ஸ்ரீ லலிதா சஹஸ்ரநாமம் - நாமங்கள் 50 , 51 52 , 53 & 54 பதிவு 53
50.அநவத்யாங்கீ :
குற்றமில்லாத அங்ககளைக்கொண்டவள் . நிகரில்லாத உன்னத தேகத்துடன் திகழ்பவள்
51.ஸர்வாபரண பூஷிதா :
பல வகையான அணிகலன்களைக் கொண்டவள் . அனைத்து ஆபரண அலங்கார பூஷணங்களும் தரித்திருப்பவள்
52.சிவகாமேச்வராங்கஸ்தா :
காமேஸ்வரி - ஆசைகளைபபூர்த்தி செய்பவள் - காமேஸ்வரியாக அம்பாள் எங்கே வீற்றிருக்கிறாள் ? சிவகாமேசுவரனாக உள்ள தனது பர்த்தாவின் திருத்தொடையில் . சிவனின் அர்த்தாங்கினியானவள் - அவனின் பாதியை கொண்டவள். சிவனின் அம்சமாக விளங்குபவளாகிய அன்னை அர்த்தாங்க்கினி அதாவது அங்கத்தின் பாதியைக் கோண்டவள் எனவே "சிவகாமேஷ்வர அங்கஸ்தா" - 'அவனின் அங்கமானவள்' என்று உணரலாம். அங்கம் என்பதை மடி (lap) என்று பொருள் கொண்டால், சிவகாமேஸ்வரனின் மடியில் அமர்ந்து அருளுபவள் என்றும் விளங்கிக்கொள்ளலாம்
53.சிவா –
இந்த நாமம் அம்பாளையும் குறிக்கும் .சிவத்துடன் ஐக்கியமானவள், அதனின்று வேறுபாடற்றவள்
Comments
உண்மை பேசும் தேவ மொழி
கண்கள் சொல்லும் காஞ்சி மொழி ..
கருணை ஓடும் காவிய மொழி
பெரியவா என்ற அகல் எடுத்தேன்
அதில் காமாக்ஷி எனும் பசும் நெய் வார்த்தேன் ...
உள்ளம் எனும் திரி ஏற்றி சரணம் சரணம் உன் பாதம் என்றேன் ...
தீபங்கள் தேடி வந்து அங்கே அமரும் விந்தை கண்டேன் ...
பட்டாசுகள் படபடக்க பக்ஷணங்கள் மணமணக்க புத்தாடைகள் பூத்து குலுங்க
பரம்பொருளே உன் அருள் கேட்டேன் ..
உள்மனதில் உன் குரல் கேட்டேன் ..
நடமாடும் திருவடிகள் நான் தூக்கும் காவடிகளாய் வந்தே
காரூண்யத்தில் எனை கங்கா ஸ்நானம் பண்ண வைத்ததே 👣👣
தீப ஒளி தனில் திரிபுரையே உன் தித்திக்கும் முகம் கண்டேன் ...
தேனில் ஊறிய பலா போல் செருக்குற்றேன் ..
பாலில் கலந்த பாகைப்போல்
பருப்பில் மூழ்கிய நெய்யைய்போல்
நீரில் தோன்றிய நெருப்பைப்போல்
உன் நினைவுகளில் என்னை கலந்து விட்டேன் ...
ஏகாந்தம் கிட்ட அதிலே ஆனந்தம் நடம் செய்ய
அங்கே பரமானந்தம் மேளம் கொட்ட
பரம்பொருள் பாட்டிசைக்க
என் கரங்களில் *கச்சபீ* வந்ததன் மாயம் என்ன ?
வாசித்த கானம் முழுவதும்
வாக் தேவிகள் வரி வகுத்ததோ
அணிமா சக்திகள் அடி எடுத்து கொடுத்ததோ
சப்த கன்னிகள் சரளமாய் என் நாவில் தைத்ததோ ?
தீபாவளியில் முத்துசரம் போல் சிரிக்கின்றாய்
முல்லை பூவாய் மணக்கின்றாய் ...
இனி காலை இல்லை இரவு இல்லை
காண்பதெல்லாம் சந்தியா காலங்களே 🪔🪔🪔🪔🪔🪔🪔
அஞ்ஞானத்தை விரட்ட அன்னை அனுப்பிய தீப ஒளி *தீபாவளி*🪔🪔🪔
பலருக்கு வலி தந்த நரகாசுரன் வேண்டிக்கொண்ட *தீபாவளி* 🪔🪔🪔
எண்ணெய் எனும் பக்தி பெருக்கில்
மனம் எனும் திரி தரித்து
திரிபுரை எனும் தீபம் ஏற்றி
மனம் எங்கும் சாந்தி தேடும் *தீபாவளி*🪔🪔🪔
தன் பிள்ளை என்றும் பாராமல் தொல்லை கொடுத்த நரகாசுரனை
பாமாவாய் பரந்தாமன் தேர் ஓட்டி வேர் அறுத்த பூமாதேவியின் புன்னகை சிந்தும் *தீபாவளி* 🪔🪔🪔
தீய எண்ணங்கள் மறைந்து தீப ஒளியில் தேடுவோம் அன்னை அவளை ...
பழைய இருப்பிடம் என்றே பறந்து வருவாள் நாம் சுகம் பல காணவே 🪔🪔🪔
முக்தி அளித்தல் என்னும் நன்மையை செய்பவர்
[13/11, 07:26] +91 96209 96097: புலோமஜார்சிதா *ப³ந்த⁴மோசனீ* ப³ந்து⁴ராலகா ||🙏🙏
ஐம்புலன்களின் கட்டுக்களிலிருந்து விடுவிப்பவளாக தியானிக்க தர்ம அர்த்த காம மோக்ஷ பலன்களை அருள்பவள்
*வறக்கு மேல் வானோர்க்கும் ஈண்டு.*
---/திருக்குறள்
வானம் பொயிப்பின் வானோரும் பூஜை இன்றி தவிப்பார் அன்றோ ...
இங்கே வானம் பொய்யாமல் சாரம் தந்ததே ..
நாகராஜனுக்கே தலை வணங்காய் நெஞ்சே !
இந்திரன் முதலிய இறையவர் பதங்களும்,
அந்தமில் இன்பத்து அழிவில் வீடும், நெறியறிந்து எய்துதற்குரிய மாந்தர்க்கு உறுதியென உயர்ந்தோரான் எடுக்கப்பட்ட பொருள் நான்கு அன்றோ ...
அவை அறம், பொருள், இன்பம், வீடு அன்றோ
அனைத்தையும் ரத்தின சுருக்கமாய் எடுத்துரைத்த கலை அறுபத்தி நான்கில் ஒன்றோ ?
வீடென்பது சிந்தையும் மொழியும் செல்லா நிலைமைத்த ஒன்று அன்றோ
அறமாவது மனு முதலிய நூல்களில் விதித்தன செய்தலும், விலக்கியன ஒழிதலுமாம்.
அஃது ஒழுக்கம், வழக்கு, தண்டம் என மூவகைப்படும் அன்றோ
புரிதல் சரி செய்தாய் புண்ணியனே உன் புதுமை வார்த்தைகள் இன்னும் காதில் விழ என் தவம் செய்தேனோ
செந்தூரிலே சிந்தூரம் அணிந்தாயோ
என் தூரம் குறைய வேண்டி எதிரிகளை பந்தாட்டம் செய்தாயோ
*பழனி* ,
ஒரு பழம் வேண்டி ஓர் மலை ஏறி ஒன்றாய் நின்றாயோ
உனக்கு உவமை சொல்லாமல் வாடும் கனிகள்
தேடி உனை நாடி
பஞ்சாமிருதம் என பொழிகிறதே உன் மீதே
*சுவாமிமலை*
கீதை ஒன்று சொன்னாய் அர்ச்சுனனாய் பரமன் பாசுபதம் கை நழுவும் போதே
*திருப்பரங்குன்றம்*
கைத்தலம் பற்றவே கனாக் கண்டாளோ தாரகை ஒருத்தி ...
தேவானை எனும் ஞானத்தின் முதிர்ச்சி
அமரர்கள் அனைத்தும் பெற்றே நீ அணைத்துக் கொள்ள அழகின் சிகரத்தை அணை போடாமல் தந்தாரோ🌸
*திருத்தணி*
தணிய வேண்டும் கோபம் தாபம்
பணிய வேண்டும் உன் பாதங்கள்
யானை கொண்டு வேழம் பெற்றாய்
அழகுக்கு எவரும் ஒவ்வா வள்ளி கொண்டாய் ...
*பழமுதிர்ச்சோலை*
பழங்கள் நிறைந்த சோலை
பவழம் நிறைந்த மாலை
வேழம் சுற்றும் பேழை ...
கந்தன் எனும் பேர் சொல்ல கவிகள் தேடும் காலை 👣
*மருத மலை*
மதுரம் கொட்டும் மலை
அதரம் சிவக்கும் அவன் கலை ...
கற்பதெல்லாம் அவன் நாமம் எனில்
கவித்துவம் இலவச இணைப்பாய் கிடைத்திடாதோ !!💐💐💐
பழ மாலையில் உனக்கோர் பாமாலை சூட எனக்கோர் ஆசை குமரா!!!!""
🍊🍐🍎🍏🍉🍇🍓🍈🍒🍑🥭🍍🥥
மாம்பழத்திற்காக மலையேறி பழனி சென்ற குமரா!!"!!
🥭🥭🥭
தேனில் ஊறிய பலாவென எங்கள் முள் நிறைந்த நெஞ்சில்
நீ வந்த விந்தை தனை சொல்வாயோ
🫐🫐🫐
வாழை அடி வாழைப்போல்
உன்னை வணங்குவோரை தலைமுறை தலைமுறை வாழவைக்கும் கந்தா !"
🍌🍌🍌
சுட்ட பழம் வேண்டுமா சுடா பழம் வேண்டுமா என்றே அவ்வையின் அகம் களைத்தவனே
🫐🫐🫐
ஞானமே வேழனின் விருப்பமே !!
தேனும் தினை மாவும் சேர்த்து அள்ளி , எங்கள் வள்ளியை மணம் புரிந்தாயோ ?
என் சென்னியும் உன் படைவீடு என்றே உன் திருவடி அதில் பதித்தாயோ
சரணம் சரணம் நின் சரண் சரணம்
அழைக்காமல் வந்தவனை ஆச்சரியம் கொண்டு பார்த்தேன் ..
முதல் எழுத்து *மு* வில் நான் அடக்கம் என்றான் குழல் ஊதிய வண்ணம்
மீண்டும் *முருகா* என்றேன்
ருத்திரன் வந்து நின்றான் ரௌத்திரம் கொஞ்சமும் இல்லாமலே ...
*ரு* வில் நான் அடக்கம் என்றான் ... அடங்கா என் அகமும் அடங்கியதே !!
*முருகா* என்றேன் மீண்டும் ....
நாவில் வசிக்கும் நான்மகளுடன் ஓடி வந்தான் நான்முகன் ...
*கா* வில் தம்பதிகளாய் வாழ்கிறோம் என்றான்
சலங்கை சப்தம் கேட்க
கொலுசுகள் கொண்டாட்டம் அடிக்க
மதுரை குண்டு மல்லி மணம் எங்கும் வீச பாடி வந்தாள் ஸ்ரீ மாதா ...
மாதொரு பாகன் இங்கிருக்க தனிமையில் இனிமை இல்லை என்றாள் ...
திருமகளும் தித்திக்கும் தீந்தமிழில் அதையே திருப்பி சொல்ல
*முருகா* வென்றேன் உரைத்தே ...
வந்த கூட்டம் தாங்காமல்
தடுமாறினேன்...
முப்பது முக்கோடி தேவர்கள் கந்தர்வர்கள் ரிஷிகள் ..
ஒரு ஆவரணத்துக்கு 64கோடி யோகினிகள் எனில்,
எட்டு ஆவரணங்களில் 512 கோடி பரிவார தேவதைகள் சூழ வரக்கண்டேன்
சுற்றி வந்த மயக்கம் தீர தன் மடி மீதே சாய்த்துக்
கொண்டான் என்னை
அந்த மாயோனின் மருமகனே!!💐💐💐
கைத்தலம் பற்றவே கனாக் கண்டாளோ தாரகை ஒருத்தி ...
தேவானை எனும் ஞானத்தின் முதிர்ச்சி
அமரர்கள் அனைத்தும் பெற்றே நீ அணைத்துக் கொள்ள அழகின் சிகரத்தை அணை போடாமல் தந்தாரோ🌸
*திருச்செந்தூர்*
செந்தூரிலே சிந்தூரம் அணிந்தாயோ
என் தூரம் குறைய வேண்டி எதிரிகளை பந்தாட்டம் செய்தாயோ
*பழனி* ,
ஒரு பழம் வேண்டி ஓர் மலை ஏறி ஒன்றாய் நின்றாயோ
உனக்கு உவமை சொல்லாமல் வாடும் கனிகள்
தேடி உனை நாடி
பஞ்சாமிருதம் என பொழிகிறதே உன் மீதே
*சுவாமிமலை*
கீதை ஒன்று சொன்னாய் அர்ச்சுனனாய் பரமன் பாசுபதம் கை நழுவும் போதே
*திருத்தணி*
தணிய வேண்டும் கோபம் தாபம்
பணிய வேண்டும் உன் பாதங்கள்
யானை கொண்டு வேழம் பெற்றாய்
அழகுக்கு எவரும் ஒவ்வா வள்ளி கொண்டாய் ...
*பழமுதிர்ச்சோலை*
பழங்கள் நிறைந்த சோலை
பவழம் நிறைந்த மாலை
வேழம் சுற்றும் பேழை ...
கந்தன் எனும் பேர் சொல்ல கவிகள் தேடும் காலை 👣
*மருத மலை*
மதுரம் கொட்டும் மலை
அதரம் சிவக்கும் அவன் கலை ...
கற்பதெல்லாம் அவன் நாமம் எனில்
கவித்துவம் இலவச இணைப்பாய் கிடைத்திடாதோ !!💐💐💐
தமிழ்க் கடவுள் குமரனுக்கு அருமையான சொல் மாலை.
தமிழையும் முருகனையும் ஒருசேர சிறப்பித்த பதிவு.
கவின் மிகு கவிதையால் தினமும்
களிப்பூட்டுகிறாய் கண்ணா...... நின்
கவி வண்ணம் கண்டு
எவ்வண்ணம் உன்னை பாராட்டுவது என்று தெரியவில்லையப்பா
செல்லம்மா
13th NOVEMBER
*The Right Way to Know God*
When a person does anything, he leaves his stamp, or reflection, on it, although he also maintains his own personal individuality. So, too, God the creator is an invariable, inherent, implicit part and parcel of all creation. That is why we are asked to see Him in all creation. To achieve this calls for an intense desire and belief. Many people have just a vague feeling that there is something called God; they do not know, nor do they have a burning desire to know Him fully, to realize Him truly. It is this earnest desire that is the basic thing. Then the person looks about himself, starts searching seriously to acquaint himself with the different approaches to God. Some say that becoming a _sanyasi_ is the shortest, quickest way; some may advise celibacy as the way; some may suggest married life as advised by the _Vedas_; while sacrifices, _Patanjali_ _yoga_, and various other _sadhanas_ may be suggested by various others.
What should we do in this perplexing confusion of opinions and suggestions? We can accept the path trodden by those who have successfully pursued the spiritual quest. Who can be said to have succeeded in this quest? Evidently, the saints; so let us follow the path they advise.
When we are out trying to locate a certain place, we often come to crossroads. Usually, there we find boards indicating the place each road leads to. It may happen that the road leading to our desired place is without shady trees, while another of the roads is shady, attractive. Shall we prefer it to the one we need? But that is precisely what we are doing. We allow ourselves to surrender to sense-pleasures merely because they yield immediate enjoyment, though they are short-lived and may eventually lead to pain. We therefore miss the path leading to God.
Let us, then, follow the route indicated by saints, though it may look unattractive, remembering that, even so, it is the one that leads to God.
* * * * *
12th NOVEMBER
*Difference between _Baddha_ and _Mukta_*
The _baddha_ is of the world, tied down to its pleasures and pains, whereas the _mukta_ is free of them, and God is the only reality for him. Saints completely dissociate themselves from the body; people ask, not about their progenitors, but about the _guru_, the _upasana_. They are, for all practical purposes unaware of the body; its awareness, ego, is all merged in God. The _baddha_ takes far more interest in the pleasures, the happenings, and condition of the body and material existence; a lessening of such interest indicates progress in the direction of absolution; this becomes complete when God becomes the sole reality.
We are _baddha_ today because we take ourselves to be so; we identify ourselves with this body, whereas we are, in fact, a part of the Basic Reality. Consequently, the pleasures and pains of the body persecute us, and are felt by us as real. The soul, actually, is unaffected, detached. We take both the soul and body as ‘ourselves’, although we say ‘my’ arm is aching or ‘my’ stomach is upset. Tacitly, therefore, we admit that we are not the organs or their assemblage which we call the body, and the ‘owner’ or the ‘soul’ is different from, independent, of the body.
Our mind takes joy in sensual pleasures, so we have a soft corner for them. But these pleasures being transitory, the joy, too, lasts only a short while. Discontent also arises from dependence on other persons or things. We should, therefore, never forget the true nature of our ‘selves’.
This detachedness can only come from true devotion to God. An obstruction to this comes from the ‘body-am-I’ conviction, which must first be ousted from the mind. So let us ever carry the feeling that we belong to God, and that whatever happens is by God’s will; this will gradually erode the ‘body-am-I’ belief. This does not call for penance, sacrifices, and such other austerities, nor for relinquishing family life and retiring to the forest, or any such other cumbersome and strenuous performance. Abandon all doership, say you belong to God, and be happy and contented; this will gradually attenuate the ego. Just as the ‘body-am-I’ conviction consolidated itself into identity with the body, we shall recover our true identity with the Ultimate Reality by repeating that we come from God.
* * * * *
11th NOVEMBER
*The Royal Road of Devotion to God*
Knowing God is alone true knowledge; what commonly goes by name is merely verbosity, pseudo-knowledge, which cannot lead one to knowing about the Prime Mover. Devotion alone takes one to true knowledge. A devotee is one who is never apart from God. Non-attachment to worldly pleasures and objects cannot be secured by merely regimenting or chastising the body; it is automatically inculcated by willing acceptance of the situation in which God chooses to keep us. If He chooses to keep us in pleasant circumstances, we should take care to see that we do not develop an attachment. _Vairagya_ does not require us to quit _prapancha_. Saints did not forsake their _prapancha_; in fact, they pursued it with an unerring sense of duty, a shade better than us, but without attachment to it in the heart. Indeed, _vairagya_ can be said to be truly imbibed only by the unattached. It need not be advertised by smearing the body with ashes, but may be known by the degree of contentment at God’s dispensation. To respect, to accept, a situation without entertaining any expectation, but with humble contentment, is abiding by divine will, or becoming a devotee. _Nama-smarana_ facilitates this attitude; so, put your faith in it and practice it assiduously.
The _nama_ which the _guru_ has imparted should be practiced, and in fact, the _guru_ should be seen as identical with it. Thereby the disciple comes to see the guru in everything, everywhere; even in a bad place no less than in a nice hall. Then, as everything looks like the _guru_, there remains nothing that is bad, detestable.
_Nama-smarana_ is not only a means, but also the object. Believe in nothing that contradicts this, for it is the only truth. Believe firmly, unshakably, in it. If you have this belief, God is not far to seek; He is ever by you.
_Paramartha_ is not at all difficult if you transfer to it the attraction and the attachment that you have today for _prapancha_. To go to the _guru_ in utter surrender is the same as surrendering your ego; the former is not possible without the latter. So long as I identify myself with the body, so long only one suffers the pangs of pain and misery. Ego is destroyed by _nama-smarana_, so keep yourself constantly absorbed in it.
* * * * *
பழனிக் கடவுள் துணை - 13.11.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
ஐந்தாவது-பதித்துப் பற்றந்தாதி-வேறு- சந்தம், எண்சீர்-80
பழனிப் பெருமானே! உனதடி சூட்டும் பொற்பவ மேயோ!
மூலம்:
தனதன தாத்தந் தத்தனதானா
பிழைவிதி நாட்டம் பற்றிய தீயோர்
பெரிதிகழ் மூர்க்கம் துய்த்தயர் வேனோ?
உழைமகள் வாக்கும் பொய்ப்பட லாமோ?
உனதடி சூட்டும் பொற்பவ மேயோ
தழைநுகர் ஆட்டின் குட்டியும் ஈர்வார்
தமையடும் ஆக்கம் பெற்றுய ஆள்வாய்
பழையவி ணோர்க்(கு) அஞ் சற்றரும் வாயா
பழனியில் வாழ்த்தும் பத்தர்தம்வாழ்வே (80).
பதப்பிரிவு:
தனதன தாத்தந் தத்தனதானா
பிழை விதி நாட்டம் பற்றிய தீயோர்
பெரிது இகழ் மூர்க்கம் துய்த்து அயர்வேனோ?
உழை மகள் வாக்கும் பொய்ப்படலாமோ?
உனது அடி சூட்டும் பொற் பவம் ஏயோ
தழை நுகர் ஆட்டின் குட்டியும் ஈர்வார்
தமை அடும் ஆக்கம் பெற்று உய்ய ஆள்வாய்!
பழைய விண்ணோர்க்கு அஞ்சற்ற அரும் வாயா
பழனியில் வாழ்த்தும் பத்தர் தம் வாழ்வே! (80).
பொருள் விளக்கம்:
உழை-மான்;
பழைய விண்ணோர்க்கு அவர்தம் பயத்தை விலகச் செய்த எங்கும் எளிதில் காண இயலாத வீராதி வீரப் பெருமாளே! நீ அருள்பாலிக்கும் திருப்பழனியில் உன்னை போற்றிப் புகழ்ந்து வாழ்த்தும் பக்தர்கள் தம் வாழ்வே! பழநியாண்டவனே! ஊழின் தீமை பற்றியே சிந்தனை உடையவர் ஆன தீயோர் எமைப் பெரிதும் இகழ்கின்ற மூர்க்கச் செயலைத் துய்த்து நான் அயர்வேனோ? மான் வயிற்றில் பிறந்த வள்ளிநாயகியின் வாக்கும் பொய்ப்படலாமோ? எல்லாம் வல்ல எம்பெருமானான உனது திருவடி சூட்டும் பொன்னான உண்மையான வரம் எனக்குப் பொருந்த அருள்வாய்! தழைகளை உண்ணும் சிறு ஆட்டின் குட்டியையும் கொன்று உண்பார் தமை எதிர்க்கும் ஆக்கம் பெற்று உய்ய என்னை ஆள்வாய்ப் பழனி ஐயனே!!
பழைய வேத வித்தரருள் சிறியோனே!
பழைய பார்வ திகொற்றியின் இளையோனே!
பழைய பழ னியமரும் தலைவனே!
பழைய நின தடிமைவி ளங்கருளே!
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
அனைவருக்கும் மஹா கந்த சஷ்டிப் பெருவிழா நல்வாழ்த்துக்கள்!
பின்னூட்டம் என்று பெருங்கவிதை மழை பெய்தால் நனைந்து மகிழ்கிறேன்.
வள்ளுவன் புகழ் பாடி யான் பெற்ற இன்பம் உங்கள் கவிதையால் பிறவிப் பயன் பெற்ற பேறு ஆகியது..
புரிதல் என்பது ஒரு சாதனை..
வாழ்த்துகள்..
பாராட்டுகள்..
பின்னூட்ட பேரரசி என்று இன்று முதல் பட்டம் ஏற்கப் பரிந்துரைக்
கின்றேன்....
*06.மனிதாபிமானம்*
https://chat.whatsapp.com/FJF8WMePYnz0wYhk23iZXY
“சக்தியும் சிவனும், அர்த்தநாரீஸ்வரர் கோலத்தில் பாதியாக இருக்கிறார்களே,
அவர்களது மீதிப் பாதி எங்கே போயிற்று” என்று விநாயகப் பெருமானை யாரோ கேட்டார்களாம்.
அதற்கு விநாயகர் “சிவத்தின் பாதிதான் உலகத்தில் ஆண்களாகவும், சக்தியின் பாதிதான் உலகத்தில் பெண்களாகவும் அவதறிக்கிறார்கள்' என்றாராம்.
இப்படி ஒரு கதை நான் படித்தேன்.
_தெய்வம் மனுஷ ரூபயனா_ என்பது வடமொழி சுலோகம்.
ஒவ்வொரு மனிதனும் பரமனின் அணுவில் தோன்றியவனே!
ஒவ்வொரு பெண்ணும் சக்தியின் அணுவில் பிறந்தவளே!
அதனாலேதான், பிறக்கும்போது குழநதை வஞ்சகம், சூது, கள்ளம், கபடு அறியாததாக இருக்கிறது.
தெய்வீக அணுவின் அடையாளச் சின்னமே குழந்தை.
ஒவ்வொரு குழந்தையும் தெய்வமாகவே அவதரிக்கிறது.!
பிறகு ஏன், சில குழந்தைகள் திருடர்களாகவும், சில குழந்தைகள் அறிஞர்களாகவும், வளர்கின்றன.
இறைவன் உலகத்தில் உணர்ச்சிக்களத்தை உருவாக்க விரும்புகிறான்; உலகத்தை இயக்க விரும்புகிறான்.
எல்லாக் குழந்தைகளும் பிறந்தபோது இருந்தது போலவே வளரும்போதும் இருந்துவிட்டால், உலக வாழ்க்கைக்கு அர்த்தம் இல்லாமற் போய்விடும்.
மாறுபட்ட உணர்ச்சி இல்லை என்றால், மோதல்கள் இல்லாமற் போய்விடும்.
மோதல்கள் இல்லை என்றால், உண்மை என்ற ஒன்று அறியப்படாமற் போய்விடும்.
*நிழலருமை வெய்யிலிலே நின்றறிமின்* என்றார்கள்.
நிழலை உணர வெயில் தேவை.
மழையை உணர வறட்சி தேவை.
மனிதாபிமானத்தை உணர மிருகத்தனம் தேவை.
தெய்வீகத்தை உணர மனிதர்கள் தேவை.
உமையும் மகேஸ்வரனும் படைத்த ஆண் பெண்கள் மூன்று வகையாக உருப்பெறுகிறார்கள்.
மிருகம்;
மனிதன்;
தெய்வம்.
கேவலமான உணர்வுக்கும், உயர்ந்த உணர்வுக்கும் நடுவே சராசரி மனிதன் நிற்கிறான்.
மிருகத்தைப் பார்க்கும்போது, மனிதாபிமானத்தின் மீது பற்று வருகிறது.
மனிதனைப் பார்க்கும்போது, தெய்வம் தேவைப்படுகிறது.
எல்லோருமே தெய்வங்களாகிவிட்டால், தெய்வத் தத்துவம் செத்துப்போகும்.
எல்லோருமே மிருகங்களாகிவிட்டால், தெய்வமே பயனற்றுப்போகும்.
நடுவே நிற்கும் மனிதனே, உலக இயக்கத்தின் பிதாவாகிறான்.
அவனைப் பார்த்தே தெய்வங்களும், மிருகங்களும் உணரப்படுகின்றன.
அதனால்தான் மிருகத்திற்கும் தெய்வத்திற்கும் நடுவே உள்ள மனிதனிடம் ஒரு அபிமானத்தை வளர்க்க இந்துமதம் முயற்சி எடுத்தது.
இதன் பெயரே மனிதாபிமானம்!
இதிகாசங்களில் வருகிறவர்கள் மனிதர்கள்தான். ராமன் என்ற மனிதன் தன் நடத்தையால் தெய்வமானான்.
இராவணன் என்ற மனிதன் தன் நடத்தையால் மிருகமானான்.
பாண்டவர்கள் தெய்வமானார்கள்.
கெளரவர்கள் மிருகமானார்கள்.
மனிதனுக்கு மனிதன் அபிமானத்தை வளர்த்தால் மனிதன் உள்ளத்திற்குள்ளேயே தெய்வம் தோன்றிவிடுகிறது.
மனத்தைக் “கோயில் என்கிறார்கள்; அதில் அமர்த்தப்படும் தெய்வமே மனிதாபிமானம்.
ஞானிகள் வானத்திலிருக்கும் தெய்வத்தைக் காண முயலவில்லை; மனிதனுக்குள்ளே தெய்வத்தைக் காண முயன்றார்கள்.
தர்மம் என்ற வார்த்தையின் மூலம், கோவிலிலிருக்கும் தெய்வத்தை மனிதனுடைய இதயத்திற்குள் கொண்டுவர முயன்றார்கள்.
அன்புள்ளவன் தெய்வம்.
கருணையுள்ளவன் தெய்வம்
கற்புள்ளவள் தெய்வம்.
'பண்புள்ளவள் தெய்வம்'- என்று மனித நிலையின் மேம்பாடுகளைத் தெய்வ நிலைகளாகக் குறித்தார்கள்.
அதனால்தான், கீழ்த்தர உணர்வுகளிலிருநது மனிதனை மேல்நோக்கிக் கொண்டு வருவதற்கு “மதம்” என்ற ஒரு அமைப்பு தேவைப்பட்டது.
*அந்த வகையில், முதலில் தோன்றிய மதம் இந்துமதமே.*
*கண்ணதாசனின் அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் மூன்றாம் பாகம் 06.மனிதாபிமானம்* நாளையும் தொடரும்….
காமதேனுவை பார்த்ததில்லை
கடம்ப மரங்கள் கண்டதில்லை
பாற்கடலில் அமிருதம் சுவைத்ததில்லை
ரத்தின கம்பளங்கள் கொண்ட தீவு கண்ணில் விழ வில்லை
அங்கே சிந்தாமணிகள் கொஞ்சும் குரல் கேட்டதில்லை
மந்திராலயம் ஓர் முறை வந்தேன் ...
மாணிக்க கற்கள் வரவேற்க ,
பவளங்கள் பால் காவடி எடுக்க
பன்னீரில் நனைந்தேன்
பாற்கடல் நான் தினம் முத்தெடுக்கும் கடலானது ...
அமிர்தம் நான் தினம் அருந்தும் நீரானது ...
காமதேனு கறக்கும் பால் கற்கண்டானது ...
எதுவும் வேண்டாம் என்றேன் ...
எதிலும் குறை இல்லை இனி உனக்கே என்றே
பிருந்தாவனம் குரல் ஒன்று தந்தது 👍👍👍
காமதேனுவை பார்த்ததில்லை
கடம்ப மரங்கள் கண்டதில்லை
பாற்கடலில் அமிருதம் சுவைத்ததில்லை
ரத்தின கம்பளங்கள் கொண்ட தீவு கண்ணில் விழ வில்லை
அங்கே சிந்தாமணிகள் கொஞ்சும் குரல் கேட்டதில்லை
மந்திராலயம் ஓர் முறை வந்தேன் ...
மாணிக்க கற்கள் வரவேற்க ,
பவளங்கள் பால் காவடி எடுக்க
பன்னீரில் நனைந்தேன்
பாற்கடல் நான் தினம் முத்தெடுக்கும் கடலானது ...
அமிர்தம் நான் தினம் அருந்தும் நீரானது ...
காமதேனு கறக்கும் பால் கற்கண்டானது ...
எதுவும் வேண்டாம் என்றேன் ...
எதிலும் குறை இல்லை இனி உனக்கே என்றே
பிருந்தாவனம் குரல் ஒன்று தந்தது 👍👍👍
வளைந்த முடியை உடையவளாக தியானிக்க எதிர்பாராத லாபத்தை அருள்பவள்
[14/11, 07:25] +91 96209 96097: *சிவாய நமஹ*🙏🙏
அனைவருக்கும் மங்களத்தை தருபவர்
-------------------------------------------------------------
🌹🌺எந்த ஒரு பண்டிகையை கொண்டாடுவதாக இருந்தாலும் அதனுடைய தாத்பரியத்தை நாம் சுருக்கமாக நினைவு கூற வேண்டும் அல்லவா. சிவபெருமானையும் பார்வதி தேவியையும் நினைத்து செய்யக்கூடிய வழிபாட்டு முறை தான் இந்த கேதார கௌரி விரதம்.
🌺பார்வதி தேவி சிவபெருமானை வேண்டி, தவமிருந்து இந்த நோன்பை மேற்கொண்டார்கள். எதற்காக தெரியுமா. சிவனில் பாதி பார்வதி கலக்க வேண்டும் என்பதற்காக. அதுதான் அர்த்தநாரீஸ்வரர் அவதாரம்.
🌺பார்வதி தேவி இந்த நோன்பை மேற்கொண்டதால் தான் சிவபெருமான் தன்னுடைய இடது பாகத்தை, சக்தி தேவிக்கு ஒரு அங்கமாக கொடுத்துள்ளார்.
🌺கைலாயத்தை விட்டு வந்து பார்வதி தேவி, கேதார் அப்படி என்கின்ற இடத்தில், 21 நாட்கள் இந்த நோன்பை மேற்கொண்டு, 21 நாள் தவமிருந்து, 21 வது நாள் சிவபெருமானில் சரிபாதியாக கலந்தார்கள்.
🌺அதாவது இந்த தீபாவளியுடன் வரக்கூடிய அமாவாசை தினத்தில் தான் விரதத்தை முடித்து, ஈசனுடன் கலந்து அர்த்தநாரீஸ்வரர் அவதாரத்தை பெற்றதாக சாத்திரங்கள் சொல்கிறது.
🌺இந்த நோன்பை திருமணம் ஆகாத பெண்கள் மேற்கொள்ளும் போது அவர்களுக்கு நல்ல வாழ்க்கை துணை அமையும். திருமணம் ஆன பெண்களுக்கு குடும்பத்தில் பிரச்சனைகள் வராது.
🌺கணவனுடன் அன்யூன்யமாக வாழக்கூடிய யோகம் கிடைக்கும். பிரிந்த கணவன் மனைவி ஒன்று சேர வேண்டும் என்றாலும் இந்த விரதத்தை மேற்கொள்ளலாம் என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க* 🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
🌺 தமிழ்
-------------------------------------------------------------
🌹🌺விஜய நகர சாம்ராஜ்யம் அமையக் காரணமானவரே வித்யாரண்யர். சந்நியாசியான வித்யாரண்யர். சந்நியாசம் ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் அனைவருமே தமக்கென எதுவுமே வேண்டாம் என்று சபதம் செய்து விட்டே சந்நியாசம் ஏற்றுக் கொள்வர்.
🌺ஆனால், இவர் சந்நியாசி ஆனதே வித்தியாசமான காரணத்திற்காகத்தான். வித்யாரண்யர் என்பது அவருடைய சந்நியாச ஆசிரமப் பேர், அதற்குமுன் அவர் பெயர் என்னவென்று தெரியவில்லை. அவர் பெரும் வறுமையில் இருந்தார்.
🌺தன் கஷ்டமெல்லாம் தீரவேண்டும் எனில் அதற்கு ஒரே வழி திருமகளின் அருட்கடாட்சம் தன்மேல் பட வேண்டியது என தீர்மானம் செய்து திருமகளைக் குறித்து கடுந்தவம் புரிந்தார். அவருடைய தவத்திற்கு இரங்கி காட்சி தந்தாள் திருமகள்.
🌺“அம்மா... அலைமகள் என்கிற தங்களின் பெயருக்கேற்றார்போல் தங்கள் பார்வையை அங்கே இங்கே என்று அலையவிடாமல், என் மேல் பதித்தீர்களானால் என்னுடைய வறுமையெல்லாம் தீர்ந்துவிடுமென்று வேண்டிக் கொண்டார்.’’
🌺“இவ்வளவு கடுமையாக தவம் புரிந்து என்னை வேண்டினாய். அதற்காகவாவது நான் உனக்கு வரம் தந்துதான் ஆகவேண்டும். ஆனால், உன்னுடைய விதியில் இந்த ஜன்மாவில் உனக்கு வறுமைதான் என்று உள்ளது. அதை என்னால மாற்ற முடியாது.
🌺அதனால உன்னுடைய அடுத்த ஜன்மாவில் தங்கச் சுரங்கமாகவே செல்வம் தருகிறேன்! இப்போது வேறு ஏதாவது வரம் வேண்டுமென்றால் கேள்’’ என்றாள் திருமகள். வித்யாரண்யருக்கு திக்கென்றது.
🌺பிரம்மசரியம் அனுஷ்டிக்கற பருவத்திலேயே இந்த வறுமையை தாங்க முடியவில்லையே... இன்னும் இந்தப் பிறவி முழுக்க இதை அனுபவிக்க வேண்டுமெனில் அவ்வளவுதான். இங்கேயே நரகவாசம் செய்யும்படி ஆகிவிடுமே... இதிலிருந்து தப்பிக்க ஏதாவது வழி இருக்குமா என்று யோசித்தார். சட்டென்று ஓர் எண்ணம் அவர் சிந்தையில் உதித்தது.
🌺ஒருவர் சந்நியாசம் ஏற்றுக்கொண்டார் எனில், அது அவருடைய இரண்டாவது ஜென்மா என்று சாத்திரம் கூறுகிறது. நாம் உடனே சந்நியாசம் ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டால் இந்த ஜென்மா முடிந்து அடுத்த ஜென்மா எடுத்துக் கொண்டதாக ஆகிவிடும். அதன்பின் மகாலட்சுமி நமக்கு வரம் தருவதில் எந்தப் பிரச்னையும் இருக்காது! என்று தோன்றியது அவருக்கு.
🌺‘‘தாயே மகாலட்சுமி நான் இந்த நொடியே சந்நியாசம் பெறுகிறேன். அதன்பின் இது என் இரண்டாவது ஜென்மாவாக ஆகிவிடும். அதனால நீ சொன்னபடிக்கு எனக்கு செல்வத்தைத் தா!’ என்று கேட்டார், வித்யாரண்யர். மறுவிநாடியே அவர் பார்த்த இடமெல்லாம் தங்கமாக மாறிற்று. மலைமலையாக பெரும் தங்கக் குவியல் அவரைச் சுற்றி இருந்தது. பார்த்தார் வித்யாரண்யர். அவரின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் அருவி மாதிரி கொட்டியது.
🌺“ஆஹா.. இவ்வளவு செல்வம் கிடைத்தும் இதில் ஒரு தூசியைக்கூட தொட முடியாதபடிக்கு சந்நியாசம் வாங்கி விட்டோமே... சந்நியாசிக்கு எதுக்கு இவ்வளவு தங்கம்? திருமகள் சொன்னபடி அடுத்த பிறவியில வாங்கியிருந்தாலாவது அதை அனுபவித்திருக்கலாம். இப்போது திருமகளை, தெய்வத்தை ஏமாற்றுவதாக நினைத்துக் கொண்டு நம்மை நாமே ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கிறோம். சரி, நடந்ததை மாற்ற முடியாது.
🌺இனிமேலாவது நல்லபடியா நடக்க ஏதாவது செய்வோம் என்று நினைத்து கண்ணுக்கு எட்டின தொலைவில் யாராவது தென்படுகின்றனரா என்று பார்த்தார். கொஞ்சம் தொலைவில் குறும்பர்கள் அதாவது, ஆடு, மாடு மேய்க்கின்ற இரண்டு பேர் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். துங்கபத்ரா நதியின் கரையில் ஒரு ராஜாங்கத்தை நிறுவி அதற்கு அவர்கள் இருவரையும் ராஜாக்களாக ஆக்கினார்.
🌺செல்வம் முழுவதையும் அவர்களிடம் தந்து, மாலிக்காபூரின் படையெடுப்பால் சிதைந்து போயிருந்த கோயில்களையெல்லாம் சீரமைக்கச் சொன்னார். அன்றைக்கு அவர் நிறுவியதுதான், விஜயநகர சாம்ராஜ்யம். ஹரிஹரர், புக்கர்தான் அந்த இரண்டு ராஜாக்கள்.
🌺அதன்பின் வித்யாரண்யர் சந்நியாச ஆஸ்ரமத்திலேயே இருந்து கொண்டு. நான்கு வேதங்களுக்கும் அர்த்தம் எழுதினார். யாருக்கு எப்போது எதைக் கொடுத்தால் நல்லது? எந்த சமயத்தில் தந்தால், அது அவர்களுக்கு பயன்படக் கூடியதாக இருக்கும்? கேட்டதைத் தருவதா, கேட்காததைக் கொடுப்பதா? இதெல்லாம் இறைவனின் தீர்மானப்படி நடந்தால் நல்லது. நாம் கேட்கலாமே தவிர, பகவான் கொடுப்பதை மனப்பக்குவத்தோடு ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க*
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
-------------------------------------------------------------
🌹🌺இந்திய கலாச்சாரம் என்பது பண்டிகைகள் நிறைந்த கலாச்சாரம். ஒவ்வொரு பண்டிகைக்கும் ஒவ்வொரு கதை வழங்கப்படுகிறது. தீபாவளிக்கும் நிறையக் கதைகள் உள்ளன. தீபாவளியை தீ ஒளி என முன்னோர் குறிப்பிடுகிறார்கள்.
🌺தீமை அகன்று நன்மை பிறக்கும் நன்னாள் என்கின்றனர். ஒளி என்பது வெற்றியின் அடையாளம். இருள் என்பது தோல்வியின் பொருள்.
🌺தீபாவளி பண்டிகை தீமையின் வடிவான அசுரர்களை கடவுளின் அவதாரம் அளித்ததால் உருவானது என்கின்றன இந்துப் புராணங்கள். நம்மில் பெரும்பாலானோருக்குத் தெரியும் நராகாசுரன் கதை. நரகாசுரனின் உண்மைப் பெயர் பவுமன். திருமால் வராக அவதாரம் எடுத்து பூமியை துளைத்து அசுரர்களை அழிக்கச்சென்ற போது, அவரின் ஸ்பரிசத்தால் பூமாதேவிக்குப் பிறந்தவன் நரகாசுரன்.
🌺அசுரவதத்தின் போது பிறந்தவன் என்பதால் அசுரசுபாவம் இவனுக்கு இயல்பாக அமைந்துவிட்டது. நரன் என்றால் மனிதன். மனிதனாக இருந்தாலும், துர்க்குணங்கள் நிரம்பியவனாக இருந்ததால் நரகஅசுரன் எனப்பட்டான். அப்பெயரே நரகாசுரன் என்றானது.
🌺இவன் தேவர்களுக்கும் மக்களுக்கும் பல்வேறு துன்பங்களை கொடுத்து வந்தான். இதை அறிந்த மகாவிஷ்ணு அவனை கொல்ல நினைத்தார். ஆனால் அவன் பூமி தாய்க்கு பிறந்தவன். அவன் தன் தாயை தவிர வேறு யாராலும் கொல்லப்பட முடியாத வரம் பெற்றிருந்தான். எனவே மகாவிஷ்ணு ஒரு தந்திரம் செய்தார். நரகாசுரனுடன் போரிட்டார். அவன் மகாவிஷ்ணு மீது அம்பு எய்தினான்.
🌺இந்த அம்பு பட்டு அவர் மயக்கம் அடைவது போல் கீழே விழுந்தார். இதை பார்த்த சத்திய பாமா கோபம் அடைந்து நரகாசுரனை போருக்கு அழைத்தார். சத்திய பாமா பூமியின் அவதாரம் என்று உணராமல் அவரோடு நரகாசுரன் போர் செய்தான்.
🌺அன்னையின் அம்புக்கு பலியாகி சரிந்தான். அப்போதுதான் அவனுக்கு சத்யபாமா தனது தாய் என்று தெரிந்தது.
🌺அவரிடம் அம்மா, நான் மறைந்த இந்நாள் மக்கள் மனதில் நிற்க வேண்டும். என்னுடைய பிடியிலிருந்து விடுபட்ட தேவர்களும் மக்களும் இந்த நாளை இனிப்பு வழங்கி, ஒளிமயமாக அனைவரும் கொண்டாட வேண்டும் என்று வேண்டினான்.
🌺மகாவிஷ்ணுவும் சத்யபாமாவும் அவனுக்கு வரம் கொடுத்தார்கள். இதையொட்டி நரகாசுரன் மறைந்து மகிழ்ச்சி பொங்கிய நாள் தீபாவளி பண்டிகையாக கொண்டாடப்படுகிறது. இதை கிருஷ்ண லீலை என்கிறது புராணம்.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க*
🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
கைதேர்ந்த கவிஞனிடம் இருந்து மாபெரும் பாராட்டு
யார் தருவார் இந்த அரியாசனம் எனக்கு
பாமாலையில் ஓர் புகழ் மாலை!!!! அருமைய்யா
அழகெல்லாம் அணிவகுத்து உன் அந்தப்புரம் செல்ல
ஆலிலையில் மிதந்து வந்த முராரி புராரி தனை நினைக்க
மும்மாரி பொழியும் உன் கருணை தாங்கும் கண்கள் வண்டு போல் ஈசனை தேட
தேர் கோலம் பூண்டதோ மதுரை மாநகரம் ...
மஞ்சள் கயிற்றில் மாங்கல்யம் ஜொலிக்க
மாணிக்கங்கள் மஞ்சளில் தஞ்சம் புக
கோமேதங்கங்கள் எங்கும் வேலி இட
வயிரங்கள் வானில் வட்டமிட்ட வண்ண
தேவதையாய் வந்தாய் சொக்கனை மயக்க சொக்கியாய்
சொக்கி போனது சொக்கன் மட்டுமோ
மதுரை சொக்கிப்போனது மதுராபுரி வாசிகள் சொக்கி போயினர் ...
தேவர்கள் சொக்கி போயினர் ...
வந்தவர்கள் எல்லாம் வாய் பொளக்க வராதவர்கள் வாய் கதற
வஞ்சி அவள் எதையும் மிஞ்சி நின்றாள் ...
கஞ்சி வரதன் தாரை வார்க்க
கஞ்சி ஏகாம்பரன் பஞ்சு அவள் பாதம் பற்றி மெட்டி அதை சூடினான் ..
கெட்டி மேளம் கொட்ட பட்டி தொட்டி எங்கும் பரமானந்தம் பள்ளி கொண்டதே 👍
பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர்
திருக்குடந்தையில் ஸ்ரீ லக்ஷ்மி நாராயண ஸ்வாமி என்னும் அடியார் வாழ்ந்து வந்தார்.
அப்போது இந்த ஸ்ரீ ஆரவமுதன் சன்னதி ராஜ கோபுரம் இல்லாமல் இருந்தது.
இந்த ஸ்வாமி கோவிலில் சன்னதி மடைப்பள்ளி பரிசாரகம் செய்து கொண்டு பெரும் முயற்சி எடுத்து இந்த ராஜ கோபுரம் கட்டி "திருக்குடந்தை கோவில் அழகு" என்று பிரசித்தி பெற செய்தார்.
இவர் கல்யாணம் செய்து கொள்ளாமல் பிரம்மசாரியாகவே ஆயுளை கடத்தி விட்டார்
ஐப்பசி மாசம் அமாவாசை அன்று இவர் பரமபதம் அடைந்தார்.
இவர் காலமான போது இவருக்கு கல்யாணம் ஆகாமலேயே வாழ் நாளை கழித்து விட்டதால் இவருக்கு இறுதி காரியங்கள் செய்ய யாருமில்லை.
உற்றார் உறவினர்கள் உள்ளூர்காரர்கள் இவருக்கு இறுதி காரியங்கள் செய்ய மறுத்து விட்டார்களாம்.
அந்நேரம் ஒருவர் தானே முன் வந்து இறுதிக் காரியங்களை செய்தாராம்.
மறு நாள்.
அர்ச்சகர் சன்னதி திறந்த போது பெருமாள் உத்ஸவர் பூணூலை பிராசீனவிதமாக வலமாக போட்டு ஈர வஸ்த்ரத்துடன் கையில் ஒற்றை பவித்திரத்துடன் சேவை சாதித்து அர்ச்சகர் மேல் ஆவேசித்து
"நம் அடியவன் லக்ஷ்மீ நாராயணனுக்கு நாமே இறுதி காரியங்கள் செய்து விட்டோம்.
ஆண்டுதோறும் அவனுக்கு புத்திர ஸ்தானத்தில் இருந்து சிராத்தம் செய்வோம்" என்று நியமித்தார்.
பல நூறு ஆண்டுகளாக இன்றும் இந்த கோவிலில் ஸ்ரீ லக்ஷ்மி நாரயண ஸ்வாமி திருவத்யயனம் ஐப்பசி மாசம் அமாவாசை அன்று நடக்கின்றது.
மதியம் உச்சி காலத்தில் சிராத்த தளிகைகள் அனைத்தும் பெருமாள் தாயாருக்கு சமர்ப்பிக்கபடும்.
வைஷ்ணவ குடும்பங்களில் என்ன தளிகையோ அதே தளிகைதான்.
அர்ச்சகர் தர்ப்பைக்கட்டை பெருமாளின் திருக்கரங்களில் வைத்து மணீயகார ஸ்வாமியிடம் கொடுத்து அனைத்து தளிகைகளும் ஸ்ரீ தேசிகர் சன்னதிக்கு வந்து அங்கு மூன்று ஸ்வாமிகள் வரித்து நிமந்திரணம் இருப்பவர்களுக்கு சிராத்த மந்திரங்களைச் சொல்லி அக்கினி இல்லாமல் சிராத்தம் நடக்கும்.
மூன்று ஸ்வாமிகள் பிராமணார்த்தம் சாப்பிடுவார்கள்.
ஆண்டுதோறும் அந்த ஸ்ரீலக்ஷ்மி நாராயண ஸ்வாமிக்கு பெருமாளே சிராத்தம் செய்கின்றார்.
இந்தக் காலத்தில் பெற்று வளர்த்து ஆளாக்கிய பிள்ளைகளே, பெற்று வளர்த்து ஆளாக்கிய தாய் தகப்பனுக்கு சிராத்தம் செய்ய யோசிக்கிறார்கள்.
ஆனால்.......
ஸ்ரீமன் நாராயணனே ஒரு ஆண்டு தோறும் அவருக்கு சிராத்தம் செய்கின்றார்.
அவர் அடியவர் செய்த புண்ணியம்தான் என்னே?
யாருக்கு கிட்டும் இந்த பாக்கியம்? இந்த உலகத்திலும் எந்த உலகத்திலும்?.
அடியேன் தாசன் 👣👣👣
மடப்பள்ளி வரதனை காளமேக புலவர் ஆக்கினாய்
மூளை என்ன விலை என்றே பேசும் இடையனை காளி தாஸன் ஆக்கினாய்
பவானி த்வம் தாஸே மயீ என்றவன் பவானீத்வம் பெற்றான்
வாய் பேசா சங்கரன் பஞ்சசதீ பாடினான்
முத்து சுவாமி தீக்ஷிதருக்கு அபர்ணா வாகி அவர் கடன் தீர்த்தாய் ...
பாஸ்கரராயருக்கு பஞ்சாமிருத்தில் ஊறிய ஆயிரம் நாமங்கள் தந்தாய்
உன் அருள் பெற்றவர் எண்ணிலர் போற்றுவர் தையலையே ....
நிலவு அமுதம் பொழிய மாளிகை குடிசை என்றே பார்ப்பதில்லை ...
காடு , நகரம் என்றே யோசிப்பதில்லை ...
பாரபட்சம் அறியா மதி சூடிய நீ தரம் அன்று இவன் என்று சொல்லலாமா ?
தகுதி ஏதும் இல்லா என்னை தவிர்க்க லாமா ?
தப்பே செய்யும் என்னை வெறும் உப்பே என்று ஒதுக்கலாமா ?
சொல்லடி சிவசக்தி உன் செயலுக்கு அழகில்லா செயல் செய்து விட்டு பின் புலம்பாதே .... 🦋🦋🦋
பிராட்டியின் இருப்பிடமான ஸ்ரீவத்சம் என்னும் மருவை திருமார்பில் கொண்டவர்
[15/11, 07:25] +91 96209 96097: *விமர்ஶரூபிணீ* வித்³யா வியதா³தி³ஜக³த்ப்ரஸூ꞉ |🙏🙏
சிறப்புமிக்க ஒளி வடிவமாக தியானித்து வழிபட வாக்கு பலிதத்தை அருள்பவள்
குமார சம்பவம் வாலை குமரியை மாதா ஜய ஓம் லலிதாவாக்கியதே...
ஞாயிறுகள் எல்லாம் சேர்ந்தே ஞானம் தன்னில் பானகம் செய்ததே
திங்கள் முகம் ஒன்று ஆறாய் மலர செவ்வாய் இதழ்கள் சிந்தியதே மதுர தமிழில் அம்மா வென்றே
புத்தன் முகம் காரூண்யத்தில் கற்கண்டு பல சேர்க்க
புதன் கொட்டும் தனங்கள் அங்கே தன் வதனம் இழந்ததே
குருவாய் பிறந்த குழந்தை எழிலாய் சிரிக்க
வருவாய் தரும் வியாழன் மலராய் மருவாய் மணியாய் ஒளியாய் வந்து அங்கே கருவாய் உயிராய் சிரித்தானே
வெள்ளி அங்கே புலர வேண்டதக்கது அறிவோன் வேண்டியதை வேண்டாமல் தந்தானே
சனியும் பாம்பு இரண்டும் பரமன் குழவியை மனதில் கொண்டோர் மறந்தும் தொல்லை காணார் என்றனரே
*சமரமுகத் திருச்செங்கோடு சர்ப்ப சயிலமெனில் அமரிற்படம் விரித்து ஆடாததென்னே* 🐍
*அது, குமரன் திருமருகன் முருகன் மயில்வாகனம் கொத்துமென்றே*🦚
குரல் வந்த திசை எங்கும் குமரன் சிரித்தான் நான் இருக்க பயம் ஏன் என்றே .... 🦋🦋🦋
இன்று பக்தியின் அடுத்த பரிணாமம். என்ன எளிமையான சிக்கனமான பூஜை , ஆராதனை.. அற்புதம்..
“ உள்ளம் பெருங்கோயில் ஊணுடம்பு ஆலயம்' எனும் திருமூலரின் வாக்கை ஒட்டி பெரும் பொருள்செலவில் எழுப்பிய கோயிலைவிட மனக்கோயிலுக்கு அல்லவா ஈசன் முக்கியத்துவம் கொடுத்தார் இறைவன் என்ற தெளிவில், முருகனை மனதுள் குடியேற்றி பொறிகளையும் புலன் களையும் வைத்தே அனைத்து உற்சவங்களையும் நிகழ்த்தி.. பக்தியின் உயர்ந்த எட்ட முடியாத நிலை அடைந்ததை உங்கள் பதிவில் உணர்ந்து பரவசமடைகிறேன்.
தன்னை உணர்ந்து சும்மா இருப்பதை சுகம் என்று சொன்ன ஞானிகளின் கருத்துக்களை எளிதாக எங்களுக்கு புரியும் வகையில் பாதை காட்டிய பதிவு.
இல்லை என்ற எதிர்மறை சொற்கள் மூலம் எல்லாமே நிறைய வைத்த சொல்வன்மை அற்புதம்.
தமிழை முருகன் என்று கொண்டால் அந்த தமிழாலேயே அவனை அலங்கரிக்கும் சொல் மாலை சூதல் சிறப்பான சேவை.
தங்களை போற்றுவது சரவணனைப் போற்றுவதாகவே அமையும்.
சிரம் தாழ்த்தி வணங்கி மகிழ்கிறேன். தொடர்க பக்தி மாலை.. நன்றி.
ஒருவன் தன்னை கவி என்று நினைத்துக்
கொண்டு தன் காதலிக்கு கவிதை எனும் பெயரில் என்னைப்போல் கிறுக்குவான்
அவன் கவிதை
சண்டே என்ன காலியா ,?
மண்டே என்ன ஜோலியா ?
ட்யூஸ்டே என்ன வேலியா ?
வெட்நெஸ் டே என்ன போளி யா ?
தர்ஸ்டே என்ன தாலியா?
ப்ரைடே என்ன மூவியா ?
இதற்கு அவன் காதலி புரிந்து கொள்ளும் விதம்
அதாவது நீ கேட்கிறாய் sunday நான் பிரீ யா ?
Monday வேற வேலை இருக்கா ?
Wednesday உங்கள் வீட்டில் போளி டிபன் ஆ
Thursday தாலி மாதிக்கலாமா ?
பிறகு friday மூவி போலாமா ?
இப்படித்தான் இருக்கு இவர் விளக்கம் சொன்னது 😇
நான் தாங்க மாட்டேன்.......
ஏதோ மனதில் தோன்றுவதை ஒரு வடிவில் அமைத்து பகிர்வு செய்கிறேன்......
அம்புட்டுதேன்........ அஞ்சல் அலுவலக அதிகாரியின்
புகழ்மாலை பாமாலையை விடவே ரொம்ப ரொம்ப ரொம்ப அதிகம் அய்யா
காமாக்ஷி பாதம் சுற்றும் வண்டாக
காரூண்யம் பொழிவதில் கரு மேகங்களாய் ⛈️🌧️🌨️
கற்பனையிலும் கண்ணியம் தவறா ராஜ ரிஷியாய்
அலை அலையாய் வரும் ஆசைகளுக்கு ஓர் காஷாயமாய்
பாசம் பந்தம் காணும் உயிர்களுக்கு கஷாயமாய்
காசிக்கு வேந்தனாய் காலடிக்கு
வான் நட்சத்திரமாய்
கலவைக்கு ஓர் கலங்கரை விளக்காய்
நடமாடும் கலியுக தெய்வமாய்
குரலுக்கு வாணீயின் கச்சபீயாய்
வணங்குபவர்க்கு தெய்வத்தின் குரலாய்
வாடா மலரே ...🌺🌸🌼
மீண்டும் தரணியில் பரணி பாட வருவாயோ ... 🍇🍇🍇
மூடி இருந்த கண்கள் தேடி வந்து திறந்தாய்
வாய் நிறைந்த வார்த்தைகள் அதில் முருகா எனும் தேனமுதம் தெளித்தாய் ...
காது வரை நீண்ட கண்களிலே ஞானம் எனும் அஞ்சனம் தீட்டி
காது வரை தூது போக வைத்தாய் ..
தூது போன கண்கள் காதில் ஐந்தெழுத்து ஓத வைத்தாய்
எங்கோ போகும் என் கால்கள் உன் பக்கம் நடக்க வைத்தாய் ...
எதையோ வேண்டும் கரங்களுக்கு அபயம் தந்தாய்
பொய் உடலை மெய்யென்று நினைத்தேன் ...
மெய் யான உன்னை பொய் என்றே சொன்னேன் ...
மெய்மை தனில் தாய்மை கலந்தே வாய்மை புரிய வைத்தாய் ...
வாழும் நாளெல்லாம் வரதன் உனை மறவா மேன்மை தந்தாய் ...
வேண்ட இனி ஒன்றும் இல்லை ... ஒன்றில் உனையே கண்டபின் 🦋🦋🦋
*வைரம்* பாய்ந்த நெஞ்சம் தனில் வைரம் போல் ஜொலிக்கிறாய்
உன் *நீலத்* திருமேனியிலே நீலோத்பவம் நின்று தவம் செய்யும் அழகென்ன
உன் *முத்து* பற்களில் பவழ மல்லி பாடம் கற்கும் அழகென்ன
*பவளம்* போன்ற பாதங்கள் பாற்கடல் அமுதம் பொழியும் அழகென்ன
மனதை மயக்கும் *மாணிக்கங்கள்* மகுடம் தனில் மகுடி வசிக்கும் அழகென்ன
உன் *மரகத* புன் சிரிப்பில் *கோமேதகம்* கொலுவிருக்கும் அழகென்ன
*பதுமராக* பார்வையிலே காரூண்யம் கடல் அலை கரை வந்து புரளும் அழகென்ன ?
*வைடூரியம்* வாங்கி வந்தேன் வைப்பதற்கு இடமில்லை ...
*நவரத்தினங்கள்* ஆனது உன் அழகோ கருணையோ கடாக்ஷமோ ...
எதை சொல்வேன் தாயே ...
எண்ணில் என்னில் மயக்கம் அலை மோதுகிறதே 🍇🍇🍇
தாவி வரும் கன்றுகளாய்
வாய் திறந்து பாடி வந்தோம் சங்கரா.
உன் சன்னதிக்கே ஓடி வந்தோம் சங்கரா.
நீயிருக்க உனது மக்கள்
யார் முகத்தில் போய் விழிப்போம்!
சேய் முகத்தைப் பாராயோ சங்கரா.
உன் திருவருளைத் தாராயோ சங்கரா...
ஹர ஹர சங்கர!!!
ஜய ஜய சங்கர!!!
மடப்பள்ளி வரதனை காளமேக புலவர் ஆக்கினாய்
மூளை என்ன விலை என்றே பேசும் இடையனை காளி தாஸன் ஆக்கினாய்
பவானி த்வம் தாஸே மயீ என்றவன் பவானீத்வம் பெற்றான்
வாய் பேசா சங்கரன் பஞ்சசதீ பாடினான்
முத்து சுவாமி தீக்ஷிதருக்கு அபர்ணா வாகி அவர் கடன் தீர்த்தாய் ...
பாஸ்கரராயருக்கு பஞ்சாமிருத்தில் ஊறிய ஆயிரம் நாமங்கள் தந்தாய்
உன் அருள் பெற்றவர் எண்ணிலர் போற்றுவர் தையலையே ....
நிலவு அமுதம் பொழிய மாளிகை குடிசை என்றே பார்ப்பதில்லை ...
காடு , நகரம் என்றே யோசிப்பதில்லை ...
பாரபட்சம் அறியா மதி சூடிய நீ தரம் அன்று இவன் என்று சொல்லலாமா ?
தகுதி ஏதும் இல்லா என்னை தவிர்க்க லாமா ?
தப்பே செய்யும் என்னை வெறும் உப்பே என்று ஒதுக்கலாமா ?
சொல்லடி சிவசக்தி உன் செயலுக்கு அழகில்லா செயல் செய்து விட்டு பின் புலம்பாதே .... 🦋🦋🦋
காமாக்ஷி பாதம் சுற்றும் வண்டாக
காரூண்யம் பொழிவதில் கரு மேகங்களாய் ⛈️🌧️🌨️
கற்பனையிலும் கண்ணியம் தவறா ராஜ ரிஷியாய்
அலை அலையாய் வரும் ஆசைகளுக்கு ஓர் காஷாயமாய்
பாசம் பந்தம் காணும் உயிர்களுக்கு கஷாயமாய்
காசிக்கு வேந்தனாய் காலடிக்கு
வான் நட்சத்திரமாய்
கலவைக்கு ஓர் கலங்கரை விளக்காய்
நடமாடும் கலியுக தெய்வமாய்
குரலுக்கு வாணீயின் கச்சபீயாய்
வணங்குபவர்க்கு தெய்வத்தின் குரலாய்
வாடா மலரே ...🌺🌸🌼
மீண்டும் தரணியில் பரணி பாட வருவயோ ... 🍇🍇🍇
முருகா திருப்பரம் குன்றம் தனில் திருமுறுகாட்படை தனில் தித்திக்கும் தமிழ் தனில் எழும் நறுமணம் எங்கள் இனத்தவர் விட்டு போன மணம் அன்றோ ...
உன் அன்னை அவள் சூடிய எங்கள் மணம் உங்கள் மனம் சேர தவம் செய்ததே
*காஷ்மீர் ரோஜா* 🌹🌹🌹
கந்தா ... வண்ண வண்ண ரோஜாக்கள் நாங்கள் ...
சொல்ல சொல்ல தித்திக்கும் உன் நாமம் தனில்
எண்ண எண்ண எண்ணில்லா நறுமணம்
அள்ள அள்ள குறையாமல் தர வந்தோம் ...
ஏற்றுக்கொள்வாயோ இந்த அடிமைகளை
*பார் மணக்கும் பாரிஜாதம்*
*குமரா* .... உன் பெயர் சொன்னால் தித்திக்கும் ...
உன்னை தொழும் நாங்கள் உன் போல் தித்திப்போம் ...
நல்ல நல்ல எண்ணங்கள் அள்ளி தரும் நெஞ்சங்கள் ...
உன்னைப்போல் எவருண்டு ...
எங்களால் உனக்கு நிழல் உண்டு ...
அணிவாயோ எங்களை
*காஞ்சி பவழ மல்லி*
வீழ்ந்தோம் என்றே நாங்கள் நினைப்பதில்லை
*கடம்பா* ... தரையில் மிதந்தாலும் தன்மானம் இழப்பதில்லை ...
உன் பாதங்கள் நாங்கள் அலங்கரிக்கும் பவழ மெத்தைகள்
*காசி கனகாம்பரம்*
சிவா சிவா என்றே சொல்லும் காசியில் பிறந்தோம்
சிறந்த ஊர் பூக்கள் என்றே பேர் எடுத்தோம் ...
இன்னும் சிறக்கவே உன் திருவடி சேர துடிக்கிறோம் ...
சேர்த்துக்கொள்வாயா மாயோன் மருகா ?
*திருத்தணி தாழம்பூ*
*அழகா* .... தந்தையிடத்தில் தவறு செய்தோம் ...
தவிக்கின்றோம் சாபம் பெற்றே ...
பாவம் தீர வேண்டுகிறோம் ...
எங்கள் மணம் உன் மனமதில் சேருமோ .. விடிவெள்ளி முளைக்குமோ ?
மற்ற எல்லா பூக்களும் கவிபாட அவன் கவி அது புவியில் பூத்துக் குலுங்கியதே ...🌸🌹🪷🌺🌷🌺🌸🌼
அருமைஎனக்கு பெருமையோ பெருமை
குமார சம்பவம் வாலை குமரியை மாதா ஜய ஓம் லலிதாவாக்கியதே...
ஞாயிறுகள் எல்லாம் சேர்ந்தே ஞானம் தன்னில் பானகம் செய்ததே
திங்கள் முகம் ஒன்று ஆறாய் மலர செவ்வாய் இதழ்கள் சிந்தியதே மதுர தமிழில் அம்மா வென்றே
புத்தன் முகம் காரூண்யத்தில் கற்கண்டு பல சேர்க்க
புதன் கொட்டும் தனங்கள் அங்கே தன் வதனம் இழந்ததே
குருவாய் பிறந்த குழந்தை எழிலாய் சிரிக்க
வருவாய் தரும் வியாழன் மலராய் மருவாய் மணியாய் ஒளியாய் வந்து அங்கே கருவாய் உயிராய் சிரித்தானே
வெள்ளி அங்கே புலர வேண்டதக்கது அறிவோன் வேண்டியதை வேண்டாமல் தந்தானே
சனியும் பாம்பு இரண்டும் பரமன் குழவியை மனதில் கொண்டோர் மறந்தும் தொல்லை காணார் என்றனரே
*சமரமுகத் திருச்செங்கோடு சர்ப்ப சயிலமெனில் அமரிற்படம் விரித்து ஆடாததென்னே* 🐍
*அது, குமரன் திருமருகன் முருகன் மயில்வாகனம் கொத்துமென்றே*🦚
குரல் வந்த திசை எங்கும் குமரன் சிரித்தான் நான் இருக்க பயம் ஏன் என்றே .... 🦋🦋🦋
முந்துங்கள்!!"
முந்துங்கள் பரிசை அள்ளிச் செல்லுங்கள்
ஈசனிடத்தில் *காதல் ரஸம் ...*
அவனை வணங்கா மாந்தர்களிடம் *வெறுப்பு ரஸம்*
இலக்கியத்தில் *ஞான ரஸம்* ....
மஞ்சம் எனப் பரமன் மேனியில் தவழும் பாம்புகள் மீது போலி *பய ரஸம்* ....
தலை மேல் விளையாடும் கங்கை சக்களத்தி என்றே *கோப ரஸம்* ....
ஆடல் விளையாடல் ஈசன் செய்யும் வீரங்களில் *ஆச்சரிய ரஸம் ....*
தோழிகளிடம் *ஹாஸ்ய ரஸம்*
சிவக்கும் கண்களில் தானவர்களை கொல்லும் *வெறி ரஸம்*
என்னிடம் மட்டும் ஏன் என்றும் *காரூண்ய ரஸம்* தாயே ...
*கருணா ரஸ ஸாகரம்* என்றே உனை சொல்வோர் உண்மை சொல்லும் உத்தமர்களோ *அம்மா*? 💐💐💐
குறிப்பாக கடம்ப மலர்..
முருகனுக்கு மட்டுமன்று திருமாலுக்கும் பூஜிக்க உகந்த மலர் கடம்ப மலர். கோடைக்காலத்தில் மட்டுமே மலரக்கூடியது. இந்தக் கடம்ப மரத்தின் மலர்களையும் இலைகளையும் மாலையாகத் தொடுத்து முருகனுக்குச் சாத்துவது விசேஷமானது.
மேலும் கடம்ப மரத்துக்கும் முருகனுக்குமான தொடர்பை சங்கப் பாடல்கள் பலவற்றிலும் காணலாம். `கடம்பமர் நெடுவேள்' என்று பெரும்பாணாற்றுப்படையும், `கடம்பின் சீர்மிகு நெடுவேள்' என்று மதுரைக் காஞ்சியும் சுட்டுகின்றன.
அந்தக் கடம்ப மலர் பார்த்தவர்கள் மிகச் சிலரே..
[18/11, 17:19] Chellamma: *அக்கா வணக்கம்*
*இன்று அழகு மயில் முருகனுக்கு பல ஊர் வண்ண மலர்களை கொண்டு அழகிய கதம்ப மாலை பக்தியுடன் தொடுத்து மேலும் அழகுறச் செய்து அதை நாங்கள் கண்டு களித்து முருகன் அருளை பெற்று மகிழ்ச்சி அடைய செய்தமைக்கு மிக்க நன்றி*
[18/11, 17:21] Chellamma: அய்யா வணக்கம் 🙏
சஷ்டி கவசத்தில் கந்தா கடம்பா கதிர்வேலா என்று வருமே ....... அழகான அருமையான பின்னூட்டத்திற்கு மிக்க நன்றியும் மகிழ்ச்சியும்
[18/11, 17:43] Chellamma: பூக்களால்தொகுத்த. கவிமாலை.மதுரைமல்லி.காஷ்மீர்ரோஜா.எனபூக்களின்அணிவகுப்பு.சிறப்பானகவி.
[18/11, 17:45] Chellamma: பூமாலையில் ஓர் பாமாலை.அழகன்
முருகனுக்கு அருமையான
அலங்காரம் வேலவா
அனைவரையும் காத்து அருள் புரிவாய்🙏🙏🙏
[18/11, 17:45] Chellamma: சார் கவிதையில்
அருமையான பின்னூட்டம் ...... மிக்க நன்றியும் மகிழ்ச்சியும்
[18/11, 17:47] Chellamma: அக்கா மதுரை குண்டுமல்லி தொடங்கி அனைத்து சிறந்த பூ மலர்களால் முருகப்பெருமானுக்கு அர்ச்சனை செய்து அழகான வண்ணமயமான கவிதையை பதிவு செய்தமைக்கு பல கோடி வணக்கங்களும் நன்றிகளும். முருகப்பெருமாள் அனைவருக்கும் அருள் புரிவானாக.🙏🙏🌹🌹
[18/11, 17:52] Chellamma: செல்லம்மா முருகனுக்கு பூக்களாலேயே கவி பாடி வாழ்த்தியமை அருமை 👌👌மனமகிழ்ந்த முருகன் நம் அனைவரையும் நல்லபடியாக வாழ வைப்பான்🙏🏼🙏🏼🙏🏼 வாழ்த்துக்கள் செல்லம்மா👏👏👏
[18/11, 17:53] Chellamma: இன்னைக்கு எங்க மக்கள் அனைவருமே பாராட்டி விட்டனர்
[18/11, 17:53] Chellamma: அனைத்துப் புகழும் அருமை கவிஞனுக்கே
சிருங்கார லஹரீயில் வாக்கிய லஹரீயாய் வந்த வார்த்தைகளை
ஓர் தோரணமாக்கினேன் உன் நாமாவளிகளுக்கு
அம்மா கட்டிய தோரணம் கசங்க வில்லை
மணம் இழக்க வில்லை
சிதா நந்த லஹரீயாய் சிந்தனைகள் சித்தர் ஆயினவே !
பரமானந்த லஹரீயில்
பாமாலை செய்தேன் ...
சௌந்தர்ய லஹரீயாய் சொற்கள் வந்த வண்ணம் செய்தது உன் கண் வண்ணமோ ?
உன் நாமங்கள் அம்ருத லஹரீயையும் மிஞ்சும் இனிய கௌஸ லஹரீயோ?
இல்லை சிவானந்த லஹரீயில் சங்கமிக்கும் சுந்தர லஹரீயோ ? 💐💐💐
கந்தனின் கருணை.
[19/11, 11:34] Chellamma: விண்ணோர்கள் வியந்த வள்ளிமணாளன் திருக்கோலம். எட்டு திக்கும் விழா கோலம். பட்டிதொட்டியெல்லாம் பாடல் ஒலிக்க தடபுடலாய் விருந்து வைத்தும், உண்டும் காண்போர் கண்குளிர தாம்பூல பையுடன் முருகனின் பேறு பெற்றோம் 🙏🙏🙏
[19/11, 11:34] Chellamma: ஆஹா! ஆஹா!!
தடபுடலாக திருமணம்.பிரமாதமான விருந்து.கூடவே
அருமையான தாம்பூல பை.வாழ்த்துடன் நன்றி நமஸ்தே.
🙏🙏🙏🙏🙏
[19/11, 11:36] Chellamma: அழகெல்லாம் முருகனே ... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ... தெய்வமும் முருகனே
அழகெல்லாம் முருகனே ... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ... தெய்வமும் முருகனே
... தெய்வமும் முருகனே
பழஞானப் பசியாலே ... பழநிக்கு வந்தவன் (x2)
பழமுதிர்ச்சோலையிலே ... பசியாறி நின்றவன் (x2)
... பசியாறி நின்றவன்
அழகெல்லாம் முருகனே ... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ... தெய்வமும் முருகனே
... தெய்வமும் முருகனே
குன்றெல்லாம் ஆள்பவன் ... குகனாக வாழ்பவன் (x2)
குறவள்ளிக் காந்தனவன் ... குறிஞ்சிக்கு வேந்தனவன் (x2)
பூவாறு முகங்களிலே ... பேரருள் ஒளிவீசும் (x2)
நாவாறப் பாடுகையில் ... நலம்பாடும் வேலனவன் (x2)
அழகெல்லாம் முருகனே ... அருளெல்லாம் முருகனே
தெளிவெல்லாம் முருகனே ... தெய்வமும் முருகனே
... தெய்வமும் முருகனே..
திருக்கல்யாண கோலத்தில் முருகனைக் கண்டு
திருமண விருந்து உண்டு
நிறைவு கண்டோம்
நன்று.🙏
[19/11, 12:30] Chellamma: குற்றத்திலே குமரனுக்கு கொண்டாட்டம்.தெய்வயானைதிருமணமாம்திருபரங்குன்றம்.இறைதிருமணநாளில்தங்களின்பா.சிறப்பாக இருந்தது, திருமண நாள் விருந்து படைத்துதாம்பூலபைவழங்கியது.நிறைவானவிஷயம்.
[19/11, 14:33] Chellamma: அக்கா வணக்கம்.
திருச்செந்தூரில் பத்மாசுரனை வதம் செய்து தேவாதிதேவர்களை சிறையில் இருந்து விடுவித்து அதற்கு பரிசாக தேவேந்திரன் அழகு மகள் தெய்வானையின் திருக்கரங்களை பிடித்து திருப்பரங்குன்றத்தில் தேவாதி தேவர்களின் ஆசியுடன் கடிமணம் புரிந்த காட்சிகளை நேரலையில் தங்களது செந்தமிழ் வர்ணனையில் கண்டு களித்து முருகன் திருவருளை பெற்று தாங்கள் வழங்கிய அறுசுவை விருந்தினை உண்டு களித்து கூடுதல் இணைப்பாக வழங்கப்பட்ட தாம்பூலப் பையுடன் இல்லம் வந்து அடைந்தோம்.
நன்றி அக்கா.
A dog cannot go through the process of Purification. A frog cannot go through the process of Illumination. A butterfly, a bee or a tree cannot experience Self-Realization. Only a human being is capable of using his intellect if he wishes to and get liberation from ignorance, from the misery on earth, and from rebirth. Only a human being can attain that state of Unification with the Divine, Moksha, Nirvana. However, if we do not discover what our purpose on earth is, then, we will just waste this birth. We will live and we will die and then, we will be reborn, and this will go on and on
through decades to learn, and then spend many years to earn, only to ultimately burn and then return. When will we realize that we must give before we are gone? We must spend before our end because if we don't, what we earn, others will burn. Our purpose is to realize that we are not here to run behind pleasure that comes from success and achievement, which is both momentary and transitory. None of this will be ours in our ultimate journey.
[21/11, 11:04] Chellamma: Chella madam
சோகத்தில்
பிறந்த பாட்டென்றாலும்
சுகமான ராகத்தை
அள்ளி தரும்
பாட்டு தான்.
விரக்தியில்
விழுந்த
வார்த்தைகள் ஆனால்
வீரத்தை தரும்
விதைகள் தான்.
உங்கள் கவித்திறன்
வளர்பிறையாய்
வளரட்டும்
எழுச்சி மிகு
கவிதையை
பதிவிட்டமைக்கு
வாழ்த்துகளும்
பாராட்டும். 🌹🙏🏻
M.k.m
[21/11, 11:05] Chellamma: அருமையான படைப்பு..நரை திரை காணா நல்வாழ்வு..
முகம் பாராத மேன்மையான நட்பு..
நட்பின் உயர்ந்த பரிமாணம் .
முக நக நட்பு தாண்டி
அகம் நிறைந்த நட்பு..வாழ்க..
[21/11, 11:05] Chellamma: இரவல் வாங்கிப் போட்டாலும் இதமாய் இருக்குது.. மெட்டு...
[21/11, 11:05] Chellamma: அக்கா ஆஹா என்ன ஒரு அருமையான கவிதை. தமிழ் கவி பாடும் வித்தை அறிந்து திறமை வாய்ந்த ஒரு இன்னிங்ஸ். 👌👌👌🙏🙏🙏
[21/11, 11:12] Chellamma: பிசிராந்த யாரும் கோப்பெருஞ்சோழன்
[21/11, 11:12] Chellamma: கவி ஞனின் கையில் கவிதைகள் நிறைய இருந்தால் இந்த குழப்பம் வருவது சகஜமே...... 😂
[21/11, 11:30] Chellamma: நட்பு, பிசிராந்தையார் கோப்பெரும்சோழன்நட்புக்கு இலக்கணமாக திகழ்பவர்கள். பிசிராந்தையார் மன்னனின் குணம், வீரதீர செயல்களை அறிந்து பாடல்கள் இயற்றிய பெருந்தகை. வள்ளலின் இறந்த செய்தி கேட்டு புலவர் வடக்கிருந்து உயிர்நீத்தார். தமிழுக்கு இலக்கணம் இங்கு நட்புக்கும் இலக்கணமாய் நிற்கின்றது. கண்கள் நின்னை காணவில்லை காதுகள் தான் சிறப்பை அறிந்தது. இருப்பினும் நட்பின் ஆழம் கடலின் ஆழத்தை விட பெரிதென காலம் வியக்கிறது. கவிதை கண்டேன் பெருமை கொண்டேன். நமக்குள் இருக்கும் நட்பும் வளர!!!
[21/11, 11:33] Chellamma: ஹாய் பின்னூட்டம் இப்படி அழகாகவும் அருமையாகவும் பின்னி எடுத்தால் நான் நன்றி நவில வேறுஒரு கவிதைக்கு எங்கே போவதம்மா...... நன்றி
செல்வம் வேண்டும் என்றே வேண்டினாள் என் மனைவி உன் மனைவியிடம்
குழந்தைகள் மழை நீரைப்போல் பொழிந்து வீடெங்கும் நிறைந்தன ..
எந்த லட்சுமியை வேண்டினாய் என்றே கேட்டேன் என் மனைவியிடம் ...
சந்தான லட்சுமி என்றாள் பதட்டத்தில்
பொருட் செல்வம் வேண்டின் கனகதாரா பாடி இருந்தால்
பார் போற்றும் மன்னனாகி இருப்பேன்
கண்ணா என் நிலமை அறிவாயா ... ?
உடுத்தும் துணியிலும் வறுமை
நினைக்கும் எண்ணங்களிலும் வறுமை ...
கண்களிலே கருமை ..
பொறுமை புதைந்து போனதே
போதும் வாழ்க்கை இனி வேண்டாம் யாருக்கும் என் நிலைமை ...
இதில் யாருக்கு பெருமை ...
சிறுமை கொண்ட மனமதில்
உன் நினைவும் வறுமை கண்டதே கண்ணா ...
கால சுவடி திரும்பி பார்க்கிறேன் ...
ஒரே குருகுலம் ... ஒரே கல்
பல மாங்காய்கள் ...
ஒரே தட்டு அதில் ஒரு வாய் களவம் பாதி பாதி ...
மாவடு இருவர் கடிக்க ஒருவனே அடி வாங்க
முதுகில் ஆசிரியர் ராமன் அணில் போல் பிரம்பில் மூன்று கோடுகள் போட ...
கண்ணா திரும்புமா அந்த காலங்கள் ?
மெல்ல மெல்ல துவாரகை தொட்டார் சுதாமா....
மெல்ல மெல்ல மேனி நனையக் கண்டார் ...
காவல் எடுபிடி கரம் கொண்டு தடுக்க கண்ணா என்றே கண்களில் கண்ணனை ஏந்தி யமுனையை ஓட விட்டார் கண்ணீராய்
விழுந்த அடிகள் ஏராளம் ...
உதைத்த கால்கள் பல்லாயிரம்
சொல்லிய வார்த்தைகள் எல்லாம் விஷம் ...
வேடிக்கை பார்த்தோர் மாடிகள் ஆயிரம் ஆயிரம்
*கண்ணா* ...
வாய் வறண்டு தண்ணீர் கேட்க ...
ஆரா அமுதன் அணைத்து க்கொண்டான் தன் நண்பன் அவனை ...
ருக்மணிக்கும் கிடைக்க வில்லை இப்படியோர் ஆலிங்கனம் ...
*சுதாமகா* ...
சுத்தில் போட்டு உடைத்தாலும் உடையுமோ நம் நட்பு ...
கட்டில் போட்டு படுத்தாலும் கிடைக்குமோ இத்தனை மாண்பு ...
விட்டில் பூச்சிகள் அல்ல நம் நட்பு ..
எட்டில் நிற்கும் உறவு அல்ல நம் உறவு ...
சுதாமகர் உறங்கி போனார் கண்ணன் மடியில் அன்று ...
சயனம் செய்யும் அரங்கன் உரங்கவில்லை ...
ஒத்தடம் கொடுத்துக்
கொண்டிருந்தான் வீங்கி போன நட்புக்கே 👍👍👍
Rajeswari
Rajeswari
Chandramouli
கர்ணனை அழிக்க
பல ஆயிரக்கணக்கான
ஆண்டுகள் மாறி மாறி
கடவுள் அவதாரம் எடுத்தவர்கள் தவமிருந்து
999 கர்ணன் உடல் மேல்
இருந்த கவசங்களை
அழித்தார்கள்.
கடைசி கவசம் கர்ணன்
செய்த தர்மம்.
அதை அழிக்க கடவுளான
கிருஷ்ண பரமாத்மாவினால் கூட
முடியவில்லை
ஆதலால் பிராமனராக வந்து உயிர் பிரியும் நேரத்தில் வந்து
கர்ணனிடம் தர்மத்தைப்
பெற்று கர்ணனின் உயிரைப் போக்கினார்.
ஆனால் கர்ணனின்
கொடைத் தன்மையை
பாராட்டி கர்ணன்
கேட்டுக் கொண்டதற்கு
இணங்க
பிராமனராக இருந்த தன்னை
விஸ்வரூபம் எடுத்து
கிருஷ்ண பரமாத்வாக
காட்சியளித்து
கர்ணனுக்கு
மோட்சத்தை அளித்தார்.
பல ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு
அரக்கனாக இருந்த
கர்ணன் கடும் தவம்
புரிந்து சிவபெருமானிடம்
அரிய பெரிய பல வரங்களைப் பெற்றான்.
ஆதலால் தான் அழிக்க
முடியாத கர்ணனை
சூழ்ச்சியால் கிருஷ்ணர்
அழித்தார்.
முதலில் குந்திதேவி மூலம்
நாகாஸ்திரத்தை
அர்ஜுனன் மீது ஒரு தடவைக்கு மேல்
எய்து விடக் கூடாது
என்று சத்தியம் பெற்றார்.
[23/11, 10:13] . .
எப்படி எல்லாம் வாழக்கூடாது என்றும் எடுத்துக்காட்டி உள்ளது..... பீஷ்மரும் கர்ணனும் சந்திக்கும் பொழுது .... ஆசி பெற வந்த கர்ணனிடம் துரியோதனன் படையில் நானும் நீயும்தான் தளபதியாக இருக்கிறோம்.... அதனால் தர்மம் பஞ்சபாண்டவர்கள்
பக்கம்தான் இருக்கிறது என்று எடுத்துச் சொல்லி போரை நிறுத்து என்கிறார்.... ஆசி பெற சென்ற கர்ணன் தன்னோடு சேர்த்து தளபதி என்று
பீஷ்மர் பெருமை படுத்தி
தன்னை உயர்த்தி கூறிய அதனால் பாசத்துடன் கண்ணீர் வடிக்கும் கர்ணன் பீஷ்மரிடம் :-- நீங்கள் என்னை இப்பொழுது இறக்கச் சொன்னாலும் நான் இறந்து விடுகிறேன் .... என் உயிர் நண்பனிடம் போரை நிறுத்தி விடு என்று என்னால் சொல்ல முடியாது..... என்று உறுதியாகக் கூறி விடுகிறான்...... இங்கே நாம் பார்க்க வேண்டியது நட்பின் உறுதியையும்.
தீவீரத்தையும் ஆழத்தையும் தானே தவிர.... நட்பு என்னும் மந்திரக்கோல் மாயக் கோல்..... கூடா நட்பு கேடாய் முடியும் என்று தெரிந்தாலும் ..... செஞ்சோற்றுக் கடனும் நன்றி கடனுமே மேலோங்கியுள்ளது சகோதரியே...... பின் விளைவுகள் அனைத்தும் அறிந்து நட்புக்கோர் இலக்கணம் வகுத்த கர்ணன்...... நட்புக்கு இலக்கணம் வகுத்த நல்லவனாக உயர்ந்தவனாக தெரிகிறார் நான் எடுத்துக்கொண்ட தலைப்புக்கு ஏற்றபடி பகிர்ந்து உள்ளேன்..... *NOW THE BALL IS IN UR COURT MAM*
மதுரையில் உன் ஆட்சி கண்டு சொக்கன் சொக்கிப்போகிறான்
தில்லை அவன் நடம் கண்டு நீ மயங்கி போகிறாய்
காசியில் உன் தவம் கண்டு விஸ்வநாதன் விக்கி போகிறான்
திருவண்ணாமலையில் அவன் ஜோதி கண்டு நீ விக்கித்து போகிறாய்
நெல்லையில் அவன் கொடுத்த இரு படி நெல் கொண்டு அறம் வளர்த்தே ஹரன் மனம் வென்றாய்
திருச்செங்கோட்டில் திருடி விட்டாயோ அவன் மேனியில் பாதி
மீதியும் உன் பக்கம் என்றே சந்திர கலை நெற்றி கண் செந்தூர சீமந்த வகுடு சிவந்த மேனி கொண்டே சிவமும் உன்னுள் நின்றே நடம் புரிய வைத்தாயோ
நாயகியே சிவம் நீ யே எனில் சௌபாக்கியம் பஞ்சம் காணுமோ பரமானந்தம் கரை உடைத்து ஓடாதோ 🪷🪷🪷
பிள்ளை பேறு வேண்டுவோர் எல்லாம் பெற்றனர்
பேர் சொல்ல பிள்ளைகளை ..
வரம் தந்தேன் பலருக்கு ... வரமின்றி தவிக்கிறேன் தாய்மை வேண்டி ...
சிரித்தான் சொக்கன் ...
தடாதகையே
என் பாகம் பிரியாளே
இது என்ன கவலை?
அழகாய் வேழம் இருக்க
அருகே அழகின் மறு உருவாய் குமரன் இருக்க ,
மணி அடித்தால் ஓடி வரும் மணிகண்டன் அழகின் பிம்பமாய் இருக்க
பாலா அழகின் பிறப்பிடமாய் இருக்க
அண்டங்கள் உன் பிள்ளைகளாய் இருக்க
தாய்மை வேண்டி நிற்பது நியாயமோ ?
*_ஐயனே_* ...
யாரும் நான் சுமந்து பெற்ற பிள்ளைகள் இல்லையே ....
பத்து மாதம் ...
சுமையின் சுகம் அறியேன் ...
இங்கும் அங்கும் உதைக்கும் பிஞ்சு கால்கள் வலி அறியேன் ...
சுரக்கும் பாலின் சுவை கண்டு சிரிக்கும் மழலை கண் மலர தாலாட்டு அறியேன் ...
யாழ் இனிது என்றறிவேன் ..
குழல் இனிது என்றே புரிதல் கண்டேன்...
என் மக்கள் மழலை சொல் இனிப்புக்கெல்லாம் இனிப்பன்றோ ...
பரமன் சிரித்தான் ...
பாவம் இவளும் பெண் அன்றோ ...
தாய்மை காணா விடில் தமிழும் சோரம் போகுமன்றோ ...
சொக்கன் அணைத்தான் சொக்கியை ...
சொக்கி போகும் உணர்வுகள் சுதந்திரமாய் சிரித்தன ...
தாலாட்டு பாடல்கள் தேனாக வந்தன ...
திங்கள் சூடும் இருவரும் பத்து திங்கள் கண்டனரே ...
விடி வெள்ளி முளைக்க முத்து ஒன்று வெடித்து சிதறியதே !
வேதங்கள் வெண் சாமரம் வீச
அழகன் ஆறுமுகன் ஓர் முகம் கொண்டு வெளி வந்தான் சுந்தர பாண்டியனாய் ..
மதுரை வாழ்ந்ததே மதுரம் ஓடியதே
மன்மதன் மீனாக்ஷி முகத்திலிருந்து முருகன் முகம் தாவினான் நித்தம் வாசம் புரியவே 👍👍👍
அழகுக்கு உனக்கு ஒப்பார் இல்லை
அறிவில் உனை கடப்பார் இல்லை
கருணையில் உனை வெல்வார் பிறக்க வில்லை
காரூண்யத்தில் உனை போல் இருப்போர் எதிர் பட வில்லை
தாய்மையில் தனி அதிகாரம் படைத்தவள் நீ
மெய் இன்றி பொய் சொல்லும் வஞ்சகர் நெஞ்சம் அடையாதவள் நீ ...
புரியாதாருக்கு நீ ஓர் பூகோளம்
புரிந்தோர்க்கு நீ பூக்கோலம்
அறியாதோர்க்கு நீ ஆரம்ப பள்ளி
அறிந்தோர்க்கு நீ ஓர் பல்கலை கழகம்
உனை நினைப்போர்க்கு நீ நிலா ஒளி ...
உனை நினையாதோர்க்கு நீ நித்திய புதிர் 🥇🥇🥇
சொல்லுங்
கேலி பொறுத்திடு வான்; -
எனை
ஆட்டங்கள் காட்டியும் பாட்டுக்கள் பாடியும்
ஆறுதல் செய்திடுவான்; -
என்றன்
நாட்டத்திற் கொண்ட குறிப்பினை இஃதென்று
நான்சொல்லும் முன்னுணர்வான்; -
அன்பர்
கூட்டத்தி லேயிந்தக்
கண்ணனைப் போலன்பு
கொண்டவர்
வேறுளரோ? ---
------ *பாரதி* 💐💐💐
நன் பண் கொண்டவன் என் நண்பன் என்பதில் ஐயமுண்டோ ...
சிலை என்று தொழுவோர் உண்டு ...
கற்பனை என்றே கழிப்போர் உண்டு ...
கட்டுக்கதை அவன் என்றே கடிப்போர் உண்டு
கள்வன் குள்ளன் இடையன் இருதயம் இல்லாதவன் என்றே என் நண்பனை வசை பாடுவோர் இன்னும் உண்டு
அவதூறு கேட்கும் வேளை தனில் சொல்வோர் மனம் ஏன் கண்ணா தூர் எடுப்பதில்லை ?
துர்நாற்றம் குப்பைகள் குடம் குடமாய் இருந்தும் கண்ணா ஏன் நீ அங்கே அக்னி குஞ்சு வைப்பதில்லை ?
அன்பினால் வென்றாய் என் அகம் அழிய கண்டாய் ...
வெண்ணெய் போல் நெஞ்சம் உன்னிடம் உருக கண்டாய் ...
உயர்ந்தோன் தாழ்ந்தோன் என்றே தரம் அன்று இவன் என்று காணாமல் இருந்தாய் ...
கண்ணா என் தவம் செய்தேன் நண்பனாய் நான் இங்கே உனை பெறவே ..
அந்தரங்கம் முழுதும் அறிவாய்
அந்த ரங்கம் தனில் ரங்கனாய் இருப்பவனே ...
எல்லாம் விட்டு விட நினைக்கிறேன்
ஆனால் *விட்டல விட்டல* என்றே மனம் சொல்லும் நட்பன்றோ நாம் தழைக்கும் இந்த உறவு 🙏🙏🙏
காலங்கள் கடந்தும், சிவனின் தரிசனம் கிட்டவில்லை.
அவனது வேண்டுதல்களும் ஏதும் நிறைவேறவில்லை.
கோபம் கொண்ட அவன் சைவத்தில் இருந்து, வைணவத்திற்கு மாறி விஷ்ணுவை வழிபட ஆரம்பித்தான்.
சிவன் சிலையை தூக்கி பரண் மேல் வைத்து விட்டு, புதிய விஷ்ணு சிலையை வைத்து, பூஜை செய்ய ஆரம்பித்து சாம்பிராணி, ஊதுவத்தி, ஏற்றினான்.
நறுமணம் அறை முழுவதும் பரவியது.
நறுமணத்தை உணர்ந்த அவன், பரண் மீது ஏறி, சிவன் சிலையின் மூக்கை துணியால் கட்டினான், சிவன் அந்த நறுமணத்தை நுகரலாகாது என எண்ணி!!
*கட்டிய அடுத்த நொடி, சிவன் அவன் கண்முன் தரிசனம் தந்தார்!!!*
வியந்து போன அவன் சிவனிடம் கேட்டான்;
"இத்தனை நாட்கள் உன்னை பூஜித்த போது காட்சியளிக்காத நீ, இப்பொழுது காட்சி தருவது ஏன்?"
"பக்தா! இவ்வளவு நாட்கள் நீ இதை வெறும் சிலையாக நினைத்தாய்..
இன்றுதான் இந்த சிலையில் நான் இருப்பதை முழுமையாக நம்பினாய்...
நீ உணர்ந்த அந்த நொடி, நான் உன் கண் முன் வந்து விட்டேன்!!!" என இறைவன் பதிலளித்தார்.
ஓம் நமசிவாய...
சம்பந்தன் தமிழாய்
கண்டான்
நாவுக்கு அரசன்
இறையாய் கண்டான்
சுந்தரன் தோழனாய்
கண்டான்
*அற்புதமான* வரிகள்.இறைவனின்
திருவிளையாடல்களை குறிப்பாக
உணர்த்துபவை.
அப்போது அர்ஜுனன் கிருஷ்ணனை விட இளையவராக இருக்க, அவர் தாள் பணிந்து தொடங்கிய நட்பு எனவும்,அந்த ஐவரின் ஒற்றுமை, ஓழுக்கம், சகிப்புத்தன்மை, பண்பாடு குறித்து கிருஷ்ணன் (படைத்தவனும் அவ்னல்லவா) ஒரு ஈர்ப்போடு துவக்கம் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். எனவே, குருகுலத்தில் இவர்கள் நட்பு துவங்கியது எனலாம்.
மகாபாரதத்தின் நாயகன் கிருஷ்ணர் என்பது நாம் அறிந்த ஒன்றே. அவரின் அன்பினைப் பெற பலரும் விரும்பினர். அதைப் பெரும் பேறாக எண்ணினர். கிருஷ்ணர் அனைவரையும் சமமாகவே நினைத்தாலும், அர்ஜுனன் மீதுதான் கிருஷ்ணர் அதிகப் பிரியம் வைத்திருக்கிறார் என்று பாண்டவர்கள் உட்பட பலருக்கும் மனதுக்குள் லேசாக ஒரு பொறாமை இருந்தது.
பகவான் கிருஷ்ணருக்கு அர்ச்சுனன் மீது மட்டும் ஏன் அவ்வளவு பாசம் என்று உங்களுக்கும் தோன்றுகிறதா.. அதற்கான காரணத்தை இந்தக் கதையில் பார்ப்போம்.
சூதாட்டத்தில் தோற்றதால் பாண்டவர்களுக்கு 12 ஆண்டு வனவாசமும், ஓராண்டு அஞ்ஞாத வாசமும் வாழவேண்டுமென நிபந்தனை விதித்தனர். அதனை நிறைவேற்ற பாண்டவர்கள் வனவாசத்தில் இருந்த போது, பாண்டவர்களைச் சந்திக்க கிருஷ்ண பரமாத்மா ஒருநாள் வந்திருந்தார். அதேவேளையில், பாண்டவர்களின் தாயான குந்திதேவியும் அவர்களைச் சந்திக்க வனத்திற்கு வந்திருந்தார்.
வனத்தில் பெரும்பாலும் அர்ச்சுனனும் பீமனுமே பாதுகாக்கும் பொறுப்பை ஏற்றிருந்தனர். இருவரும் இரவு பகல் மாறி மாறி பாதுகாப்பு பணியில் ஈடுபட, மற்றவர்கள் அவர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட பணிகளைச் செய்து வந்தனர்.
தங்கள் அன்னையைக் கண்ட மகிழ்ச்சியில் அனைவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர். கண்ணன் ஒரு பாறையின் மேல் அமர்ந்திருக்க, திரௌபதியுடன் பீமனும் தர்மரும் அவரது காலடிக்கு கீழே அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர். நகுலனும் சகாதேவனும் குந்தியின் மடியில் தலைவைத்துப் படுத்திருந்தனர்., இரவெல்லாம் காவல் செய்த அர்ஜுனன் களைப்பின் மிகுதியால், அவர்களுக்கு நேரெதிராக இருந்த மரத்தடியில் படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தான். கண்கள் உறக்கத்தில் இருந்தாலும், அவனது மனது அங்கு நடப்பவற்றை உள்வாங்கிக் கொண்டிருந்தது.
அந்த சமயத்தில் பருந்து ஒன்று, அதிக விஷம் கொண்ட பெரிய கருநாகத்தைத் தன் கால் நகங்களில் கவ்விப் பிடித்தபடி அவர்கள் தலைக்கு மேல் பறந்தது. குந்தி தலைக்கு நேரே பறந்தபோது, பருந்தின் கால் பிடியிலிருந்து நழுவிய நாகம், காற்றில் மிதந்து கீழ் நோக்கி வந்தது.
சத்தத்தை கொண்டே இலக்கை வீழ்த்தும் அர்ஜுனனின் சரத்தினில், நாகம் சொருகி சில அடிகள் தள்ளி விழுந்தது. குந்தி தேவியும் நாகத்திடம் இருந்து தப்பினார்."இது எப்படி சாத்தியம்?. அர்ஜூனன் உறங்கிக் கொண்டுதானே இருந்தான்".. என்று பாண்டவர்களுக்கு பிரமிப்பாக இருந்தது. அதனை உணர்ந்த கிருஷ்ணர், புன்னகையுடன் குந்தியிடம் உரையாடலைத் தொடர்ந்தார்.
அர்ஜூனன் உறங்கினாலும் அவனது மனம் விழிப்பாகவே இருக்கும். தன் மனதை முழுமையாக கிருஷ்ணரிடம் சமர்பித்தவன். அதனால் கிருஷ்ணர் அழைத்ததும், சொல்லாமலேயே அவரது மனவோட்டத்தை அறிந்து பாம்பினை நோக்கி அம்பினை செலுத்த முடிந்தது. தூங்கும்போதும் கண்ணன் நினைவாகவே இருந்த அர்ஜுனனின் மகிமையை மற்ற சகோதரர்கள் உணர்ந்து அவனை ஆரத் தழுவினர்.
ஆம்.. அர்ஜூனன் மீது கண்ணன் அதிக பாசம் வைக்க காரணம், கர்ணன் மீதான அர்ஜூனனின் சமர்ப்பணமே காரணம் ஆகும்... அதைப் பரந்தாமன் தன் வாயைத் திறவாமல், இந்நிகழ்வின் மூலம் அர்ஜுனனின் மகிமையை மற்றவர்களுக்கு உணர்த்தினார்.
ஆகவே, அர்ஜுனன், உடல், மனம், சிந்தனை முழுவதையும் கிருஷ்ணனுக்கு சமர்ப்பணம் செய்து விட்டதால் அவர்களின் நெருக்கம் அதிகமாகியது. எனவே இதை நட்பு என்பதுடன் அதையும் தாண்டிய சமர்ப்பணம், சரணாகதி என்பதாகக் கருதுவதை சரி என்கிறேன்.
இந்தப் பதிவு உங்கள் பதிவு மீது கூடுதல் தகவல் அளிக்கும் பொருட்டு அளிக்கப்படும் பின்னூட்டம் எனக் கருத வேண்டுகிறேன். மற்றபடி தங்கள் பதிவின் உள்ளடக்கம் அனைத்தும் எனக்கு உடன்பாடுதான்..
நானிலம் போற்றும் புதுமை.
“திருவடிகள் எவரும் கண்டதில்லை;கண்டவர்கள் யாரும் விண்டதில்லை
விண்டவரும் எவரும் கண்டதில்லை” என்று அதி உயர ஆண்டவனை நட்பு தொடரில் தன் அடியானையை நண்பனாகப் பாவித்த நிகழ்வு என்பது மிக அருமையான பதிவு.
எவ்வளவு பெரியவன் இறைவன அவன் என புகழ் பாடிக்கொண்டே ஒரு நண்பனாய் காதலுக்கு, கடிமணத்துக்கு தூதுவனாய் செயல்பட்ட Divine காமெடி நினைக்க நினைக்க நெஞ்சை கொள்ளை கொள்ளும்.
நண்பன் சுந்தரனுக்காக இறைவன் புரிந்த திருவிளையாடலை அபகரித்து அபூர்வ நட்பு வரிசையில் கொண்டுவந்த சாமர்த்தியம் கண்டு வியக்கிறேன். எனவே, இதுவரை தமிழ்ப் பாட்டறியேன் .. படிப்பறியேன்.. என்று நீங்கள் போட்டதெல்லாம் வேஷம் என்று இப்பதிவு புலனாக்குகிறது.
எளிமையாக, இனிமையாக, அருமையாக, பெருமையாக , சுவையாக பக்தி என்பதை நட்பின் தோழனாக்கி கவிதை படைத்த நயம் எத்தனை பாராட்டினாலும் தகும்.
வாழ்த்துகள்..
குடையும் வேலை தொடர்கிறதாம் ...
பதினைந்து நாட்கள் நாற்பத்தி ஒன்று உயிர்கள்
வெளியில் தீபங்கள் உள்ளே இருளின் ஆதிக்கம்
கார்த்திகை தீபம் அண்ணமலை ஜோதி வானைத் தொடும் மகர ஜோதி ..
உள்ளே வருமா வெளிச்சம்
உயிர்கள் பிழைக்குமா ...
அவனே வெளிச்சம்
உதவும் கரங்கள் வேண்டும் கரங்கள் கோடி கோடி ...
உள்ளம் வேண்டுதே உனை தேடி தேடி ...
குடும்பங்கள் எல்லாம் உனை நாடி நாடி
குழைகின்றோம் குற்றால நாதா ...
அடி முடி தேடும் தேவர்கள் ஆறுதல் தரட்டும் அந்த அப்பாவிகளுக்கு
உன் அருள் மழை பொழியட்டும் அவர்கள் பாவங்கள் ஒழியட்டும்
*அருணாசலா* ...
அழிக்கும் கலை உனக்கு தெரியும்
ஆதரிக்கும் கலை உனக்கு பிடிக்கும் அன்றோ 🙏
உன் சந்திரகலை சொல்கிறதே
அனைவரும் நலம் பெற்று வாழ்வார்கள் என்றே
நன்றி நன்றி முன்னேமேயே சொல்லி விட்டேன்
நந்திகள் குறுக்கே வாராமல் தொடரட்டும் வேலைகள் 🪔🪔🪔
🪔🪔🪔
முடி அங்கே தரையில் படர
குகன் ராம பாதாங்களை தொட்டான் 👣
வெடி வைத்து தகர்த்தாலும் பிரியா நட்பு ஒன்று அங்கே பிரசவித்ததே 🍇
காத்திருந்த மாதங்கள் ஓர் யுகம்
கண்களில் கங்கை ஓடியது ஓர் புறம் ...
புரம் எரித்தவன் மைந்தனோ இவன் ...
பொன்னார் மேனியன் போல் ஜொலிகின்றானே 🤔
ராமன் யோசித்தான் இருபுரமும்...
*குகனே* !
கங்கையில் Awards சேர்ப்பாயோ எங்களை என்றான் ராமன் தன் கொஞ்சும் குரலில் 🦋
*ராமா*
அக்கறையுடன் சேர்ப்பேன்
ஏக்கறையும் இல்லாதவனே
எக்குறையும் காணாதவனே
சக்கரை அன்றோ நீ சொன்ன வார்த்தைகள் ..
பத்தரை மாற்று தங்கம் எனக் கண்டேன் உனை ...
இனி ஓர் பிறவி வேண்டுமோ ?
படகோட்டி நீயன்றோ *ராமா* ...
அக்கரை கொண்டு செல்பவன் நீயன்றோ ராகவா ..
அக்கறை கொண்டவனும் நீயன்றோ ...
உனை அக்கரையில் சேர்க்க வேண்டுகிறாயே
அதர்மம் இது அன்றோ *ராமா* ?
சிரித்தான் ராமன் ... 🙂
*குகனே*!
தேன் இனிக்கும் என்றறிவேன் தினைமாவும் தித்திக்கும் என்றறிவேன் ...
உன் வார்த்தைகள் கொடுக்கும் இனிப்பு சுவை கண்டிலேன் இதுவரை
*ராமா*
உன் பாதம் கழுவ ஆணை இடு ...
உன் கால் வண்ணம் அறிவேன் ...
என் ஓடம் பெண்ணானால் உதவும் கரங்கள் என் செய்யும் ?
*குகனே*
கால்வண்ணம் உன் எண் வண்ணம் நான் சொல் வண்ணம் ஆகட்டும் ...
பெண் வண்ணம் வாடாமல் வானம் பொன் வண்ணம் மாறும் முன் கண் வண்ணம் செலுத்து உன் ஓடமதை...
கண்டது வெறும் கால் வண்ணம் என்றே எண்ணாதே ..
காட்டியது என் முழு வண்ணமுமே 🌷
கங்கை பூரித்தாள் தென்றல் தாய்மை கண்டாள்
வானம் வண்ணம் பல கண்டாள் ...
வளரும் நட்பு இது வாழும் யுகம் யுகமாய் 🙏
*ஐந்தில் ஒருவனாய் ஆக்கியதே அன்று அலர்ந்த நட்பு* 🥇
வெண்ணெய் தேடினேன் கிடைக்க வில்லை
தேடி தேடி ஓய்ந்தபோது எங்கிருந்தோ ஒரு குரல் வந்தது
ஆன்மா எனும் தயிரை உன் உடல் எனும் பானையுள் வைத்துள்ளேன்
பக்தி எனும் மத்து கொண்டு அம்பாள் பிரேமை எனும் கயிறு எடுத்து
*ஸ்ரீ மாதா ஸ்ரீ மாதா* என்று முன்னும் பின்னும் கடைந்தால்
*அம்பாள் காரூண்யம்* எனும் வெண்ணெய் கிடைக்குமே ...
ஏன் அதை தேடுகிறாய் வெளியில்.....?
குரல் வந்த திசை பார்த்தேன் யாரும் இல்லை ...
பொயின்றி மெய்யோடு நெய் கொண்டு வந்தேன் *அம்மா*
உனை நாடும் என் நா உன் புகழ் பாடும்
புகழோடு வாழ வைப்பாய் *அம்மா*
இருப்பது என் உள்ளம்
வணங்குது உன் பாத கஞ்சம்
உனை காண தேவை வஞ்சம் இல்லா நெஞ்சம் *அம்மா*
பூஜைகள் போடுவதும் தூய அன்போடு
பெயரோடு வாழ வைப்பாய் *அம்மா*
நல்ல பெயரோடு வாழ வைப்பாய் *அம்மா*
🙏🙏🙏
வெண்ணெய் தேடினேன் கிடைக்க வில்லை
தேடி தேடி ஓய்ந்தபோது எங்கிருந்தோ ஒரு குரல் வந்தது
ஆன்மா எனும் தயிரை உன் உடல் எனும் பானையுள் வைத்துள்ளேன்
பக்தி எனும் மத்து கொண்டு அம்பாள் பிரேமை எனும் கயிறு எடுத்து
*ஸ்ரீ மாதா ஸ்ரீ மாதா* என்று முன்னும் பின்னும் கடைந்தால்
*அம்பாள் காரூண்யம்* எனும் வெண்ணெய் கிடைக்குமே ...
ஏன் அதை தேடுகிறாய் வெளியில்.....?
குரல் வந்த திசை பார்த்தேன் யாரும் இல்லை ...
பொயின்றி மெய்யோடு நெய் கொண்டு வந்தேன் *அம்மா*
உனை நாடும் என் நா உன் புகழ் பாடும்
புகழோடு வாழ வைப்பாய் *அம்மா*
இருப்பது என் உள்ளம்
வணங்குது உன் பாத கஞ்சம்
உனை காண தேவை வஞ்சம் இல்லா நெஞ்சம் *அம்மா*
பூஜைகள் போடுவதும் தூய அன்போடு
பெயரோடு வாழ வைப்பாய் *அம்மா*
நல்ல பெயரோடு வாழ வைப்பாய் *அம்மா*
🙏🙏🙏
[26/11, 17:13] Chandramouli: Just few mins back I was counting on my blessings and wondering how got decides to heal me 🙏🙏
[26/11, 17:16] Chandramouli: I really have no words to express for this great service you are doing to me and others by taking us into spiritual journey . Never did I imagine I would get immersed into such a divine ocean when I was thinking I lost everything
மனிதனுடைய துன்பங்களுக்குக் காரணம் மனதை கட்டுப்படுத்தாததுதான்.. அதை கட்டுப்படுத்த தெரிந்தால் துன்பங்கள் வராது. அதை வசப்படுத்துவதற்கான சாதனம் 'தியானம்'.
யோக சாஸ்திரத்தில் எட்டு யோக அங்கங்கள் வர்ணிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. தியானம் ஏழாவது அங்கம். அதற்குமுன் யமம் , நியமம் ஆகிய ஆறு அங்கங்களையும் அனுஷ்டிக்க வேண்டும். அதை அனுஷ்டித்தவனுக்கு தியானம் ஸுலபமாக உண்டாகும்.
பகவத் கீதையில் ஆறாவது அத்தியாயத்தில் தியானத்தைப் பற்றி கிருஷ்ண பகவான் சொல்லியிருக்கிறார்:
தியானம் செய்பவனுக்கு பிரஹ்மச்சர்ய ஸங்கல்பம் விசேஷமாக தேவை. அவனுக்கு தியானத்தினால் இணையில்லாத ஆனந்தம் கிடைக்கும்.
தியானத்தை குருவின் மேற்பார்வையுடன் செய்வது உசிதம். புத்தகங்களைப் பார்த்து அனுஷ்டிப்பதால் எதிர்பார்த்த பலன் கிடைக்காது. தியானத்தில் ஈடுபட பிரசாந்தமான இடம் தேவை. விக்ஷேபத்துக்கு இடம் கொடுக்காத சூழ்நிலையில்தான் தியானத்தை செய்ய வேண்டும். தியானயோகத்தால் சித்திபெற்ற மஹாத்மாக்களில் ஸ்ரீ ஆதிசங்கரர், ஸ்ரீ ஸதாசிவ பிரம்மேந்திரர், ஸ்ரீ சந்திர சேகர பாரதி மஹா ஸ்வாமிகள் மற்றும் ஸ்ரீ அபிநவ வித்யாதீர்த்த மஹா ஸ்வாமிகளை குறிப்பிடலாம்.. இது தியானத்தின் மகத்துவம். தியானத்தை குருவிடமிருந்து கற்றுக் கொண்டு ஜனங்கள் தினசரி வாழ்க்கையில் அதை அனுஷ்டித்து சிரேயஸ்ஸை அடைவார்களாக!
நீங்கள் இந்த நவராத்திரியில் ஏதோ எழுத (கிறுக்க) ஆரம்பித்தேன் என்று கூறி உள்ளீர்கள்.
நாங்களும் அப்படித்தான் அக்காவும் நவராத்திரியின் முதல் நாளில் அந்த கவிதையை பற்றி அது ஒரு *சிறிய தூறல்* என்று நினைத்து கொண்டேன்.
ஆனால் *அந்த சிறிய தூறல் சாரல் ஆகி பின்னர் மழையாக மாறி இன்று கனமழையாக உருவாகி தமிழ் வெள்ளம் போல் பெருகி தங்களது கவிதை வெள்ளத்தில் மூழ்கி விட்டேன்*
*கடந்த ஐந்து நாட்களாக நட்பின் மேன்மை தலைப்பில் பதிவு செய்த நீங்கள் இன்று சுந்தரேஸ்வரர்* *முதியவர் போல வேடத்தில் வந்து சுந்தரரை* *ஆட்கொண்டு தன்னை பாடச் சொல்ல அவர்*
*பித்தா பிறைசூடி பெருமானே என்று பதிகம் பாடி* *கைலாயம் அடைந்த திருவிளையாடலை மிக அழகாக கவிதை புனைந்து கரை புரண்ட வெள்ளத்தில் இருந்து மிகவும் சிரமப்பட்டு கரை அடைந்தேன்*
*நட்பின் மேன்மை*
*தொடரும் என்று பதிவு செய்து உள்ளீர்கள்*
*அக்கா உங்கள் கவிதை ஊற்று ஒரு ஜீவநதி*
*உங்கள் கவிதைகளுக்கு பின்னூட்டம் அளிப்பது மிகவும் கடினமான செயலாக உள்ளது*
*எனவே நான் பின்னங்கால் பிடரியில் தெறிக்க ஓடி விட்டேன்*
*ஜுட் ESCAPE*
சம்பந்தன் தமிழாய்
கண்டான்
நாவுக்கு அரசன்
இறையாய் கண்டான்
சுந்தரன் தோழனாய்
கண்டான்
*அற்புதமான* வரிகள்.இறைவனின்
திருவிளையாடல்களை குறிப்பாக
உணர்த்துபவை.
திருப்புகழ் நெருப்பென்று அறிவோம்..
இன்று நாம் போற்றிப்புகழும் திருப்புகழ் நமக்கு கிடைக்க காரணமாக அமைந்த 24 நான்கு வருட உழைப்பை நாம் அறிவோமா? அதற்கு யார் காரணம் என்பதை வரலாறு அறியுமா?
திருப்புகழ் ஆகும். திருப்புகழில் 1307 இசைப்பாடல்கள் உள்ளன. அதாவது கிடைத்துள்ளன. இன்னமும் கிடைக்காதது பல நூறு ஆகும். இவற்றுள் 1088க்கும் மேற்பட்ட சந்த வேறுபாடுகள் உள்ளன என்று கணித்து இருக்கிறார்கள். திருப்புகழிலுள்ள இசைத்தாளங்கள் இசை நூல்களில் அடங்காத தனித்தன்மை பெற்றவை.
கப்பிய கரிமுகன்...... அடிபேணிக்
கற்றிடும் அடியவர் புத்தியில் உறைபவ
கற்பகம் எனவினை.... என்றுதான் திருமுருக கிருபானந்த வாரியார் அவர்கள் தனது அனைத்து சொற்பொழிவுகளைத் தொடங்குவார். அவர் மூலமே அடியேனுக்கும் திருப்புகழ் அறிமுகம் ஆனது.
அத்தகைய திருப்புகழ் நமக்கு கிடைக்க தனிப்பட்ட ஒரு அரசு அலுவலரின் தன்னலமற்றது தொண்டினாலும், ஆர்வத்தாலுமே காரணமாக அமைந்தது
அந்த போற்றுதலுக்குரிய அறிஞர் வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை ஆவார்.
திருப்புகழ் நமக்கு கிடைக்கவும் சுவையான ஒரு காரணமும் உள்ளது.
அவர் குறித்து ஒரு கட்டுரையை தமிழ் இந்து 9/8/14 அன்று வெளியிட்டிருந்தது.
அதை இப்போது சித்தர்களின் குரல் வாயிலாக பார்ப்போம்.....
குரல்.
வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை 1871-ம் ஆண்டு மஞ்சக்குப்பம் வழக்காடு மன்றத்தில் மாவட்ட முன்சீப்பாகப் பணிபுரிந்த காலம் அது. சிதம்பரம் நடராஜர் கோயில் சம்பந்தமான வழக்கு நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது. இந்த வழக்கில் சாட்சிக் கூண்டில் நின்ற தீட்சிதர்கள் தங்களுடைய வாதத்தில் கோவில் உரிமை தீட்சிதர் களாகிய எங்களுக்கே என்று பொருள் தரக் கூடிய திருப்புகழ் பாடலை மேற்கோள் காட்டி வாதாடினர்.
வேத நூன் முறை வழுவாமே தினம் வேள்வியால் எழில் புனை
மூவாயிர(ம்) மேன்மை வேதியர் மிகவே பூசனை புரிகோவே...
வேத நூலில் கூறப்பட்ட முறைப்படியே, தவறாமல் நாள் தோறும் யாகங்கள் செய்யும் அழகைக் கொண்ட சிறப்பான தில்லை மூவாயிரம் வேதியர்கள் மிக நன்றாகப் பூஜை செய்யும் தலைவனே....
வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை அவர்கள் அந்தப் பாடலை கேட்ட மாத்திரத்தில் சொக்கிப் போனார். என்ன பாடல் அது எனக் கேட்டார். அருணகிரிநாதர் எழுதிய திருப்புகழ் பாடல்கள் 16000 இல் ஒன்று என்று சொன்னார்கள். எங்கே அந்நூலைக் காட்டுங்கள் என்றார். ஓலைச்சுவடி ஒன்றை நீட்டினார்கள். மீதம் பாடல்கள் எங்கே.. என்று பதறினார்... எங்களிடம் இல்லை என்று கை விரித்தார்கள்.
தலங்கள் தோறும் சென்று செல்லேறிப் போன பல வழுக்கள் பொதிந்திருந்த திருப்புகழ் ஓலைச்சுவடிகள் பலவற்றைச் சேகரித்து ஒத்துப்பார்த்து, பாட பேதங்களைக் கண்ணுற்று வெவ்வேறு சுவடிகளில் காணும் வித்தியாசங்களைப் பண்டிதர்களைக் கொண்டு திருத்தி அச்சிட்டுப் புத்தக வடிவில் யாவரும் எளிதில் பெறுமாறு செய்த ஏந்தல் வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை.
(1) 1876-ம் ஆண்டு ஆறுமுக நாவலர் எழுதிய சைவ வினா-விடையில் திருப்புகழின் ஆறு பாடல்கள் இருந்தன.
(2) 1878-ம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 28-ம் தேதி அன்று காஞ்சிபுரம் புத்தேரி தெரு அண்ணாமலை பிள்ளை என்பவரிடமிருந்து 750 பாடல்கள் கொண்ட ஏட்டுச்சுவடிகள் கிடைத்தன.
(3) அதே வருடம் பின்னத்தூர் சீனிவாச பிள்ளையிடம் 450 பாடல்களும், பின்னர் அவரிடமே 150 பாடல்களும் கிடைத்தன.
(4) 20.03.1881-ல் கருங்குழி ஆறுமுக ஐயர் என்ற வீர சைவரிடமிருந்து 900 பாடல்கள் திருப்புகழ்ச் சுவடிகள் கிடைத்தன.
(5) 1903-ம் ஆண்டு திருமாகறல் என்ற ஊரில் 780 பாடல்கள் கிடைத்தன.
உ.வே.சாமிநாதையர் தமிழகமெங்கும் தமிழ் இலக்கிய ஏட்டுச் சுவடிகளைத் தேடிக்கொண்டிருந்த காலம் அது. வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளையவர்கள், உ.வே.சாவிடம் தொடர்பு கொண்டு திருப்புகழ் சுவடிகளைக் கண்டால் தெரிவிக்குமாறு வேண்டிக் கொண்டார். இதை உ.வே.சா, தனது "என் சரித்திரம்" நூலில் பதிவுசெய்துள்ளார்.
அருணகிரிநாதர் இயற்றி அருளியுள்ள திருப்புகழ் பாடல்களின் எண்ணிக்கை 16000 என வரகவி மார்க்க சகாய தேவர் தனது பாடலில்,
"எம் அருணகிரி நாதர் ஓது பதினாயிரத் திருப்புகழழ் அமுதுமே" என்ற வாக்கால் கூறியுள்ளார்.
ஆனால் வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை அவர்களின் விடா முயற்சியால் 1324 பாடல்கள் மட்டுமே சேகரிக்க முடிந்தது.
ஓலைச்சுவடிகளின் குறை களைக் களைந்து சீர் செய்வ தற்கு மஞ்சக்குப்பம் பள்ளி ஆசிரியர் சிவசிதம்பர முதலியார், சேலம் சரவணப்பிள்ளை, ஆனந்த ராம ஐயர் போன்றவர்கள் ஆற்றிய பங்கு பெரிது.
திருப்புகழ் முதல் பதிப்பை 05.06.1891 அன்று சிவசிதம்பர முதலியார் செப்பம் செய்து சீர்திருத்தி வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை அவர்களிடம் ஒப்படைத்து விட்டார். 9.04.1895-ம் ஆண்டு திருத்தம் செய்யப்பட்ட திருப்புகழ் பாடல்களை அச்சிற்குப் பதிப்பிக்கக் கொடுத்தார்.
திருப்புகழ் கட்டம் செய்யப்பட்டு அழகிய வடிவில் அச்சில் பதிப்பித்து முதன்முதலாக புத்தக வடிவில் பிள்ளையவர்கள் அப்போது பணிசெய்து கொண்டிருந்த திருத்துறைப்பூண்டிக்கு அனுப்பப்பட்டது. புத்தக வடிவில் திருப்புகழைக் கண்ட பிள்ளையவர்கள் பேரானந்தம் அடைந்தார். அதே சமயம் ஓலைச்சுவடியிலிருந்து பெயர்த்து எழுதிச் செப்பம் செய்து தந்த சிவ சிதம்பர முதலியார் அச்சு வடிவத் திருப்புகழ் புத்தகத்தைக் காணாமலேயே இறந்துபோய் விட்டார்.
வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை அவர்கள் திருப்புகழைப் புத்தக வடிவில் கண்ட அன்று தனது டைரிக்குறிப்பில் 09.04.1895-ம் ஆண்டு இவ்வாறாகக் குறிப்பிடுகிறார். கடந்த 24 வருடங்களுக்கு முன்பாக ஆரம்பிக்கப்பட்ட திருப்புகழ் பதிப்பு வேலை முடிய இவ்வளவு காலம் சென்றுள்ளது. இப்போதும் பாதி அளவே முடிந்துள்ளது என்று கவலையுடன் தமது டைரியில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளையின் விருப்பப்படி அவருடைய சமாதி, திருத்தணி கோவிலை நோக்கியபடி அமைக்கப்பட்டுள்ளது.
நாம் இன்று முருகனை நினைந்து உருகிப் பாடும் திருப்புகழ் ஒரு தனி நபர் விடா முயற்சியால் தான் என நாம் நினைக்கும்போது அய்யா வ.த.சுப்பிரமணிய பிள்ளை அவர்களின் பெருந்தொண்டு எத்தகையது என நன்றியுடன் வணங்குவோம்.
சந்த முனி யின் 1324 திருப்புகழ் பாடல்களில் மொத்தமாக 857 சந்தங்களும் அவற்றிலிருந்து 178 தாள அமைப்புகளும் கிடைத்துள்ளன. என ஓர் ஆய்வுக் குறிப்பு சொல்கிறது.
நமக்குக் கிடைத்துள்ள 1324 பாடல்களில் 857 சந்த பேதம்; 16000 பாடல்களும் கிடைத்திருந்தால்….!!
உதாரணமாக ஒரு மிக எளிய பாடல் பழனி திருப்புகழில் இருந்து பார்ப்போம்.
சந்தம்:
தனதான தந்தனத் ...... தனதான
தனதான தந்தனத் ...... தனதான
பாடல் :
அபகார நிந்தைபட் ...... டுழலாதே
அறியாத வஞ்சரைக் ...... குறியாதே
உபதேச மந்திரப் ...... பொருளாலே
உனைநானி னைந்தருட் ...... பெறுவேனோ
இபமாமு கன்தனக் ...... கிளையோனே
இமவான்ம டந்தையுத் ...... தமிபாலா
ஜெபமாலை தந்தசற் ...... குருநாதா
திருவாவி னன்குடிப் ...... பெருமாளே..
பத்மாடவீம் பஜாம: பரிமள கல்லோல
பக்ஷமலோபாந்தாம்
வலயித மூர்த்திர் பகவான்
வந்ஹி: க்ரோசோந்நதச் சிரம் பாயாத்
பத்மாடவியின் கிழக்கில் தேவியின் அர்க்கிய
பாத்திரத்தை ஏந்திப் பத்துகலைகளுடன் மண்டலமாகச் சூழ்ந்து ஒரு குரோசம் (2 1/2 மைல்)உயரம் எரிகிற பகவான் அக்னி
வெகுகாலம் காப்பாராக.
அக்னியின் கலைகள் பத்து - தூம்ரா, ஊஷ்மா, ஜ்வலினீ, ஜ்வாலினீ, விஸ்புலிங்கினீ, ஸுஸ்ரீ, ஸுரூபா, கபிலா, ஹவ்யவாஹினீ, கவ்யவாஹினீ என. (109)
மிக்க நன்றி ... முடியும் என்றால் எவ்வளவு அனுப்ப வேண்டும் என்று சொல்லுங்கள் 🙏
மிக்க நன்றி ... முடியும் என்றால் எவ்வளவு அனுப்ப வேண்டும் என்று சொல்லுங்கள் 🙏
[28/11, 22:26] Hema Latha. Thiruvasagam: Sorry sir without your permission I have posted this👆Friends I have shared this msg to show that How kind heart Ravi Sir is🙏🙏💖Jaisairam 🙏🙏
[28/11, 22:31] Chandramouli: 👏👏🙏
நம்பிக்கை வீண் போவதில்லை என்றே மீண்டும் நிரூபித்தாய் 👍
*பார்கோட் சுரங்கம்* உன் பாதாரவிந்தங்கள் நினைத்தபின் வழி விட்டதோ பல உயிர்கள் வாழ 👍
பொய்யான வாழ்வில் மெய்யாய் இருப்பது உன் கருணை ஒன்றே 👍
மெய்யான உடம்பில் பொய்யாய் இருக்கும் எண்ணங்கள் கருகி விடுவதும் உன் அருளே 👍
உயிர் மெய் எழுத்தே மெய்யில் உயிராய் இருக்கும் அணங்கே👍
உள்ளம் நிறைந்து போனதம்மா இன்று உன் கருணை மழையில் நனைந்து 👍
சொல்கிறோம் தினம் தினம் உன் நாமம் நினைந்து 👍🦋🦋
[29/11, 16:09] V Rajeswari: Really he is great.
..கனிகளின் பிழிவே! கறந்தபாற் சுவையே! கழறிட அரியவோர் கனவே!
அரும்பிடும்மலருள் ஒளிந்துறை மணமே! அருவிபாய்ந் திசைத்திடும் ஒலியே!
..அலைந்திடு தென்றல் அளித்திடும் சுகமே! மலையிடை வளருகற் பகமே!
சுரும்பதுமலரை வலம்வரும் வகையாய்த் தொண்டனேன் இங்ஙனம் தொடர்ந்து
..துதிபல வடித்துத் தொழுதிடல் கண்டுன் திருவுளம் மகிழ்ந்தெனக் கருள
விரும்பிநீஇசையா விடினும்நான் விலகேன் வேறொரு வழியிலை இவனை
..விதிவிலக் காகக் கருதுவோம் என்றிவ் வீணனுக் குதவிடக் குறியே
தாயான கௌஸல்யா மகனை ராமபத்ர என்று அழைத்து வந்தாள் .இது தாயின் வாத்ஸல்யம் நிரம்பியதாக உள்ளது.
சிற்றன்னை கைகேயி ராமச்சந்த்ர என்று அழைப்பாள் .குழந்தையாக இருந்தபோது ஸ்ரீ ராமன் ஆகாயத்தில் இருக்கும் சந்திரன் வேண்டும் என்று அழுதபோது கைகேயி ஒரு கண்ணாடியில் சந்திரனின் பிம்பத்தை காண்பித்து ஸமாதானப் படுத்துகிறாள்.இந்த காரணத்தினால் ராமச்சந்த்ர என்ற பெயர் பொருத்தமாக உள்ளது.
ப்ரம்ம ரிஷிகளான வசிஷ்டர் ஸ்ரீ ராமனை பரதத்துவம் என்று அறிந்து வேதஸே என்று அழைத்தார் .
அயோத்யா நகரத்து ப்ரஜைகள் எல்லோரும் எங்களுடைய ரகுவம்ஸத்து அரசன் என்ற அர்த்தத்தில் ரகுநாத என்று அழைத்து வந்தனர் .
ஸீதாதேவி நாத என்றே அழைத்து வந்தாள் .அப்படி அழைப்பதற்கு ஸீதாதேவிக்கு மட்டுமே உரிமை உண்டு.
மிதிலை நகரத்து மக்கள் அனைவரும் எங்களது ஸீதாதேவியின் பதி என்ற அபிமானத்தினால் ஸீதாயபதயே என்று கூறி வந்தார்கள்.
அந்த ஸ்லோகம் : --
ராமாய ராமபத்ராய ராமச்சந்த்ராய வேதஸே
ரகுநாதாய நாதாய ஸீதாய பதயே நம :... !!!
இது மிகவும் ப்ரஸித்தமான ஸ்லோகம் .ஆனால் இந்த பத ப்ரயோகங்களில் இருக்கும் உள் அர்த்தம் மனதைத் தொடுவதாகும் .
இப்படிப்பட்ட ராமனுக்கு நமஸ்காரங்கள்.
ஸ்ரீ ராம ஜெய ராம
ஜெய ஜெய ராமா !
ஜெய் ஸ்ரீ ராம்.
ஜெய் ஸ்ரீ ராம்...
🙏🙏🙏🙏🙏
*கட்டாயம் படிக்க*
*1. அஜீர்ணே போஜனம் விஷம்.*
முன்பு சாப்பிட்ட மதிய உணவு ஜீரணமாகவில்லை என்றால்.. இரவு உணவை உட்கொள்வது விஷம் உட்கொண்டதற்கு சமம். பசி என்பது முந்தைய உணவு ஜீரணமாகிவிட்டது என்பதற்கான அறிகுறியாகும்
*2. அர்தரோகஹரி நித்ரா.*
சரியான தூக்கம் பாதி நோய்களை குணப்படுத்தும்..
*3 முத்கதலி கடவயாலி.*
அனைத்து பருப்பு வகைகளிலும், பச்சை கிராம் தான் சிறந்தது. இது நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை அதிகரிக்கிறது. மற்ற பருப்பு வகைகள் அனைத்தும் ஒன்று அல்லது வேறு பக்க விளைவுகளைக் கொண்டிருக்கின்றன.
*4. भगनाsthi-சந்தானகரோ லசுனঃ.*
உடைந்த எலும்பைக்கூட இணைக்கும் பூண்டு..
*5. அதி சர்வத்ர வர்ஜயேத்.*
எந்த ஒரு பொருளையும் அதிகமாக உட்கொண்டால், அது சுவையாக இருப்பதால், அது ஆரோக்கியத்திற்கு நல்லதல்ல. மிதமாக இருங்கள்.
*6. நாஸ்தி மூலமநௌஷதம்.*
உடலுக்கு எந்த மருத்துவ குணமும் இல்லாத காய்கறிகள் இல்லை..
*7. ந வைத்யঃ பிரபுராயுஷঃ ।*
எந்த மருத்துவரும் நீண்ட ஆயுளைக் கொடுக்க முடியாது. (மருத்துவர்களுக்கு வரம்புகள் உள்ளன.)
*8. சிந்தா வியாதி பிரகாசாய்.*
கவலை ஆரோக்கியத்தை மோசமாக்கும்..
*9. வியாமஶ்ச சனைঃ ஷனைঃ।*
எந்த உடற்பயிற்சியையும் மெதுவாக செய்யுங்கள்.
(வேகமான உடற்பயிற்சி நல்லதல்ல.)
*10. அஜவத் சர்வணம் குர்யாத்.*
உங்கள் உணவை ஆடு போல மெல்லுங்கள்.
(உணவை அவசரப்பட்டு விழுங்க வேண்டாம்.
உமிழ்நீர் முதலில் செரிமானத்திற்கு உதவுகிறது.)
*11. ஸ்நானம் நாமம் மனப்ரசாதனகரந்துঃ ஸ்வப்ன-வித்வம்ஸனம் ।*
குளியல் மன அழுத்தத்தை நீக்குகிறது.
கெட்ட கனவுகளை விரட்டுகிறது..
*12. ந ஸ்நானமாசரேத் புக்த்வா.*
உணவு உட்கொண்ட பிறகு உடனடியாக குளிக்க வேண்டாம். (செரிமானம் பாதிக்கப்படுகிறது).
*13. நாஸ்தி மேகசமம் தோயம்.*
தூய்மையில் எந்த தண்ணீரும் மழைநீருக்கு நிகரில்லை.
*14. அஜீர்ணே பேஷன் வாரி.*
அஜீரணம் இருக்கும் போது வெற்று நீர் அருந்துவது மருந்தாக பயன்படுகிறது.
*15. சர்வத்ர நூதனம் சஸ்தம், சேவகன்னே புராணம்.*
எப்பொழுதும் புதியவற்றையே விரும்புங்கள்..
அதேசமயம் அரிசியும் வேலைக்காரனும் வயதானால்தான் நல்லவர்கள்.
*16. நித்யம் ஸர்வ ரஸ பக்ஷ்யாঃ ।।*
ஆறு சுவைகளும் உள்ள உணவை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.
(அதாவது: உப்பு, இனிப்பு, கசப்பு, புளிப்பு, துவர்ப்பு மற்றும் காரமானது).
*17. ஜதரம் பூராயேதர்தம் அன்னைர், பாகம் ஜலென் ச.*
*வாயோঃ சஞ்சரணார்த்தாய சதுர்தமவஷேஷயேத் ।।*
உங்கள் வயிற்றில் பாதியை திடப்பொருட்களால் நிரப்பவும்.
(கால்பங்கு தண்ணீர் மற்றும் ஓய்வு காலியாக விடவும்.)
*18. ভுக்த்வா ஷதபதம் கச்சேத் யதிச்ছேத் சிரஜீவிதம் ।*
உணவு உட்கொண்ட பிறகு சும்மா உட்காராதீர்கள்.
குறைந்தது அரை மணி நேரமாவது நடக்கவும்.
*19. க்ஷுத்சாதுதாம் ஜனயதி.*
பசி உணவின் சுவையை அதிகரிக்கும்..
இன்னும் சொல்லப்போனால், பசிக்கும் போது மட்டும் சாப்பிடுங்கள்.
*20. சிந்தா ஜரா நாம மனுஷ்யாணாம்*
கவலை முதுமையை துரிதப்படுத்தும்..
*21. சதம் விஹாய போக்தவ்யம், சஹஸ்ரம் ஸ்நானமாசரேத்.*
சாப்பாட்டுக்கு நேரமாகும்போது, 100 வேலைகளைக் கூட ஒதுக்கி வைக்கவும்.
*22. சர்வதர்மேஷு மத்யமாம்.*
எப்போதும் நடுத்தர பாதையைத் தேர்ந்தெடுங்கள். எதிலும் தீவிரம் காட்டுவதை தவிர்க்கவும்
*நமது முனிவர்களால் சமஸ்கிருதத்தில் பொன் ஞான வார்த்தைகள்.*
*உங்கள் அன்புக்குரியவர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.*
ஒரு சிறிய கிராமம் மத்தியில் அழகான ஒரு கிருஷ்ணர்
கோவில். அர்ச்சகரும், அவரிடம் வேலை பார்த்து வரும் சிறுவன் துளசிராமனும், காலை நான்கு மணிக்கே
கோவிலுக்கு வந்து விடுவார்கள். துளசிராமனுக்கு கோவில் தோட்டத்து பூக்களை எல்லாம் பறித்து, மாலையாகத் தொடுத்து தர வேண்டிய பணி.
.
கிருஷ்ண பகவானே கதி என்று கிடக்கும் துளசிராமனுக்கு, அந்தப் பூப்பறிக்கும் நேரமும் கிருஷ்ணனின் நினைப்பு தான். "கிருஷ்ணார்ப்பணம்” என்று மனதுள் சொல்லியபடியே பூக்களை தொடுப்பான். பத்து, பதினைந்து மாலைகள் கட்டி முடித்தவுடன், ஏதோ அவனே கிருஷ்ணருக்கு சூட்டி
விடுவது போன்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டு, தான் தொடுத்த மாலைகளை அர்ச்சகரிடம் கொடுத்து
விடுவான்.
.
கிருஷ்ணரின் சிலைக்கு மாலை சூட்ட போனால், ஏற்கனவே ஒரு புது மாலையுடன் கிருஷ்ணர்
சிலை பொலிவு பெற்று இருக்கும். அதைப் பார்த்த அர்ச்சகருக்கு, இது துளசிராமனின் குறும்பாக இருக்குமோ என்று சந்தேகம். அவனைக் கூப்பிட்டு, "துளசிராமா, இது எல்லாம் அதிகப்ரசங்கித்தனம்;
நீ மாலை கட்ட வேண்டுமே தவிர, சூட்டக் கூடாது” என்று கண்டித்தார்.
.
"
விழவே இல்லை. "நாளையில் இருந்து அண்டாக்களில் தண்ணீர் நிரப்பும் பணியைச் செய். பூ கட்ட வேண்டாம்”
கட்டளையாக வந்தது .இதுவும் இறைவன் செயல் என்று, துளசிராமன் நீர் இறைக்கும் போதும், தொட்டிகளில் ஊற்றும் போதும், "கிருஷ்ணார்ப்பணம்” என்று மனம் நிறைய சொல்லிக் கொள்வான். மனமும் நிறைந்தது.
சிலைக்கு அபிஷேகம் செய்ய அர்ச்சகர் வரும் முன்பே,
அபிஷேகம் நடந்து முடிந்து, கருவறை ஈரமாகி இருக்கும். நனைந்து, நீர் சொட்டச் சொட்ட கிருஷ்ணர் சிலை சிரிக்கும்.
.
அர்ச்சகருக்கு கடும் கோபம், "துளசிராமா, நீ அபிஷேகம்
செய்யும் அளவுக்கு துணிந்து விட்டாயா. உன்னோடு பெரிய தொல்லையாகி விட்டதே” வைய்ய ஆரம்பிக்க.
துளசிராமன் கண்களில் கண்ணீர். "ஸ்வாமி, நான் அண்டாக்களை மட்டும் தான் நிரப்பினேன். உண்மையிலேயே கிருஷ்ணனுக்கு எப்படி அபிஷேகம் ஆனது என்று எனக்கு தெரியாது" என்றான்.
அவ்வளவு தான். அர்ச்சகர் மறு நாளே அவனை
மடப்பள்ளிக்கு மாற்றி விட்டார்.
.
பிரஸாதம் தயாரிப்பு பணிகளில், ஒரு சிற்றாளன் ஆனான். இங்கும் காய் நறுக்கும் போதும் அவன்,
"கிருஷ்ணார்ப்பணம் ” என்றே தன்னுடைய செய்கைகளை கடவுளுக்கே காணிக்கை ஆக்கினான்.
அன்று முன்னெச்சரிக்கையாக, அர்ச்சகர் சன்னிதானத்தை பூட்டிச் சாவியை எடுத்துச் சென்று விட்டார்.
.
மறு நாள் அதிகாலையில் சந்நிதிக் கதவைத் திறக்கும்
போதே கண்ணன் வாயில் சர்க்கரைப் பொங்கல்
நைவேத்யம். மடப்பள்ளியில் அப்போது தான் தயாராகி, நெய் விட்டு இறக்கி வைக்கப்பட்டு இருந்தது.
அதற்குள் எப்படி இங்கு வந்தது ? நானும் கதவைப் பூட்டி தானே சென்றேன். பூனை அல்லது எலி கொண்டு வந்திருக்குமோ ?
.
துளசிராமனுக்கு எந்த வேலை தந்தாலும், அந்தப் பொருள் எப்படியோ எனக்கு முன்பே இங்கு வந்து விடுகிறதே. அவன் என்ன மந்திரவாதியா ? என்று குழம்பினார் அர்ச்சகர். இன்று எதுவும் கண்டிக்கவில்லை. ”துளசிராமா, நாளை முதல், நீ
வாசலில், பக்தர்களின் செருப்பை பாதுக்காக்கும் வேலையைச் செய். நீ அதற்குத் தான் சரியானவன்"
என்று கூறினார்.
.
பூ, நீர், பிரஸாதம் – எல்லாம் நல்ல பொருட்கள் சந்நிதிக்கு வந்து விட்டன. இனி என்ன ஆகிறது
என்று பார்ப்போம் – இது தான், அர்ச்சகரின் எண்ணம்.
இதையும் கடவுள் விருப்பம் என்று ஏற்றுக் கொண்ட துளசிராமன், அன்று முதல் வாசலில் நின்று இருந்தான்.
அதே, "கிருஷ்ணார்ப்பணம்" என்று சொல்லிக் கொண்டே, அந்த வேலையையும் செய்து கொண்டு இருந்தான்.
.
இன்றும், அர்ச்சகர் சந்நிதானத்தை பூட்டி, சாவி எடுத்துக் கொண்டு சென்றார். மறு நாள் காலை சந்நிதி கதவு திறந்ததும், அர்ச்சகர் கண்ட காட்சியை கண்டு, உடல் எல்லாம் அவருக்கு நடுங்கத் தொடங்கியது.
.
"இதென்ன கிருஷ்ணா, உன் பாதங்களில் ஒரு ஜோடி செருப்பு. பாதகமலங்களின் பாதுகையின் பீடத்தில், சாதாரண தோல் செருப்பு. எப்படி வந்தது ?"
துளசிராமன் எப்படிப்பட்டவன் ஆனாலும், சந்நிதிப் பூட்டைத் திறந்து, இப்படி செருப்பை வைக்க யாருக்குத் தான் மனம் வரும் ? ஆச்சரியம், அச்சம், அர்ச்சகருக்கு வேர்த்துக் கொட்டியது.
.
அப்போது. எங்கிருந்தோ ஒரு குரல், "அர்ச்சகரே, பயப்பட வேண்டாம். அந்த துளசிராமனுக்கு, நீ எந்த வேலை தந்தாலும், அவன், "கிருஷ்ணார்ப்பணம்" என்று
எனக்குக் காணிக்கையாக்கி விடுகிறான். அப்படி அன்போடு அவன் தரும் காணிக்கையை நான் மனமுவந்து ஏற்றுக் கொண்டேன். நினைவெல்லாம் எங்கோ இருக்க செய்யும் பூஜையை விட, எதை செய்தாலும், எனக்குக் காணிக்கை ஆக்குபவனின்
அன்பை நான் ஏற்றுக்கொண்டேன். துளசிராமன் ஒரு
யோகி. அவன் அன்பு எனக்குப் பிரியமானது" என்றார் பகவான்.
.
கிருஷ்ண பகவானின் இந்தக் குரல் கேட்டு, வாசல் பக்கம் ஓடி வந்து, அந்த யோகி துளசிராமனின் கால்களில் நெடுஞ்சாண்கிடையாக விழுந்து வணங்கினார் அர்ச்சகர்.
.
ஆம். நாம் எந்த வேலை செய்தாலும், அதை நம் கிருஷ்ணருக்கு அர்ப்பணம் செய்தால், அதை
அவர் மனமார ஏற்றுக் கொள்வார்.
.
சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்
எத்தனையோ விஞ்ஞானம்
எத்தனையோ புதுப்புது கருவிகள்
எத்தனையோ யோசனைகள்
எத்தனையோ ஆராய்ச்சிகள் ...
எல்லாம் தோல்வி கண்டதே உன் அருள் இன்றி
இதயங்கள் கணத்தன விம்மின
எந்நேரமும் கதித்தகப்பு
வேலை வெங்காலன் விட காத்திருக்க
*அம்மா*
அங்கே பணி செய்யும் தொழிலாளிகள்
தங்கள் மனத்தில் நின்கோலம் குறித்தார்களோ ?
நின் குறிப்பறிந்து
மறித்தார்களோ மறலிவருகின்ற நேர்வழி; ....
வேழனுக்கு வேலை தந்தாயோ ?
அவன் வாகனம் ஒன்று போதும் என்றே கண நாதன் நினைத்து
தன் எலி தனை சுரங்கத்தில் வலைய வர வைத்தானோ ?
எலி அழுத்தம் கண்டே வளைந்து *எளிவளை* ஆனதோ ...?
சுரங்கத்தில் சுவாசம் வர வைத்தே
உன் முகப் புன்னகையை அனைவருக்கும் பிரசாதமாய் அள்ளிதாயோ *அம்மா* ?
நன்றி சொல்ல ஆதிசேஷன் தரும் ஆயிரம் நாவும் போதாதே *அம்மா*
என் செய்வோம் ? 💐💐💐
30th November
*Maintain Unbroken Awareness of God*
The holiest of holies, the purest of the pure, is the incessant awareness of God. Those who have planted such awareness in their heart are really blessed. That effort is truly faultless which is made with such uniform awareness. Such awareness will gradually mitigate all ego. For practical purposes you may have to say ‘I’ and ‘mine’, but in your heart of hearts God should be the only occupant. Have a daily ‘darshan' of Maruti; His grace will help maintain constant awareness of God, as a miser has of money. A person gone on an errand constantly maintains awareness of returning time, so should one remain in this world, ever mindful of God, one’s true home. This awareness should be maintained, above all the vicissitudes of life. Never hurt anyone’s heart, while going by the way of the world. For one’s own part, one should take both regard and disregard in one’s stride. Ceaseless awareness of Rama will help you maintain the tendency towards good moral behaviour.
Surrender to Rama in the implicit faith that Rama is your sole relative, friend, philosopher, and guide, your everything. Listen to this dictum, that you should dedicate yourself to Rama, body and soul. Make God your all in all, for He is the very embodiment of compassion. Such single-minded dedication becomes easy if one forsakes all doership. Belong henceforth to Rama, leave all your anxiety to Him; for, if you throw yourself on someone’s mercy, your care automatically becomes his. Be in perfect peace in the trust that He understands your interest better than you yourself do. Dedication to Him is the correct means to overcome desire for worldly pleasures. Even after doing our utmost, we have still achieved no peace, no contentment; so let us take recourse to Raghupati, for He alone can remove our misery, our discontent. So henceforth, let us take Rama as our Lord, and think of no one else.
Dedicate yourself, including your ego, to Rama. Go ahead with this conviction at heart that He is your very last resort. Whatever you have done so far, dedicate everything to Him. Whatever happens is done by God in our own interest; so the situation He gives should be accepted without demur. That worldly man is blessed who dedicates himself and his ego to Rama.
* * * * *
29th November
*Awake at the Right Time and Take the Right Path*
Every action begins with an object, that is, a desire. Life itself similarly begins with desire. The rise of the Ganga is in a pure driblet; similarly, although we owe birth to polluted desire, the remote, original source, the Ultimate Reality, is perfectly pure. At early age the mother teaches the child to pray, ‘May my motives be pure and selfless, O God!’ Later, this pure, innocent child becomes polluted with venal and selfish desires. Just as the later polluted water of the Ganga can be clarified by using alum, the polluted mind of a grown-up man can be purified by planting in it the feeling that Rama is the doer. This feeling makes the dissolved and suspended ego settle down as sediment, and clarifies mental outlook. It doesn’t help much to quieten the mind with the thought that the present suffering is the consequence of some previous action, because we still continue to pile up actions, and as it were, provide reason for the next life. If we sincerely desire to avoid rebirth, we must suitably conduct ourselves in the present life, by destroying all desire.
It is a completely mistaken notion that people who possess wealth, power, and a plethora of ‘pleasurable’ things are happy. Actually, these things are but a burden unless based on sound faith in God. The apparent pleasure of some people in worldly matters is like swelling over the body mistaken to be a healthy plumpness. Therefore, really speaking, worldly life is unhappy for everyone.
With increasing age, a man’s business in the world expands, calls for increasing attention, and detracts the mind farther from God. Desire multiplies instead of diminishing, and forms the basis for a subsequent birth. It is therefore necessary to wake up early and devise a way out. Actually, this way is very easy and straightforward, and has been clearly pointed out by the saints time and again. Start walking along that path; God is eagerly waiting to help you further. It is upto you to show some interest, some determination, some eagerness; you can trust God to do the rest for you.
You admit verbally that you are convinced, but do not put it into practice; nor do you tell what is unconvincing; what can be done in this situation? I would repeat, wake up in time, and follow the right path.
* * * * *
28th November
*Purify Yourself Inwardly to See God*
If we investigate the root cause for birth, it can be traced to desire of one kind or another. We thus find ourselves trapped by desire in the maelstrom of birth and death. It is futile to seek arguments and try to probe whether desire came first or birth. It is like posing the question, which preceded, the tree or its seed. Whatever that may be, the fact remains that the cycle of birth and death goes on. We should, in brief, free ourselves of worldly desire.
When we see a shadow pass across, we conclude that someone has passed. The world is like a shadow, the basic fact being God. Let us try to recognize Him. Although He is all-pervading, we cannot see Him because our eye-sight is clouded by worldliness. We can only see Him when our eyesight, that is, our outlook, is cleansed of that worldliness. If, for instance, one looks on a woman, she will be seen as one’s impulse may be; to a lustful man she will appear amorous, while a noble man will feel motherly regard for her. So, without a pure, selfless heart one will not notice the immanence of God in everything. While trying to perceive God everywhere, one should not overlook His presence in one’s own self. Both kinds of awareness have to be practiced simultaneously.
Obey the sadguru; this destroys ego. Saints somewhat deprecate rigid conformity to religious practices, for the possibility of a rise of self-righteousness; whereas, doing what the sadguru advises precludes that possibility. An objection may be raised here that the sadguru, too, advises nama-smarana, that is, some kind of action. A man suffering due to overeating went to a physician to seek relief. He was given three powders to be taken at stated intervals. ‘But, doctor,’ he protested,’ on the one hand you advise me not to eat anything, and, in the same breath, you ask me to take these powders! How can we reconcile your instructions?’ The doctor replied, ‘These powders have to be taken to counteract the effect of previous overeating.’ Similarly, the action of nama-smarana is advised for removing the effect of previous actions, which tended to create the rise of the sense of ego and doership. The sadguru reduces our love for sense-pleasures and creates relish for nama.
* * * * *
27th November
*Worship Saguna, Being Conscious of Nirguna*
Suppose we want to go to a certain place. We take the appropriate train, and alight when the proper station is reached. Similarly, although we remember that God is ultimately, abstract, without form or attributes, we have to assume Him to be saguna. When a man forgets himself in saguna devotion, the ego and the saguna form of God both disappear; and what remains is the true, abstract Ultimate Reality, the nirguna God. Therefore, one should understand the truth and yet practice devotion to saguna. If one forgets oneself while practicing saguna devotion, is it not the same as nirguna upasana? A person who has fever loses taste for food, finds everything bitter; similarly, because our entire outlook is thoroughly vitiated by being oriented to the senses, we are not genuinely interested in either saguna or nirguna.
We have some funny ideas about paramartha. Complete ignorance is better than mistaken notions. The sun has been there before, is there today, and is going to be there in the time to come. Consequently, we take him for granted, almost overlook him. A like attitude grows up about God. A nonbeliever may say, ‘There is no God; show Him if you claim that He exists.’ Actually, even he admits the existence of God, though he may call Him by different names, Nature, the powers that be, etc. Then whatever he accepts to exist, should be regarded as God.
A man cannot write down all that he knows; the reader cannot assimilate every word he reads, nor can he explain all that he has understood; nor again, can the listener grasp everything he hears. Therefore, there is no proof as perfect as personal experience. Experience teaches that all doership finally rests with God; so all that one can seek, is to stick to duty.
The saints observed that prapancha and paramartha are imagined to be in conflict with each other. They synthesized the two, and advised doing prapancha, while keeping aware of God by ceaseless nama-smarana. So, I say again, be in nama-smarana while you go through worldly life; keep firm faith in nama and, without deviating from it, you may do what practical life demands. Nirguna is not perceptible, not comprehensible, so it manifests itself either as divine incarnations or as saints.
* * * * *
18th NOVEMBER
*The Great Power of Faith*
To be hypercritical is a sign of common human body-based approach. When a customer starts being critical and idly curious, the shopkeeper concludes that the customer is not at all a serious purchaser. This also applies to an aspirant in the spiritual quest. Arjuna fell into doubt and wordy, bookish discussion, regarding whether it would be proper to assail with arrows his seniors and teachers who confronted him on the battleground. When he saw the vision of the cosmic manifestation of the shape of things to come, he got out of the delusion, and realized the proper nature and assessment of life, and got the proper valuation of things.
_Maya_ primarily creates the delusion of one’s own doership. ‘How, without some sense of doership, can there be any urge to action?’ we reason; and then, sometimes, we do not hesitate to do what is clearly immoral. We should remember that even ‘religious’ acts do not help one to be absolved of sin; even ‘meritorious’ acts lead to rebirth. We continue to remember that we have surrendered everything to God. When suffering from misery, we attribute it to our previous acts, or the horoscopic position of planets, or the ‘destiny’; but we forget that everything is directed, controlled, by God. Can a man say why and how he has lived till today? Is it not merely because God has willed it so? So, understand that it is God who is directing all affairs; it is He that has the last word in everything.
God made this universe, and He is immanent in everything. He is all bliss. He is in us, too. Why is it, then, that we at all experience misery? The simple answer is that we do not maintain awareness of Him, do not look for Him in everything, do not seek Him with a faithful, doubt-free mind. Faith is the very foundation of all mystical search; it is a force incomparable in its potency. What faith can achieve, action may not. Scholarship, intelligence, art, are like rat burrows in a house; faith usually trickles and gets lost through them. The learned seldom agree with each other, so their thoughts only unsettle our faith. So we should inculcate patience resulting from firm faith. The royal road is to believe that _nama_ is God, and to remain in constant _nama-smarana_.
* * * * *
Sanskrit Version:
सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्यास्ते सुखं वशी।
नवद्वारे पुरे देही नैव कुर्वन्न कारयन्।।5.13।।
English Version:
sarvakarmaaNi manasaa
samnyasyaase sukham vashii |
navadvaare pure dehii
naiva kurvanna kaarayan ||
Shloka Meaning
The state of the yogi who has mentally renounced all ations is described in this shloka.
Mentally renouncing all actions and self controlled, the embodied being rests happily in the nine gate city
(body) neither acting nor causing others to act.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
युक्तः कर्मफलं त्यक्त्वा शान्तिमाप्नोति नैष्ठिकीम्।
अयुक्तः कामकारेण फले सक्तो निबध्यते।।5.12।।
English Version:
yuktah: karmaphalam tyaktvaa
saahtimaapnoti naisthikiim |
ayuktah: kaamakaareNa
phale sakto nibaDhyate ||
Shloka Meaning
The different results of Nishkama (work without results) karma and Sakama (work expecting results) karma are stated in this shloka.
The harmonised yogi, abandoning the fruits of actions attains final peace, while the non united one impelled by desire
for the fruits of action is bound.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
कायेन मनसा बुद्ध्या केवलैरिन्द्रियैरपि।
योगिनः कर्म कुर्वन्ति सङ्गं त्यक्त्वाऽऽत्मशुद्धये।।5.11।।
English Version:
kaayena manasaa budhyaa
kevalairindriyairapi |
yoginah: karma kurvanti
sangam tyaktvaatmashuddhaye ||
Shloka Meaning
The word sangam used in this shloka means attachment.
The devotees of karmayoga act for self purification with body, mind, intellect and also senses,
abandoning all attachment.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
ब्रह्मण्याधाय कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा करोति यः।
लिप्यते न स पापेन पद्मपत्रमिवाम्भसा।।5.10।।
English Version:
brahmanyaaDhaaya karMaNi
sangam tyaktvaa karoti yah: |
lipyate na sa papena
padmapatramivaamBhasaa ||
Shloka Meaning
In this shloka, Shri Krishna explains how to act without being bound by Karma
He who acts placing all actions in the eternal Brahman, giving up attachment, is unaffected
by sin like the lotus by water.
Jai Shri Krishna 🌺
*BHAGAVAD GITA AS IT IS*
*Title: Contents of the Gita Summarized*
*Chapter 2 Sloka 63*
👉🏻 *BG Sloka 2.63*
क्रोधाद्भवति सम्मोहः सम्मोहात्स्मृतिविभ्रमः ।
स्मृतिभ्रंशाद्बुद्धिनाशो बुद्धिनाशात्प्रणश्यति ॥ ६३ ॥
krodhād bhavati sammohaḥ
sammohāt smṛti-vibhramaḥ
smṛti-bhraṁśād buddhi-nāśo
buddhi-nāśāt praṇaśyati
👉🏻 *Synonyms*
krodhāt — from anger; bhavati — takes place; sammohaḥ — perfect illusion; sammohāt — from illusion; smṛti — of memory; vibhramaḥ — bewilderment; smṛti-bhraṁśāt — after bewilderment of memory; buddhi-nāśaḥ — loss of intelligence; buddhi-nāśāt — and from loss of intelligence; praṇaśyati — one falls down.
👉🏻 *Translation*
From anger, complete delusion arises, and from delusion bewilderment of memory. When memory is bewildered, intelligence is lost, and when intelligence is lost one falls down again into the material pool.
👉🏻 *Purport*
Śrīla Rūpa Gosvāmī has given us this direction:
prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate
(Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.258)
By development of Kṛṣṇa consciousness one can know that everything has its use in the service of the Lord. Those who are without knowledge of Kṛṣṇa consciousness artificially try to avoid material objects, and as a result, although they desire liberation from material bondage, they do not attain to the perfect stage of renunciation. Their so-called renunciation is called phalgu, or less important. On the other hand, a person in Kṛṣṇa consciousness knows how to use everything in the service of the Lord; therefore he does not become a victim of material consciousness. For example, for an impersonalist, the Lord, or the Absolute, being impersonal, cannot eat. Whereas an impersonalist tries to avoid good eatables, a devotee knows that Kṛṣṇa is the supreme enjoyer and that He eats all that is offered to Him in devotion. So, after offering good eatables to the Lord, the devotee takes the remnants, called prasādam. Thus everything becomes spiritualized, and there is no danger of a downfall. The devotee takes prasādam in Kṛṣṇa consciousness, whereas the nondevotee rejects it as material. The impersonalist, therefore, cannot enjoy life, due to his artificial renunciation; and for this reason, a slight agitation of the mind pulls him down again into the pool of material existence. It is said that such a soul, even though rising up to the point of liberation, falls down again due to his not having support in devotional service.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
Sanskrit Version:
कर्तृत्वं न कर्माणि लोकस्य सृजति प्रभुः।
न कर्मफलसंयोगं स्वभावस्तु प्रवर्तते।।5.14।।
English Version:
kartrutvam na karmaaNi
lokasya srjati prabhuh: |
na karmaphalasamyogam
svabhaavastu pravartate ||
Shloka Meaning
The Lord (Atma) does not create agency, nor action, nor the union of action and its fruit, but Nature leads to action.
Jai Shri Krishna 🌺
*என்பதை பற்றி விளக்கும் எளிய கதை* 🌹🌺
-------------------------------------------------------------
🌹🌺 நமது முன்னோர்கள் நமது வீட்டில் இருப்பவர்கள் ஆரோக்கியமாகவும், தீய சக்திகளிடமிருந்து பாதுகாப்பாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக சில பழக்கவழக்கங்களை நடைமுறைப் படுத்தி உள்ளனர்.
🌺அதில் முக்கியமானது வீட்டில் மாவிலையை கட்டுவது. வீட்டில் நுழையும்போது துர்தேவதைகளை வீட்டில் வருவதை தடுப்பதற்காக நூலில் மஞ்சளை தேய்த்து அதில் மாவிலையை கோர்த்து, அதில் மஞ்சள் குங்குமம் வைத்து சிறிது வேப்பிலையுடன் சேர்த்து வீட்டின் வாசலில் கட்டுகின்றனர்.
🌺மாவிலைத் தோரணம் நாம் பொதுவாக பண்டிகை நாட்களிலும், வீடு கிரகப்பிரவேசம் செய்யும் போது, சில முக்கிய பண்டிகைகள் காலத்தில் அதை கட்டுவோம். இதற்கு ஒரு சிறப்பு தன்மை உண்டு.
🌺மாமரத்தில் இருந்து இலையை பறித்த பிறகும் கரியமில வாயுவை உள்ளே எடுத்துக்கொண்டு ஆக்சிஜனை வெளியேற்றும். மாமர இலைகள் ஒரு கிருமி நாசினியாகவும், வீட்டில் உள்ள வாஸ்து குறைபாடுகளை நீக்கவும் உகந்தது.
🌺இதற்கு 11 அல்லது 21, 101, 1001 மாவிலைகள் தோரணமாக கட்டுவது நல்லது. பெரும்பாலும் ஒற்றைப்படை எண்களில் இதனை கட்ட வேண்டும்.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க* 🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
A simple story to explain about 🌹🌺
-------------------------------------------------- -----------
🌹🌺 Our forefathers have practiced certain customs to keep the people in our house healthy and safe from evil spirits.
🌺 The most important thing is to build Mavilai at home. When entering the house, they rub turmeric on a thread and tie a mango tree in it, put turmeric in it with some neem leaves and tie it at the door of the house to prevent evil spirits from entering the house.
🌺Mavilai Thoranam We usually do it on festival days, when we do Grahapravesam, and during some major festivals. It has a special character.
🌺 Even after plucking the leaf from the mango tree, charcoal takes in carbon dioxide and releases oxygen. Mango leaves are good as an antiseptic and to remove Vastu defects in the house.
🌺 For this it is good to tie 11 or 21, 101, 1001 mavilas as posture. It should be built mostly in odd numbers.
🌺🌹 Long live Vayakam 🌹 Long live Vayakam 🌹 Live prosperously🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
அஞ்சனம் கண்களில் பரவி இருக்க
நெற்றியில் சொக்கன் நிலவாய் ஜொலிக்க
அதரங்கள் பவழமாய் தேன் சொரிய
புருவங்கள் மதன் வில்லாய் வலைந்திருக்க
கன்னங்கள் அவன் ஏறும் ரதமாய் ஜொலிக்க
கண்கள் வில்லில் நாணாய் இருக்க
விழிகள் வெளி விடும் அம்பாய் இருக்க
கேசத்தில் கீரிடம் சூரியனாய் ஜொலிக்க
கேசங்கள் இருளிடம் சொந்தம் கொண்டாட
சிந்தூர வகுடு பாதை செப்பனிட
மதுரை குண்டு மல்லி உன் கூந்தல் மணம் வீச
திருவடிகளில் சலங்கை வாய் ஓயாமல் பேச
நான்முகன் தன் துணைவியுடன் நாவில் குடி கொள்ள
முராரி தன் துணவியுடன் கண்களில் நின்ற கோலம் புரிந்திருக்க
குமரன் மடியினில் கொலுவிருக்க
வேழன் முதுகில் வேள்விகள் புரிந்திருக்க
இடையினில் மணிகண்டன் சரணம் சரணம் என்று கோஷமிட
பாலா பாதங்களில் கோலமிட
இந்திராதி தேவர்கள் இந்திரியங்களாய் மாறி இருக்க
பஞ்ச பூதங்கள் காவல் காக்க
பக்த மானஸ ஹம்ஸிகாவாய்
காமேஷ்வர ப்ராண நாடீயாய்;
க்ருதக்ஞாவாய்;
காம பூஜிதாவாய்
ஷருங்கார ரச ஸம்பூர்ணாவாய்
அம்மா கண்டேன் கண் கொள்ளை கொள்ளும் காட்சியை ..
மது உண்ட மந்தியாய் தாவுகிறேன் ...
மாற்று மருந்து உண்டோ *அம்மா?*
போற்றும் குணங்கள் தொடர்ந்து இருக்க 💐💐💐
2nd DECEMBER
*Unbroken Remembrance of _Nama_ is True Worship*
What is it that debars us from God? A little thought will show that it is we ourselves. We try to shift the blame to others, but in reality we are ourselves the culprits. The trouble is that we give our loyalty and allegiance not to God, to whom we really owe it, but to others, like the wife, son, or brother. These are ours to a very limited extent, whereas God is ever ready to rush to our succour. Recall, for instance, the well-known story about Draupadi. She expected that the Pandavas would stand by her when Dusshasana tried to humiliate her in public; but, when she found her appeals to them futile, she prayed to Lord Shri Krishna single-mindedly, and He miraculously rescued her in her hour of dire trial. This clearly illustrates that those whom we suppose to be ours cannot really help us beyond narrow limits.
So we should always treat God as our true support, and as the real doer of everything. _Upasana_ is required to create and confirm this conviction. What, after all, is _upasana_? It boils down to the abiding conviction that God is ever about us, that he is our sheet anchor. For achieving this, ceaseless _nama-smarana_ is the sure means. When we utter a person’s name we recall his form and entire personality; similarly, uttering _nama_ is a constant reminder of the presence of God.
God is really beyond description. But Lord Shri Krishna has Himself said that He is to be seen in His name; it is the most appropriate description of Him; it is the form in which we can visualise Him. Therefore, constant repetition of _nama_ means His constant presence with you.
How is this _nama_ to be repeated? Shri Samartha has said, “If a man utters _nama_ orally, continuously, to the exclusion of all other activity of the body and mind, it pleases God, and He takes the devotee under the cover of His protection.” Now, when we sit down to meditate on _nama_, is our mind truly void of all thought and fancy? Do not the cares of worldly life haunt the mind even then? That means the consciousness of the ego, the ‘body-am-I’ conviction, is present then, too. The devotee whom God takes under His protection is one who has surrendered his ego, and He sees to it that his spiritual quest proceeds unhindered.
* * * * *
3rd DECEMBER
*_Nama_, the Unfailing Arrow of Rama*
Children, time spares no one; time defies all control, is unamenable to bribe of any kind, is unnoticed in its transit, yields to none but the Ultimate Reality. How much time has passed, how much has yet to go, nobody knows. It is time that puts things into existence and form; and it is time, again, that wipes its form and existence. This applies equally unavoidably to all palpable things. How can the frail human frame escape this universal rule? The only thing that survives the clutches of time is one who firmly holds on to God, though his mortal body may exist or perish.
I may pass on to eternity, but there is one thing I would most earnestly exhort you to do; never be without _nama_. Take my word for it, Rama will not fail to look to the welfare of one who meditates on _nama_. Do, by all means, carry out the duties of _prapancha_ meticulously, but in all the hustle and bustle, hold on steadfastly to _nama_. This is, in fact, my insistence, my exhortation. Live out your time in the happy remembrance of _nama_. It is truly unfailing, like the celebrated arrow of Rama which, having hit the target with certainty, would return to its permanent abode, namely, Rama’s quiver. _Nama_ is the only thing that, like His arrow, is closest to Rama. It is the only means to reach Him with surety.
The practice of _nama-smarana_ is really very simple. It calls for no special physical or mental _upadhi_, that is, equipment. It is not confined to a particular timing or site or physical condition. _nama_ can be recited so long as one has consciousness.
From a different point of view _nama-smarana_ does present some difficulties. One of these is that we are so accustomed to working in the midst of _upadhi_ of one kind or another that the absence of _upadhi_, which is a characteristic of _nama-smarana_, acts as a deterrent. _nama_ does not have a taste of its own, and therefore it soon becomes tiring. To feel joy in _nama-smarana_ is a matter of rare good fortune. It makes one forgetful of oneself; that is, it removes the ‘body-am-I’ feeling. So, one should repeat _nama_ until one enjoys it. Then one would never like to relinquish it or be without it.
* * * * *
[03/12, 12:28] V Rajeswari: Quiz questions are very easy if we answer them after due revision. I really appreciate Mama for his efforts in making all of us learn SL in depth. We are all blessed 🙏
[03/12, 12:32] V Rajeswari: Your quiz questions are treasure which needs to be saved and revised very often.
இந்திரன் வஜ்ராயுதம் உன் இடையின இருக்கும் மின்னலின் ஓர் சிறு துண்டோ ?
குமரன் பெற்ற வேல் உன் கண்கள் செய்த வேலையோ ?
சந்தியா காலங்கள் உன் மூன்றாம் கண் வானில் வரையும் கோலமோ ?
உதிக்கும் சூரியன் உன் சிந்தூரத்தின் தூளிகளோ ?
தேய்ந்து வளரும் மதி நீ தத்தி தத்தி நடக்கும் பாத சுவடிகளோ ?
சுத்த நெய்யில் தவழ்ந்து செல்லும் பாகும் தேனும் நீ உதிர்க்கும் சொல்லோசையோ ... ?
குயிலாக பலர் இருந்தும் குரலாக இருப்பது நீ அன்றோ?
பாட்டாக பலர் இருந்தென்ன பொருளாய் வருவதும் நீ அன்றோ?
பொன்மேனி தேர் அசைய
சொக்கன் மேனி தாங்கிவர
ஒன்றோடு ஒன்றாய் கூடும் காலமதில்
நில் என்று நாணம் சொல்ல
செல் என்று ஆசை தள்ள
உன் நெஞ்சோடு நெஞ்சம் பாடும் பாடல் அவன் நாமம் அன்றோ தாயே !!💐💐💐
அடியார்களுக்கு அடங்கி நடக்கும் தன்மை கொண்டவர்
[04/12, 07:23] +91 96209 96097: நித்யத்ருப்தா *ப⁴க்தனிதி*⁴ர்னியந்த்ரீநிகி²லேஶ்வரீ |🙏🙏
பெறக்கூடிய செல்வமாக உமை அம்மையை தியானிக்க சமஸ்த க்ஷேமங்களையும் அருள்பவள்
சூல் கொண்ட கார்மேகங்கள்
நீர் குடம் உடைய சென்னையில் பிரசவம் கண்டதோ ?
நீரில் வேழனை தள்ளினோம்
நினைவில் உன்னை பின் தள்ளினோம் ...
துர்க்கை என வந்த உனை தண்ணீரில் தாரை வார்த்தோம் ...
தண்ணீருக்குள் மிதக்கின்றோம் ...
மீண்டு வர வழி தேடுகின்றோம்
எங்கும் தண்ணீர் எதிலும் எங்கள் கண்ணீர் ...
பல மாடி வீடுகள் பார்ப்பதில்லை கண்ணீர் ...
தரை வாழ்ந்து உயிர் சேர்த்து
தரம் இன்றி வாழும் வறுமையின் உறவுகள் நாங்கள் எங்கு செல்வோம் ?
தண்ணீரில் வாழ்வதா கண்ணீரில் மிதப்பதா ?
காற்றோடு கரைவதா கரப்பூரம் என எரிவதா ?
பெய்யும் கனகம் வேண்டோம்...
வையம் துரகம் மதகரி வேண்டோம்
சிவிகை வேண்டோம் மாமகுடம் வேண்டோம்
பெருவிலை ஆரம் வேண்டோம் ,
பிறை முடித்த பூங்குயிலே
போதும் போதும் அழிவுகள்
காதம் காதம் போகட்டும் எங்கள் கண்ணீர் துளிகள் ...
எல்லோரும் நலமாய் வாழவேண்டும்
வான் மழை நின்று உன் கருணை மழை பொழியட்டும் ...
எதுவரினும் அஞ்சோம் ... உன் கருணை அரண் என காக்கும் போதே !
ஒளிரும் உன் முகம் கண்டே என் இருளும் அகன்றதம்மா ...
உன் திருவடி பெய்யும் கருணை மழை என் மனம் எனும் மயில் ஆட கண்டதம்மா !
மேகங்கள் கலைந்து போக அங்கே கண்டேன் ஓர் மின்னல் ஒளியை ... !
மின்னல் அல்ல அது உன் புன்னகை என்றே புரிந்து கொண்டேன் !
கால் கொலுசுகள் உன் பாதமுடன் வாய் ஓயாமல் பேச
அது இடி என்றோர் பலர்
என்னில் மட்டும் அது அமிர்த கானமாய் கேட்பதேன் ?
உன் தாம்பூல களவங்கள் என் மீது சிதறியே தினம் கவி பாட வைப்பதேன் ?
உன் தாடகங்கள் தடை இன்றி ஆடல் காண
தனித்தொளிக்கும் மூக்குத்தி மூங்கில் நாசியில் பிறந்த முத்துக்களோ ?
முத்தும் கஞ்சமும் உன் மேனிதனில் பட்டு விரிக்கும் கம்பளங்களோ ?
உன் பார்வை எட்டு ரஸம் காட்டும் பிறர்க்கு ...
கருணா ரஸம் மட்டும் என்னை பார்த்து பொழிவதேன் 🪷🪷🪷
6th DECEMBER
*Detachment and Surrender*
Suppose a person has a dagger. He replaces the original wooden handle by a steel one, or, may be, a silver or gold one; does it change the lethal nature of the weapon? Similarly, one’s worldly position, good, bad or indifferent, is bound to be harmful to his spiritual interest; it is, like the sharp edge of the dagger, none the less harmful. The attachment one generally feels is the harmful part. So, carryon efficiently with your family life, service, or business, with unfailing duty, but never for a moment feel that it is for them that your life is meant. If you never lose sight of the fact that they are given to you for performance of duty, not for giving you permanent bliss, you will entertain neither pride of proprietorship, nor attachment for them. One should conduct oneself with practical caution, always remember God, and recite _nama_, and leave the rest to _prarabdha_. This alone can yield contentment in life. Blessed indeed is he who, at the last parting, says, “Here am I, quitting the world with perfect contentment.” To attain this contentment, one should go through life with the staunch feeling that Rama is the real doer, that everything is happening according to His plan. Never spare effort, but leave the result to His will and remain contented with what happens.
God can be attained only by unreserved surrender. The main obstruction is the ‘I and mine’ feeling; this feeling can be countered only by _nama_; I therefore exhort you to take to _nama_. To have love for _nama_ a pure heart is essential; pure means free of hatred, jealousy, pride, and such other pollutants. Love one another, beginning with the home. Love your son as a duty, not merely because he is congenial in his behaviour with you. To give love selflessly is _paramartha_. For that, one has to have constant awareness that Rama is the donor, the supporter. This awareness can be created and maintained only by repeating _nama_; this is the only way to achieve peace of mind.
Never cringe before others. You may roll in princely luxury, only take care to feel that you are happy not because of it, but because you belong to Rama. Never trust in material affluence; it may be yours today and leave you tomorrow. Rama is your staunch supporter. Live singing _nama_ and be happy.
* * * * *
5th DECEMBER
*_‘Ajapajapa’_: Constant Involuntary _Nama-smarana_*
There was once a well-behaved, well-meaning man who had no addiction whatsoever. He took keen interest in astrology. Once there came to his place a _bairagee_ who soon became widely known for his accurate fortune-telling. So he went to see the _bairagee_. He found him reeking with the hemp which he was in the habit of smoking. Unaccustomed to the foul smell, our gentleman sat in a far corner and listened. Drawn by the deep knowledge and accurate foretelling of the _bairagee_, he drew closer and closer to the _bairagee_ and soon got into deep friendship with him, and one day even filled hemp into his pipe. Later, importuned by the _bairagee_, he started smoking hemp himself, and soon the disciple became a hard smoker and surpassed the master. All the result of company! A saint is one whose company creates love for God. It is needless to say that one should yearn for such noble company.
Maruti won over Shree Rama by ceaselessly repeating _nama_. You do likewise, and you will similarly propitiate Shree Rama. The repetition of _nama_ will certainly reach Him if you have firm faith, no matter where, when, or how you say it. Pranayama, yogasanas, etc. are other means of attaining to the Lord, but far more important is devotion which becomes ingrained. The involuntary, innate recitation of _nama_ is called ajapjapa; it is the highest form of devotion, involving as it does the complete annihilation of ego. This is true unification with God, the goal of _paramartha_. We should understand that our true self is identical with the Cosmic Soul. This understanding will come when we turn our thoughts inward.
Anxiety is the disturbance which invades the mind when it loses awareness of God. All sorrows and ailments are subjugated by irresistible joyousness and contentment, and this joyfulness and contentedness come by clean conduct and ceaseless reciting of _nama_. Contentment is the peace of mind which comes of firm faith in God. _nama_ is the link which joins the mind to God. If we treat _nama_ as our all-in-all, we can easily attain to Him. The exhilaration of _nama-smarana_ will make a man forget himself as well as the whole world. I am incessantly trying to create in everyone a strong liking for _nama_.
* * * * *
4th DECEMBER
*Importance of Gondavale Lies in Love for _Nama_*
A father deposits a sum of money in a bank, arranging that, after him, the interest be paid to his son. This is a minimum assured provision for his maintenance. I have similarly left deposits enough at Gondavale to benefit even depraved persons who may come to me in repentance and supplication, even if towards the end of their life. I assure sincere penitents that if they come to Gondavale for spiritual consolation, they will not fail to find peace at least at the moment of death. I do not say this as a boast, but what I do want to emphasize is that the atmosphere there is supercharged with love for _nama_.
How generous Rama is! He has amply rewarded my humble effort to propagate _nama_; and I am happy to see that many have enthusiastically taken to it. All villages are more or less the same; walls, houses, schools, shops; and yet each has its own name, each its peculiarity. Gondavale may not be prolific in money, but _nama_ is a product which grows in the soil. A man from Gondavale should be easily distinguishable by his love for _nama_. A man, they say, is known from the behaviour of his son. So those who are mine should pray earnestly to Rama, ‘May it please You, O Rama, to grant me Your love. We shall gladly treasure Your name in our heart of hearts. Whatever is in store for us, we will cheerfully accept, and be happy with the lot You place us in. Your sweet name shall be ever cherished in the heart.’ If you pray thus, I assure you that Rama will shower His mercy on you, and you will find life far more cheerful than you can imagine.
In the Bhagavad-Gita, Lord Krishna urged Arjuna to remember Him and fight the opponents. In our humble lives, this means doing our duty conscientiously, but in the remembrance of God. The essential teaching of all religions is unanimous; to behave morally correctly, to execute duty, and maintain the remembrance of God. If we do so, can God withhold His grace? So let us commence reciting _nama_; rest assured that it will lead us to the realization of God. Rama will undoubtedly back you up if you take to _nama_ in earnest.
* * * * *
புரம் எரித்தவன் மீண்டும் போரில் வெல்பவனை எரித்தானோ 🔥
அவன் அருள் இன்றி அவன் தாள் வணங்கா மாரன் நெருப்புடன் விளையாடினானோ ?🔥
எரியும் மேனி தனில் எண்ணெய் கொப்பரைகள் ஏக்காளம் இட்டதோ ... 🔥
அழகின் மறு உருவம் அக்னிக்கு இரை ஆனதோ ... 🔥
இறையுடன் விளையாடும் எத்தகர்களுக்கு இது ஓர் பாடமோ 🔥
தீப்புண்கள் தீபாவளி காணும் மேனி கொண்டு ஓடி வந்தான் மதன்
உன் குளிமை கிடைக்கும் என்றே ...
🌝
வந்தவன் எரியும் உடம்புடன் குதித்தானோ உன் நாபி எனும் மடு தனில் ...
குளிர்ந்து போனான் காமன் ..
இனி உறையும் இடம் இதுவே என்றே இரைந்தானோ *அம்மா*🌝
பாரும், புனலும், கனலும்,
வெங்காலும், படர்விசும்பும்,
ஊரும் முருகு சுவை ஒளி ஊறொலி ஒன்றுபடச்
சேரும் தலைவி நீ சிரித்தே புகலிடம் தந்தாயோ ...🙂
கனல் அது மடுவில் சேர உன் நாபி ரோமங்கள் புகையாய் வெளி நீண்டதோ ...
அங்கே மாரன் மரணம் இன்றி *ஸ்ரீ மாத்ரே* என்று சொல்லி வாழ்கிறானோ *அம்மா*🪷🪷🪷
அந்தரங்கம் அனைத்தும் அறிந்த அந்த ரங்கனின் தங்கையே
ஆகாய அரங்கத்தில் ஆடும் கூத்தனின் பாகம் பிரியாளே
மனமென்னும் அரங்கத்தில் மயில் நடம் செய்பவளே
மெய்வந்த நெஞ்சமோ என் நெஞ்சம்
ஒருகாலும் விரகர் தங்கள்
பொய்வந்த நெஞ்சில் புக அறியா மடப் பூங்குயிலே
என் நெஞ்சம் ஏன் தேர்ந்தெடுத்தாய் நல்ல உள்ளங்கள் ஆயிரம் புவியில் இருக்க
புரிந்திட சொல்வாயோ புரியா புதிர் என்றே துடிக்கின்றேன் 🦚🦚🦚
Sanskrit Version:
तद्बुद्धयस्तदात्मानस्तन्निष्ठास्तत्परायणाः।
गच्छन्त्यपुनरावृत्तिं ज्ञाननिर्धूतकल्मषाः।।5.17।।
English Version:
tad buDdhayastadaatmaanah
tannishtaastatparaayaNah |
gacChantuapunaraavrttim
jnaananirDhutakalmashaah: ||
With their intellect absorbed in That, their self being That, established in that, they go from whence there is no return and their sins are dispelled by knowledge.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितमात्मनः।
तेषामादित्यवज्ज्ञानं प्रकाशयति तत्परम्।।5.16।।
English Version:
jnaanena tu tadajaanam
yeshaam naashitamaatmanah: |
teshaamaadityavajjaanam
prakaashayati tatparam ||
Shloka Meaning
But for those whose ignorance is destroyed by the knowledge of Atma that Knowledge, like the sun, reveals the Supreme Brahman.
In this previous shloka, it is stated that knowledge is covered by ignorance, and so man suffers misery. In this shloka,
the path to remove the sorrow is shown. Ignorance is the cause of sorrow, and Knowledge alone can remove ignorance. Knowledge
of atma is to be acquired by spiritual practises like the following
a. Hearing (Shravanam)
b. Contemplation (mananam)
c. Meditation (Dhyanam)
And such knowledge reveals the supreme being, Brahman, just as the sun reveals the objects in the sense world.
Jai Shri Krishna 🌺
Sanskrit Version:
नादत्ते कस्यचित्पापं न चैव सुकृतं विभुः।
अज्ञानेनावृतं ज्ञानं तेन मुह्यन्ति जन्तवः।।5.15।।
English Version:
naadatte kasyachitpaapam
na chaiva sukrtam viBhu: |
ajnaanenaavrtam jnaanam
tena muhyanti jantavah: ||
Shloka Meaning
The Lord does nto receive either the evil or good of any one. Knowledge is enveloped by ignorance, and by it beings are deluded.
Jai Shri Krishna 🌺
-------------------------------------------------------------
🌹🌺 பாண்டிய நாட்டில் ‘விஷ்ணுபுரம்’ என்ற ஊரில் ‘மல்லிகைப் பல்லழகர்’ என்ற பெயருடன் திருமால் கோயில் கொண்டிருந்தார்
🌺அவரது பற்கள் மல்லிகைப்பூ போல் அழகாகவும் மென்மையாகவும் இருந்தமையால் இப்பெயர் உண்டானது.
🌺விஷ்ணுசித்தபட்டர் என்னும் அர்ச்சகர் அந்தப் பெருமாளுக்குப் பேரன்போடு தினசரி பூஜைகளைச் செய்து வந்தார். ஊரார் பெருமாளுக்குப் பழங்கள் சமர்ப்பித்தால், அவற்றின் தோலை எல்லாம் நன்றாக உறித்துவிட்டு, உள்ளிருக்கும் பழத்தை மட்டும் நிவேதனம் செய்வார் அந்த அர்ச்சகர்.
🌺“பெருமாள் மல்லிகைப் பூ போல் மென்மையான பற்களை உடையவராக இருப்பதால் கடுமையான பொருட்களை அவரால் கடிக்க முடியாது!” என்று பக்தியுடன் கூறுவார் அந்த அர்ச்சகர்.
🌺கொட்டைப் பாக்கும் வெற்றிலையும் சமர்ப்பித்தால் கூட, அவற்றை அரைத்துப் பொடியாக்கித் தான் பெருமாளுக்குச் சமர்ப்பிப்பார்.
🌺அவ்வூரிலுள்ள விவசாயிகள், தை மாதம் அறுவடை ஆனவுடன், கரும்பு கழிகளைப் பெருமாளுக்குச் சமர்ப்பிப்பதற்காக எடுத்து வந்தார்கள்.
🌺அப்போது ஊரார் சிலர் அவர்களிடம், “நம் ஊர் அர்ச்சகர் கனிகளையே தோலை உறித்தபின்தான் பெருமாளுக்கு நிவேதனம் செய்வார். கரும்புகளை நிவேதனம் செய்யவே மாட்டார். இத்தனைக் கரும்புகளை உண்டால் பெருமாளுக்குப் பல் வலிக்கும் என்று கூறுவார். உங்களைக் கோயிலுக்குள்ளேயே அனுமதிக்கமாட்டார்!” என்றார்கள்.
🌺ஆனாலும் பெருமாள் மேல் அசைக்க முடியாத பக்தி கொண்ட விவசாயிகள், “நாங்கள் கொடுப்பதைப் பெருமாள் நிச்சயமாக ஏற்பார்!” என்று சொல்லிவிட்டுக் கரும்புகளுடன் கோயிலை நோக்கிச் சென்றார்கள்.
🌺அப்போது விஷ்ணுசித்த பட்டர் கோயிலில் இல்லை. திருப்பல் பட்டர் என்ற வேறொரு அர்ச்சகர் இருந்தார். கரும்புக் கழிகளுடன் வந்த விவசாயிகள், “சுவாமி! தாங்கள் புதிய அர்ச்சகரா? எப்போதும் இங்கே பூஜை செய்யும் அர்ச்சகர் இன்று வரவில்லையா” என்று கேட்டார்கள்.
🌺அதற்குத் திருப்பல் பட்டர், “அவர் இன்று சங்கராந்தி தர்ப்பணம் செய்வதற்காகச் சென்றுள்ளார். அவருக்குப் பதிலாக நான் இன்று பூஜை செய்கிறேன்!” என்றார்.
🌺விவசாயிகள் கொண்டு வந்த அனைத்துக் கரும்புகளையும் வாங்கிப் பெருமாளுக்கு நிவேதனம் செய்தார் திருப்பல் பட்டர். விவசாயிகள் மகிழ்ச்சியுடன் கோயிலை விட்டு வெளியே வரும் வேளையில் விஷ்ணுசித்த பட்டர் கோயிலுக்குள் நுழைந்தார்.
🌺விவசாயிகள் கைகளில் கரும்பு கழிகளை பார்த்து விட்டு, “இவற்றை ஏன் கோயிலுக்குக் கொண்டு வந்தீர்கள்?” என்று கேட்டார்.
🌺“இந்த வருடம் நாங்கள் அறுவடை செய்த கரும்புகளைப் பெருமாளுக்குச் சமர்ப்பிக்க வந்தோம். புதிய அர்ச்சகர் இவற்றைப் பெருமாளுக்கு நிவேதனம் செய்தார் மிக்க மகிழ்ச்சி!” என்றார்கள் விவசாயிகள்.
🌺வியந்து போன விஷ்ணுசித்த பட்டர், “யாரந்தப் புதிய அர்ச்சகர்? நான் கோயிலைப் பூட்டி விட்டுத் தானே தர்ப்பணம் செய்யப் போனேன்? எனக்குத் தெரியாமல் கோயிலுக்குள் நுழைந்த புதிய அர்ச்சகர் யார்?” என்று கேட்டுக் கொண்டே கோயிலுக்குள் நுழைந்தார்.
🌺திருப்பல் பட்டரைப் பார்த்து, “யாரப்பா நீ? கோயிலுக்குள் எப்படி நுழைந்தாய்?” என்று கேட்டார் விஷ்ணுசித்த பட்டர். திருப்பல் பட்டரிடமிருந்து எந்தப் பதிலுமில்லை.
🌺ஒரு விவசாயி கையிலிருந்த கரும்பைப் பிடுங்கி, “இந்தக் கரும்பைக் கடித்தால் பெருமாளுக்கு வலிக்காதா?” என்று கேட்டார் விஷ்ணுசித்த பட்டர்.
🌺அப்போது அந்த கரும்பில் நான்கு பற்கள் பதிந்திருப்பதை அவர் கண்டார். “சுவாமி! இத்தகைய பக்தர்கள் சமர்ப்பிக்கும் கரும்பை உண்பதற்காகவே தனது மேல் பல் வரிசையில் நான்கு வலிமையான பற்களைக் கொண்டிருக்கிறாரே பெருமாள்! அது உங்களுக்குத் தெரியாதா?
🌺ராமாயணத்தில் கூட “சதுர்தச ஸம த்வந்த் வ: சதுர்தம்ஷ்ட்ர: சதுர்கதி:” என்று இப்ப ற்களைப் பற்றி வால்மீகி கூறியுள்ளாரே!” என்று சொன்ன திருப்பல் பட்டர், கருவறைக்குள் சென்று மறைந்து விட்டார்.
🌺விவசாயிகள் பெருமாள் மேல் கொண்ட பக்தியைத் தனக்கு உணர்த்துவதற்காகப் பெருமாளே திருப்பல் பட்டராக வந்ததையும், தான் உண்டதற்கு அடையாளமாகத் தனது நான்கு பற்களையும் ஒவ்வொரு கரும்பிலும் பெருமாள் பதித்திருப்பதையும் உணர்ந்தார் விஷ்ணுசித்த பட்டர்.
🌺🌹 *வையகம் வாழ்க 🌹 வையகம் வாழ்க 🌹 வளத்துடன் வாழ்க* 🌷🌹🌺
-------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்* *🌹🌺
உனை தேடி தேடி கால் ஓய்ந்தேன் ... நீ உறைகின்ற இடம் தெரியா ஜீவன் ஆனேன்
சிலர் சொல்லினர்
நீ ஈசனின் ஒரு பாகத்தில் உறைகிறாய் என்றே ...
சிலர் மறுத்து இயம்பினர் ...
நான்மறைகளின் அடியாக உறைகிறாய் என்றே
சிலர் இல்லை இல்லை முடியாய் உறைகிறாய் என்றனர்
பலர் அமுதம் நிரம்பி வழியும் வெண் திங்களில் உறைகிறாய் என்றனர்
சிலர் இல்லை இல்லை
தினம் மலரும் கமலத்தில் உறைகிறாய் என்றனர் ...
பலர் பாற்கடலில் உறைகிறாய் என்றனர் ...
சொல்லம்மா எங்கு உறைகிறாய் என்றே .. ?
மூடி இருந்த செவிகளில் தேனிலும் இனிய குரல் ஒன்று கேட்டது ...
உறையும் இடம் உன் உள்ளம் அன்றோ இது என் பழைய இடம் அன்றோ ...
நெஞ்சத்து அழுக்கை எல்லாம் என் அருள்புனலால்
துடைத்தே
தங்கி விட்டேன் உன் மனமதில்...
இனி போவேனோ வேறு இடம் ஒன்று என்றாள் ...
விக்கித்துப்
போனேன். வார்த்தை ஏதும் இன்றி 🪷🪷🪷
9th DECEMBER
*Avoid Egoistic Pride and Slander*
A close look shows that what pampers the ‘body-am-I’ sense is our pride. If this pride kills or overpowers virtue, what is the sense in entertaining it? The wise therefore abandon pride, whereas the ignorant pamper it. No enemy is more dreadful than pride. One should search deep for this indwelling foe and take steps to oust it. Mere virtuous actions do not drive it out; they may, on the contrary, nourish it like giving milk to a snake, which turns it into venom. This, of course, does not mean that we should cease doing virtuous acts; we should certainly do good acts, but take care that no pride arises from them. Never feel that you are the doer. Pride comes with the birth of man and attends persistently till his death. It should therefore be carefully banished from the heart, with the help of _nama_.
Our heart has the turbidity of slanderousness, like a well having brackish water. Suppose we pump out this water and deepen the well, it is quite likely that we may tap a vein of sweet, potable water. So, too, if we abandon egoistic pride, stop the love of slander, and introspect deeply to find God, we are more than likely to strike the spring of His love which will flood the heart. The water drawn up from a well is the same as that in the well itself; similarly, whatever lurks in the heart finds expression in the speech.
One who takes pleasure in slandering others must have a slanderous nature at heart; the heart cannot be clean and generous. Some people slander others to stave off possibility of blame; there are others who are evil-natured, and must always see faults in others. One who seeks to walk in the way of God should bear in mind that the faults one sees in others must be existing in his own heart in a latent form. To talk of other’s faults signifies a mean mind. Therefore, he should never slander others, nor be proud of his strength, skill, or good quality. Never do or behave as you would not like others to do. You must not take more than essential interest in _prapancha_, but carry God always in your innermost attention. Thereby you will find all undesirable qualities purged from the heart, and taste lasting peace of mind.
* * * * *
8th DECEMBER
*Protect the Body Only for the Attainment of God*
It is certainly necessary to take care to protect the body well, provided it is employed for attaining God. Such protection, however, should not be employed to make the body a medium of sensual enjoyment. If a man expends all his means to preserve past pomp, what is the net gain? It is sheer folly to do so. The utility of the hard outer shell of the coconut is to preserve the kernel. To preserve the external pomp is certainly not the ultimate goal of mankind.
The basis of all duality lies in ‘I’ and ‘mine’, and we get stuck in the consequent mire, so that we are always thwarted by the question ‘Who am I’? When a man discovers that he is on the wrong path, he has to trace his footsteps back to the starting point. The mischief started when the ‘body-am-I’ feeling took possession of us, when we took the body and worldly things to be permanent, that is, true, which they are not. Despite repeated experience to the contrary, we stick to the misconception that there is true pleasure in indulging the senses. Is it not surprising that we still persist in that wrong notion?
Worldly things and situations constantly keep changing. In a sense we die and are reborn every day, for our going to sleep and rising again are equivalent to death and rebirth.
A jail holds a large number of prisoners. The crimes which have brought them there may be diverse; but one thing which is common to them is that each has committed one crime or another. So, too, persons whom we find suffering misery must be atoning for some misbehaviour in some past birth, under an inexorable law of action and reaction. God has however, mercifully granted the concession that one who forgets the body will not be conscious of the misery.
The problem of misery of some kind or another in the world as a whole, does not admit of a solution that will be satisfactory to human reason. Instead of worrying about it, try to alleviate the misery to the best of your capacity. Only he can forget the world and its misery who maintains an unbroken awareness of God. The more earnestly we utter _nama_, the more the involvement in it. We shall then automatically forget ourselves.
* * * * *
-------------------------------------------------- -----------
🌹🌺 Rama told Hanuman to go to Kasi and bring Shivalinga to worship Shiva at Setu after performing Ravanavatam. Hanuman reached Kasi. Lingas everywhere. He woke up not knowing which was Swayambulingam.
🌺 Then he circled the Garuda directly to a Shiv Lingam. The lizard also gave a good speech. Knowing that it was Swayambu Lingam from these two hints, Hanuman moved the Shiva Lingam and left.
🌺 Kashi's guard Kalabhairava saw it and got angry. Hare... Anuma.. How can you take Shiva Lingam without my permission? He stopped saying that. Bhairava and Hanuman had a fierce battle.
🌺 Then the gods came and worshiped Bhairav and prayed that this Shiva lingam should be allowed to go south for the benefit of the world. Bhairava was pacified and allowed the Shivalinga to be carried away.
🌺However, Bhairava cursed Garuda, who had helped Hanuman to take the lingam without his permission, not to fly within the city limits of Kashi, and that the lizards should not sound even though they were in Kashi.
🌺According to that curse, lizards do not fly inside Kashi city limits even today.
🌺🌹 Long live Vayakam 🌹 Long live Vayakam 🌹 Live prosperously🌷🌹🌺
--------------------------------------------------
🌻🌺🌹 **Sarvam Shri Krishnarpanam* *🌹🌺
பழனிக் கடவுள் துணை - 09.12.2023
பழனியாண்டவர் திருவடிகளே சரணம்!
வண்ணச்சரபம் தண்டபாணி சுவாமிகள் அருளிய பழனித் திருவாயிரம்
பழனித் திருவாயிரம் -நூல்
ஆறாவது-ஒருபா ஒருபஃது-ஆசிரியப்பா-6
எம்மதமும் சம்மதம் எனல்!
மூலம்:
குருவே பரம் எனக்கூறத் தேறும்
திருவார் சமரசச் சீலர் தமையும்
சேவல் கூவிடத் தினந்தினம் உதித்துத்
தாவற மிளிரும் தபனச்சோதி
அலதொரு துணையின் றாமெனும் அவரையும்,
நீலவேணி நெடுங்கிரித் தடக்கைக்
கயிலை நாதனைக் கருதுவாரையும்,
மயிலுறழ் சாயல் மலைமகள் பதமே
தந்துணை யென்னும் சாத்தே யரையும்,
மைந்துறு தடந்தோள் மாயன் அன்பரையும்,
உண்டிமிக் களிப்பார் ஊழ்வினை களையும்.
திண்டிறற் களிற்றின்சீர்தேர் வாரையும்,
நின்னடித் தொழும்பர் என்றே நினைந்திட்டு,
இன்னல் ஓர் உயிர்க்கும் இயற்று கில்லார்
எம்மதத் தோர்கள் எனினும் அவர் சொல்
சம்மதம் என்னும் தகைமையும் எய்தி
ஆறெழுத் துரைக்கும் அடியனேன் விழையும்
பேறெளி து உதவாப் பெட்புனக் கழகோ?
குன்றுதோறும் கூத்துமிக் காற்றி
என்றும் பழனி எழின் மலைத் தலைநின்று
ஆயிழை வனிதையர் அன்பும் கைக்கொடு
பாயிரப் புலவர் பலர் துதி சூடி
சித்தர்பற் பலர்க்கோர் தேசிக னாகிச்
சுத்ததத் துவத்தோர்த் தோய்தரு சேயே (6).
பதப்பிரிவு:
குருவே பரம் எனக் கூறத் தேறும்
திருவார் சமரசச் சீலர் தமையும்
சேவல் கூவிடத் தினம் தினம் உதித்துத்
தாவு அற மிளிரும் தபனச்சோதி
அலது ஒரு துணையின்றாம் எனும் அவரையும்,
நீலவேணி நெடும் கிரித் தடக்கைக்
கயிலை நாதனைக் கருதுவாரையும்,
மயில் உறழ் சாயல் மலைமகள் பதமே
தம் துணை என்னும் சாத்தேயரையும்,
மைந்துறு தடந்தோள் மாயன் அன்பரையும்,
உண்டி மிக்கு அளிப்பார் ஊழ்வினை களையும்.
திண் திறல் களிற்றின் சீர் தேர்வாரையும்,
நின் அடித் தொழும்பர் என்றே நினைந்திட்டு,
இன்னல் ஓர் உயிர்க்கும் இயற்றுகில்லார்
எம்மதத்தோர்கள் எனினும் அவர் சொல்
சம்மதம் என்னும் தகைமையும் எய்தி
ஆறெழுத்து உரைக்கும் அடியனேன் விழையும்
பேறு எளிது உதவாப் பெட்பு உனக்கு அழகோ?
குன்றுதோறும் கூத்து மிக்கு ஆற்றி
என்றும் பழனி எழின் மலைத்தலைநின்று
ஆயிழை வனிதையர் அன்பும் கைக்கொடு
பாயிரப் புலவர் பலர் துதி சூடி
சித்தர் பற்பலர்க்கு ஓர் தேசிகனாகிச்
சுத்த தத்துவத்தோர்த் தோய் தரு சேயே!! (6).
பொருள் விளக்கம்:
குன்றுகள் தோறும் நின்று விளையாடி, பல கூத்துக்கள் மிகுந்து ஆற்றி, என்றும் அழகான, எழில் கொஞ்சும் பழனிமலையில் நின்று, தெரிந்தெடுத்த அணிகலன்கள் பூட்டிக் கொள்ளும் பெண்களின் அன்பும் கையில் கொண்டு, பாயிரங்கள் பல பாடி உன்னடியில் சாற்றும் பல புலவர்களின் பல்வேறு துதி சூடி, சித்தர்கள் பற்பலர்க்கு ஓர் தேசிகனாகி, சுத்த தத்துவத்தோர்த் பொருந்தித் தரும் அவர்தம் தவச்சேயே!! குருவே பரம் எனக் கூறத் தேறும் பெருமைமிகும் சமரசச் சீலர்கள் தமையும், சேவல் கூவிடத் தினம் தினம் உதித்துத்
தாவு அற மிளிரும் தபனச்சோதியான சூரியன் அல்லாது ஒரு துணையின்றாம் என்னும் சௌரத்தவரையும், நீண்ட சிகையை உடைய, நெடிய மலையாம், பெரும் புகழ் உடைய கயிலை மலையில் அமரும் நாதனான, சிவபெருமானை வணங்கும் சைவரையும், மயில் போன்ற சாயல் உடைய மலைமகளை தம் தெய்வமென வணங்கி, அவள் தம் பதமே தம் துணை என்னும் சாத்தேயரையும் (உமையை முழுமுதற்கடவுளாக வழிபடும் சாக்தம் எனும் மதத்தினரையும்), வலிமையான, பெரிய பெருமை உடையத் தோள் உடைய மாயன் ஆன திருமால் தமக்கு அன்பரையும் (வைணவத்தினரையும்), தனக்கு விருப்பமான உணவுப் பொருட்களை எல்லாம் மிகுந்த அளவில் அளிக்கும் அன்பர்களுக்கு அவர்தம் ஊழ்வினை களையும் திண்திறல் களிற்றின் சீர் தேர்வாரையும் (காணாபத்தியரையும்), நின் அடித் தொழும்பர் (கௌமாரர்) என்றே நினைந்திட்டு,
எந்த ஓர் உயிர்க்கும் துன்பம் சிறிதும் விளைவிக்காதவர் எம்மதத்தோர்கள் எனினும், அவர் சொல் சம்மதம் என்னும் தகைமையும் எய்தி, உன் ஆறெழுத்தை நித்தம் தவறாது உரைக்கும் அடியனேன் வேண்டும் பேறு எளிதில் கிடைக்காது தவிக்க விடல் உன்பெருமைக்கும், உன் கருணைக்கும் தகுமோ? என்னைத் தவிக்க விடல் உனக்கு அழகோ? எல்லாம் வல்ல எம் பெருமாளே! சொல்லாய்!
நேச மேயற் றவர் மத்தியில்
நேச மட்டு மேநி தங்காட்டும்
நேச னேப ழனி ஐயவுன்
நேச மன்றி ஒன்றும் வேண்டேனே!
ஞான தண்டாயுதபாணி சுவாமியின் திருத்தாள்கள் போற்றி; போற்றி; எம் பெருமான் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்!
வேலும் மயிலும் சேவலும் துணை;
பழனி ஆண்டவர் திருவடிகளே சரணம்! சரணம்! 🙏
தான் அடியார்கள் இடத்தில் தலைவனாக இல்லாதவர்
[09/12, 07:25] +91 96209 96097: *பராஶக்தி*꞉ பரானிஷ்டா² ப்ரஜ்ஞானக⁴னரூபிணீ |🙏🙏
அளப்பரிய ஆற்றலாக அனைத்து உயிர்களிலும் தியானித்து வழிபட மிகப்பெரிய ஆற்றலை அளிப்பவள்
உன் வடிவம் அதிசயம் கொண்டதன்றோ ...
சௌபாக்கியமும் ஸர்வாபரணமும் , சுந்தர முகமும்
சுழலும் புன்னகையும் மங்கல வடிவும்
மதுரம் தோய்ந்த கண்களும்
மதன் வில்லென கொண்ட புருவங்களும்
மூங்கில் நாசியும் அதில் ஜொலிக்கும் முத்தான மூக்குத்தியும்
தாடங்கங்களின் தாலாட்டும்
அதிசயம் அதிசயிக்கும் அதிசயம் அன்றோ
அரவிந்தமெல்லாம் அணி வகுத்து வந்து துதி செய்யும் சுந்தரி நீ அன்றோ 🪷🪷🪷
ரதியின் பதி தனை வென்ற உன் பதி உன்னிடம் தோற்பதன் ரகசியம் என்ன அம்மா ?
மதி அணிந்தவன் மதி அதி கொண்டவன்
துதி செய்யா மாரனை சம்ஹாரம் செய்தானன்றோ ...
அவன் அறியா அவன் மேனிதனில் வாம பாகம் வவ்விக்
கொண்டாயே...
உன் வல்லபம் எவர் அறிவார் இவ்வையகத்தில்
👍👍👍
Gayatri
பாரதி உனை யார் என்று கேட்போர் இங்கு ஆயிரம் உண்டு ...
பாரதியார் என்றே நினைவில் கொள்வோர் சிலர் உண்டு ....
இங்கு உனை யாம் பெறவே செய்த வேள்விகள் ஆயிரம் உண்டு ...
வேள்விகள் அனைத்தும் கேள்விகள் ஆக்கிய மூடர்கள் நிஜம் உண்டு
தாகம் தாகம் என்றாய் ... சுதந்திர தாகம் அது என்றே பின்னர் தெரிந்து கொண்டோம்
கண்ணனை அழைத்தாய் பல வடிவில் ... கர்பூரமாய் எரிகின்ற வரிகளில்
பராசக்தி என்றே பார் எங்கும் அவளை கண்டாய் ... பாடும் வரிகளில் வீரம் தந்தாய்
பாடாத பாடல் உண்டோ உனை தேடாத கண்கள் இன்று தூர் வாரி துதிக்கின்றதே ..
எழுந்து வாராயோ பேடிகள் பலரை கேடிகள் பலரை சேடிகளாய் வாழும் பலரை நாடிகள் புடைக்க நல் கவிதை ஒன்றை தாராயோ
சொல்லாய் நீ வந்தால் பொருளாய் பரமன் வருவானே
பாலாய் நீ வந்தால் அதில் மிதக்கும் பழமாய் ஈசன் வருவானே
தேனாய் நீ வந்தால் அதில் ஊரும் பலாவாய் மகாதேவன் வருவானே
இறை நடம் கண்டே புல்லும் பரிமளப் பூங்கொடியே
உன் மலர் பாதங்கள் பற்றிக்கொண்டேன் ..
அல்லும் பகலும் தொழும் எனக்கு அழியா அரசும்
செல்லும் தவநெறியும்
சிவலோகமும் சித்திக்காதோ *அம்மா*
இயற்கையை சொல்லாலே படமாக்கி
நல் வழியை நயமாகக் கூறி
பாட்டினிலே பறந்த தீ🔥
பார்போற்றும் என் பாட்டன் *பாரதி*
கவியால் வாள் கொண்டு
பரங்கிய சூரனை வதம் செய்து
பாரத விடுதலைக்கு பா " *ரதம்* " பாடி
வறுமையைக் கண்டு வாடாது
அஞ்சா துணிவை முண்டாசில் வைத்து
முறுக்கி வைத்த மீசையில் படரவிட்டாய்
அகத்தில் நெருப்புச் சட்டை விட்டு
அங்கத்தில் கருப்புச் சட்டையிட்டு
மூடர் மீது கவிதைச் சாட்டையிட்டு
அங்கம் பிளந்திழந்து
துடி துடித்து
பொங்கு தமிழில் வேள்வித் தீ🔥 வளர்த்த
எட்டயபுரத்து எட்டாப் புகழ் கவியே !!
யாமறிந்த மொழிகளிலே சிறந்த மொழியாம்
தமிழ் மொழி
செம் மொழியானதை காணவும்
நீர் வாழ்த்திய தமிழ் நிரந்தரமாய் வாழ்வதையும் பெரிதினும் பெரிது கேள்
என் நெஞ்சுக்கு உரமிட்ட நீ ஏன் கேட்க மறந்தாய் இன்னும் சில காலம் வாழ
கேட்டவுடன் தந்திருப்பாள் பராசக்தி !
நோக்கும் திசை எல்லாம் நீயின்றி வேறில்லை
வேடிக்கை மனிதராய் வீழ்ந்து விட எண்ண மில்லை
தமிழ்த்தாயின் தவப்புதல்வா
தமிழ் உலகின் முடி சூடா கொற்றவா
வாழ்த்துகிறேன் உன் புகழை
வணங்குகிறேன் உன் தமிழை 💐💐💐
பாரதி காலனின் தயவு கேட்காதவர்.
அதற்கு அவர் பாடலே சான்று:
காலா! உனை நான் சிறு புல் என மதிக்கிறேன்; என்றன்
காலருகே வாடா ! சற்றே உனை மிதிக்கிறேன்’’ — என்பார் பாரதி.
அவருக்கு எப்படி இவ்வளவு தைரியம் வந்தது? அதற்கு அவரே கூறும் பதில்:
“ஆன்ம ஒளிக்கடலில் மூழ்கித் திளைப்பவருக்கு
அச்சம் உண்டோடா? – மனமே!
தேன் மடை இங்கு திறந்தது கண்டு
தேக்கித் திரிவமடா'
வாழ்க்கையை எப்போதும் எதிர்நீச்சல் போட்டு சாகா வரம் பெற்றவர்.
அவர் எத்தனை மனங்களில் தினமும் கவிதை களாய் பிறந்து வாழ்கிறார்..
உங்கள் கவிதை மலர் பாரதிக்கு அற்புதமான பிறந்தநாள் பரிசு .👏👏👏👏👏👍
வாழ்த்துகள்...
உங்கள் பெயர் எப்போதும் பாரதியுடன் தொடர்பில் இருப்பது. 😂🙏
[12/12, 21:22] Chellamma: மகாகவியின் பிறந்த நாளுக்கு தங்கள் அழகிய தொகுப்பில் நினைவு கூர்ந்து மலரச் செய்த வரிகள்
மனதை மிகவும் ஈர்த்தது.
வாழ்க பாரதியின் புகழ்.
நன்றி.
தாமிமா.
[12/12, 21:22] Chellamma: பாரதிக்கு சமர்ப்பணம்.. அருமை.👌
[12/12, 21:22] Chellamma: கவிதை நடையில் அருமையான புகழ்
ஆரம்.
பாரதி அவன் உங்கள்
சிந்தனையில் நின்றதனால் அவன்
பாட்டாலே அவன்
புகழ் பாடி சிந்தை
மகிழ கவிதைதனை
புனைந்துள்ளீர்கள்.
வாழ்க பாரதியின்
புகழ்.வளர்க உங்கள்
கவித்திறன்.
பொன்.இராதாகிருஷ்ணன்.
[12/12, 21:22] Chellamma: , பாரதியார் பார் என்றால் உலகம்அதியார் என்றால் சிறந்தவர் என்ற பொருள் கொண்ட பெயரை உடையவரை இவ்வுலகம் உள்ள வரை மக்கள் நினைவில் நிலைத்தவர் இவர் என்பதில் ஐயமில்லை. தங்களின் கருத்து சத்தியமான உண்மை பதிவுக்கு நன்றி. (அக்கா தங்களது பெயர் கொண்ட செல்லம்மா அவர்களையும் மறவேன்)
இல்லை என்றே சொல்லி ஒருவரிடம் செல்லாமை வைத்தாய் ...
கல்லாமை கற்ற கயவர்கள் என்னிடம் நில்லாமை வைத்தாய்
பொல்லாமை கொண்ட என் மனம் எங்கும் பூஞ்சோலை மலரச்செய்தாய்
தங்காத நறுமணம் நெஞ்சில் செதுக்கி வைத்தாய்
அறியாமை பொறாமை நெஞ்சில் தாளாமை கொண்டு தவித்தேன் ..
ஆண்மை அதிகம் தந்தே நாட்டான்மை ஆக்கிவிட்டாய் நல்லோர் பலர் மத்தியில்
நான் முன் செய்த புண்ணியம் ஏது *அம்மே* ...
புவியாளும்
மஹாராஜ்ஞீயே!!
தீ உண்ணும் நகரை என்றே தீந்தமிழில் தீஞ்சுவையாய்
தித்திக்கும் வார்த்தைகளில் திகட்டாமல் தந்த விளக்கம்
கலங்கரை விளக்கமோ
இல்லை
இளங்கோவின் கலக்கமோ
இல்லை
ஆதவனின் ஆதங்கமோ
இல்லை பேராசை தீயின் போராட்டமோ ?
ஊரை எரிக்க என்ன உரிமை என்போர்க்கு விளக்கம் ஓர் விடி வெள்ளி ...
தலைவன் தவறு செய்தால் தலைமுறை தலை குனியுமே
அரசன் தவறு செய்தால் அராஜகம் யுகம் யுகம் தொடருமே
கணவன் தவறு செய்தால் கற்பூரம் சிரிக்குமே
அசரரீர் அல்ல வந்த ஒலி அது ஆலயத்து மணியன்றோ
தாழங் குடைகள்
தழுவும் கொடிகள்
தாமரைப் பூக்களின் தோட்டம் ...
மாலை மணிகள் மந்திரக் கனிகள்
மழலை என்றொரு தோட்டம்
மன்னவன் அழித்தான் மதுரையை ...
மாணிக்க பரல் போல் தெறித்து சிதறின தீயவர்களின் கருப்பு இரத்தம்
🙏🙏🙏
அன்றே என் இளமை மாறா மழலை தீரா பருவம் அதில் எனை நீ ஆட்கொண்டாய் அன்றோ ...
இன்று தவிக்க விடுவதும் உன் அழகோ ... ?
பிறவி குணமோ ... ?
பிறந்த வீட்டில் கிடைத்த சீரோ ?
இல்லை புகுந்த வீட்டில் தெரிந்த ரகசியமோ ?
நான் என் செய்யினும் ஓடி வருதல் உன் கடமை அன்றோ ... ?
கடலில் வீழினும் நெருப்பில் குதிக்கினும் கரையேற்றுதல் உன் பொறுப்பன்றோ. ?
ஒன்றே பல உருவே அருவே என் உமையே ...
நாவுக்கு அரசி நீ
நல்லதல்ல உன் பொறுப்பை
உன் கருப்பையில் வந்த என்னை
மறுப்பைக் காட்டி
தடுப்பை போடுவதில்
புலி தோலை உடுப்பை கொண்டவன்
உடுக்கை மீது ஆணை ...
கடுப்பை இனியும் காட்டாமல்
வெளுப்பை நெஞ்சாய் கொண்டவளே விரைந்து நீ வா 🪷🪷🪷
தானும் துன்பம் இல்லாமல் இருப்பவர்
[14/12, 07:21] +91 96209 96097: உண்ணும் சோறும் பருகும் நீரும்
தின்னும் வெற்றிலையும் தீங்கனிச்சாறும்
கண்ணன் மாயவன் காதலன் கோவிந்தன்
எண்ணில் இன்பங்கள் நல்குவான் அவனே
[14/12, 07:21] +91 96209 96097: மாத்⁴வீபானாலஸா மத்தா *மாத்ருகாவர்ணரூபிணீ* |🙏🙏
எழுத்து வடிவமாக மூல மந்திரமாக தியானித்து வழிபட மந்திர சித்தி அருள்பவள்
தானும் துன்பம் இல்லாமல் இருப்பவர்
[14/12, 07:21] +91 96209 96097: உண்ணும் சோறும் பருகும் நீரும்
தின்னும் வெற்றிலையும் தீங்கனிச்சாறும்
கண்ணன் மாயவன் காதலன் கோவிந்தன்
எண்ணில் இன்பங்கள் நல்குவான் அவனே
[14/12, 07:21] +91 96209 96097: மாத்⁴வீபானாலஸா மத்தா *மாத்ருகாவர்ணரூபிணீ* |🙏🙏
எழுத்து வடிவமாக மூல மந்திரமாக தியானித்து வழிபட மந்திர சித்தி அருள்பவள்
தீ உண்ணும் நகரை என்றே தீந்தமிழில் தீஞ்சுவையாய்
தித்திக்கும் வார்த்தைகளில் திகட்டாமல் தந்த விளக்கம்
கலங்கரை விளக்கமோ
இல்லை
இளங்கோவின் கலக்கமோ
இல்லை
ஆதவனின் ஆதங்கமோ
இல்லை பேராசை தீயின் போராட்டமோ ?
ஊரை எரிக்க என்ன உரிமை என்போர்க்கு விளக்கம் ஓர் விடி வெள்ளி ...
தலைவன் தவறு செய்தால் தலைமுறை தலை குனியுமே
அரசன் தவறு செய்தால் அராஜகம் யுகம் யுகம் தொடருமே
கணவன் தவறு செய்தால் கற்பூரம் சிரிக்குமே
அசரரீர் அல்ல வந்த ஒலி அது ஆலயத்து மணியன்றோ
தாழங் குடைகள்
தழுவும் கொடிகள்
தாமரைப் பூக்களின் தோட்டம் ...
மாலை மணிகள் மந்திரக் கனிகள்
மழலை என்றொரு தோட்டம்
மன்னவன் அழித்தான் மதுரையை ...
மாணிக்க பரல் போல் தெறித்து சிதறின தீயவர்களின் கருப்பு இரத்தம்
🙏🙏🙏
ஆரம்.
பாரதி அவன் உங்கள்
சிந்தனையில் நின்றதனால் அவன்
பாட்டாலே அவன்
புகழ் பாடி சிந்தை
மகிழ கவிதைதனை
புனைந்துள்ளீர்கள்.
வாழ்க பாரதியின்
புகழ்.வளர்க உங்கள்
கவித்திறன்.
பொன்.இராதாகிருஷ்ணன்.
[12/12, 22:14] Chellamma: பாரதியார் பிறந்த நாள்.தொகுப்புஅஅருமை.அவரதுஎழுத்துகளைசுருக்கமாககூறியிருப்பதுசிறப்பு
*தேன் சுவை*
*கண்டதுண்டு*
*தேன் சுவைக்கும் சுவை கண்டதில்லை* ...
*உங்கள் தமிழ் கேட்டு அறிந்து கொண்டேன்* ...
*தேன் அடையே நீங்கள் என்று*
இவ்வுலகில் உயிர் வாழ்பவர்களின் துன்பங்கள் நீங்க, சுடும் கதிர்களையுடைய கதிரவனின் வெப்பத்தைத் தாம் பொறுத்து,
காற்றை உணவாகக் கொண்டு
அச்சுடருடனே சுழன்று வரும் விளங்கிய சடையையுடைய
தவம் செய்யும் முனிவர்களும்
திகைக்க,
*புல்லரித்துப் போனேன் புதுமை விளக்கம் கண்டு*
வளைந்த சிறகினையும் கூரிய நகங்களையுமுடைய பருந்தின் 🦅🦅🦅
இடி போன்ற தாக்குதலைக் கருதி, ⚡⚡⚡
அதன் இலக்கினின்றும் தப்பி தனது இடத்தையடைந்த
குறுகிய நடையையுடய புறாவின்🕊️🕊️🕊️
அழிவுக்கு அஞ்சி,
தான் தராசுத்தட்டில் அமர,
அளவில்லாத வள்ளன்மையும், வலிமையும் உடையவனின் மரபில் வந்தவனே!
*நீங்களும் அதே மரபில் வந்தவரோ ...??🫡*
*வார்த்தை கொடை அதிகம் கண்டேன் இன்று*
பகைவரை வென்ற வலிமை மிகுந்தவனும்,
செல்வங்களையும் உடைய சிந்தனை மிகுந்த கிள்ளிவளவனின் தம்பியே!
நீண்ட அம்பினையும் வளைந்த வில்லினையுமுடைய மறவர்க்குத் தலைவ!
விரைந்து செல்லும் குதிரைகளையும், கைவலிமையையும் உடைய தோன்றலே!
உனது குடிப்பிறப்பின் மீது சந்தேகம் கொள்கிறேன்.
ஆத்தியால் செய்த மாலையை அணிந்த
உன் முன்னோர்கள் யாவரும் பார்ப்பனர் வருத்தம் கொள்ளும் செயல்களைச் செய்ய மாட்டார்கள்.
எனவே இத்தகைய செயல் உனது தகுதிக்கு ஏற்றதோ?” என்று நீ வெறுக்கும்படி கூறினேன்.
உன்னிடம் நான் செய்த தவற்றிற்கு கோபப்படுவாய் என்றாலும், நீ தவறு செய்தது போல மிகவும் வெட்கப்பட்டாய்.
இவ்வாறு உன்னிடம் தவறிழைத் தவர்களைப் பொறுத்துக் கொள்ளும் தலைவனே!
உனது இந்தக் குலத்தில் பிறந்தோரிடம் எளிமை காணப்படும் என காட்சி தரும் வலிமை உடையோனே!
நீ கருணை காட்டியதனால் நானே பிழைத்ததை என்ன சொல்வேன்!
பெருகி வரும் இனிய நீரையுடைய காவிரியின் மணல்மேடுகளில்
உள்ள மணலை விட அதிகமாக உனது வாழ்நாள் சிறப்பதாக” என சோழன் மாவளத்தானைப் பாராட்டுகின்றார்.
*நான் தாமற்பல் கண்ணனார் இல்லை ... பாராட்ட வார்த்தை தேடுகிறேன் ... பிறமொழி பார்த்தும் கிடைக்கவில்லை நிறைந்த மனமதை எடுத்து சொல்ல* ....
*தேன் சுவை*
*கண்டதுண்டு*
*தேன் சுவைக்கும் சுவை கண்டதில்லை* ...
*உங்கள் தமிழ் கேட்டு அறிந்து கொண்டேன்* ...
*தேன் அடையே நீங்கள் என்று*
இவ்வுலகில் உயிர் வாழ்பவர்களின் துன்பங்கள் நீங்க, சுடும் கதிர்களையுடைய கதிரவனின் வெப்பத்தைத் தாம் பொறுத்து,
காற்றை உணவாகக் கொண்டு
அச்சுடருடனே சுழன்று வரும் விளங்கிய சடையையுடைய
தவம் செய்யும் முனிவர்களும்
திகைக்க,
*புல்லரித்துப் போனேன் புதுமை விளக்கம் கண்டு*
வளைந்த சிறகினையும் கூரிய நகங்களையுமுடைய பருந்தின் 🦅🦅🦅
இடி போன்ற தாக்குதலைக் கருதி, ⚡⚡⚡
அதன் இலக்கினின்றும் தப்பி தனது இடத்தையடைந்த
குறுகிய நடையையுடய புறாவின்🕊️🕊️🕊️
அழிவுக்கு அஞ்சி,
தான் தராசுத்தட்டில் அமர,
அளவில்லாத வள்ளன்மையும், வலிமையும் உடையவனின் மரபில் வந்தவனே!
*நீங்களும் அதே மரபில் வந்தவரோ ...??🫡*
*வார்த்தை கொடை அதிகம் கண்டேன் இன்று*
பகைவரை வென்ற வலிமை மிகுந்தவனும்,
செல்வங்களையும் உடைய சிந்தனை மிகுந்த கிள்ளிவளவனின் தம்பியே!
நீண்ட அம்பினையும் வளைந்த வில்லினையுமுடைய மறவர்க்குத் தலைவ!
விரைந்து செல்லும் குதிரைகளையும், கைவலிமையையும் உடைய தோன்றலே!
உனது குடிப்பிறப்பின் மீது சந்தேகம் கொள்கிறேன்.
ஆத்தியால் செய்த மாலையை அணிந்த
உன் முன்னோர்கள் யாவரும் பார்ப்பனர் வருத்தம் கொள்ளும் செயல்களைச் செய்ய மாட்டார்கள்.
எனவே இத்தகைய செயல் உனது தகுதிக்கு ஏற்றதோ?” என்று நீ வெறுக்கும்படி கூறினேன்.
உன்னிடம் நான் செய்த தவற்றிற்கு கோபப்படுவாய் என்றாலும், நீ தவறு செய்தது போல மிகவும் வெட்கப்பட்டாய்.
இவ்வாறு உன்னிடம் தவறிழைத் தவர்களைப் பொறுத்துக் கொள்ளும் தலைவனே!
உனது இந்தக் குலத்தில் பிறந்தோரிடம் எளிமை காணப்படும் என காட்சி தரும் வலிமை உடையோனே!
நீ கருணை காட்டியதனால் நானே பிழைத்ததை என்ன சொல்வேன்!
பெருகி வரும் இனிய நீரையுடைய காவிரியின் மணல்மேடுகளில்
உள்ள மணலை விட அதிகமாக உனது வாழ்நாள் சிறப்பதாக” என சோழன் மாவளத்தானைப் பாராட்டுகின்றார்.
*நான் தாமற்பல் கண்ணனார் இல்லை ... பாராட்ட வார்த்தை தேடுகிறேன் ... பிறமொழி பார்த்தும் கிடைக்கவில்லை நிறைந்த மனமதை எடுத்து சொல்ல* ....
*தேன் சுவை*
*கண்டதுண்டு*
*தேன் சுவைக்கும் சுவை கண்டதில்லை* ...
*உங்கள் தமிழ் கேட்டு அறிந்து கொண்டேன்* ...
*தேன் அடையே நீங்கள் என்று*
இவ்வுலகில் உயிர் வாழ்பவர்களின் துன்பங்கள் நீங்க, சுடும் கதிர்களையுடைய கதிரவனின் வெப்பத்தைத் தாம் பொறுத்து,
காற்றை உணவாகக் கொண்டு
அச்சுடருடனே சுழன்று வரும் விளங்கிய சடையையுடைய
தவம் செய்யும் முனிவர்களும்
திகைக்க,
*புல்லரித்துப் போனேன் புதுமை விளக்கம் கண்டு*
வளைந்த சிறகினையும் கூரிய நகங்களையுமுடைய பருந்தின் 🦅🦅🦅
இடி போன்ற தாக்குதலைக் கருதி, ⚡⚡⚡
அதன் இலக்கினின்றும் தப்பி தனது இடத்தையடைந்த
குறுகிய நடையையுடய புறாவின்🕊️🕊️🕊️
அழிவுக்கு அஞ்சி,
தான் தராசுத்தட்டில் அமர,
அளவில்லாத வள்ளன்மையும், வலிமையும் உடையவனின் மரபில் வந்தவனே!
*நீங்களும் அதே மரபில் வந்தவரோ ...??🫡*
*வார்த்தை கொடை அதிகம் கண்டேன் இன்று*
பகைவரை வென்ற வலிமை மிகுந்தவனும்,
செல்வங்களையும் உடைய சிந்தனை மிகுந்த கிள்ளிவளவனின் தம்பியே!
நீண்ட அம்பினையும் வளைந்த வில்லினையுமுடைய மறவர்க்குத் தலைவ!
விரைந்து செல்லும் குதிரைகளையும், கைவலிமையையும் உடைய தோன்றலே!
உனது குடிப்பிறப்பின் மீது சந்தேகம் கொள்கிறேன்.
ஆத்தியால் செய்த மாலையை அணிந்த
உன் முன்னோர்கள் யாவரும் பார்ப்பனர் வருத்தம் கொள்ளும் செயல்களைச் செய்ய மாட்டார்கள்.
எனவே இத்தகைய செயல் உனது தகுதிக்கு ஏற்றதோ?” என்று நீ வெறுக்கும்படி கூறினேன்.
உன்னிடம் நான் செய்த தவற்றிற்கு கோபப்படுவாய் என்றாலும், நீ தவறு செய்தது போல மிகவும் வெட்கப்பட்டாய்.
இவ்வாறு உன்னிடம் தவறிழைத் தவர்களைப் பொறுத்துக் கொள்ளும் தலைவனே!
உனது இந்தக் குலத்தில் பிறந்தோரிடம் எளிமை காணப்படும் என காட்சி தரும் வலிமை உடையோனே!
நீ கருணை காட்டியதனால் நானே பிழைத்ததை என்ன சொல்வேன்!
பெருகி வரும் இனிய நீரையுடைய காவிரியின் மணல்மேடுகளில்
உள்ள மணலை விட அதிகமாக உனது வாழ்நாள் சிறப்பதாக” என சோழன் மாவளத்தானைப் பாராட்டுகின்றார்.
*நான் தாமற்பல் கண்ணனார் இல்லை ... பாராட்ட வார்த்தை தேடுகிறேன் ... பிறமொழி பார்த்தும் கிடைக்கவில்லை நிறைந்த மனமதை எடுத்து சொல்ல* ....
மின்னாயிரம் உன் மெய் வடிவு என்றால் அது மிகையோ
எந்நாளும் அகம் மகிழ்ந்து ஆனந்தம் நடம் புரிய
நித்ய த்ருப்தாவாக இருக்கும் ஆனந்த வல்லியே !
அருமறைக்கு முன்னாய் இருப்பதும் நீயோ
நடு எங்குமாய் வாழ்வதும் நீயோ
முடிவாய் முத்தாய் என் ஒரே சொத்தாய் என் பற்றாய் திகழ்வதும் நீயன்றோ அம்மா
உன்னை வழிபட்டாலும் ,
வழி தவறி சென்றாலும்
வழி எங்கும் உனை நிந்தித்தாலும்
உனக்கு அதில் ஓர் நஷ்டம் உண்டோ தாயே ?.
ஆசைக்கடலில் அகப்பட்டேன் உன் பாதம் பணிய வெறுப்புற்றேன்
அருளற்ற அந்தகன் தன் பாசம் பாசமின்றி அழைக்க துனுக்குற்றேன்
நின் பாத ஒளி கேட்டு வியப்புற்றேன்..
பாதம் வாசக்கமலமாய் சூரிய ஒளியில் மலரக்கண்டேன்
என் தலை மேல் உன் பாதங்கள் பதியக்கண்டேன்
வலியவைத்து ஆண்டு கொண்ட நேசத்தை என் சொல்வேன் *தாயே* ?
ஈசர் பாகத்து நேரிழையே ... !!
என் மேல் வீசிய பாசம் காலன் உயிர் கவர்ந்து சென்றதே
நான்முகன் ஓடி வந்து தலை எழுத்தை மாற்றி விட்டு மன்னிப்பு கோரக் கண்டேன்
வெறுத்த எனக்கும் தழைந்து அருள் செய்யும் உன் கருணைக்கு ஒப்பு ஒன்று சொல்ல இயலுமோ ?💐💐💐
Hemalatha
ஆதியும் அந்தமும் இல்லா
அந்தாதி கொண்டோன் பெருமை பாடும் நேரம் அன்றோ இது
காதுகளில் தேன் வந்து
பாய்ந்தும்
நதியில் விளையாடி கொடியில் தலை சீவி வரும் தென்றல் தொட்டும்
இன்னும் தூங்குவது நியாயமோ..
செவி என்ன செவிடோ ?
கண் என்ன வற்றிய சுனையோ ?
சிலம்பு உடுக்கை சப்தம் தெருவெங்கும் கேட்க
வேதங்கள் வெண் சாமரம் வீச
அதோ அதோ வீரக்கழல்கள் வினை தீர்க்க வருகிறதே !!
விம்மி விம்மி அழ வேண்டாமோ
வேத நாயகன் தேடி வரும் வேளை தனில்
தெருவெல்லாம் உயிர்கள் மண்ணில் புரள ,
நீ பஞ்சு உறங்கும் கட்டிலில் நஞ்சு உண்ட உயிர் போல் உறங்குகிறாய்!!😡😡
அகிலாண்டமும் அவன்
ஒளியாக நின்ற ஒளிர்திருமேனியை
உள்ளுதொறும்
களியாகி, அந்தக்கரணங்கள் விம்மி,
கரைபுரண்டு,
வெளியாய்விடின்,
எங்ஙனே மறப்போம் அவன் விரகினையே.🪷🪷🪷
ஒரு சிலா் பக்தி, கோயில், பூஜை என்று இருந்தால் வாழ்க்கை சிறக்கும் என்று சொல்கிறாா்கள்...!
ஆனால் இன்னும் சிலா், "சாமியாவது, பூதமாவது, நடக்குறதுதான் நடக்கும் என்கிறாா்கள்".
எது சாி?
ஒருமுறை ஶ்ரீ ஆதிசங்கரா்,ஒரு கிராமத்தின் வழியே போய்க் கொண்டிருந்தபோது, அவரைக் கண்ட ஏழை விவசாயி ஒருவன். இதே கேள்வியைக் கேட்டான்.
ஆதிசங்கரா் அவனிடம், "மகனே, இதோ இங்கிருக்கும் ஓடையைக் கடந்துப் போக உதவி செய். நான் உனக்கு பதில் அளிக்கிறேன்!" என்றாா்.
அவன் அந்த ஓடையின் குறுக்கே போடப்பட்டிருந்த ஒற்றை பனைமரத்துண்டு பாலத்தின் மீது ஏறி பக்கத்திலிருந்த ஒரு மூங்கில் கழியை பிடித்தபடி நடந்தான். சங்கரரும் அந்தக் குச்சியைப் பிடித்தபடி பாலத்தைக் கடந்தாா். அக்கரையில் இறங்கியதும் நன்றி தெரிவித்தாா்.
அதற்கு அவன்,"எனக்கு எதுக்கு நன்றி? நீங்கள் ஓடையைக் கடந்ததற்கு இந்த மர பாலத்துக்கல்லவா நன்றி சொல்லனும்?" என்றான்.
" ஓகோ! அக்கரையிலிருந்து இக்கரைக்குக் கொண்டு வந்துவிட்டது இந்தப் பாலம் தானா? அப்படி என்றால் அந்த மூங்கில் குச்சியை எதற்காக பக்கத்தில் கட்டி வச்சிருக்காங்க?"
"மரப் பாலத்தை கடக்கிறபோது, திடீா்னு வழுக்கி விழுந்தால், பிடிச்சுக்கத்தான் சுவாமி!"
"உன் கேள்விக்கும் அதுதான்பா விடை!..
அவரவர் தன் உழைப்பு என்கிற பாலத்தின் மீது நடந்து வந்தால்தான், பத்திரமான இடத்தை அடையமுடியும். ஏதாவது எசகுபிசகா தவறி நடந்தால், அந்த குச்சியை பிடிச்சுக்கிற மாதிரி, ஆண்டவனின் திருவடியைப் பற்றிக் கொள்ளணும்!" என்றாா் ஆதிசங்கரா்.
ஒரு கையில் கடவுள், மறு கையில் கடமை! இப்படி இருப்பவா்கள் கெட்டதாக சரித்திரம் இல்லை.
நாம் வழிபடவும்,வேண்டிய வரங்களை எல்லாம் தரவும் மட்டுமில்லை கடவுள்; நாம் துக்கப்படும்போது சொல்லி ஆறுதல் தேடவும் அவா் வேண்டும்.
எனவே தான்
"கல்லோடு ஆயினும் சொல்லி அழு"
என முன்னோா்கள் சொல்லியிருக்கிறாா்கள்.!
அவன் வழி செல்லும் கீதையை வேண்டி நின்றே கோதையை தொழுவோம் இன்று முதலே
வானில் முழு நிலா ஒளி வீசும் நன்னாளிலே
அணிகலன்கள் அணிவகுக்கும் மேனியிலே
கண்ணன் ரதம் செல்ல வேண்டாமோ
நீராட வேண்டாமோ நீல விழியின் நீண்ட வரம் பெருக
தந்தை கொண்டான் கூர்மை வேல் ..
கூர்ம அவதாரம் கொண்டவன் அம்மா என்றே அழைக்க தவம் பல செய்தாள் யசோதை
சிங்கமென வந்தான் அதர்மம் தனை அரவணைத்தவர்களுக்கே ...
கரிய நிறத்தில் முத்துக்களாய் சிரிப்பான் ...
பவளக் கொடியில் பழங்கள் கிடைக்குமோ?
கிடைக்கும் எங்கள் கண்ணன் சிரித்தால்
சிவந்த கண்கள் அதிலே சூரியனின் ராஜாங்கம் ...
நாராயணன் இல்லை இல்லை எங்கள் கண்ணன் அவன்
அருள் தரவே குழல் எடுத்து அழைக்கிறான் ...
பாடி புகழ்ந்தால் பார் நம்மை வணங்காதோ 🙏
அண்டமும் அணுவும் ஒன்றிற்குள் ஒன்று அடக்கம் என்பதை உணர்த்தி விட்டீர்கள். எவ்வளவு பெரிய விஷயத்தை இப்படி நுணுக்கி வைத்து பின்னூட்டம் தந்ததைக் கண்டு மிரண்டு விட்டேன்..
வாழ்த்துகள்...🙏
அரவிந்தம்🪷 ஆனதோ உங்கள் மேனி
அங்கே அம்புஜம்🪷
அழகு சேர்த்ததோ
கமலங்கள் 🪷
உங்கள் கண்கள் எனும் தடாகத்தில் பூத்திருக்க
கண்ணனை நினைக்கும் நேரம்
நெஞ்சுமும் இன்று கஞ்சமானதோ 🪷
செயல் ஒன்றில் வெற்றி பெற அவன் அருள் வேண்டும் ..
நெஞ்சில் உறுதி வேண்டும் ...
நாவுக்கு அவன் நாம சுவை ஒன்றே வேண்டும்
செவிகள் அவன் புகழையே கேட்க வேண்டும் ...
அந்தக்கரணங்கள் விம்மி, கரைபுரண்டு, ஆராவமுதனை அள்ளி பருக வேண்டும்
பாவை நோன்பு இது இரு பாவையில் அவனை கட்டி போடுவோம் நம் மனம் குளிர
நெய் ,பால் வேண்டோம் ...
அஞ்சனம் தீண்டோம்
மலரிட்டு நாம் முடியோம் ...
மனம் கண்ணன் வசம் தருவோம் ...
தீய சொற்கள் தனை தீயிட்டு கொளுத்துவோம்...
பக்தைகள் நாம் வாடி நின்றால்
விஸ்வம் ,விஷ்ணு, வஷட்காரன்
வேதனை கொண்டு ஓடி வருவான் வெண்ணெய் என உருகி விடுவான்
குறை இல்லாதவனை மனதில் வைத்தே நிறை கண்டாய் ...
கரை சேரும் வழி கண்டாய்
உன் கறைகள் கரையக்கண்டாய்
நீயோ அவள் என்றே கேள்வி கேட்க வைத்தாய் இன்று
மஞ்சம் தரும் இன்பம் அது கஞ்சம் தரும்🪷 மென்மையோ...
மறதி உன் வீட்டு சீதனமோ ...??
ஐயோ சிறிதே கண் மலர்ந்தேன் இத்தனை பரிகாசமோ ...
அடி முடி இல்லா அவனை கனவில் நிறுத்தி அழகு பார்த்தேன் அது குற்றமோ ?
நான் நக்கீரன் அல்ல குற்றம் குற்றமே என்று சொல்ல
உனை திட்ட வரவில்லையடி பெண்ணே ..
பிறை சூடும் இறை மீது ஆனை...
விண்ணில் இடம் இல்லை என்றே விண்ணவர்கள் இங்கு வந்து தொழுதிருக்க
நாம் வாயார வாழ்த்த வேண்டாமோ??
கிடைத்த வரம் மேரு மலையினும் பெரிதன்றோ ... !!
குனித்த புருவங்கள் கொண்டவனை,
கொவ்வைச் செவ்வாயில் குமிண் சிரிப்பு நிறைந்தவனை
பனித்த சடை உடையவனை
பவளம் போல் மேனியில் பால் வெண் நீறு அணிந்தவனை
இனித்தம் உடைய எடுத்த பொன்பாதம் கொண்டவனை காணப் பெற வேண்டாமோ நாமே ?💐💐💐
கள்ளம் வைத்தே நெஞ்சங்களை கொள்ளை கொண்டான் 💐
கொஞ்சம் வளர்ந்தே மூவுலகம் அளந்தான் ... 👍
கெஞ்சும் பக்தர்களுக்கு வஞ்சம் கொஞ்சமும் புரியான் 👌
பஞ்சம் காணுமோ அவன் கருணை ??
நஞ்சம் கொண்ட பாம்பினை மஞ்சம் எனக்கொண்டவன் 🐍🐍🐍
தஞ்சம் நீயே என்றால் கஞ்சம் என மலர செய்வான் வாழ்வினை ..🪷
கதிரவனாய் என்றும் உதித்தே மலரென மலர்ந்த வாழ்வை கூம்பாமல் பார்த்துக்கொள்வான்🪷
அவன் பெயர் பாடி நீராடி நோம்பு இருந்தால்
நமை நாடி நம் நாடி ஓயும் முன்னே தேடி வருவான் தேடுவும் கிடைக்காதவன்
நாடு இனி தீமை காணுமோ ?
மாதம் மும்மாரி பெய்யுமே !!🌧️🌧️🌧️
செந்நெல் வளர நடுவே கயல் மீன்கள் துள்ளி விளையாடுமே !!
🦈🦈🦈
அழகிய நெய்தல் பூக்கள் வண்டுகளுக்கு மஞ்சம் விரிக்குமே !!
பெரிய பெரிய பசுக்கள் குடம் குடமாய் பால் சொரிந்தே தெரு வீதிகளை நனைக்குமே !!
எல்லாம் தருவான் ..
அவனையே தரக் கேட்போம்
அகமகிழ்ந்து யாரும் கேட்கா வரம் என்றே தன்னையே தந்து விடுவான் ...
வேறு சொர்க்கம் இனி உண்டோ இது போல் ? 🦚🦚🦚
இல்லை நித்ரா தேவியின் புத்தரியோ... ?
இரவு பகல் பாராமல் பரமன் புகழ் பாடுவோமே!!
அனைத்தும் மறந்து போனதோ ... 😳
உறங்குவது மலர் படுக்கையோ
இல்லை பாற்கடலோ?🤔
முத்துப்பற்கள் தெரிய சிரிப்பாயே !
சிவனே உன் தலைவன் என்று சொல்வாயே ...!
சொன்னதை தண்ணீரில் எழுதி வைத்தாயோ ??
ஐயோ என் இந்த பரிகாசமோ ?
இளையவள் நான் இன்னும் பக்தி கற்கவில்லை
உங்களைப்போல உண்மை அன்பு வளர்க்க வில்லை
ஏதோ சொல்வேன் ஏதோ செய்வேன் ...
ஏளனம் போதுமே !!
*அடியே* !...
ஏளனம் செய்ய வரவில்லை ...
பக்திக்கு நீ புதியவள் அல்ல ..சொல்லவே வந்தோம் ...
கல்லால் அடித்தவனை கட்டிப்பிடிப்பவன் நம் காமேஸ்வரன் ... 💐💐
கால் கொண்டு மிதித்தவனை கை தூக்கி விட்டவன் அந்த கருணா மூர்த்தி 💐💐
பிரம்பால் அடித்தவனை நரம்பால் பணிய வைத்தான் 💐💐
பிட்டுக்கு மண் சுமந்து பொட்டுக்கு பாதி மேனி தந்தான்💐💐
அவன் புகழ் பாடா உயிர்கள் இருந்தும் இறந்தவர்கள் அன்றோ ... ??
எழுந்திரு ... அவன் கருணை கண்டிடு 🦈
கள்ளம் வைத்தே நெஞ்சங்களை கொள்ளை கொண்டான் 💐
கொஞ்சம் வளர்ந்தே மூவுலகம் அளந்தான் ... 👍
கெஞ்சும் பக்தர்களுக்கு வஞ்சம் கொஞ்சமும் புரியான் 👌
பஞ்சம் காணுமோ அவன் கருணை ??
நஞ்சம் கொண்ட பாம்பினை மஞ்சம் எனக்கொண்டவன் 🐍🐍🐍
தஞ்சம் நீயே என்றால் கஞ்சம் என மலர செய்வான் வாழ்வினை ..🪷
கதிரவனாய் என்றும் உதித்தே மலரென மலர்ந்த வாழ்வை கூம்பாமல் பார்த்துக்கொள்வான்🪷
அவன் பெயர் பாடி நீராடி நோம்பு இருந்தால்
நமை நாடி நம் நாடி ஓயும் முன்னே தேடி வருவான் தேடுவும் கிடைக்காதவன்
நாடு இனி தீமை காணுமோ ?
மாதம் மும்மாரி பெய்யுமே !!🌧️🌧️🌧️
செந்நெல் வளர நடுவே கயல் மீன்கள் துள்ளி விளையாடுமே !!
🦈🦈🦈
அழகிய நெய்தல் பூக்கள் வண்டுகளுக்கு மஞ்சம் விரிக்குமே !!
பெரிய பெரிய பசுக்கள் குடம் குடமாய் பால் சொரிந்தே தெரு வீதிகளை நனைக்குமே !!
எல்லாம் தருவான் ..
அவனையே தரக் கேட்போம்
அகமகிழ்ந்து யாரும் கேட்கா வரம் என்றே தன்னையே தந்து விடுவான் ...
வேறு சொர்க்கம் இனி உண்டோ இது போல் ? 🦚🦚🦚
இல்லை நித்ரா தேவியின் புத்தரியோ... ?
இரவு பகல் பாராமல் பரமன் புகழ் பாடுவோமே!!
அனைத்தும் மறந்து போனதோ ... 😳
உறங்குவது மலர் படுக்கையோ
இல்லை பாற்கடலோ?🤔
முத்துப்பற்கள் தெரிய சிரிப்பாயே !
சிவனே உன் தலைவன் என்று சொல்வாயே ...!
சொன்னதை தண்ணீரில் எழுதி வைத்தாயோ ??
ஐயோ என் இந்த பரிகாசமோ ?
இளையவள் நான் இன்னும் பக்தி கற்கவில்லை
உங்களைப்போல உண்மை அன்பு வளர்க்க வில்லை
ஏதோ சொல்வேன் ஏதோ செய்வேன் ...
ஏளனம் போதுமே !!
*அடியே* !...
ஏளனம் செய்ய வரவில்லை ...
பக்திக்கு நீ புதியவள் அல்ல ..சொல்லவே வந்தோம் ...
கல்லால் அடித்தவனை கட்டிப்பிடிப்பவன் நம் காமேஸ்வரன் ... 💐💐
கால் கொண்டு மிதித்தவனை கை தூக்கி விட்டவன் அந்த கருணா மூர்த்தி 💐💐
பிரம்பால் அடித்தவனை நரம்பால் பணிய வைத்தான் 💐💐
பிட்டுக்கு மண் சுமந்து பொட்டுக்கு பாதி மேனி தந்தான்💐💐
அவன் புகழ் பாடா உயிர்கள் இருந்தும் இறந்தவர்கள் அன்றோ ... ??
எழுந்திரு ... அவன் கருணை கண்டிடு 🦈
[19/12, 14:15] Chellamma: ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் எல்லோருக்கும் எல்லாமாய் இருக்கும் எம்பெருமான் புகழ் பாடி குள்ளனாய் வந்து மூன்று அடி கேட்ட கள்ளன் இடம் தஞ்சம் புகுவோம். ஏதும் தீதில்லை என்று உணர்வோம். அக்கா உங்கள் பதிவு அருமை 👌👌👌🙏🙏🙏.
நடையில் அருமை.
வார்த்தையில் எளிமை.சொல்லில்
இனிமை.
இவை யாவும் உண்மை.
மன்மதனின் வில் போன்ற புருவங்கள் கொண்டவளே ...
சாமுத்ரா லக்ஷணங்கள் அனைத்தும் பெற்றவளே ....
நீ யா இப்படி மாறி விட்டாய் ?
ஈசன் அடியார்களுக்கு அடியார் நானே என்பாய் ...
தென்னவனே எங்கள் தேனான அமுதீசனே என்றே சொல்லும் போது மெழுகாய் உருகுவாயே ..
ஈசன் எனக்கே உரியவன் என்பாயே
யார் கொடுத்த பரிசு இது ... ?
தூக்கம் இன்னும் கலைய வில்லையே ... ?
வரம் இது என்றோ நினைக்கிறாய் !
இல்லையடி இது சாபம் ...!!
முழித்துக்கொள் ... மூவருக்கும் மேலானவன் ...
பெண்மைக்கு பேரிடம் தந்தவன் ... எளியவன்
ஏழை பங்காளன் ... புதியவன் ... பொன்னார் மேனியன்
புரிந்து கொண்டோர்க்கு வேண்டுவது ஒன்றும் இல்லையே 🪷🥇🦚
பகலவன் எழ இன்னும் சில நாடிகளே இருக்க பாவை நோன்பை தொடர என்ன புண்ணியம் செய்துள்ளோம்
பேய்களும் முழித்துக்கொண்டு விட்டன ...
நீ இன்னும் குறட்டை எனும் தோழியிடம் காதல் கொண்டுள்ளாயே !!
மத்தின் சப்தம் மெத்தென்று கேட்க நத்தின் நடை எங்கே கற்றுக்கொண்டாய் ?
அதோ ஆயக்குலப் பெண்கள் அஞ்சுத்தாலியும் ஆமைத் தாலியும் இணைத்து ஒலி எழுப்பும் சப்தம் கூட உன் செவிகள் மறுக்கின்றனவோ ?
தலைமை நீ ஏற்பாய் என்றே மறுமை ஏதும் இன்றி கடமை செய்ய வந்தோம் ...
கேசவன் , மாதவன் நாராயணன் நாமங்கள்
எங்கள் உதடுகளில் மதுரமாய் உமிழ்ந்திருக்க
மதுரமும் வேண்டேன் என்றே உறக்கமும் விடேன் என்றால் நாங்கள் என் செய்வது பெண்ணே !💐💐💐
மானை போல் துள்ளி குதித்து வந்தே நேற்று என்ன சொன்னாய் ... ?
கஸ்தூரி திலகம் சூடி செவ்வாது மேனியில் சிந்தி சீதை தேடிய பொன் மான் போல் வந்தே எழுப்பிடுவேன் உங்களை என்றாய் ..
வாக்கு தவறி விட்டாய் ...
ஆதித்தன், அம்புலி, அங்கி, குபேரன், அமரர்தங்கோன்
போதிற் பிரமன்,
முராரி, பொதியமுனி,
காதிப் பொருபடைக் கந்தன்,
கணபதி, காமன் முதல்
சாதித்த புண்ணியர் எண்ணிலர் போற்றுவர் ஈசனையே !!
விரும்பித் தொழும் அடியார், விழிநீர்மல்கி
மெய்புளகம்
அரும்பி, ததும்பிய ஆனந்தமாகி;
அறிவிழந்து,
சுரும்பிற் களித்து
மொழி தடுமாறி, முன் சொன்னஎல்லாம்
தரும் பித்தர் ஆவரென்றால், ஈசன் சமயம் நன்றே அன்றோ ?💐💐💐
[24/12, 14:39] Chellamma: தேவாதி தேவன் அழைத்தால் ஆஆ என்று குரலோசை கேட்டு ஓடோடி வருவான். இந்த வாசகத்தை ஞானம் என்னும் பாலை அருந்த வைப்பான் என்று கூறி' ஆ' என வாய் பிளக்க வைத்து விட்டதை எண்ணி வியக்கிறேன் அருமை யான பதிவு 👌👌👌👏👏🙏🙏🙏😀😀
[24/12, 12:35] Chellamma: தமிழை ஆண்ட
ஆண்டாளின் திருப்பாவை 8ம்
பாசுரத்திற்கு நீங்கள் அருமையாக பொழிப்புரை வழங்கி
உள்ளீர்கள்.குறிப்பாக *ஆ...ஆ என்று
ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்* என்ற
வரிகளுக்கு *ஆ ஆ என்று பசு போல் ஓடிவந்து கன்று போல் அணைத்து
அதன் மடி முட்ட ஞானம் என்னும் பாலை அருந்த வைப்பான் நம்மை* என்று மிக மிக விரிவாக தெளிவுரை அளித்திருப்பது
சிறப்பாக உள்ளது.
P.Radhakrishnan
[24/12, 12:35] Chellamma: அருமை👌👌👌💐💐
எருமைகளும் எழுந்து விட்டன ...🐃🐃
உன் இமைகள் திறக்க வில்லையே ...
கருமை கொண்ட விழியாளே
இதில் உனக்கென்ன பெருமை ... ??
எருமையுடன் போட்டி இட்டு ஜயம் கொண்டாய் என்ற கர்வமோ ?
மற்றவர்கள் குளிக்கவேண்டும் என கூக்குரல் இட தடுத்து விட்டோம் .
படுத்து இருப்பவளே அடுத்து என் நடக்கும் என்றே அவன் ஒருவனே அறிவான்
கேசியை கொன்றவனடி அவன் ..
நேசிப்போரை அவன் நாமம் வாசிக்க செய்பவனடி அவன்
காசிக்கு சென்றாலும் கழியா பாவங்கள் அவன் ஆசிக்கு மறைந்து போகுமடி
முஷ்டிகர் உள்ளிட்ட மல்லர்களை மல்லாக்கு போட வைத்தான் ..
பல்லாக்கில் சென்றவர்களை தள்ளாட வைப்பான் ..
சொல் வாக்கு உள்ளவர்களை வைகுண்டத்தில் சேர்த்துக்
கொள்வான்..
ஆஆ என்று பசு போல் ஓடி வந்து நம்மை கன்று போல்
அவன் மடி முட்டி ஞானம் எனும் பாலை அருந்த வைப்பான் ... 🙏🙏🙏
திருப்பாவை 9ம்
பாசுரத்தின் விளக்கம்
மிக விரிவாக தெளிவாக உள்ளது.
மாடமாளிகை, ஒளி வீசும் தீபங்கள், பஞ்சனை மெத்தை,
எல்லா பக்கங்களிலும்
நறுமணம் ஆஹா
அழகான வர்ணனை.
மாயக்கண்ணன்
மாதவனின் தாள்கள்
பணிந்து அவன் அருளை வேண்டுவோம்.
P.இராதாகிருஷ்ணன்
திருப்பாவை பாசுரம் 9 ஒளி வீசும் பிரகாசத்துடன் எல்லா இடங்களிலும் விளக்கு ஒளி வீசும் மாளிகையில் மெத்தென்று பஞ்சணை மெத்தையில் நறுமணம் கமழ மாயவன் கேகவன் கள்ளன் அவன் கண்ணனின் நினைவில் ஊமையாகவும் செவிடாகவும் மாறி விட்ட மாமன் மகளை விரைவில் பொய் தூக்கம் களைந்து வைகுண்ட பதவி அடைய அவன் தாள் பணிந்து பாவை நோன்பு நோற்க விரைவில் வர வேண்டும் என்று பொருள் கொண்ட பாசுரத்தின் சிறப்பினை அழகாக விளக்கம் அளித்ததற்கு நன்றி அக்கா 🙏🙏🙏
மாயன், மாதவன், மணிவண்ணன் என்றும் கண்ணண் என்பவன் உலகின் உயிரினங்களுக்கு எல்லாம் கண் போன்றவன் ஈங்கு இவனை யான் பெறவே என்ன தவம் செய்தேன் என்று மகிழ்ந்த தாயுள்ளம்.இந்த கருணாமூர்த்தி அனைவருக்கும் அருள் புரிவான் நித்தம் அவன் தாள் பற்றி நிற்போம். பக்திமயமான அருமையான இன்பமான பதிவு. 👌👌👌🙏🙏🙏
கட்டப்பட்ட மாணிக்க மாளிகையில், சுற்றிச்சூழ விளக்கெரிய,🪔🪔🪔
நறுமணதிரவியம் மணம் வீச,
அழகிய பஞ்சுமெத்தையில் உறங்கும் எங்கள் மாமன் மகளே! தோழியே ...!
உன் வீட்டு மணிக்கதவைத் திறப்பாயா?
எங்கள் அன்பு மாமியே!
அவளை நீ எழுப்பு.
உன் மகளை எத்தனை நேரமாக நாங்கள் கூவி அழைக்கிறோம்!
அவள் பதிலே சொல்லவில்லையே!
அவள் பேசாத பேச்சா ?
ஊமை என்றே சொல்லி ஒடி விட முடியாது...
செவிடா?
எல்லாம் விழும் காதுகள் ..
சுவற்றில் கன்னம் வைத்து செய்தி கேட்பவள் அன்றோ அவள் !!
சோம்பல் அடிமை கொண்டதா ... ??
உண்ட உறக்கம் இரக்கம் இன்றி இறுகி கொண்டதா ?
எழ முடியாதபடி சூனியம் வைத்தவர்கள் யாரோ?
உடனே எழு பெண்ணே!!
எங்களுடன் சேர் ...
சேறு நிறைந்த வாழ்க்கை இது
அதில் நம்மை கண்ணன் செங்கமலமாய் மலர வைத்துள்ளான்
மாயங்கள் செய்பவன்,
மாதவத்துக்கு சொந்தக்காரன்,
வைகுண்டத்துக்கு அதிபதி
என்றெல்லாம் அந்த நாராயணனின் திருநாமங்களைச் சொல்ல வேண்டாமோ ?
ஓம் நமோ நாராயணாய ... என்று சொல்லாவிடில் பரவாயில்லையடி
*Thank You ...* என்றாவது சொல்லிவிடு...
ThankYou வில் உள்ள 8 எழுத்துக்களும் ஓம்( ஓர் எழுத்து) + நமோ நாராயணாய =8
என்றே கண்ணன் எடுத்துக்கொள்வான்
காலம் முழுதும் இனிக்க வைப்பான் 🦚🦚🦚