் திருப்பாதிரிப்புலியூர். வடக்கே காசி இருப்பதுபோல், இங்கும் திருநெல்வேலியில் தென்காசி இருக்கிறது. இம்மாதிரி காஞ்சி மண்டலமே தக்ஷிணகாச்மீரம். இங்கே ஸரஸ்வதியின் அருள் விசேஷமாக சாந்நித்தியம் பெற்றிருக்கிறது என்பதை மூகரும் ‘ஸாரஸ்வத புருஷகார ஸாம்ராஜ்யே’ என்கிறார். ஊமையாக இருந்த இந்த மூகருக்கு சாக்ஷாத் காமாக்ஷியே வாக்தேவியாக வந்து அநுக்கிரகித்த விசேஷத்தால்தான் அவர் மகா கவியானார். காமாக்ஷி ஆலயத்தில் எட்டுக் கைகளோடு கூடிய பரம சௌந்தர்யமான ஒரு ஸரஸ்வதி பிம்பத்துக்கு சந்நிதி இருக்கிறது. ஆதி ஆசார்யாள் காஞ்சீபுரத்தில் சகல கலைகளிலும் தம் ஞானத்தைக் காட்டி ஸர்வக்ஞ பீடம் ஏறினார். இங்கே ஸ்தாபித்த (காமகோடி பீட) மடத்துக்கு ‘சாரதா மடம்’ என்ற பெயரிட்டார். இதெல்லாம் காஞ்சிபுரத்திற்கும் ஸரஸ்வதிக்கும் இருக்கப்பட்ட விசேஷமான சம்பந்தத்தைக் காட்டுகின்றன.
ஆதியிலிருந்தே காஞ்சியில் ‘கடிகாஸ்தானம்’ என்கிற வித்யாசாலைகள் நிறைய இருந்திருக்கின்றன. வடக்கே இருந்த நாலந்தா, தக்ஷசீலம் இவைபோல், இந்த கடிகாஸ்தானங்களும் யூனிவர்ஸிடி போலப் பெரிதாக இருந்திருக்கின்றன. திருவல்லத்துக்கு அருகே உள்ள ஒரு கல்வெட்டில் ‘கடிகை ஏழாயிரவர்’ என்று காண்பதிலிருந்து ஏழாயிரம் வித்யார்த்திகள் இங்கு கல்வி பயின்றதைத் தெரிந்து கொள்ளலாம். மைசூரில், ஷிமோகா ஜில்லாவில், ஷிகார்பூர் என்று ஒரு ஊர் இருக்கிறது. அங்கே பிரணவேச்ரஸ்வாமி ஆலயத்தில் ஒரு மிகப் பழைய கல்வெட்டு இருக்கிறது. அதில் கி.பி. நாலாம் நூற்றாண்டில் கர்நாடகத்தை ஆண்ட மயூரவர்மன் தன் குருவான வீரசர்மனுடன் ‘பல்லவேந்திரபுரி’யான காஞ்சி கடிகையில் படிக்க வந்த விஷயம் பிரஸ்தாபிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அரக்கோணத்தருகே வேலூர் பாளையத்தில் உள்ள ஒரு ஸம்ஸ்கிருதக் கல்வெட்டு, இன்று லோகப் பிரசித்தமாயிருக்கிற கைலாஸநாதர் கோயிலை நரசிம்மவர்மா என்கிற ராஜசிம்ம பல்லவன் கட்டினான் என்று சொல்வதற்கு முன்பாக, அவன் காஞ்சிபுரத்திலிருந்த பழைய கடிகையை மீண்டும் நிறுவியதை முக்கிய விஷயமாகச் சொல்கிறது. அப்பர் சுவாமிகளும் “கல்வியில் கரையில்லாத காஞ்சி” என்கிறார்.
‘மூக பஞ்சதீ’யின் ஆர்யா சதக சுலோகமொன்று காமாக்ஷியை சரஸ்வதியாகவே பாவிக்கிறது. ‘விமலபடீ’ என்று அது ஆரம்பமாகிறது. அதாவது, மாசு மறுவே இல்லாத தூய வெள்ளைக்கலை உடுத்தியிருக்கிறாள் என்கிறார். காச்மீரம் முழுதுமே இப்படித்தான் வெண்பனி மலைகளால் மூடப்பட்டு ஸரஸ்வதி மயமாக இருக்கிறது. சரத் காலத்தின் விசேஷமும் இது தான். ‘சரத் சந்திரன்’ என்று கவிகள் விசேஷித்துச் சொல்கிற நிலவு இந்தக் காலத்தில்தான், மிகவும் தாவள்யமாக லோகம் முழுவதற்கும் தூய சந்திரிகையை ஆடை மாதிரிப் போர்த்துகிறது. இந்த சரத் காலத்தில்தான் ஆகாசத்துக்கு வெள்ளாடை போர்த்தினது போல் எங்கே பார்த்தாலும் வெண்முகில்கள் சஞ்சரிக்கின்றன. ஸரஸ்வதி அநுக்ரஹிக்கிர உண்மையான ‘வித்யை’ சரத்கால சந்திரனைப் போலவும், சரத்கால மேகத்தைப் போலவும், தாப சாந்தியாக, தூய்மையாக இருக்கும். வெறும் படிப்பு பலவிதமான தாபங்களையே உண்டாக்குகிறது. மெய்யறிவே தாபசாந்தியைத் தரும்.
ஆனால் முடிந்த முடிவாக இந்தத் துதிகள் எல்லாம் அம்பாள் உபாஸனையின் முக்கிய பலனாக ஞானம் ஸித்திக்கிறது என்பதையே சொல்கின்றன. அஞ்ஞானம் நீங்கி, ஞானம் வருவதுதான் மோக்ஷம். இதை அம்பாள் அநுக்கிரஹிக்கிறாள்.
அம்பாளின் பாதத்தில் பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்திரன் ஆகிய திரி மூர்த்திகளும் நமஸ்காரம் பண்ணிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அதனால் இவள் பாதத்தில் நாம் பண்ணுகிற அர்ச்சனை அவர்களுடைய சிரஸுக்கும் பண்ணிய அர்ச்சனையாகிறது என்று ஆச்சாரியாள் சொல்கிறார். ‘பவானி உன் தாஸன் நான்’ என்று துதிக்க ஆரம்பிக்கிறவனுக்கு அம்பாளாகவே ஆகிவிடுகிற அத்வைத மோக்ஷத்தை அவள் அநுக்கிரஹித்து விடுகிறாள் என்று சொல்கிற போதும், அவளுடைய பாதத்தில் விஷ்ணு, பிரம்மா, இந்திரன் முதலானவர்களின் கிரீடத்தில் உள்ள ரத்தின மணிகளிலிருந்து எழுகிற ஒளி கற்பூர ஹாரத்தி செய்வதுபோல் பிரகாசிக்கிறது என்கிறார். இப்படி எல்லா தேவர்களும் அவள் பாதத்தில் கிடப்பதாகச் சொல்வதற்கு தாத்பரியம் ஒரு தேவதை உசத்தி, இன்னொன்று தாழ்த்தி என்பதல்ல. எல்லா சக்திகளும் – மநுஷ்யர்களின் சக்தி, மிருகங்களின் சக்தி, தேவர்களின் சக்தி, இயற்கையில் காண்கின்ற பல சக்தி, இவை எல்லாமும் மூலமான ஒரு சக்தியின் திவலைகளே என்பதுதான் அதன் தாத்பரியம். இதைத்தான் ஸயன்ஸிலும் ஒரே எனர்ஜி (Energy) பலவிதமான அணுக்களாக (Particle) அலைகளாக (Wave) ஆகியிருக்கிறது என்கிறார்கள். அந்த மூல சக்தியை அன்போடு ஆராதித்தால் அதுவும் அன்போடு அநுக்கிரஹம் செய்கிறது. மற்ற தனித் தனித் தேவதைகளுக்கு இருக்கிற சக்தி எல்லாமும் இதனிடமிருந்து வந்ததுதான். எனவே அந்த சக்தியை அம்பாளாக ஆராத்திக்கிறபோது எல்லா தேவதைகளின் அநுக்கிரஹத்தையும் பெற்றுவிடலாம். சிருஷ்டி, ஸ்திதி, ஸம்ஹாரம் எல்லாம் அந்த ஒரே சக்தியிடமிருந்து உண்டானவைதாம். அதனால், அவர்களைப் பூஜிப்பதால் பிரம்ம, விஷ்ணு, ருத்திரர்களையும் பூஜித்ததாகிறது. இவள் ஆராதனையே ஸரஸ்வதி, லக்ஷ்மி ஆகியவர்களுக்கும் வழிபாடாகிறது; வித்யை, செல்வம் எல்லாம் பக்தனுக்குச் சித்திக்கின்றன. அம்பாளை உபாஸித்தால் கிடைக்காததில்லை. சாஸ்திரங்கள் இதிலே பல பலன்களைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்கின்றன. அம்பாளை உபாஸிப்பதால் மிகவும் உத்தமமான வாக்கு சித்திக்கிறது. கவித்வத்தை விசேஷமாக அநுக்ரஹிக்கிறாள். காளிதாஸர் பூர்வத்தில் மிகவும் மந்தமாக இருந்தார் என்றும், உஜ்ஜயினியில் காளி அநுக்கிரஹம் கிடைத்தே அவர் கவி சிரேஷ்டரானார் என்றும் கதை கேட்டிருப்பீர்கள். ஊமையாக இருந்த மூகரும் அவளருளாலேயே க்ஷணத்தில் மகா கவியானார்.
தான் பெற்ற இன்பத்தை உலகமும் பெறும்படி செய்வது வாக்கு வழியாகத்தானே? இதனால்தான் மகா பெரியவர்களுக்கு அம்பாள் அருள் செய்தது மட்டுமின்றி, அந்தப் பேரருள் அசடுகளான நமக்கும் பாயவேண்டும் என்ற கருணையிலேயே அந்த மகான்கள் தம் அநுபவத்தைப் பாடுவதற்கான வாக்குவன்மையையும் வருஷித்தாள்.
கவித்வம், சங்கீதம் முதலிய கலைகள் எல்லாம் அம்பிகையின் அநுக்கிரஹத்தால் உண்டாகின்றன. பொதுவாக இதற்கெல்லாம் ஸரஸ்வதியை அதி தேவதையாகச் சொல்கிறோம். இப்படிப்பட்ட ஸரஸ்வதி, அம்பாளின் சந்நிதானத்தில் எப்போதும் வீணையோடு கானம் பண்ணிக்கொண்டிருக்கிறாளாம். என்ன பாட்டுக்கள் பாடுகிறாள்? அம்பாளின் பெருமையைப் பற்றியா? இல்லை. மகாபதிவிரதையான அம்பாளுக்கு ஈச்வரனைப் பாடினாலே சந்தோஷம். அதன்படி வாணி ஈசுவரப் பிரபாவத்தைப் பாடிக்கொண்டேயிருக்கிறாள். அம்பாள் அதை ரொம்பவும் ரஸித்து ஆனந்தப்படுகிறாள். கேட்கிறவர்கள் ஆனந்திப்பதே பாடுகிறவனுக்கும் ஆனந்தத்தைத் தந்து மேலும் உற்சாகப்படுத்தும். அப்போதுதான் வித்வானுக்கு மேலே மேலே கற்பனை விருத்தியாகும். கேட்கிறவன் தப்புக் கண்டுபிடிக்கிற மாதிரியே உட்கார்ந்திருந்தால், வித்வானுக்கு சுபாவத்தில் இருக்கிற பிரதிபா சக்தியும் போய்விடும். அம்பிகை ஆனந்தத்தோடு உத்ஸாகப் படுத்தப் படுத்த ஸரஸ்வதி பரமாற்புதமாக கானம் பண்ணிக்கொண்டே போகிறாள். அம்பாள் ரொம்பவும் சந்தோஷப்பட்டுத் தலையை ஆட்டிக்கொண்டு “பேஷ் பேஷ்” என்று வாய் விட்டுச் சொல்லி விடுகிறாள். அவ்வளவுதான்! அம்பாளுடைய அந்த வாக்கின் மாதூர்யத்தில் ஸரஸ்வதியின் வீணா நாதம் அத்தனையும் ஒன்றுமில்லை என்றாகிவிடுகிறதாம். ‘இப்படிப்பட்ட மதுரவாக்குக் கொண்டவளுக்கு முன்பா என் வித்தையைக் காட்டினேன்?’ என்று வெட்கப்பட்டுக்கொண்டு ஸரஸ்வதி தன் வீணையை உறையில் போட்டு மூடி வைத்து விடுகிறாளாம். “விபஞ்ச்யயா காயந்தீ” எனறு ஆரம்பிக்கிற ஸெளந்தரிய லஹரி ஸ்லோகம் இந்த சம்பவத்தை நாடகம் போட்டுக் காண்பிக்கிற மாதிரி வர்ணிக்கிறது. அம்பாளை உபாஸிப்பதால் நம் ஆனந்தத்தைப் பிறர்க்கும் தர வைக்கிற ஸங்கீதம் முதலான சகல கலைகளிலும் எளிதில் ஸித்தி பெறலாம் என்பது அர்த்தம்.
அம்பாளை வழிபடுவதால் குருபக்தி, பதிபக்தி இவையும் விசேஷமாக விருத்தியாகும்.
காஞ்சி மகான் மீது அபார பக்தி உள்ள ஒரு தம்பதியர் இருந்தார்கள். இத்தனைக்கும் ஒருமுறைகூட மகானை அவர்கள் நேரில் தரிசித்தது கிடையாது. தொலைதூர கிராமம் ஒன்றில் எளிய வாழ்க்கை வாழ்ந்தார்கள் அவர்கள்.
ஒரு சமயம் அந்தத் தம்பதியரில் கணவர் மட்டும் ஏதோ ஒரு பணி காரணமாக பட்டணத்துக்குச் செல்லவேண்டிய சூழல் வந்தது. அந்தப் பணியைத் தந்தவரே அவருக்கான போக்குவரத்து வசதியையும் செய்து தந்திருந்தார். அதனால், பட்டணம் வந்தவர், அப்படியே காஞ்சிபுரத்துக்குச் சென்று மகானை தரிசித்துவிட்டு வந்தார்.
அதன் பிறகுதான் ஒரு பிரச்னை ஆரம்பமானது. கணவர் ஊருக்குத் திரும்பிய நாள் முதல் மனைவியின் மனதுக்குள் மாபெரும் ஏக்கம் ஒன்று புகுந்து கொண்டது. மகானை தரிசிக்கும் பாக்யம் தனக்குக் கிடைக்க வில்லையே என்பது தான். அதனால், சாப்பாடு, தூக்கம் கூட மறந்து சதா சர்வ காலமும் மகானின் திருப்பெயரையே சொல்லிக் கொண்டு இருந்தாள்.
இது நடந்து ஒரு மாதம் இருக்கும். ஒருநாள் அதிகாலை நேரம். அந்தப் பெண்மணிக்கு ஒரு கனவு வந்தது. "என்னைப் பார்க்க வரமுடியலைன்னு ஏன் ஏங்கறே? கொஞ்ச நாள் பொறுத்துக்கோ.. நானே உன்னைப் பார்க்க வரேன்!" மகாபெரியவர் இப்படிச் சொல்வது போன்ற அந்தக் கனவைக் கண்டதும் திடுக்கிட்டு எழுந்தார். கணவரை எழுப்பி தான் கண்ட கனவைச் சொன்னார்.
அன்று முதல் அவர் மனைவியின் செயல்களில் பெரும் மாற்றம் ஏற்பட்டது. ஒவ்வொரு நாளும் மகான் இன்றைக்கு வருவார். நாளைக்கு வருவார் என்று தினம் தினம் வீட்டைத் தூய்மையாக வைத்துக் கொண்டு மகான் திருப்பெயரையே சொல்லிக் கொண்டு காத்திருக்க ஆரம்பித்தாள் அவள். ஒவ்வொரு நாளும் பெரியவா வரவில்லை என்றதும் அவளுடைய ஏக்கம் அதிகரிக்கத் தொடங்கியது. மனைவியின் மன அழுத்தம் அதிகமாகிக் கொண்டே செல்வத்தைப் பார்த்து மனம் நொந்து வருந்தினார், கணவர்.
இந்த சமயத்தில்தான் அந்த அதிசயம் நடந்தது. ஒருநாள் அதிகாலை நேரம். நீராடிவிட்டு வழக்கம்போல் மகான் படத்தின் முன் சாம்பிராணி தூபத்தைப் போட்டுவிட்டு, பக்தியோடு அவர் பெயரைச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார் அந்தப் பெண்மணி. திடீரென்று யாரோ கதவைத் தட்டுவது கேட்டு அவசர அவசரமாகக் கதவைத் திறந்தார்.
வாசலில் மடத்துத் தொண்டர்கள் போல யாரோ இருவர் நிற்க, எதுவும் புரியாமல் திகைத்தவர், கணவரை அவசரமாக அழைத்தார். அவரும் எழுந்து வந்து பார்க்க, வந்தவர்கள் பேசத் தொடங்கினார்கள்.
"மகாபெரியவா, க்ஷேத்ர யாத்திரை செய்து கொண்டிருக்கிறார். உங்கள் ஊர் வழியாகத்தான் போவதாக தீர்மானித்திருக்கிறார். இந்த ஊரில் இரண்டு நாட்கள் தங்குவதாக ஏற்பாடு. எங்கே எந்த இடத்தில் ஜாகை என்று தீர்மானிக்க இடம் தேடி வந்தோம்.
"எந்த வீட்டின் வாசலுக்குச் செல்லும் போது பசுமாடு கத்துகிறதோ, அங்கே இருந்து சாம்பிராணி வாசனை வருகிறதா என்று பாருங்கள். அப்படி வந்தால் அந்த வீட்டில் தங்க ஏற்பாடு செய்யுங்கள்!" என்று மகான் சொல்லி அனுப்பினார். உங்கள் வீட்டு வாசலுக்கு வந்தபோதுதான் பசுவின் குரல் கேட்டது. இதோ இப்போது சாம்பிராணி வாசனையும் வருகிறது. அப்படியானால், இதுதான் மகான் சொன்ன வீடு என்று தெரிகிறது. இங்கே மகான் எழுந்தருள நினைக்கிறார். இரண்டு நாட்கள் உங்கள் வீட்டை ஒதுக்கிக் கொடுக்க முடியுமா?"
வந்தவர்கள் சொல்லச் சொல்ல மனதுக்குள் மலர்ந்த பரவசத்தில் வார்த்தை ஏதும் வராமல், உடல் சிலிர்க்க அப்படியே நின்றார்கள் தம்பதியர். சில நிமிடத்துக்குப் பிறகு பரிபூரண சம்மதத்தைச் சொன்னார்கள். மளமளவென்று ஊருக்குள் விஷயம் பரவியது. மகானை வரவேற்க ஊரே திரண்டு வந்தது. ஏழ்மையில் இருந்த அந்தத் தம்பதியரின் வீட்டை போட்டி போட்டுக்கொண்டு ஆளாளுக்கு சீரமைத்தார்கள். தோரணங்கள் பூக்கள் என்று ஊரே திருவிழாக் கோலம் பூண்டது.
அடுத்த இரண்டாவது நாள் அவர்கள் வீட்டு வாசலுக்கு வந்து நின்றார், மகான். உடல் நடுங்க, மனம் சிலிர்க்க பூரண கும்பத்தோடு வரவேற்றார்கள், தம்பதியர்.
உள்ளே நுழையும் போது, மெதுவாகத் திருவாய் மலர்ந்தார் மகான். "என்ன, உன் அகத்துக்காரிகிட்ட கனவுல சொன்ன மாதிரியே வந்துட்டேனா? எல்லாத்துக்கும் அவ வைச்சிருந்த நம்பிக்கைதான் காரணம்"
மகான் சொல்லச் சொல்ல அப்படியே திகைத்து நின்றார் அந்த பக்தர். மனைவி கனவாகச் சொன்னது அவளது கற்பனை அல்ல. உண்மையிலேயே மகான்தான் அவள் கனவில் வந்திருக்கிறார். உண்மையான நம்பிக்கை இருந்தால், தெய்வம் தேடிவந்து அருளும் என்பது சத்தியமான உண்மை. அதற்கு மகான் நம் வீடு தேடி வந்திருப்பதே சாட்சி என்பதை பரிபூரணமாக உணர்ந்தவர், மகான் திருவடியில் சரணாகதியாக விழுந்து நமஸ்கரித்தார்.
"ஹர ஹர சங்கர!
ஜய ஜய சங்கர!
காஞ்சி சங்கர! காமகோடி சங்கர!
ஸெளந்தர்ய லஹரி’யின் முதல் சுலோகத்திலேயே அம்பாளுடைய இந்த அபாரமான சக்தியை ஆசார்யாள் சொல்கிறார். (சிவ: சக்த்யா யுக்தோ) “சக்தியாகிற அம்மா! பரமேசுவரனான சிவனும் உன்னுடன் சேர்ந்திருந்தால்தான் காரியம் செய்வதற்குத் திறமை உள்ளவராவார். உன்னோடு சேர்ந்திராவிட்டால் அவரால் துளி அசைவதற்குக்கூட முடியாது. அதற்கான சாமர்த்தியம், சக்தி அவருக்குக் கிடையாது” என்கிறார். தன்னைத் தவிர வேறு ஏதுமே இல்லாததால், எதையும் அறிந்து கொள்ள முடியாமல் இருப்பது பிரம்மம். இருந்தாலும் லோகத்தில் இத்தனை தினுசான அறிவுகள் வந்துவிட்டன. பிரம்மம் எங்குமாக எல்லாமாக இருப்பதால் அது அசைவதற்கு இடம் ஏது? ஆனாலும், பிரம்மாண்டம் முழுக்க சூரியன், நக்ஷத்திரங்களிலிருந்து தொடங்கி அணுவுக்குள் இருக்கிற எலெக்ட்ரான் வரையில் எல்லாம், எப்போது பார்த்தாலும் அசைந்து கொண்டே இருக்கின்றன. நம் மனஸோ கேட்கவே வேண்டாம். எப்போது பார்த்தாலும் அசைவுதான். இத்தனை அறிவுகளும் அசைவுகளும் எப்படியோ பிரம்மத்தில் வந்துவிட்ட மாதிரி இருக்கின்றன! அதுதான் மாயா காரியம்; அல்லது பிரம்ம சக்தியின் பிரபாவம்! பிரம்மத்தை சிவன் என்றும் அதன் சக்தியை அம்பாள் என்றும் சொல்கிறபோது, இதையே ஆச்சார்யாள், “அம்மா! நீதான் சிவனையும் ஆட்டி வைக்கிறாய், அசைய வைக்கிறாய்” என்கிறார். இறுதியில் இல்லாமல் போகிற லோகம் அவளால்தான் வந்தது. மாயா – எது இல்லையோ அதுவே – மாயா. நமக்கு மாயையைப் போக்குகிறவளும் அவள்தான்.
நாம் பார்க்கிற ரூபமெல்லாம் அவள் செய்ததுதான்; அவளேதான். இருந்தாலும் விசேஷமாகச் சில ரூபங்களில் தியானித்தால் நம் மனசு லயிக்கிறது. எல்லா ரூபத்துக்கும் இடம் தருகிற அகண்ட அரூப ஆகாசமாக இருக்கிறவளே பிராண சக்தியாக, மூச்சுக்காற்றாக இருக்கிறாள். அக்னி, ஜலம், பூமி எல்லாம் அவள் வடிவம்தான். ‘மனஸ்தவம்’ என்கிற சுலோகத்தில் ஆசார்யாள் இதையெல்லாம் சொல்கிறார்.
இதற்கு முன் சுலோகத்தில் (சரீரம் த்வம்) இரவும் பகலும் அம்பாளின் ரூபங்கள்தான் என்பதை ஆசாரியாள் சொல்கிறார். தாயார் குழந்தைக்குப் பால் கொடுக்கிற மாதிரி சூரியன் சந்திரன் என்கிற இரண்டால் லோகத்துக்கு உணவு அளிக்கிறாள் என்கிறார். சூரியனிடமிருந்துதான் தாவரப் பிரபஞ்சம் க்ளோரோஃபில் உண்டாக்குகிறது. தாவரத்தைச் சாப்பிட்டோ, அல்லது தாவரத்தைச் சாப்பிடுகிற பிராணிகளைச் சாப்பிட்டோதான் எல்லோரும் உயிர் வாழ்கிறோம். (அசைவ உணவு உண்கிறவர்களும் தாவரத்தைச் சாப்பிடும் ஆடு, மாடு, பன்றி போன்றவைகளின் ஊனைத்தான் உண்பார்கள். மாம்ஸ பக்ஷிணிகளான நாய், பூனை, புலி, சிங்கம் இவற்றின் ஊனை உண்பதில்லை). சூரியன் தாவரங்களை வளர்க்கிற மாதிரி, சந்திரன்தான் மூலிகைகளை விசேஷமாக வளர்க்கின்றான். அம்பாள் சூரிய வெப்பத்தாலும், சந்திரனின் நிலவாலும் உலகம் முழுவதற்கும் தன் பாலைப் பொழிகிறாள் என்று இதையே ஆசார்யாள் சொல்கிறார். இதெல்லாம் அவளுடைய ரூபங்கள்.
நம் முதுகெலும்புக்குக் கீழிருந்து சிரசு உச்சிக்கு யோக சாஸ்திரப்படி குண்டலினி சக்தியை எழுப்பிக் கொண்டு போகிற போது அம்பாள் தாமரைத் தண்டை உடைத்தால் வருகிற நூலிழை மாதிரி அத்தனை மெல்லியதாக மேலெழும்பிப் போகிறாள் என்று மந்திர சாஸ்திரத்தில் சொல்லியிருக்கிறது. “பிஸதந்து தநீயஸீ” என்று இதையே ஸஹஸ்ர நாமமும் சொல்கிறது. இத்தனை சூக்ஷமமாக இருந்தாலும் அதுவே கோடி சூரியப் பிரகாசமாக இருக்கும்; அதே சமயத்தில் உஷ்ணம் துளிக்கூட இல்லாமல் கோடி சந்திரன் மாதிரி குளிர்ச்சியாக இருக்கும்.
இந்த ரூபங்களைத் தவிர சகல சப்தமாகவும், வாக்காகவும் இருக்கிறாள். விசேஷமாக மந்திர சப்தங்களாக இருக்கிறாள். இதெல்லாமுமே சூக்ஷ்ம ரூபங்கள்.
நம் போன்ற சாதாரண ஜனங்களுக்காக ஸ்தூலமாகவே லலிதா, துர்க்கா, புவனேசுவரி என்று பல ரூபங்களில் இருக்கிறாள். இந்த ரூபங்கள் நம் கண்ணுக்குத் தெரிகிற மாதிரி புண்ணிய க்ஷேத்திரங்களில் பரமாநுக்கிரஹம் பண்ணி வரும் விக்கிரஹங்களாக உள்ளன.
வடக்கே ஹிமாசலத்தில் பர்வத ராஜகுமாரியாகப் பிறந்தவள் தென்கோடியில் கன்யாகுமரியாக நிற்கிறாள். மலையாளத்தில் பகவதியாகவும், கர்நாடகத்தில் சாமுண்டேசுவரியாகவும், தமிழ்நாட்டில் தொண்டை மண்டலத்தில் காமாக்ஷியாகவும், சோழ தேசத்தில் அகிலாண்டேசுவரியாகவும், பாண்டிய நாட்டில் மீனாக்ஷியாகவும், ஆந்திர தேசத்தில் ஞானாம்பாளாகவும், மகாராஷ்டிரத்தில் துளஜாபவானியாகவும், குஜராத்தில் அம்பாஜியாகவும், பஞ்சாபில் ஜ்வாலாமுகியாகவும் காஷ்மீரத்தில் க்ஷீர பவானியாகவும், உத்திரப்பிரதேசத்தில் விந்த்ய வாஸினியாகவும், வங்காளத்தில் காளியாகவும், அஸ்ஸாமில் காமாக்யாவாகவும் – இப்படி தேசம் முழுவதிலும் பல ரூபங்களில் கோயில் கொண்டு, எப்போதும் அநுக்கிரஹம் பண்ணி வருபவள் அவளே!
நவராத்திரி என்று இந்த ஒன்பது நாட்களுக்கு காளி வரம் பெற்ற கவிதாயினியாக உருவெடுத்து அன்னையை துதித்து அற்புதக் கவிதைகளை வழங்கினீர்களே... இந்த நவராத்திரி நாளும் தொடராதா உங்கள் கவிதை என்னும் தேனமுது விருந்து இன்னும் நீளாதா என்று தமிழுக்கு ஏங்கும் எங்கள் நெஞ்சங்களை ஏக்கம் கொள்ள வைத்து விட்டீர்கள். ஒவ்வொரு நாளும் அன்னையை நீங்கள் போற்றிய விதம் உங்கள் பக்தியை மட்டுமல்ல அன்னையின் அற்புதக் கோலங்களும் பெருமைகளும் இன்னதென்று புலப்பட வைத்து அன்னையை எப்படி காண வேண்டும் என்பதையும் தெய்வீகத் தமிழ்ச் சொல் வளத்தை அன்னைக்காக நீங்கள் அர்ப்பணித்த அழகு குறித்தும் நினைந்து பக்தி வெள்ளத்தில் நனைந்தது போன்ற பேரானந்த உணர்வு தந்தீர்கள். தங்களுடைய கவிநயம் தொடருமா..அன்னையைப் பாடும் வாயால் வேறு எதையும் பாட மாட்டீர்களா என்றும் எங்களை கேட்க வைக்கிறது. பன்முகத் திறமை கொண்ட உங்களைப் பெற்றது எங்களுக்கெல்லாம் நாங்களே சூட்டிக் கொள்ளும் கிரீடம் போல அமைகிறது தினமும் இந்தப் புலனத்தின் பக்கங்கள் உங்கள் பங்களிப்பால் மேன்மையுடன் நிறைவு பெறுகிறது என்றால் அது மிகை இல்லை.
உங்களிடம் இருந்து வரும் ஒவ்வொரு சொல்லும், பின்னூட்டமாக இருக்கட்டும் சாதாரண comment ஆக, கருத்தாக இருக்கட்டும் எதிலும் ஒரு சமநிலையுடன், நடுநிலையுடன் நயத்துடன் எவர் மனமும் புண்படாத வகையில் சொல்லும் பாங்கே அலாதி. உங்களது சீரிய பணி மேலும் பொலிவுற்று நமது இனிய பயணம் தொடர இறைவனை வேண்டுகிறேன் உங்களது இன்றைய பதிவுகள் அனைத்தும் அருமை.
பாராட்டுகளும் வாழ்த்துகளும்
மஞ்சள் வண்ண அன்னம் படைத்து தியானிக்க செல்வ செழிப்பை அருள்பவள்
[24/10, 07:24] +91 96209 96097: *பிஷகே நமஹ*🙏🙏
சிறந்த மருத்துவர்--பிறவி பிணியில் இருந்து காப்பவர்
*BHAGAVAD GITA AS IT IS*
*Title : Contents of the Gita Summarized*
*Chapter 2 Sloka 31*
👉 *BG Sloka 2.31*
स्वधर्ममपि चावेक्ष्य न विकम्पितुमर्हसि ।
धर्म्याद्धि युद्धाच्छ्रेयोऽन्यत्क्षत्रियस्य न विद्यते ॥ ३१ ॥
sva-dharmam api cāvekṣya
na vikampitum arhasi
dharmyād dhi yuddhāc chreyo ’nyat
kṣatriyasya na vidyate
👉 *Synonyms*
sva-dharmam — one’s own religious principles; api — also; ca — indeed; avekṣya — considering; na — never; vikampitum — to hesitate; arhasi — you deserve; dharmyāt — for religious principles; hi — indeed; yuddhāt — than fighting; śreyaḥ — better engagement; anyat — any other; kṣatriyasya — of the kṣatriya; na — does not; vidyate — exist.
👉 ,*Translation*
Considering your specific duty as a kṣatriya, you should know that there is no better engagement for you than fighting on religious principles; and so there is no need for hesitation.
👉 *Purport*
Out of the four orders of social administration, the second order, for the matter of good administration, is called kṣatriya. Kṣat means hurt. One who gives protection from harm is called kṣatriya (trāyate – to give protection). The kṣatriyas are trained for killing in the forest. A kṣatriya would go into the forest and challenge a tiger face to face and fight with the tiger with his sword. When the tiger was killed, it would be offered the royal order of cremation. This system has been followed even up to the present day by the kṣatriya kings of Jaipur state. The kṣatriyas are specially trained for challenging and killing because religious violence is sometimes a necessary factor. Therefore, kṣatriyas are never meant for accepting directly the order of sannyāsa, or renunciation. Nonviolence in politics may be a diplomacy, but it is never a factor or principle. In the religious law books it is stated:
āhaveṣu mitho ’nyonyaṁ
jighāṁsanto mahī-kṣitaḥ
yuddhamānāḥ paraṁ śaktyā
svargaṁ yānty aparāṅ-mukhāḥ
yajñeṣu paśavo brahman
hanyante satataṁ dvijaiḥ
saṁskṛtāḥ kila mantraiś ca
te ’pi svargam avāpnuvan
“In the battlefield, a king or kṣatriya, while fighting another king envious of him, is eligible for achieving the heavenly planets after death, as the brāhmaṇas also attain the heavenly planets by sacrificing animals in the sacrificial fire.” Therefore, killing on the battlefield on religious principles and killing animals in the sacrificial fire are not at all considered to be acts of violence, because everyone is benefited by the religious principles involved. The animal sacrificed gets a human life immediately without undergoing the gradual evolutionary process from one form to another, and the kṣatriyas killed on the battlefield also attain the heavenly planets, as do the brāhmaṇas who attain them by offering sacrifice.
There are two kinds of sva-dharmas, specific duties. As long as one is not liberated, one has to perform the duties of his particular body in accordance with religious principles in order to achieve liberation. When one is liberated, one’s sva-dharma – specific duty – becomes spiritual and is not in the material bodily concept. In the bodily conception of life there are specific duties for the brāhmaṇas and kṣatriyas respectively, and such duties are unavoidable. Sva-dharma is ordained by the Lord, and this will be clarified in the Fourth Chapter. On the bodily plane sva-dharma is called varṇāśrama-dharma, or man’s steppingstone for spiritual understanding. Human civilization begins from the stage of varṇāśrama-dharma, or specific duties in terms of the specific modes of nature of the body obtained. Discharging one’s specific duty in any field of action in accordance with the orders of higher authorities serves to elevate one to a higher status of life.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🛎️🛎️🛎️🛎️🛎️🛎️🛎️🛎️
[24/10, 19:27] Jayaraman Ravikumar: அந்த வேதாந்தாச்சாரியார் தான் ‘வேதாந்த தேசிகன்’ என்று நாம் பிரசித்தியாக அழைக்கும் வைணவ மத குரு ஆவார்.
ஆயர்பாடியில் கண்ணன் வழங்கிய உத்தரவின் படி, வேதாந்த தேசிகன் வேத நெறியை நாடெங்கும் பரவச் செய்வதற்கும்,
பாமரர்களும் வேதப் பொருளை அறிவதற்கும் பல முயற்சிகள் மேற்கொண்டார்.
வேதத்துக்குத் தவறான பொருள் கூறுவோரை வாதம் செய்து வென்றார்.
அந்த வகையில் கிருஷ்ண மிச்ரர் என்றொரு
பண்டிதர் தேசிகனை எதிர்த்து வாதம் செய்ய வந்தார்.
அவர் தேசிகனிடம், “சுவாமி! நீங்கள் மட்டும் என்னை வாதில்
வென்று விட்டால் நான் என்னுடைய சித்தாந்தத்தையே விட்டுவிட்டு உங்களது சித்தாந்தத்துக்கு வந்து விடுகிறேன்!” என்றார்.
*திவ்ய தேசங்கள் ...*
*திவ்விய பாமாலை* *தரிசனங்கள்* -
*திருக்கச்சி வரதன்*
[24/10, 19:22] Jayaraman Ravikumar: நம்பிகள் காஞ்சி வரதராஜருக்கு மலா் மாலைகள் சமா்ப்பிப்பதோடு அவருக்கு “ *திரு ஆலவட்டக் கைங்கா்யமும்”*
(விசிறி கொண்டு எம்பெருமானுக்கு வீசுதல்) செய்து வந்தாா். அவ்வாறு விசிறி வீசும் போதே பெருமானிடம் ஆத்மாா்த்தமாகப் பேசக்கூடிய பெரும் பேறினை இவருக்கு தேவப் பெருமாள் அருளியிருந்தாா்.
[24/10, 19:23] Jayaraman Ravikumar: ஒரு சமயம் நம்பிகள் தேவப் பெருமானிடம்,
“நான் உமக்கு ஆலவட்டம் வீசி கைங்கா்யம் செய்கிறேனே; எனக்கு பரமபதம் எப்போது கிட்டும்?
“என்று கேட்டாா்.
எம்பெருமானோ,” உமக்கு பரமபதம் கிடையாது,” என பதிலளித்தாா்.🤔🤔
विकासव्यासङ्गं विदधदपराधीनमनिशम् ।
नखेन्दुज्योत्स्नाभिर्विशदरुचि कामाक्षि नितरां
असामान्यं मन्ये सरसिजमिदं ते पदयुगम् ॥
[24/10, 13:26] Jayaraman Ravikumar: துனானம் பங்கௌகம்
பரமஸுலபம் கண்டககுலைஃ
விகாஸவ்யாஸங்கம்
விதததபராதீனமனிஶம் |
னகேன்துஜ்யோத்ஸ்னாபிர்விஶதருசி காமாக்ஷி னிதராம்
அஸாமான்யம் மன்யே ஸரஸிஜமிதம் தே பதயுகம் ||68||
[24/10, 13:37] Jayaraman Ravikumar: அழகான ஸ்லோகம் ... ஹே காமாக்ஷி உன் சரண பாதங்கள் தாமரைக்கு ஒப்பிடுகிறார்கள் எல்லா கவிகளும் ... அவை சேரில் பூத்த செந்தாமரை அல்ல ..மிகவும் சிறப்பான தாமரைகள் ... வித்தியாசத்தை சொல்கிறேன் தாயே
🪷 சேற்று தாமரைகள் சூயியனின் வரவினால் மட்டுமே மலர்கின்றன.
🪷 உன் சரண பாதங்கள் எனும் தாமரைகள் எதையும் சார்ந்து மலருவதில்லை தானாக மலர்பவை
🪷 நிலவு வந்தவுடன் சேற்று தாமரைகள் கூம்பி விடும் ஆனால் நிலவு வந்தாலும் இன்னும் பிரகாசமாய் இருப்பவை உன் சரண பாதங்கள்
🪷 தண்டுகளில் முள் இருக்கும் ...
உன் பாதங்களில் இருக்கும் முட்கள் புண்ணியம் செய்யாதவர்களை தன் அருகில் சேர்க்காது 🙏🙏🙏
*அம்மா*
இரு புருவங்கள் இந்திரதனுசாக ஜொலித்திருக்க
உன் விழியின் பார்வை
அம்பாய் வெளி வர
அதில் வீழ்ந்தானோ காமேஸ்வரன் ... ??
தோல்வியில் பரிசாய் தந்தனோ தன் சரிபாதியை ... !!!
பொய்யான மாயம் உன்னால் அன்றோ அவன் மெய்யை வென்றது ... !!!
சுந்தரத் திருமேனி பாதி கிடைத்தும் மீதியின் மேல் உன் விழியின் வில்லம்பு சென்றதோ ...
அணிந்த சந்திரகலை ,
சிவந்த மேனி
மூன்று கண்கள்
எல்லாம் வெண்மை நிற ஈசனை மறைத்து நின்றே
முழு மேனியை வென்றதாய் முழக்கம் பல செய்ததோ .... ?
சக்திக்குள் காணாமல் போனதோ சிவம் ...?
இல்லை இல்லை...
சக்தியே சிவமாய் மின்னியது அங்கே ...
சிவம் சக்தி இரண்டும் ஒன்றே என்றே காண்போர் எல்லாம் அறிந்தவரே .. !!!
இரு உயிர் இரு உடல் என்றே நினைப்போர் அரிச்சுவடி கூட அறியாதவரே !!! 💐💐💐
சன்யாசம் எனும் சரணாகதி நினைவாகவே, தேவையில்லாத பற்றுக்களை எல்லாம் வெட்டி அறுவை சிகிச்சை செய்பவர்
[25/10, 07:28] +91 96209 96097: ஹரித்³ரான்னைகரஸிகா *ஹாகினீரூபதா⁴ரிணீ*|| 🙏🙏
மந்திர எழுத்து வடிவமாக தியானிக்க பிரத்தியட்சமாக தோன்றி அருள்பவள்
சைவப் பெருமக்களுக்கு "கோயில்' என்றால் அது சிதம்பரத்தைக் குறிக்கிறது. தேவாரத் திருத்தலங்களுக்கு நுழைவாயிலாகத் திகழ்கிறது சிதம்பரம்.
இறைவன் இங்கு ஆனந்த நடராஜ மூர்த்தியாகக் காட்சி அளிக்கிறார். இந்த ஆனந்தத் தாண்டவத்தை முழுமையாக அனுபவிப்பவள் அன்னை சிவகாமசுந்தரி.
இறைவனின் நடனத்தை "நாதாந்த நாடகம்' என்பார்கள். இதை நன்கு அனுபவித்து உலகத்துக்கு உணர்த்துபவள் அன்னை.
"பாலுண் குழவி பசுங்குடர் பேராதென நோயுண் மருந்து தாயுண்டாங்கே!' என்று பாடுகிறார் குமரகுருபரர் சுவாமிகள்.
உலகின் ஆதி சக்தியாக அன்னை வீற்றிருக்கும் அற்புத úக்ஷத்திரம் சிதம்பரம். ஆறடி உயரத்தில் அழகு மிளிரக் காட்சி அளிக்கும் அன்னையைத் தரிசித்து ஆனந்தம் அடைந்தவர்கள் பல்லாயிரம் கோடிப் பேர். உலகம் என்ற உடலின் இதயப் பகுதியாக இருப்பது சிதம்பரம்.
அன்னையின் அழகில் மனம் உருகி, அவள் கருணையில் நனைந்தவர்கள் எத்தனை பேர் என்று கணக்கிட முடியாது. கிழக்கு நோக்கி அன்னை நின்றிருக்கும் இடம் "திருக்காமக் கோட்டம்' என்று அழைக்கப்படுகிறது.
சிவகங்கைத் தீர்த்தக்கரைக்கு மேற்கே நூற்றுக்கால் மண்டபம், பாண்டி நாயகம் என்னும் முருகன் கோயிலுக்கும் இடையில் அம்பிகை அருள் காட்சி அளிக்கிறாள்.
முன்பாக சொக்கட்டான் மண்டபமும், இரண்டடுக்கு மாளிகை போல் அமைந்த வெளிப்பிரகாரமும், மகா மண்டபத்துடன் கூடிய கருவறையும் அமைந்து "ஒட்டியான பீடம்' என்ற சிறப்புப் பெயருடன் எல்லையில்லா அழகுடன் திகழ்கிறது.
உள்பிரகாரத்தில் சித்திர குப்தரும், அவரைப் பார்த்தபடி நடுக்கம் தீர்த்த விநாயகரும் தென்மேற்கு மூலையில் அமர்ந்துள்ளனர். சித்திர குப்தர் எதைக் குறித்துக் கொண்டாலும், அந்த நடுக்கத்தைத் தீர்ப்பவர் விநாயகர். வடக்குப் பக்கம் சுகப்பிரம்ம ரிஷி ஸ்தாபித்த சாளக்கிராமத்தினால் ஆன ஸ்ரீசக்கரம் விளங்குகிறது.
கி.பி. 10-ஆம் நூற்றாண்டில் விக்கிரம சோழனின் ஆட்சியில் திருப்பணிகள் தொடங்கப்பட்டு, மணவிற் கூத்தன் காளிங்கராயன் காலத்தில் திருப்பணிகள் முற்றுப் பெற்றதாக வரலாறு குறிக்கிறது.
அம்பிகையை வலம் வரும்போது உள்பிரகாரத்தில் சப்த மாதர்களும், அத்யயன கணபதியும், ஆறுமுகனும், சண்டிகேஸ்வரியும், விசேஷமாக அம்பிகையின் முன்பு நந்திகேசரும் இருக்கிறார்கள்.
அன்னை சர்வ அலங்கார பூஷிதையாக காட்சி அளிக்கிறாள். ஜொலிக்கும் கிரீடமும், பளிச்சிடும் மூக்குத்தியும், புல்லாக்கும், தங்க வளைகள், தண்டை, கொலுசு, மெட்டி அணிந்து, வாசனை குங்குமம் இட்டு, வலக்கையில் அட்சர மாலையும், இடக்கையில் கிளியும் தாங்கி, மங்களமே உருவான ஞானசக்தியாகத் திகழ்கிறாள்.
ஆதிசங்கரர் இத்தலத்திற்கு வந்தபோது, கேனோப உபநிஷத்தில் வரும், "உமாம் ஹைமா வதீம்!'- என்ற பதத்திற்கான பொருளில் ஐயம் ஏற்பட்டு அன்னையை வேண்டி நின்றார்.
அப்போது அன்னை அவர்முன் தோன்றி "அது நானே!'என்று விளக்கம் தந்தார்.
அன்னையை வேண்டி நின்றால், புகழ், கல்வி, செல்வம், வலிமை, வெற்றி, நன்மக்கள், பொன், நெல், நல்லூழ், அறிவு, அழகு, இளமை, துணிவு, நோயின்மை, தீர்க்காயுள் என்று பதினாறு செல்வங்களையும் தந்து நம்மை வாழ வைப்பாள்.
இங்கு தில்லைமரம் தல விருட்சமாக விளங்குகிறது. சிவகங்கை தீர்த்தம், பரமானந்த கூபம், வியாக்கிரபாத தீர்த்தம், அனந்த தீர்த்தம், நாகச்சேரி, பிரம்ம தீர்த்தம், சிவப்பிரியை, புலிமேடு, குய்ய தீர்த்தம், திருப்பாற்கடல் என்று பல்வேறு தீர்த்தங்கள் உள்ளன.
பஞ்சபூதத் தலங்களில் ஆகாயத் தலமான இங்கேதான் தேவாரப்பாடல்கள் மீட்டெடுக்கப் பட்டன. பஞ்ச சபைகளில் பொற்சபை இது. நள்ளிரவுக்குப் பின் அனைத்து லிங்கங்களின் சக்தியும் இங்கு வந்து சேர்கின்றன என்பது ஐதீகம்.
நாற்பது ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் கருங்கற்களால் கட்டப்பட்ட பெரிய மதிற்சுவர்களுடன், விண்ணைத் தொடும் அளவுக்கு நான்கு ராஜ கோபுரங்களுடன், பிரம்மாண்டமாக அமைந்துள்ளது கோயில். கோபுரத்து மாடங்களில் எண்ணற்ற முனிவர்கள், தேவர்களின் சிற்பங்கள், கிழக்கு, மேற்கு கோபுரங்களில் நூற்றியெட்டு நடன பாவங்களை அறிவிக்கும் சிற்பங்களும் செதுக்கப் பட்டுள்ளன.
"இங்கு நடராஜர் இடது பாதம் தூக்கி நடனம் ஆடுவது ஏன்?' என்று தஞ்சாவூர் பாபவிநாச முதலியார் ஒரு பாடலில் அழகான விளக்கம் சொல்கிறார்.
"சக்தி சிவகாமவல்லி தன் பாதம் நோகுமென்று தரையில் அடி வைக்கத் தயங்கி நின்றதுவோ?' என்று கேட்கிறார்.
"ஈசன் தன் இடப்பாகத்தை சக்திக்குத் தந்துள்ளார். எனவே, நடனமாடும் போது மனைவிக்குரிய இடது பாகம் தரையில் பட்டால் மனைவிக்கு வலிக்குமே என்று தன் இடது காலைத் தூக்கி ஆடுகிறார்!' என்று அவர் பாடுகிறார்.
அன்னையை வல்லி என்கிறார். வல்லி என்றால் கொடி, வளைந்து, வளைந்து செல்லும். அன்னையின் சிலையிலும் இடுப்பை வளைத்துச் செதுக்கி இருக்கிறார்கள். அம்பாள் சிவனுடன் இணைந்து தன் அருளைக் கொடிபோல் படர விடுவாள்!.
"அன்னைக்கு சதா சர்வகாலமும் தன் பக்தர்களின் நலன் பற்றித்தான் சிந்தனையாம். எனவே அவள் கண்களால் ஈசனையே எப்போதும் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள்!' என்கிறார் ஆதிசங்கரர்.
அபயகுல சேகரன் என்று சைவ நூல்கள் சொல்லும் ராஜராஜ சோழனுடைய காலத்தில் அங்கங்கே யாரோ சிலர்தான் ஒன்றிரண்டு தேவாரப் பதிகங்கள் தெரிந்து ஓதிக்கொண்டிருந்தார்கள். சிவ பக்தியில் ஊறி, சிவபாதசேகரன் என்றே பெயர் வைத்துக் கொண்டிருந்த ராஜராஜனுக்கு எப்படியாவது எல்லாத் தேவாரங்களையும் கண்டுபிடித்து ப்ரகாசப் படுத்த வேண்டுமென்று ஒரே துடிப்பாக இருந்தது. 'எப்படியாவது' என்றால் நடைமுறையில் எப்படி? அதுதான் தெரியாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தான்.
"
சொல்ல மறந்துவிட்டேன் - அந்த விநயாகமூர்த்திக்குப் 'பொல்லாப் பிள்ளையார்' என்று பெயர், 'பொல்லா' என்றால் 'துஷ்ட' என்று அர்த்தமில்லை. அவர் துஷ்ட ஸ்வாமியே இல்லை, இஷ்ட ஸ்வாமிதான்!பின்னே என்ன அர்த்தம் என்றால் பொள்ளுதல், பொல்லுதல், பொளிதல் என்றெல்லாம் சொன்னால் 'செதுக்குவது' என்று அர்த்தம். சிற்பி எவனும் செதுக்காமல் ஸ்வயம் - பூ என்று தானாகவே உண்டாகிற விக்ரஹங்களுக்குப் பொல்லா மூர்த்திகள் என்று பேர். அப்படித்தான் திருநாரையூர் பொல்லாப் பிள்ளையாரும்.
தும்பிச்சுக் கையை நீட்டி அதெல்லாவற்றையும் போஜனம் பண்ணினார் ராஜாவுக்கு ஒரே சந்தோஷமாகிவிட்டது. நம்பியாண்டார் நம்பியிடம், "உங்களுடைய இந்த ப்ரத்ட்யச தெய்வத்தைக் கேட்டு மூவர் தேவாரங்கள் முழுக்கவும் எங்கே கிடைக்கும்
இவன் சொன்னதை அவர் பிள்ளையாரிடம் சொல்லி, "அநுக்ரஹிக்கணும்" என்று வேண்டிக் கொண்டார்.
ஆனால் அங்கேயுள்ள நிர்வாஹஸ்தர்களான தீக்ஷிதர்களோ, மூவர் கதவை மூடி ஸீல் வைத்தார்களே தவிர அதை எப்போது திறக்கணும் என்று ஏதொன்றும் சொன்னதாகத் தெரியாததாலே, இப்போது தாங்கள் எப்படி அதைத் திறக்கப் பெர்மிஷன் தருவது என்று கேட்டார்கள். "அந்த மூவரே திரும்பி வந்தாலொழிய நாங்களாக அப்படிச் செய்ய 'அதாரிடி' இல்லையே!" என்று கை விரித்து விட்டார்கள்!
தீய குணங்களை (ஆசை பயம் கோபம்) நீங்கும்படி உபதேசிப்பவர்
[26/10, 07:30] +91 96209 96097: *ஸஹஸ்ரத³ளபத்³மஸ்தா²* ஸர்வவர்ணோபஶோபி⁴தா |🙏🙏
ஆயிரம் இதழ்களை உடைய தாமரையில் அமர்த்தி சிரசு உச்சியிலே தியானிக்க சகல ஷேமங்களையும் அருள்பவள்
உன் பாதங்கள் மென்மையாகவும் கம்பீரமாகவும் நடப்பதில் யானைகளை தோற்கடிப்பதாகவும் உள்ளது
தாமரைகள்🪷🪷🪷 அனைத்தும் உன் பாதங்களுடன் போட்டியிட்டு பொறாமை கொண்டு காலையிலேயே கூம்பி விடுகின்றன
போட்டி பொறாமை ஆகிய குணங்களுடன் ஈடுகொடுக்கும் உன் பாதங்களை
ரிஷிகள் மகான்கள் விரும்புவதில் எந்த ஆச்சரியமும் இல்லை .
ஸ்ரீ வித்தை , போகம் , மோக்ஷம் முக்தி அனைத்தையும் தரவல்ல உன் பாதங்கள் வேறு இடம் தேடாமல் என் சென்னியில் பொருந்தி உள்ளதே *அம்மா*
நான் எவ்வளவு பாக்கியவான்.... 🙏
[26/10, 10:09] Jayaraman Ravikumar: கரீன்த்ராய த்ருஹ்யத்யலஸகதிலீலாஸு விமலைஃ
பயோஜைர்மாத்ஸர்யம் ப்ரகடயதி காமம் கலயதே |
பதாம்போஜத்வன்த்வம் தவ ததபி காமாக்ஷி ஹ்றுதயம்
முனீனாம்
ஶான்தானாம் கதமனிஶமஸ்மை ஸ்ப்றுஹயதே ||69||
*பதிவு 277*
*18th Nov 24*
*பாதாரவிந்த சதகம்* 👌👌👌👣👣👣
*ஸ்லோகம் 69*
*பதிவு 701* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*399 வது திருநாமம்*
[26/10, 10:06] Jayaraman Ravikumar: *399* *व्यक्ताव्यक्तस्वरूपीणि -வ்யக்தா அவ்யக்த ஸ்வரூபிணி* --
அவள் தெரியவும் செய்வாள், மறையவும் செய்வாள்.
பெரிதில் பெரியவள், சிறிதில் சிறியவள்.
அழிவதிலும் அழியாததிலும் உணரமுடிந்தவள்💐💐💐
*❖ 341 க்ஷேத்ர ஸ்வரூபா =* ரூப-வடிவாகவும் தன்னை வெளிப்படுத்துபவள்
உடல் என்பது சூக்ஷும / ஸ்தூல / காரண சரீரங்களைக் குறிக்கும்🙏🙏🙏
இருள் சூழ கேட்டதாம்
உதிக்கின்ற சூரியன் தினம் தினம் விரட்டுகிறான் அதி காலை வேளை தனில் ...
பழிவாங்க வேண்டும் ....
பவன் கொண்ட மேனி தனில் பவானீ யாய் இருப்பவளே ....
சிரித்தாள் அன்னை ...
அம்மா ... வித்தையும் நீயே
அவித்யையும் நீயே ...
இரவும் நீயே பகலும் நீயே ...
ஞானமும் நீயே அஞ்ஞானமும் நீயே
எங்களை காக்கும் தெய்வமும் நீயே
*_அம்பாள் சொன்னாள்_*
சரண் என்றே வந்தீர்கள் என்னிடம் ...
ஏமாற்றம் தருவேனோ ... ?
ஏக்கம் வர விடுவேனோ ?
இருளை வாரி அணைத்தே கூந்தலில் படரவிட்டாள் அகிலம் போற்றும் நாயகி ...
அன்னையின் சிந்தூர வகுடினிலே செந்தூரம் பளபளக்க
இரவு பேசிக்கொண்டதாம் ..
இனி கவலை இல்லை ஒளியை
வென்றோம் நாமே ...
உதிக்கும் பால சூரியனை இருபக்கம் அழுத்தி
சீமந்த வகுடு எனும் ஓடையிலே ஓட விடுவோம் செந்தூரமாய் ...
மேனி சுருங்கி
குருதி கொப்பளிக்க ஓடட்டும் பால சூரியன் அம்பாளின் சீமந்த வகுடினிலே ...
அம்பாள் சிரித்தாள் மீண்டும் ...
அஞ்ஞானம் என்றே உங்களை அழைப்பதில் தவறு இல்லை ...
ஆயிரம் கரங்கள் நீட்டி அணைக்கின்ற ஆதவனை அடிமை கொள்ள முடியுமோ ...?
ஆயிரம் கரங்கள் மறைத்து நின்றாலும் அவன் ஒளிதனை மறைத்திட முடியுமோ ... ?
இருளின் காதுகளில் அம்பாள் சொன்னவை ஏதும் விழவில்லை ...
ஆதவனை வென்று விட்டோம் என்றே வீணர்கள் போல் கோலாட்டம் போட்டதே 💐💐💐
கல்லினுள் இருக்கும் தேரை முதல் கருப்பையில் இருக்கும் உயிர் வரை என அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் உணவளிப்பவன் சிவபெருமான்.அதைப் போற்றும் விதமாக ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐப்பசி மாதம் பெளர்ணமி அன்று அனைத்து சிவாலயங்களிலும் அன்னாபிஷேகம் நடத்தப்படுகிறது. அந்த நிகழ்வின் போது சிவலிங்கத்தை முழுவதுமாக அன்னத்தினால் மூடி அலங்கரித்து வழிபாடு செய்யப்படும்.
சிவனுக்கு ஏன் அன்னாபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது? - ஐப்பசி பெளர்ணமியின் சிறப்பம்சம்
அதைப் போற்றும் விதமாக ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐப்பசி மாதம் பெளர்ணமி அன்று அனைத்து சிவாலயங்களிலும் அன்னாபிஷேகம் நடத்தப்படுகிறது. அந்த நிகழ்வின் போது சிவலிங்கத்தை முழுவதுமாக அன்னத்தினால் மூடி அலங்கரித்து வழிபாடு செய்யப்படும்.
ஏன் ஐப்பசி மாத பௌர்ணமியில் அன்ன அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது?
ஏன் ஐப்பசி மாத பௌர்ணமியில் அன்ன அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது?
ஜோதிடத்தில் குறிப்பிடப்படும் அனைத்து 27 நட்சத்திரங்கள் சந்திரனின் மனைவியர் ஆவர். அதில் ரோகிணி நட்சத்திரத்துடன் மட்டும் பெரியளவில் நாட்டமில்லாமல் இருந்தார். இதனை தன் தந்தையிடம் ரோகிணி கூறினார். இதனாலவரது தந்தை தட்சனால் உன் உடல் தேயட்டும் என சாபமிட்டார்.
அப்போது முதல் சந்திரனின் ஒவ்வொரு கலை குறையத்தொடங்கி பொழிவிழந்தது. பின்னர் அவர் தன் தவறை உணர்ந்து திங்களூரில் கைலாசநாதரை தன் சாபத்தை தீர்க்க வணங்கினார்.
சந்திரனின் 16 கலைகளில் மூன்று கலைகள் மட்டும் மீதமிருந்த நிலையில் சிவபெருமான் சந்திரனின் வேண்டுதலை ஏற்று அவருக்கு அருள் புரிந்தார். அந்த 3ம் பிறையை தன் தலையில் சூடினார்.
ஐப்பசி பெளர்ணமியின் சிறப்புகள் - சிவனை பிடித்த பிரம்மஹத்தி தோஷம்... எப்படி விடுபட்டார் தெரியுமா?
இருப்பினும் உன் சாபம் முழுமையாக நீங்காது. உன் பொழிவு முழுமையாக தேய்ந்து மறைந்து, பின்னர் படிப்படியாக வளர்ந்து பிரகாசித்து பின்னர் தேய்வதுமாக இருக்கும் என இருக்கும்.
என்னை சரணடைந்த இந்த ஐப்பசி மாத பெளர்ணமி மிக பிரகாசமாக இருக்கும் என அருளினார். அதன் காரணமாக ஐப்பசி மாத பெளர்ணமி மிக விசேஷமாக சிவாலயங்களில் கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது.
அறிவியலும் ஆன்மிகமும்
சந்திரன் இந்த ஐப்பசி பெளர்ணமி தினத்தில் பிரகாசிப்பார் என ஆன்மிகம் உணர்த்தியது. அதே போல அறிவியலும் பூமிக்கு அருகே சந்திரன் வருவதால் மிக பிரகாசமாக தனது முழு ஒளியை பூமிக்கு வீசுவதாக வானவியல் அறிவியல் தெரிவிக்கிறது.
அன்ன அபிஷேகத்தின் சிறப்புகள்
சிவ பெருமான் அன்ன அபிஷேக பிரியர். இவருக்கு ஐப்பசி பெளர்ணமி அற்புத தினத்தில் அன்ன அபிஷேகமும், பல்வேறு பொருட்களால் அபிஷேகம் செய்யப்படுவதும் வழக்கமாக உள்ளது.
இந்த அற்புத தினத்தில் தூய நீர், பசும்பால், இளநீர், கருப்பஞ்சாறு, சந்தனம், விபூதி, தயிர், பஞ்சாமிர்தம், மாப்பொடி, மஞ்சள், அன்னம் ஆகியன அபிஷேகம் செய்யப்படுவது வழக்கம்.. இவற்றுள் மிகச் சிறப்பானது அன்னாபிஷேகமே.
புராணக்கதைகளில் வரும் வில்லன்களுக்கும் கோயில் கட்டி வழிபட்டு வரும் ஆச்சர்யம் தெரியுமா?
சிவபெருமானுக்கு உகந்த இந்த அன்னத்தை ஒரு பருக்கை கூட வீணாக்கக்கூடாது என்பதை உணர்த்துவதற்காகத் தான் அன்னாபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது.
பஞ்சபூதம் நிலம், நீர், காற்று, ஆகாயம், நெருப்பு என பஞ்சபூதங்கள் சேர்ந்ததால் ஆகிறது.
பஞ்சபூதங்களால் ஆன இந்த அன்னம் மனிதனுக்கு இன்றியமையாத உணவாக விளங்குகிறது.
அன்னாபிஷேகம் செய்யும் முறை
ஐப்பசி பெளர்ணமி நாளில் முதலில் 5வகை பொருட்களால் அபிஷேகம் செய்து பின்னர், நன்கு வடித்து ஆறவைத்த தேவையான அளவு நீரை சேர்த்த அன்னத்தால் அபிஷேகம் செய்யப்படும்.
தற்போது அன்னபிஷேகத்தின் போது காய், கனிகள், அப்பள்ளம், வடை கூட சேர்த்து செய்யப்படுகிறது.
இந்த அன்னாபிஷேக அன்னம் இரண்டு நாழிகை அதாவது ஒன்றரை மணி நேரம் அப்படியே வைத்திருப்பார்கள். அந்த நேரத்தில் யஜுர் வேத பாராயணம், ருத்திரம், சமகம் ஆகியவை பாராயணம் செய்யப்படுவது வழக்கமாக உள்ளது.
இந்த நேரத்தில் மிகவும் கதிர்வீச்சு இருக்கும் என்பதால் அந்த அன்னத்தை கோயில் குளத்தில் அல்லது ஆற்றில் கரைத்துவிடுவர். அது நீர் வாழ் உயிரினங்களுக்கு உணவாகி விடும்.
அன்னபிஷேகம் பலன்கள் என்ன?
அன்னபிஷேகத்தை கண்டவர்களுக்கு தான் சொர்க்கம் கிடைக்கும் என்பதை உணர்த்தும் வகையில் தான், ‘சோறு கண்ட இடம் சொர்க்கம்’ என்ற பழமொழி கூறப்படுகிறது.
அன்னபிஷேகத்தை கண்டால் தொழில், வியாபார பிரச்னைகள் தீர்ந்து நல்ல லாபம் கிடைக்கும்.
வாழ்வில் இல்லை என்று சொல்லாத அளவிற்கு உணவு எப்போதும் கிடைக்கும்.
நிதி நிலை எப்போதும் சீராக இருக்கும்.
அன்னபிஷேக பிரசாதம் உண்டால் மங்காத தோற்றப்பொழிவு கிடைக்கும்.
27th OCTOBER
*Ascribe Doership to God and Anxiety will Vanish*
Our doership is only partial, slight, nominal. Real doership rests fully with God. So the resultant pleasure or pain should not affect us; it may, if at all, affect God! We should therefore carry the conviction that it is God who does everything, we are only His instrument. We, however, assume doership; at the commencement of a job, we are beset with anxiety; during the execution of the job, we feel anxious because of diffidence about the outcome; and we feel disappointment at the final result. So throughout life, the man who is afflicted with anxiety never gets happiness and contentment.
Anxiety is like white ants; its depredation is unnoticed, and becomes apparent only from the ruin wrought by it. Similarly, anxiety in an unnoticed way eats into faith, but only when faith is thoroughly undermined do we come to realize it. If anxiety is to be thrown overboard, today is the auspicious day, and this moment the most auspicious! It’s now or never. In the Mahabharata war, Lord Shri Krishna became Arjuna’s charioteer and guided his position in battle, and Arjuna only discharged arrows towards the target. In short, Arjuna handed over the reins to God, and worked as little more than an arrow-flinging machine. Let us similarly become a machine in the hands of God, for He is the prime mover. Let us deliver ourselves to Him, trust in Him, and live chanting _nama_.
Let us give all doership to God, to whom it truly belongs; thereby we can get free from all anxiety, and live always in joy and happiness. In everything that happens, maintain the feeling and the awareness that it is God who is doing it, and therefore must be in our ultimate interest. What do we lose, and what is the difficulty, in maintaining this feeling? In practical life we should not spare effort, put in the maximum. But have an innermost conviction that its success or failure is in the hands of God, and is in our ultimate interest. With such conviction, where is the cause for anxiety of any kind? And once we get rid of anxiety, what remains is our natural heritage, the natural state, of bliss. This joy does not have to be obtained from anywhere, it is only overshadowed by anxiety. The _sadhaka_ should unshackle himself from anxiety, and what remains is sheer freedom, sheer joy.
* * * * *
நக்கீரன் மட்டுமல்ல
நானும் ஏமாந்தேன்
கற்பனை வளத்தின்
கம்பனின் தம்பி
என் தம்பி எழுதிய கவிதை தனை படித்தேன்!!"! ரசித்தேன்
திகைத்தேன் என்னை iமறந்தேன் 👌👌
த்வைதலோகத்துக்கு அப்பாற்பட்ட பரமதத்வமாக மட்டும் அது இருந்து விட்டால் அஞ்ஞானிகளான நமக்கு அதனால் என்ன ப்ரயோஜனம்? நமக்கும் பரம ப்ரயோஜனமாக அந்த அத்வைத ஆத்ம ஸ்வரூபமே அன்பு உருவமாகவும் இருக்கிறது. அன்பு நிஜமானதாக இருந்தால் அந்த அன்பில் நம் ஹ்ருதயம் உருகி, நாம் என்கிற அஞ்ஞான ஜீவ பாவம் உருகி, நமக்குப் பெரிசான ஒரு ஸாதனையாகத் தெரியாமலே, ஞானம், கீனம், ப்ரஹ்ம வித்யை, அத்வைதம் என்றெல்லாம் தெரியாமலே, அந்த அன்பு ஸ்வாமியுடன் ஒன்றாகி விவோம். அந்த அன்பே சிவம்.
பெரிசாகத் தெரியாததால், தெரிய வேண்டிய அவசியமும் இல்லாததால் அதற்கு ‘மஹா’ அடைமொழி இல்லை! பெரிய கார்யமாக இத்தனை லோகத்தையும் மாயையில் ஆட்டிக் கொண்டிருப்பவன் ‘மஹா’ போட்டுக்கொண்டு மஹேச்வரனாக இருந்தாலும், அநுக்ரஹத்தில் அன்பால் நம்மைத் தன்னில் கரைத்துக் கொண்டு சிவமாக இருக்கிறவன் ‘மஹா’ போட்டுக் கொள்ளவில்லை! ஆனாலும் அவனுக்குள்ளே நாம் கரைந்தது கரைந்ததுதான்; அதுதான் ஸதா காலத்துக்குமான ஸத்ய நிலை என்பதால் அவனுக்கு ‘ஸதா’ போட்டு ’ஸதாசிவ’ என்கிறோம்.
மற்ற ஸ்வாமிப் பெயர்கள் எதுவும் இப்படி எளிசாயிருக்கிற அன்பாலே என்றுமுள்ள ஸத்ய ஸாக்ஷாத்காரம் கிடைப்பதைச் சொல்லாததாலேயே அவை எதற்கும் ‘ஸதா’ போடவில்லை. அவற்றின் பெருமையை வைத்து சிலதுக்கு (சிலவற்றுக்கு) ‘மஹா’ போடுகிறோம். நம்மில் நாமாகக் கனிந்து, தன்னில் தானாக நம்மைக் கரைத்துக் கொள்கிற ரொம்பவும் கிட்டின உறவுக்காரனுக்கு அந்த ‘மஹா’ தேவையில்லை! அவனுடைய ‘யுனீக்’ உறவால், உறவும் போய் என்றைக்கும் ஒன்றாகச் செய்து கொள்வதால் ‘யுனீக்’ அடைமொழியாக ‘ஸதா’!
அது அன்பு ஆனாலும் ‘அன்பு’ என்றோ, ‘ப்ரேமை’, ‘ப்ரியம்’ என்றோ பெயர் வைப்பதாக்க் காணோம்! அன்பேதான் சிவமாச்சே! அதனால் ‘ஸதாசிவம்’ என்றே வைக்கிறோம்! அன்பிலே உண்டாவது ஆனந்தம். ‘ஆனந்தம்’ என்றும் தனியாகப் பெயர் வைக்காமல் அவனோடு சேர்த்தே ‘சிவானந்தம்’ என்று வைக்கிற வழக்கம் கொஞ்சம் கொஞ்சம் இருக்கிறது. தற்காலத்தில் ‘ஆனந்த்’ நடமாடினாலும், இதுதான் வழி வழியாய் வந்த வழக்கு. இதுவும் ரொம்ப ரொம்ப உயர்திணை ந்யூடர்.
இன்னொன்று: சிவமான அந்த அன்புதான் அழகும்! அதனால் ஸுந்தரம் என்றும் பேர் வைக்கிறோம். எதனாலோ ‘சிவ ஸுந்தரம்’ என்று காணோம்! ‘சிவ’ என்கிறதே ஸுந்தரமாயிருக்க, சிவ ஸுந்தரன் என்பானேன்? என்று இருக்கலாம். சிவ ஸாம்யயமான குஞ்சிதபாதத்தை வைத்து ‘சிவபாதஸுந்தரம்’ என்று பெயர் வைப்பதைப் பார்க்கிறோம். அவனை அம்பாளோடு சேர்த்து ‘மீனாக்ஷிஸுந்தரம்’ என்று; அப்படிக் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ள வந்த மாப்பிள்ளையாகக் ‘கல்யாணஸுந்தரம்’ என்று; மாப்பிள்ளை பெரிய அலங்காரமாகச் சூட்டிக் கொண்ட சந்திரனை வைத்து ‘ஸோமஸுந்தரம்’ என்று – இப்படியெல்லாம் பேர் வைக்கிறோம். ராமன் பூராத (புகாத) இடமில்லையாதலால் ‘ராமஸுந்தரம்’ என்றும்! க்ருஷ்ண பரமாத்மா மட்டும் விட்டு வைப்பானா? அவன் பேராக ‘மோஹன ஸுந்தரம்’; நம்முடைய மாயத்தைப் போக்கடிக்கிற மோஹம் அது! அதாவது, ஞானத்துக்கே மோஹமென்று இங்கே பெயர்! ‘ஞானஸுந்தரம்’ என்று கூடப் பெயர் இருக்கிறது. மறந்து விட்டேனே, சிவம் – ஷண்முகம் ஸம்பந்தம் பார்த்ததற்கேற்ப ‘ஷண்முக ஸுந்தர’மும் இருக்கிறது! ஸ்திரீகளிலுங்கூட ‘ஸெளந்தரம்’ என்று பேர் இருக்கிறது.
அன்புதான் அழகு என்பதால் இத்தனைக்கும் அடிப்படை அன்பே சிவம்தான்! அதனால்தான் அந்தப் பரமாத்மாவின் பெயராகத் தமிழ் ‘அன்பு’, ஸம்ஸ்கிருத ‘ஸுந்தரம்’ இரண்டையும் சேர்த்து ‘அழகு ஸுந்தரம்’ என்றே கூடப் பேர் வைக்கிறோம்!
ஏதோ ஸமீப காலத்தில்தான் ப்ரம்ம ஸமாஜிகள் ‘ஸத்யம்-சிவம்-ஸுந்தரம்’ என்று ‘ஸத்-சித்-ஆனந்தம்’ மாதிரியே பரம தத்வத்தைச் சொல்லும் ஒரு phrase-ஐ (சொற்றொடரை)க் கொடுத்திருக்கிறார்கள் என்றில்லை. இந்தத் தமிழ் தேசத்து மரபில் மற்ற எந்த பெயருக்கும் இல்லாத சிறப்பான சப்த ரூபத்தில், ஸத்யத்தையும் சிவத்தையும் சேர்த்து ‘ஸதாசிவம்’ என்றும், அந்த சிவமான அன்பின் அழகை ‘ஸுந்தரம்’ என்றும் பெயர்களாக வைப்பதிலேயே அந்தக் ‘கான்ஸெப்ட்’ நம்மிடையிலே நமக்கே தெரியாமல் தன்னியற்கையாக நெடுங்காலமாகவே இருந்திருக்கிற்தென்று தெரிகிறது.
ஸத்யமும் ஸுந்தரமுமான அந்த சிவம் – சிவமான அன்பு – லோகம் பூராவும் தழைக்கணும்! அதற்கு, அநுக்ரஹத்துக்கென்றே ஏற்பட்ட மூர்த்தியான ஸதாசிவ மூர்த்தி அநுக்ரஹிக்கணும்!
அற்புத தரிசனம் அதிசய வர்ணம் கர்ணங்கள் ஏந்தும் வயிர தாடங்கம் ... வற்றாத மந்தஸ்மிதம்
அபய வரதம் தேவையில்லை என்றே சொல்லும் பாத கமலம் ...
அத்திவரதன் சொல்லும் தித்திக்கும் தாரக மந்திரம் ...
பாத தூளி தேடும் பிரம்மன்
ஆயிரம் தலைகளில் அபிஷேகம் செய்யும் ஆதிசேஷன் ...
மெய்யெல்லாம் துளிகளின் தேரோட்டம் ...
அங்கே கூத்தனின் கோலாகலம் ...
என்ன தவம் செய்தோம் என்றே கேட்கின்றோம் ...
வரும் பிறவிகள் அனைத்தும் உன் புகழ் ஒன்றே பாட வேண்டுகிறோம் பாவை உன் எழில் கண்டே 💐💐
*பதிவு 280*
*18th Nov 24*
*பாதாரவிந்த சதகம்* 👌👌👌👣👣👣
*ஸ்லோகம் 71*
[29/10, 12:24] Jayaraman Ravikumar: उपादिक्षद्दाक्ष्यं तव चरणनामा गुरुरसौ
मरालानां शङ्के मसृणगतिलालित्यसरणौ ।
अतस्ते निस्तन्द्रं नियतममुना सख्यपदवीं
प्रपन्नं पाथोजं प्रति दधति कामाक्षि कुतुकम् ॥
உபாதிக்ஷத்தாக்ஷ்யம் தவ சரணனாமா குருரஸௌ
மராலானாம் ஶங்கே
மஸ்றுணகதிலாலித்யஸரணௌ |
அதஸ்தே னிஸ்தன்த்ரம் னியதமமுனா ஸக்யபதவீம்
ப்ரபன்னம் பாதோஜம் ப்ரதி தததி காமாக்ஷி குதுகம் ||71||
[29/10, 12:30] Jayaraman Ravikumar: ஹே காமாக்ஷி உன்னுடைய பாதம் எனும் குரு ஹம்சங்களுக்கு நடையை சொல்லிக்
கொடுத்தார்... தாமரைகள் உன் பாதங்களுடன் சிநேகம் வைத்துக்கொள்ளத் துடிக்கின்றன ... ஹம்சங்கள் தாமரையை விரும்புகின்றன ... இவைகள் இந்த தாமரைகள் கிட்டே அன்பு காட்டுகின்றன ஏன் தெரியுமா உன் பாத தாமரை தானே அவைகளுக்கு குரு
குருவோட சம்பந்தப்பட்டவர்களோடும் நாம் அதே அன்பும் மரியாதையும் வைக்க வேண்டும் என்று ஹம்ச பறவைகள் கிட்டேயிருந்து கற்று க் கொள்ள வேண்டிய பாடம் 🦢🦢🦢🪷🪷
*பதிவு 704* 🙏🙏🙏started on 7th Oct 2021
*402* வது திருநாமம்*
[29/10, 12:23] Jayaraman Ravikumar: 402* विद्याऽविद्यास्वरूपिणी - *வித்யா அவித்யா ஸ்வரூபிணீ --*
ஞானமும் அவளே, அஞ்ஞானமும் அவளே ஆக தோன்றுகிறாள்.
வித்யை என்று சொல்லும்போது ஏதோ புஸ்தகத்தை படித்து பெற்ற அறிவு அல்ல.
உயர்ந்த ஆத்ம ஞானம்.
அதற்கு நேர் மாறானது தான் அவித்யா.
ஈசாவாஸ்ய உபநிஷத் ரொம்ப அழகாக சொல்கிறது.
*உதாரணம்* :
பகவானை அம்பாளை வேண்டுவது வித்யா.
அம்பாளை உபாசிப்பவர்கள் ஸ்ரீ வித்யா உபாஸகர்கள் எனப்படுவர்.
வெறும் யாகம் ஹோமம் இவற்றில் ஈடுபட்டு வழி படுபவர்கள் ஒரு பக்கம், இரண்டறக் கலந்து இறைவனை உபாசிப்பவர்கள் ஒரு பக்கம்.
ஒன்றுக்கும் உதவாதது. அவித்யா.
மற்றது வித்யா.
அவித்யா உபாசகன் தனது ஈடுபாட்டால் அமரத்துவம் தேடுகிறான்.
அந்த ஞானம் பிரம்மத்திடம் சேர்க்காது.
மற்றவன் ஞானி. அவன் பிரம்மத்தை அடைகிறான்.🌺🌺🌺
சொல்வதுன் நாமமாய் இருந்திட
பாட்டிலே உன்னை வைத்தேன்
பாடியுனை பணிவதே பணியாக
என்னுள்ளே உன்னை வைத்தேன்
ஏதுமின்றி உன்னிலே கலந்திட
சரணம் சரணம் சந்திரசேகரா
சரணம் சரணம் சத்குருவே
“தேடினேன் வேதத்தேவா!
தாமரைப் பாதமே…
நாடினேன் ஞானவேதா!
சுப சுப்ரபாதம் 🌹🌹🌹🙏🙏
இறைவனை அடைவதற்கு உயர்ந்த வழியாகிய பக்தியோகத்தை அவனே அருள்பவன்
[30/10, 07:24] +91 96209 96097: ஸர்வாயுத⁴த⁴ரா ஶுக்லஸம்ஸ்தி²தா *ஸர்வதோமுகீ²* ||🙏🙏
அனைத்து திக்கிலும் (கோபுரத்தில் குடி கொண்டு) தியானிக்க அவரவர்க்கு தேவைகளை அருள்பவள்
Sanskrit Version:
यथैधांसि समिद्धोऽग्निर्भस्मसात्कुरुतेऽर्जुन।
ज्ञानाग्निः सर्वकर्माणि भस्मसात्कुरुते तथा।।4.37।।
English Version:
yaThaiDhaamsi samiddhognih
Bhasmasaatkuruterjuna |
jnaanaagnih: sarvakarmANi
Bhasmasaatkurute taThaa ||
Shloka Meaning
In this verse, the excellence of Jnaana is compared to fire.
O Arjuna ! Just as blazing fire reduces fuel to ashes, even so the fire of Knowledge destroys
all actions.
There is no sorrow when there is no birth; there is no birth when there is no action; and there
is no action when Knowledge is acquired. All actions done in the former state of ignorance
are destroyed by the knowledge now acquired.
Jai Shri Krishna 🌺
காந்தி சக்தி பீடமான
திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் உள்ள
நெல்லை_நகரம்
காந்திமதி_அம்மன் (வடிவுடையம்மை)
நெல்லையப்பர் என்ற வேண்ட_வளர்ந்த_நாதர்
திருக்கோயில் வரலாறு:
வேதபட்டன் என்பவர் தினமும் இறைவனுக்கு நைவேத்யம் படைப்பதற்காக நெல் உலரப்போட்டிருந்தார். அந்த நெல் மழையால் நனையாதவாறு இறைவனே வேலியிட்டு காப்பாற்றியதால், இங்குள்ள இறைவனுக்கு நெல்வேலிநாதர் என்ற பெயர் ஏற்பட்டது. இறைவன் கோயில் கொண்ட இத்தலம் திருநெல்வேலி என்று அழைக்கப்படுகிறது.
நின்ற சீர் நெடுமாறன் என்ற பாண்டிய மன்னரால், கிபி 7-ம் நூற்றாண்டில் இக்கோயில் திருப்பணி செய்யப்பட்டு பெரிதாகக் கட்டப்பட்டது. வேணுவன புராணம், திருநெல்வேலி தல புராணங்கள் இக்கோயிலின் சிறப்பை விளக்குகின்றன. திருஞானசம்பந்தரின் தேவாரப் பாடல்கள் நெல்லையப்பர் - காந்திமதி அம்மனின் பெருமைகளை சிறப்பித்து உரைக்கின்றன.
வேணுவனத்தின் வழியாக ராமக்கோன் என்பவர் தினமும் பாண்டிய மன்னனின் அரண்மனைக்கு பால் கொண்டு செல்வார். ஒருநாள் பால் கொண்டு செல்லும்போது, பாறையில் இடறி மொத்தப் பாலும் கொட்டிவிட்டது. தொடர்ந்து சில நாட்கள் இப்படி நிகழ்ந்ததால், ராமக்கோனுக்கு கோபம் வந்தது. அனைத்துக்கும் பாறையே காரணம் என்று எண்ணி, பாறையை வெட்டினார். உடனே, அதிலிருந்து ரத்தம் பெருக்கெடுத்தது. இத்தகவல் அறிந்து அங்கு வந்த பாண்டிய மன்னருக்கு சிவபெருமான் காட்சி கொடுத்ததாகக் கூறப்படுகிறது.
மூன்று மூலவர்கள்:
நெல்லையப்பர் தலத்தில் மட்டுமே மூன்று மூலவர்கள் உள்ளனர். சுயம்பு மூர்த்தியாகத் தோன்றிய ‘வேண்ட வளர்ந்தநாதர்’ பெரிய லிங்கமாக பிரதான சந்நிதியில் அருள்பாலிக்கிறார். இவருக்கு நெல்லையப்பர், வேணுவனேஸ்வரர், வெய்முத்தீசர் ஆகிய திருநாமங்கள் உள்ளன. இந்த லிங்கத்தின் மத்தியில் காந்திமதி அம்பிகையின் உருவம் தெரியும். அதனால் நெல்லையப்பர் ‘சக்தி லிங்கம்’ என்றும் அழைக்கப்படுவார்.
மூலவர் சந்நிதிக்கு முன்புள்ள பாதாளத்தில் திருமூல மகாலிங்கம் சந்நிதி உள்ளது. அகத்தியர் பிரதிஷ்டை செய்ததாகக் கூறப்படும் பாதாள லிங்கமே ஆதிமூலவர் என்று அழைக்கப்படுகிறார். இவருக்கே முதல் பூஜை நடைபெறுகிறது. சாலி வாடீஸ்வரர், விருகி விடுதீஸ்வரர், ஸ்ரீதான மூர்த்தி ஆகிய திருநாமங்களால் ஆதிமூலவர் அழைக்கப்படுகிறார். பாதாள லிங்கம் அருகே பஞ்ச தட்சிணாமூர்த்தி அருள்பாலிக்கிறார்.
��️காந்திமதி அம்மன்:
உலகம் அனைத்தும் இறுதிக் காலத்தில் அம்பிகையிடம் ஐக்கியமாவதை உணர்த்தும் விதமாக காந்திமதி அம்மனுக்கு தினமும் அர்த்தஜாம பூஜையின்போது வெண்ணிற ஆடை அணிவிக்கப்படுகிறது. மறுநாள் காலை விளாபூஜை வரை அம்பிகை வெண்ணிற ஆடையிலேயே அருள்பாலிக்கிறார்.
நெல்லையப்பருக்கும் காந்திமதி அம்மனுக்கும் தனித்தனி ராஜ கோபுரம் உண்டு. இரண்டு சந்நிதிகளையும் சங்கிலி மண்டபம் இணைக்கிறது. தனித்தனி கோயில் போன்ற அமைப்பு இருப்பதால் நெல்லையப்பருக்கு காமீக ஆகமப்படியும், காந்திமதி அம்மனுக்கு காரண ஆகமப்படியும் ஆறு கால பூஜை நடைபெறுகிறது. அம்பிகை சந்நிதியில் பண்டாசுரனை வதம் செய்த விக்கிரகம் உள்ளது. ‘மஞ்சன வடிவாம்பிகை’ என்று அழைக்கப்படும் இவர் துர்கை அம்சமாக கருதப்படுகிறார்.
இத்தலத்தில் உள்ள விநாயகர், முக்குறுணி விநாயகர் என்று அழைக்கப்படுகிறார். இந்த விநாயகர் வலது கையில் மோதகம், இடது கையில் தந்தம் என்று மாற்றி வைத்திருப்பது வித்தியாசமான அம்சமாகும்.
பிரகாரத்தில் கன்னி விநாயகர், நந்திதேவர், பாண்டியராஜா சந்நிதிகள் உள்ளன. நெல்லையப்பர் கோயிலுக்குள் பொற்றாமரைக் குளமும், நடுவில் நீராழி மண்டபமும் உள்ளது. இக்கோயிலில் ஆயிரங்கால் மண்டபம், 96 தூண்கள் உடைய ஊஞ்சல் மண்டபம், மகா மண்டபம், நவக்கிரக மண்டபம், சோமவார மண்டபம், சங்கிலி மண்டபம், வசந்த மண்டபம் உள்ளிட்டவையும் உள்ளன.
சிங்கம் மற்றும் மான் வாகனத்துடன் தெற்கு நோக்கியபடி துர்கை அருள்பாலிக்கிறார். நவக்கிரக சந்நிதியில் புதன் பகவான் கிழக்கு நோக்கி இல்லாமல் வடக்கு நோக்கி உள்ளார்.
பொல்லாப் பிள்ளையார் சந்நிதியில் 12 துளைகள் கொண்ட கல் ஜன்னல் உள்ளது. விநாயகரிடம் வேண்டுதல் வைத்து குழந்தை வரம் பெற்றவர்கள், குழந்தையை ஜன்னல் வழியாக கொடுத்து வாங்கி நேர்த்திக் கடன் செலுத்துகின்றனர். இதனால் குழந்தைகள் விநாயகரின் பாதுகாப்பைப் பெற்று, கல்வியில் சிறந்து விளங்கி, நீண்ட ஆயுள் பெறுவர் என்பது ஐதீகம்.
��️தாமிரபரணி தாய்:
நாயன்மார் சந்நிதி அருகில் தாமிரபரணி தாய்க்கு சிலை வைக்கப்பட்டுள்ளது. சித்ரா பௌர்ணமி, ஆவணி மூலம், தைப்பூச தினங்களில் தாமிரபரணி நதிக்கு நீராடுவதற்கு இத்தாய் அழைத்துச் செல்லப்படுகிறார். தாமிரபரணி நதியில் நீராடினால் அனைத்து பாவங்களும் போகும் என்பதை உணர்த்த, தாமிரபரணியே தனது உண்மை வடிவத்தில் நீராடுவதாக கூறப்படுகிறது. கங்கையும் யமுனையும் தாமிரபரணிக்கு பாதுகாவல் புரிவதை உணர்த்தும் பொருட்டு, இக்கோயிலில் அம்மன் சந்நிதிக்கு முன்பாக கங்கை, யமுனை இருவரும் துவாரபாலகிகளாக உள்ளனர்.
��️பத்ரதீபம், லட்சதீபம்:
ஒவ்வொரு வருடமும் தை அமாவாசை தினத்தில் பத்ரதீபம் (பத்தாயிரம் விளக்குகள்) ஏற்றப்படும். ஆறாண்டுகளுக்கு ஒருமுறை லட்சதீபம் ஏற்றப்படும். இக்காலங்களில் மணி மண்டபத்தில் தங்கவிளக்கு, 2 வெள்ளி விளக்குகள், அவற்றைச் சுற்றி 8 தீபங்களை வைத்து பூஜை நடைபெறும். நீத்தார் கடன்களை சரிவர செய்யாதவர்கள், இந்த தீபத் திருநாட்களில் தீபம் ஏற்றினால், குடும்ப சாபங்கள் விலகி, வாழ்க்கை செம்மையடையும் என்பது நம்பிக்கை.
��️காந்திமதி அம்மை பிள்ளைத் தமிழ்:
19-ம் நூற்றாண்டில் சொக்கநாதப் பிள்ளை என்பவர் நெல்லை காந்திமதி அம்மன் மீது பிள்ளைத் தமிழ் இயற்றியுள்ளார். காப்பு, செங்கீரை, தால், சப்பாணி, முத்தம், வருகை, அம்புலி ஆகிய ஆண், பெண்ணுக்குரிய பொதுப் பருவங்களையும், அம்மானை, கழங்கு, ஊசல் ஆகிய பெண்ணுக்குரிய பருவங்களையும் உள்ளடக்கி இப்பிள்ளைத் தமிழ் இயற்றப்பட்டுள்ளது.
‘வடிவு’ என்றழைக்கப்படும் காந்திமதி அம்மையின் அழகு, அருளாற்றல், வீரதீரச் செயல்கள், திருவிளையாடல்கள், அருமை பெருமைகள், மூர்த்தி – தலம் – தீர்த்தம் ஆகியவற்றின் சிறப்புகள் அனைத்தையும் கூறுகிறது. இந்த சிற்றிலக்கியத்தில், புராணக் கதைகள், தல புராணச் செய்திகள் விளக்கப்பட்டுள்ளன.
குரு வணக்கப் பாடலில் தந்தையை குருவாக எண்ணி பாடல் புனையப்பட்டுள்ளது. அம்மை திருமாலுக்கு தங்கை என்பது, அம்மை அம்மானை ஆடும்போது அவருடைய தோழிகளாக உள்ள திருமகளும், மலைமகளும் அவருக்கு பணிவிடை செய்வது, ஊசல் ஆடும்போது ஊசலின் மணிக்கயிற்றைப் பிடித்து விளையாடுவது, அம்மை பசுங்கிளிக்கு உணவூட்டி இன்சொற்கள் பயிற்றுவிப்பது, அபிராம பட்டருக்கு தன் காதில் அணிந்த குழையை வீசி எறிந்து முழு நிலவை தோன்றச் செய்தது போன்ற செய்திகள் விரிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளன.
திருவிழாக்கள்
சித்திரை வசந்த மகோற்சவம், வைகாசி விசாகத் திருவிழா, ஆனி பிரம்மோற்சவம், ஆடிப்பூர உற்சவம், ஆவணி மூலத் திருநாள், புரட்டாசி நவராத்திரி விழா, ஐப்பசி திருக்கல்யாண உற்சவம் ஆகிய உற்சவங்கள் இங்கே விமர்சையாக நடக்கும். அன்னாபிஷேகம், கார்த்திகை தீபம், சோமவாரத் திருவிழா, மார்கழி திருவாதிரை விழா, தைப்பூசத் திருவிழா, மாசி சிவராத்திரி, பங்குனி உத்திர திருவிழா உள்ளிட்டவையும் இங்கு சிறப்பாக கொண்டாடப் படுகிறது.
Gayatri
தெய்வத்தின் குரல் கேட்டு யுகம் பல கடந்து போனதே
நடமாடும் தெய்வம் தனை கண் குளிரக்கண்டு இன்று நிறை மாத கர்ப்பிணி போல் வலி வந்து தவிக்கின்றேன்
காமாக்ஷி தனை காட்டினாய் ..
ஏனோ ஆட்சி செய்யும் ஆட்கள் முன் பொறுப்பாட்சி புகை கொண்டு மூடியதே !
அதர்மம் ஆடும் போது மீண்டும் வருவேன் என்றாய் ...
அதர்மம் ஆடுவதில்லை அரசாட்சி செய்கின்றதே ...
வார்த்தை தவறி விட்டாய் ..
நீ வந்த வழி மறந்து போக வைத்தாய் ...
இதுவோ உன் அழகு சொல் சுவாமி நாதா ...
சுவர்க்கம் வேண்டாம் ...
நீ மீண்டும் வந்தால் போதும் .... சொர்க்கம் கோடி இங்கே உதிக்கும் 🙏🙏🙏
உன் கொஞ்சும் பாதத்தில்
கெஞ்சும் கொலுசுகள்
எழுப்பும் ஒளி அகிலத்திற்கு சுப்ரபாதமோ ?
கெஞ்சும் கொலுசுகள்
கஞ்சம் என மலர்ந்த பாதங்களில்
தஞ்சம் புகுந்து மஞ்சம் விரிக்கும் கோலம்
அங்கே நஞ்சம் உண்டவன் தரும் மேளமோ ?
பஞ்சம் தீர்க்கும் உன் மெட்டிகள்
வஞ்சம் அறுக்கும் விந்தை தனில்
எந்தை மகிழ்ந்து போவதென்ன ?
பனி மலையில் உன் பங்கஜ பாதங்கள் கதிர் இன்றி மலர்வதில் மந்திரம் என்ன ?
உன் நக காந்திகள் கதிருக்கு சவால் இட்டே
அம்புஜ பாதங்களை மலரவைக்கும் அழகென்ன ?
ஹம்சங்கள் உன் அம்சத்தை கண்டே வானில் பறக்கும் விந்தை என்ன ?
பாடும் குயிலாய் நானிருக்க
தோகை விரித்து ஆட வைத்தாய் ...
துள்ளும் மான்கள் ஓட்டம் தந்தாய் ..
அலை பாயும் மீன் போல்
உன் அணைப்பில் உயிர் வாழ்கிறேன் ...
நன்றி எனும் மூன்று எழுத்துக்குள் என் வார்த்தை முடியாதே என் செய்வேன் அம்மா !!?💐💐💐
*BHAGAVAD GITA AS IT IS*
*Title : Contents of the Gita Symmarized*
*Chapter 2 Sloka 41*
👉 *BG Sloka 2.41*
व्यवसायात्मिका बुद्धिरेकेह कुरूनन्दन ।
बहुशाखा ह्यनन्ताश्च बुद्धयोऽव्यवसायिनाम् ॥ ४१ ॥
vyavasāyātmikā buddhir
ekeha kuru-nandana
bahu-śākhā hy anantāś ca
buddhayo ’vyavasāyinām
👉 *Synonyms*
vyavasāya-ātmikā — resolute in Kṛṣṇa consciousness; buddhiḥ — intelligence; ekā — only one; iha — in this world; kuru-nandana — O beloved child of the Kurus; bahu-śākhāḥ — having various branches; hi — indeed; anantāḥ — unlimited; ca — also; buddhayaḥ — intelligence; avyavasāyinām — of those who are not in Kṛṣṇa consciousness.
👉 *Translation*
Those who are on this path are resolute in purpose, and their aim is one. O beloved child of the Kurus, the intelligence of those who are irresolute is many-branched.
👉 *Purport*
A strong faith that by Kṛṣṇa consciousness one will be elevated to the highest perfection of life is called vyavasāyātmikā intelligence. The Caitanya-caritāmṛta (Madhya 22.62) states:
‘śraddhā’-śabde – viśvāsa kahe sudṛḍha niścaya
kṛṣṇe bhakti kaile sarva-karma kṛta haya
Faith means unflinching trust in something sublime. When one is engaged in the duties of Kṛṣṇa consciousness, he need not act in relationship to the material world with obligations to family traditions, humanity or nationality. Fruitive activities are the engagements of one’s reactions from past good or bad deeds. When one is awake in Kṛṣṇa consciousness, he need no longer endeavor for good results in his activities. When one is situated in Kṛṣṇa consciousness, all activities are on the absolute plane, for they are no longer subject to dualities like good and bad. The highest perfection of Kṛṣṇa consciousness is renunciation of the material conception of life. This state is automatically achieved by progressive Kṛṣṇa consciousness.
The resolute purpose of a person in Kṛṣṇa consciousness is based on knowledge. Vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā su-durlabhaḥ: a person in Kṛṣṇa consciousness is the rare good soul who knows perfectly that Vāsudeva, or Kṛṣṇa, is the root of all manifested causes. As by watering the root of a tree one automatically distributes water to the leaves and branches, so by acting in Kṛṣṇa consciousness one can render the highest service to everyone – namely self, family, society, country, humanity, etc. If Kṛṣṇa is satisfied by one’s actions, then everyone will be satisfied.
Service in Kṛṣṇa consciousness is, however, best practiced under the able guidance of a spiritual master who is a bona fide representative of Kṛṣṇa, who knows the nature of the student and who can guide him to act in Kṛṣṇa consciousness. As such, to be well versed in Kṛṣṇa consciousness one has to act firmly and obey the representative of Kṛṣṇa, and one should accept the instruction of the bona fide spiritual master as one’s mission in life. Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura instructs us, in his famous prayers for the spiritual master, as follows:
yasya prasādād bhagavat-prasādo
yasyāprasādān na gatiḥ kuto ’pi
dhyāyan stuvaṁs tasya yaśas tri-sandhyaṁ
vande guroḥ śrī-caraṇāravindam
“By satisfaction of the spiritual master, the Supreme Personality of Godhead becomes satisfied. And by not satisfying the spiritual master, there is no chance of being promoted to the plane of Kṛṣṇa consciousness. I should, therefore, meditate and pray for his mercy three times a day, and offer my respectful obeisances unto him, my spiritual master.”
The whole process, however, depends on perfect knowledge of the soul beyond the conception of the body – not theoretically but practically, when there is no longer a chance for sense gratification manifested in fruitive activities. One who is not firmly fixed in mind is diverted by vario us types of fruitive acts.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Sanskrit Version:
श्रद्धावाँल्लभते ज्ञानं तत्परः संयतेन्द्रियः।
ज्ञानं लब्ध्वा परां शान्तिमचिरेणाधिगच्छति।।4.39।।
English Version:
shradhaavaallabhate jnaanam
tatparah: samyatendriyah: |
jnaanam labbdhvaa paraam shaantim
aChireNaaDhigachhati ||
Shloka Meaning
One of the very popular Gita shlokas that extols the virtue of faith.
The man of faith, having knowledge as his supreme goal having controlled the senses, obtains knowledge of Atma, and having obtained that enjoys peace.
Peace, Supreme Peace. The wise man attains peace. Every one is seeking peace and happiness. But it is
eluding him. He looks for peace in worldly plesures and possessions. Nut he does not find it in them.
So the mind is restless and distracted.
Where to find the elusive peace?
Shri Krishna answers to this question that bugs every living human being in this world.
Eternal peace is in the knowledge of atma and nowhere else. Every little satisfaction which one
desires from small pleasures and successes here and there in the world are only shadows of the real peace of the self. Let all people go to the very source of peace - Atma.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
न हि ज्ञानेन सदृशं पवित्रमिह विद्यते।
तत्स्वयं योगसंसिद्धः कालेनात्मनि विन्दति।।4.38।।
English Version:
na hi jnaanena sadrusham
pavitramiha vidyate |
tatsvyam yogasamsiddhah:
kaalenaatmani vindati ||
Shloka Meaning
Indeed there is nothing as pure as knowledge in this world. He who is perfected in Nishkama Karma
finds that wisdom by himself in the Atma in due season.
There are many things pure in this world. Of them all, knowledge is the purest and the most perfect.
Nothing can purify man except Knowledge. The impurity caused by ignorance is only cleansed by
knowledge. The physical body needs cleansing with water and soap every day. The subtle body
also needs purification. And the purifying agents are Nishkama Karma, meditation, worship of God
and such other practices. Of them all Knowledge is the best and greatest purifier.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
यथैधांसि समिद्धोऽग्निर्भस्मसात्कुरुतेऽर्जुन।
ज्ञानाग्निः सर्वकर्माणि भस्मसात्कुरुते तथा।।4.37।।
English Version:
yaThaiDhaamsi samiddhognih
Bhasmasaatkuruterjuna |
jnaanaagnih: sarvakarmANi
Bhasmasaatkurute taThaa ||
Shloka Meaning
In this verse, the excellence of Jnaana is compared to fire.
O Arjuna ! Just as blazing fire reduces fuel to ashes, even so the fire of Knowledge destroys
all actions.
There is no sorrow when there is no birth; there is no birth when there is no action; and there
is no action when Knowledge is acquired. All actions done in the former state of ignorance
are destroyed by the knowledge now acquired.
But this knowledge should be perfect. Burning fire consumes all fueld thrown into it. Fire
covered by ashes is simply extinguished if fuel is thrown over it. So the blazing
fire of knowledge destroys all actions.
For the man who possessed knowledge and perceived Atma all actions are destoyed.
In the former verse it is said that the ocean of sin is crossed over by the raft of knowledge.
Here it is further stated that all actions are destroyed by the fire of knowledge.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
यथैधांसि समिद्धोऽग्निर्भस्मसात्कुरुतेऽर्जुन।
ज्ञानाग्निः सर्वकर्माणि भस्मसात्कुरुते तथा।।4.37।।
English Version:
yaThaiDhaamsi samiddhognih
Bhasmasaatkuruterjuna |
jnaanaagnih: sarvakarmANi
Bhasmasaatkurute taThaa ||
Shloka Meaning
In this verse, the excellence of Jnaana is compared to fire.
O Arjuna ! Just as blazing fire reduces fuel to ashes, even so the fire of Knowledge destroys
all actions.
There is no sorrow when there is no birth; there is no birth when there is no action; and there
is no action when Knowledge is acquired. All actions done in the former state of ignorance
are destroyed by the knowledge now acquired.
Jai Shri Krishna 🌺
பாற்கடல் நீர்த்துளிகள் பரந்தாமன் முகத்தில் சிந்தும் முத்துக்கள்
பாவை உன் முகமதில் படரும் பனித்துளிகள்
பரமேஸ்வரன் சிந்தும் இதழ்த் துளிகளோ ... ?
இந்த இதழ் சிந்தும் முத்துக்கள் கடல் கொடுக்கும் முத்துக்களுக்கு ஈடாகுமோ ?
அண்ணன் அவன் சீதனமாய் தரும் முத்துக்கள் பரண் மீது படுத்துறங்க
குமிழ் சிரிப்புடன் தந்த முத்துக்கள்
உன் கன்னம் அதை காவல் காக்கின்றதோ ?
இதழ் சேரும் இனிமை தனில்
கதிர் ஓயும் மாலை தனில்
மதி வருவான் என்றே அல்லி காத்திருக்க
உனை அள்ளி அணைத்திட
மதி சூடி வந்தானோ மாதொரு பாகன் அங்கே ...!!
கரு மேகங்கள் திரை போட
வரும் மேகங்கள் கண்களில் குடி புகுள
மின்னல் கொடி என வந்த உன்னை
கன்னம் வைத்து கவர்ந்தானோ ?
நெஞ்சம் திருடும் கள்வன் அவன் !!
நேரம் ஓட
தனிமை தவம் இருக்க
தீராத தாகம் அதில் ஓயாத மோகம் அதில்
தேடியும் காண கிடைக்கா ஜோடிகள் பாடி திரியும் அழகு இரு பாவை போதுமோ கண்டு களிக்க..
சொல் பாவையே ... !
*சொர்க்கம் கண்டேன் உன் காலடியில் ..* .....
காலடியில் பிறந்தவன் சொன்னான் அன்று ...
கலவை கண்டவனும் சொன்னான் இன்று ...
நானும் சொல்ல விழைகிறேன் ...
வார்த்தை பல பிரசவிக்க வழி சொல்வாயோ அம்மா ? 💐💐💐
அற்புத கீர்த்தி கொண்ட மகாகணபதி எழுந்தருளியிருக்கும் கோவில்களில் ஒன்று, வேலூர் அருகில் அமைந்துள்ள சேண்பாக்கம். ஒரே கருவறையில் பதினோரு சுயம்பு லிங்கங்களாக விநாயகப்பெருமான் திருவருள் புரிகிறார். இந்த ஆலயத்தின் பிரதான விநாயகராக ‘செல்வ விநாயகர்’ அருள்கிறார். தலமரமாக வன்னிமரம் போற்றப் படுகிறது. இது மிகவும் தொன்மையான தலம் என்று கூறப்படுகிறது.
ஆரம்ப காலத்தில் செண்பக காடாக இருந்ததால் இப்பகுதி ‘செண்பக வனம்’ என அழைக்கப்பட்டு, பின் அதுவே மருவி ‘சேண்பாக்கம்’ என்று அழைக்கப்பட்டதாக பெயர்க் காரணம் சொல்லப் படுகிறது. மேலும் இத்தலத்தில் சுயம்புவாக விநாயகர் இருப்பதால் ‘ஸ்வயம்பாக்கம்’ என்று அழைக்கப்பட்ட இந்த பகுதி, பிற்காலத்தில் ‘சேண்பாக்கம்’ என்று மருவியதாகவும் கூறுகிறார்கள்.
*சிவயநம*
நமது கோவில்களின் தலவரலாறு பற்றி தாங்கள் அவ்வப்பொழுது அறிந்து கொள்ள ஏதுவாக நமது யூடியூப் குழுவில்
இணைந்திருக்க வேண்டுகிறேன்.
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
மராட்டிய அமைச்சரான துக்காஜி, தனது தேரில் இவ்வழியாக சென்று கொண்டிருந்தார். ஓரிடத்தில் சக்கரத்தின் அச்சு முறியவே கீழே இறங்கி பார்த்தார். சக்கரத்தின் கீழிருந்து ரத்தம் கொப்பளித்தது. பயந்து போனார் துக்காஜி. அப்போது விநாயகர் அசரீரியாக ‘இவ்விடத்தில் ஏகாதச வடிவில் நான் இருக்கிறேன். என்னை வெளிக்கொண்டு வந்து ஆலயம் எழுப்பு’ என்று ஆணையிட்டார்.
அதன்படி இவ்விடத்தில் லிங்க வடிவில் இருந்த 11 விநாயகர்களையும் எடுத்து பிரதிஷ்டை செய்தார் துக்காஜி. மூலவரான செல்வ விநாயகரின் முதுகின் வலது பக்கத்தில் தேர் சக்கரம் ஏறிய வடு இருப்பதை இப்போதும் பார்க்க முடியும்.
*சிவயநம*
நமது கோவில்களின் தலவரலாறு பற்றி தாங்கள் அவ்வப்பொழுது அறிந்து கொள்ள ஏதுவாக நமது யூடியூப் குழுவில்
இணைந்திருக்க வேண்டுகிறேன்.
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
ஆதிசங்கரருக்கு சுயம்பு மூர்த்தங்களை தரிசனம் செய்வதில் மிகவும் விருப்பம். சேண்பாக்கத்தில் 11 சுயம்பு மூர்த்திகள் இருப்பதை அறிந்து அவர் இத்தலத்திற்கு வந்தார். 11 சுயம்பு மூர்த்திகளும் லிங்க வடிவிலேயே இருப்பதைக் கண்டார். பின் தன் ஞானதிருஷ்டியால் அனைத்து லிங்கங்களும் விநாயகரே என்பதை அறிந்தார். சுயம்பு மூர்த்திகளுக்கு எதிரில் ஈசான்ய மூலையில் ஸ்ரீசக்கரம் பிரதிஷ்டை செய்தார். ஆதிசங்கரரும் இந்த ஆலயத்தை வழிபட்டிருக்கிறார் என்பதிலிருந்தே இந்தக் கோவிலின் பழமையும் சிறப்பும் விளங்கும்.
பாலவிநாயகராக பூமியில் இருந்து வெளிப்பட்ட விநாயகப்பெருமான், நடன விநாயகர், ஓம்கார விநாயகர், கற்பக விநாயகர், சிந்தாமணி விநாயகர், செல்வ விநாயகர், மயூர விநாயகர், மூஷிக விநாயகர், வல்லப விநாயகர், சித்திபுத்தி விநாயகர், பஞ்சமுக விநாயகர் என்று வரிசையாக வளைந்து ஓம் வடிவத்தில் இருக்கும் அற்புதம் மனதை கொள்ளை கொள்ளும். விநாயகர் அருவமும், உருவமுமானவர் எனும் தத்துவத்தை கண்முன் நிறுத்தி, தத்துவங்கள் சொல்லும் ஞான மூர்த்திகளாக இந்த திருத் தலத்தில் அமைந்து அருள்பாலித்து வருகிறார்.
ஆலயத்தில் நவக்கிரக மேடை அமைந்துள்ளது. இதில் இருக்கும் சனி பகவான், விநாயகரைப் பார்ப்பது போல் அமைந்திருப்பது தனிச் சிறப்பு. திருமணத் தடை உள்ளவர்கள், குழந்தை இல்லாதவர்கள், சங்கடஹர சதுர்த்தி நாளில் விரதம் இருந்து தீபம் ஏற்றி விநாயகரை வழிபாடு செய்தபின், ஆதிசங்கரர் ஸ்ரீசக்கரம் அமைத்துள்ள இடத்திலுள்ள நவக்கிரகத்தையும் வழிபட்டால் பலன் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.
செல்வவிநாயகர் கோவில் என்று அழைக்கப்படும் இத்தலம், வேலூர் நகருக்கு வடமேற்கில் வேலூரில் இருந்து பெங்களூரு செல்லும் தேசிய நெடுஞ்சாலையில் இருந்து பிரிகின்ற பாதையில் 1 கிலோமீட்டர் தொலைவில் பாலாற்றின் தென்கரையில் சேண்பாக்கம் என்னும் ஊரில் அமைந்துள்ளது.
👇👇👇👇👇
http://m.youtube.com/@esanaithedi
Hence I thought to pen the above PDF file which will be handy to keep a track and remember slokas from 01 to 41 .
Kindly open everyday for 5min and go through so that no sloka and its essence will escape from our memory ..
A special feature of this PDF is there is a cross reference to relevant namavali from *Sri Lalitha Sahasranamam* and sloka from *Abhirami Anthathi ...*
God bless all 🌹🌹🌹
Chandramouli
_ஸ்லோகங்கள்_
1,8,12,23,26,28,29,32,
34 to 41 - total *15* ஸ்லோகங்கள்
*2. கடாக்ஷம் / கடைக்கண் பார்வை*
5, 6, 13,15 16 to 22 = *11* ஸ்லோகங்கள்
*3* . *திருவடி மேன்மை*
4, 14 = *2* ஸ்லோகங்கள்
4. *பாததூளி பெருமை*
2 , 3 = 2 ஸ்லோகங்கள்
5. *ஸ்ரீ சக்ரா / ஸ்ரீ வித்யா / பஞ்சதசாக்ஷரீ*
11, 32 ,33 = 3 ஸ்லோகங்கள்
*6* . *ஆதார சக்கரங்கள் / பஞ்சபூதங்களின் சேர்க்கை*
10, 14 , 21 ,35 to 41 = *10* ஸ்லோகங்கள்
*7. புருவ மேன்மை*
*24* = 1 ஸ்லோகம்
8. *ஆத்மா வாக அம்பாள்*
30 = 1 ஸ்லோகம்
*9* . *ஆத்ம சமர்ப்பணம்*
27 = 1 ஸ்லோகம்
*10 மும்மூர்த்திகள் அம்பாளின் அம்சங்கள்*
24 ,25 = *2 ஸ்லோகங்கள்*
அதுபோலவே அன்பு, அருள், தயை, கருணை, நீதி, நேர்மை, பணிவு, பற்று,பாசம் ஆகியனபோன்ற எல்லா உணர்வுகளின் வெளிப்பாடுகளும், கல்வி-செல்வம் போன்ற உடைமைகளும் பயன்தர வேண்டுமாகில்,
அவற்றைப் பெறுபவர் அதற்கான தகுதியையும், விதியின் பதிவுகளையும் உடையவராக வேண்டும். இல்லையேல் அனைத்தும் கடலில் பெய்யும் மழை - காட்டில் காயும் நிலா – மணலில் விதைத்த விதை - விழலுக்கு இறைத்த நீர்.
🙏...குரு...🙏
*✨இரவு சிவ வணக்கம்✨*
🌹⚡05.11.2023⚡🌹
🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃
🌺நீங்கள் வாழும் வாழ்க்கை முறையோடு நீங்கள் ஒத்துப் போய் விட்டால் அந்த வாழ்வே தெய்வீகமானதாகும்🍀
🌺தோல்வி ஓட ஓட துரத்தினாலும், நீ ஓட்டத்தை நிறுத்தி விடாதே🍀
🌺இடையே வரும் தோல்வியும் தடையும், வெற்றியின் ஆரம்ப படிநிலைகள்🍀
🌺வாழ்க்கையில் தடைகள் வந்தால் தோல்வி உறுதி அல்ல, தடைகளை கண்டு பின் வாங்கினால் தோல்வி உறுதி🍀
🌺பிறரை நம்புங்கள் உயர்வதற்கு
வாய்ப்புகளை நம்புங்கள் முயல்வதற்கு🍀
🌺சவால்களை நம்புங்கள் வளர்வதற்கு
உங்களை நம்புங்கள் வாழ்வதற்கு🍀
🌺பயணிக்கும் பாதையில் தடை கற்கல்கள் சகஜம் அதை எப்படி சமாளித்து கடந்து இலக்கை அடைகிறோம் என்பதில் தான் வெற்றியின் சுவாரசியம் உள்ளது🍀
🌺கடந்த போன காலத்தை எண்ணி நிகழ்காலத்தை பாழ் செய்வதை நிறுத்தி வர போகும் எதிர்காலத்தை எண்ணி முன்னேறி செல்🍀
✨நாளை 06.11.2023 உனக்காக ஒரு புதிய விடியல் காத்திருக்கிறது✨
✨என்றும் உன் உள்ளில் இருக்கும் ஈசன்🔱
📿🍃📿🍃📿🍃📿🍃📿🍃📿🍃
சிவனே போற்றி !!
எந்நாட்டவர்க்கும்
இறைவா போற்றி !!
ௐ நம சிவாய....
திருச்சிற்றம்பலம்.
"உந்திகளிறு வுயர்போதம் சித்தியார்
பிந்திருபா உண்மைபிரகாசம் - வந்த அருட்
பண்புவினா போற்றி கொடிபாசமிலா நெஞ்சுவிடு
உண்மைநெறி சங்கற்பமுற்று"
திருவுந்தியார்
திருவியலூர்உய்யவந்ததேவநாயனார்
Chandramouli
Chandramouli
Hemalatha
தர்மத்துக்குப் பிரியமானவர்
[09/11, 07:25] +91 96209 96097: *புண்யகீர்தி꞉* புண்யலப்⁴யா புண்யஶ்ரவணகீர்தனாI 🙏🙏
முக்காலத்தும் எந்த செயல் மகிழ்ச்சியை அளிப்பவளாக தியானிக்க இறைவனை அடையும் சாதனையை அருள்பவள்
உலகியல் விஷயங்களை மட்டுமே விரும்புவர்க்கு விடுதலை தராதவர்
[10/11, 07:25] +91 96209 96097: புண்யகீர்தி *புண்யலப்⁴யா* புண்யஶ்ரவணகீர்தனாI 🙏🙏
எக்காலத்தும் மகிழ்ச்சியை அளிப்பவளாக தியானிக்க அவளை அடையும் வழியை அருள்பவள்
வண்டுகள் கூட்டம் கூட்டமாய் மகரந்தம் நாடி சென்றன ...
எழுந்த ஹீரிம்காரத்தில் பதில் ஒன்று கிடைத்தது ...
அம்பாள் விழி எனும் கரு வண்டுகள் காரூண்யம் எனும் தேனை பொழிகின்றன
நாங்கள் மலரில் உள்ள தேனை பொழிகின்றோம்
நடந்து செல்லும் பாதையில் ஓரமாய் ஓடும் ஓடையில் அரவிந்தங்கள் பூத்து குலுங்கின ...
அதன் சிரிப்பில் பதில் ஒன்று கிடைத்தது ...
எங்கள் மென்மை முழுவதும் அம்பாள் சேர்த்து தைத்து அணிந்துள்ளாள் மேனி தனில்
அதனால் அவள் பெயர் *தையல் நாயகி* என்றே அறிவாயோ ? என்றே ...
ஓடி மறையும் நிலவை பார்த்தேன் ..
அதன் சிரிப்பில் பதில் ஒன்று கிடைத்தது
பாதி மூன்றாம் பிறை அன்னை சூடி இருப்பது ...
மீதி பாதி தலை கீழாய் இருக்கும் அவள் நெற்றி
இரண்டும் மாற்றி போட்டே
அன்னை எனை முழு நிலவாய் தன் முகம் கொண்டாள்....என்றே
உன்னிடத்தில் உதயமாகி உன்னிடத்தில் மறைகின்ற நாங்கள் எல்லாம் ஆதவனின் கதிர்களோ ...
அணைக்கின்ற கரங்கள் உனதானால்
ஆதவனாய் பிறப்பதில் ஆனந்தம் லஹரி லஹரியாய் வருகிறதே
உன் நாமம் பேரானந்தம் ...
உன் உருவம் என்றும் பரமானந்தம் ...
உன் குரல் என்றும் வேதாந்தம் ...
வேள்வியின் பயனோ ஏகாந்தம்
வேண்டியபடி நீ வந்தாய் அதுவே மனம் இழுக்கும் காந்தம் ...
உன் பாதங்கள் தொழுவதே என் பாந்தம் ...
அங்கே கிடைப்பதோ நான் தேடும் சாந்தம் 👣👣👣👣👣🌹🌹🌹
*அ* ன்பின் உருவம் நீயன்றோ
*ஆ* சைகள் தருவதும் நீ அன்றோ
*இ* றை நீ இருந்தும் *ஈ* யும் குணம் வருவதில்லை ...
*உ* ள்ளே உள்ள உன்னை
*ஊ* ர்
எங்கும் தேடி தேடி அலைந்தேன்
*எ* ன்ன தவம் செய்தோம் உனை பெற இங்கே ...
*ஏ* ணி வைத்து உச்சம் தொட வைக்கின்றாய்
*ஐ* யம் உள்ள நெஞ்சம் உன்
*ஒ* யில் நடை காணுமோ
*ஓ* ங்கார வடிவத்திலே ஒருத்தியாய் நிற்பவளே
*ஔ* ஷதம் நீ அன்றோ அதிலும் சிறந்த *ஆயுதம்* வேறு உண்டோ ... ( *ஃ* )
[11/11, 07:25] +91 96209 96097: உண்ணும் சோறும் பருகும் நீரும்
தின்னும் வெற்றிலையும் தீங்கனிச்சாறும்
கண்ணன் மாயவன் காதலன் கோவிந்தன்
எண்ணில் இன்பங்கள் நல்குவான் அவனே
[11/11, 07:25] +91 96209 96097: புண்யகீர்தி புண்யலப்⁴யா *புண்யஶ்ரவணகீர்தனா* 🙏🙏
தினசரி அவளை பற்றிய நல்லவற்றை ஸ்ரவணம் செய்து தியானிக்க அவளை அடையும் வழி செல்வம் அருள்பவள்
Sanskrit Version:
अर्जुन उवाच
संन्यासं कर्मणां कृष्ण पुनर्योगं च शंससि।
यच्छ्रेय एतयोरेकं तन्मे ब्रूहि सुनिश्िचतम्।।5.1।।
English Version:
Arjuna Uvacha
samnyaasam karmaNaam krushNa
punaryogam cha shamsasi |
yachChreya etayorekam
tanme brUhi sunishchitam ||
Shloka Meaning
O Krishna! You priase renunciation of actions and again the yoga of action. Of these two, which is better>
That one please tll me conclusively.
Shri Krishna has taught two main doctrines, one of Karma and the other of Jnana through
renunciation of action.
These two paths are equally emphasized. Arjuna listened attentively to both paths and raises a
logical question about the superiority of either of the two paths.
Shri Krishna proceeds to clear this doubt in the subsequent shlokas..
Jai Shri Krishna 🌺
The title of the fifth chapter in the Gita is called as Karma Sanyaasa Yoga.
(The Yoga of Renunciation of Yoga)
Sannyasa means renunciation. In the beginning renunciation of Karma is not desirable. Action
without desire and attachment should be practised, and when the mind is thus purified, it becomes
possible for man to remain fixed in the Atmic state when there is no taint of the external world.
So it is declared in t his discourse that Karma Yoga is superior to Karmasanyasa. When self
realization takes place, all actions drop away of their own accord.
Sannyasa may also be taken to mean as Sankhya of Jnana. Both Karma Yoga and Jnana Yoga
are discussed in this discourse.
Hence the name, Karmasannyasa Yoga.
The structure of the chapter
a. Declaration about Sankhya Yoga and Karma Yoga (Shlokas 1 to 6)
b. The characteristics of Sankhyayogi and Karmayogi and their respective merits (Shlokas 7 to 12)
c. Elaboration of Jnanayoga (Shlokas 13 to 26)
d. The yoga of Meditation (Dhyanayoga) accompanied with devotion (Bhaktiyoga)
(Shlokas 27 to 29).
The discourse begins with Arjuna's question.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
तस्मादज्ञानसंभूतं हृत्स्थं ज्ञानासिनाऽऽत्मनः।
छित्त्वैनं संशयं योगमातिष्ठोत्तिष्ठ भारत।।4.42।।
English Version:
tasmaad ajnaanasamBhutam
hrtstham jnaanasinaatmanah: |
Chittvainam samshayam yogam
athistottishta Bharatha ||
Shloka Meaning
Therefore, with the sword of knowledge cleave asunder the doubt horn of ignorance about self,
dwelling in the heart and take refuge in Yoga. Arise, O Arjuna !
Thus Shri Krishna, having taught the secret of the Supreme Self, and by that Knowledge, the
ability to perform Nishkama Karma, finally exhorts Arjuna to stand up and fight the battle.
It should be noted that Janan enables man to discharge his duties under all circumstances
with a clear vision of the true nature of action, and his own immovable station is the Self.
This chapter is called as Jnana Yoga and Shri Krishna concludes with the worlds 'Stand up, O Arjuna!'
Arjuna was sunk in despair and doubt, and now knowing the Truth about the real Self, he should stand
up and fight the battle as it is the dury prescribed for him in the current context.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
योगसंन्यस्तकर्माणं ज्ञानसंछिन्नसंशयम्।
आत्मवन्तं न कर्माणि निबध्नन्ति धनञ्जय।।4.41।।
English Version:
yogasamnyastakarmaanam
jnaanasamChinnasamshayam |
aatamavanta na karmaaNi
nibaDhnanti Dhananjaya ||
Shloka Meaning
O Arjuna! Actions do not bind the man who has surrendered the fruits of karma by yoga,
whose doubts are cleared by knowledge, and who is firmly established in the Self.
It is evident that the man who has no longing for the fruits of action, who has surrendered
them to the Lord is not bound by the wheel of Karma.
He has no attachment to the body and he has no sense of doership.
He is firmly established in the Atma, and looks upon the world as an illusion and a dream.
Hencce actions do not bind him. He may be continuously working, and yet he is not in action
as he has no feeling of attachment and doership.
The fire of knowledge burns up all actions, as it has been already declared.
Till the aspirant reaches the ultimate truth, doubts will crop up in some form or other.
Only when truth is seen, all doubts are cleared.
Jai Shri Krishna 🌺
அஞ்ஞானத்தை விரட்ட அன்னை அனுப்பிய தீப ஒளி *தீபாவளி*🪔🪔🪔
பலருக்கு வலி தந்த நரகாசுரன் வேண்டிக்கொண்ட *தீபாவளி* 🪔🪔🪔
எண்ணெய் எனும் பக்தி பெருக்கில்
மனம் எனும் திரி தரித்து
திரிபுரை எனும் தீபம் ஏற்றி
மனம் எங்கும் சாந்தி தேடும் *தீபாவளி*🪔🪔🪔
தன் பிள்ளை என்றும் பாராமல் தொல்லை கொடுத்த நரகாசுரனை
பாமாவாய் பரந்தாமன் தேர் ஓட்டி வேர் அறுத்த பூமாதேவியின் புன்னகை சிந்தும் *தீபாவளி* 🪔🪔🪔
தீய எண்ணங்கள் மறைந்து தீப ஒளியில் தேடுவோம் அன்னை அவளை ...
பழைய இருப்பிடம் என்றே பறந்து வருவாள் நாம் சுகம் பல காணவே 🪔🪔🪔
உதாரஸ்ய த்ருணம் வித்தம் ஷூரஸ்ய மரணம் த்ருணம் I
விரக்தஸ்ய த்ரணம் பார்யா நிஸ்ப்ருகஸ்ய த்ருணம் ஜஹத் II
udārasya truṇam vittam ṣūrasya maraṇam truṇam I
viraktasya traṇam bāryā nisprukasya truṇam jahat II
கொடையாளிக்குச் செல்வம் துச்சம்; வீரனுக்குச் சாவு துச்சம்; சுயநலமற்றோனுக்குக் குடும்பம் துச்சம்; பற்றற்றவனுக்கு உலகமே துச்சம்.
Giver gives a damn about his wealth, warrior gives a damn regarding his death, unselfish man gives a damn about his family and the unattached person gives a damn about the world.
*11.11.2023*
*சனிக்கிழமை*
*அருளியவர் :*
திருஞானசம்பந்தர்
*திருமுறை :*
இரண்டாம் திருமுறை
*அப்பர் பெருமானால் திறக்கப்பட்ட கோவில் திருக்கதவம் மூட திருஞானசம்பந்தர் அருளிய திருப்பதிகம்.*
*வேதம் பலவோமம் வியந்து அடிபோற்ற*
*பாடல் விளக்கம்:*
*வேதங்கள் பலவும் வேள்விகள் செய்து வியந்து உன் திருவடிகளைப் போற்ற, கடல்நீர் உலவும் மறைக்காட்டில் உறைகின்ற பெருமானே! வைதிக நெறியினர்க்கு அயலவராகிய சமணர் சாக்கியர்களாகிய அறிவற்றவர்கள் உரைகளால் உம்மை அலர் தூற்றுதற்குக் காரணம் யாதோ? .*
🙇♀️🙏🏻🙇♀️
🍁🪷🍁🪷🍁🪷🍁🪷🍁🪷
༺சித்தம் சிவமயம்༻
🍁🪷🍁🪷🍁🪷🍁🪷🍁🪷
🌹பிறைசூடி துதிபாடி🌹
💫🌹நமச்சிவாய வாழ்க நாதன் தாள் வாழ்க இமைப் பொழுதும் என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள் வாழ்க🌹💫
🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
🌹🌻பாடல்🌻🌹
🍁🪷🍁🪷🍁🪷🍁🪷
🍁ஆவணங் காட்டியும் ஆண்டுகொள்வான்
🍁கோவணங் காட்டியும் கூட்டிக்கொள்வான்
🍁பாவணங் காட்டியும் பரிசருள்வான்
🍁தீவணன் உறைவிடம் சேய்ஞலூரே.
🍁🪷🍁🪷🍁🪷🍁🪷
விளக்கம் :
அடிமை ஓலையைக் காட்டிச் சுந்தரரை ஆட்கொண்டவன் !! கோவணத்திற்கு ஈடாகத் துலைத்தட்டில் ஏறிய அமர்நீதியார் குடும்பத்தைச் சிவலோகம் சேர்த்தவன் !! தமிழ்ச்செய்யுள் தந்து தருமிக்கும் பாணபத்திரர்க்கும் பொன் அளித்தவன் !! தீப்போன்ற செம்மேனியன் !! அப்பெருமான் உறையும் இடம் திருச்சேய்ஞலூர் ஆகும் !!
🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹
🌹🌹
🌹
꧁༺சிவசிவ༻꧂
🌹
🌹🌹
🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌈⛈️🌴🌈⛈️🌴🌈⛈️
💫🌹அம்மையே!! அப்பா!! ஒப்பிலா மணியே திருவடிகள் போற்றி!! போற்றி!!🌹💫
💫🌹பிறவா யாக்கைப் பெரியோன் திருவடிகள் போற்றி!! போற்றி!!🌹💫
💫🌹மாமுது முக்கண் முதல்வன் திருவடிகள் போற்றி!! போற்றி!!🌹💫
💫🌹ஒப்பாரும் மிக்காரும் இல்லா தத்துவனே திருவடிகள் வாழ்க🌹💫
💫🌹விண்ணில் இருப்பவனே மேவியங்கு நிற்பனே திருவடிகள் வாழ்க🌹💫
💫🌹தன்னுளே இருப்பவனே தராதலம் படைத்தவன் திருவடிகள் வாழ்க🌹💫
💫🌹என்னுளே இருப்பவனே எங்குமாகி நிற்பனே திருவடிகள் வாழ்க🌹💫
🌈⛈️🌴🌈⛈️🌴🌈⛈️
🍀🍁🍀🍁🍀🍁🍀🍁
திருச்சிற்றம்பலம்
🍀🍁🍀🍁🍀🍁🍀🍁
(தன் தவப் பேற்றை எண்ணி அதிசயித்தல்)
காளைக் குமரேசன் எனக் கருதித்
தாளைப் பணியத் தவம் எய்தியவா
பாளைக் குழல் வள்ளி பதம் பணியும்
வேளைச் சுர பூபதி, மேருவையே🌺🌺
பூந்தார் குழல் வில் புருவம், தளிர்போல்
ஆந்தே கம்மிளிர் அணியார் இருவர்
சார்ந்தே விளங்கும் தனிமா முதலே!
தேர்ந்தே தொழுதேன் சிறியேற்(கு) அருளே!
பொழிப்புரை:
மாலையை அணிந்த கூந்தலையும், வில் போன்ற புருவங்களையும், வில் போன்ற புருவங்களையும், இளந்தளிர் போன்ற உடலினையும் பெற்றிருக்கும் சித்தி, புத்தி என்ற தேவிமார் இருவரையும் பெற்று எழுந்தருளியிருக்கும் ஒப்பில்லாத முதல்வனே! உன்னைத் தொழுதேன். சிறியவனாகிய எனக்கும் அருள் செய்வாயாக🌺🌺
இந்திராணியால் வணங்கப்பட்டவளாக தியானிக்க மன பேரமைதியை அருள்பவள்
[12/11, 07:27] +91 96209 96097: *ஸம்க்ஷேப்த்ரே நமஹ*🙏🙏
உலகியல் விருப்பம் உடையோரின் அறிவை சுருக்குபவர்